หน้าแรก > Epoch of Twilight
ตอนที่ 197  วิวัฒนาการ

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

*ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร)

ตอนที่ 197  วิวัฒนาการ

“ตัวเก็บพลังงาน”  ลู่หยวนไม่สามารถสะกดกลั้นความตื่นเต้นเอาไว้ได้  ในที่สุดเขาก็พบบางสิ่งที่มีค่า  เกล็ดและหัวใจของงูหรือส่วนที่มีค่าอื่นๆของสัตว์กลายพันธุ์ตัวก่อนๆที่เขาเคยพบมาไม่สามารถเทียบเคียงกับสมบัติหายากชิ้นนี้ได้เลย  สัตว์กลายพันธุ์ส่วนใหญ่จะมีพลังงานไหลเวียนอยู่  ยิ่งระดับขั้นของพวกมันสูงขึ้น  พลังและพลังงานไหลเวียนของพวกมันก็ยิ่งเพิ่มขึ้นด้วย

ร่างกายมนุษย์สามารถสามารถดูดซับพลังงานชนิดนั้นได้โดยตรงเพื่อพัฒนาความแข็งแรงของร่างกาย  จากความรู้ของเขา  เป็นธรรมดาที่ความคล่องแคล่ว  ความแข็งแรง  และร่างกายจะเพิ่มระดับขึ้นเป็น 11 แต้มถ้าพวกเขากินเนื้อสัตว์กลายพันธุ์ขั้นสีน้ำเงินเข้าไปเป็นเวลานาน  ยิ่งกว่านั้น  พวกเขาสามารถเพิ่มระดับขึ้นเป็น 12 แต้มได้ถ้ากินเนื้อสัตว์กลายพันธุ์สีเขียวอ่อน  และนั่นเป็นแค่ผลจากการกินเนื้อธรรมดาทั่วไปเท่านั้น

เป็นการยากที่พลังงานในรูปอิสระจะดีกว่าพลังงานในรูปของแข็ง  ที่จริงแล้วมันยังยากมากสำหรับลู่หยวนที่จะอัพเกรดในตอนนี้ที่เขาแข็งแกร่งมากแล้ว  เนื้ออันล้ำค่าที่ผู้คนมองว่าเป็นสมบัติกลายเป็นแค่อาหารธรรมดาสำหรับเขาที่ทำให้อิ่มท้องได้เท่านั้น

คนทั่วไปสามารถอัพเกรดพลังของพวกเขาได้ง่ายๆด้วยการกินเนื้อสดๆของสัตว์กลายพันธุ์ขั้นสูง  แต่ลู่หยวนทำได้แค่พึ่งพาระบบและการฝึกฝนเพื่อเพิ่มระดับของตัวเองอย่างช้าๆ  ช่วงนี้ดูเหมือนว่าเขาจะถึงขีดจำกัดแล้ว  เขาเริ่มรู้สึกอับจนหนทางขณะที่ภารกิจท้าทายมากขึ้นเรื่อยๆแต่พลังของเขายังคงเหมือนเดิม

‘สมบัติ’ ที่ดูเหมือนก้อนหินอันนี้ให้ความหวังแก่ลู่หยวน  เขารีบเก็บหินพลังงานเข้ากระเป๋าทันที  และเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้พลาดอย่างอื่นอีก  เขาจึงตรวจสอบทุกสิ่งทุกอย่างอีกครั้ง  อวัยวะภายในทั้งหมดถูกเอาออกมา  สมองก็ถูกตรวจสอบ  กระทั่งท้องภายในช่องอกของงูยักษ์ตัวนั้นก็ถูกชำแหละ

มีก้อนหินล้ำค่าเช่นนั้นแค่ก้อนเดียว  เขาไม่สามารถขอมากกว่านั้นได้  เขาห่อทุกอย่างเก็บไว้ในหนังงูขนาดใหญ่  มันหนักประมาณ 150 กก.  อวัยวะภายในและสมองหนักเกือบเท่ากับไข่ของเต่าอาร์คีลอน  ลู่หยวนแบกอวัยวะภายในทั้งหมดขึ้นหลังและเดินกลับไปหากลุ่มของเขา  แน่ล่ะว่าเขาได้เก็บดาบฟันขาม้าที่อัพเกรดแล้วของเขาเข้าฝักไปแล้วเพื่อหลีกเลี่ยงคำถามจากคนที่เหลือ

พวกเขาเคลื่อนย้ายข้าวของเสร็จในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง  หลังจากนั้น  เครนและรถบรรทุกหนักสองคันพร้อมด้วยตู้คอนเทนเนอร์ที่ว่างเปล่าก็เคลื่อนเข้าไปที่ซากงูยักษ์  มีทหารประมาณ 7-8 นายกระโดดลงมาจากรถบรรทุกและเริ่มต้นชำแหละงูยักษ์ด้วยเลื่อยไฟฟ้า  พวกเขาทำงานกันอย่างรวดเร็วโดยปราศจากความลังเล

ทหารคนหนึ่งพยายามตรวจสอบท้องของงูตัวนั้นเพื่อดูว่าพวกทหารที่ตายเหลือทิ้งอะไรไว้ข้างในบ้าง  โชคร้ายที่ไม่มีอะไรเหลือเลย  ทุกสิ่งทุกอย่างถูกย่อยไปหมดแล้ว  แม้ว่าซากของงูยักษ์จะเล็กกว่าซากสัตว์ทะเล  มันมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 เมตร  ยาว 50 เมตร  และหนัก 30-40 ตัน  แต่มันก็เป็นการยากมากอยู่ดีสำหรับรถบรรทุก 2 คันที่จะส่งมันกลับไปโดยไม่ได้บรรจุหีบห่ออย่างเหมาะสม  กระดูกของงูยักษ์นั้นแข็งแกร่งอย่างที่สุด  น่าจะแข็งแกร่งกว่าโลหะทั่วไปโดยส่วนใหญ่  เลื่อยของพวกเขาหักไปหลายอันระหว่างการชำแหละ  และเมื่อชำแหละเสร็จสิ้น  เครนก็เริ่มขนย้ายซากที่ชำแหละแล้วเข้าไปในตู้คอนเทนเนอร์ที่ว่างอยู่

ในที่สุดภารกิจช่วยเหลือก็จบซะที  รถเกลี่ยดินสองคันเคลื่อนที่ไปข้างหน้าจัดการกับก้อนหินและต้นไม้ทั้งหมดเพื่อสร้างเส้นทาง  รถบรรทุกหนักประมาณ 20 คันแล่นตามหลังพร้อมด้วยยานพาหนะอื่นๆเรียงกันเป็นแถว

ลู่หยวนและผู้รอดชีวิตคนอื่นๆนั่งอยู่บนรถบรรทุกหนักคันหนึ่ง  ทหารที่รอดเริ่มร้องไห้  พวกเขาไม่สามารถระงับอารมณ์เอาไว้ได้อีก  แม้กระทั่งหวังซีซีที่ช่างพูดช่างคุยก็นิ่งเงียบไปด้วย  การต่อสู้ครั้งนี้จบลงอย่างเลวร้ายเกินกว่าที่พวกเขาจะจินตนาการได้

เส้นทางตลอดการเดินทางนั้นขรุขระเป็นหลุมเป็นบ่อเนื่องจากถนนเสียหายหนักมาก  ในที่สุดพวกเขาก็หยุดหลังเดินทางได้ประมาณ 20 กม.ใช้เวลาไปชั่วโมงกว่า  ลู่หยวนลงจากรถบรรทุกหนักและต้องตกใจในภาพที่เห็น  ฐานทัพดูเหมือนสถานที่ก่อสร้าง  มีรถบรรทุกหนักมากกว่า 100 คันเรียงแถวอยู่และตู้คอนเทนเนอร์ที่ถูกแม่เหล็กไฟฟ้ายกขึ้นไปเพื่อเคลื่อนย้ายไปยังห้องเซฟของฐานทัพ  พวกมันดูเล็กมากเมื่ออยู่ในแถวพร้อมรถบรรทุกอื่นๆ

ผู้บัญชาการเซี่ยและทหารสองสามนายทักทายพวกเขา  จากนั้นก็กระโดลงจากรถบรรทุกเดินตรงไปที่ฐานทัพ  ลู่หยวนกับอีกสองคนก็ตามพวกเขาไป  ประตูเหล็กบานใหญ่ด้านหน้าฐานทัพเปิดออก  ด้านในสว่างมากและมีวัตถุขนาดใหญ่อันหนึ่งตั้งอยู่ท่ามกลางรถบรรทุกมากมาย  ตู้คอนเทนเนอร์หลายตู้ถูกเคลื่อนย้ายเข้าไปในวัตถุใหญ่นั้น  เมื่อมองดูใกล้ๆแล้ว  มันคือเครื่องบินขนส่งสีเทาเข้มขนาดยักษ์ซึ่งดูแข็งแรงและใหญ่กว่าเครื่องบินพาณิชย์ธรรมดามาก  ขนาดที่ใหญ่โตของมันทำให้หลายคนรู้สึกทึ่ง

“เครื่องบินใหญ่สุดๆอ่ะ!”  หวังซีซีทึ่งจนหยุดเดิน

“นี่คือเครื่องบินขนส่งของกองทัพรุ่นล่าสุดของประเทศจีน  ตัวเครื่องยาว 55 เมตร  สูง 15.6 เมตร  บรรทุกน้ำหนักได้ 146 ตัน  มันถูกวางแผนไว้ว่าจะเอามาใช้ในกองทัพอย่างเป็นทางการในปี 2017  แต่ก็ต้องเอามาใช้ก่อนเนื่องจากความจำเป็นเร่งด่วน  เรากำลังทำการผลิตเครื่องบินชนิดนี้ออกมาอีก 150 ลำในครึ่งปี  และเรามีอยู่ 10 ลำในฐานทัพแห่งนี้”  ผู้บัญชาการเซี่ยอธิบายอย่างภูมิใจ

เครื่องบินขนส่ง 100 ลำไม่ใช่จำนวนน้อยๆ  กระทั่งอเมริกายังมีเพียงไม่กี่ร้อยลำ  ถึงแม้จะเป็นประเทศที่มีความก้าวหน้าทางด้านการผลิตมากที่สุดก็ตาม

นี่ไม่ใช่ช่วงเวลาที่สงบสุข  พวกเขามีสงครามกับสัตว์กลายพันธุ์แทนมนุษย์  ความใจดีใช้ไม่ได้ในสงคราม  ทุกคนคือนักสู้และทรัพยากรทุกอย่างต้องถูกนำมาใช้ในการต่อสู้

ผู้บัญชาการเซี่ยกับทหารอีกสองสามนายถูกคนที่มีตำแหน่งสูงกว่าตำหนิทั้งๆที่พวกเขาเพิ่งมาถึง  ลู่หยวนกับเพื่อนของเขาดูไม่เหมือนพวกทหาร  ดังนั้นผู้พันจึงลังเลและให้ทหารอีกคนส่งพวกเขากลับที่พัก  ลู่หยวนเปิดประตูและวางข้าวของของเขาลง  หวงเจียฮุยกับคนอื่นที่เหลือรีบวิ่งมาหาเขา  ทุกคนรู้สึกโล่งอกเมื่อพบว่าทั้งลู่หยวนและหวังซีซีสบายดี

หวังซีซีบรรยายถึงการผจญภัยของพวกเขาซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกกลัว  ความจริงแล้ว  ภารกิจนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าที่เธอเล่ามาก  แต่มันไม่จำเป็นที่จะอธิบายรายละเอียดพวกนี้เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาต้องฝันร้าย  โฮวตงถามถึงเจ้าอ้วนเซี่ยเนื่องจากไม่เห็นเขาอยู่แถวนั้น  ทุกคนถอนใจเมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาในสนามรบ  ชีวิตเป็นสิ่งที่เปราะบางยิ่งนักในวันโลกาวินาศเช่นนี้

ลู่หยวนบอกพวกเขาว่าเขาต้องการพักผ่อนเนื่องจากเหนื่อยจากการต่อสู้  พวกเขารีบออกไปทันทีหลังจากโฮวตงใช้สายตาส่งสัญญาณ  ลู่หยวนปิดประตูและเอาหินพลังงานที่เขาพบในหัวใจของงูยักษ์ออกมา  เขาชะงักนิ่งอยู่ชั่วครู่เนื่องจากมันมีความเสี่ยงในการกินมันเข้าไป

ไม่มีใครรู้ผลกระทบจากการกินก้อนหินนั่น  เป็นไปได้ว่าเขาจะวิวัฒนาการเหมือนเฉินเชี่ยนฟง  ลู่หยวนยกมันขึ้นมาดม  กลิ่นของมันแย่มาก  แต่ดูเหมือนเขาเกิดหลงใหลมันขึ้นมาและมันทำให้เขารู้สึกหิวและถูกกระตุ้น

เพื่อความปลอดภัย  เขาชักดาบออกมาตัดมันเป็นชิ้นเล็กๆบางๆก่อน  หลังจากลังเลอยู่ไม่นานในที่สุดเขาก็เอามันใส่ปาก  มันละลายในปากเหมือนน้ำตาลทรายทั่วไป  เขากลืนมันลงไปและสิ่งที่เหลืออยู่ในช่องปากของเขาก็มีเพียงกลิ่นเหม็นๆ  ไม่ถึง 20 วินาที  ดวงตาของลู่หยวนก็โตขึ้นอย่างช้าๆราวกับโดนไฟฟ้าช็อต  เขารู้สึกดีและตื่นเต้น  รู้สึกเหมือนว่าทุกๆเซลล์ในร่างกายของเขากำลังพยายามดูดซับพลังงานอันนี้

ผิวของเขาแดง  อุณหภูมิร่างกายสูงขึ้นถึง 60-70 องศาเซลเซียส  แต่เขาไม่รู้สึกเลยสักนิด  ความจริงแล้วเขารู้สึกอบอุ่นและสบายเหมือนเพิ่งอาบน้ำร้อน  ความร้อนนั้นคงอยู่ประมาณ 5 นาทีแล้วก็หยุด  ลู่หยวนตรวจสอบร่างกายของเขา  แต่เขาไม่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ  เขารู้สึกดีและมีกำลังวังชาเหมือนตอนที่เขาได้รับความสามารถกระทืบปฐพี

เขารีบเดินไปข้างหน้าและชักดาบออกมาฝึกโจมตีในอากาศ  จากนั้นก็เก็บดาบกลับเข้าฝักอีกครั้ง  เขาดีใจที่ได้รู้ว่าพลังของเขาเพิ่มขึ้น  แต่น่าเศร้าที่ความคล่องแคล่วกับความแข็งแรงของเขายังคงเดิม  หลังจากนั้น  ลู่หยวนก็แบ่งหินพลังงานที่เหลือออกเป็น 3 ชิ้นและเอาใส่ปากตัวเองอีกครั้ง

เขาได้รับความรู้สึกแบบเดิมอีกครั้ง  แต่รุนแรงกว่าเดิม 5 เท่าและคงอยู่นานกว่า  ผิวของเขาเป็นสีแดงเข้มและเกือบมีควันออกมาจากจมูก  ผิวหนังกระชับแน่นมากขึ้น  กระดูกแข็งแรงมากขึ้น  และเซลล์ทุกเซลล์ในร่างของเขาก็เปลี่ยนแปลงไป

มันยังคงเปลี่ยนแปลงอยู่ในตอนที่ระบบประกาศอีกครั้งว่า  “ร่างกายได้รับพลังงานไหลเวียน  ค่าร่างกาย +1”

Copyright © 2019 spoilsoc.com All rights reserved.