spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
*ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
ตอนที่ 197 วิวัฒนาการ
“ตัวเก็บพลังงาน” ลู่หยวนไม่สามารถสะกดกลั้นความตื่นเต้นเอาไว้ได้ ในที่สุดเขาก็พบบางสิ่งที่มีค่า เกล็ดและหัวใจของงูหรือส่วนที่มีค่าอื่นๆของสัตว์กลายพันธุ์ตัวก่อนๆที่เขาเคยพบมาไม่สามารถเทียบเคียงกับสมบัติหายากชิ้นนี้ได้เลย สัตว์กลายพันธุ์ส่วนใหญ่จะมีพลังงานไหลเวียนอยู่ ยิ่งระดับขั้นของพวกมันสูงขึ้น พลังและพลังงานไหลเวียนของพวกมันก็ยิ่งเพิ่มขึ้นด้วย
ร่างกายมนุษย์สามารถสามารถดูดซับพลังงานชนิดนั้นได้โดยตรงเพื่อพัฒนาความแข็งแรงของร่างกาย จากความรู้ของเขา เป็นธรรมดาที่ความคล่องแคล่ว ความแข็งแรง และร่างกายจะเพิ่มระดับขึ้นเป็น 11 แต้มถ้าพวกเขากินเนื้อสัตว์กลายพันธุ์ขั้นสีน้ำเงินเข้าไปเป็นเวลานาน ยิ่งกว่านั้น พวกเขาสามารถเพิ่มระดับขึ้นเป็น 12 แต้มได้ถ้ากินเนื้อสัตว์กลายพันธุ์สีเขียวอ่อน และนั่นเป็นแค่ผลจากการกินเนื้อธรรมดาทั่วไปเท่านั้น
เป็นการยากที่พลังงานในรูปอิสระจะดีกว่าพลังงานในรูปของแข็ง ที่จริงแล้วมันยังยากมากสำหรับลู่หยวนที่จะอัพเกรดในตอนนี้ที่เขาแข็งแกร่งมากแล้ว เนื้ออันล้ำค่าที่ผู้คนมองว่าเป็นสมบัติกลายเป็นแค่อาหารธรรมดาสำหรับเขาที่ทำให้อิ่มท้องได้เท่านั้น
คนทั่วไปสามารถอัพเกรดพลังของพวกเขาได้ง่ายๆด้วยการกินเนื้อสดๆของสัตว์กลายพันธุ์ขั้นสูง แต่ลู่หยวนทำได้แค่พึ่งพาระบบและการฝึกฝนเพื่อเพิ่มระดับของตัวเองอย่างช้าๆ ช่วงนี้ดูเหมือนว่าเขาจะถึงขีดจำกัดแล้ว เขาเริ่มรู้สึกอับจนหนทางขณะที่ภารกิจท้าทายมากขึ้นเรื่อยๆแต่พลังของเขายังคงเหมือนเดิม
‘สมบัติ’ ที่ดูเหมือนก้อนหินอันนี้ให้ความหวังแก่ลู่หยวน เขารีบเก็บหินพลังงานเข้ากระเป๋าทันที และเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้พลาดอย่างอื่นอีก เขาจึงตรวจสอบทุกสิ่งทุกอย่างอีกครั้ง อวัยวะภายในทั้งหมดถูกเอาออกมา สมองก็ถูกตรวจสอบ กระทั่งท้องภายในช่องอกของงูยักษ์ตัวนั้นก็ถูกชำแหละ
มีก้อนหินล้ำค่าเช่นนั้นแค่ก้อนเดียว เขาไม่สามารถขอมากกว่านั้นได้ เขาห่อทุกอย่างเก็บไว้ในหนังงูขนาดใหญ่ มันหนักประมาณ 150 กก. อวัยวะภายในและสมองหนักเกือบเท่ากับไข่ของเต่าอาร์คีลอน ลู่หยวนแบกอวัยวะภายในทั้งหมดขึ้นหลังและเดินกลับไปหากลุ่มของเขา แน่ล่ะว่าเขาได้เก็บดาบฟันขาม้าที่อัพเกรดแล้วของเขาเข้าฝักไปแล้วเพื่อหลีกเลี่ยงคำถามจากคนที่เหลือ
พวกเขาเคลื่อนย้ายข้าวของเสร็จในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้น เครนและรถบรรทุกหนักสองคันพร้อมด้วยตู้คอนเทนเนอร์ที่ว่างเปล่าก็เคลื่อนเข้าไปที่ซากงูยักษ์ มีทหารประมาณ 7-8 นายกระโดดลงมาจากรถบรรทุกและเริ่มต้นชำแหละงูยักษ์ด้วยเลื่อยไฟฟ้า พวกเขาทำงานกันอย่างรวดเร็วโดยปราศจากความลังเล
ทหารคนหนึ่งพยายามตรวจสอบท้องของงูตัวนั้นเพื่อดูว่าพวกทหารที่ตายเหลือทิ้งอะไรไว้ข้างในบ้าง โชคร้ายที่ไม่มีอะไรเหลือเลย ทุกสิ่งทุกอย่างถูกย่อยไปหมดแล้ว แม้ว่าซากของงูยักษ์จะเล็กกว่าซากสัตว์ทะเล มันมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 เมตร ยาว 50 เมตร และหนัก 30-40 ตัน แต่มันก็เป็นการยากมากอยู่ดีสำหรับรถบรรทุก 2 คันที่จะส่งมันกลับไปโดยไม่ได้บรรจุหีบห่ออย่างเหมาะสม กระดูกของงูยักษ์นั้นแข็งแกร่งอย่างที่สุด น่าจะแข็งแกร่งกว่าโลหะทั่วไปโดยส่วนใหญ่ เลื่อยของพวกเขาหักไปหลายอันระหว่างการชำแหละ และเมื่อชำแหละเสร็จสิ้น เครนก็เริ่มขนย้ายซากที่ชำแหละแล้วเข้าไปในตู้คอนเทนเนอร์ที่ว่างอยู่
ในที่สุดภารกิจช่วยเหลือก็จบซะที รถเกลี่ยดินสองคันเคลื่อนที่ไปข้างหน้าจัดการกับก้อนหินและต้นไม้ทั้งหมดเพื่อสร้างเส้นทาง รถบรรทุกหนักประมาณ 20 คันแล่นตามหลังพร้อมด้วยยานพาหนะอื่นๆเรียงกันเป็นแถว
ลู่หยวนและผู้รอดชีวิตคนอื่นๆนั่งอยู่บนรถบรรทุกหนักคันหนึ่ง ทหารที่รอดเริ่มร้องไห้ พวกเขาไม่สามารถระงับอารมณ์เอาไว้ได้อีก แม้กระทั่งหวังซีซีที่ช่างพูดช่างคุยก็นิ่งเงียบไปด้วย การต่อสู้ครั้งนี้จบลงอย่างเลวร้ายเกินกว่าที่พวกเขาจะจินตนาการได้
เส้นทางตลอดการเดินทางนั้นขรุขระเป็นหลุมเป็นบ่อเนื่องจากถนนเสียหายหนักมาก ในที่สุดพวกเขาก็หยุดหลังเดินทางได้ประมาณ 20 กม.ใช้เวลาไปชั่วโมงกว่า ลู่หยวนลงจากรถบรรทุกหนักและต้องตกใจในภาพที่เห็น ฐานทัพดูเหมือนสถานที่ก่อสร้าง มีรถบรรทุกหนักมากกว่า 100 คันเรียงแถวอยู่และตู้คอนเทนเนอร์ที่ถูกแม่เหล็กไฟฟ้ายกขึ้นไปเพื่อเคลื่อนย้ายไปยังห้องเซฟของฐานทัพ พวกมันดูเล็กมากเมื่ออยู่ในแถวพร้อมรถบรรทุกอื่นๆ
ผู้บัญชาการเซี่ยและทหารสองสามนายทักทายพวกเขา จากนั้นก็กระโดลงจากรถบรรทุกเดินตรงไปที่ฐานทัพ ลู่หยวนกับอีกสองคนก็ตามพวกเขาไป ประตูเหล็กบานใหญ่ด้านหน้าฐานทัพเปิดออก ด้านในสว่างมากและมีวัตถุขนาดใหญ่อันหนึ่งตั้งอยู่ท่ามกลางรถบรรทุกมากมาย ตู้คอนเทนเนอร์หลายตู้ถูกเคลื่อนย้ายเข้าไปในวัตถุใหญ่นั้น เมื่อมองดูใกล้ๆแล้ว มันคือเครื่องบินขนส่งสีเทาเข้มขนาดยักษ์ซึ่งดูแข็งแรงและใหญ่กว่าเครื่องบินพาณิชย์ธรรมดามาก ขนาดที่ใหญ่โตของมันทำให้หลายคนรู้สึกทึ่ง
“เครื่องบินใหญ่สุดๆอ่ะ!” หวังซีซีทึ่งจนหยุดเดิน
“นี่คือเครื่องบินขนส่งของกองทัพรุ่นล่าสุดของประเทศจีน ตัวเครื่องยาว 55 เมตร สูง 15.6 เมตร บรรทุกน้ำหนักได้ 146 ตัน มันถูกวางแผนไว้ว่าจะเอามาใช้ในกองทัพอย่างเป็นทางการในปี 2017 แต่ก็ต้องเอามาใช้ก่อนเนื่องจากความจำเป็นเร่งด่วน เรากำลังทำการผลิตเครื่องบินชนิดนี้ออกมาอีก 150 ลำในครึ่งปี และเรามีอยู่ 10 ลำในฐานทัพแห่งนี้” ผู้บัญชาการเซี่ยอธิบายอย่างภูมิใจ
เครื่องบินขนส่ง 100 ลำไม่ใช่จำนวนน้อยๆ กระทั่งอเมริกายังมีเพียงไม่กี่ร้อยลำ ถึงแม้จะเป็นประเทศที่มีความก้าวหน้าทางด้านการผลิตมากที่สุดก็ตาม
นี่ไม่ใช่ช่วงเวลาที่สงบสุข พวกเขามีสงครามกับสัตว์กลายพันธุ์แทนมนุษย์ ความใจดีใช้ไม่ได้ในสงคราม ทุกคนคือนักสู้และทรัพยากรทุกอย่างต้องถูกนำมาใช้ในการต่อสู้
ผู้บัญชาการเซี่ยกับทหารอีกสองสามนายถูกคนที่มีตำแหน่งสูงกว่าตำหนิทั้งๆที่พวกเขาเพิ่งมาถึง ลู่หยวนกับเพื่อนของเขาดูไม่เหมือนพวกทหาร ดังนั้นผู้พันจึงลังเลและให้ทหารอีกคนส่งพวกเขากลับที่พัก ลู่หยวนเปิดประตูและวางข้าวของของเขาลง หวงเจียฮุยกับคนอื่นที่เหลือรีบวิ่งมาหาเขา ทุกคนรู้สึกโล่งอกเมื่อพบว่าทั้งลู่หยวนและหวังซีซีสบายดี
หวังซีซีบรรยายถึงการผจญภัยของพวกเขาซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกกลัว ความจริงแล้ว ภารกิจนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าที่เธอเล่ามาก แต่มันไม่จำเป็นที่จะอธิบายรายละเอียดพวกนี้เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาต้องฝันร้าย โฮวตงถามถึงเจ้าอ้วนเซี่ยเนื่องจากไม่เห็นเขาอยู่แถวนั้น ทุกคนถอนใจเมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาในสนามรบ ชีวิตเป็นสิ่งที่เปราะบางยิ่งนักในวันโลกาวินาศเช่นนี้
ลู่หยวนบอกพวกเขาว่าเขาต้องการพักผ่อนเนื่องจากเหนื่อยจากการต่อสู้ พวกเขารีบออกไปทันทีหลังจากโฮวตงใช้สายตาส่งสัญญาณ ลู่หยวนปิดประตูและเอาหินพลังงานที่เขาพบในหัวใจของงูยักษ์ออกมา เขาชะงักนิ่งอยู่ชั่วครู่เนื่องจากมันมีความเสี่ยงในการกินมันเข้าไป
ไม่มีใครรู้ผลกระทบจากการกินก้อนหินนั่น เป็นไปได้ว่าเขาจะวิวัฒนาการเหมือนเฉินเชี่ยนฟง ลู่หยวนยกมันขึ้นมาดม กลิ่นของมันแย่มาก แต่ดูเหมือนเขาเกิดหลงใหลมันขึ้นมาและมันทำให้เขารู้สึกหิวและถูกกระตุ้น
เพื่อความปลอดภัย เขาชักดาบออกมาตัดมันเป็นชิ้นเล็กๆบางๆก่อน หลังจากลังเลอยู่ไม่นานในที่สุดเขาก็เอามันใส่ปาก มันละลายในปากเหมือนน้ำตาลทรายทั่วไป เขากลืนมันลงไปและสิ่งที่เหลืออยู่ในช่องปากของเขาก็มีเพียงกลิ่นเหม็นๆ ไม่ถึง 20 วินาที ดวงตาของลู่หยวนก็โตขึ้นอย่างช้าๆราวกับโดนไฟฟ้าช็อต เขารู้สึกดีและตื่นเต้น รู้สึกเหมือนว่าทุกๆเซลล์ในร่างกายของเขากำลังพยายามดูดซับพลังงานอันนี้
ผิวของเขาแดง อุณหภูมิร่างกายสูงขึ้นถึง 60-70 องศาเซลเซียส แต่เขาไม่รู้สึกเลยสักนิด ความจริงแล้วเขารู้สึกอบอุ่นและสบายเหมือนเพิ่งอาบน้ำร้อน ความร้อนนั้นคงอยู่ประมาณ 5 นาทีแล้วก็หยุด ลู่หยวนตรวจสอบร่างกายของเขา แต่เขาไม่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ เขารู้สึกดีและมีกำลังวังชาเหมือนตอนที่เขาได้รับความสามารถกระทืบปฐพี
เขารีบเดินไปข้างหน้าและชักดาบออกมาฝึกโจมตีในอากาศ จากนั้นก็เก็บดาบกลับเข้าฝักอีกครั้ง เขาดีใจที่ได้รู้ว่าพลังของเขาเพิ่มขึ้น แต่น่าเศร้าที่ความคล่องแคล่วกับความแข็งแรงของเขายังคงเดิม หลังจากนั้น ลู่หยวนก็แบ่งหินพลังงานที่เหลือออกเป็น 3 ชิ้นและเอาใส่ปากตัวเองอีกครั้ง
เขาได้รับความรู้สึกแบบเดิมอีกครั้ง แต่รุนแรงกว่าเดิม 5 เท่าและคงอยู่นานกว่า ผิวของเขาเป็นสีแดงเข้มและเกือบมีควันออกมาจากจมูก ผิวหนังกระชับแน่นมากขึ้น กระดูกแข็งแรงมากขึ้น และเซลล์ทุกเซลล์ในร่างของเขาก็เปลี่ยนแปลงไป
มันยังคงเปลี่ยนแปลงอยู่ในตอนที่ระบบประกาศอีกครั้งว่า “ร่างกายได้รับพลังงานไหลเวียน ค่าร่างกาย +1”