spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

บทที่ 297: การทดสอบจากจ้าวภูเขาแห่งตราทองคำ

ร่างใหญ่โตของจ้าวภูเขาก็ก้าวไปข้างหน้า

มันใช้แขนอันบึกบึนชี้ไปทางเจี้ยงเฉินและพูดเสียงต่ำ "มนุษย์ อย่าคิดจะเล่นตุกติกกับข้า. บนภูเขาแม่เหล็กสีทอง ความคิดของเจ้าทั้งหมดจะสะท้อนผ่านกระจกแม่เหล็กนี้ "

แขนของมันโค้งตามที่มันพูด มันดูเหมือนจะเปลี่ยนหินเป็นทองคำขณะที่เศษสีทองระยิบระยับจากรัศมีหลายร้อยเมตร มันก่อตัวกันเป็นกระจกสะท้อนแสง มันกระจัดกระจายอยู่ในรูปแบบต่าง ๆ รอบตัว แบ่งอากาศออกเป็นเศษชิ้นส่วนที่ไม่มีที่สิ้นสุด และดูเหมือนจะดึงเจี้ยงเฉินเข้าสู่จักรวาลอื่น

กระจกทั้งหมดสะท้อนถึงเจี้ยงเฉินจำนวนนับไม่ถ้วนพร้อมกับความคิดทั้งหมดของเขา

เจี้ยงเฉินรู้สึกทึ่งมากเพราะมีข้อมูลต่าง ๆ เกี่ยวกับภูเขาแม่เหล็กสีทองลอยอยู่ในใจของเขา

กระจกเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นจากแรงแม่เหล็กของภูเขา ทำให้แรงดึงดูดของโลกเปลี่ยนแปลงไปทำให้เกิดรอยแยกชั่วคราวและก่อให้เกิดความวุ่นวาย

กระจกเงาเหล่านี้ไม่เพียงแต่สะท้อนให้เห็นถึงสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่อยู่ใต้ท้องฟ้า มันยังสามารถเปิดเผยความคิดของบุคคลได้ ช่างน่าเหลือเชื่อเกินจินตนาการ

เจี้ยงเฉินรู้ว่ามันมีความสามารถในการรับส่งกระแสจิตมหัศจรรย์บนกระจกเหล่านี้ซึ่งทำให้มันสามารถวาดภาพความคิดของบุคคล

อย่างไรก็ตามด้วยเหตุนี้เขาถูกบังคับไม่ให้แสดงกิริยาตอบโต้ใด ๆ

เจี้ยงเฉินใช้ทักษะดั่งศิลาและปกปิดความคิดทั้งหมดของเขา

ความคิดของเขาถูกปิดกั้นโดยเร็วเมื่อทักษะหัวใจดั่งศิลาถูกเปิดใช้งาน กระจกทั้งหมดจู่ ๆ ก็สูญหายไปและภาพภายในภาพก็พร่าและไม่ชัด

“ อืม ?”  จ้าวภูเขาแห่งตราประทับทองชะงัก "มนุษย์,เจ้าเคยฝึกทักษะแห่งหัวใจและความคิดใช่ไหม? เจ้าอยู่ในระดับปราณจิตวิญญาณระดับที่ 3 เองไม่ใช่รึ? "

จ้าวภูเขาแห่งตราประทับทองคำแข็งแกร่งมาก มันรู้ระดับการฝึกฝนของเจี้ยงเฉินเพียงแค่ใช้สายตาเหลือบดู

"อย่างไรก็ตามก็ยังไร้ประโยชน์แม้ว่าเจ้าจะปกปิดความคิดของเจ้าไว้" เสียงของจ้าวภูเขาห่างไกล "มีเพียง 2 ผลลัพธ์สำหรับมนุษย์ทุกคนที่มาถึงสถานที่แห่งนี้ "

"ทางแรกคือความตาย"

"ทางที่สองคือผ่านการทดสอบของข้าและกลายเป็นนายของเทือกเขาแม่เหล็กสีทอง" เสียงของจ้าวภูเขาเปราะบางมาก ขาดความรู้สึกของมนุษย์อย่างสิ้นเชิง มันเหมือนกับระบบที่ตั้งไว้ล่วงหน้า "ไม่มีทางเลือกที่ 3"

แม้แต่บรรพบุรุษทั้งสี่ก็มีความรู้ไม่มากเกี่ยวกับภูเขาแม่เหล็กสีทอง

พวกเขาไม่เคยเห็นเข้ามาจนถึงชั้น 10

"เจ้าได้ปิดผนึกจิตสำนึกของเจ้าเพื่อให้กระจกไม่สามารถตรวจจับความคิดของเจ้าได้ ทักษะของเจ้าค่อนข้างดี" จ้าวภูเขาพูดอีกครั้งหนึ่ง "ผ่านการทดสอบหรือไม่ก็ต้องตาย "

เจี้ยงเฉินรู้ว่าจ้าวภูเขาไม่ได้ขู่เข็ญ

"แลัวจะผ่านการทดสอบได้อย่างไร?" เจี้ยงเฉินถาม เขารู้ว่าเขาตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบากที่ยากจะตัดสินใจในขณะนี้ ตัดสินจากเสียงของมัน ไม่มีทางเลือกให้เขาเลย.

"ง่ายมาก ตอบคำถามข้า 1 ข้อ จากนั้นก็ต้านพลังระเบิดข้าให้ได้ "

"ง่ายขนาดนั้นเลยหรือ?" เจี้ยงเฉินไม่เชื่อ

เจ้าคิดว่ามันง่ายหรือ?” จ้าวภูเขาหัวเราะเยือกเย็น "ทุกคนที่เคยมาที่นี่ต่างพูดเช่นเดียวกัน แต่ตอนนี้พวกเขากลายเป็นผีที่เฝ้าภูเขา"

"อะไรกัน?" เจี้ยงเฉินรู้สึกตกใจเล็กน้อย "มีคนอื่นที่เคยมาที่นี่หรือ?"

“คนอื่น? มีผู้คนนับไม่ถ้วนที่มาที่นี่ตั้งแต่สมัยโบราณ อย่างไรก็ตามเมื่อเวลาผ่านไปผู้ที่เข้ามาถึงที่นี่ก็อ่อนแอลง. มันเป็นเพราะระดับความแข็งแรงของพวกเขาลดลงตามระดับของการตื่นขึ้นของข้า พวกเขาจึงอ่อนแอลงเรื่อย ๆ "

"เอ้ นี่เป็นเรื่องที่ค่อนข้างเหงาจริง ๆ ข้าอยากฟื้นตัวอย่างเต็มที่จริง ๆ " จ้าวภูเขาแห่งตราประทับทองคำถอนหายใจ

"ระดับการตื่นตัวหรือ?" เจี้ยงเฉินคิดถึงคำพูดของจักจั่นทันที มรดกด้านความจำของจักจั่นถูกต้องจริงหรือไม่? ระดับการตื่นขึ้นของจะถูกกำหนดโดยระดับของจ้าวภูเขาแห่งตราประทับทองคำ จะแข็งแกร่งได้ขึ้นอยู่กับระดับของผู้ฝึกฝนที่ทำให้มันเป็นอย่างนี้?

ผู้ท้าชิงแข็งแกร่งมากเพียงใด แรงแม่เหล็กที่จะกระตุ้นออกมาจากภูเขาและการทดสอบทั้งหมดจะยากขึ้นมากเท่านั้น

ระดับของการตื่นขึ้นจากจ้าวภูเขาก็จะเพิ่มมากขึ้นด้วย

ความรู้สึกแปรปรวนของเจี้ยงเฉินสะท้อนจากกระจก จ้าวภูเขาพ่นลมออกทางจมูกอย่างเย็นชา “เจ้าจักจั่นตัวจ้อยบอกชื่อข้ากับเจ้าใช่หรือไม่ หืม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใด บนภูเขานี้ กฎเป็นกลางกับทุกคนที่มาถึงที่นี่! "

"มนุษย์ เลือกทางของตัวเอง! จะถูกฆ่าตายหรือเผชิญหน้ากับการทดสอบของข้า ! "

เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครเลือกที่จะถูกสังหารทั้งที่ไม่ได้พยายาม

เจี้ยงเฉินมั่นใจว่ามีรังสีแห่งความหวังในการตอบคำถามสำหรับการทดสอบ

"ข้าเลือกที่จะเผชิญหน้ากับการทดสอบ" ดวงตาของเจี้ยงเฉินมีความแน่วแน่ขณะที่เขาสบสายตากับจ้าวภูเขา

“ดี !” จ้าวภูเขาแห่งตราประทับทองคำพยักหน้าเบา ๆ "ถึงแม้ว่าจะไม่เคยมีใครเคยผ่านการทดสอบมาก่อน แต่ข้ารู้สึกว่าเจ้าแตกต่างจากคนอื่น ๆ นิดหน่อย ข้าหวังว่าคำตอบของเจ้าจะไม่ทำให้ข้าผิดหวัง โปรดจำไว้ว่า คุณภาพของคำตอบของเจ้าจะเป็นตัวกำหนดความยากของการทดสอบครั้งต่อไป "

"เจ้าหมายความว่ายังไง?" เจี้ยงเฉินจ้องมองอย่างฉับพลัน

"ถ้าคำตอบของเจ้าเป็นที่น่าพอใจ บางทีพลังระเบิดของข้าอาจจะอ่อนโยนและเป็นแค่ท่าทางที่นุ่มนวล ถ้าคำตอบของเจ้าทำให้ข้าผิดหวัง เจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับความรุนแรงอย่างมหาศาลของพลังของข้า"

จ้าวภูเขาแห่งตราประทับทองคำมีรอยยิ้มกว้างด้วยความโหดร้ายบนใบหน้า "เจ้าควรรู้ว่าจากทุกคนที่ได้มาถึงที่นี่ก่อนหน้านี้ คำตอบของพวกเขาได้ทำให้ข้าผิดหวังอย่างมาก"

"พวกเขาทั้งหมดจึงตายเพราะพลังระเบิดของเจ้าหรือ ? "

"ใช่ เจ้าฉลาดมาก" ยักษ์สีทองกำลังหัวเราะอย่างเย็นชา "เจ้าจะเป็นเหมือนกัน อย่าคิดว่าเจ้ามีไพ่ตายหรือความสามารถพิเศษใด ๆ ที่จะสามารถทนต่อแรงระเบิดของข้าได้ จำไว้ว่ากระจกเงาสะท้อนถึงทุกความคิดของเจ้าและข้ารู้ว่าเจ้ามีไพ่ตายอะไรในมือ พลังระเบิดที่ร้ายกาจของข้าจะคำนึงถึงความสามารถทั้งหมดของเจ้าและมันจะทำให้เจ้ามีโอกาสน้อยที่สุดในการอยู่รอด "

"นี่คือการบอกว่าชีวิตและความตายของข้าจะถูกกำหนดโดยวิธีที่ที่ข้าจะตอบคำถามนี้ ? " เจี้ยงเฉินพูดไม่ค่อยออก

จ้าวภูเขาแห่งตราประทับทองคำช่างน่าสนใจ มันตั้งกฎที่น่าทึ่งและชาญฉลาด

"อย่าคิดว่าข้าแปลก ข้าเป็นแค่หุ่นเชิดของคนที่สร้างภูเขาแม่เหล็กสีทอง ทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าทำคือหน้าที่ของความคิดที่เขาสร้างไว้ในร่างกายของข้า เฉพาะผู้ที่ผ่านการทดสอบจะได้รับหัวใจแม่เหล็ก เขาสามารถเปลี่ยนเจ้านายเดิมและเรียกร้องสิทธิของการได้รับภูเขา และได้รับมรดกของภูเขาแม่เหล็กสีทอง ก่อนหน้านั้น สิ่งที่บังคับข้าคือเจตจำนงของเจ้านายเดิม"

"เจ้านายเดิม? เขาเป็นใคร ? "

"ข้าก็ไม่รู้ " จ้าวภูเขาแห่งตราประทับทองคำส่ายหัว "เขาเหลือเพียงแค่สิ่งที่ปรารถนาเล็ก ๆ ในร่างกายของข้า ข้าไม่รู้ว่าภูเขานี้จะปรากฏตัวขึ้นเมื่อไร ตั้งแต่ข้าเกิดมาและเริ่มฟื้นตัว ข้าก็อยู่ภายใต้การควบคุมของความปรารถนานี้ ข้าไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของเดิมและไม่สามารถรับคำตอบได้จากภูเขาแม่เหล็กสีทอง "

ความรู้สึกของจ้าวภูเขาเศร้าลง "เอาล่ะ มนุษย์ ข้าพูดมากขึ้นกับเจ้าเพราะเจ้าดูแตกต่างเล็กน้อยจากคนอื่น ๆ ถึงเวลาแล้วที่เจ้าจะตอบคำถามต่อไป "

การแสดงออกของเจี้ยงเฉินดูหนักใจมาก ๆ ขณะที่เขาพยักหน้า "เอาล่ะ ถามข้ามาได้เลย"

"คำถามของข้าคือ สิ่งมีชีวิตที่เป็นวิญญาณเช่นข้า ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีเนื้อและเลือด ก่อตัวขึ้นมาจากพลังระหว่างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินจะออกจากภูเขานี้? ข้าสามารถอยู่ได้หรือไม่ถ้าข้าออกจากภูเขานี้? "

"นี่เป็น 1 คำถามหรือ?" นี่คือ 2 คำถามอย่างชัดเจน!

"มันเป็น 2 คำถามแต่มีเพียง 1 ความหมายที่อยู่เบื้องหลัง" จ้าวภูเขาตอบอย่างเย็นชา

เจี้ยงเฉินยิ้ม "จ้าวภูเขาแห่งตราประทับทองคำ ข้าขอถามเจ้าเท่านั้น พลังระเบิดของเจ้าจะเบากว่านี้หรือไม่ถ้าคำตอบของข้าเป็นที่น่าพอใจ?"

"หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว ! ถ้าคำตอบของเจ้าเป็นที่น่าพอใจและไม่ใช่เรื่องไร้สาระแล้ว ข้าจะพอใจอย่างแน่นอน ตราบเท่าที่ข้าพอใจแล้ว ข้าจะปล่อยพลังระเบิดเบา ๆ โปรดจำไว้ว่า อย่าใช้เรื่องไร้สาระเพื่อหลอกข้า บรรดาผู้ที่มาก่อนพยายามที่จะใช้อุบายบางอย่างและทำให้ข้าโกรธมาก "

เจี้ยงเฉินพยักหน้าและยิ้มให้อย่างสบายใจ "บรรดาผู้ที่มาก่อน แน่นอนว่าพวกเขาไม่สามารถตอบคำถามของเจ้าได้ อย่างไรก็ตาม ข้าเป็นข้อยกเว้น "

"โอ้ ? เจ้ามั่นใจขนาดนั้นเลยหรือ? " จ้าวภูเขายิ้มเยาะ

“ใช่” เจี้ยงเฉินรู้สึกมั่นใจมาก "ตอนนี้ข้าสามารถบอกเจ้าได้ว่าระหว่างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนต่างเป็นอิสระ แต่ร่างวิญญาณของเจ้าถูกสร้างขึ้นและหล่อเลี้ยงจากภูเขาแม่เหล็ก และจะไม่ง่ายที่จะหลุดพ้นจากมัน แต่แน่นอนว่ายังมีวิธีการอยู่ "

อืม?” จ้าวภูเขาไม่แสดงอาการใด ๆ ขณะที่จ้องมองไปที่เจี้ยงเฉิน กระจกสะท้อนประกายและกระพริบ สะท้อนความคิดของเจี้ยงเฉิน

อย่างไรก็ตาม การป้องกันของทักษะหัวใจดั่งศิลาของเจี้ยงเฉินทำให้กระจกปรากฏขึ้นเปล่า ๆ ไม่มีสิ่งใด

"เอาล่ะ มนุษย์ ข้ายอมรับว่าเจ้าแตกต่างจากคนอื่น" จ้าวภูเขาตอบโดยไม่คิดว่าข้าสามารถออกจากภูเขาและยังคงมีชีวิตอยู่ได้หลังจากนั้นหรือ. อย่างไรก็ตามกระจกสะท้อนให้เห็นถึงความจริง,ความคิดที่แท้จริงและพยายามที่จะเปิดโปงการโกหก. ในความเป็นจริงมันก็ไม่รู้คำตอบสำหรับคำถามนี้และเป็นเพียงแค่ขยับไปมาตามคำตอบ

"เจ้าแตกต่างจากพวกเขา เจ้าหลักแหลมมาก อย่างน้อยข้าไม่สามารถหาหลักฐานว่าเจ้าโกหกได้ ดังนั้น ข้าจะไม่ใช้กำลังเต็มที่ในการระเบิดพลัง ข้าจะใช้เพียงเจ็ดในสิบส่วน แม้ว่าเจ้าอาจจะไม่สามารถทนต่อมันได้ อย่างน้อยเจ้าก็จะมีโอกาสที่จะมีชีวิตอยู่ " จ้าวภูเขาแห่งตราทองคำปฏิบัติตามหลักการของตัวเอง

กระจกสีทองไม่สามารถสะท้อนถึงความคิดภายในของเขาได้ มันไม่สามารถหาหลักฐานว่าเจี้ยงเฉินพูดโกหก ดังนั้น มันจะไม่ใช้พลังเต็มที่ในการระเบิด มันจะใช้เพียงเจ็ดในสิบส่วน

เจี้ยงเฉินหัวเราะเสียงดัง "คำตอบของข้ายังไม่เสร็จสมบูรณ์ จ้าวภูเขาแห่งตราทองคำไม่สนใจฟังข้าหรือ? "

ร่างยักษ์สีทองตัวแข็ง "เจ้าหมายถึงอะไร? เจ้า ... เจ้ามีวิธีที่จะช่วยให้ข้าออกไปงั้นรึ? "

เจี้ยงเฉินพยักหน้าอย่างขยันขันแข็ง "ข้ามีวิธีการของข้า แต่ข้าสามารถบอกเจ้าได้ว่ามันจะไม่ง่าย"

"มันยากขนาดไหนกัน?" จ้าวภูเขาถาม.

"ยาก ยากมาก จะเป็นไปไม่ได้หากปราศจากความช่วยเหลือจากภายนอก" เจี้ยงเฉินถอนหายใจ

"เจ้าหมายความว่ายังไง?" จ้าวแห่งตราประทับทองคำจ้องมองกระจกใกล้ๆ. เขาสังเกตเห็นว่าจนถึงขณะนี้มนุษย์ตนนี้ไม่ได้โกหก และกระจกไม่ได้แสดงให้เห็นการเคลื่อนไหวใด ๆ

ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะถามต่อ

"บอกข้ามา !  ไม่ว่าจะยากแค่ไหน ตราบเท่าที่เจ้าบอกความจริงไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ไม่สมจริงก็ตาม ข้าสามารถควบคุมความแรงของการระเบิดครั้งต่อไปของข้าได้ถึงสามในสิบส่วน ถ้าพลังสามในสิบส่วน เจ้าจะมีโอกาสที่จะมีชีวิตอยู่รอดถึงห้าในสิบส่วน"

ตอนนี้จ้าวภูเขาแห่งตราประทับทองคำถูกล่อลวงอย่างแท้จริง