spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 160: ฝ่า

ตึกสั่นเครือเพราะโดนพวกสัตว์กลายพันธุ์โจมตีอย่างต่อเนื่อง ปูนเริ่มหลุดลงมาโดนหัวพวกเขา ในขณะเดียวกันก็มีรอยแตกที่เพดานมาขึ้นเรื่อยๆ  สัตว์กลายพันธุ์เองก็โดนหินก้อนใหญ่หล่นทับเอาด้วย  ไม่มีใครรู้ว่าตึกนี่จะถล่มลงมาเมื่อไหร่

“ ลู่หยวน เราทำอะไรได้บ้าง ? เราอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว เราต้องออกไป ! “ – หวงเจียฮุย กรีดร้องออกมาด้วยความกลัว

“ น้องลู่ เริ่มอ่อนแอลงเรื่อย ! “  - เซ่าหยาหลี่ ตะโกนออกมาพร้อมน้ำตา – “ มีใครเช็คอาการเขาได้บ้าง ? “

ทุกคนต่างก็ช็อค   หวงเจียฮุย นั้นสนใจเรื่องนี้เกินไปจนเกือบถูกสัตว์กลายพันธุ์นั้นกัดเอา  เธอตะโกนออกมา – “ หวังซีซี ให้เรารับมือพวกนี้ เธอไปเช็ค ลู่หยวน !  “

หวังซีซี เองก็ไม่ได้สนใจสัตว์กลายพันธุ์เช่นกันแต่เธอก็หันกลับมาและรีบวิ่งมาหา ลู่หยวน   เขานั่งพิงกำแพงอยู่พร้อมกับใบหน้าที่ซีด  หัวใจของเขาเต้นแค่เพียง 7-8 ครั้งต่อนาที  คนธรรมดาคงตายไปแล้วแต่เขาแค่อยู่ในช่วงอ่อนแอเท่านั้น

“ พี่ลู่ พี่รู้สึกยังไงบ้าง ? “

ลู่หยวน พยายามที่จะรักษาอาการตัวเองไว้จนไม่มีแรงที่จะตอบแต่ หวังซีซี นั้นไม่เข้าใจและคอยเอาแต่ร้องไห้ต่อไป เธอคิดว่า ลู่หยวน นั้นกำลังจะตาย – “ เกิดอะไรขึ้นกับเขา ? “ – เธอพูดขึ้นมา – “ เขายังดีอยู่เลยแท้ๆ เธอไม่เห็นอะไรผิดปกติเลยเหรอ ? “

“ ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้จริงๆ “  - เซ่าหยาหลี่ ตอบกลับ เธอหน้าซีดและร้องไห้ออกมาด้วย

ลู่หยวน บิดปากรู้สึกช่วยไม่ได้ เขาควบคุมหัวใจตัวเองต่อจนกระทั่งตัวของเขาสั่นและหัวใจเริ่มเต้นอย่างรุนแรง หลังจากนั้นสักพักเขาก็ค่อยๆยืนขึ้นช้าๆ

“ ฉันไม่เป็นไร ฉันบอกเธอแล้วว่าไม่เป็นไร “

ผู้หญิงทั้งสองคนต่างก็แปลกใจแต่ตาของทั้งคู่นั้นเต็มไปด้วยน้ำตา  ลู่หยวน ดูแข็งแรงขึ้นและหน้าซีดๆของเขาก็กลับมามีชีวิตชีวา

“ การเข้าใจพลังของโลก คุณจะได้รับพลังพิเศษมาสนับสนุน การคงทนจะมีไปกว่าพลังงานจะหมดไป ในอีกความหมายคุณจะไม่รู้สึกเหนื่อยอีกต่อไป  พลังงานที่สอง : ฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว พลังงานการตรวจจับต่างๆจะถูกใช้งานในตอนที่ฟื้นฟูจนกว่าจะจบ “

เขาดูใจเย็นเอามากๆราวกับไม่สามารถแสดงอารมณ์ออกมาได้  เขามองไปรอบๆและเริ่มเดินไปที่สัตว์กลายพันธุ์แล้วค่อยๆเพิ่มความเร็วตัวเองขึ้น

“ ถอย ! “  - ลู่หยวน ตะโกนออกมา

เสียงของเขานั้นทรงพลัง พวกเขายังได้ยินเสียงสะท้อนกลับมาด้วยหลังจากที่เขาตะโกน  ทุกคนต่างก็หลีกทางให้เขาแม้ว่าจะสู้อยู่ก็เถอะ  แค่ไม่กี่ก้าว ลู่หยวน ก็เดินไปถึงพวกสัตว์กลายพันธุ์และเริ่มฆ่าพวกมัน  ฉากนี้เต็มไปด้วยเลือดเนื้อกระจายอยู่เต็มไปทั่ว

พลังพิเศษของเขาทำให้เขาปลดปล่อยความสามารถออกมาได้อย่างเต็มที่โดยไม่ต้องคิดถึงเรื่องแรงกาย  เขาสามารถโจมตีได้น้อยสุด 20 ครั้งต่อวินาทีและสัตว์กลายพันธุ์ส่วนมากต่างก็ถูกสับมากกว่า 10 รอบก่อนที่มันจะตาย  เขาเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็วจนเกิดช่องว่างโล่งขึ้นมา

“ ทุกคนตามฉันมา ! ออกจากที่นี่กัน ! “

พวกเขาต่างก็โล่งใจที่ ลู่หยวน ฟื้นขึ้นมา  พวกเขารีบหยิบอาวุธและกระสุนของตัวเองตามเขาไป หลังจากวิ่งมาไม่กี่นาทีพวกเขาก็มาเจอกับบันไดแต่บันไดนี้พังเกือบหมดแล้ว สัตว์กลายพันธุ์อยู่บนบันไดนี่นานเกินไป สัตว์กลายพันธุ์บางตัวเริ่มกระโดดลงมาจากชั้นบน   ชั้นแรกนั้นมีพวกมันอยู่เต็มไปหมด

“ ซีซี จัดการพวกสัตว์ด้านบน ! “ - ลู่หยวน พูดขึ้นพร้อมกับมองไปที่พวกมัน

“ ได้ พี่ลู่ “ – หวังซีซี ตอบกลับ

กระสวยบินพุ่งออกไปและวินาทีต่อมาก็ได้เกิดเลือดกระจายออกมาพร้อมกับกระสวยที่พุ่งทะลุสัตว์กลายพันธุ์พวกนั้น หลังจากบินไปไม่กี่รอบสัตว์กลายพันธุ์พวกนั้นต่างก็กลายเป็นศพและ หวังซีซี ก็เริ่มหน้าซีดลง  เธอใช้พลังของตัวเองจนเกือบหมด

ลู่หยวน ไม่ได้มัวเสียเวลา  เขาตระหนักได้ว่าเธอโจมตีต่อไม่ได้จึงรีบตะโกน – “ จับอาวุธขึ้นมา ! เราใช้ปืนได้เลย ! “

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็คว้าตัว โฮวตง และโยนขึ้นไปที่ชั้นแรก  โฮวตง บินขึ้นไปบนอากาศพร้อมกับกรีดร้องออกมาเพราะไม่ได้เตรียมใจ  เขาคิดว่าเขาคงตกกระแทกพื้นอย่างแรงแต่ก็ไม่ได้เป็นแบบนั้น เขาแค่กลิ้งไปไม่กี่รอบโดยไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆเลย   ลู่หยวน นั้นควบคุมแรงตัวเองได้เชี่ยวชาญและสามารถใช้มันแบบไหนก็ได้ตามที่เขาต้องการ

โฮวตง เข้าใจความคิดของอีกฝ่ายและใช้ไรเฟิลในมือเริ่มยิงออกมา  ต่อมา หลินเสี่ยวจี ก็โดนโยนขึ้นมาที่ชั้นแรกด้วย ตามมาด้วย หวงเจียฮุย และ หวังซีกวง   ในที่สุดการต่อสู้ก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อยเพราะมีคนที่ชั้นบนมากขึ้นและใช้ปืนได้สักที

กระสุนทุกลูกนั้นอยู่ในระดับสีเขียวซึ่งมีคุณสมบัติในการทะลุที่ทรงพลัง กระสุนแต่ละลูกนั้นทะลุสัตว์กว่า 10 ตัว  ลู่หยวน โยน เซ่าหยาหลี่ ขึ้นไปที่ชั้นแรกและจากนั้นก็ได้กระโดดขึ้นมาด้วย  เขาอึ้งกับสิ่งที่เห็นตรงหน้าและเขาไม่ใช่คนที่ต้องตกใจกับอะไรง่ายๆ

ชั้นแรกนั้นไม่ได้มีหลังคาอีกต่อไปและกำแพงส่วนมากก็ได้พังลงมาแล้ว  มันถือเป็นปาฏิหาริย์ที่ตึกนี้ยังคงอยู่ได้อยู่  พวกเขาเห็นถนนด้านนอกนั้นมีสัตว์กลายพันธุ์ล้อมอยู่เต็มไปหมด  ทันใดนั้น ลู่หยวน ก็ดึงตัว เกาหลิง กลับมาก่อนจะมีปูนหนักหลายตันตกลงมาที่ที่เธอยืนอยู่ก่อนหน้านี้จนทำให้ชั้นแรกเป็นหลุม  เกาหลิง ตกใจกลัว เธออาจโดนหินนั่นทับถ้า ลู่หยวน ไม่ดึงเธอกลับมา

ทุกอย่างมีแต่จะอันตรายมากยิ่งขึ้นถ้ายังอยู่ที่นี่ต่อไป ดังนั้น ลู่หยวน จึงได้พูดขึ้น – “ ทุกคนเตรียมอาวุธแล้วตามฉันมา ! “

ลู่หยวน ขมวดคิ้วในตอนที่เห็นมือของ เซ่าหยาหลี่ นั้นว่างเปล่า – “ ใครมีปืนเหลือให้เธอมั้ย ? “ - เขาถาม

“ ใช้ของฉันก็ได้ “ - หวังซีกวง พูดอย่างใจดี – “ ฉันใช้มีดแทนได้ “

ลู่หยวน มองไปที่เธอสักพักและตระหนักได้ว่าเสื้อของเธอเต็มไปด้วยคราบเลือด  เธอดูแข็งแกร่งกว่าไม่กี่วันก่อนเยอะ  โฮวตง, หลินเสี่ยวจี และ เกาหลิง เองก็ได้เปลี่ยนไปด้วย พวกเขาพัฒนาฝีมือตัวเองได้พอๆกับมาตรฐานผู้รอดชีวิตถ้าพวกเขาสามารถรอดไปได้   ถูกต้อง ไม่ใช่นักรบแต่พอกับมาตรฐานคนรอดชีวิต  เซ่าหยาหลี่ ค่อยๆรับปืนจาก หวังซีกวง มาจับไว้ในมือ

“ ค่อยคืนฉันทีหลัง “ – หวังซีกวง พูดแบบสงสาร

เซ่าหยาหลี่ มองไปที่อีกฝ่ายด้วยสีหน้าดีใจและพยักหน้า – “ ขอบคุณมาก “

พวกเขาก่อทีมกันโดยมี ลู่หยวน เป็นผู้นำและพุ่งออกไปหาพวกสัตว์กลายพันธุ์  นอกจากว่าพวกสัตว์จะมาเป็นกลุ่มใหญ่ๆ สัตว์แค่นี้ไม่ได้มีภัยกับ ลู่หยวน เพราะพวกมันนั้นช้ากว่าเขา  ตราบใดที่ ลู่หยวน มีพลังไม่จำกัด พวกมันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องกลัว

หลังจากนั้นไม่กี่นาทีพวกเขาก็วิ่งออกมาจากตึกได้และเจอกับสัตว์กลายพันธุ์กลุ่มใหญ่กว่าเดิม  หวังซีซี แทบทรุด เธอใช้พลังมากเกินไปและเธอก็เริ่มปวดหัว  จมูกและหูของเธอนั้นมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด  ทุกคนจะตกอยู่ในอันตรายถ้าไม่มีเธอช่วย  มันคงเกินไปที่จะพึ่งแต่ ลู่หยวน   เขารีบไปเช็ครอบๆและพบกับเถาวัลย์บนตึกใกล้ๆ

สิ่งก่อสร้างส่วนมากนั้นเป็นบ้านที่ดูหมดสภาพซึ่งง่ายที่จะถล่มด้วยการโจมตีของสัตว์กลายพันธุ์  มันจะดีกว่าถ้าปีนขึ้นไปบนสิ่งก่อสร้างนั้นแทนที่จะไปแอบด้านในเพราะสัตว์กลายพันธุ์ส่วนมากนั้นปีนไม่ได้

“ ซีซี อย่าหลับ เราจะไปที่บ้านนั่น “

หวังซีซี หน้าซีดและอ่อนแออย่างมาก  เธอพยักหน้าพร้อมกับตัวที่กระตุก  หวงเจียฮุย เศร้าเมื่อเห็นสภาพของสาวน้อย  หวังซีซี นั้นเกือบจะหมดสติแต่โชคดีที่ ลู่หยวน คว้าเธอไว้ได้ทันก่อนที่สัตว์กลายพันธุ์จะมาถึงตัวเธอ ทุกคนต่างก็รู้สึกเครียดมากกว่าเดิมเมื่อไม่มี หวังซีซี แต่พวกเขาก็พยายามสุดตัวที่จะสู้   พวกเขาเกือบตายเพื่อที่พยายามจะหนีและสุดท้ายทุกคนก็ได้รับบาดเจ็บกันมา