spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

บทที่ 284: การทดสอบอีกครั้ง

สะพานทั้งสามแห่งมีไว้ให้เจี้ยงเฉินเลือก

แม้ว่าเจียงเฉินไม่ได้ระบุเส้นทางที่ชัดแจ้งไว้บนเส้นทางนี้ แต่เขาก็ตระหนักดีว่ามีเพียงสะพานเดียวที่เป็นเส้นทางที่ถูกต้อง

การเลือกสะพานที่ไม่ถูกต้องหมายความว่าเขาต้องล้มเหลว เพราะไม่มีทางที่จะย้อนรอยเส้นทางการเกิดใหม่ เขาทำได้เพียงก้าวไปข้างหน้าเท่านั้น

เจี้ยงเฉินมองออกไปบนสะพานและเห็นว่ามีเงาที่เคลื่อนที่อยู่บนสะพานในหมอก ถึงแม้สายตาของเขาจะไม่ดีเท่าไหร่ก็ตาม แต่เขาก็ยังสามารถมองเห็นสิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่บนสะพานทั้งสามแห่งได้

นั่นหมายความว่ามีคนอยู่ในแต่ละสะพาน

"เขาครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะ พวกเขาไม่ได้บอกว่าทุกคนจะอยู่คนเดียวบนเส้นทางการเกิดใหม่ ทำไมมันถึงมีร่างคนอยู่บนสะพานทั้งสามแห่ง? "

เจี้ยงเฉินรู้สึกว่ามันแปลกมากและเขาก็เริ่มใช้ทักษะนัยน์ของพระเจ้าเพื่อเปรียบเทียบสะพาน

มีคนเดินอยู่บนสะพานทั้งสามไปทางฝั่งตรงข้าม สะพานแต่ละสะพานเต็มไปด้วยคนจำนวนมาก

ดูเหมือนสะพานค่อนข้างลื่น เนื่องจากผู้คนลื่นตกจากสะพานอย่างต่อเนื่องและลงไปในน่านน้ำด้านล่าง

สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นคือเมื่อพวกเขาผลัดตกลงไปในน้า มันก็เหมือนกับการตกลงไปในหม้อน้ำมันเดือด ขณะที่ร่างกายของพวกเขาละลายไปในช่วงพริบตา ทิ้งไว้เพียงกองกระดูกขาว

"มันเกิดขึ้นได้ยังไง ? " เจี้ยงเฉินตกใจ กระดูกสีขาวสามารถลอยตัวอยู่เหนือน้ำได้หรือ? พิจารณาจากแรงผลักดันของน้ำ โดยทั่วไปทุกอย่างน่าจะสลายตัวไป แล้วทำไมมันจึงทิ้งกระดูกไว้เบื้องหลัง ?

ถ้าหนึ่งในสามของสะพานเป็นสะพานที่เขาควรเลือก ทำไมผู้คนถึงยังจมลงไปในน้ำ?

"นี่คือการทดสอบจิตใจไม่เกี่ยวกับอย่างอื่น ทุกอย่างบนสะพานเหล่านี้ต้องเป็นของปลอม "  เจี้ยงเฉินตัดสินใจ

เขายืนอยู่ที่นั่นสักครู่ แล้วเขาก็พิจารณาเงื่อนงำทั้งหมดในใจอีกครั้ง และรู้สึกกระปรี้กระเปร่าจากแรงบันดาลใจ

"ใช่ ใช่ พวกเขาบอกว่าทุกคนจะอยู่ตัวคนเดียวบนเส้นทางการเกิดใหม่ คนอื่น ๆ จะปรากฏตัวได้อย่างไร ? ตั้งแต่นี้เป็นเส้นทางที่โดดเดี่ยว ทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าเห็นจะต้องเป็นภาพลวงตา ทุกสิ่งทุกอย่างรวมถึงสะพานทั้งสามนี้ต้องเป็นภาพลวงตา ผู้คนเหล่านี้เป็นเพียงการเตือน"

กระดูกสีขาวเป็นมันวาวก็เป็นภาพลวงตา

แม้แต่แม่น้ำคำรามก็น่าจะเป็นของปลอมเช่นกัน !

หลังจากฝึกฝนทักษะหัวใจดั่งศิลา สัญชาตญาณของเจี้ยงเฉินจะให้คำแนะนำตัวเองทันทีที่ความคิดแบบนี้เกิดขึ้น และพยายามที่จะทำให้ความคิดมีความรอบคอบมากขึ้น

เขาเป่านกหวีดยาวและไม่สนใจสะพานทั้งสามแห่ง และพุ่งกระโจนลงไปในน้ำ

เมื่อเขาก้าวลงไปในน้ำ เขาค้นพบว่ารู้สึกเหมือนกำลังเหยียบสิ่งที่แข็งทื่อ เขามองอย่างใกล้ชิดและตระหนักว่าเขายังคงอยู่บนที่ราบลุ่ม

แม่น้ำใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าเขาคืออะไร? สะพาน? ผู้คนมากมายและกระดูกขาวทั้งหมดอยู่ที่ไหน?

"ภาพลวงตา ทั้งหมดคือของปลอม" เจี้ยงเฉินถอนหายใจเบา ๆ เขารู้สึกทึ่งกับเส้นทางแห่งการเกิดใหม่มากยิ่งขึ้น

ถ้าไม่มีพลังอำนาจของหัวใจแห่งการกลับชาติมาเกิดใหม่นี้และขาดอำนาจในการหักล้างและตรรกะที่เพียงพอ หรือมองข้ามคำพูดของผู้ควบคุม เขาก็จะดำเนินการอย่างผิดพลาดในวินาทีที่เขาย่างเท้าบนสะพานสามแห่งและเขาอาจถูกตัดสิทธิ์ทันที

เป็นเพราะเจี้ยงเฉินจำประโยคนั้นได้ พวกเจ้าจะอยู่ตัวคนเดียวตลอดบนเส้นทางแห่งการเกิดใหม่และพวกเจ้าจะไม่ได้พบเจอคนอื่น

นี่คือการทดลองของจิตใจ มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะทำให้คนตัดสินใจเลือกความหมายและพึ่งพาโชคที่จะให้ข้ามแม่น้ำอย่างรวดเร็ว

เพราะมันไม่ใช่การแข่งขันโชคชะตา นี่หมายความว่าสะพานทั้งสามเป็นของปลอม

แม่น้ำก็เป็นของปลอมเช่นกัน

การตัดสินใจของเจี้ยงเฉินมีความสมเหตุสมผล

"บางทีคำที่ถูกเขียนบนป้ายหินเป็นคำใบ้ มันคือสะพานไร้หนทาง? เป็นสะพานบนเส้นทางสู่นรก บางทีสะพานทั้งสามแห่งนี้อาจจะถูกเรียกเช่นนั้นเพื่อเป็นการบอกใบ้ว่า หากเลือกที่จะข้ามสะพานไปจะไม่สามารถผ่านการทดสอบเส้นทางการเกิดใหม่ไปได้เลย "

สิ่งเหล่านี้เป็นความคิดของเจี้ยงเฉิน

"ถ้ามีคนอื่นมาพบกับสะพาน ข้าเชื่อว่าหลายคนจะถูกตัดสิทธิ์ อย่างน้อยสองในสามจะถูกตัดสิทธิ์ในการทดสอบครั้งแรก มันไม่น่าจะเกินความจริง เป็นไปได้มากที่หลายคนจะล้มเหลวในการทดสอบแรก "

สะพานทั้งสามอยู่ตรงหน้า และตามตรรกะจารีต หลายคนเลือกที่จะเดินข้ามหนึ่งในสาม

ถ้าจิตใจของใครบางคนเด็ดเดี่ยวและมีอำนาจในการหักห้ามที่แข็งแกร่ง เขาอาจพิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่าหากไม่มีคำแนะนำที่ชัดเจน การแข่งขันนี้เกี่ยวกับโชคชะตาโดยเขาต้องเลือกสะพานที่เหมาะสมจากหนึ่งในสาม

คงดูไร้สาระที่จะมีการแข่งขันเกี่ยวกับโชคชะตา เส้นทางของการเกิดใหม่เป็นหนึ่งในการทดสอบ พวกเขาคงไม่เลือกโชคชะตาเป็นหนึ่งในการกำหนดอนาคตของผู้เข้าแข่งขัน

"ข้าสงสัยว่าผู้ติดตามสามคนของข้าจะผ่านการทดสอบนี้ไปได้หรือเปล่า?" เจี้ยงเฉินนึกถึงผู้ติดตามสามคนที่เข้าร่วมการคัดเลือก

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้มีเวลาพิจารณา

เส้นทางของการทดสอบเป็นไปอย่างต่อเนื่องทำให้เจี้ยงเฉินไม่กล้าคิดว่ามันเป็นเรื่องกล้วย ๆ อีกต่อไป การทดสอบครั้งแรกก็เพียงพอที่จะทำให้เขาตกใจเล็กน้อย

การทดสอบของสะพานไร้หนทางทำให้เจี้ยงเฉินตระหนักถึงความน่าสะพรึงกลัว

แม้ว่าเขาจะมีข้อได้เปรียบของตัวเอง หากเขาไม่ระมัดระวัง มันก็ยากที่จะมั่นใจได้ว่าเขาจะผ่านมันไปได้อย่างง่ายดาย

เจี้ยงเฉินรู้สึกว่าลมร้อนได้พัดผ่านร่างกายของเขา ราวกับว่ากระแสลมแรงของอากาศร้อนได้วิ่งออกมาจากด้านหน้าของเขา

เครื่องหมายหินก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเขา

การทดสอบครั้งที่สองของการเกิดใหม่ - มหาสมุทรขี้เถ้า

วัฟ,วัฟ,วัฟ.

เสาไฟที่ยิงขึ้นไปบนท้องฟ้ากำลังลอยอยู่บนเส้นทางข้างหน้า เช่นมังกรไฟโบราณที่ทะยานขึ้นมาจากเปลวไฟ

เจี้ยงเฉินมองออกไปและเขาก็เห็นมหาสมุทรกว้างใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุดกำลังลุกเป็นไฟ มหาสมุทรที่กว้างใหญ่เต็มไปด้วยเปลวเพลิงที่กำลังลุกโชน ทำให้รู้สึกว่าอยู่ในนรกไฟลุกลาม

ภาพไฟไหม้รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนพลุ่งพล่าน ฉายความรู้สึกว่ามันจะทะลุผ่านเขตแดนและรีบวิ่งไปที่เท้าของเจี้ยงเฉิน

"มหาสมุทรขี้เถ้า ?" เจี้ยงเฉินหยุดและขมวดคิ้วขณะที่มองไปที่มหาสมุทรที่ร้อนแรง

ความคิดแรกของเขาคือมหาสมุทรที่ร้อนแรงนี้เป็นภาพลวงตา

อย่างไรก็ตามความรู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างลุกขึ้นในเปลวเพลิงและมหาสมุทรที่ร้อนแรงซึ่งเขารู้สึกว่ามันจะเผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างทำให้ร่างกายของเขารู้สึกร้อนอย่างรุนแรงเช่นกัน ความรู้สึกทรมานแบบนี้ค่อนข้างจริง

"ไม่มีทางย้อนกลับไปในเส้นทางแห่งการเกิดใหม่ ! " เจี้ยงเฉินเจออุปสรรคอีกครั้งและเขาก็ต้องเผชิญกับการตัดสินใจที่ยากลำบาก

เสียงคำราม

มีพายุสลาตันพุ่งขึ้นมาจากมหาสมุทรที่ร้อนแรง มีประกายไฟพุ่งไปพร้อมกับพลังวิญญาณอันยิ่งใหญ่เช่นมังกรไฟที่บ้าคลั่งและมันก็พุ่งไปหาเจี้ยงเฉิน

พลังของมันเหมือนกับว่ามันเป็นคู่แข่งที่มีความแค้นกับเจี้ยงเฉินและมันต้องการที่จะกลืนเขาในที่ซึ่งเขายืนอยู่

เจี้ยงเฉินรู้สึกตกใจและความคิดแรกของเขาคือถอยหลังกลับ

แต่ความคิดอย่างต่อเนื่องปรากฏในจิตใจ และนั่นคือเขาไม่สามารถหนีไปไหนได้

ไม่มีทางหนีบนเส้นทางแห่งการเกิดใหม่ !

เส้นทางจะถูกตัด มันจะนำไปสู่ความสับสนวุ่นวายทันทีที่เขาก้าวถอยหลังไปและเขาจะถูกตัดสิทธิ์

"ของปลอม ของปลอม มันปลอมทั้งหมด ถึงข้าจะรู้สึกว่ามันจริงแต่มันเป็นของปลอม " เจี้ยงเฉินพูดซ้ำกับตัวเอง

เมื่อความคิดนี้เกิดขึ้นในใจของเขา เขากัดฟันและมุ่งไปข้างหน้า วิ่งเหยียดเข้าไปในมังกรไฟ

จริง ๆ แล้วเขาอยากจะเปิดใช้บงกชอัคนีเหมันต์ และดูว่ามันจะทำอย่างไร แต่เหตุผลบอกกับเขาว่ามันยังไม่ถึงเวลา ถ้ามีใครกำลังสำรวจการทดสอบนี้ ไพ่ตายของเขาจะถูกเปิดเผย

มังกรไฟที่น่ารังเกียจชนเข้ากับเจี้ยงเฉิน กระจายไปสู่ความว่างเปล่าเหมือนสายลมอ่อน

เจี้ยงเฉินรีบวิ่งเข้าไปในมหาสมุทรที่ร้อนแรงเหมือนลูกศรที่หลุดจากคันธนู

ขณะที่เขาใกล้คลื่นความร้อนอันดุเดือด มันยังคงอ่อนตัวและสะพัดไปมาจนหายตัวไปอย่างช้า ๆ

"ของปลอมอีกครั้ง ! " เจี้ยงเฉินปาดเหงื่อ "มันเป็นสิ่งน่ากลัวที่จะถูกจับระหว่างชีวิตและความตาย แม้ว่าข้าจะรู้ว่ามันเป็นของปลอม แต่ก็ยังยากที่จะกระโจนเข้าหามหาสมุทรแห่งไฟ เนื่องจากไม่มีทางที่จะหันกลับไปในเส้นทางแห่งการเกิดใหม่ ข้าจึงทำได้เพียงก้าวไปข้างหน้า พูดตามความจริง จะมีสักกี่คนจะกล้าตัดสินใจเช่นนี้ในช่วงเวลาแห่งความร้อน ? "

การแสดงของเจี้ยงเฉินในมหาสมุทรขี้เถ้ามีความเฉลียวฉลาดมากขึ้นกว่าเดิม

เขาปรับใช้ทักษะหัวใจดั่งศิลาถึงขีดสุดเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพอย่างเต็มที่ในขณะที่เขาเอาชนะความกลัวที่เกิดขึ้น

พวกเขาบอกว่า มันจะรู้สึกสยองขวัญอย่างที่สุดเมื่อถูกจับระหว่างชีวิตกับความตาย แต่ถ้าสามารถเอาชนะชีวิตและความตายนี้ได้ จะค้นพบว่าการทดสอบชีวิตและความตายนี้เป็นเพียงภาพลวงตา

หลังจากผ่านมหาสมุทรขี้เถ้า จิตใจของเจี้ยงเฉินยิ่งแข็งแกร่งขึ้น

การทดสอบ 2 ครั้งนี้ทำให้เขารู้สึกมีประสบการณ์มากขึ้นบนเส้นทางการเกิดใหม่

"ข้าไม่ควรลังเลเลย ข้าต้องเดินหน้าต่อไป แน่นอนว่าจะต้องมีการทดสอบเพิ่มเติมเกี่ยวกับเส้นทางของการเกิดใหม่ " เจี้ยงเฉินเดินหน้าอย่างรีบเร่งและไม่ลังเลอีกต่อไป

หลังจากการทดสอบ 2 ครั้ง เจี้ยงเฉินไม่ได้เจอกับสิ่งอื่นใดภายในครึ่งวันหลัง

ช่วงเวลากลางวันผ่านไปและบนเส้นทางของการเกิดใหม่ก็เริ่มมืด

เมื่อค่ำคืนย่างเข้ามา ท้องฟ้าสีดำที่ดูน่าสยดสยองดูเหมือนปีศาจตัวมหึมาเต็มฟากฟ้า ทำให้ความรู้สึกของเขาหนักขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ

เจี้ยงเฉินเดินต่อไปขณะที่เขาค้นพบว่าเขามาถึงเส้นทางที่เต็มไปด้วยดอกไม้และพุ่มไม้

มันเป็นทะเลดอกไม้ที่ตราตรึงดวงตาของเขา

กลิ่นหอมจาง ๆ จากดอกไม้ดูเหมือนจะเดินตามเขาไปทุกที่ที่เขาไป และมันทำให้อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นหอม

"เจี้ยงเฉิน เจ้าปีศาจ ข้ารอเจ้ามานานมาก เจ้าชักช้ามากกว่าจะเดินทางมาที่นี่ ! "

เจี้ยงเฉินได้ยินเสียงขณะที่เขามองไปรอบ ๆ และค้นพบว่าเขาเดินทางมาถึงคฤหาสน์ของท่านอาจารย์ในยามค่ำคืน

สภาพแวดล้อมที่เงียบสงบเหล่านี้ประตูที่คุ้นเคยและรูปที่คุ้นเคย นั่นก็คือด่านเฟย !

"มาสิ ข้ารอคอยเจ้ามานานแล้ว" ด่านเฟยยิ้มหวานและเดินไปข้างหน้าด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้ นางจับแขนของเจี้ยงเฉิน

"พี่ด่านเฟยเองรึ?" เจี้ยงเฉินอ้ำอึ้งเล็กน้อย

"เจ้ายังเรียกข้าว่าพี่สาวในเวลาเช่นนี้หรือ? เจ้าเป็นคนโง่เขลาจริง ๆ ? " นิ้วเรียวยาวของด่านเฟยจิ้มหน้าผากของเจี้ยงเฉินเบา ๆ

ร่างผอมของนางนุ่มนวลเมื่อนางทรุดตัวลงไปในอ้อมแขนของเจี้ยงเฉิน ร่างของเจี้ยงเฉินเริ่มร้อนขึ้นขณะที่เขากอดร่างนุ่มและมีกลิ่นหอมอยู่ในอ้อมแขนของเขา

ผิวของนางไม่มีที่ติเหมือนหยก หน้าอกของนางแน่นกระชับและจูบที่ประทับบนริมฝีปากของเจี้ยงเฉินก็เหมือนจริงมาก

ในวินาทีต่อมามือที่เรียวยาวของด่านเฟยก็เอื้อมไปจับจุดลับของเจี้ยงเฉิน

ทันใดนั้น เสื้อผ้าที่มีน้ำหนักเบาบนร่างกายของนางก็เริ่มตกลงสู่พื้น เหมือนไข่ที่ถูกปอกเปลือกที่วาววับและไร้ตำหนิเต็มไปด้วยความล่อใจอย่างรุนแรง