spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 256 ผู้อ่านจิตวิญญาณอันดับหนึ่งของโลก

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สำนักงานใหญ่

" พ่อ ! "

สาวสวยคนหนึ่งกำลังเฝ้าดูการถ่ายทอดสดบนหน้าจอ  เธอร้องไห้และคร่ำครวญด้วยความเสียใจ ขณะที่เธอลุกขึ้นและวิ่งเข้าไปในห้องของตัวเอง ขณะที่คนอื่นๆที่ได้เห็นภาพนี้ต่างก็ตกใจและไม่อยากจะเชื่อ

ภายในห้อง

หญิงสาวรีบเปิดคอมพิวเตอร์และเข้าอีเมล์ของเธอ  เธอเปิดอีเมล์ใหม่ล่าสุด ซึ่งอีเมลฉบับดังกล่าวมีแนบไฟล์วิดีโอส่งมาด้วย ริมฝีปากของเธอสั่น ขณะที่เธอค่อยๆคลิกเมาส์ครั้งหนึ่ง

ตี๊ด ! เสียงเตือนดังขึ้น

วิดีโอเปิดขึ้น ภาพที่ปรากฏเป็นชายหัวโล้นสวมชุดขาว

" ลี่น้อย " ลอร์ดธันเดอร์ยิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน  " เราไม่ได้พบกันมาเกือบ 16 ปีแล้ว "

" พ่อยังคงจำได้เสมอ  ครั้งแรกที่พาลูกไปที่สวนสนุก  ครั้งแรกที่สอนศิลปะการต่อสู้ให้กับลูก 

ครั้งแรกที่ดุลูก และครั้งแรกที่ตีลูก " ลอร์ดธันเดอร์ส่ายหัวและยิ้ม

" พ่อรู้ว่าลูกเกลียดพ่อ แต่ถ้ามีโอกาสเลือกอีกครั้ง  พ่อยังคงเลือกที่จะฆ่าคนที่ไม่มีค่าคนนั้น "

" พ่อรู้ว่าลูกไม่สามารถยกโทษให้พ่อได้ "

" ตอนที่แม่ทิ้งลูกเอาไว้ พ่อได้ให้สัญญาไว้ ว่าจะทำให้ชีวิตลูกมีแต่ความสุข จะไม่ยอมให้ลูกได้พบความยากลำบากอะไรทั้งนั้น  พ่อไม่ได้คิดว่ามันจะลงเอยแบบนี้ "

" พ่อคงจะไม่ได้พูดอีกต่อไป "

" อีกสักพัก พ่อจะต้องไป เรื่องในคราวนี้  พ่อกลัวว่ามันอาจจะยากที่จะมีชีวิตกลับมาได้  ดังนั้นพ่อจึงคิดถึงเรื่องนี้  และตัดสินใจที่จะส่งอีเมล์ฉบับนี้ให้กับลูก ! " ลอร์ดธันเดอร์ ลูบหัวโล้นของเขา " ลี่น้อย ไม่ต้องเป็นห่วง  พ่อ... พ่อคนนี้จะฆ่ามอนสเตอร์เขาสีทองเอง "

" พ่อเคยบอกลูกแล้ว ว่าจะไม่ยอมให้ลูกพบความลำบากอะไรทั้งนั้น  นี่เป็นคำสัญญาที่พ่อให้ไว้กับแม่ ก่อนที่แม่จะจากไป "

" พ่อ รักลูกเสมอ ! "

บนหน้าจอ  ลอร์ดธันเดอร์ยิ้มและวิดีโอก็จบลง

" ไม่ ไม่มมมม " หญิงสาวนอนราบกับโต๊ะและร้องไห้น้ำตาไหลไม่หยุด

เมื่อคนคนหนึ่งได้สูญเสียบางสิ่งบางอย่างแล้ว เขา / เธอต่างก็รู้สึกเจ็บปวด

" พ่อ  พ่อ พ่อกลับมา  กลับมา ฉันผิด ฉันผิดเอง " หญิงสาวร้องไห้  ร้องไห้  เธอร้องไห้จนเสียงของเธอแหบ ความทรงจำปรากฏในใจของเธอ  แม่ของเธอตายตั้งแต่เธอยังเด็ก เธอถูกเลี้ยงโดยลอร์ดธันเดอร์  

เขาตามใจเธอตลอดเวลา

มีเพียงครั้งเดียว  คือเมื่อเธออายุ 16 ปี เพราะความสัมพันธ์ครั้งแรกของเธอ  ลอร์ดธันเดอร์ได้ฆ่าแฟนหนุ่มของเธอ นั่นทำให้เธอเสียใจ เธอโกรธมาก และออกจากบ้านไป
เธอได้ทิ้งคำพูดที่โหดร้ายบางอย่างไว้กับพ่อของเธอ

ตอนนี้

เธอรู้แล้วว่าพ่อของเธอรักเธอแค่ไหน

….

เมืองเกียวโต สำนักงานใหญ่

บริเวณกำแพงชั้นนอก เจียยี่มองไปที่ผู้บาดเจ็บ

" เอาละ ผลัดเปลี่ยนกันพักผ่อน  อย่าไปไหนไกล " เจียยี่กล่าว

" ครับท่าน " ทหารหนุ่มคนหนึ่งนั่งลงและหลับตา

เจียยี่ยืนขึ้น

" เจ้าหน้าที่อาวุโส " ตำรวจคนหนึ่งวิ่งไป

" เกิดอะไรขึ้น ? " เจียยี่ถาม นายตำรวจลดเสียงลง เขากล่าวว่า " เจ้าหน้าที่อาวุโสหลิวหนิง เขาได้เสียสละตัวเอง "  หลิวหนิงเป็นศิษย์ที่อายุน้อยที่สุดของเจียยี่ เขาอายุเพียง 19 ปีในปีนี้  และเขาก็เป็นศิษย์ที่เจียยี่รักที่สุด เมื่อการต่อสู้เกิดขึ้น เจียยี่ได้ส่งคนแทบจะทั้งหมดเข้าสู่สนามรบทันที

" โอ้ " เจียยี่ตอบรับและเงียบไป แต่กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขาขยับตัวเล็กน้อย

" หลิวน้อย... " เจียยี่ถอนหายใจ ขณะที่เขามองไปที่ผู้บาดเจ็บทั้งหลาย  ก่อนที่เขาจะหยิบมือถือออกมา และมองผ่านภาพข่าว

" พวกเขายังเด็กอยู่เลย ! " เจียยี่รู้สึกเจ็บปวดอยู่ในใจ แต่เขาก็หมดหนทาง

ความล้มเหลวของฮงและลอร์ดธันเดอร์ สองนักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก  ทำให้ทั่วโลกต่างสับสนและวุ่นวาย แม้จะรู้ว่าลู่ฟงมีองครักษ์เงิน แต่มันก็ไม่มีความสามารถในการฆ่ามอนสเตอร์เขาสีสทอง นั่นทำให้เขาผิดหวังมากขึ้น

แต่ !

ในขณะที่กลุ่มชนชั้นนำของโลกตกอยู่ในความหวาดกลัว  แต่พวกเขาไม่สามารถเปิดเผยมันออกไปได้ !

ในขณะนั้นโลกทั้งโลกยังคงถ่ายทอดสดการต่อสู้ระหว่างตัวแทนและมอนสเตอร์ในที่ต่างๆตลอดเวลา

ขณะที่พวกเขากล่าวว่า ฮงและลอร์ดธันเดอร์ ได้รับบาดเจ็บสาหัสและไม่ได้เสียชีวิต  พวกเขายังกล่าวว่า ยักษ์เงินสองตัวนั้นคือ เทคโนโลยีใหม่ล่าสุดของโลกและเป็นความหวังของมนุษยชาติ !

สิ่งนี้ทำให้ประชาชนและผู้คนทั่วทั้งโลกเต็มไปด้วยความหวัง !

ทหารจำนวนนับไม่ถ้วนยังคงดำเนินการต่อสู้ !

ลู่ฟงกลับมาถึงบ้าน

ภายในห้องรับแขก โทรทัศน์ยังเปิดอยู่

" ยักษ์เงินสองตัวนี้เป็นผลงานวิจัยจากหลายๆประเทศที่ร่วมมือกัน มันเป็นแบบเดียวกับการต่อสู้ที่เกิดขึ้น 

ในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมา มนุษยชาติจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน ! " เสียงบรรยายจากทางโทรทัศน์กล่าว ลู่ฟงไม่อยากจะฟังต่อ เขาเดินออกจากห้องนั่งเล่นแล้วขึ้นไปบนชั้นสาม

บนระเบียง

ลมเย็นพัดผ่าน ลู่ฟงรู้สึกผ่อนคลายเล็กน้อย

" มันไม่มีวิธีอื่นแล้ว ลู่ฟง  นายต้องรีบไป ! " บาบาต้าพยายามเกลี้ยกล่อม " โลกไม่มีความหวังเหลืออยู่แล้ว นายไม่สามารถหยุดมันได้ "

" แต่นี่ไม่ใช่แค่เรื่องหนึ่งหรือสองคนที่กำลังจะตาย  แต่คนจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังจะตาย " ลู่ฟงโกรธ 

" ผมทำได้แค่เฝ้าดูเด็กๆจำนวนนับไม่ถ้วนต้องตาย แม้กระทั่งเด็กทารก ? ผมต้องทนเห็นโลกกลายเป็นสนามเด็กเล่นสำหรับมอนสเตอร์รึไง มนุษย์จะสูญพันธุ์อย่างงั้นเหรอ ? มันต้องมีวิธี ต้องมีวิธีอยู่สิ "

หากโลกถูกเหยียบย่ำโดยมอนสเตอร์  เพียงแค่คิด มันก็เหมือนกับฝันร้าย

" จิตวิญญาณคือรากเหง้าแห่งชีวิต "

ดวงตาของลู่ฟงสว่างขึ้นแล้วกล่าวว่า " พลังชีวิตของมอนสเตอร์เขาสีทองกำลังอ่อนแอมาก นั่นหมายความว่าดวงวิญญาณของมันก็อ่อนแอลงด้วยใช่ไหม ? บาบาต้า บอกผมสิ "

" เอ่อ... " บาบาต้าลังเล

" บอกผมมา " ลู่ฟงเริ่มหมดความอดทน

" ใช่ มันอ่อนแอมาก ยังไงก็ตามก็ยังคงไม่ใช่สิ่งที่นักสู้ระดับดวงดาวขั้น 3 อย่างนายจะจัดการได้ " บาบาต้า กล่าว

" บาบาต้า ก่อนหน้านี้คุณเคยบอกว่ามันยังเด็กมาก ! อันที่จริง ระดับดวงดาวยังไม่มีความสามารถที่จะเดินทางในจักรวาลได้ ปัจจุบันมันเป็นเพียงระดับดวงดาวซึ่งหมายความว่ามันอาจเกิดขึ้นบนโลก ! 

ถ้าเป็นแบบนั้น ถ้ามันเกิดมานานแล้ว มันจะถูกค้นพบโดยมนุษย์ก่อนหน้านี้ "

" การค้นพบสายเกินไป หมายถึงมันอาจเพิ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้ " ลู่ฟงกล่าว " มันยังเล็กอยู่ วิญญาณก็น่าจะอ่อนแออยู่ "

" นอกจากนี้มันยังถูกปืนเลเซอร์ B6 โจมตี  และยังมีการโจมตีของฮงและลอร์ดธันเดอร์  พลังของมันควรเหลือเพียงแค่ 20% " ดวงตาของลู่ฟงสว่างไสวขึ้น " ถ้าผมใช้เทคนิคลับของดาวเคราะยุนโม  

< หอคอยแห่งการป้องกัน > และเสี่ยงกับมัน ใช้ทุกอย่างเสี่ยงกับมันล่ะก็... "

" ถ้าไม่พอ ผมก็จะใช้เทคนิค <พลังทั้งหก>  เพื่อให้นักสู้คนอื่นๆที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกรวมพลังไว้ที่ผม " 

ในความคิดของลู่ฟง เขากำลังคิดแผนการอย่างรวดเร็ว

เทคนิคลับของดาวเคราะห์ยุนโม  มีความแข็งแกร่งมาก !

และบาบาต้าก็เน้นย้ำถึงความสำคัญ เขาให้ลู่ฟงตั้งใจศึกษาเทคนิคเหล่านี้ จนถึงตอนนี้แม้ว่าการศึกษาของเขาจะไม่ได้ไปถึงระดับลึกซึ้ง  แต่เขาก็เข้าใจมากขึ้น ด้วยพลังปัจจุบันของลู่ฟง เขาไม่สามารถใช้พวกมันได้ อย่างไรก็ตามเขาสามารถที่จะเพิ่มพลังของเขาไปสู่จุดสูงสุดได้

" ลู่ฟง ไม่ อย่าคิดอะไรบ้าๆแบบนี้ !!! " บาบาต้าไม่ยอม " ฉันไม่ยอม ฉันไม่ยอมแน่นอน ฉันรอมาห้าหมื่นปีแล้วสำหรับศิษย์แบบนาย  ฉันไม่อนุญาตให้นายไปฆ่าตัวตายแบบนั้น !!! "

" ผมจะไม่ไปฆ่าตัวตาย  ฮงและลอร์ดธันเดอร์ พวกเขายังไม่ตายเลย " ลู่ฟงถาม

" แต่พวกเขาอยู่ในอาการโคม่า ! " บาบาต้ารีบตอบ

บาบาต้ากล่าว " ในจักรวาลแม้กระทั่งสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีวันตาย หากดวงวิญญาณได้รับความเสียหายหนัก พวกเขาก็ต้องนอนหลับ  บางคนอาจใช้เวลาหลายล้านปี ก่อนที่พวกเขาจะฟื้นตัว ! บางคนก็นอนตลอดไป ฮงและลอร์ดธันเดอร์อาจไม่ตาย แต่วิญญาณของพวกเขากำลังตกอยู่ในอาการโคม่า ! จิตวิญญาณของพวกเขาเดิมไม่แข็งแรง ถ้าพวกเขาโชคดี  พวกเขาอาจตื่นขึ้นใน 2-3 ปี ถ้าไม่ พวกเขาจะไม่ตื่นอีกและอยู่ในอาการโคม่าตลอดไป "

" ลู่ฟง อย่าฝืนไปเลย " บาบาต้าไม่ยินยอม

" ผม ลู่ฟง ผมเป็นศิษย์ของดาวเคราะห์ยุนโม " ลู่ฟงกล่าวอย่างตั้งใจ

" นายต้องการจะไปตายรึไง ? " บาบาต้าเริ่มโกรธ

" บาบาต้า " ลู่ฟงมองไปรอบๆ " คุณคิดว่าผมอยากจะตายงั้นเหรอ ? ผมไม่อยากตาย ! ผมต้องการที่จะดูลูกๆของผมเกิดมามาก ผมอยากได้ยินพวกเขาเรียกผมว่าพ่อ ! ผมต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ ! แม้ในฝันของผม  ผมก็ต้องการมีชีวิตอยู่ ! "

" แต่นาย... " บาบาต้าลังเลใจ

" บาบาต้า ตอนนี้ผมมีเพียง 2 ทางเลือกเท่านั้น ! หนึ่งทำตัวเป็นเหมือนเต่าขี้ขลาด มองดูเพื่อนของผมถูกฆ่า มองดูเด็กไร้เดียงสาจำนวนนับไม่ถ้วนถูกฆ่า มองดูขณะที่ทุกๆคนตาย แต่ผมกลับหลบซ่อนตัวอยู่ในยานอวกาศของดาวเคราะห์ยุนโม หลังจากที่ลูกๆของผมเกิดมา พวกเขาจะอยู่โดยไม่มีโอกาสเห็นแสงแดด  

อยู่โดยไม่มีเพื่อน  พวกเขาเพียงรับรู้ว่าโลกนี้เคยเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย แต่ตอนนี้พวกเขาได้ตายไปหมดแล้ว "

" และบาบาต้า คุณเคยพูดมาก่อน  มีเพียงนักสู้ระดับจักรวาลเท่านั้นที่สามารถเดินทางในอวกาศได้อย่างสบาย  แต่ครอบครัวและลูกๆของผม พวกเขาไม่ได้อยู่ในระดับดวงดาวด้วยซ้ำ หากต้องเดินทางในจักรวาลหรือไปยังดวงดาวอื่นๆ มันเป็นสิ่งที่อันตรายมาก "  ลู่ฟงกล่าว

บาบาต้ายอมรับคำพูดนี้อย่างเงียบๆ

มันเป็นความจริง

จักรวาลไม่ยุติธรรม ! สงครามเกิดขึ้นในทุกๆดาวเคราะห์ ทุกกาแล็กซี มันน่าเศร้าที่จะนำคนธรรมดาเข้าสู่จักรวาล

" ผมต้องไปถึงระดับจักรวาลเพื่อให้ครอบครัวของผมมีชีวิตที่ดีขึ้นในจักรวาล  ชีวิตที่มั่นคง และกว่าผมจะไปถึงระดับจักรวาลได้มันอีกนานแค่ไหน ? กี่ทศวรรษ ? ลูกหลานของผมจะอยู่ในยานเป็นเวลาหลายสิบปีได้เหรอ ? " ลู่ฟงส่ายหัว " นั่นคือฝันร้ายทั้งหมด การออกจากสังคมและใช้ชีวิตในยานอวกาศนานหลายทศวรรษแบบนั้น ผมยอมตายดีกว่าปล่อยให้ลูกๆของผมมีชีวิตแบบนั้น "

" ทางเลือกที่สอง ! "

"  ด้วยเทคนิค <พลังทั้งหก> สามารถใช้นักสู้ระดับดวงดาวคนอื่นๆอีก 5 คน ที่ยินยอมจะเสียสละพลัง

จิตวิญญาณให้ ! หลังจากนั้น  ผมจะใช้ < หอคอยแห่งการปิดผนึก> ในการโจมตีสุดท้าย ! ด้วยเทคนิคทั้งสองนี้เป็นเทคนิคลับของดาวเคราะห์ยุนโมหลังจากนั้นผมจะระเบิดพลังจิตวิญญาณเพื่อฆ่ามอนสเตอร์เขาสีทอง ที่มีความแข็งแกร่งเหลือเพียง 10-20% นี่ถือว่าเรายังมีความหวังอยู่ "

" สุดท้าย หากผมไม่ตาย คนจำนวนนับไม่ถ้วนก็จะมีความหวัง นั่นคือผลที่ดีที่สุด "

" หากสำเร็จ ผมก็ตาย ยังไงก็ตาม ลูกๆของผมสามารถมีชีวิตที่ดี ได้ไปโรงเรียนอนุบาล มีเพื่อน และเที่ยวเล่นได้ พ่อแม่ของผม  ซูหลินสามารถดูแลพวกเขาได้  พวกเขาจะรู้ว่าเคยมีพ่อคนหนึ่ง พวกเขาจะเติบโตขึ้นและเรียนรู้ประวัติศาสตร์ของพ่อของพวกเขา  ผมเชื่อว่าพวกเขาจะภาคภูมิใจในตัวผม "

" หากล้มเหลว แน่นอนว่าผมจะตาย แต่มอนสเตอร์ตัวนั้นจะได้รับบาดเจ็บสาหัสและปล่อยให้มนุษยชาติมีความหวังที่จะฆ่ามัน ! " การแสดงออกของลู่ฟงนั้นสงบ " บาบาต้า คุณคิดว่าเส้นทางไหนที่ผมควรจะทำ ? "

บาบาต้าต้องการพูด แต่เขาไม่ได้รู้วิธีที่จะเกลี้ยกล่อมให้เขาเปลี่ยนใจ

" บาบาต้า พูดตามตรง ตั้งแต่อายุ 18 ปี  ผมได้กลายเป็นนักสู้ ผมไม่เคยกลัวความตายเลย ! "

" มันตรงกันข้าม ผมกลัวเด็กๆที่จะต้องอาศัยอยู่ในยานอวกาศเป็นเวลาหลายทศวรรษมากกว่า ! "

" หากผมยิ่งกลัว ฮง, ลอร์ดธันเดอร์ และคนอื่นๆจำนวนนับไม่ถ้วนที่เสียสละตัวเองจะไร้ประโยชน์ไปทันที ! "

" ความตายไม่น่ากลัวเลย ผู้ชายเมื่อโตขึ้น และเสียชีวิต มันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา มันเป็นวัฏจักรทั้งหมด "

“ ผมต้องการช่วยเพื่อนๆและคนอื่นๆ ”

" ผมต้องการช่วยเด็กที่ยังไม่เกิดจำนวนนับไม่ถ้วน "

" ในนามของพวกเขา ผมต้องการที่จะต่อสู้ "

" และเพื่อตัวผมเอง ! " ลู่ฟงหัวเราะเสียงดัง “ แม้แต่ฮงและลอร์ดธันเดอร์ พวกเขาคือนักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก พวกเขายังยอมสู้ตาย ขณะที่ผม ผมคือผู้อ่านจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก  ผมจะหลบหนีได้ยังไง ? ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! ”

ลู่ฟงหัวเราะ ทำให้บาบาต้าเงียบ

มันนานแค่ไหนแล้ว…

บาบาต้าไม่ได้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ซับซ้อนแบบนี้ มันเป็นครั้งแรกที่บาบาต้ารู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่มีทางเลือกอื่นอีก

" ตกลง ฉันจะช่วยนาย " บาบาตะพูดอย่างจริงจัง

" ฮ่าๆ ต้องอย่างนั้นสิ  ผมบอกว่าเราจะสู้กับมัน เรายังมีหวังว่าจะมีชีวิตอยู่รอดได้ "
การตัดสินใจครั้งนี้ทำให้จิตวิญญาณของลู่ฟงนั้นสงบนิ่งอยู่ภายใน