spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 236 เมื่อรากตาย ใบไม้จะอยู่ได้อย่างไร

' มันจบแล้ว ', ' ไม่มีความหวังเลย ', ' มันจบสิ้นแล้ว ', คำพูดของบาบาต้าเหมือนค้อนทุบลงกลางหัวใจของ ลู่ฟง  เขาตกใจมาก

แล้วโลกจะดิ้นรนไปเพื่ออะไร ?

ดูเหมือนว่าจะพูดเกินความจริง อย่างไรก็ตาม แต่เมื่อ 5,000 ปีก่อน ในประวัติศาสตร์ของจีน ในช่วงเวลาแห่งสงครามระหว่างชนเผ่า  ก่อให้เกิดบุคคลพิเศษที่เปล่งประกายความสามารถจำนวนนับไม่ถ้วน 

ยุคจักรพรรดิฉิน,  เล่าปี่  กวนอู เตียวหุย  ในยุคสามก๊ก  , หยวนหมิงฉินแห่งราชวงศ์ถัง จนมาถึงศตวรรษ

ที่ 21 หลังจากที่มนุษย์ผ่านยุคหายนะ มนุษย์อาศัยอยู่ในสังคมที่ทันสมัย มีความสงบสุข และผู้คนอาศัยอยู่อย่างมีความสุข

มีฐานทัพคอยป้องกัน มีโรงเรียนมัธยมปลาย

ในชีวิตของลู่ฟง

เพื่อนร่วมชั้นของเขา  เพื่อนสนิทของเขา  อาจารย์ ! พ่อ แม่ และญาติพี่น้องของเขาและคนที่เขามีความสัมพันธ์กับเขาตั้งแต่เขายังเด็ก ! พวกเขาไม่มีความสามารถอะไรเลย นอกจากเป็นชาวจีนและเป็นส่วนหนึ่งของประเทศจีน

ตอนนี้ มันจบแล้วอย่างงั้นเหรอ ?

“ ไม่ ! ”

ลู่ฟงรู้สึกว่าตัวเองสั่นสะท้าน

ถ้าประชากรทั้งโลกตาย  แล้วเขาจะอยู่ได้ยังไง ?

" เราต้องฆ่ามัน ! " ลู่ฟงชี้ไปที่มอนสเตอร์ที่มีเขาสีทองบนหน้าจอ " มันต้องตาย !!! "

" ลู่ฟง นายคิดยังไง ? " บาบาต้าถาม

" บาบาต้า มอนสเตอร์เขาสีทองตัวนั้นมันต้องตาย ! " ลู่ฟงกล่าว

" ลู่ฟง นายบ้าไปแล้วหรือเปล่า ? นายเป็นผู้อ่านจิตวิญญาณขั้น 3  นายจะใช้พลังอะไรไปต่อสู้กับมอนสเตอร์เขาทองตัวนั้น แม้นายจะเป็นศิษย์ของดาวเคราะห์ยุนโม แต่สายพันธุ์ของมอนสเตอร์ตัวนี้ก็แข็งแกร่งเกินไป  มันมีพลังและความทรงจำอยู่ในสายเลือด การฆ่ามันในตอนนี้ นายทำได้แค่ในฝันเท่านั้น ! " 

บาบาต้ากล่าว " เราไม่มีเหตุผลที่จะต่อสู้กับมัน แม้ว่ามันจะเป็นอันตราย แต่เมื่อถึงเวลา นายแค่ต้องหลบเข้าไปในยานอวกาศของดาวเคราะห์ยุนโมที่เหลือ ไม่ว่ามอนสเตอร์จะแข็งแกร่งแค่ไหน มันก็ไม่สามารถทำลายยานอวกาศได้ และด้วยขนาดและน้ำหนักของยานอวกาศ มันก็ไม่สามารถกลืนลงไปได้เหมือนกัน "

" ไม่ ! " ลู่ฟงไม่สนใจคำแนะนำของบาบาต้า

" อย่าโง่เง่าไปหน่อยเลย ทำไมเราไม่พาครอบครัวและคนที่นายรักไปที่ยานอวกาศด้วยล่ะ "  บาบาต้ากล่าว

" บาบาต้า หากพวกเราไม่ทำอะไร และหลบซ่อนตัวเป็นเต่าที่ซ่อนอยู่ในกระดอง เพื่อหลบหนีจากวิกฤตินี้ ! หลังจากที่ทุกสิ่งทุกอย่างได้ผ่านพ้นไป  เมื่อเราเดินออกมา มนุษยชาติคนอื่นๆได้ตายไปหมดแล้ว 

เพื่อนร่วมงานของพ่อและแม่ของผม เพื่อนบ้าน ฯลฯ ต่างก็ตายทั้งหมด สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือผมและครอบครัวของผม ? มันย่อมไม่มีความหมายอะไร พ่อแม่ของผมจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้ยังไง ? แล้วผมจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไงถ้าเป็นแบบนั้น ? " ลู่ฟงถาม

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจินตนาการ !

มันเป็นภาพที่ลู่ฟงไม่สามารถจินตนาการได้ มันน่ากลัวเกินไป !

" ฉันไม่สามารถเข้าใจนาย มนุษย์และวิธีการคิดของมนุษย์ได้ " บาบาต้าไม่พอใจ " นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน แต่นายก็ยังต้องการที่จะสู้กับมัน ! "

" มนุษย์ไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจากสังคม "

" มนุษย์ไม่สามารถอยู่ได้หากปราศจากสัญชาติหรือมาตุภูมิ ! "

" ถ้าโลกว่างเปล่า ผู้รอดชีวิตคนเดียวก็เหงาตายได้เหมือนกัน ! "  ลู่ฟงไม่อยากจะคิดถึงวันนั้น  

" บาบาต้า เมื่อประเทศถูกทำลาย ผู้รอดชีวิตก็เหมือนกับทาส พวกเขาไม่มีประเทศให้อาศัย ! "

แผ่นดินเป็นรากเหง้าของเขา !

จีนเป็นรากเหง้าของเขา !

เมื่อรากตาย ใบก็จะแห้งและร่วงโรย !

และตัวเขาเอง เขาไม่มีอะไรเลยนอกจากเป็นหนึ่งในใบที่มีจำนวนนับไม่ถ้วน

เมื่อรากตาย ใบไม้จะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร ?

" บาบาต้า บอกผมว่าเราจะฆ่ามันได้ยังไง ? " ความคิดของลู่ฟงก้าวไปข้างหน้า

" ไม่เอาน่า มันไม่มีทาง " บาบาต้ากล่าวโดยไม่ลังเลใดๆ

" บาบาต้า คุณสามารถสร้างยานอวกาศได้ คุณไม่สามารถสร้างอาวุธที่แข็งแกร่งพอที่จะฆ่ามันได้หรือไง ? " ลู่ฟงกระวนกระวายใจและกังวลมาก

" อาวุธที่สามารถฆ่ามอนสเตอร์ระดับดวงดาวได้ ? "

บาบาต้าเข้าใจว่าลู่ฟงกำลังวิตกกังวล เขาคิดอย่างรอบคอบ " ลู่ฟง ! ในจักรวาลมอนสเตอร์ระดับดวงดาว ถือว่าค่อนข้างแข็งแกร่ง มอนสเตอร์ระดับดวงดาวสามารถต่อสู้กับยานอวกาศด้วยร่างกายของพวกมันได้ ! นั่นหมายความว่า ยานอวกาศยังต้องใช้ความยากลำบากในการต่อสู้กับมัน  ดังนั้น อาวุธที่จะใช้ฆ่ามันต้องเป็นอาวุธที่มีประสิทธิภาพมาก "

" อาวุธระดับนั้น มันมีความซับซ้อนมาก มันต้องใช้เวลาอย่างน้อย 2-3 ปีในการสร้าง " บาบาต้ากล่าว 

" ยังไงก็ตาม ด้วยความเร็วของมอนสเตอร์ตัวนี้ เพียง 1 เดือน มันก็สามารถทำลายโลกได้ทั้งหมดแล้ว "

ลู่ฟงเข้าใจแล้ว

“ มอนสเตอร์ตัวนี้เป็นผู้นำมอนสเตอร์ทะเลจำนวนมากมาย และพวกมันกำลังบุกแผ่นดินใหญ่ พวกมันมีความเร็วในการทำลายล้างมากเกินไป ”

" การสร้างอาวุธที่แข็งแกร่งเป็นเรื่องง่าย ส่วนการปฏิบัติการและการยิงล่ะ ? การโจมตีเป้าหมายด้วยอาวุธเป็นสิ่งที่ยากมาก " บาบาต้ากล่าว “ นั่นเป็นเหตุผล แต่ถ้านายอยากสู้กับมันจริงๆ มีเพียงทางเดียวเท่านั้น ”

" บอกผมมาได้เลย " หัวใจของลู่ฟงเต้นแรง

" ในซากปรักหักพังมีชิ้นส่วนของยานรบในจักรวาล  ซากเหล่านั้นอาจนำมาใช้เพื่อสร้างอาวุธได้ ! ในตอนนี้เวลาอาจจะกัดกร่อนชิ้นส่วนบางส่วน และทำให้พวกมันใช้การไม่ได้ ถ้าฉันสามารถซ่อมแซมพวกมัน  

มันอาจจะสามารถทำงานได้อีกครั้ง " บาบาต้ากล่าว " แน่นอนว่าทั้งหมดนี้ต้องอาศัยโชคมากมาย ! 

ในท้ายที่สุดอาวุธที่สามารถฆ่ามอนสเตอร์ระดับดวงดาวถือว่ามีประสิทธิภาพมาก แม้ในหมู่ยานอวกาศระหว่างดวงดาวก็ยังต้องระวังมันด้วยเหมือนกัน "

ลู่ฟงฟังอย่างมีความหวัง

เมื่อมองไปที่ซากปรักหักพังโบราณ  ย่อมมีอาวุธที่เหนือกว่าของมนุษย์โลก

" บาบาต้า คุณสามารถวัดความแข็งแกร่งของมอนสเตอร์ตัวนี้ได้อย่างถูกต้องรึเปล่า ? " ลู่ฟงถาม  

การรู้ตัวเองและรู้จักศัตรูเป็นวิธีเดียวที่จะชนะสงครามได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ

" มันน่ะเหรอ ? "

บาบาต้ากล่าว “ นายเห็นเขาที่อยู่บนศีรษะที่ปกคลุมด้วยแผ่นทองคำหรือเปล่า ? ”

ลู่ฟงมองอย่างตั้งใจไปที่หน้าจอ

“ อื่ม ! บนศีรษะของมอนสเตอร์มีเขา นอกจากเขาใหญ่โตที่แทงขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วมีเขาเล็กๆด้านข้างด้วย ”

" การเจริญเติบโตของมอนสเตอร์ที่มีเขาสีทอง สามารถกำหนดได้ง่ายมาก ! เนื่องจากในแต่ละระดับจะมีคุณลักษณะเฉพาะที่แตกต่างกัน ' ระดับทารก ' มีเพียงหนึ่งเขาบนศีรษะของมัน ! ' ระดับเริ่มเติบโต ' 

จะเริ่มมี 2 เขา ' ระดับวัยรุ่น ' จะเริ่มมี 3 เขา ' ระดับโต ' จะมี 4 เขา และสุดท้าย ' ระดับโตเต็มที่ ' 

จะมี 5 เขา ! "

" เมื่อพลังของมันเติบโตขึ้น ลวดลายบนเขาของมันจะซับซ้อนมากขึ้น  จนในที่สุดเขาของมันจะเป็นสีทองเกือบทั้งหมด "

" นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมมันถึงได้รับการยกย่องว่าเป็นมอนสเตอร์จอมกลืนกินที่โหดร้าย ! " บาบาต้ากล่าว

ลู่ฟงเข้าใจในทันที

" มันมีเพียง 2 เขา ที่กำลังโผล่ออกมา นั่นหมายความว่ามันเพิ่งก้าวสู่ระดับดวงดาวเมื่อไม่นานมานี้ " 

บาบาต้ากล่าวต่อว่า “ ยังไงก็ตามสายเลือดของมันแข็งแกร่งมาก และมันยังมีความเร็วในการเติบโตที่น่ากลัว ! ในขั้นตอนการเจริญเติบโต  มันจะกินโลหะเพื่อดูดซับพลังงานอย่างต่อเนื่อง  เราต้องรีบหาทางฆ่ามันก่อนที่มันจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ”

ลู่ฟงเข้าใจแล้ว

เมื่อมันเติบโตเต็มที่ มันจะกลายเป็นเทพเจ้าแห่งการทำลายล้าง ที่โหดเหี้ยม

" ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันกินฐานลงไปทำไม  นั่นเป็นเพราะมันมีโลหะจำนวนมาก " ลู่ฟงถอนหายใจ

" ผ่อนคลายไว้ มอนสเตอร์ตัวนี้ยังอยู่ในช่วงเด็ก มันมีขีดจำกัดในการกิน และมันต้องใช้เวลาในการดูดกลืนพลังงานจากสิ่งที่มันกลืนลงไป " บาบาต้ากล่าวว่า “ แต่ลู่ฟง ฉันจะแนะนำบางอย่างกับนาย 

มันเป็นมอนสเตอร์อวกาศเพียงสายพันธุ์เดียวที่มีความทรงจำและประสบการณ์จากสมัยโบราณอยู่ในสายเลือดของมัน  ”

" การฆ่ามันเป็นเรื่องยากมาก "

" การฆ่ามอนสเตอร์เขาทองคำที่แข็งแกร่งติดอันดับท็อปบนสุดเป็นเรื่องยากมาก ! "

“ เจ้านายเคยได้ยินมาว่า มีครั้งหนึ่งนักสู้ระดับอมตะในจักรวาลได้พบกับมอนสเตอร์เขาทองคำตัวนี้ 

มันมีความแข็งแกร่งในระดับห้วงมิติ และเขาต้องการจะฆ่ามัน  โดยปกติแล้ว นักสู้ระดับอมตะหากต้องการฆ่ามอนสเตอร์หรือนักสู้ระดับห้วงมิตินั้นเป็นเรื่องง่ายมาก ” บาบาต้าถอนหายใจ " สายเลือดเหล่านี้มีจำนวนน้อยมาก แม้ว่านายจะสามารถเอาชนะมันได้ในการต่อสู้ แต่การฆ่าพวกมันก็ทำได้ยากมาก "

ลู่ฟงเงียบลง

" ถ้าเราไม่ลอง เราจะรู้ได้ยังไง ? " ลู่ฟงกล่าว " บาบาต้า การต่อสู้ครั้งนี้ผมไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว ! "

" มันต้องตายเท่านั้น ! "

" ถ้ามันไม่ตาย มนุษยชาติบนโลกจะต้องสูญพันธุ์อย่างแน่นอน ! " ลู่ฟงกล่าวอย่างจริงจัง

ลู่ฟงไม่เคยถือว่าตัวเองเป็นชนชั้นสูงหรือคนเก่งที่มีความเยี่ยมยอด เขาสามารถทนดูฐานทั้งหมดถูกกลืนกินโดยมอนสเตอร์เขาทองได้ แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อต้องเผชิญกับการสูญพันธุ์ของมนุษยชาติและการทำลายล้างของชาวจีน เขารู้สึกว่าเขาเป็นแค่ใบไม้ หากไม่มีรากฐาน ก็ไม่มีความหมายในการดำรงชีพ เขายอมตายมากกว่าที่จะปล่อยให้มันเกิดขึ้น

" เป็นความคิดที่โง่เขลาจริงๆ "

บาบาต้าเองก็หมดหนทาง " มันน่าเสียดายที่ยานอวกาศของดาวเคราะห์ยุนโมไม่มีอาวุธเลย ! "

อาวุธเหล่านี้ไม่มีความหมายมากนัก ! เช่นเดียวกับยานอวกาศของดาวเคราะห์ยุนโม  ลำตัวของยานอวกาศถูกสร้างขึ้นมาจากสารทองแดงไฮบริด ซึ่งเศษชิ้นหนึ่งนั้นมีน้ำหนักมากกว่าหนึ่งตัน แล้วยานอวกาศทั้งลำ จะมีน้ำหนักเท่าไหร่ ? ด้วยความแข็งแกร่งของมัน  จะไม่มีใครสามารถสร้างความเสียหายแก่มันได้ !

โดยปกติแล้วมันจะบินอยู่ในจักรวาล ทะลุผ่านดาวเคราะห์น้อย และพุ่งผ่านเหมือนกับการตัดผ่านก้อนเต้าหู้

โดยไม่เกิดความเสียหาย ! แม้กระทั่งดาวเคราะห์ดวงหนึ่งยังถูกตัดผ่านได้ !

และการฆ่ามอนสเตอร์ระดับดวงดาว ก็เหมือนกับการหั่นผัก

แต่ช่างน่าเศร้า

ยานอวกาศเสียหายและไม่สามารถบินได้

......

ขณะที่ลู่ฟงคุยกับบาบาต้าในหัวของเขา  คนอื่นๆต่างยังคงพูดคุยกันอยู่ในห้อง

" พี่หวัง ถ้ามันเป็นมอนสเตอร์อยู่ในระดับดวงดาวขั้น 8 หรือ 9 เรายังคงมีความหวัง แต่ถ้าอยู่ในขั้นสูงสุดล่ะก็ โอกาสที่จะประสบความสำเร็จมีเพียง 1% เท่านั้น " ชายสองคนพูดคุยกันเบาๆ

" โอ้ ตัวแทนหลี่ กำลังพูดถึงเรื่องอะไร ? " ชายชราคนหนึ่งถาม

" ในช่วงยุคหายนะ ไม่มีสถานที่ไหนที่จะทดสอบขีปนาวุธนิวเคลียร์จำนวนมาก ยังไงก็ตามในช่วงยุคของสำนักงานใหญ่เจริญก้าวหน้า มีพื้นที่ว่างขนาดใหญ่ที่กว้างนับหมื่นกิโลเมตร ! " ตัวแทนหลี่พยักหน้า 

" รายละเอียดของแผนต้องถูกกำหนดโดยผู้เชี่ยวชาญ แต่ถ้าเราล้มเหลว... "

" คุณกำลังพูดถึงการอยู่รอดของมนุษย์ใข่ไหม ? " ผู้อาวุโสหวังมองเขา

พวกเขานึกย้อนกลับไป

ทั้งสองคนเคยต่อสู้ และสูญเสียเลือดเนื้อในช่วงยุคหายนะ  ขณะที่ปัจจุบันมีอาคารและเมืองใหญ่ๆเกิดขึ้นมากมาย  ทุกๆคนล้วนสุขสบายขึ้น แน่นอนว่าพวกเขาไม่สามารถทนที่จะสูญเสียประเทศและประชาชนของพวกเขาได้ !

" มนุษย์จำนวนมากมีชีวิตที่เงียบสงบ และจะตายอยู่ที่นี่จริงๆเหรอ ? " ผู้อาวุโสหวังหลับตาลง น้ำตาของเขาซึมออกมา ก่อนที่เขาจะลืมตาอีกครั้ง " ผมเชื่อว่าทุกประเทศคิดเหมือนกัน ปล่อยให้โครงการการอยู่รอดของมนุษย์เริ่มต้นขึ้นอย่างเงียบๆ ! ถ้าเราไม่สามารถป้องกันได้  เราจะทำทุกอย่าง สำหรับรายละเอียดทั้งหมดเราจะพูดกันหลังจากออกจากพื้นที่เสมือน ! "

ตัวแทนหลี่พยักหน้า แต่เขารู้สึกหนักใจ !

" หวังว่าบางที สิ่งต่างๆอาจไม่เลวร้ายจนถึงขั้นนั้น "  ตัวแทนหลี่พูดเบาๆ

......

ห้องประชุมทั้งหมด

ไม่ว่าจะเป็นนักสู้เช่น ลู่ฟง, ฮง , ลอร์ดธันเดอร์  หรือผู้นำของประเทศต่างๆ และผู้เชี่ยวชาญบางคนที่ได้รับเชิญจากหน่วยงานด้านอาวุธ พวกเขาต่างพยายามจะหาทางแก้ปัญหา

พวกเขาต่างก็เป็นชนชั้นสูงของโลก !

ไม่มีใครยินดีที่จะยอมแพ้ !