spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
ตอนที่ 233 จุดจบของโลก
ลู่ฟงเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว เขาอาบน้ำและล้างตัวด้วยน้ำอุ่น
ทันทีหลังจากนั้น เพียงความคิดของเขา พลังงานสีทองก็แพร่กระจายออกมาล้อมรอบร่างกายของเขา ละอองน้ำระเหยไปทันที เขารีบแต่งตัวและวิ่งลงบันไดไป ! ในเวลานี้ซูหลินเพิ่งจอดรถและเดินเข้ามาพร้อมกับตะกร้าอาหารของเธอ
" ว้าว " ลู่ฟงเปิดประตู
" เธอซื้อมาค่อนข้างเยอะเลย " ลู่ฟงรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้เห็นตะกร้า
" นายมีหน้าที่รอและกินก็พอ " ซูหลินกล่าวอย่างมั่นใจ เมื่อเธอวางตะกร้าในห้องครัวแล้วเธอก็หยิบผ้ากันเปื้อนจากกระเป๋ามาสวมไว้
" เธอเตรียมมาพร้อมทุกอย่างเลย " ลู่ฟงหัวเราะ
" นั่นย่อมแน่นอน ! "
ซูหลินเดินตรงเข้าไปในห้องครัว เธอปิดประตู หลังจากนั้นเธอก็เริ่มต้นการต่อสู้ของเธอ
กับกระทะและวัตถุดิบ !
ลู่ฟงหัวเราะและเดินไปที่โซฟา เขาเปิดโทรทัศน์ ตอนนี้เป็นวันหยุดฤดูหนาว น้องชายและแฟนของเขากำลังพักผ่อน ทั้งสองต่างก็มีความสุขกับการท่องเที่ยว พ่อแม่ของเขาตัดสินใจที่จะไปท่องเที่ยวด้วยเช่นกัน ! เหลือแต่ลู่ฟงที่อยู่บ้านเท่านั้น
โชคดีที่ซูหลินแวะมาอย่างสม่ำเสมอ ทั้งสองมีเวลาอยู่ด้วยกัน
หลังจากผ่านไปประมาณ 40 นาที
ประตูห้องครัวก็เปิดออก กลิ่นหอมของอาหารกระจายไปทั่ว ลู่ฟงสูดกลิ่น " ว้าว มันหอมมาก ฉันสงสัยว่ามันจะอร่อยแค่ไหนกันนะ ? "
" ถึงเวลาอาหารแล้ว ! " ซูหลินสวมถุงมือ ขณะที่เธอนำหม้อซุปขนาดใหญ่มาวางไว้บนโต๊ะอาหาร
ลู่ฟงเข้ามาช่วยยกจานข้าวและอาหารอื่นๆ
" เสร็จแล้ว ! " ซูหลินถอดถุงมือ ผ้ากันเปื้อนและนั่งข้างๆเขา " อาหาร 3 อย่างและซุป ลู่ฟง ลองชิมดูซิ " ขณะที่เธอพูด เธอก็มองลู่ฟงด้วยความคาดหวัง เหมือนกับเด็กที่เขียนเรียงความครั้งแรกของเธอ
และรอการให้คะแนน
" ฉันจะไปล้างมือก่อน " ลู่ฟงพยายามจะลุกขึ้น
" ลองชิมดูก่อนซิ " ซูหลินดึงลู่ฟงกลับมา เธอใจร้อน ขณะที่เธอจ้องมองเขา
ลู่ฟงหัวเราะ " ตกลง ฉันจะชิมผัดมันฝรั่งกับเนื้อและผักนี่ก่อน "
" ใช่ มันเป็นมันฝรั่งบดคลุกกับเนื้อ " ซูหลินรีบอธิบาย
" นี่มันถือเป็นชิ้นเล็กแล้วใช่ไหม ? " ลู่ฟงดูแปลกใจกับชิ้นเนื้อที่อยู่บนจาน ซูหลินรู้สึกอาย เธอกล่าวว่า
" ฉันยังไม่มีประสบการณ์ ดังนั้นฉันอาจจะต้องสับมันเพิ่มอีกหน่อย "
" อย่าไปสนใจ ขอให้มันมีรสชาติที่ดีก็พอแล้ว "
ลู่ฟงพยายามหัวเราะเล็กน้อย เขาใช้ตะเกียบคีบเอามันฝรั่งพร้อมกับเนื้อใส่ปากและเคี้ยว เขาพยายามจะยิ้ม นี่เป็นอาหารที่แฟนของเขาลงมือทำครั้งแรก เขาต้องให้กำลังใจเธอ ไม่ว่ามันจะเลวร้ายแค่ไหน
แต่
การแสดงออกของเขาก็แข็งค้างไป
" เกิดอะไรขึ้น ? " ซูหลินรู้สึกตกใจ เธอประหลาดใจเมื่อมองไปที่เขา
“ โอ้ ? มันไม่เลวเลยจริงๆ ! " ลู่ฟงรู้สึกตกใจ เมื่อมองไปที่ชิ้นเนื้อที่ขาดเป็นชิ้นๆ เขาคีบขึ้นมาอีกชิ้นหนึ่งและกิน “ ว้าว มันไม่เลวเลยจริงๆ ! รสชาตินี้ไม่ต่างจากร้านอาหารเลย ใครบอกว่าผู้หญิงไม่สามารถปรุงอาหารที่อร่อยได้เมื่อพวกเธอพยายามลงมือทำครั้งแรกกัน ? พวกเขาโกหกชัดๆ ”
ซูหลินมองไปที่ลู่ฟงซึ่งพึมพำกับตัวเอง " นายกำลังพูดอะไร ! "
" เอ่อ ไม่มีอะไร ฉันกำลังชมเธออยู่ไง " ลู่ฟงกล่าว
" แน่นอนสิ ฉันได้ลองชิมอาหารที่ห้องครัวแล้ว ฉันว่ามันอร่อยมาก " ซูหลินหยิบขึ้นมาและกิน
" ฉันต้องบอกว่าฉันก็มีพรสวรรค์ในการทำอาหารเหมือนกันนะเนี่ย "
ลู่ฟงไม่ได้โกหก อาหารทุกจานที่ซูหลินทำอร่อยมาก
เขาแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาโชคดีที่ท้องของเขาไม่ต้องทนทุกข์ทรมาน
ลู่ฟงและซูหลินเริ่มกินและสนทนา ซูหลินพูดตรงๆเกี่ยวกับธุรกิจและเรื่องอื่นๆของเธอ
" ลู่ฟง เครื่องรางเสริมความปลอดภัยที่นายให้ฉันมา ฉันมักจะสวมใส่มันเพราะมันช่วยให้ฉันสดชื่น "
ซูหลินยกเครื่องรางขึ้นจากคอของเธอ มันเป็นจี้เงินที่พิเศษมาก ซึ่งมีรูปแกะสลักที่เป็นเอกลักษณ์อยู่
" มันเป็นสิ่งที่ดีจริงๆ เธอไม่สามารถหาซื้อมันได้ด้วยเงิน " ลู่ฟงเอาชิ้นหนึ่งออกจากคอของเขาด้วย
จี้เหล่านี้เป็นของขวัญจากบาบาต้า สำหรับลู่ฟงและภรรยาของเขา โดยแต่ละอันมีความสามารถในการป้องกัน
" สิ่งของจากซากโบราณสถาน เป็นสิ่งมีค่าอย่างเห็นได้ชัด " ซูหลินหัวเราะ
" โอ้ จี้เหล่านี้ถูกสร้างขึ้นสำหรับคู่สมรส " ลู่ฟงมองไปที่ซูหลินด้วยรอยยิ้มที่แปลกประหลาด เขากล่าวว่า
" ซูหลิน เมื่อไหร่ เราจะแต่งงานกัน ? พ่อกับแม่ของฉัน ต่างก็เร่งฉันแล้ว "
" การแต่งงานเหรอ ? ตระกูลของฉันก็ถามฉันมาตลอด "
หน้าตาเรียบเนียนสมบูรณ์แบบของซูหลินเริ่มมีสีแดงขึ้นเรื่อยๆ " แต่ว่า อย่าเพิ่งรีบร้อนตอนนี้เลย "
" ไม่ ฉันไม่ได้รีบร้อน ! "
ลู่ฟงพูดและพยักหน้าว่า " ตกลง งั้นขอเวลาอีกสัก 2-3 ปี ดีไหม ? "
" นาย... " ซูหลินจ้องมองตาของเขา
" เธอโกรธเหรอ ? ฮ่าๆ เธอกลัวว่าเธอจะขึ้นคานเหรอ ? " ลู่ฟงหัวเราะทันที
ซูหลินยิ่งลุกลี้ลุกลนมากขึ้น !
" อย่าโกรธเลย เราจดทะเบียนสมรสกันเดือนนี้ดีไหม ? " ลู่ฟงกล่าว
" มันเร็วเกินไป " ซูหลินดูเหมือนจะกังวลใจ
" นี่ก็เร็วเกินไป นั่นก็บอกว่านานเกินไป ผู้หญิง.... " ลู่ฟงถอนหายใจ ซูหลินกล่าวด้วยความไม่พอใจ
" ฉันยังไม่พร้อม ฉันกำลังเครียด "
ทั้งสองคนต่างนิ่งเงียบ ซูหลินแกล้งทำตัวเป็นเด็กผู้หญิงที่เอาแต่ใจ ขณะที่ลู่ฟงยิ้ม เขารู้สึกได้ถึงความอบอุ่นในใจ
ในปีนี้ มีแต่ความอบอุ่นและเงียบสงบ
พ่อแม่ของเขาได้รับความสุข น้องชายของเขาก็เปิดบริษัทลงทุน และเขาก็ได้รับการฝึกฝนเป็นอย่างดี จนกระทั่งร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้น ด้วยวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องของเขา และความสัมพันธ์ระหว่างเขากับซูหลินก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาก็พร้อมที่จะคุยเรื่องการแต่งงาน
......
นับตั้งแต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เกาะหมอก โลกทั้งใบก็มีสันติภาพมาโดยตลอด !
ทั้ง 5 ประเทศ รวมทั้งพันธมิตร HR พวกเขาทั้งหมดได้รับมูย่าคริสตัล ประมาณ 3 หรือ 4 ชิ้น นั่นทำให้มีนักสู้ที่โชคดีจำนวนมากก้าวไปสู่ระดับตัวแทนได้ ในปี 2059 เป็นปีที่มีตัวแทนเพิ่มจำนวนมากที่สุดในโลก
พวกเขามีทั้งสิ้น 30 คน !
แม้ว่าจะสูญเสียตัวแทนหลายคน ในระหว่างเหตุการณ์บนเกาะหมอก
อย่างไรก็ตามจำนวนผู้แทนในแผ่นดินโลกมีจำนวนทั้งสิ้น 81 คน ! เมื่อมนุษยชาติเติบโตขึ้นเรื่อยๆ
การจัดการกับมอนสเตอร์ทะเลก็กลายเป็นเรื่องง่ายขึ้น หลายๆประเทศต่างมีนักสู้ระดับดวงดาว
ทำให้พวกเขาไม่มีปัญหาการขาดแคลนนักสู้อีกต่อไป
......
ในปี 2060 13 มกราคม อเมริกาเหนือ, นิวยอร์ก
นิวยอร์ก ในช่วงก่อนยุคหายนะ ถือเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจของโลก และยังถือว่าเป็นเมืองหลวงของโลก ! ย้อนกลับไปแล้วบรรพบุรุษของพันธมิตร HR พร้อมกับกลุ่มการเงินต่างๆ ตระกูลของพวกเขาอยู่ในนิวยอร์ก อย่างไรก็ตาม ในยุคหายนะที่รุนแรงเกิดขึ้น และเมืองนิวยอร์กนั้นอยู่ใกล้กับมหาสมุทรแอตแลนติก จึงเป็นเมืองแรกที่ถูกโจมตี ดังนั้นมันจึงกลายเป็นสวรรค์สำหรับมอนสเตอร์ !
......
เช่นเดียวกับเมืองเซี่ยงไฮ้ของจีน ที่อยู่ติดกับทะเลจีนตะวันออก เหมือนกับที่เมืองนิวยอร์กอยู่ใกล้กับมหาสมุทรแอตแลนติก
เพราะฉะนั้น อเมริกาจึงสร้างฐานทัพทางทหารขนาดใหญ่ไม่ไกลจากเมืองนิวยอร์ก ฐานทัพในนิวยอร์กนี้ เพื่อป้องกันไม่ให้มอนสเตอร์ในทะเลเข้าสู่แผ่นดินใหญ่
ฐานทัพที่ยาวกว่า 500 เมตร เป็นเหมือนกำแพงกั้นมอนสเตอร์ที่โหดร้ายไม่ให้ยึดครองแม่น้ำนั้นได้
ภายในฐานทัพนั้น
แสงจากดวงอาทิตย์ตกส่องลงภายในบังเกอร์ด้านล่าง ทหารอเมริกา 5 คนนั่งเหยียดขาอยู่บนพื้น
ขณะที่พวกเขากำลังเล่นไพ่ เวลานี้พื้นที่นี้แทบไม่มีการต่อสู้ใดๆเกิดขึ้น แต่เมื่อใดก็ตามที่มีการต่อสู้
จะมีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก ดังนั้นเมื่อเหตุการณ์สงบ เหล่าทหารถึงฆ่าเวลาด้วยการเล่นไพ่
" โอ้ พระเจ้า หมดกัน เงินของฉัน ! "
ชายผิวดำคนหนึ่งสาปแช่งขณะที่เขาโยนบัตรออกไป
" สิบโพดำ สิบโพดำ สิบโพดำ ! " ชายหนุ่มผิวขาวข้างๆตะโกนตลอดเวลา ขณะที่เขาหยิบไพ่ เขาพลิกมัน จากนั้นเขาก็ต้องสาปแช่ง " เวรเอ้ย แพ้อีกแล้ว ! "
" ฮ่าๆ ชนะอีกแล้ว หวานหมู "
ชายหนุ่มที่มีผมหยิกสีบลอนด์หัวเราะ พวกเขานั่งเล่นในกำบัง ขณะที่เขามองออกไปด้านนอก ก่อนที่เขาจะส่งจูบออกไป " โอ้ รูปปั้นเทพีเสรีภาพที่สวยงามยังคงมอบโชคให้ฉันเสมอ ! " ช่องว่างตรงหน้าเขา ตรงกับรูปปั้นของเสรีภาพ แต่รูปปั้นได้พังทลายไปนานแล้ว และเปลี่ยนเป็นซากปรักหักพัง
“ โกหก ! รูปปั้นของเสรีภาพพังไปแล้ว ฉันไม่เชื่อว่าแกจะชนะได้ตลอด " ชายหนุ่มผมสั้นตะโกน
“ เฮ้ย มาดูนี่เร็ว ! นั่นอะไรน่ะ ”
ทหารคนหนึ่งกำลังชี้ผ่านช่องว่าง คนอื่นๆต่างก็รีบวิ่งไปดู
" พระเจ้า ! "
" โอ้ พระเจ้า ! "
" มันเป็นมอนสเตอร์ระดับราชา ! "
มีเสียงเตือนดังขึ้นทั่วทั้งฐาน ฐานที่เคยสงบและผ่อนคลาย กลายเป็นสถานที่วุ่นวายและตึงเครียดในทันที ทหารจำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มที่จะเข้าประจำตำแหน่งและเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ !
เมื่อแสงพระอาทิตย์ส่องลงด้านหน้าของฐานทัพ มีมอนสเตอร์ขนาดใหญ่ปรากฏตัว !
ร่างของมอนสเตอร์ตัวนี้มีความยาวประมาณ 180 เมตรโครงสร้างของตัวมันก็คล้ายกับมอนสเตอร์ประเภทสิงโต แต่ร่างของมันถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำที่มีขนาดใหญ่พอๆกับบ้าน มันมีปีกกว้างประมาณ 200 เมตรที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดหนาสีดำพวกมันดูเหมือนจะทำมาจากเหล็ก !
เขาบนหัวที่ดูแข็งแกร่ง รวมกับว่ามันสามารถแทงทะลุผ่านฟ้าผ่าสวรรค์
เขาสีดำที่ถูกพันด้วยลวดลายทองคำ ลวดลายที่ซับซ้อน กระจายตัวลงไปที่คอตลอดจนทั้งหลัง
และแม้แต่หางที่ยาว ! มันเหมือนกับร่างกายทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยชุดเกราะผสมสีทองและสีดำ
สิ่งที่ดูน่าหวาดกลัวที่สุดคือดวงตาสีทองเข้มเหล่านั้น !
ดวงตาทั้งคู่เป็นสีทองเข้มเกือบจะเหมือนดวงตาของพระเจ้า ที่คอยจ้องมองสิ่งมีชีวิตนับหมื่นที่อยู่ด้านล่าง !
ดวงตาคู่ที่ปกปิดความชั่วร้ายเอาไว้
เย็นชา !
โหดเหี้ยม !
มันคือการดำรงอยู่ที่ไม่เคยปรากฏตัวบนโลกมาก่อน !
" มอนสเตอร์ระดับราชา กำลังบินอยู่ในอากาศ มันกำลังรนหาที่ตายชัดๆ "
" ใช้ปืนใหญ่เลเซอร์ยิงมันลงมา ! "
" มันต้องตายแน่ "
ในขณะนั้น ทหารจำนวนมากในฐานทัพ ต่างตกใจและหวาดกลัว พวกเขายังคงมีความมั่นใจในปืนเลเซอร์ อาวุธที่รุนแรงที่สุดของมนุษย์ !
หวือ !
หวือ !
หวือ !
ลำแสงสีขาวสามเส้น พุ่งเข้าโจมตีมอนสเตอร์สีดำในทันที !
ลำแสงกระจายออกไป !
เกล็ดของมัน ไม่มีร่องรอยความเสียหายใดๆเลย !
" กรร " เสียงคำรามดังทุ้ม มันเหมือนกับเสียงคำรามของพระเจ้า ที่ดังไปทั่วทุกแห่ง
มอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ในเมืองนิวยอร์กที่ถูกทำลาย ต่างก้มหัวลงด้วยความหวาดกลัว
นี่เป็นความกดดันในระดับจิตวิญญาณ ทหารทั้งหมดในฐานทัพไม่รู้สึกอะไรนอกจากความหวาดกลัวที่ออกมาจากส่วนลึกของจิตใจ นายพลที่ดูแลพื้นที่ต่างมองภาพมอนสเตอร์ที่ปรากฏบนจอภาพด้วยความหวาดกลัวเช่นกัน
" นี่คือมอนสเตอร์จำพวกไหนกัน ? "
" แม้แต่ปืนเลเซอร์ที่ทรงพลังยังไม่สามารถทำร้ายมันได้แม้แต่น้อย ? "
ทันใดนั้น
สิ่งมีชีวิตนั้นก็อ้าปาก !
มันคำราม
“ ก๊าซซซซ ! ”
โลกมืดลงในทันที พื้นที่รอบปากของมอนสเตอร์เกิดบิดเบี้ยว พื้นฐานทั้งหมดยกตัวขึ้นจากพื้น และลอยไปยังปากของมัน ขณะที่มันลอยไปใกล้ มันก็เล็กลงและเล็กลง ! ฐานซึ่งเดิมมีขนาดใหญ่กว่าร่างของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด หดตัวลงเหลือไม่ถึง 5 เมตร ทหารที่ประจำอยู่ในฐานทัพ ลดขนาดลงเล็กยิ่งกว่ามด พวกเขาตกตะลึง ต่างก็กรีดร้องด้วยความหวาดกลัว
สิ่งมีชีวิตนั้นกลืนฐานลงไปในหนึ่งคำ ก่อนที่จะปิดปากของมัน !
ฐานทั้งหมดหายไปแล้ว !
" โอ้ พระเจ้า ! "
ในตึกระฟ้าที่ถูกทำลาย ตึกที่อยู่ห่างไกลที่ซึ่งยิงปืนเลเซอร์ออกไป ทหารทุกคนหน้าซีดราวกับว่าพวกเขาได้เห็นผี
เสียงเหมือนฟ้าร้อง
มอนสเตอร์ทะเลขนาดใหญ่อีก 2 ตัว ก็โผล่ขึ้น ถ้าลู่ฟงหรือฮงและคนอื่นๆได้เห็นสิ่งเหล่านี้ พวกเขาจะรู้ได้ทันทีว่ามอนสเตอร์ทั้งสองนี้เป็นมอนสเตอร์ระดับราชา จากนั้นมอนสเตอร์ทะเลจำนวนนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้นมา ราวกับว่าพวกมันเห็นมอนสเตอร์ลึกลับนั้นเป็นพระเจ้า
" กรร ! " มอนสเตอร์ลึกลับยกศีรษะขึ้นและคำราม นั่นคือเขาที่เจาะทะลุท้องฟ้า !
มันเหมือนกับว่า มันต้องการจะประกาศให้มนุษย์รู้ว่า มันมาแล้ว !