spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
ตอนที่ 221 การสืบทอดของอาจารย์
ภายในห้องโถงขนาดใหญ่รูปแปดเหลี่ยม
ลู่ฟงจ้องไปที่โลงศพคริสตัลขนาดมหึมา ชายหนุ่มผิวขาวผมสีบลอนด์ สวมเสื้อคลุมสีดำที่กำลังนอนหลับอยู่ภายใน ลักษณะของเขาเกือบจะเป็นเหมือนพระเจ้า นี่คือคนที่สามารถเดินทางท่องเที่ยวไปในจักรวาล
โดยมีนักสู้ระดับอมตะเป็นคนรับใช้ถึง 9 คน เจ้านายของดาวเคราะห์ยุนโม ! ในหัวใจของลู่ฟง ตอนนี้เขาได้เคารพและบูชานักสู้ผู้แข็งแกร่งท่านนี้ และเขาเห็นได้ชัดถึงความแตกต่างระหว่างการมีอาจารย์ให้คำแนะนำกับการฝึกด้วยตนเอง ถนนสองสายนี้แตกต่างกันเป็นอย่างมาก
ยังไม่หมดแค่นั้น
บาบาต้าจ้องมองไปที่เขาแล้วบอกว่า “ เขาจะเลือกอะไร ? ”
" แล้วผมจะทำความเคารพอาจารย์ของผมได้ยังไง ? " ลู่ฟงมองไปที่บาบาต้า
" นายเลือกได้ดีมาก ! " บาบาต้ายิ้มพล่างยกศีรษะขึ้น " เป็นเพราะนายเลือกได้ถูกต้อง โลกทั้งโลกจะได้รับประโยชน์ ด้วยความช่วยเหลือของฉัน ปีศาจบาบาต้า ลู่ฟง ชื่อของนายจะดังก้องไปถึงทางช้างเผือกแม้แต่ดาวเคราะห์จำนวนนับไม่ถ้วนที่อยู่รอบๆจักรพรรดิ Black Dragon ผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนจะกราบไหว้นาย และเรียกหานาย คำพูดเดียวของนายจะเป็นตัวกำหนดชะตากรรมของโลกทั้งโลกได้ "
ลู่ฟงกำลังสับสน ในขณะที่เขาขัดจังหวะการพูดของบาบาต้าที่กำลังตื่นเต้น " แล้วตกลง ผมจะทำความเคารพอาจารย์ยังไง ? "
" อื่ม ตามธรรมเนียมเมื่อเจ้านายรับศิษย์คนใหม่ เขาควรจะมีเพื่อนสนิทของเขาอยู่รอบๆ และมีการจัดสถานที่ แต่ว่าตอนนี้เจ้านายตายไปแล้ว และดาวเคราะห์ยุนโมก็ถูกทำลายไปด้วย ถ้าอย่างนั้นเราก็ทำแบบง่ายๆ " บาบาต้ามองไปที่โลงศพคริสตัล เขาพูดต่อ “ นายจะต้องคำนับต่อหน้าร่างของเขา 8 ครั้ง ”
ลู่ฟงพยักหน้า
เมื่อมองไปที่โลงศพคริสตัล ผู้ที่เคยอาศัยมานานกว่า 60 ล้านปี เจ้านายของดาวเคราะห์ยุนโม
เขาเสียชีวิตไปเมื่อ 50,000 ปีที่แล้ว และตอนนี้เขากำลังจะเป็นอาจารย์ของเขา !
“ ตึง ”
ลู่ฟงคุกเข่าลง เขาก้มลงคำนับ เขาใช้หน้าผากของเขาเคาะกับพื้นอย่างหนัก 8 ครั้ง
" ตั้งแต่วันนี้ไป นายจะเป็นลูกศิษย์คนที่ 5 และนายคือลูกศิษย์คนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ ! " บาบาต้ามองไปที่ลู่ฟง
ลู่ฟงเข้าใจในทันที
อาจารย์ของเขาเป็นเจ้านายของดาวเคราะห์ยุนโม และลูกศิษย์ของเจ้านายได้ตายไปหมดแล้ว
อาจารย์ของเขาเคยต่อสู้กับศัตรูแบบไหน และต้องมากขนาดไหนถึงทำให้ทั้งดาวเคราะห์ยุนโมถูกทำลาย
" ลู่ฟง เจ้านายได้ตายไปแล้ว และเขาเองก็ไม่สามารถสอนนายได้ ดังนั้น ฉันจะใช้ฐานะของอาจารย์ในการสอนนาย " บาบาต้ามองไปที่ลู่ฟง
ลู่ฟงพยักหน้า
" มั่นใจได้เลย ก่อนที่เจ้านายจะเสียชีวิต เจ้านายได้มอบทุกสิ่งทุกอย่างให้ฉันแล้ว ในฐานะที่ฉันเป็น AI
ที่คอยอยู่เคียงข้างเจ้านายตลอดเวลา คำสอนและคำแนะนำของเจ้านาย ฉันสามารถแสดงให้นายเห็นได้เมื่อถึงเวลา ไม่ต้องกังวล " บาบาต้ากล่าวอย่างมั่นใจ
เมื่อได้ยินแบบนั้น ลู่ฟงก็ไม่กังวลอีกต่อไป
" ก่อนอื่น เชื่อมต่อกับแหวนเก็บของในมิติซะก่อน " บาบาต้าโบกมือช้าๆ และแสงสีเงินก็กระจายไปรอบๆ ก่อนที่จะรวมตัวกันด้านหน้าลู่ฟง
ลู่ฟงรับมันไว้ มันดูเหมือนแหวนเงินธรรมดา
" แหวนเชิงพื้นที่ สิ่งนี้สามารถเปลี่ยนไปได้หลายรูปแบบ เช่น แหวน สายรัดข้อมือและอื่นๆอีกมากมาย "
บาบาต้ายิ้ม “ แต่ในการสร้างแหวนเชิงพื้นที่เป็นเรื่องยากมาก แม้ในจักรวาลยังถือว่าเป็นของดี
วัสดุของแหวนวงนี้เป็นเอกลักษณ์มาก เมื่อสวมใส่ มันจะอยู่ภายในผิวของนายได้ ”
ลู่ฟงสวมแหวนบนนิ้วกลางซ้ายของเขา
มันปราศจากเสียงหรือร่องรอยเช่นเดียวกับสารปรอท มันค่อยๆซึมเข้าสู่ผิวหนัง ลู่ฟงรู้สึกเย็นและแหวนบนนิ้วของเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
" นายสามารถใช้พลังงานทางจิตวิญญาณเพียงเล็กน้อยที่จะแทรกซึมเข้าไปในนั้น เพื่อให้พลังงานเชื่อมอยู่ภายใน นายแค่ต้องทำมันครั้งเดียวเท่านั้นและมันก็จะเชื่อมต่อกับนายตลอดไป " บาบาต้ากล่าว
" เชื่อมจิตวิญญาณ ? " ลู่ฟงรู้สึกสงสัย " แล้วผมต้องทำยังไง ? "
" โง่จริงๆ "
บาบาต้าโกรธ " จิตวิญญาณของทุกคนมีความแตกต่างกันโดยธรรมชาติของมันเอง มีทั้งแข็งแกร่งและอ่อนแอ ! ไม่มีจิตวิญญาณสองรูปแบบในคนๆเดียวอย่างแน่นอน นายก็แค่ต้องใช้พลังทางจิตวิญญาณของนายเพื่อสัมผัสและห่อหุ้มมันเอาไว้ ! ไม่ต้องไปสนใจเรื่องอื่นๆ "
" โอ้ " ลู่ฟงเข้าใจทันที เขาใช้ความคิดเปลี่ยนไปเป็นพลังจิตวิญญาณ มันไหลออกจากมือของเขาลงบนนิ้วของเขาอย่างรวดเร็ว และมันค่อยๆซึมซับเข้าไปในแหวน
แหวนมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย
ลู่ฟง รู้สึกว่าแหวนได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเขา เหมือนมันหายไปในมือของเขา เมื่อเขาใช้พลังจิตวิญญาณ เขารู้สึกได้ถึงภายในวงแหวน วงแหวนนี้มีพื้นที่ว่างอยู่ภายใน มันกว้างมาก เขาแค่รู้สึกว่ามันเหมือนจะมีพื้นที่ที่สูงประมาณ 100 เมตร
" พื้นที่วงแหวนนี้เป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าตามการวัดของโลก มีความยาวประมาณ 612 เมตร กว้าง 521 เมตร และสูง 108 เมตร นี่ฉันพูดถึงตำแหน่งทศนิยมเลยนะ " บาบาต้ามองอย่างภาคภูมิใจ ราวกับว่าเขาหวังที่จะได้เห็นลู่ฟงตกตะลึง
" โอ้ " ลู่ฟงพยักหน้าเล็กน้อย
" บ้าเอ๊ย ทำไมนายไม่แปลกใจเลยล่ะ นายไม่รู้รึไงว่ามันยากแค่ไหนที่จะตัดห้วงมิติของจักรวาลแล้วใส่ลงไปในแหวนนั่นน่ะ ? นั่นเป็นพื้นที่ที่มีขนาดใหญ่เลยนะ ? " บาบาต้าไม่พอใจกับปฏิกิริยาของลู่ฟง
" แม้ว่านายจะตาย ตราบเท่าที่นายไม่บอกใคร ก็จะไม่มีใครรู้ว่านายมีแหวนมิติวงนี้ "
ได้ยินแบบนั้น ลู่ฟงก็ตกใจในทันที
การสร้างช่องว่างภายในวงแหวนคือการตัดห้วงมิติจริงๆ ในจักรวาลงั้นเหรอ ? น่าเหลือเชื่อจริงๆ !
ไม่น่าแปลกใจเลย แม้แต่เรื่องคำพูดของบาบาต้ายังดูบ้าคลั่ง นั่นเพราะเขาภาคภูมิใจกับมันมาก
เพราะมันเป็นงานที่ยากมากนั่นเอง
" ไปกันเถอะ " บาบาต้ากล่าว
" โอ้ แล้วโลงศพคริสตัลนี้ล่ะ ? " ลู่ฟงมองไปที่โลงศพ
บาบาต้าที่สวมชุดดำมองไปที่ศพภายในโลงศพ ใบหน้าของบาบาต้าเปลี่ยนแปลงอย่างซับซ้อน
เขาพูดเบาๆ " เจ้านาย ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ฉันจะติดตามศิษย์ของคุณ ไม่ต้องกังวล ฉันจะจัดการกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เหลือเอง " บาบาต้าพูดเบามาก เบาจนกระทั่งลู่ฟงแทบไม่ได้ยินมัน บาบาต้ายกมือขึ้นและชี้ไปที่พื้น
แก๊ก แก๊ก แก๊ก
โลงศพคริสตัลเริ่มค่อยๆจมลงสู่พื้น และพื้นก็ปิดผนึกตัวทันที
" ขึ้น " บาบาต้าพูดเบาๆ
หวือ ! หวือ !
ลู่ฟงเดินตามหลังบาบาต้า ผ่านทางเดินกลับไปในห้องโถงใหญ่
……
แสงไฟสว่างไสวในห้องโถงทรงกลม
ลู่ฟง มองไปที่ซากศพทั้งหก เขารู้สึกเศร้าเสียใจ ทั้งหกศพนี้ พวกเขาห้าคนเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีวันตาย !
" ลู่ฟง " บาบาต้า ชี้ไปที่กองกระดูกสีทอง " นี่เป็นศิษย์คนที่ 2 ของเจ้านายด้วยเหมือนกัน แต่ยังไงก็ตามในการต่อสู้ครั้งนั้น เมื่อเจ้านายถูกไล่ล่า การโจมตีของศัตรูได้ผ่านการป้องกันของยานอวกาศ แล้วเข้าสู่ภายในยานอวกาศ ! เพราะเจ้านายที่เป็นอมตะเหนือกฎของกาลเวลา ในที่สุดพวกเขาต่างก็เสียชีวิตลงในทันที "
" โจมตีจากข้างนอก แล้วเข้าไปในยาน ? " ลู่ฟงตกใจมาก
" ลูกศิษย์คนที่ 2 เขาอยู่ในระดับอะไรอย่างงั้นเหรอ ? " ลู่ฟงถาม
" ระดับห้วงมิติ ! " บาบาต้ากล่าว
ลู่ฟงเงียบ
เจ้านายถูกโจมตีโดยนักสู้ระดับอมตะ เขาถ่ายทอดพลังเข้าสู่ภายในยานอวกาศ และทุกคนก็ตายทันที ! เป้าหมายหลักของนักสู้ระดับอมตะคนนั้นน่าจะเป็นเจ้านายของดาวเคราะห์ยุนโม !
“ อ่า ”
ลู่ฟงจ้องไปที่บาบาต้า “ บาบาต้า นักสู้ระดับห้วงมิติทุกคน สามารถทำลายดาวเคราะห์ได้ง่ายๆราวกับพลิกผ่ามือ แต่การโจมตีของศัตรูคนนี้กลับทะลุผ่านยานอวกาศเข้ามาและเขาก็ถูกฆ่า โดยที่ยานอวกาศลำนี้ยังไม่ถูกทำลายใช่ไหม ? ”
" ในที่สุดนายก็คิดได้ " บาบาต้าชี้ไปที่กำแพงที่ล้อมรอบ " ดูสิ มีรอยบุบในผนังและพื้นดินอยู่ ! พวกนี้เป็นข้อมูลทั้งหมดที่เหลืออยู่จากการต่อสู้ของนักสู้อมตะ ! แม้ว่าจะไม่มีคนตาย แต่พวกเขาก็ได้รับบาดเจ็บจนไม่สามารถทำอะไรได้ทั้งนั้น ! "
“ยานอวกาศของดาวเคราะห์ยุนโมลำนี้ เป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมของเจ้านายของฉัน ซึ่งเป็นยานอวกาศที่ได้รับฉายาอันทรงพลัง ! มันชื่อว่า ยุนโม ”
" มูลค่าของมัน แม้ว่าจะขายที่ดินทั้งหมดของนาย ก็ไม่น่าจะมีค่าถึงครึ่งหนึ่งของยานอวกาศลำนี้ "
บาบาต้าเงยหน้าขึ้น " อ้อใช่ นายไม่ได้หยิบเศษสีแดงมาก่อนหรอกเหรอ ? "
" โอ้ใช่สิ " ลู่ฟงพยักหน้า
ใบมีดที่มีพลังไร้สิ่งใดต้านทาน
" นั่นคือชิ้นส่วนของยานอวกาศ ที่แตกออกจากกัน เมื่อยานอวกาศตกลงไปในดิน เป็นเวลานานมาแล้วที่มันได้ฝังตัวอยู่ลึกลงไปในดิน ! " บาบาต้าหัวเราะ " อย่าคิดว่ามันเกิดจากการกระแทก แม้ว่ายานอวกาศจะโดนดาวเคราะห์ขนาดกลางพุ่งชน มันก็ยังคงไม่ได้รับความเสียหาย ! เป็นเพราะมันเกิดจากการโจมตีจากศัตรูที่แข็งแกร่งมาก เลยทำให้ยานอวกาศเสียหาย และทำให้ชิ้นส่วนนี้กระเด็นหลุดออกไป "
" ในตอนแรกเศษชิ้นส่วนยังคงติดอยู่ภายในกำแพงป้องกันของยานอวกาศ แต่เมื่อมันชนเข้ากับพื้นดิน
ทำให้กำแพงหายไป เศษนั่นเลยหลุดออกมา " บาบาต้าอธิบาย
" มันเป็นแค่ชิ้นส่วนของยานอวกาศ ? แน่ใจเหรอ ? " ลู่ฟงถาม
" ให้ฉันแสดงให้นายเห็น ว่าภายนอกของยานอวกาศลำนี้มีลักษณะยังไง " บาบาต้าชี้ไปทางช่องว่างด้านหน้า
ติ่ง !
ด้านหน้าพวกเขาเกิดภาพ 3 มิติปรากฏขึ้น มันแสดงรูปยานอวกาศจำลองขนาดเล็ก !
นี่คือยานอวกาศรูปทรงสามเหลี่ยมสีแดง มีส่วนโค้งทั้งสามด้าน ! นอกจากนี้รอบนอกของยานอวกาศบางและคมมาก !
เป็นรูปลักษณ์ที่ร้ายกาจมาก !
" เมื่อยานอวกาศเร่งความเร็วสูงขึ้นในอวกาศ ด้วยความคมของยานอวกาศ แม้แต่อุกกาบาต ก็สามารถตัดผ่านได้โดยไม่มีปัญหา ! และมันก็ไม่ทำให้ความเร็วลดลง " บาบาต้ากล่าวต่อว่า “ นายใช้มันเพื่อตัดเกราะของนายเหมือนกับใช้วัสดุขนาดใหญ่สำหรับงานขนาดเล็ก นั่นคือวัสดุที่แม้แต่สิ่งมีชีวิตที่ไม่มีวันตาย
ยังยากที่จะทำลายมันได้ ! ”
" โอ้ ? " ลู่ฟงตะลึงในทันที
ดังนั้นมันจึงเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวของยานอวกาศ และเขาคิดว่ามันเป็นเศษของอาวุธ
" ยังไงก็ตาม เพราะมันได้รับความเสียหายรุนแรงมาก ตอนนี้เลยไม่สามารถบินได้ ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่ต้องอยู่รอที่แผ่นดินโลกมานาน 50,000 ปี หรอก " บาบาต้าส่ายหัว " เพราะมันไม่สามารถบินได้ และไม่ต้องพูดถึงการซ่อมแซมเลย นายสามารถเก็บเศษชิ้นส่วนนี้ไว้ได้ แล้วฉันจะสอนนายในอนาคต ว่าจะใช้งานมันยังไง มันดีกว่ากระสวยทะยานฟ้าของนายมากซะอีก "
ลู่ฟงถามว่า " เศษชิ้นส่วนนี้ ต้องใช้อะไรพิเศษหรือเปล่า ? "
" แน่นอน ! " บาบาต้าหัวเราะ " การฝึกซ้อมของโลกและวิธีการต่อสู้ของนายดูหยาบและดิบมากเกินไป "
" โอ้ และนี่เป็นมรดกจากเจ้านายของฉันสำหรับนาย " บาบาต้ากล่าว
ลู่ฟงฟังอย่างตั้งใจ
" มูย่าคริสตัล แต่นายได้เก็บมันไปก่อนหน้านี้แล้ว นายเก็บไปทั้งหมดเลยเหรอ ? " บาบาต้าถาม
" คริสตัลเหล่านี้ สามารถใช้ทำอะไรได้บ้าง ? " ลู่ฟงถาม
" พวกมันเอาไว้ใช้สำหรับฝึก และยังเอาไว้ใช้ป้อนให้มอนสเตอร์ รวมไปถึงปลูกพืชด้วย พวกมันมีประโยชน์มากมายหลายอย่าง " เขากล่าวต่อ “ คริสตัลแค่ชิ้นเดียว สามารถช่วยให้นักเรียนขั้น8 หรือขั้น 9 ก้าวไปถึงระดับนักสู้ระดับดวงดาวได้โดยฝึกฝนเป็นเวลา 1 เดือน ! ”
“ แน่นอนว่าในจักรวาล เราใช้มันไปมากในการเพาะปลูก และควบคุมมอนสเตอร์ รวมไปถึงการปลูกพืช เช่นเดียวกับเถาวัลย์เทียมฟ้า ที่ฮงมี ด้วยคริสตัลนี้ พวกมันจะเติบโตได้อย่างรวดเร็ว ”
“ ตั้งแต่วันนี้ นายไม่ควรที่จะดูดซับพลังงานจากจักรวาล ผลของมันต่ำเกินไป มันทำให้เสียเวลาในการดูดซับพลังงาน นั่นจะทำให้นายไม่สามารถเข้าถึงระดับจักรวาลได้ ”
" ต่อจากนี้ไป นายจะใช้คริสตัลเหล่านี้ในการฝึก ฉันยังมีอีกหลายชิ้น " บาบาต้ากล่าว