spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 218 ชื่อของฉันคือ บาบาต้า

ในห้องโถงรูปครึ่งวงที่ดูน่าพิศวง  มือเล็กๆสีขาวของเด็กชาย ที่สวมชุดสีดำชี้ไปตรงกลางพื้นห้อง ทันใดนั้นเกิดเสียง " กิ๊ก กิ๊ก " ดังขึ้นและพื้นโลหะก็แยกออกเผยให้เห็นอุโมงค์

" มากับฉัน "

เด็กที่สวมชุดสีดำเดินนำไปข้างหน้า ขณะที่ลู่ฟงเดินตามหลังไป

" เขาต้องการให้ฉันไปทำความเคารพเจ้านายเขา ? เจ้านายที่เสียชีวิตไปเมื่อ 50,000 ปี ที่แล้วเนี่ยนะ ? " ลู่ฟงเต็มไปด้วยความสับสน แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขาเข้าใจอย่างชัดเจน เกี่ยวกับสิ่งที่ซากโบราณสถานได้แสดงให้เห็นจนถึงตอนนี้ จริงๆแล้วมันไม่จำเป็นต้องวางแผนเพื่อที่จะฆ่าเขา ดังนั้นลู่ฟงสามารถยับยั้งความอยากรู้ของเขา  เขาเพียงแค่ทำตามที่เด็กชายคนนั้นต้องการก็พอ

บริเวณปลายอุโมงค์มีช่องทางเดิน  เด็กชายสวมชุดสีดำกระโดดลง  ขณะที่ลู่ฟงก็กระโดดตามเขาไป

ความลึกของทางเดินประมาณ 30 เมตร เมื่อเด็กชายชุดดำและลู่ฟงลงถึงบนพื้นด้านล่าง  ห้องโถงที่เคยมืดมิดก็สว่างขึ้น ลู่ฟงสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าห้องโถงนี้ว่างเปล่า มีผนังทรงแปดเหลี่ยม แต่ไม่มีอะไรอยู่ภายในห้องโถงเลย

" เปิด ! " เด็กชายชุดดำชี้ไปที่พื้น

“ ติ่ง  ~~~ ”

พื้นค่อยๆเริ่มแยกออกเป็นช่อง

“ ศพของเจ้านายถูกเก็บไว้ในสถานที่ที่ปลอดภัยมากที่สุด คุณจะต้องรอสักครู่ " เด็กชายชุดดำมองไปทางลู่ฟง  ดวงตาสีแดงเลือดของเขาทำให้ลู่ฟงตื่นตกใจ
" ลู่ฟง ในตอนนี้คุณกำลังสับสนใช่ไหม ? "

" ใช่ " ลู่ฟงไม่ปฏิเสธมัน

" ฉันขอแนะนำตัวเองก่อน  ฉัน บาบาต้า ! คุณสามารถเรียกฉันว่า ' ปีศาจบาบาต้า ' แน่นอนว่าชื่อนี้ผ่านการแปลเป็นภาษาจีนของโลก  และมันควรจะเรียกว่า ' xxxx ' ในภาษาทั่วไปของจักรวาล " ถึงแม้ว่าลู่ฟงจะได้ยินสิ่งที่เด็กชายชุดดำบอก แต่เขากลับไม่เข้าใจเลย

ลู่ฟงยังคงตกใจ  ปีศาจบาบาต้า ?

" คำว่า ' ปีศาจ ' นี่คือชื่อที่ฉันมอบให้กับตัวเอง "  เด็กชายชุดดำพูดต่อ " หรือจะบอกว่า ฉันคือ AI ก็ได้ ! "

" AI ? " ลู่ฟงกำลังสับสน

AI เหมือนมนุษย์ผลึกคริสตัล ที่อยู่ในซากโบราณสถาน  # 9 น่ะเหรอ ?

" ยังไงก็ตาม AI  มีระดับที่แตกต่างกัน ! โปรแกรมตรรกะง่ายๆของคุณบนโลก ไม่มีสิทธิ์เรียกว่า AI ! 

เพื่อให้สามารถเรียกได้ว่าเป็น AI ได้อย่างแท้จริง  AI ต้องมีความคิดและวิจารณญาณไม่ต่ำกว่ามนุษย์โลกทั่วไป  เหมือนกับ AI ในซากโบราณสถาน  # 9   นั่นถึงจะสามารถเรียกได้ว่าเป็น AI ที่แท้จริง " เด็กชายชุดดำกล่าว

" สำหรับฉัน…… "

" ถึงแม้ว่าแกนพลังงานหลักของฉันจะเป็น AI  แต่ฉันได้ติดตามเจ้านายมานานนับแสนปีแล้ว สามารถเรียกฉันได้ว่า ' ชีวิต AI ' ! ฉันเป็นคนที่มีชีวิตเหมือนมนุษย์  คุณและสัตว์  พืช ฯลฯ ! " โทนเสียงของเด็กชายชุดดำรู้สึกตื่นเต้นมาก " ฉันยังมีอารมณ์ที่หลากหลาย เช่น ความสุข  ความโกรธ  ความเศร้า เป็นต้น และฉันยังมีความสามารถ ฝึกตัวเองได้อีกด้วย ! "

" และเจ้านายของฉันก็ได้เตรียมร่างกายไว้สำหรับฉัน ร่างนั้น ฉันได้รับชื่อว่า ' ปีศาจบาบาต้า '  ที่โด่งดังไปทั่วกาแล็กซี หลากหลายแห่งในจักรวาลอันกว้างใหญ่ ! " ความเย่อหยิ่งเกิดขึ้นบนใบหน้าของเด็กชายชุดดำ

ลู่ฟงรู้สึกตกใจสุดๆ ขณะที่ได้ยินเรื่องนี้

ความสุข ความโกรธ และความเศร้า ? ความสามารถในการฝึกฝน ? ระบบ AI นี้คือระบบอะไรกัน 

แน่นอนมันมีสิทธิที่จะเรียกว่า ' ชีวิต AI '

ตามที่เด็กชายชุดดำพูดมี 4 ระดับ คือโปรแกรมทำตามคำสั่งทั่วไป AIเปรียบเทียบกับตรรกะของมนุษย์จริง - AI กับอารมณ์ - AI ที่มีชีวิตอยู่

" ในสงครามครั้งใหญ่ ระหว่างกาแล็กซีจำนวนนับไม่ถ้วน  สิ่งมีชีวิตต่างๆ ถูกทำลายไปนับไม่ถ้วน  

รวมทั้งร่างกายของฉันก็ถูกทำลายไปด้วย และฉันกลับมาสู่การดำรงอยู่ในรูปของ AI อีกครั้ง " เด็กชายชุดดำกล่าวด้วยความเศร้าใจ " ฉันยังสามารถย้อนกลับไปเป็น AI ได้ เมื่อฉันตาย แต่เจ้านาย... " เขาหันศีรษะไปที่โลงศพคริสตัลที่ค่อยๆปรากฏอย่างช้าๆ !

โลงศพคริสตัลโปร่งใสค่อยๆลอยขึ้นมาจากพื้นดิน !

ลู่ฟงมองอย่างระมัดระวัง โลงศพคริสตัลมีความยาว 6 เมตร  กว้าง 4 เมตรและสูง 2 เมตร โลงศพคริสตัลนี้โปร่งใส  มีอากาศที่หนาวเย็นหลั่งไหลออกมาจากโลงศพนี้  ลู่ฟงผู้สวมชุด Black God ของเขา และเขาเป็นผู้อ่านจิตวิญญาณ เขายังไม่สามารถทนทานได้ เขายืนตัวสั่นเพราะมันหนาวเกินไป ! ด้วยอุณหภูมิที่กระจายออกมาต่ำมาก โลงศพคริสตัลนี้อาจไม่ได้ทำมาจากคริสตัล แต่ลู่ฟงไม่ทราบว่ามันคือวัสดุอะไร เพราะฉะนั้นตอนนี้เขาจะเรียกมันว่าโลงศพคริสตัล !

ภายในโลงศพคริสตัล  มีศพนอนอยู่ !

ศพนี้มีความยาวประมาณ 3 เมตร และมีเสาอากาศแบบยืดหยุ่นสองอันที่หน้าผาก นอกจากร่างกายขนาดใหญ่และเสาอากาศแล้ว  มันดูเหมือนกับมนุษย์บนโลก

มีเสื้อคลุมสีดำที่ส่องแสงสลัวๆ ผมยาวที่กระจายอยู่ในโลงคริสตัล ราวกับว่าเขากำลังหลับอยู่ ใบหน้าของเขาดูหล่อมาก และมีดวงตาที่เรียวยาว ดวงตาของเขาคล้ายกับดวงตาของผู้หญิง  ถึงแม้จะเป็นแค่ศพแล้ว แต่ก็มีความงดงามที่สามารถสั่นคลอนจิตใจได้

“ เจ้านาย ! ”

เด็กชายชุดดำใช้มือเล็กๆสีขาวของเขาแตะไปที่โลงคริสตัล  ขณะที่เขาสัมผัสโลง หน้าตาของเราเต็มไปด้วยความเสียใจ

" พ่อ ! "

น้ำตาร่วง !

" ชีวิต AI ยังสามารถร้องไห้ได้ด้วยเหรอ ? " ลู่ฟงรู้สึกทึ่ง

" คุกเข่าลง "  เด็กชายชุดดำโกรธ เขาหันศีรษะไปทางลู่ฟง

ลู่ฟงตื่นตกใจในทันที

" ฉันบอกให้คุณ  คุก  เข่า  ลง ! เนื่องจากคุณเป็นสมาชิกของดาวเคราะห์ยุนโม และเจ้านายของฉัน  

คือเจ้าของดาวเคราะห์ยุนโม ! คุณควรจะคุกเข่าลง ! " เสียงคำรามของเด็กชายชุดดำ เขาคล้ายมีอาการวิกลจริตบางอย่าง  ซึ่งสามารถมองเห็นได้ในสายตาของเขา อย่างไรก็ตามไม่นานหลังจากนั้น  เด็กชายชุดดำก็หลับตาลง แล้วลืมตาอีกครั้ง เขาสงบลงเล็กน้อย  ในขณะที่เขาหัวเราะอย่างขมขื่นว่า 

"  ฉันไม่ได้พูดคุยกับใครมา 50,000 ปีแล้ว  อารมณ์ของฉันก็ค่อนข้างสับสน ฉันไม่มีความสุข ความโกรธหรือความเศร้า ฉันกลายเป็น AI ทั่วๆไป 50,000 ปีแห่งความสันโดษ แม้มันจะไม่นานนัก แต่หลังจากการพัฒนาอารมณ์แล้ว  กว่าจะผ่าน 50,000 ปี  มาได้  ก็เหนื่อยมากจริงๆ ในอดีต ฉันอารมณ์ดีนะ "

ลู่ฟงไม่ทราบว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

" บาบาต้า คุณบอกว่าศพนี้เป็นเจ้าของของดาวเคราะห์ยุนโม หรือว่าเขาคือ ฮูยันโบ ? " ลู่ฟงรู้สึกกระปรี้กระเปร่า

" ใช่ เมื่อแปลเป็นภาษาจีนของโลกแล้ว ทำให้เรียกแบบนั้น ! " ความรู้สึกของบาบาต้าดูเหมือนจะค่อยๆ ผ่อนคลาย

" ฮูยันโบ เจ้านายของดาวเคราะห์ยุนโม เจ้านาย ฮูยันโบ ! " ลู่ฟงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ

" เพียงแค่มรดกที่ฉันได้รับจากเขา  เขาควรจะได้รับความเคารพนับถือจากฉัน ! "

ลู่ฟงคุกเข่าลงและโขกศีรษะลงบนพื้นสามครั้งติดต่อกัน ให้คนที่เรียกว่าฮูยันโบ ถึงแม้ว่าลู่ฟงจะไม่เคยเห็นเขามาก่อน  ตั้งแต่ที่เขาเริ่มฝึกฝนกระสวยทะยานฟ้าเขาก็ยกย่องผู้อาวุโสคนนี้เสมอ ! เพื่อให้สามารถสร้างอาวุธจิตวิญญาณจำนวนมากได้ เขาย่อมมีความสามารถที่น่าทึ่งมาก และกระสวยทะยานฟ้า เป็นเพียงหนึ่งในอาวุธจิตวิญญาณเหล่านั้น

เนื่องจากเขาใช้กระสวยทะยานฟ้า และกำลังฝึกรูปแบบต่างๆของกระสวยทะยานฟ้า
เขาควรให้ความสำคัญกับผู้อาวุโสคนนี้ !

" ลู่ฟง "

เด็กชายชุดดำมองไปทางลู่ฟง " ฉันขอถามคุณ คุณยินดีที่จะเป็นลูกศิษย์ของเจ้านายของฉันไหม 

และกลายเป็นเจ้านายของดาวเคราะห์ยุนโมในอนาคตหรือเปล่า ?  แน่นอนว่าตอนนี้ดาวเคราะห์ยุนโม 

ได้ถูกทำลายไปแล้ว และอำนาจนี้ได้ถูกกำจัดไปแล้วเช่นกัน "

" กลายเป็นลูกศิษย์ของเขา ? " ลู่ฟงตกตะลึง

กลายเป็นลูกศิษย์คนตาย ? เป็นไปได้ไหมที่ว่าเจ้านายแห่งดาวเคราะห์ยุนโมนี้มีทรัพย์สมบัติบางอย่างที่สืบทอดมา ?

เมื่อเด็กชายชุดดำ " บาบาต้า "  เห็นลู่ฟงลังเลใจ  เขาก็เริ่มกังวลเล็กน้อย เพราะเขาเป็นคนที่เหมาะสมที่สุด  คนแรกที่บาบาต้าเจอใน 50,000 ปีนี้  เขารีบกล่าวว่า " ลู่ฟง ! เจ้านายของฉัน ฮูยันโบ คือสิ่งมีชีวิตที่มีชีวิตนิรันดร์ ! ในช่วงประมาณ 6,000  ยุคที่เขายังมีชีวิตอยู่  เขากล้าข้ามจักรวาล และกลายเป็นหนึ่งในนักสู้ที่มีพลังแข็งแกร่งอย่างแท้จริงในจักรวาล "

" ประมาณ 6,000 ปี ? " ลู่ฟงพูดทวน

" ยุคหนึ่ง  เปรียบได้กับโลก 10,081 ปี " บาบาต้ากล่าว

" เจ้านายฮูยันโบ มีอายุ 60 ล้านปี " ลู่ฟงจ้องมองไปที่บาบาต้า

บาบาต้าเงยหน้าขึ้นมอง และพูดด้วยความโกรธ " เจ้านาย คือการดำรงอยู่ที่ไม่มีวันสิ้นสุด  การดำรงอยู่ที่

นิรันดร์ ! ถ้ามันไม่ใช่เป็นเพราะการต่อสู้ครั้งสุดท้ายนั่น เจ้านายก็จะสามารถอยู่ได้ตลอดไป ! ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ มีหลายคนที่อาศัยอยู่มากว่าร้อยล้านปี มีแม้กระทั่งบางสิ่งที่มีชีวิตยืนยาวอย่างไม่มีที่สิ้นสุด 

ที่มีชีวิตยาวนานกว่าโลกได้ ! "

ลู่ฟงกระพริบตาปริบๆ

มีชีวิตอยู่ยาวนานกว่าการดำรงอยู่ของโลก ?

เวลาของการมีชีวิตอยู่ของนักสู้ที่มีพลังบางคน ?

" ลู่ฟง ถ้าใช้คำพูดของแผ่นดินของคุณ  คุณเป็นเหมือนกบในบ่อ ! " สีหน้าของบาบาต้าเต็มไปด้วยความโกรธ อย่างไรก็ตามใบหน้าสีขาวเล็กๆของเขาดูเหมือนจะน่ารักทีเดียว
" คุณเข้าไปยังซากโบราณสถาน # 9  แต่สิ่งที่คุณเรียกว่าซากโบราณสถาน # 9  นั้นเป็นเพียงฐานการตรวจสอบของดาวเคราะห์ยุนโมเท่านั้น และมันมีข้อมูลน้อยมาก ! "

" วันนี้ฉันจะสอนบทเรียนคุณ และเพื่อให้คุณเข้าใจสิ่งมหัศจรรย์ และความกว้างใหญ่ของจักรวาล ! "

บาบาต้ายกหัวเล็กๆของเขาพลางพูดว่า " ตามสิ่งที่โลกของคุณเรียก  กาแล็กซีที่คุณอาศัยอยู่ เรียกว่าทางช้างเผือก ! แต่คุณรู้ไหมว่ามีกาแล็กซีอยู่ในเอกภพที่กว้างใหญ่ กี่อัน ? "

“ เอ่อ... ”

ลู่ฟงจำได้ว่าการเรียนรู้ในโรงเรียน ได้ค้นพบกาแล็กซีกว่าสิบพันล้านกาแล็กซี ! จักรวาลมีมากมายมหาศาลและไร้ขีดจำกัด   กาแล็กซีมีขนาดใหญ่มหึมาอยู่แล้วและมีกาแล็กซีนับสิบพันล้าน  หรือเป็นตัวเลขที่มากมาย และนี่เป็นเพียงส่วนที่มนุษยชาติได้ค้นพบ

" กาแล็กซีมีไม่กี่พันล้านแห่งใช่ไหม ? " ลู่ฟงลังเลเล็กน้อย และบอกตัวเลขคร่าวๆโดยไม่มีความเชื่อมั่นใดๆ

“ หืม ? ”

" ฉันคิดว่ามันคงเป็นคำตอบที่ดีพอของคุณ มีสิ่งมีชีวิตจำนวนมากมายในจำนวนอนันต์ของสายพันธุ์ที่เติบโตในจักรวาล ! จากบรรดาเผ่าพันธุ์  มนุษย์เป็นหนึ่งในเผ่าพันธุ์ที่มีพลังมากที่สุดในจักรวาล เมื่อฉันพูดถึงมนุษย์  ฉันไม่ได้พูดถึงสิ่งที่คุณรู้จักบนโลก "

" เช่นเดียวกับในเกมเล็กๆบนดาวเคราะห์ของคุณ ' อ๊อก ', ' เอลฟ์ ' ฯลฯ ได้รับการกล่าวถึง คนเหล่านี้นับเป็นสาขาหนึ่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์ "

ลู่ฟงสามารถรับฟังได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น

" กาแล็กซีทางช้างเผือกที่โลกของคุณอาศัยอยู่  มีดาวประมาณสองแสนล้านดวง ! จำนวนดาวเคราะห์สูงมากจนน่าตกใจ อย่างไรก็ตาม  จากดาวเคราะห์นับไม่ถ้วน  มีเพียง 210,000 ดวงเท่านั้น  ที่มีผู้คนจำนวนมากอาศัยอยู่ " บาบาต้ากล่าว “ กาแล็กซีทางช้างเผือก กาแล็กซีเบต้า ฯลฯ กาแล็กซีขนาดใหญ่ 8 แห่งที่ตั้งอยู่ใกล้เคียงนี้ สร้างจักรวรรดิ  Silverblue ซึ่งเป็นอารยธรรมระดับต่ำในจักรวาล!  ”

" กาแล็กซีขนาดใหญ่ 8 แห่งจัดตั้งจักรวรรดิ ? " ลู่ฟงแทบไม่เชื่อ " และคุณบอกว่ามีดาวเคราะห์ประมาณ 210,000 ดวง ที่มีสิ่งมีชีวิตจำนวนมากในกาแล็กซีทางช้างเผือก ? "

เหลือเชื่อ !

และโลกยังไม่ได้ค้นพบ แม้กระทั่งดาวดวงหนึ่งที่อยู่ในกาแล็กซีนี้

“ ตกใจเหรอ ? ”

" แม้ว่าจักรวรรดิ Silverblue จะเป็นประเทศที่อยู่ในระดับต่ำ แต่ก็ยังคงเป็นประเทศที่มีอารยะระดับต่ำในจักรวาล ! อารยธรรมของพวกเขาก้าวหน้ายิ่งกว่าคุณมาก แม้ว่าพวกเขาจะส่งกองเรือรบ มายังพื้นที่รอบๆโลกของคุณ  คุณอาจจะไม่สามารถค้นพบพวกเขาได้ ! " บาบาต้ากล่าวอย่างเย็นชา " โดยปกติถ้ากาแล็กซีมีขนาดใหญ่เท่ากับกาแล็กซีทางช้างเผือก จะมีการพัฒนาที่ใกล้เคียงกัน  นักสู้แห่งจักรวาลจะเกิดขึ้น ! แน่นอนว่าถ้ามีคำแนะนำจากครูที่มีประสิทธิภาพ เขาอาจจะแข็งแกร่งกว่าได้ ! ยังไงก็ตามฉันเดาได้ว่าใน

กาแล็กซีขนาดใหญ่ 8 แห่ง  ที่อยู่ภายใต้การควบคุมของจักรวรรดิ Silverblue คงจะมีนักสู้แห่งจักรวาลเกินสิบคน "

" แน่นอนว่าอารยะประเทศในระดับต่ำ เป็นเหมือนมดเมื่ออยู่ต่อหน้าเจ้านายของฉัน " บาบาต้าพูดอย่างไม่หยุดหย่อน