spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
ตอนที่ 183 การเปลี่ยนแปลงจิตวิญญาณ
" หยดน้ำในทะเล " ลู่ฟงพยักหน้าเล็กน้อย ขณะที่เขาถอนหายใจ
" ไม่ คุณยังไม่เข้าใจหรอก " หลีดาเว่ยส่ายหัว " หากไม่ต้องเผชิญหน้ากับการต่อสู้โดยมีชีวิตเป็นเดิมพันทุกๆ วันแล้วล่ะก็ ไม่มีทางที่คุณจะเข้าใจได้ ว่าคนรุ่นผมรู้สึกยังไง ! "
ลู่ฟงตกตะลึง
หลีดาเว่ยถอนหายใจ " ผมเกิดในช่วงเวลาที่สวยงาม ปีที่ผมเกิดมามีการโอนอำนาจอธิปไตยเหนือฮ่องกง 1997 ! ครอบครัวของผมไม่อาจถือว่าเป็นคนร่ำรวย แต่เราก็สุขสบาย ผมเติบโตขึ้นมาโดยไม่ต้องกังวลอะไร ผมเล่นเกมออนไลน์และอ่านนวนิยายบนเว็ป พ่อแม่ของผมมักจะดุผมนิดหน่อยทุกวัน ซึ่งทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิด "
ลู่ฟงมองไปที่หลีดาเว่ยด้วยความตกใจ
เกมส์ออนไลน์ ? นวนิยายบนเว็ป ? ในยุคนี้ นักเรียนทุกคนใช้เวลาว่างจากชั้นเรียนใน ' โดโจ ' การเป็นนักสู้คือความฝันของเยาวชนทุกคน
" อย่ามองผมแบบนี้ เนื่องจากคุณไม่เคยอยู่ในช่วงเวลาที่เงียบสงบ คุณจึงไม่เข้าใจ " หลีดาเว่ยยิ้มให้
ดวงตาของเขามองย้อนกลับไปในความทรงจำของเขา " ในช่วงเวลานั้น เราจะแชทบนกระดานสนทนาออนไลน์ และเราสามารถรวมตัวกันเพื่อทานอาหารเย็นและไปเที่ยวที่ต่างๆ มันไม่มีความวิตกกังวลใดๆ เลย ! "
“ จนกระทั่ง - - ”
“ ปี 2015 ทุกอย่างก็เริ่มต้น เมื่อเดือนมกราคมปี 2015 ! "
" เราตกลงมาจากสวรรค์ลงสู่นรก ! ปีนั้นเป็นปีที่ผมกำลังเตรียมตัวสอบมัธยมปลาย แต่มันก็ไม่มีการสอบแล้ว ! "
" ฝันร้ายกำลังจะเกิดขึ้น ! "
" ไวรัสได้แพร่กระจายไปทั่วโลกผ่านทางอากาศ สิ่งที่ต้องหายใจล้วนได้รับเชื้อ เพื่อนของผมเสียชีวิตทีละคน เด็กสาวที่ผมหลงรัก เด็กชายที่เล่นบาสเกตบอลกับผม เพื่อนบ้านของผม พวกเขาทั้งหมด เกือบจะตายทั้งหมด ! ครอบครัวของเรายากจนลง ผมคิดว่าผมกำลังตกอยู่ในฝันร้าย "
" แต่มันก็น่าเศร้า เพราะนั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของฝันร้าย ! "
" ในช่วงครึ่งปีหลังของปี 2015 มอนสเตอร์ที่กลายพันธุ์จำนวนนับไม่ถ้วน เริ่มโจมตีเมืองที่มนุษย์อยู่อาศัย ! เกิดการต่อสู้กระจัดกระจายไปจนถึงสงครามที่เต็มไปด้วยระเบิด ! เราไม่ได้ใส่ใจเรื่องเหล่านี้ เพราะเราคิดว่าพวกเขาคงไม่มีโอกาสได้ใช้มันต่อสู้กับมนุษย์ แต่เราคิดผิด ! "
" ภัยพิบัติที่แท้จริงเพิ่งจะเริ่มขึ้นเท่านั้น ! "
“ เมืองถูกรุกรานตลอดเวลา และมนุษย์เริ่มตายลงเป็นจำนวนมาก ! เกือบหกปีเต็มของการทำงาน
ผมได้ผ่านประตูแห่งความตายมานับครั้งไม่ถ้วน ผมพยายามดิ้นรนเพื่อชีวิตของผมทุกๆครั้ง เพราะความล้มเหลวนั้นหมายถึงความตาย ด้วยเหตุนี้ผมจึงต้องเปลี่ยนจากเด็กหนุ่มที่ใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่เคยประสบกับความเจ็บปวด จนมาเป็นนักสู้ที่โหดร้ายและมากประสบการณ์ ! ”
เสียงของหลีดาเว่ยเริ่มต่ำลง " ในช่วงหกปีที่ผ่านมา ผมจ้องมองดูพ่อของผมตายเพื่อผม ! "
" ผมมองดูหญิงสาวที่ผมรักเสียชีวิตในปากของมอนสเตอร์ ขณะที่พวกเรากำลังหลบหนี ผมทำได้แค่กัดฟันและวิ่งหนีขณะที่เช็ดน้ำตา ! "
" ผมฝึกฝนอย่างหนัก และเค้นศักยภาพของร่างกายของผมออกมาให้ได้มากที่สุด ! "
" ในที่สุดมนุษย์ก็อาศัยปืนเลเซอร์และเครื่องบินรบที่ทรงพลังจนสามารถเอาชนะมอนสเตอร์ที่อยู่บนบกได้ ดังนั้นระยะเวลาของยุคหายนะจึงได้สิ้นสุดลง มนุษย์กลับเข้าสู่เมือง และผม ผมก็ได้เข้าร่วมกับกองทัพ ! "
" พริบตาเดียว นี่ก็ผ่านมาเกือบ 30 ปีแล้ว "
หลีดาเว่ยดูเหมือนจะยิ้มอย่างไม่วิตกกังวล แต่ลู่ฟงรู้สึกเหมือนรอยยิ้มนี้เต็มไปด้วยความขมขื่นมากเกินกว่าที่จะแสดงออกมา
" 30 ปีที่มนุษย์และมอนสเตอร์ต่อสู้กันมาตลอด ถึงแม้จะมีขนาดไม่ใหญ่เท่าการต่อสู้ในช่วงยุคหายนะ
แต่ก็ไม่เคยหยุดยั้ง " หลีดาเว่ยส่ายหัวของเขา ขณะที่เขากล่าวว่า " เมื่อนับเวลาที่กองทัพมาอยู่ภายใต้การควบคุมของผม คุณรู้หรือเปล่าว่ามีคนเสียชีวิตในช่วงเวลา 30 ปีที่ผ่านมามากแค่ไหน ? "
ลู่ฟงตัวแข็งค้าง
" มือใหม่ได้มาแทนที่ทหารผ่านศึก ผมไม่สามารถจะบอกได้ว่า มันเกิดขึ้นกี่ครั้ง "
" ข่าวการเสียชีวิตถูกส่งไปยังครอบครัวของพวกเขาทีละคน พวกเขาสละชีวิตเพื่อให้มนุษย์สามารถอยู่ได้ " ความเศร้าสามารถมองเห็นได้ในดวงตาของหลีดาเว่ย " ยังไงก็ตาม ผมไม่รู้ว่าจะมีมอนสเตอร์ชนิดใหม่ที่แข็งแกร่งกว่าเดิมปรากฏตัวเมื่อไหร่ "
" นั่นมีความหมายอะไร ? " หลีดาเว่ยจ้องไปที่ลู่ฟง " นั่นหมายความว่ามอนสเตอร์ในทะเลกำลังเติบโตอย่างต่อเนื่อง ! "
" ผมกลัว ! "
" ผมกลัวมาก " แทบจะสามารถมองเห็นน้ำตาได้ในตาของหลีดาเว่ย " มนุษย์ไม่สามารถบุกโจมตีมันได้
แต่มอนสเตอร์ในทะเลสามารถพัฒนาและมีพลังมากขึ้นเรื่อยๆ ผมกลัวว่าจะมีสักวัน ที่มนุษย์จะสูญพันธุ์ ! "
หัวใจของลู่ฟงสับสน
" แต่ยังไงก็ตาม สำหรับมอนสเตอร์ในทะเลที่จะโจมตีมนุษย์ พวกมันต้องผ่านแม่น้ำสายนี้เพื่อโจมตีพื้นที่ในประเทศ "
" ดังนั้น-- "
" ผมจะอุทิศชีวิตของผมเพื่อสกัดกั้นพวกมัน แน่นอนว่าผมจะไม่อนุญาตให้พวกมันล่วงล้ำเข้ามาได้แม้เพียงนิดเดียว ! นับตั้งแต่ที่ผมกลายเป็นผู้บัญชาการภาคตะวันออกเฉียงใต้ เป็นเวลา 11 ปี 6 เดือนและ 3 วันแล้ว ที่มอนสเตอร์ในทะเลเหล่านี้ไม่สามารถบุกไปตามแม่น้ำเหอปิงได้อีก ! "
เมื่อลู่ฟงได้ยินเรื่องนี้ การเต้นของหัวใจของเขาก็ถี่ขึ้น ในหัวใจของเขา เขาเริ่มที่จะเคารพผู้อาวุโสที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคนนี้ !
ด้วยความเสียสละของพวกเขา เด็กทั้งหลายจึงสามารถเติบโตขึ้นในเมืองใหญ่ๆได้อย่างสงบ
" ผมจะทำทุกอย่างที่ผมทำได้ เพื่อต่อสู้กับมอนสเตอร์ในทะเลเหล่านี้ตลอดชีวิต ! "
" ทั้งหมดที่ผมต้องการ นั่นก็เพื่อหลานชายในอนาคตของผม เขาจะต้องมีอนาคตที่มีความหวัง ! " หลีดาเว่ยกล่าวเบาๆ
อนาคตและความหวัง ?
ใช่
หากเมืองใหญ่ๆถูกบุกโจมตีอีกครั้ง คนรุ่นใหม่จะมีความหวังถึงอนาคตอย่างงั้นเหรอ ?
" ลู่ฟง " หลีดาเว่ยเรียก เขาตบบ่าลู่ฟงเบาๆ “ ในยุคนี้มนุษย์สามารถพึ่งพากำลังที่แข็งแกร่งสองอย่างเพื่อความอยู่รอด หนึ่งคือ ' ปืนใหญ่เลเซอร์ ' ไฮเทคและอีกหนึ่งคือพลังของนักสู้ที่แข็งแกร่ง อย่าง ' ฮง ' ”
" เพื่อให้มนุษย์สามารถอยู่รอดได้ พวกเขาก็คิดค้นอาวุธที่มีพลังมากขึ้นกว่าปืนเลเซอร์ได้แล้วในตอนนี้ ! "
" หรือนักสู้คนอื่นๆเช่น ' ฮง ' และ ' ลอร์ดธันเดอร์ ' ที่จะปรากฏขึ้น หรือแม้กระทั่งนักสู้ที่เกินกว่า ' ฮง '
และ ' ลอร์ด ธันเดอร์ ' ! "
หลีดาเว่ยมองไปที่ลู่ฟง " ลู่ฟง เมื่อผมยังเด็ก ไม่มีใครสอนอะไรผม ด้วยเหตุนี้ผมจึงเดินไปในเส้นทางที่ผิด ผมเป็นเทพสงครามระดับกลางและมีข้อจำกัด ผมจึงไม่มีความหวังในการพัฒนาความแข็งแกร่งขึ้น "
" แต่คุณแตกต่างออกไป ! "
" คุณยังอายุไม่ถึง 20 ปี และคุณอยู่ในระดับเทพสงครามที่แข็งแกร่ง นั่นสามารถเทียบได้กับกองกำลังนับล้านคน ! และ ' ฮง ' ' ลอร์ดธันเดอร์ ' มีพลังมากยิ่งกว่า "
" มนุษย์สามารถที่จะอาศัยอยู่อย่างสงบสุขในเมืองใหญ่ๆได้ เพราะฮงได้ไปเจรจากับมอนสเตอร์ระดับจักรพรรดิจำนวนนับไม่ถ้วนที่อาศัยอยู่บนพื้นดิน ดังนั้น ' ฮง ' จึงมีคุณค่ามากกว่ากองทัพทั้งประเทศ
ผมหวังว่า คุณจะสามารถเข้าไปถึงระดับนั้นหรือสามารถก้าวไปได้ไกลกว่านั้น "
.....
ขณะที่เขาเฝ้าดูเครื่องบินเจ็ทอัตโนมัติของลู่ฟงบินจากไป หลีดาเว่ยมีท่าทางที่ซับซ้อน ในขณะที่เขาเงียบลง " ผมอายุมากแล้ว และคุณลู่ฟง อนาคตของคุณจะไม่มีที่สิ้นสุด คุณคือความหวัง "
.....
ความคิดของลู่ฟงตกอยู่ในความสับสน เนื่องจากคำพูดที่หลีดาเว่ยพูดกับลู่ฟงที่ฐานป้องกันบริเวณแม่น้ำเหอปิง
เขาฝึกฝนอย่างบ้าคลั่งในอดีต ส่วนใหญ่เพื่อประโยชน์ของพ่อแม่และน้องชายของเขา ! นับตั้งแต่ที่เขาก้าวมาถึงระดับอยู่ยงคงกระพัน แม้ว่าเขาจะยังคงฝึกฝนอย่างหนักอยู่ตลอดเวลา แต่ก็ไม่มีแรงกดดันมากนัก
ศัตรู ' หลี่หยู่ ' ? ไม่ได้เข้ามาวุ่นวายกับเขาสักพักหนึ่งแล้ว
ครอบครัว ? พวกเขาต่างก็มีความสุขมาก
เงิน ? ตอนนี้เงินไม่ได้มีความหมายอะไรมากนัก
ผู้มีอำนาจ ? แม้แต่ผู้นำและประธานองค์กรต่างๆ รวมถึงผู้บัญชาการกองทัพทุกคนต่างก็ชื่นชมและเคารพเมื่อเผชิญหน้ากับเขา
" พ่อ แม่ "
เขตหมิงหยู่ ลู่ฟงเดินเข้าไปในบ้านของเขา
" ฟง ลูกกลับมาแล้ว อาหารเช้าพร้อมแล้ว สำหรับลูกและแม่บ้าน ” พ่อของเขาส่งเสียงเรียก ขณะที่เขากำลังอ่านหนังสืออยู่
" ฮัวออกไปเดินเล่น นับตั้งแต่ที่เขาได้ขากลับมา เขาชอบที่จะกระโดดเบาๆ " รอยยิ้มของพ่อสดใสขึ้นมาก
" โอ้ ลู่ฟง ลูกอยากให้พ่อกับแม่ช่วยวางแผนเรื่องการแต่งงานไหม สิ่งเดียวที่แม่และพ่อต้องการ ก็คืออุ้มหลาน "
ลู่ฟงนั่งอยู่หน้าโต๊ะอาหาร
เขาทานโจ๊กร้อนๆ และฟังพ่อของเขา ทันใดนั้นเขารู้สึกเหมือนเขามีความสุขมาก นักสู้ในฐานทัพทหารยอมเสียสละชีวิตของพวกเขาในสนามรบ เพื่อให้พลเรือนในเมืองใหญ่ๆ สามารถอยู่ได้อย่างสงบสุข นี่อาจเป็นเหตุให้ผู้บัญชาการหลีและทหารอีกนับไม่ถ้วนพยายามอย่างมาก
" เฮ่ เว่ย "
เขานั่งอยู่บนพื้นในห้องฝึกซ้อมขณะที่เขายิ้ม เขาคุยโทรศัพท์มือถือ " นายกำลังจะเดินทางไปเที่ยวกับแฟนในฤดูร้อนนี้เหรอ ? โอ้ว ถือว่าโรแมนติกมาก ใช่ ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้ฉันไม่ค่อยมีเวลา เพราะยังต้องออกไปสำรวจช่วงสิ้นเดือน ! ไว้เราค่อยพบกัน ! "
ใบหน้าของลู่ฟงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เว่ยมีชีวิตที่ดีเช่นกัน
พ่อแม่ของเขาก็มีความสุข และความสัมพันธ์ของน้องชายของเขากำลังดีขึ้น
ลู่ฟงนึกถึงคำพูดที่ผู้บัญชาการหลีกล่าวไว้
" ทั้งหมดที่ผมต้องการ นั่นก็เพื่อหลานชายในอนาคตของผม เขาจะต้องมีอนาคตที่มีความหวัง ! "
" ยังคงมีอนาคต ยังคงมีความหวัง ! " ลู่ฟงบอกกับตัวเอง " ฉันยังต้องการให้พ่อแม่ของฉันสนุกกับชีวิตที่เหลืออยู่ ฉันยังต้องการให้น้องชายแต่งงาน มีลูกและมีครอบครัว ! ฉันไม่ต้องการให้ทุกอย่างถูกทำลายโดยฝูงมอนสเตอร์ ฉันต้องการให้คนทุกคนมีอนาคตและมีความหวัง ! "
ในช่วงเวลานี้--
ลู่ฟงกำหนดเป้าหมายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
" ฉันยังต้องฝึกฝน พัฒนาให้เกินขีดจำกัดของร่างกาย ! และกลายเป็นผู้ตรวจการณ์ ที่มีพลังมากกว่าพวกเขาให้ได้ ! ฉันต้องแข็งแกร่งยิ่งขึ้น ! "
" ฉันยังต้องการที่จะกลายเป็นเหมือน ' ฮง ' และใช้พลังของตัวเองเพื่อทำให้ฝูงมอนสเตอร์ทั้งหลายต้องหวาดกลัว !"
" ฉันยังต้องการให้คนรุ่นใหม่มีอนาคตและมีความหวัง ! "
ตาของลู่ฟงเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น !
" ต้องฝึกฝนอย่างหนัก ! "
" ก้าวไปข้างหน้า ! "
" แข็งแกร่งขึ้น ! "
" เมื่อฉันหลับตาลงเป็นครั้งสุดท้าย เมื่อฉันตายไป ฉันไม่อยากเสียใจ เพราะฉันไม่ได้ฝึกฝนอย่างหนักพอในอดีต ! "
หลังจากเปลี่ยนแปลงจิตวิญญาณครั้งนี้ ความเชื่อของลู่ฟงก็แข็งแกร่งขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ตลอดเดือนกันยายน ลู่ฟงได้อุทิศตัวให้กับการฝึกเทคนิคต่างๆ และการเพิ่ม ' ระดับการออกกำลังกาย '
การฝึก ' แคตตาล็อกเทพสวรรค์ ' และสิ่งอื่นๆ ที่เขาต้องฝึกฝน ความมุ่งมั่นและทุ่มเทนั้นทำให้เขารู้สึกมีความสุขขึ้นมาจากภายในส่วนลึกของหัวใจ
ด้วยการฝึกฝนอย่างหนัก ทำให้ร่างกายของเขาเริ่มต้นเข้าใกล้ความสมบูรณ์แบบด้วยตัวเอง
ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
ร่างกายเปลี่ยนแปลงไปทำให้เขารู้สึกดีขึ้น
การบังคับให้ตัวเองฝึกฝนอย่างหนักอาจทำให้เกิดผลลัพธ์ที่แย่ลง แต่ถ้าเขาสนุกกับการฝึกซ้อมและความรู้สึกของคนที่แข็งแกร่งมากขึ้น อัตราการพัฒนาของเขาก็จะดีขึ้นอย่างน่าตกใจ
รุ่งอรุณของวันที่ 29 กันยายน เป็นเวลาที่ลู่ฟงจะต้องทดสอบตัวเอง !
และความแรงของหมัดของเขาถึง 258,103 กิโลกรัมซึ่งมากกว่า 256,000 กิโลกรัม เขาก้าวเข้าสู่ระดับการออกกำลังกายในระดับเทพสงครามขั้นสูง อย่างเป็นทางการแล้ว !
.....
ช่วงบ่ายวันที่ 29 กันยายนเวลา 14.00 น.
เขาสวมชุดต่อสู้ระดับ SS สีแดงชุดใหม่ที่เขาซื้อมาในราคาที่ถูกที่สุดจาก " พระราชวังเทพสงคราม " และมีดระดับ SS ที่ด้านหลัง ร่างกายของลู่ฟงดูคล้ายอัญมณีที่เปล่งประกาย ขณะที่เขายืนอยู่ที่นั่น เขาดูเหมือนใบมีดที่สามารถผ่าไปยังท้องฟ้าราวกับว่าเขามีจิตวิญญาณการต่อสู้ที่ไม่มีขีดจำกัด !
“ พ่อ แม่ ผมไม่รู้ว่าจะใช้เวลาเท่าไหร่ ลู่ฮัวดูแลพ่อและแม่ด้วยตอนที่พี่ไม่อยู่ ”
" พี่ไม่ต้องเป็นห่วง "
" ระวังตัวด้วยนะลูก " พ่อและแม่พูดเตือน
ลู่ฟงยิ้มเล็กน้อยและเดินตรงไปยังเครื่องบินเจ็ทอัตโนมัติของเขา ประตูอัตโนมัติเปิดขึ้น ลู่ฟงก้าวเข้าไปและปิดลง
หวือ !
เครื่องบินเจ็ทรูปทรงสามเหลี่ยมสีน้ำเงินเข้ม บินขึ้นและบินออกจากเครือข่ายการป้องกันของเมือง
เจียงหนาน จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นแสงสว่างและพุ่งไปยังที่ตั้งของสำนักงานใหญ่โดโจไฟท์ทันที