หน้าแรก > ศพ
ตอนที่ 560 สวยจนตะลึง

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

*ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร)

ตอนที่ 560 สวยจนตะลึง

ที่จอดรอดใหญ่มาก ผมเลยพามู่หลงเหยียนไปขึ้นลิฟต์

ในช่วงเวลานี้ การปรากฎตัวของมู่หลงเหยียน กลับดึงดูดสายตาเจ้าของรถจำนวนมาก

 

เนื่องจากมู่หลงเหยียนสวยมาก และสภาพหน้าตาและรูปร่างแบบนั้น ยังให้ความรู้สึกที่ยากจะลืมเลือน

ขณะมองสายตาประหลาดใจและอิจฉาของเจ้าของรถคันอื่นที่อยู่รอบๆ ผมก็รู้สึกฟินเว่อร์

 

เป็นไงละ นี่เมียตรูเอง พาไปไหนมาไหนก็มีหน้ามีตา !

เมื่อถึงเวลาขึ้นลิฟต์ ในลิฟต์ยังมีวัยรุ่นอีกสามคน และเด็กน้อยอีกคนหนึ่ง

 

ตอนพวกเธอเห็นมู่หลงเหยียน แต่ละคนต่างตกตะลึงในทันที ดวงตาเบิกกว้าง มองมู่หลงเหยียนด้วยท่าทางทำอะไรไม่ถูก

ในสายตาของพวกเธอ บางทีคงจินตนาการไม่ออก ว่าจะมีผู้หญิงที่สวยขนาดนี้อยู่บนโลก

 

แทบจะสวยจนเกินบรรยาย รูปร่างที่สมบูรณ์แบบ เช่นเดียวกับเส้นผมทุกเส้น พวกมันต่างถูกจัดเรียงตามความคิดของเจ้าของ แทบไม่มีจุดที่ยุ่งเหยิงเลยแม้แต่น้อย

 

พอเด็กผู้หญิงคนนั้นเห็นมู่หลงเหยียน เธอก็ดึงมุมชุดของมู่หลงเหยียน “ พี่สาว พี่สวยมากเลย ! ”

หลังมู่หลงเหยียนโดนเด็กน้อยชมสั้นๆ ทันใดนั้นเธอก็ฉีกยิ้มออกมาทันที “ หนูก็น่ารักมากเหมือนกันจ๊ะ ! ”

 

เสียงของมู่หลงเหยียนสดใสและมีชีวิตชีวา ในขณะพูด เธอก็เอื้อมมือไปลูบหัวของเด็กน้อย 

แต่ก็ยังดูเพอร์เฟคเหมือนเดิม

หลังออกมาจากลิฟต์แล้ว ผมก็พามู่หลงเหยียนเข้าไปในห้าง

 

แต่สิ่งที่เหนือความคาดหมายคือ หลังจากเดินต่อมาได้ไม่กี่ก้าว มู่หลงเหยียนก็เอามือมาคล้องที่แขนผม

แม้ตัวเธอจะค่อนข้างเย็น แต่พอเอาแขนมาคล้องแบบนี้ ตัวผมก็ร้อนขึ้นมาทันที เลือดไหลขึ้นหัว หรือแม้แต่ตัวก็ยังสั่นอยู่พักหนึ่ง

 

มู่หลงเหยียนเห็นผมตกใจนิดหน่อย เลยพูดขึ้นมาเบาๆ “ คืนนี้ฉันขอเอาเปรียบนายหน่อย ขอเดินควงแขนกับนาย เพราะพวกเราสองคนมีสัญญามืดกัน ฉันสามารถใช้ตัวนาย เพื่อหลีกเลี่ยงจากพลังหยางรอบๆได้ 

ไม่อย่างงั้นรอบๆมีพลังหยางแรงขนาดนี้ ถึงจะเป็นพลังในปัจจุบันของฉัน ก็ยังรู้สึกไม่สบายตัวมากเลยนะ ”

 

มู่หลงเหยียนพูดอย่างไม่ใส่ใจ แต่ผมกลับรู้สึกฟินสุดๆ ผมเห็นด้วยในทันที

“ อือๆๆ ได้ๆๆ ! ” ผมพูดพร้อมรอยยิ้ม

 

มู่หลงเหยียนกลอกตา “ ยังจะยืนบื้ออยู่ทำไมฮะ ! เดินซิ ! ”

พอได้ยินมู่หลงเหยียนกระตุ้น ผมก็พามู่หลงเหยียนเดินไปข้างหน้าทันที

 

แต่เส้นทางหลังจากนั้น มู่หลงเหยียนกลับกลายเป็นจุดสนใจอย่างสิ้นเชิง

ในห้างมีคนเยอะมาก ทั้งหญิงและชาย หนุ่มหล่อสาวสวยก็มีไม่น้อย

 

แต่หลังจากมู่หลงเหยียนปรากฎตัวขึ้น พวกเขาก็ดูจืดชืดไปทันที ภายใต้โลกของมู่หลงเหยียน 

พวกเขากลายเป็นเพียงแค่ตัวประกอบทั่วไป

 

“ ดูซิๆ ! ผู้หญิงคนนั้นสวยมาก ” สาวน้อยคนหนึ่งพูดด้วยความตกใจ

เพื่อนสนิทข้างๆเธอ ก็อ้าปากค้างทันที “ พระเจ้า ! ผิวเธอขาวมาก รูปร่างก็ดีมาก ! ”

 

“ เธอคงไม่ได้ทำศัลยกรรมมาหรอกมั้ง ? นี่ นี่มันดีเกินไปแล้ว ”

“ พระเจ้า สวยจนไม่มีใครเทียบได้ ! ”

“ พระเจ้า ! ไอ้เด็กนั้นดวงดีเว่อร์ ! ”

 

“ เวรเอ้ย ยังมีความยุติธรรมอยู่บนโลกไหม ! ฉันหล่อขนาดนี้ ยังโสดอยู่เลย ไอ้เด็กนั้นหน้าตาอย่างกับขี้ ทำไมถึงได้แฟนสวยขนาดนั้นวะ ! ”

 

ผู้คนสองข้างทางมองหน้าเจ้าเด็กอ้วนที่เต็มไปด้วยสิว แล้วเผยสายตาดูถูกออกมา

ผมเดินอยู่ท่ามกลางสายตาอิจฉาและเกลียดชัง แต่ผมกลับตัวลอยแล้วลอยอีก

 

ต่อจากนั้น ผมก็พามู่หลงเหยียนไปร้านขายเสื้อผ้า

มู่หลงเหยียนเองก็เข้าไปลองชุด สุดท้ายผมกลับพบว่า เหมือนเสื้อผ้าพวกนั้นจะควบคุมมู่หลงเหยียนไม่อยู่ มันมีเพียงคำเดียวเท่านั้น “ สวย ”

 

เดิมทีผมคิดจะซื้อเสื้อผ้าให้มู่หลงเหยียนสองสามชุด แต่เพราะเสื้อผ้าในนี้แพงมาก ผมซื้อไม่ไหว 

ผมเองก็รู้สึกอึดอัดใจมาก

 

แต่มู่หลงเหยียนเหมือนจะรู้ว่าในกระเป๋าผมมีเงินอยู่น้อยนิด เธอเองก็ไม่พูดอะไร เพียงแค่ลองใส่ประมาณสองสามชุด หลังจากนั้นก็บอกให้ผมพาเธอออกไป

ผมเข้าใจดี เธอน่าจะชอบเสื้อผ้าพวกนี้มาก

 

แต่พอนึกถึงความคิดของผมแล้ว เธอถึงแค่เดินดูอีกนิดหน่อย แล้วก็ออกมา

พระเจ้า ! ผมรู้สึกแปลกๆ มันเป็นความรู้สึกที่พูดออกมาไม่ได้

พอออกมาจากห้างแล้ว พวกเราก็มาถึงพลาซ่า

 

ในส่วนของพลาซ่ามีไฟประดับตกแต่งอยู่จำนวนมาก และมีสีสันมากมาย ตุ๊กตาจำนวนมาก คนก็อยู่ที่นี่เยอะมาก ให้บรรยากาศที่คึกคักมาก

 

มู่หลงเหยียนเที่ยวเล่นแบบมีความสุขสุดๆ แต่เป็นเพราะที่นี่มีพลังหยางแรงไป แม้จะมีผมที่เป็นคู่ครองคอยปกป้อง และบวกกับพลังอันแข็งแกร่งของมู่หลงเหยียนแล้ว เธอก็ยังรู้สึกทนไม่ได้อยู่ดี

 

หลังจากเดินเที่ยวเล่นกันได้ประมาณสองชั่วโมง มู่หลงเหยียนก็บอกให้ผมพาเธอออกไปจากที่นี่ 

บอกว่าพลังหยางแรงเกินไป เธอเริ่มทนไม่ไหวแล้ว

 

เมื่อได้ยินมู่หลงเหยียนพูดแบบนั้น ผมก็ไม่รอช้า รีบพามู่หลงเหยียนกลับมาที่ที่จอดรถใต้ดิน 

เตรียมจะออกไปจากที่นี่ เพื่อไปยังงานเลี้ยงในย่านเมืองเก่า

เดิมทีทุกอย่างยังราบรื่นดี ไม่มีปัญหาใดๆเกิดขึ้น

 

แต่พอพวกเรามาถึงที่จอดรถแล้ว ก็มีปัญหาเล็กน้อยเกิดขึ้น

ไม่รอให้พวกเราได้ขับรถออกไป ทันใดนั้นเองก็มีเสียงดังก้องไปทั่วที่จอดรถ

 

หลังจากนั้นผมก็เห็นรถหรูจำนวนมากเหมือนกำลังขับรถแข่งกัน เจ้าพวกนั้นพุ่งตรงมาจากที่ห่างไกล

พอเห็นแบบนั้น ผมกับมู่หลงเหยียนก็เข้าไปยืนข้างทางทันที

 

นี่น่าจะเป็นพวกลูกเศรษฐีที่ไม่กลัวตายทั้งหลาย คงเอาเงินพ่อแม่ออกมาผลาญ ทำตัวเป็นจุดสนใจด้วยการขับรถสปอร์ต

เดิมทีมันก็ไม่มีอะไร เพราะเรื่องแบบนี้มีอยู่ทุกที่

 

แต่สิ่งที่ผมไม่เคยคิดเคยฝันมาก่อนเลยก็คือ ตอนรถสปอร์ตคันแรกขับผ่านพวกเรา ทันใดนั้นเจ้าหมอนั่นก็เหยียบเบรกดัง “ เอี๊ยด ” ทำให้ตัวรถสปอร์ตหยุดอยู่ตรงหน้าของพวกเราพอดี

 

จากนั้นรถสปอร์ตที่ตามมาข้างหลัง ก็เริ่มทยอยหยุดกันทีละคันๆ

พอเห็นแบบนี้ ผมก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว แต่ผมก็ยังเตรียมจะพามู่หลงเหยียนออกไป

 

แต่ ทันใดนั้นเองจู่ๆหน้าต่างของรถสปอร์ตคันนั้นก็เลื่อนลง จากนั้นชายใส่แว่นกันแดดคนหนึ่งก็ยื่นหัวออกมา

 

เจ้าหมอนั่นยิ้มและจ้องมาที่มู่หลงเหยียน จากนั้นก็พูดขึ้นมาว่า “ คนสวยจะไปไหนจ๊ะ พี่ไปส่งเอง ! ”

พอเห็นอีกฝ่ายเริ่มคุยกับมู่หลงเหยียน ผมก็ไม่สบอารมณ์ขึ้นมาทันที ไอ้เวรนี่มันเมียฉัน

ผมเดินไปด้านหน้าหนึ่งก้าว “ ฉันมีรถ ไม่จำเป็นต้องให้แกไปส่ง ! ”

 

หลังจากพูดจบ ผมก็กดรีโมทในมือของตัวเอง

“ ตุ๊ดๆ ” รถตู้ที่อยู่ห่างออกไปกระพริบไฟในทันที พอชายหนุ่มที่ขับรถสปอร์ตเห็นแบบนั้น ก็ตกใจ 

แล้วหัวเราะอย่างดูถูกในทันที “ ฮ่าๆๆ ”

 

“ แกล้อฉันเล่นเหรอฮะ ? แกขับรถตู้ แบบนี้ก็ไปส่งคนได้เหรอ ? ”

ผมคลี่ยิ้ม “ ทำไมรถตู้มันเอาไว้ใช้ส่งคนไม่ได้หรือไง ? ”

 

พอเจ้าหมอนั่นเห็นผมเป็นแบบนั้น ก็ถอดแว่นดำออกทันที “ ไอ้เด็กนี่ แกดูให้ดีๆ ฉันขับรถปอร์เช่ 911 

ชั่วชีวิตนี้แกก็ซื้อไม่ไหว คนจนจะดูแลผู้หญิงอะไรได้ แถมยังเป็นสาวสวยขนาดนี้อีก ! ”

“ ไม่ใช่เรื่องของแก ! ” ผมไม่เกรงใจเลยสักนิด

 

มู่หลงเหยียนไม่ได้พูดอะไร เธอมองผมเงียบๆ ในแววตามีแสงแห่งความอบอุ่นเล็กน้อย

ผลลัพธ์เสียงของผมเพิ่งเงียบลง “ ปึก ” เจ้าเด็กนั้นก็เปิดประตูรถ แล้วเดินลงมา

 

พอคนขับรถหลายคันข้างหลังเห็นแบบนั้น ก็ต่างแยกย้ายลงมาจากรถ

พวกเขาเป็นลูกคนรวยทั้งหมด แต่ละคนต่างแต่งตัวดูดี และดูหยิ่งยโสทั้งนั้น

 

“ ไอ้เด็กน้อย แกไม่ยอมซินะ ! เชื่อไหมว่าฉันทุบรถของแกให้พังได้ ! ” ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมพูดด้วยความหยิ่งยโส และมีกลิ่นแอลกอฮอล์ออกมา

 

ในเวลาเดียวกันนั้น ลูกเศรษฐีอีกสี่คนที่เหลือก็เข้ามาล้อมรอบ

พอเห็นการกระทำแบบนั้นแล้ว ผมก็อดยิ้มอย่างไม่แยแสไม่ได้ ดูเหมือนถ้าไม่สั่งสอนเจ้าเด็กพวกนี้หน่อย พวกมันคงไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ

 

แต่ไม่รอให้ผมได้ลงมือ จู่ๆหนึ่งในลูกเศรษฐีคนหนึ่งก็เอาเงินออกมาหนึ่งก้อน แล้วโยนมันลงพื้น 

“ ไอ้หนู คุกเข่ายอมรับผิดกับลูกพี่จางของฉันซะ เอาเงินพวกนี้ไป แล้วไสหัวไปซะ ! สาวงามแบบนี้ 

ไม่ใช่คนประเภทแกจะชอบได้ ”

 

เสียงเพิ่งเงียบลง เจ้าพวกนั้นก็หัวเราะ “ ฮ่าๆ ” ออกมาทันที

ลูกเศรษฐีที่ชื่อพี่จางคนนั้น หันมามองทางมู่หลงเหยียน แล้วเผยสายตาโลภออกมา

 

“ คนสวย พี่จะพาไปร้องคาราโอเกะ ! อยู่กับพี่ ได้กินดีอยู่ดี อยากได้อะไรก็ได้ ทำไมจะต้องไปตามเจ้ายาจกนั้น นั่งรถแบบนั้น และเอวพี่ก็ดีมาก ใช้ได้ทั้งคืนเลยนะน้อง…… ”

 

มู่หลงเหยียนยืนอยู่ข้างหลังผม ทำมือกอดอก และไม่มองเจ้าพวกนั้นด้วยซ้ำ

แต่ยิ่งมู่หลงเหยียนเป็นแบบนั้น เจ้าพี่จางนั่นก็ยิ่งได้ใจ แววตาเปล่งประกายกว่าเดิม

 

ลูกเศรษฐีที่อยู่รอบๆก็หันหน้าคุยกัน แต่ภาษาที่พูดออกมาฟังดูไม่รื่นหูเท่าไหร่

พอผมเห็นแบบนั้น ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป นี่คือการดูหมิ่นมู่หลงเหยียน ไม่ว่ายังไงพวกมันก็ต้องชดใช้

 

ผมโมโหมาก สีหน้าเยือกเย็น เปิดใช้พลัง แล้วกำหมัดแน่น

“ ปัก ” ทันใดนั้นเจ้าหมอนั่นก็กระเด็นออกไป ตัวเขากระแทกเข้ากับรถปอร์เช่ทันที

 

กระจกรถคันนั้นแตก และตัวรถยุบเข้าไปในทันที

ส่วนเจ้าเด็กนั่นก็เลือดเต็มปาก ฟันหลุดออกมาหลายซี่ เขาเกือบโดนผมชกตาย……

Copyright © 2019 spoilsoc.com All rights reserved.