spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 557 แอบรัก

ตอนผมพูดประโยคนี้ออกมา สีหน้าของมู่หลงเหยียนเปลี่ยนไปทันที ต่อจากนั้นเธอก็ใช้สีหน้าประหลาดใจมองมาที่ผม

ท่าทางแบบนั้นของมู่หลงเหยียน ก็ไม่ได้อยู่เหนือความคาดหมายของผม

ผมเองก็ไม่ได้รีบพูด เพียงรอให้มู่หลงเหยียนใจเย็นลงก่อน

มู่หลงเหยียนทำหน้าประหลาดใจ ประมาณสองสามวินาที ต่อจากนั้นถึงได้เริ่มพูดด้วยน้ำเสียงไม่อยากเชื่อ “ จะ เจ้ากาก นะ นายอย่าพูดอะไรมั่วซั่วนะ นะ นายหา หาวิธีแก้เจอแล้วจริงๆเหรอ ? ”

พอได้ยินมู่หลงเหยียนถามด้วยความแปลกใจแบบนั้น ผมก็รู้ทันทีว่าเรื่องนี้อยู่ในใจเธอมานาน มันทำให้เธอหายใจหายคอไม่สะดวกเช่นกัน

เนื่องจากความสัมพันธ์ของพวกเราสองคน พิเศษมากจริงๆ

พูดให้น่าฟังหน่อย พวกเราคือคู่สามีภรรยาในอีกโลกหนึ่ง

แต่ถ้าพูดให้ดูแย่ ที่จริงมันก็คือคำสาปจากผีอย่างหนึ่ง

ตั้งแต่ที่พวกเราสองคน “ แต่งงานผีกับคนเป็น ” แล้ว ชีวิตของพวกเราสองคนก็รวมเป็นหนึ่ง ท้ายที่สุดยังต้องมีใครคนหนึ่งต้องตาย และวิญญาณแตกสลายด้วย

พอผมเห็นมู่หลงเหยียนเป็นแบบนั้น ผมก็พยักหน้าให้มู่หลงเหยียนอย่างหนักแน่น แล้วพูดต่อ 

“ ใช่ ! แต่ตอนนี้ยังไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ ฉันรู้เรื่องนี้มาจากปากท่านนักพรตตู๋ เขาอ่านเจอในหนังสือการแต่งงานผีเล่มหนึ่ง ส่วนเรื่องจะทำมันได้จริงๆไหม ยังพูดยาก…… ”

ผมพูดตามความจริง แต่มู่หลงเหยียนกลั้นความรู้สึกตื่นเต้นในใจเอาไว้ไม่ไหวแล้ว ดวงตาคู่งามเบิกกว้าง จากนั้นก็พูดกับผมว่า “ เจ้ากาก นายก็รีบพูดมาซิ มันคือวิธีอะไรกันแน่ ? ”

“ ขอแค่ทำได้ ถึงจะต้องบุกน้ำลุยไฟ พวกเราก็จะลองดู มีเพียงแค่ทางนี้เท่านั้น พวกเราสองคนถึงจะอยู่ได้ทั้งคู่ ไม่ต้องมีใครสักคนหนึ่งต้องตาย…… ”

ภายใต้ความตื่นเต้น มู่หลงเหยียนพูดความในใจของเธอออกมา

ถ้าบอกว่ามู่หลงเหยียนอยากอยู่คนเดียว เธอก็ไม่จำเป็นต้องตื่นเต้นขนาดนี้ แค่กินผม แล้วดูดกลืนวิญญาณของผมก็สิ้นเรื่องแล้ว

แบบนี้มู่หลงเหยียนก็จะยังอยู่ต่อไปได้ ส่วนคนที่วิญญาณแตกสลาย ก็จะมีเพียงแค่ผมคนเดียวเท่านั้น

แต่ดูเหมือน มู่หลงเหยียนจะไม่เคยคิดแบบนั้นมาก่อน

สิ่งที่เธอต้องการ ก็คือให้ผมมีชีวิตอยู่ต่อไปด้วย

ผมรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ เมื่อรู้ว่าเธอไม่เคยมีเจตนาร้ายกับผมมาก่อน และไม่ได้อยากฆ่าผมเพื่อเอาชีวิตรอด

หลังจากนั้น ก็ได้ยินเสียงผมพูดว่า “ วิธีนี้ค่อนข้างไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไหร่ หรือแม้แต่ยากที่จะทำได้ ตามที่ท่านนักพรตตู๋รู้ ทั้งสองฝ่ายที่แต่งงานกัน จำเป็นต้องลงไปยังแดนอเวจีทั้งเก้า อาบน้ำล้างกายใหม่ หลังจากนั้นก็ใช้ยันต์พิเศษ ถึงจะยุติการแต่งงานได้ ”

พอมู่หลงเหยียนได้ยินมาถึงตรงนี้ ม่านตาของเธอก็ขยายใหญ่อย่างชัดเจน สีหน้าก็หยุดนิ่งด้วย

ไปที่แดนอเจวี ก็คือนรก

ถ้าไปถึงที่นั้นแล้วจริงๆ ถึงจะยุติการแต่งงานผีนี้ได้ แล้วเราจะรอดกลับมาได้อีกงั้นเหรอ

แต่ไม่รอให้มู่หลงเหยียนตอบสนองใดๆ ผมก็พูดต่อแล้ว “ นอกจากเรื่องนี้แล้ว ท่านนักพรตตู๋ยังบอกว่า หลังจากใช้ยันต์แผ่นนั้นแล้ว ทั้งสองคน จะต้องกระโดดลงไปในบ่อจ่งฉวนฉุ่ยใหม่ เมื่อออกมาอีกครั้ง 

พวกเราก็จะลืมอีกฝ่าย ไปตลอดกาล…… ”

พอพูดมาถึงสามคำสุดท้าย ไม่รู้ว่าเป็นอะไร จู่ๆความเศร้าที่ไม่อาจอธิบายก็เกิดขึ้นในใจผม

เหมือนใจผมกำลังบอกว่า ถ้าเป็นไปได้ ผมไม่อยากลืมอีกฝ่ายเลย

ผมเล่าวิธียุติการแต่งงานผีให้มู่หลงเหยียนฟังสั้นๆ ในช่วงเวลานั้นมู่หลงเหยียนตกตะลึงไปในทันที

เหมือนกับวิธีนี้มันน่าตกใจเกินไป ทำให้ตัวเธอเองก็คิดไม่ถึง

ผมและเธอยืนมองหน้ากันอยู่อย่างนั้น พวกเราต่างยืนอยู่ในห้องโถงใหญ่ของจวนมู่หลง

ผมไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว ผมได้แต่มองเธออยู่เงียบๆแบบนั้น มองผู้หญิงหรือจะพูดว่ามีผีผู้หญิง เพียงคนเดียวที่ทำให้ใจผมเต้นแรง

จนกระทั่งผ่านไปพักใหญ่ มู่หลงเหยียนถึงได้กลับมามีสติอีกครั้ง

มู่หลงเหยียนเป็นเหมือนกับคน ในเวลานี้เธอสูดหายใจเข้าหนึ่งครั้ง หลังจากนั้นก็พูดด้วยเสียงที่เบามากๆ “ มะ มีวิธีแบบนี้อยู่จริงๆเหรอ ? ”

พอได้ยินมู่หลงเหยียนพูดแบบนั้น ผมก็พยักหน้าในทันที “ ตอนนี้ มีแค่วิธีนี้เท่านั้น วิธีนี้หลุดโลกไปหน่อย แต่คำพูดของท่านนักพรตตู๋ เชื่อถือได้นะ ”

มู่หลงเหยียนพยักหน้าเบาๆ เห็นได้ชัดว่าเธอเองก็ยอมรับในตัวท่านนักพรตตู๋

พอเห็นมู่หลงเหยียนไม่พูดอะไรออกมา ผมก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง “ วิธีนี้จะจริงหรือปลอมตอนนี้ยังพูดยาก 

แต่พวกเราสามารถเก็บมันไว้ได้ ถ้าถึงทางตันแล้วจริงๆ พวกเราสามารถลองดูได้ ถ้าไม่สำเร็จ…… ”

หลังพูดมาถึงตรงนี้แล้ว ผมก็หยุดไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดต่อ “ ถ้าไม่สำเร็จ ฉันอยากให้คนที่ได้อยู่ต่อตลอดไป คือเธอ ! ”

เสียงของผมไม่ดังมาก แต่น้ำเสียงของผมเด็ดเดี่ยวมาก ท่าทีก็ดูจริงจังมากเช่นกัน

เดิมทีมู่หลงเหยียนยังครุ่นคิดอยู่ แต่ทันใดนั้นหลังได้ยินผมพูดออกมาแบบนั้น เธอก็หันมามอง และเห็นผมกำลังมองเธออย่างเด็ดเดี่ยวอยู่พอดี

ในวินาทีนั้น ดูเหมือนมู่หลงเหยียนจะประหม่าขึ้นมาทันที

ในช่วงเวลายาวนานหลังจากเธอตายไป มู่หลงเหยียนก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน

นอกจากช่วงชีวิตตอนเธอเป็นหุ่นเชิดแล้ว ก็เป็นช่วงชีวิตที่โดนตามล่า และอยู่ในเงาของการแก้แค้นมาโดยตลอด

บางทีในวินาทีนั้น มันอาจทำให้มู่หลงเหยียนสัมผัสถึงความอบอุ่นที่ผมมีให้เธอ

ขณะมองผม ท่าทางของเธอก็ค่อนข้างแน่นิ่ง ในแววตามีความประหลาดใจเล็กน้อย

แต่ ผมกลับจริงจังสุดๆ

ถ้าเป็นไปได้จริงๆ ผมอยากให้คนที่อยู่ต่อไป คือมู่หลงเหยียน

ผมยอมใช้ความรักที่ผมมีต่อเธอ เปลี่ยนการแสดงออกด้วยชีวิตและการปลดปล่อย

เวลาและทุกอย่างต่างหยุดอยู่ในวินาทีนั้น จนกระทั่งผ่านไปพักใหญ่ จู่ๆการจ้องมองของมู่หลงเหยียนก็เปลี่ยนไป เธอเผยรอยยิ้มหวานออกมา

ในเวลาเดียวกัน ผมก็ได้ยินเสียงใสๆและมีชีวิตชีวาของเธอ “ เจ้ากาก ไม่มีใครต้องตายทั้งนั้นแหละ 

ถ้าสุดท้ายมีแต่วิธีนี้จริงๆ ฉันยอมพานายไปนรก ส่วนสุดท้ายนายจะลืมฉันไหม ฉันเองก็คงบอกไม่ได้เหมือนกัน ! ”

พอพูดมาถึงประโยคสุดท้าย มู่หลงเหยียนก็ทำท่าขี้เล่นเล็กน้อย

เมื่อเห็นเธอเป็นแบบนั้น ใบหน้าผมก็มีรอยยิ้มปรากฎขึ้นมาอย่างที่ไม่อาจอธิบายได้

ส่วนมู่หลงเหยียนกลับหมุนตัว แล้วหัวเราะ “ ฮิๆๆ ” ออกมาเหมือนกับเสียงกระดิ่งเงิน จากนั้นก็หายตัว 

พอออกมาปรากฎตัวอีกครั้ง เธอก็อยู่ในลานบ้านแล้ว

ไม่รู้ว่ามู่หลงเหยียนเป็นอะไร บางทีอาจเป็นเพราะดีใจ ตื่นเต้น หรือไม่ก็ความรู้สึกอย่างอื่น เธอถึงได้กระโดดโลดเต้นแบบนั้น

ผมเคยเห็นมู่หลงเหยียนรำกระบี่มาก่อน แต่ก็ยังไม่เคยเห็นมู่หลงเหยียนร่ายรำด้วยท่าทางของคนสมัยโบราณอย่างนุ่นนวลแบบนี้

ตอนมู่หลงเหยียนร่ายรำ มันดูเหมือนกับดอกลิลลี่ที่เบ่งบานภายใต้ดวงจันทร์ แล้วโบกสะบัดเพราะสายลม มันดูงดงามและสูงส่งมากแบบนั้น

ตอนนี้ สายลมในยามค่ำคืน ทำให้เส้นผมพวกนั้นของมู่หลงเหยียน ได้พลิ้วไหวไปตามท่าเต้นของ

มู่หลงเหยียน ตอนนี้ผมเหมือนได้เห็นนางฟ้าลงมาจุติก็ไม่ปาน……

ฉากนั้น ตราตรึงเข้าไปในส่วนลึกของหัวใจผมทันที

ที่จริงนอกจากมู่หลงเหยียนจะดุร้ายแล้ว เธอก็มีด้านที่เป็นผู้หญิงอยู่ด้วย อย่างเช่นตอนนี้

ผมมองอย่างมึนเมา ไม่อาจใช้คำพูดใดอธิบายความรู้สึกในใจผมได้เลย

และไม่รู้ว่ามันผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว ฉากการร่ายรำของมู่หลงเหยียนถึงได้จบลง เธอยืนอยู่ที่เดิมจากนั้นก็หันมามองอย่างขี้เล่น “ เจ้ากาก นายจะยืนบื้ออยู่ทำไมฮะ ! ตามฉันมา ฉันจะพานายไปที่ที่นึง ! ”

หลังจากพูดจบ มู่หลงเหยียนก็หมุนตัว กลายเป็นเงาแล้วลอยออกไปด้านนอกทันที

พอเห็นมู่หลงเหยียนออกไปแล้ว และยังบอกให้ผมตามไปด้วย ผมก็รีบตอบสนองทันที

ผมเองก็ไม่สนใจเรื่องอื่น รีบตามออกไปทันที

ต่อจากนั้นไม่นาน พวกเราก็ออกมาจากจวนมู่หลง ผมตามติดหลังของมู่หลงเหยียน ผมวิ่งเข้าไปในส่วนลึกของป่ากุ่ยหม่า

ภายใต้ความมืดสลัวๆ ความเงียบงัน และอากาศที่หนาวเหน็บ ในป่ามีเพียงผมและก็เธอ

เธอวิ่งไปยิ้มไป ผมที่อยู่ข้างหลังก็ตามมาเรื่อยๆ ไม่ทันไร ผมก็เผลอเข้ามาในส่วนต้องห้ามของป่ากุ่ยหม่าที่ไม่มีใครกล้าย่างกรายเข้ามาแล้ว……