spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 545 ต่อรอง

วันนี้ว่านเหวยทำให้พวกเราตกใจมาก โดยเฉพาะเรื่องสัตว์เลี้ยงของเธอ

นอกจากงูทองตัวนี้ ทางฝั่งของพวกเรา

เจ้าตะขาบยักษ์ตัวนั้นไม่ได้แค่ใหญ่เท่านั้น แต่มันยังเร็วมาก และยังสามารถทำร้ายพวกวิญญาณได้อีกด้วย

มันเพิ่งปรากฎตัว ก็ปีนขึ้นไปบนตัวผีร้ายตนหนึ่งทันที

และพอเจ้านี่ปีนขึ้นไปได้แล้ว มันก็ตรงไปที่คอ

เมื่อมาถึงคอแล้ว มันก็อ้าปากกัดลงไปทันที

การกัดครั้งนี้ ทำให้เจ้าผีร้ายตัวนั้นแหกปากร้องโหยหวน ราวกับมันกำลังทรมานมาก

แต่นี่ไม่ใช่เรื่องที่สำคัญที่สุด เรื่องที่สำคัญที่สุดคือ

ในเสี้ยววินาทีต่อมา สีหน้าของเจ้าผีร้ายตัวนั้นกลับเปลี่ยนไปอีกครั้ง

เราเห็นเพียงผิวนอกของผีร้าย จู่ๆก็มีเส้นสีดำปรากฎขึ้น

เส้นสีดำนี่ไม่ได้แค่ไหลไปทั่วตัวผีร้าย มันยังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั้นไม่นาน มันก็แพร่เต็มตัวเหมือนกับใยแมงมุม

ในขณะที่เสียงกรีดร้องดังขึ้น เส้นสีดำพวกนั้นก็ได้แพร่กระจายไปทั่วตัวของมันแล้ว

หลังเจ้าเส้นสีดำพวกนี้ปรากฎขึ้น เจ้าผีร้ายตัวนั้นก็ดูทรมานยิ่งกว่าเดิม ท้ายที่สุดมันก็กรีดร้องดัง “ อ้า ” ออกมาสั้นๆ หลังจากนั้นก็ “ ตูม ” ร่างระเบิด และวิญญาณแตกสลายไปในทันที

พอเห็นถึงตรงนี้ ผมและเหล่าเฟิงก็รู้สึกไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง

ตะขาบตัวเดียวก็กัดผีร้ายตายแล้ว ถึงจะเป็นคนปราบสิ่งชั่วร้ายอย่างพวกเรา ก็ยังไม่อยากเชื่อเลย

แต่เรื่องนี้เกิดขึ้นตรงหน้าพวกเรา แม้มันจะแปลกขนาดไหน แต่มันก็เป็นเรื่องจริงแน่นอน

ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ คิดว่าเจ้าตะขาบตัวนี้น่ากลัวมาก แม้แต่ผีก็ยังฆ่าตายได้ ถ้าเจ้านี่มากัดคนเข้า 

ผลที่ตามมาจะเป็นยังไงนะ

ผมไม่กล้าเชื่อ แต่เมื่อมีนักฆ่าที่แข็งแกร่งแบบนี้ร่วมด้วย ผมและเหล่าเฟิงก็เร่งการโจมตียิ่งกว่าเดิม

บวกกับผมและเหล่าเฟิงใช้แรงกดดันของพลังเฟิงเทียน ทำให้พวกเราสามารถฆ่าผีร้ายไปได้ถึงห้าตัว 

ภายในเวลาช่วงเวลาสั้นๆ

แม้จะบอกว่าห้าตัว แต่ต้องรู้ว่าเราใช้เวลาทั้งหมดไม่ถึงสามนาที

และพวกเรายังไม่มีดาบไม้หรืออาวุธอื่นๆอยู่ในมือ อีกฝ่ายมีทั้งหมด 12 ตน เป็นจำนวนสี่เท่าตัวของพวกเรา

การสู้ในระดับนี้ ถือว่าไม่เลวแล้ว

ส่วนทางด้านเป่าชิงหวัง เขากำลังพยายามหลบเจ้างูทองตัวนั้น

ผลลัพธ์หลังผ่านไปสองสามครั้ง เป่าชิงหวัง เขาไม่สามารถจับตัวเจ้างูทองตัวนี้ได้เลย

และเมื่อกี้นี้ เพราะประมาทไปหน่อย ประเมินศัตรูต่ำเกินไป เขาเลยโดนเจ้างูกัดเข้าที่มือซ้าย

พอว่านเหวยเห็นแบบนั้น ก็ทำหน้าดีใจ พร้อมพูดกับงูทองว่า “ เสี่ยวจิน กลับมา ! ”

เจ้างูทองตัวนั้นก็เชื่อฟังสุดๆ หลังได้ยินเสียงของว่านเหวย มันก็รีบกลับมาอยู่ข้างกายว่านเหวยทันที 

หลังจากนั้นก็เลื้อยกลับเข้าไปในแขนเสื้อของว่านเหวยอย่างเดิม

ส่วนเป่าชิงหวังที่โดนกัด ก็ทำหน้าตกใจ รีบยกมือขึ้นแล้วถอยห่างออกไปทันที

จากนั้นก็เริ่มใช้มืออีกข้างกดแผลเอาไว้ พร้อมสถบออกมาว่า เวรเอ้ย

ว่านเหวยกลับฉีกยิ้มอย่างเยือกเย็น “ ฮึ ! แกโดนเสี่ยวจินของฉันกัดแล้ว แกไม่รอดแน่ ! ”

เป่าชิงหวังทำหน้าเคร่งขรึม รับสกัดจุดสองจุดของตัวเองทันที “ กลับมา ! ”

หลังเสียงนี้ดังขึ้น ผีร้ายที่เหลือ ก็กลับมาอยู่ข้างกายเป่าชิงหวังทันที

พอเห็นพวกผีร้ายถอยลับไปแล้ว ผมและเหล่าเฟิงก็เตรียมจะเข้าไปโจมตีต่อทันที

แต่เจ้าเป่าชิงหวังกลับเอาเท้าไปเหยียบไว้ที่คอพี่เฟิงแล้วพูดว่า “ อย่าเข้ามา ไม่อย่างนั้นฉันจะกระทืบมันให้ตาย ! ”

ในขณะที่พูด เขาก็ออกแรงที่เท้า

สีหน้าของพี่เฟิงดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขามีระดับพลังถึงขั้นเต้าจวิน แต่ตอนนี้กลับต้องตกอยู่ในมือหมอผีตัวเล็กๆอย่างเป่าชิงหวัง เขาเลยรู้สึกโมโหสุดๆ

พอผมและเหล่าเฟิงเห็นแบบนั้น ก็ไม่กล้าเข้าไปโจมตีอีก

หากเขากระทืบพี่เฟิงตายขึ้นมา ผลที่ตามมาต้องอันตรายมากแน่ๆ

“ อย่าขยับ แกไม่ทางหนีแล้ว ! ” ผมพูดต่อ

เป่าชิงหวังกลับไม่สนใจผมกับเหล่าเฟิง เขาหันพูดกับว่านเหวยแทน “ ข้าประมาทเอง คิดไม่ถึงว่าหลานสาวอย่างเจ้าจะเลี้ยงงูวิญญาณตัวนี้ได้ รู้อย่างงี้ข้าน่าจะให้พวกผี 12 ตัวนั่นไปฆ่าเจ้าก่อน ! ”

“ ฮึ มันสายไปแล้ว พิษของเสี่ยวจินจะทำให้แกตายภายใน 10 นาที ! ” ว่านเหวยพูดอย่างเย็นชา

แต่เป่าชิงหวังกลับค่อยๆยกกระบอกไม้ไผ่ขึ้น แมลงชือหยินเมื่อกี้ อยู่ในกระบอกไม้ไผ่อันนี้

เขายังคงจับจ้องไปที่ว่านเหวย “ หลานสาว เอายาถอนพิษมาให้ข้า ไม่อย่างนั้นก่อนที่ข้าจะตาย ข้าจะบีบเจ้าหนอนนี่ให้ตายก่อน ในขณะเดียวกันก็จะกระทืบเจ้าวิญญาณนี่ให้ตายด้วย ”

หลังจากพูดจบ เป่าชิงหวังก็กวาดสายตามามองพวกเรา

พอเห็นอีกฝ่ายทำแบบนั้น ผมกลับเหล่าเฟิงก็ใจเต้นแรงในทันที

ถ้าเจ้าเป่าชิงหวังทำแบบนั้นจริงๆ สำหรับพวกเราแล้ว มันจะเป็นการได้ไม่คุ้มเสีย

เหล่าเฟิง พี่เฟิง ท่านนักพรตตู๋ ก็จะต้องจบชีวิตไปด้วยไม่ใช่เหรอ

ผมขมวดคิ้ว แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ทันใดนั้นเองจู่ๆว่านเหวยก็พูดขึ้นมาว่า “ อย่านะ แกจะฆ่าเสี่ยวเฮยไม่ได้ ! ”

พอเป่าชิงหวังได้ยินแบบนั้น มุมปากก็ยกยิ้มขึ้นมาอย่างเย็นชา “ ฉันรู้ อาจารย์ลุงเองก็เคยอยู่ในบงกชทมิฬมาก่อน เข้าใจกฎระเบียบในนั้นดี เจ้าหนอนนี่ สำคัญยิ่งกว่าชีวิตของพวกเจ้า ! ในเมื่อเป็นแบบนั้น งั้นก็เอายาถอนพิษมาให้ฉัน ! ”

ว่านเหวยขมวดคิ้ว “ งั้นแกส่งเสี่ยวเฮยมาให้ฉันก่อน ”

“ แล้วก็ยังมีพี่เฟิงด้วย ! ” ผมพูดตาม

เป่าชิงหวังขมวดคิ้ว “ อย่ามาต่อรองกับฉัน ไม่อย่างงั้นได้จบเห่หมดแน่ และพวกแกก็ต้องถอยไป เปิดทางให้ฉันได้หนี ”

ผมเข้าใจดี ในเวลานี้จะทำท่าทางอ่อนแอออกมาไม่ได้เด็ดขาด ไม่อย่างงั้นการต่อรองจะเป็นเรื่องของคนฝ่ายเดียว ดังนั้นผมเลยตอบกลับอย่างแข็งกร้าว “ แกก็อย่าทำตัวได้ใจมากนัก แกเองก็มีเวลาไม่มากแล้ว สีหน้าแกยังเปลี่ยนไปแล้ว หากพิษโจมตีไปถึงหัวใจ ถึงจะมียาถอนพิษ แต่ก็ต้องทำให้เป็นโรคบ้างอย่างแน่นอน ”

พอเป่าชิงหวังได้ยินแบบนั้น ก็ดูเหมือนรู้สึกอึดอัดไปทั้งตัว เขารู้สึกไม่ค่อยสบายจริงๆ เห็นได้ชัดว่าเริ่มหายใจหอบเหนื่อยแล้ว

พอเห็นอีกฝ่ายเป็นแบบนั้น ผมก็ผ่อนน้ำเสียงลง ทำให้มันดูอ่อนโน้มขึ้น “ เอางี้ไหมพวกเรามาแลกเปลี่ยนกัน แกปล่อยพี่เฟิงมาให้พวกเราก่อน หลังจากนั้นพวกเราจะปล่อยให้แกหนีไป ยกยาถอนพิษให้ตอนนั้น พร้อมกับหนอน ว่ายังไงละ ? ”

เป่าชิงหวังหรี่ตาลง เหมือนกับตัดสินใจได้แล้ว

หลังจากนั้นประมาณสองสามวินาที ผมก็ได้ยินเป่าชิงหวังพูดว่า “ ไม่ จะให้เจ้าผีนี่ก่อนไม่ได้ มันร้ายกาจมาก ! ถ้ายันต์สะกดหลุดออก ข้าสู้ไม่ไหว ข้าให้เจ้าหนอนนี่ได้ก่อน หลังจากนั้นพวกเจ้าก็เอายาถอนพิษให้ข้า เพราะพวกแกเป็นหนึ่งร่างสองวิญญาณ ถ้าฉันฆ่ามัน แกก็ต้องตายด้วยใช่ไหมละ ! แล้วก็นะหลานสาว ในฐานะสำนักฝ่ายธรรมะ เธอก็คงไม่อยากเห็นเพื่อนฝ่ายเดียวกันมาตายตรงหน้าใช่ไหมละ ? ”

หลังจากพูดจบ เป่าชิงหวังก็ชี้ไปที่เหล่าเฟิง แล้วหันมามองว่านเหวยอีกรอบ

พอว่านเหวยได้ยินแบบนั้น ก็หันไปมองทางเหล่าเฟิงทันที

ผมมองตาว่านเหวย ยาถอนพิษอยู่ที่เธอ แม้ผมจะคิดว่าได้ แต่ถ้าหากว่านเหวยไม่เห็นด้วยมันก็ไร้ประโยชน์

แต่สิ่งที่ว่านเหวยให้ความสำคัญคือเจ้าหนอนตัวนั้น ตอนนี้พอได้ยินว่าจะปล่อยเจ้าหนอนตัวนั้นก่อน 

เธอก็ต้องเห็นด้วยอยู่แล้ว

ด้วยเหตุนี้ เราเลยได้ยินว่านเหวยพูดว่า “ ได้ ตกลง ! ”

เสียงของว่านเหวยเพิ่งเงียบลง เป่าชิงหวังก็โยนกระบอกไม้ไผ่อันนั้นมาทันที

หลังได้กระบอกไม้ไผ่มาแล้วว่านเหวยก็เปิดดูทันที พอเห็นแมลงชือหยินอยู่ในนั้นจริงๆ เธอก็ทำหน้าตกใจและดีใจออกมาทันที

“ โอเค งั้นตอนนี้ก็เปิดทางได้แล้ว ! ” เป่าชิงหวังพูดต่อ

เพื่อช่วยชีวิตพี่เฟิง พวกเราได้แต่ต่อรองกับเจ้าหมอนี่ ต่อจากนั้นพวกเราก็ถอยไปข้างหลัง เปิดทางเส้นหนึ่งให้เขา

เป่าชิงหวังเคลื่อนไหวเร็วมาก เขาเดินมาที่ประตู โดยมีพวกผีคุ้มกัน

ส่วนระยะห่างที่พวกเราหลีกให้ มีประมาณ 8 เมตรได้

ในเวลานี้ว่านเหวยก็หยิบขวดอะไรสักอย่างออกมาหนึ่งขวด ส่งสัญญาณว่ามันคือยาถอนพิษ

แต่เจ้าหมอผีคนนั้นยังหวาดระแวง เขาพูดกับว่านเหวยว่า “ ข้าจะรู้ได้ยังไงว่านั่นคือยาถอนพิษ ถ้าเกิดเป็นยาพิษขึ้นมา ข้าไม่ต้องจบเห่กันพอดีเหรอ ? ”

ว่านเหวยทำหน้าเย็นชา “ บนตัวฉันไม่มียาพิษ มีแค่ยางูทองเม็ดนี้เท่านั้น แกจะเชื่อหรือไม่ก็เชิญ ยังไงคนที่โดนพิษก็ไม่ใช่ฉันอยู่แล้ว ! ”

ในตัวเป่าชิงหวังมีพิษงูอยู่ ที่จริงตอนนี้เขาก็กำลังหวาดกลัวมาก

เขาเลิกคิ้วขึ้น แล้วพูดด้วยเสียงของคนกัดฟัน “ ได้ ! พอฉันนับถึงสามแล้ว พวกเราก็มาแลกคนกับยากัน ! ”