spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
*ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
ตอนที่ 524 แรงอาฆาตในผืนป่า
หลังออกมาจากหอพัก พวกเราไม่กี่คนก็รีบไปที่เขาทางตอนเหนือทันที
เขาทางตอนเหนืออยู่ห่างจากที่นี่ไม่ไกลนัก ใช้เวลาเดินทางประมาณ 10 นาทีได้
ตอนนี้พวกเรากำลังรีบ เลยไม่มีเวลาเดินเรื่อยเปื่อย เราเร่งฝีเท้ายิ่งกว่าเดิม รีบเข้าใกล้ป่าเล็กๆผืนนั้น
ระหว่างทาง ผมพูดกับอู่ฮุ่ยฮุ่ยว่า “ อู่ฮุ่ยฮุ่ย เธอลองคิดดู ช่วงนี้เธอไปทำให้ใครไม่พอใจเอาไว้ไหม คนที่อยากฆ่าเธอ น่าจะแค้นเธอไม่น้อย ไม่อย่างงั้นคงไม่จ้างนักฆ่า ใช้ผีร้ายมาจบชีวิตเธอแน่ๆ ”
พออู่ฮุ่ยฮุ่ยได้ยินแบบนั้น ก็ขมวดคิ้วและเผยสีหน้าสงสัยออกมาในทันที “ ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
ฉันคิดมาพักใหญ่แล้ว ในบรรดาคนที่ฉันรู้จัก ดูเหมือนฉันก็ไม่ได้ไปทำให้ใครไม่พอใจเอาไว้นะ
แถมเรื่องต้องห้ามที่สุดของพวกเรานักแสดง ก็คือสร้างความบาดหมาง ในเวลาส่วนใหญ่ฉันมักจะยิ้มเสมอ ถึงจะโมโห ก็ยังไม่ระบายมันออกมา ! ”
พอได้ยินอู่ฮุ่ยฮุ่ยพูดถึงขนาดนั้น ผมก็คิดว่าเรื่องนี้ดูคลุมเครือยิ่งกว่าเดิม
แล้วสรุปเป็นใครกันแน่ มีปมความแค้นอะไร จนถึงกับต้องจ้างนักฆ่ากัน
เมื่อไม่มีเงื่อนงำ ก็ได้แต่รอเจอเจ้าหมอผีคนนั้นเท่านั้น บางทีเราอาจได้เบาะแสอะไรบ้าง
ผ่านไปไม่นาน พวกเราก็มาถึงป่าเล็กๆผืนหนึ่ง
เพิ่งมาถึงบริเวณป่า พวกเราก็สัมผัสได้ถึงไอเย็น พลังหยินของที่นี่แรงมาก
ภายใต้ดวงตาสวรรค์ ป่าตรงหน้า มีหมอกลอยฟุ้งไปทั่ว
สีหน้าของพวกเราเปลี่ยนเป็นหนักใจขึ้นมาทันที ขณะเดียวกันก็ได้เสียงผมพูดว่า “ ทุกคนระวังตัวเอาไว้ละ พลังหยินของที่นี่แรงมาก คงมีของอัปมงคลซ่อนอยู่แน่ๆ ! ”
ทุกคนไม่กล้ารอช้า ต่างรีบพยักหน้า ในเวลาเดียวก็เดินให้ช้าลง
ต่อจากนั้น พวกเราก็เดินไปข้างหน้าทีละก้าวๆ พยายามตามหาตัวเจ้าหมอผีคนนั้น
หลังจากเดินมาได้ประมาณ 5 นาที พวกเราก็มาถึงส่วนลึกของป่า
แต่ทันใดนั้นเอง พวกเราก็พบว่าเหมือนตรงหน้าของพวกเรา จะมีแสงไฟอยู่
แสงไฟอ่อนมาก แต่ก็เป็นแสงไฟอย่างแน่นอน และผมยังได้กลิ่นกระดาษไหม้และควันธูปด้วย
บ้านผมเปิดร้านขายของพวกนี้ คุ้นเคยกับกลิ่นของพวกนี้เป็นอย่างดี ไม่มีทางผิดพลาดอย่างแน่นอน
ตรงตำแหน่งแสงไฟลางๆนั่น อาจเป็นที่ตั้งของที่ทำพิธีประมาณ 80-90%
“ ระวัง ตรงหน้า อาจเป็นที่ทำพิธีของหมอผีคนนั้นแล้ว เตรียมอาวุธให้พร้อม ทำตัวให้พร้อมลงมือตลอดเวลา อู่ฮุ่ยฮุ่ย เธออยู่ติดกับฉันเอาไว้นะ ! ” ผมรีบพูด ด้วยท่าทางเคร่งขรึม
อู่ฮุ่ยฮุ่ยดูกังวลมาก เธอไม่พูดอะไร เพียงพยักหน้ารับเท่านั้น
ต่อจากนั้น พวกเราก็รีบเข้าไปใกล้แท่งพิธีตรงหน้า
พอเข้ามาใกล้ได้ประมาณ 10 เมตร พวกเราก็เห็นแสงไฟที่เลือนลางนั้นอย่างชัดเจน
ที่นั่นมีเทียนอยู่สองเล่ม วางอยู่บนก้อนหิน ด้านหน้ายังมีธูปที่จุดเอาไว้แล้วด้วย
มันชัดเจน ที่นี่คือตำแหน่งที่ใช้ทำพิธีอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่นอกจากแท่นทำพิธีแล้ว พวกเรากลับไม่เห็นมีใครอยู่ที่นี่สักคน
พวกเราเข้าไปใกล้อย่างระมัดระวัง เมื่อมาถึงตรงแท่นพิธีแล้ว เราก็พบว่าธูปพวกนั้นเพิ่งถูกจุดไม่นานนี้
เห็นได้ชัดว่าคนที่จุดธูปพวกนี้ อยู่ใกล้ๆแถวนี้ เขายังไปได้ไม่ไกล
พวกเราไม่กี่คนดูระวังกันสุดๆ พยายามกวาดสายตามองรอบๆ
หลังจากนั้น ก็ได้ยินผมตะโกนไปยังป่าอันมืดมิดที่อยู่รอบๆ “ พวกเรามาแล้ว ออกมาเถอะ ! ”
ไม่มีเสียงตอบกลับ รอบๆยังคงเงียบงัน
ผมขมวดคิ้ว พูดกับรอบๆอีกครั้ง “ ทำไม ? ไม่กล้าออกมางั้นเหรอ ? ”
เสียงของผมยังก้องกังวาลไปรอบๆ แต่ก็ยังไม่มีเสียงคนตอบกลับมา
เวลาผ่านไปวินาทีแล้ววินาทีเล่า ราวกับผ่านไปประมาณหนึ่งนาทีได้ จู่ๆอู่ฮุ่ยฮุ่ยที่ยืนอยู่ข้างหลังผมก็กรีดร้องขึ้นมาด้วยความตกใจ “ อร๊าย ! ”
ที่นี่เงียบจนน่ากลัว จู่ๆอู่ฮุ่ยฮุ่ยก็กรี๊ดออกมาแบบนั้น พวกเราเลยตกใจในทันที
“ เป็นอะไรไป ? ” ทุกคนหันไปมองเธอ
แต่บนหน้าของอู่ฮุ่ยฮุ่ย กลับเขียนคำว่าตกใจเอาไว้ เธอยกนิ้วขึ้นอย่างสั่นเทา “ ธะ ธูป…… ”
พอได้ยินอู่ฮุ่ยฮุ่ยพูดว่าธูป พวกเราก็มองตามนิ้วเธอทันที
ผลลัพธ์พอมองตามไป ทุกคนก็ตกใจในทันที
ธูปที่ยังดีๆบนแท่นพิธีเมื่อกี้ ในเวลานี้กลับเผาไหม้ลงอย่างรวดเร็ว
แต่การเผาไหม้ของพวกมัน กลับผิดปกติสุดๆ
ธูปทั้งสามดอก นอกจากดอกตรงกลางแล้ว ดอกด้านข้างทั้งสองดอกกลับเผาไหม้ลงไปเรื่อยๆ เพียงแค่ชั่วพริบตาเดียวพวกมันก็ไหม้จนเกือบหมดแล้ว
พอเห็นถึงตรงนี้ ในสมองผมก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นทันที “ ตูม ” ขณะเดียวกันก็พูดออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“ สองสั้นหนึ่งยาว ! ”
มีคำกล่าวที่ว่า คนกลัวสามยาวสองสั้น แต่พวกผี กลัวสองสั้นหนึ่งยาว
ย้อนกลับไปตอนที่ผมและอาจารย์ไปทำพิธีให้คุณหนูเหวินในเมือง ก็เจอธูปสองสั้นหนึ่งยาวแบบนี้
จากนั้นศพของคุณหนูเหวิน ก็กลายเป็นผีดิบ
ตอนนี้ยังมีธูปสองสั้นหนึ่งยาวเกิดขึ้นอีก แล้วผมจะไม่ตกใจได้ยังไงละ
ผลลัพธ์เสียงของผมเพิ่งเงียบลง รอบๆที่เคยเงียบสงบ ก็มีเสียง “ ซวบๆๆ ” ดังขึ้น
ต่อจากนั้น จู่ๆรอบๆก็มีสายลมปรากฎขึ้น
ลมไม่แรงมาก แต่กลับเย็นเข้ากระดูกดำ ราวกับเข้าหน้าหนาวแล้วไม่มีผิด
สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นคือ พวกเรายังสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่ไม่อาจอธิบายได้ ความรู้สึกแบบนั้นทำให้คนรู้สึกขยะแขยง และหวาดกลัว
นี่คือแรงอาฆาต เป็นแรงอาฆาตที่รุนแรงมาก
หรือจะพูดอีกอย่างว่า มีวิญญาณร้ายอยู่แถวนี้
ผมตื่นตัวขึ้นมาในทันที “ ทุกคนระวังด้วย เจ้าหมอนั่นเริ่มลงมือกับพวกเราแล้ว ! ”
หลังจากพูดจบ ผมก็ชักดาบไม้ออกมาทันที “ พรึบ” เสียงดาบออกจากฝัก
เหล่าเฟิงและหยางเฉ่วเองก็เริ่มเคลื่อนไหว พวกเขาเองก็ชักดาบออกมาเช่นกัน สุดท้ายเราทุกคนก็ล้อมอู่ฮุ่ยฮุ่ยไว้ตรงกลาง
แม้อู่ฮุ่ยฮุ่ยจะกลัวและกังวลสุดๆ แต่เธอก็ไม่ได้เจอเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก เธอจึงรักษาสติเอาไว้ได้
ไม่กลัวจนกรีดร้องหรือร้องไห้ออกมา
ทางฝั่งพวกเราเพิ่งเตรียมตัวเสร็จ จู่ๆตรงหน้าของผม ก็มีร่างสีขาวลอยเข้ามา
พอเจ้าร่างสีขาวนั่นปรากฎตัวขึ้น ม่านตาผมก็ขยายใหญ่ และจับดาบในมือแน่นขึ้นทันที
เมื่อมองดูให้ละเอียดแล้ว เจ้าร่างสีขาวนั่น ก็คือวิญญาณร้ายหนึ่งตน
ชุดสีขาว ใบหน้าขาวซีด ดวงตาไร้ม่านตา ตัวลอยเข้ามาหาพวกเราทั้งๆแบบนั้น
“ มาแล้ว ! ” ผมพูด
ผมล็อคดวงตาเอาไว้ที่มัน สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของมัน ขอแค่เจ้านี่กล้าเข้ามาใกล้ ผมก็ต้องกำจัดมันได้ในไม่กี่นาทีอย่างแน่นอน
แต่เจ้านี่ยังไม่ทันเข้ามาใกล้ อีกทางด้านหนึ่ง ก็มีร่างสีขาวปรากฎขึ้นอีกร่าง
พอเห็นถึงตรงนี้ ในใจผมก็มีเสียงดัง “ กึก ” หรือว่าที่นี่จะมีวิญญาณร้ายอยู่สองตัว
หากเป็นแบบนี้ งั้นก็ต้องเปลืองแรงอีกหน่อยแล้ว
แต่ความคิดนี้ของผมยังทันหายไป เหล่าเฟิงที่อยู่หลังผม ก็พูดขึ้นมาว่า “ ทางฉันก็มีเหมือนกัน ! ”
พอได้ยินเหล่าเฟิงพูดแบบนั้น ผมก็หันไปมองทันที
ผลลัพธ์พอหันไป ผมก็เห็นทางเหล่าเฟิง มีวิญญาณร้ายลอยเข้ามาสองตัว
แม่งเอ้ย ! ถ้าเป็นแบบนี้ ก็มีทั้งหมดสี่ตัวน่ะซิ
สามต่อสี่ และยังต้องปกป้องคนอีกหนึ่งคน ผมรู้สึกกดดันขึ้นมาทันที
ในขณะที่ผมกำลังคิดแบบนั้น เสี้ยววินาทีต่อมา จู่ๆหยางเฉ่วก็พูดขึ้นว่า “ ทางนี้ก็มีเหมือนกัน ! ”
พอได้ยินหยางเฉ่วพูด ผมก็ตัวสั่นพักหนึ่ง แต่ก็ยังหันไปมอง
ใช่จริงๆ ทางฝั่งหยางเฉ่วก็มีวิญญาณร้ายชุดขาวอีกสองตัว แถมบนตัวยังปลดปล่อยพลังหยินอันเข้มข้นออกมาอีกด้วย
จากกลิ่นอายนี้ ผมสามารถตัดสินได้ว่า วิญญาณร้ายพวกนี้ล้วนอยู่ในช่วงเต้าฉือขั้นสุดจนถึงขั้นเต้าชือ
พูดอีกอย่างคือ พลังของพวกมันเกือบเท่ากับพวกเรา
แต่จากด้านจำนวนคน อีกฝ่ายมีมากกว่าเราเท่าหนึ่ง
และยังไม่รวมถึงเจ้าหมอผีที่ซ่อนตัวอยู่ ไม่ยอมออกมาให้พวกเราเห็นหน้าซะที
แม่งเอ้ย ! คิดไม่ถึงจริงๆ นอกจากผีร้ายที่พวกเราฆ่าตายไปก่อนหน้านี้แล้ว ในป่าแห่งนี้ ยังมีผีร้ายซ่อนอยู่อีกหกตัว ถึงว่าทำไมเจ้าหมอนั่นถึงกล้าท้าสู้กับพวกเรา ที่แท้เจ้าหมอนั่นก็เตรียมพร้อมเอาไว้เต็มที่แล้ว……