spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 521 สังหารผีร้าย

ในสมองเพิ่งมีความคิดนี้ปรากฎขึ้น ผมก็ตัดสินใจจะเปิดใช้วิชาเฟินเทียนกง เพื่อให้ทำเห็นผลแพ้ชนะไปเลย

แต่ทันใดนั้นเอง ผีร้ายที่ยังดุร้ายอยู่เมื่อกี้ กลับดูเคลื่อนไหวช้าลง

แม้มันจะไม่ชัดเจนมากนัก แต่ผมก็สังเกตเห็น

ไม่ใช่แค่นั้น พลังหยินในตัวเขา ยังค่อยๆถดถอยลงด้วย

หรือก็คือ พลังของอีกฝ่ายกำลังลดลง

เมื่อเห็นถึงตรงนี้ ผมก็เริ่มงงนิดหน่อย

ตามหลักแล้ว ผีร้ายควรสู้ได้เป็นเวลานานถึงจะถูก อย่างน้อยก็ต้องนานกว่าคนปราบภูติผีที่อยู่ในระดับเดียวกัน

นี่เพิ่งผ่านไปแค่ 20 นาที แม้แต่พวกเรายังสู้ไหว แล้วทำไมพลังของอีกฝ่ายถึงลดลงได้ละ

ในใจมีความรู้สึกสงสัยหน่อยๆ แต่สำหรับผมแล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องดีสุดๆไปเลย

หากเป็นแบบนี้ ผมก็ไม่จำเป็นต้องใช้วิชาเฟินเทียนกงแล้ว

ถึงจะเป็นแบบนั้น ผมก็ต้องทนสู้ต่ออีกหน่อย และร่วมมือสังหารเจ้าผีร้ายตนนี้กับเหล่าเฟิง

เนื่องจากหลังใช้วิชาเฟินเทียนกงแล้ว ผมจะอ่อนแอมาก และทำให้รู้สึกไม่สบายตัวสุดๆ

ในเวลาเดียวกัน เหล่าเฟิงเองก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของผีร้าย เขาเองก็ตกใจและสงสัยนิดหน่อย

พอเห็นเหล่าเฟิงเหมือนยังไม่แน่ใจ ทางฝั่งผมก็สู้กับผีร้ายและตะโกนออกมาว่า “ เหล่าเฟิง พลังของเจ้าหมอนี่กำลังลดลง พวกเราพยายามกันอีกหน่อย เดี๋ยวเจ้าหมอนี่ก็ต้องตายแน่ๆ ! ”

พอเหล่าเฟิงได้ยินผมพูดถึงขนาดนั้น เขาก็มั่นใจว่าตัวเองคิดถูกทันที

ขณะเดียวกันก็พูดขานรับว่า “ ได้ ! ”

เสียงเพิ่งเงียบลง เหล่าเฟิงก็ตวัดดาบ เห็นได้ชัดว่าเขาเพิ่มพลังลงไปมากกว่าเดิม

ผมเองก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง เริ่มโจมตีแรงกว่าเดิมทันที……

ในเวลานี้ผีผู้ชายที่เคยสู้กับพวกเราอย่างเท่าเทียม กลับทำได้แค่ตั้งรับ ไม่รู้พลังของเขาลดลงมาเยอะขนาดไหน

แม้ผมและเหล่าเฟิงจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมพลังของเจ้าหมอนี่ถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนั้น แต่มันก็ไม่สำคัญแล้ว

สิ่งสำคัญคือ ขอแค่จัดการเจ้าหมอนี่ได้ นั่นก็เพียงพอแล้ว

ในเวลาเดียวกันนั้น หยางเฉ่วที่นอนสลบอยู่ ก็ฟื้นขึ้นมา

หยางเฉ่วค่อยๆลุกขึ้นนั่งบนโซฟา เธอส่ายหัวไปมา

ตอนเห็นผมและเหล่าเฟิงกำลังต่อสู้กับผีร้าย เธอก็ตกใจในทันที “ ติงฝาน เฟิงเฉ่วหาน…… ”

พอได้ยินน้ำเสียงตกใจของหยางเฉ่ว มุมปากผมก็ยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็พูดขึ้นในขณะต่อสู้กับผีร้าย “ ตื่นแล้วเหรอ ! ไม่เป็นไรใช่ไหม ? ”

หยางเฉ่วรีบลุกขึ้น เธอไม่ลังเลเลยสักนิด เปิดใช้พลังทั้งหมด แล้วพุ่งเข้ามาทันที

ในเวลาเดียวกันก็พูดว่า “ ไม่เป็นไร ! ”

เสียงเพิ่งเงียบลง หยางเฉ่วก็เข้ามาอยู่ในวงต่อสู้แล้ว

ตอนนี้ พวกเราสู้สามต่อหนึ่ง

แถมเจ้าหมอนี่ก็อ่อนแอลงมาเยอะมาก ไหนเลยจะเป็นคู่ต่อสู้กับพวกเราได้

สถานการณ์ของผีร้ายพลิกกลับ ในเวลานี้ไม่สามารถสู้กับพวกเราได้อย่างง่ายดายแล้ว เขาแทบโดนโจมตีอยู่ฝ่ายเดียว

ผ่านไปแค่สิบกระบวนท่า เจ้าผีร้ายตนนี้ก็เผยช่องโหว่ออกมา

ผมเห็นช่องโหว่ของอีกฝ่ายทันที ทันใดนั้นผมก็ทำหน้าดีใจ แล้วแทงดาบไม้เข้าไปที่ช่องโหว่นั้นอย่างรวดเร็ว

“ ฉึก ” ผีร้ายตนนั้นไม่ทันได้ตอบสนองใดๆ เขาก็โดนผมแทงเข้าที่ซี่โครงซ้ายเต็มๆ

ดาบไม้ท้อมีผลต่อสิ่งชั่วร้าย เป็นอาวุธปราบภูติผี

การแทงในคราวนี้ จึงทำให้ผีผู้ชายตนนั้นกรีดร้องออกมาทันที ท่าทางทรมานมาก ตัวแข็งทื่อในทันที

“ อ้า ! ” เสียงกรีดร้องดังก้องไปทั่วห้อง จนคนฟังรู้สึกปวดแก้วหู

เหล่าเฟิงและหยางเฉ่วไม่ปราณีแต่อย่างใด เหล่าเฟิงพลิกมือตวัดดาบ แทงทะลุร่างผีร้ายจากทางด้านหลัง

หยางเฉ่วประสานอิน แล้วชี้ไปที่หน้าผากของผีร้าย

ต่อจากนั้น เราก็ได้ยินหยางเฉ่วพูดว่า “ ขอเชิญเทพลุ่ยลิ้ง ทำลาย ! ”

เมื่อคำพูดนี้ดังขึ้น คลื่นพลังของหยางเฉ่วก็พุ่งตรงเข้าไปในหน้าผากของผีร้ายทันที

ตรงนี้คือจุดอันตรายของพวกภูติผี หากโดนเข้าก็อาจวิญญาณแตกสลายได้เลย

เราได้ยินเพียงเสียงดัง “ ปัง ” ตัวเจ้าผีร้ายกรีดร้องออกมาไม่หยุด

ผีร้ายตรงหน้าพวกเรา ระเบิดกลายเป็นแสง หรือวิญญาณแตกสลายไปในทันที

แรงอาฆาตที่อยู่ในห้อง ก็ค่อยๆจางหายไปพร้อมกับร่างของเจ้าผีร้ายเช่นกัน

เมื่อเห็นถึงตรงนี้ ผมและเหล่าเฟิงก็ปล่อยมือจากดาบ ในขณะเดียวกันก็อดถอนหายใจออกมาไม่ได้

แม้จะฆ่าผีร้ายตนนี้แล้ว แต่ระดับพลังของเจ้าผีร้ายตนนี้ ก็ถือว่าร้ายกาจมาก

ถ้าไม่ได้เป็นเพราะพวกเรามาทันเวลา หยางเฉ่วและอู่ฮุ่ยฮุ่ย ก็คงตายในมือมันไปแล้ว โชคดีที่ทุกอย่างจบลงแล้ว

ใบหน้าเปื้อนยิ้ม พร้อมความรู้สึกสบายไปทั้งตัว “ โอเค จบแล้ว ! ”

พอหยางเฉ่วได้ยินผมพูดแบบนั้น เธอเองก็ดีใจมากเช่นกัน “ ตอนฉันมาถึงฉันประเมินเจ้าหมอนี่ต่ำไป 

เลยสลบไป โชคดีที่พวกนายมาทัน ไม่อย่างงั้นฉันได้จบเห่แน่ ฮุ่ยเอ๋อร์ละ ? ทำไมฉันไม่เห็นเธอละ ! ”

พอได้ยินหยางเฉ่วพูดแบบนั้น ผมก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา ผมอยากรู้ว่าตอนหยางเฉ่วมาถึง มันมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกันแน่

ดังนั้นผมเลยพูดว่า “ ฮุ่ยเอ๋อร์ไม่เป็นอะไร เธออยู่ข้างล่าง เออใช่หยางเฉ่ว ตอนเธอมาถึงเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมเธอถึงสลบไปได้ ? ”

หยางเฉ่วถอนหายใจออกมา จากนั้นก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอให้พวกเราฟังสั้นๆ

เธอบอกว่าหลังหยางเฉ่วคุยโทรศัพท์กับผมแล้ว เธอก็หยิบอาวุธต่างๆแล้วแอบออกมาจากหอพัก 

จากนั้นก็รีบตรงมาที่นี่ทันที

เพิ่งมาถึงที่นี่ เธอก็สัมผัสได้ถึงพลังหยินที่เข้มข้น

หยางเฉ่วเองก็ไม่ลังเลเลยสักนิด เธอเปิดตา แล้วรีบขึ้นมาบนตึกทันที

เพราะประตูเปิดอยู่แล้ว หยางเฉ่วจึงเข้ามาในห้องทันที

หลังเข้ามาในห้อง หยางเฉ่วก็ไม่ได้เจอกับผีร้าย เธอจึงเริ่มค้นหาตัวอู่ฮุ่ยฮุ่ย

ต่อจากนั้น หยางเฉ่วก็หาตัวอู่ฮุ่ยฮุ่ยเจอในตู้

อู่ฮุ่ยฮุ่ยเห็นหยางเฉ่วมาที่นี่ เธอเลยดีใจ โยนยันต์ที่ผมให้เธอไว้ทิ้งทันที

แต่เพิ่งโยนยันต์ทิ้ง ก็เกิดเรื่องขึ้นเลย

จู่ๆผีร้ายที่ซ่อนตัวอยู่ตรงมุมห้องก็ปรากฎตัวขึ้น และยังไม่รอให้ทั้งสองคนตั้งตัว เจ้าผีร้ายตนนั้นก็พ้นควันบางอย่างออกมา จากนั้นพวกเธอก็สลบไปในทันที

ส่วนเรื่องต่อจากนั้น พวกเธอย่อมจำไม่ได้เป็นธรรมดา……

พอได้ยินถึงตรงนี้ ผมก็แอบพูดในใจว่าเจ้าผีตนนี้ร้ายมาก ลงมือได้จังหวะจริงๆ

แต่เรื่องนี้จบแล้ว ไม่ว่ายังไงเจ้าหมอนั่นก็ตายแล้ว

สิ่งที่พวกเราต้องทำต่อจากนี้ ก็คือถามอู่ฮุ่ยฮุ่ยว่าไปยุ่งกับเจ้าหมอนี่ได้ยังไง

สถานที่แห่งนี้ไม่ใช่ที่ที่มีแรงอาฆาตอะไร และตอนนี้อู่ฮุ่ยฮุ่ยก็ดังถึงขนาดนั้น ช่วงหลายวันนี้ก็ไปร่วมกิจกรรมกับทางร้านค้าต่างๆตลอด อยู่ในที่ที่มีคนเยอะขนาดนั้น เธอไม่น่าจะไปคลุกคลีกับของแบบนี้ได้ซิ

และเรื่องที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือ เจ้าผีร้ายตนนี้ร้ายกาจมาก ถึงกับเลื่อนระดับเป็นผีชุดเหลืองแล้ว

แต่เพิ่งคิดมาถึงตรงนี้ จู่ๆเฟิงเฉ่วหานที่อยู่ข้างๆก็ย่อตัวลง พร้อมพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงงงงวย “ นี่คืออะไร ? ”

หลังจากพูดจบ เฟิงเฉ่วหานก็หยิบบางอย่างขึ้นมาจากพื้น

ผมและหยางเฉ่วเองก็เกิดสงสัยขึ้นมา เลยหันมามองทางเฟิงเฉ่วหานทันที

ผลลัพธ์พอหันมามอง ผมและหยางเฉ่วก็ตกใจในทันที

เพราะพวกเราพบว่า ในมือของเฟิงเฉ่วหาน มีคนกระดาษสีดำอยู่หนึ่งตัว

เราไม่ได้เห็นของสิ่งนี้ครั้งแรก พวกผีที่จางจึเทาหรือกุ่ยซานหยวนควบคุม หลังพวกทาสผีตายแล้ว 

ก็จะทิ้งคนกระดาษสีดำแบบนี้เอาไว้ทั้งนั้น

“ คนกระดาษ…… ” ผมพูดตามที่จิตใต้สำนึกบอก ใจที่เคยสงบ ก็กลับมาร้อนรนอีกครั้ง

“ ที่นี่จะมีของแบบนี้อยู่ได้ยังไง ? ” เฟิงเฉ่วหานเองก็พูดด้วยน้ำเสียงสงสัย

แต่เสียงของเขาเพิ่งเงียบลง สีหน้าของหยางเฉ่วก็เปลี่ยนไป เธอพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตกตะลึง 

“ หรือ หรือว่าผีร้ายตัวนั้นไม่ใช่ผีร้ายทั่วไป แต่ยังมีคนคอยบงการอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ ? ”