spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 508 รุมสังหารท่านเทพแห่งสำนักลื่อเย่

เพราะอาจารย์บาดเจ็บ ผมเลยโมโหสุดๆ

ตอนนี้พอเห็นปีศาจเสือดาวยังคงสู้อยู่กับปู่หูลิ่วและยายหูชี ผมก็ไม่คิดจะยืนดูนิ่งๆเลยสักนิด ในวินาทีนั้นผมวิ่งเข้าไปทันที

ในมือผมกำมีดปลิดวิญญาณ วิ่งเข้าไปใกล้หลังของปีศาจเสือดาวตนนั้นเรื่อยๆ

ส่วนหูเหมยเธอเร็วกว่าผม ตอนนี้เข้าไปในเขตต่อสู้แล้ว

แต่ปีศาจเสือดาวตนนั้นแข็งแกร่งมากจริงๆ แม้จะบาดเจ็บสาหัส แต่เจ้าหมอนั้นก็ยังแข็งแกร่งอยู่ดี

เพียงชั่วพริบตา ผมก็เข้ามาในบริเวณที่ต่อสู้กันแล้ว

แต่ผมไม่ได้โดนความโกรธครอบงำ ผมรู้ความสามารถของตัวเองดี เมื่ออยู่ต่อหน้าปีศาจเสือดาว 

พลังอันน้อยนิดอย่างผมเป็นแค่มดปลวกตัวหนึ่งเท่านั้น

ดังนั้น ผมไม่ได้วู่วามลงมือ เพียงรออยู่รอบนอก เตรียมตัวรอให้ปีศาจเสือดาวเผยช่องโหว่ออกมา จากนั้นผมก็จะลงมือกับเขาทันที

หูเหมยเองก็ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันกับพวกเขา เธอเองก็แข็งแกร่งกว่าผมแค่นิดหน่อยเท่านั้น

เธอเองก็เป็นเหมือนผม ต่างรอคอยโอกาส ผมอยู่ซ้ายเธอก็อยู่ขวา หากมีโอกาสเมื่อไหร่ผมและหูเหมยก็จะลงมือทันที

ถ้าล้มเหลว ผมก็จะไม่หยุดกับที่เลยสักวินาที ไม่อย่างงั้นชีวิตของตัวเองอาจตกอยู่ในอันตราย

เมื่อเวลานั้นมาถึงไม่เพียงจะไม่ช่วยพวกปู่หูลิ่ว กลับกันยังจะเป็นตัวถ่วงให้กับพวกเขา แบบนั้นจะไม่ดีเอา

การต่อสู้ดุเดือดผิดปกติ ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ ปู่หูลิ่วและยายหูชี ได้สู้กับปีศาจเสือดาวมาครึ่งชั่วโมงแล้ว

แม้ผมและหูเหมยจะรอคอยโอกาสอยู่ทั้งสองด้าน แต่เราก็ยังไม่เห็นโอกาสดีๆ การต่อสู้ยังคงคู่คี่สูสีต่อไป

แต่ ผมกลับสังเกตเห็นจังหวะหายใจของปีศาจเสือดาว ตอนนี้มันค่อยๆเร็วขึ้น การโจมตีก็ไม่ได้ดุดันเหมือนเมื่อตอนแรกแล้ว

ผมเดาว่านี่อาจเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของปีศาจเสือดาว เนื่องจากเมื่อคืนเจ้าหมอนี่บาดเจ็บหนัก 

แม้ว่าการฟื้นตัวของเขาจะเร็ว แต่ก็ไม่มีทางหายภายในเวลาคืนเดียว

ตอนนี้ยังมาสู้แบบดุเดือดกับพวกปู่หูลิ่ว จึงอาจเป็นไปได้มากที่มันจะส่งผลกระทบต่อบาดอาการบาดเจ็บภายในของเขา

ขอแค่พวกเราพยายามต่อไป ทำให้เขาต้องหักโหมแบบนี้ต่อไป

เจ้าปีศาจเสือดาวตนนี้ ต้องเผยช่องโหว่ออกมา แล้วสุดท้ายเขาก็จะโดนพวกเราจัดการ

ดังนั้น พวกเราทุกคนเลยไม่ยอมแพ้ ยังคงจับตาดูการต่อสู้อย่างใกล้ชิดต่อไป

ผ่านไปอีกประมาณ 5 นาที ในที่สุดโอกาสที่รอคอยก็มาถึง

จู่ๆปีศาจเสือดาวก็ปะทะฝ่ามือกับปู่หูลิ่วและยายหูชี ทั้งสามคนต่างนำพาพลังอันมหาศาล

การปะทะกันครั้งนี้ ทำให้เราได้ยินเพียงเสียงดัง “ ปัง ” คลื่นพลังอันมหาศาลทั้งสามนั้นระเบิดออกในทันที

คลื่นพลังที่ปั่นป่วนพวกนั้น เป็นเหมือนระลอกคลื่น พวกมันแพร่ออกไปรอบๆอย่างต่อเนื่อง

รอบๆของที่นี่ โดนกวาดด้วยคลื่นลมทันที

ไม่ใช่แค่นั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ หลังปะทะฝ่ามือนี้แล้ว ปู่หูลิ่ว ยายหูชี และปีศาจเสือดาว ต่างโดนซัดกระเด็นออกไป พวกเขาสูญเสียการทรงตัวชั่วขณะ

พอเห็นแบบนั้น ผมและหูเหมยที่รออยู่ก็มีคำว่า “ โอกาส ” ผุดขึ้นมาในสมองทันที

ผมและหูเหมยไม่ลังเลเลยสักนิด ต่างเล็งปีศาจเสือดาวที่กำลังสูญเสียการทรงตัว และกำลังถอยไปด้านหลังทันที

หูเหมยเป็นจิ้งจอก เธอเร็วกว่าผม เพียงแค่ชั่วพริบตาหูเหมยก็กระโดดลอยตัว “ โฮก ” หลังคำรามออกมา 

เธอก็กางกรงเล็บอันคมกริบข้างหนึ่ง แล้วเล็งและตวัดไปที่หัวของปีศาจเสือดาว

การกระทำทุกอย่างนี้เป็นเหมือนสายน้ำไหล มันเป็นการเคลื่อนไหวที่เร็วมาก

กรงเล็บในครั้งนี้ เต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง หากปีศาจเสือดาวโดนเข้า แม้จะไม่ตายแต่ก็ต้องเป็นแผลเหวอะ 

และบาดเจ็บสาหัสจนต้องล้มลงไปนอนกองกับพื้นอย่างแน่นอน

ส่วนผม วิ่งตามไปข้างหลัง พร้อมกำมีดปลิดวิญญาณแน่น ผมคิดจะไปโจมตีซ้ำ

แม้เจ้าปีศาจเสือดาวที่สูญเสียการทรงตัวตนนั้นจะยังไม่ทันได้ยืนดีๆ แต่เขากลับเห็นการโจมตีของหูเหมยแล้ว สีหน้าเขาเลยเปลี่ยนไปทันที เขาทำหน้าตกใจและหวาดกลัวออกมาเล็กน้อย

จากนั้นก็รีบเบี่ยงตัว พยายามหลบกรงเล็บของหูเหมยอย่างสุดตัว

ไม่พูดไม่ได้ ปฏิกิริยาตอบสนองของเจ้าหมอนี่มันเร็วจริงๆ

ร่างกายของเขาเหมือนกำลังบิดเบี้ยว หลบการโจมตีของหูเหมยแบบดิบๆ

กรงเล็บของหูเหมย เฉือนผ่านหน้าเขาไป แต่มันก็ยังทิ้งรอยข่วนไปรอยหนึ่ง

หลังคาดจากกรงเล็บของหูเหมยแล้ว ปีศาจเสือดาวก็พลิกฝ่ามือหันมาโจมตีเธอ

ตัวหูเหมยที่อยู่กลางอากาศ เธอไม่มีทางหลบได้

บวกกับปีศาจเสือดาวมีพละกำลังมหาศาล และเคลื่อนไหวเร็วสุดๆ

ผลลัพธ์ฝ่ามือนั่น ซัดเข้าที่ซี่โครงซ้ายของหูเหมยเต็มๆ

“ ปัง ” ต่อจากนั้นเสียงกระดูกหักสองสามซี่ก็ดังขึ้น จากนั้นเราก็ได้ยินเสียงของหูเหมย พร้อมด้วยร่างของเธอที่กระเด็นออกมา……

“ เสี่ยวเหมย ! ”

“ หลาน ! ”

ปู่หูลิ่วและยายหูชีพูดด้วยความตกใจ จากนั้นก็รีบวิ่งไปทางหูเหมยที่โดนโจมตีทันที

ไม่พูดไม่ได้ เจ้าปีศาจเสือดาวตนนี้ร้ายกาจและแข็งแกร่งจริงๆนั่นแหละ

ในขณะที่ยังทรงตัวไม่ได้ และภายใต้สถานการณ์เร่งด่วน เขาไม่เพียงหลบการโจมตีของหูเหมยได้ 

แต่ยังโจมตีหูเหมยกลับได้อีกด้วย

ฝีมือแบบนี้ จะเห็นได้ว่าทักษะการต่อสู้และความสามารถของอีกฝ่ายยอดเยี่ยมมาก

แต่ก็น่าเสียกาย ไม่ว่าเจ้าหมอนี่จะร้ายกาจขนาดไหน แต่มันก็ต้องมีจุดจบเสมอ ตอนนี้อย่าได้หวังจะหนีจากเงื้อมมือผมไปได้เลย

ในขณะที่อีกฝ่ายซัดฝ่ามือใส่หูเหมย ผมก็เข้ามาใกล้เขาแล้ว ผมเหมือนกับภูติผีตนหนึ่ง ที่เข้ามาปรากฎตัวที่ด้านหลังของปีศาจเสือดาว

“ ไอ้ชั่ว เวลาตายของแกมาถึงแล้ว ! ” ผมพูดอย่างเย็นชา

ส่วนปีศาจเสือดาวตนนั้น ก็ตื่นตกใจขึ้นมาทันที

เมื่อกี้ตอนหลบการโจมตีของหูเหมย และยังโจมตีกลับนั้น ถือเป็นขีดจำกัดของร่างกายเขาแล้ว

ตอนนี้ เมื่อด้านหลังยังมีศัตรูปรากฎตัวขึ้นอีก เขาก็แทบโต้กลับไม่ได้ ส่วนผมก็ปรากฎตัวออกมา 

ในช่วงเวลาสำคัญพอดี

ในมือกำมีดปลิดวิญญาณแน่น พร้อมเล็งไปที่หลังของปีศาจเสือดาว จากนั้นผมก็แทงมีดลงไปทันที

ผมลงมือไร้ความปรานี “ ฉึก ” คมมีดแทงทะลุเสื้อคลุมสีดำของเขาทันที สุดท้ายมันก็ลงไปปักบนหลังของเขา

“ อ้า ! ” เจ้าปีศาจตนนั้นกรีดร้อง พร้อมตัวสั่นอยู่พักหนึ่ง

มีดปลิดวิญญาณเป็นอาวุธธรรมดาที่ไหนละ ความสามารถอันยิ่งใหญ่ของมันคือการดูดซับพลังวิญญาณ

มีดปลิดวิญญาณเพิ่งเข้าไปในตัวอีกฝ่าย ปีศาจเสือดาวก็สัมผัสได้ว่าพลังในตัว ไหลไปที่มีดปลิดวิญญาณอย่างต่อเนื่อง ราวกับพวกมันกำลังโดนอาวุธชิ้นนี้กลืนกิน

หลังมีดปักเข้าไปที่หลังของอีกฝ่าย ผมก็หมุนข้อมือ เพิ่มพื้นที่แผลเขาทันที

สิ่งที่ผมจะทำในคืนนี้คือ ฆ่าเจ้าปีศาจตรงหน้าตนนี้ ผมไม่อยากให้เขามีโอกาสหรือความเป็นไปได้ในการมีชีวิต

ในขณะที่มีดปลิดวิญญาณเคลื่อนที่ เจ้าปีศาจตนนั้นก็กรีดร้องออกมาอีกครั้ง แต่ตัวเขาพุ่งไปข้างหน้าเร็วมาก จากนั้นเขาก็พยายามกลั้นความเจ็บบนตัวเอาไว้ แล้วทิ้งระยะห่างจากผมทันที

มือข้างหนึ่งของเขากุมแผลด้านหลังเอาไว้ เลือดสดๆไหลออกจากตามร่องนิ้วของเขาไม่หยุด

ร่างกายของเขาดูเซหน่อยๆ ใบหน้าเจ็บปวด ดวงตาเต็มไปด้วยไฟแค้น “ แก แกทำร้ายฉัน…… ”

“ ฮึ ! ทำร้ายงั้นเหรอ ? คืนนี้ฉันจะฆ่าแกต่างหาก ! ” ผมพูดอย่างดุดัน พร้อมกันนั้นผมก็ยกมีดปลิดวิญญาณขึ้นจะเข้าไปโจมตีอีกครั้ง

แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนคาดไม่ถึงคือ หลังเจ้าปีศาจตนนั้นโดนผมทำให้บาดเจ็บจนตกอยู่ในสภาพนั้นแล้ว ตอนนี้เขายังมีแรงสู้กลับเหลืออยู่อีก

จู่ๆเขาก็คำรามออกมา ทันใดนั้นพลังมหาศาลก็ออกมาจากร่างเขา พลังอันดำมืดแพร่ออกมาตามผิวของเขา

ต่อจากนั้นเขาก็ยกมือประสานอินขึ้นข้างหนึ่ง แล้วชี้มาทางผม “ เพี้ยง ! ”

ทันใดนั้นเอง หมอกอันดำมืด ก็ตรงเข้ามาหาผมทันที

พอเห็นฉากนี้ หน้าผมก็เปลี่ยนสีทันที

เมื่อกี้อาจารย์ก็เพิ่งบาดเจ็บเพราะหมอกดำของลูกสมุนคนนึง ถ้าผมโดนหมอกดำของเจ้าปีศาจเสือดาวตัวนี้เข้าไป ผมจะไม่จบเห่เลยเหรอ

ผมไม่กล้าลีลา รีบถอยหลัง เพื่อหลบการโจมตีนี้ทันที

พอทางผมหลบแล้ว เจ้าหมอกดำพวกนั้นก็พุ่งชนพุ่มไม้ที่ผมซ่อนตัวอยู่

ผลลัพธ์เจ้าพุ่มไม้พวกนั้น ส่งเสียง “ ซ่าๆๆ ” ออกมาทันที หลังจากนั้นผมก็เห็นใบไม้สีเขียวสด 

แห้งเหี่ยวลงทันที

ผิวของใบไม้ โดนกัดกร่อนทีละนิด จนสุดท้ายมันก็เหมือนกับใยแมงมุมที่เหลือแต่กิ่งก้านที่ตายแล้ว……