spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 496 ท่านเทพแสดงพลัง

ผมกำมีดปลิดวิญญาณแน่น มองปีศาจเสือดาวที่กำลังเข้ามา และยังมีชายชุดดำอีกคน ตอนนี้หัวใจของทุกคน ต่างเต้นแรง

ปีศาจงูยังแข็งแกร่งถึงขนาดนั้น แล้วถ้าปีศาจเสือดาวลงมือ มันจะรุนแรงขนาดไหนละ

ในระหว่างนั้น จู่ๆปีศาจเสือดาวก็ยกมือขึ้น

ทันใดนั้น พลังปีศาจจำนวนมหาศาลก็พุ่งขึ้นสูง คลื่นพลังสีดำมืดบดเบียดเป็นเกลียวคลื่น ทำให้คนที่เห็นตกใจกันทันที

“ ทุกคนระวัง ! ” ผมรีบพูด และเปิดใช้พลังทั้งหมดและตั้งสติทันที

แต่สิ่งที่ทำให้คนประหลาดใจคือ คลื่นพลังดำมืดพวกนั้นเพิ่งสัมผัสตัวพวกเรา เราทุกคนก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันมหาศาลที่ไม่อาจอธิบายออกมาได้

สายลมผสมกับไอปีศาจ ทรงพลังสุดๆ

ในวินาทีนั้น ทุกคนรู้สึกเหมือนโดนรถบรรทุกคันใหญ่ชนเข้าอย่างจัง ในเวลานั้นแต่ละคนต่างเริ่มเซกันเลยทีเดียว

ไม่เพียงเท่านั้นแต่ละคนยังถอยหลังไปสองสามก้าวตามสัญชาตญาณ ผลลัพธ์ไม่รอให้ยืนได้อย่างมั่นคง 

เจ้าคลื่นพลังปีศาจที่เข้ามาอย่างกับระลอกคลื่น ระลอกแล้วระลอกเล่า

และเป็นระลอกคลื่นที่ทรงพลัง พอระลอกที่สามสาดซัดเข้ามาเท่านั้นแหละ ทุกคนก็เซอีกครั้ง หรือแม้แต่รู้สึกเจ็บที่ท้อง และเสียงร้อง “ อ้า/อร๊าย ! ” ก็ตามขึ้นมาติดๆ

ต่อจากนั้น ผมก็เห็นเราทุกคนในที่นั้น ต่างถูกซัดกระเด็นออกไป แล้วล้มกลิ้งลงกับพื้นทีละคนๆ

แข็งแกร่ง แข็งแกร่งมากจริงๆ

ถึงกับโดนเรียกว่าเป็นท่านเทพแห่งสำนักลื่อเย่ สมแล้วที่มีพลังและฝีมือที่น่าทึ่ง

ยังไม่ได้เข้าใกล้ พวกเราแต่ละคนก็โดนพลังปีศาจซัดกระเด็นออกไปนอนกองกับพื้นแล้ว

และผมยังรู้สึกช็อก ตรงหน้าอกมีความเจ็บจากกล้ามเนื้อฉีกขาดเกิดขึ้น

หนึ่งในนั้นซ่งซานเหอที่เคยบาดเจ็บมาก่อนหน้านี้แล้ว ในเวลานี้หลังโดนพลังปีศาจซัดกระเด็นออกไป 

เขาก็กระอักเลือดสดๆออกมาทันที พร้อมด้วยหน้าที่ซีดเผือก

ผมเอามือกุมหน้าอก ใบหน้านิ่งเฉย ผมอยากลุกขึ้นมาให้เร็วที่สุด

แต่ไม่รอให้ผมได้ลุกขึ้น เงาดำของใครคนหนึ่งก็พุ่งออกมาจากหมอกดำพวกนั้นแล้ว

ไม่ใช่ใครอื่น เขาก็คือท่านเทพแห่งสำนักลื่อเย่ ปีศาจเสือดาว

นัยน์ตาของเขาเปล่งประกายเฉกเช่นเดียวกับตาปีศาจ เผยใบหน้าดุร้าย พร้อมพูดออกมาอย่างดุดัน 

“ แค่นี้ก็สู้ไม่ไหวแล้วเหรอ ? มันยังไม่จบหรอก ! ”

เมื่อมาถึงประโยคสุดท้าย อีกฝ่ายก็เพิ่มน้ำเสียง พูดขึ้นมาดุดันกว่าเดิม

และในขณะที่พูด กรงเล็บในมือของอีกฝ่ายก็ได้กางออก ราวกับสามารถตัดอากาศ พุ่งตรงลงมาที่หน้าผมทันที

เหล่าเฟิงและหยางเฉ่วที่อยู่ด้านข้างผม จู่ๆก็เห็นสถานการณ์เปลี่ยนไปแบบนั้น แต่ละคนจึงทำหน้าตกใจในทันที

“ ระวัง ! ” เหล่าเฟิงตะโกน

“ รีบหลบเร็ว ! ” หยางเฉ่วก็พูดด้วยความตกใจ

แต่อีกฝ่ายเร็วมาก ถึงจะอยากหลบ แต่ผมก็พบว่ามันสายไปแล้ว

ผมยกมือขึ้นตามที่สัญชาตญาณบอก ผมคิดจะให้มีดปลิดวิญญาณรับการโจมตี

แต่ทันใดนั้นผมกลับพบว่า แม้แต่ความเร็วในการยกมือของผม ก็ยังเร็วเท่าการโจมตีของอีกฝ่ายไม่ได้

ห่างชั้น นี่มันคือความห่างชั้นที่แท้จริง

พลังของผมต่ำเกินไป เมื่อเทียบกับปีศาจเสือดาวแล้ว มันไม่ใช่จำนวนน้อยๆ

ราวกับเวลาถูกหยุดไว้ ผมได้แต่มองกรงเล็บบนมือของปีศาจเสือดาว ค่อยๆตวัดลงมา เข้าใกล้หน้าผม 

หัวผมทีละนิดๆ

ในแววตาของผมเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ตัวชาไปครึ่งหนึ่ง

หากโดนกรงเล็บในคราวนี้เข้าไป แม้ผมจะไม่ตาย แต่ก็ต้องเสียโฉมอย่างแน่นอน

ผมอยากจะหลบ แต่ร่างกายกลับทำไม่ได้ดั่งใจ

ท้ายที่สุด ผมก็ได้แต่มองกรงเล็บอันคมกริบพวกนั้นเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ สุดท้ายระยะห่างของมันกับหน้าผากและตาของผมก็เริ่มใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ มากขึ้นเรื่อยๆ……

หยางเฉ่วและเหล่าเฟิงที่อยู่ด้านข้าง ใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่มเป็นที่เรียบร้อย พวกเขาคิดแน่ใจว่าผมจะต้องจบเห่แน่ๆ

แต่คนลิขิตไม่สู้สวรรค์ลิขิต ในขณะที่ทุกคนรวมถึงผม คิดว่าตัวเองต้องจบเห่ก็งานนี้แล้ว ต้องโดนปีศาจ

เสือดาวฉีกกระฉากใบหน้า ได้รับบาดเจ็บหนัก เหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น

ในช่วงเป็นตาย จู่ๆสายลมอันเยือกเย็นก็พัดมาทางผม ติดกันนั้นร่างของใครคนหนึ่งก็ปรากฎขึ้น

ราวกับใครคนนั้นโผล่ออกมาจากกลางอากาศ เขาเข้ามาขวางตรงหน้าผม

ในเวลาเดียวกัน ใครคนนั้นก็หยุดกรงเล็บอันคมกริบของปีศาจเสือดาวเอาไว้

ท้ายที่สุด กรงเล็บพวกนั้นต่างหยุดอยู่เหนือลูกตาของผม มันห่างออกไปเพียงไม่ถึงหนึ่งเซนติเมตร

จู่ๆสถานการณ์ก็เปลี่ยนไป ทำให้ทุกคนตกใจขึ้นมาอีกครั้ง

ในวินาทีนั้น ผมมองตาค้างเลยละ

เพราะผมพบว่า ในช่วงเวลาเป็นตายนั้น คนที่ยื่นมือเข้ามาช่วยไม่ใช่ใครอื่น เขาคนนั้นก็คือคนที่ช่วยผมในช่วงวิกฤตเสมอ ผีเมียผู้ที่คอยช่วยผมอยู่เสมอ มู่หลงเหยียน

ในช่วงเวลานั้น ผมมองมู่หลงเหยียนที่กำลังยืนขวางอยู่ด้านหน้าผม เธอใช้มือจับมือของปีศาจเสือดาวเอาไว้ หยุดการโจมตีที่จะทำร้ายผมอย่างกระทันหัน

ในใจของผม มีความรู้สึกที่ไม่อาจพูดออกมาได้ มันเป็นอะไรที่ทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นมาก

ในเวลาเดียวกัน ผมเองก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกหลังมีชีวิตรอด

ไม่รอให้ทุกคนตอบสนอง มู่หลงเหยียนที่จับมือปีศาจเสือดาวไว้ ก็พูดออกมาอย่างเย็นชา 

“ ไม่มีใครทำร้ายเขา ต่อหน้าฉันได้ ! ”

น้ำเสียงเย็นชา เข้ากระดูกดำและแฝงไปด้วยจิตสังหาร

ปีศาจเสือดาวตัวนั้นก็รู้สึกถึงความแข็งแกร่งของมู่หลงเหยียน คิ้วค่อยๆขมวดเข้าหากัน หากคิดจะสู้กับ

มู่หลงเหยียน เขาคงต้องใช้หลายอย่างถึงจะเป็นคู่ต่อสู้ของมู่หลงเหยียนได้

หรือแม้แต่เขาสัมผัสได้ว่ามือของมู่หลงเหยียน เป็นคีมหนีบหนักหลายหมื่นชั่ง แม้เขาอยากจะดึงมือกลับ 

แต่เขาก็ทำไม่ได้

ในระหว่างนั้น ลูกน้องอีกคนของปีศาจเสือดาวก็พุ่งเข้ามา

พอเห็นหัวหน้าตัวเองโดนมู่หลงเหยียนจับมือเอาไว้ เขาก็ตะโกนออกมาเสียงดังลั่น “ ปล่อยท่านเทพของเราเดี๋ยวนี้ ”

หลังจากพูดจบ เจ้าหมอนั้นก็คำรามออกมา แล้วเปิดผ้าคลุมหน้าออก

ทันใดนั้น ใบหน้าหนูก็ปรากฎสู้สายตาทุกคน ด้านหลังของมัน ยังมีหางหนูยาวออกมากว่าหนึ่งเมตร

มันชัดเจน เขาคิดจะลงมือกับมู่หลงเหยียน

แต่ดูเหมือนมู่หลงเหยียนจะทำเป็นไม่เห็นอีกฝ่าย เธอยังจับมือปีศาจเสือดาวเอาไว้

และทันใดนั้นเองจู่ๆปีศาจเสือดาวก็พูดกับลูกน้องคนนั้นว่า “ ถอยออกไป ! ”

พอปีศาจหนูได้ยินคำพูดนี้ แม้จะเลิ่กลักอยู่พักหนึ่ง แต่สุดท้ายก็ต้องหยุดเคลื่อนไหว และพูดกับปีศาจเสือดาวว่า “ ขอรับ ท่านเทพ ”

หลังจากพูดจบ เขาก็หยุดเคลื่อนไหว แต่ยังทำหน้าดุร้าย และเตรียมพร้อมโจมตีใส่มู่หลงเหยียนตลอดเวลา

ในเวลาเดียวกัน ปีศาจเสือดาวก็ทำหน้าซีเรียส กลั้นความเจ็บปวดที่ข้อมือเอาไว้ แล้วจ้องมายังมู่หลงเหยียน “ แม่นาง เจ้าเป็นใครกัน ? ”

พอมู่หลงเหยียนได้ยินอีกฝ่ายถามแบบนั้น กลับเค้นเสียงดัง ฮึ “ คนที่แกหาเรื่องไม่ได้ ! ”

หลังจากพูดจบ มู่หลงเหยียนก็ออกแรงที่มืออีกครั้ง ทันใดนั้นเสียง “ กร็อบ ” ก็ดังขึ้น มู่หลงเหยียนอาศัยแค่แขนเพียงข้างเดียว ก็สามารถหักข้อมือของปีศาจเสือดาวตนนี้ได้แล้ว

“ อ้า ! ” ปีศาจเสือดาวกรีดร้อง รู้สึกได้เพียงกล้ามเนื้อที่ฉีกขาด

มู่หลงเหยียนทำหน้าน้ำแข็ง เยือกเย็นดังเดิม เพียงซัดฝ่ามือออกไปครั้งหนึ่งเท่านั้น

“ ปัง ” คลื่นพลังหยินอันมหาศาลระเบิดออกมาในทันที

ปีศาจเสือดาวท่านเทพผู้แข็งแกร่งแห่งสำนักลื่อเย่ โดนซัดกระเด็นออกไปในทันที

ร่างของเขาร่วงหล่นลงเหมือนใบไม้ในฤดูใบไม้ผลิ ในช่วงเวลานั้นเขาล้มกลิ้งไปไกลกว่าเจ็ดแปดเมตร 

จนไปถึงข้างพุ่มไม้พุ่มหนึ่ง

“ ท่านเทพ ท่านเทพ…… ” ปีศาจหนูทำหน้าเหวอ รีบวิ่งตามไปทันที

ส่วนทางฝั่งของพวกเรา ต่างเห็นฉากนี้กันทุกคน

นอกจากพี่เฟิงแล้ว คนอื่นต่างมองเห็นมู่หลงเหยียนไม่ชัด เห็นได้เพียงแค่ร่างที่เลือนลาง

แต่คราวนี้ แต่ละต่างได้ยินเสียงมู่หลงเหยียนด้วย

ตอนนี้ เมื่อเห็นท่านเทพแห่งสำนักลื่อเย่ที่แข็งแกร่ง โดนซัดปลิวออกไปแบบนั้น

ทุกคนก็รู้สึกไม่อยากเชื่อเท่าไหร่ ต่างอดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเข้า และตกใจกันสุดๆ……