spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 488 ตัวเองเปลี่ยนเป็นปีศาจ

“ แค่กๆๆ…… ”

ตอนนี้อาการไอที่รุนแรงทำให้ผมรู้สึกเวียนหัวหน่อยๆ รู้สึกไม่สบายตัวมากๆ

พอมู่หลงเหยียนและยายโม่ที่อยู่ข้างๆเห็น ก็อดเป็นห่วงไม่ได้

ตอนแรกมันยังไม่มีอะไร เป็นอาการไอของคนเป็นหวัด เพียงไอไม่กี่ครั้งเท่านั้น

แต่เมื่อเวลาผ่านไป อาการไอของผมก็ไม่ลดลงเลยสักนิดกลับกันมันยังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

โดยเฉพาะในเวลานี้ หรือก็คือยามจื่อ

อาการไอของผมไม่เพียงไม่ทุเลาลง กลับกันเพราะเจ้าอาการไอนี่ ทำให้ผมรู้สึกแน่นหน้าอก หายใจสั้น 

เจ็บไปทั้งตัวอย่างกับโดนเข็มแทง เล่มแล้วเล่มเล่า

มู่หลงเหยียนเห็นผมไม่ดีขึ้น และเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่อาการเป็นหวัดตามปกติ

เธอจึงเข้ามาตบหลังผม และพูดกับผมว่า “ เจ้ากาก นาย นายเป็นอะไรไป ? ทำไมถึงไอหนักขนาดนี้ ? ”

“ แค่กๆๆ ฉัน ฉัน ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แค่กๆๆ…… ” ผมไอจนแทบพูดไม่ออก

และหน้าผมก็เริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ ตาแดงเริ่มมีเลือดคั่ง เส้นเลือดทั้งตัวเริ่มปูดขึ้นมา

สิ่งที่ผิดปกติและเป็นกุญแจหลักคือ ผมค่อยๆพบว่า ตัวเองเริ่มรู้สึกคันนิ้วและรู้สึกเสียวหน่อยๆ

เพราะความรู้สึกพิเศษแบบนี้ ทำให้ผมต้องยกนิ้วขึ้นมาดู

แต่ในขณะที่ผมยกมือขึ้น ผมก็ต้องตกใจในทันที

เพราะเล็บบนนิ้วของผมยาวขึ้นมาก และภายใต้เนื้อใหม่ จากขอบข้างที่ยาวเรียว กลับเปลี่ยนเป็นโค้งมน 

ราวกับอุ้งเท้าของแมว

ตอนเห็นภาพที่แปลกประหลาดแบบนั้น ม่านตาผมก็ขยายใหญ่ และเผยสีหน้าตกตะลึงออกมาทันที

“ เฮ้ย ” “ นี่ นี่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น แค่กแค่ก…… ”

ผมกลัวมาก เห็นได้ชัดว่ากระวนกระวายสุดๆ

ส่วนยายโม่และมู่หลงเหยียนที่ยืนอยู่ข้างๆ เมื่อเห็นภาพนี้เข้า ก็รู้สึกไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองขึ้นมาทันที

ผมไม่ได้กินยาปีศาจอะไรนะ และไม่ได้ฝึกวิชามารอะไรด้วย

แต่ทำไมตอนนี้ จู่ๆเล็บผมก็ยาวขึ้นละ

แถมยังไม่หยุดเพียงแค่นี้ แม้แต่ร่างกายของผม ก็ยังปลดปล่อยกลิ่นอายแปลกๆออกมาจางๆ

เจ้ากลิ่นอายนี่เหมือนของพวกสาวกสำนักลื่อเย่ไม่มีผิด เป็นกลิ่นอายปีศาจ

“ เจ้ากาก มือ มือ มือนายกำลังเปลี่ยนเป็นของปีศาจ…… ” มู่หลงเหยียนตกใจมาก พูดออกมาตามที่ใจคิด

“ จะเป็นไปได้ยังไง ? ฉัน ฉันเป็นอะไรไป ? ” เพิ่งพูดถึงตรงนี้ เพราะอาการไออันรุนแรง “ อัก ” ทำให้ผมกระอักเลือดออกมา

“ เจ้ากาก ! ” มู่หลงเหยียนดูกังวลมาก

ยายโม่เองก็ตะโกนตามมาติดๆ “ คุณผู้ชาย ! ”

ผมเองก็ไม่สนที่ตัวเองกระอักเลือดออกมาเพราะอาการไอที่รุนแรง ผมกำลังตกใจกับมือตัวเอง 

ทำไมมันถึงเปลี่ยนเป็นแบบนี้ได้

แม้จะตกใจสุดๆ แต่จิตใต้สำนึกผมก็ยังคิดถึงเรื่องของสำนักลื่อเย่ สำนักที่มีพวกสาวกที่ไม่เป็นทั้งคนและปีศาจ

ผมมองเล็บที่กำลังยาว ตอนนี้มันยาวประมาณ 5 เซนติเมตรได้ เหมือนดาบโค้งหน่อยๆ แถมยังดูคมมากด้วย

ผมรับไม่ไหวแล้ว ผมหยิบกล่องมีดปลิดวิญญาณออกมา คิดจะดึงมีดปลิดวิญญาณออกมา แล้วฟันลงไปที่กรงเล็บของตัวเอง

แต่ไม่รอให้ผมได้เปิดกล่อง มู่หลงเหยียนกลับเข้ามาหยุดผมเอาไว้ “ เจ้ากาก ทำแบบนี้ไปก็ไม่มีประโยชน์ นายฟังฉัน ตอนนี้นั่งขัดสมาธิ กำหนดลมหายใจ ควบคุมเจินหยวนของตัวเอง กำราบพลังปีศาจที่ปั่นป่วนอยู่ในตัวนาย ”

แม้ผมจะหัวร้อนมาก แต่ผมก็ได้ยินคำพูดของมู่หลงเหยียนเต็มสองหู

ผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรไป ทำไมจู่ๆถึงเป็นแบบนี้ได้ แต่ก็ไม่มีเวลาคิดเยอะแล้ว ผมไม่อยากกลายสภาพไปเป็นตัวประหลาดที่ไม่ใช่ทั้งคนและปีศาจพวกนั้น

ผมกลั้นอาการไอที่รุนแรงเอาไว้ แล้วรีบนั่งลงกับพื้น

ในเวลาเดียวกัน มือทั้งสองก็ประสานกันที่หน้าตัก และเริ่มกระตุ้นพลังในร่างทันที

ผลลัพธ์เพิ่งกระตุ้นพลัง ผมก็สัมผัสได้จริงๆว่าในร่างมีกระแสพลังเพิ่มขึ้นมาจำนวนหนึ่ง

ไม่รู้ว่ากระแสพลังพวกนั้นปรากฎขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ในเวลานี้มันกำลังเคลื่อนตัวไปยังแขนขาของผม 

เหมือนกำลังกลืนกินลมปราณในร่างผม และคิดจะครอบครองร่างผม

เมื่อสัมผัสได้ถึงตรงนี้ ผมก็เข้าใจอย่างชัดเจน ที่จู่ๆร่างกายผมเปลี่ยนไปแบบนี้เพราะเจ้าพลังปีศาจพวกนี้นี่เอง

และอาการไอที่รุนแรง ก็น่าจะเกิดขึ้นเพราะพลังปีศาจนี่

ดังนั้นผมเลยเดินลมปราณในร่าง เริ่มจากกำราบกระแสพลังที่บ้าคลั่งพวกนี้

ผมเพิ่งเริ่มกำราบ ก็รู้สึกได้ว่าที่หลังมีฝ่ามือเข้ามาปะทับ จากนั้นกระแสพลังอันหนาวเหน็บก็ปรากฎขึ้น 

พวกมันตรงเข้ามาในร่างผม

กระแสพลังอันหนาวเหน็บนี้ทรงพลังมาก และแรงกล้ามาก มันเพิ่งปรากฎขึ้น ก็เริ่มเคลื่อนไปทั่วร่างผมทันที

แต่ทุกครั้งที่ปะทะกับพลังปีศาจ มันก็จะกระจายตัวเข้ากำราบทันที

ผมรู้ดี นี่คือมู่หลงเหยียน

ในเวลานี้ มู่หลงเหยียนกำลังร่วมมือกับผมกำราบพลังปีศาจในร่าง

ปัญหาไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว สิ่งที่น่ากลัวคือหาปัญหาไม่เจอ

ตอนนี้พวกเราพบกุญแจสำคัญที่ทำให้ร่างกายผมเปลี่ยนไปแล้ว และลงมือแก้ไขได้ทันเวลา

ดังนั้น หลังจากพลังปีศาจที่ตื่นขึ้นมาในตัวผมโดนกำราบแล้ว สถานการณ์ของผมก็ค่อยๆกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง

ส่วนสีหน้าท่าทางของผม ก็ค่อยๆกลับมาคงที่

สิ่งที่เห็นชัดที่สุดคือ อาการไอของผมเริ่มทุเลาลง เล็บที่ยาวออกมาก็เหมือนจะหดกลับไป กลายเป็นปกติอีกครั้ง

เส้นเลือดที่ปูดออกมา ก็ค่อยๆหายไปตามกาลเวลา ดวงตาแดงก่ำก็แดงน้อยลง

หลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง สภาพของผม ก็ฟื้นตัวขึ้นมาเล็กน้อย

ในเวลาเดียวกัน มู่หลงเหยียนก็ปะทับฝ่ามือมาที่หลังผมแรงๆอีกครั้ง กระแสพลังอันหนาวเหน็บเข้าสู่ร่างผมทันที

หลังจากนั้นผมก็รู้สึกร้อนที่หน้าอก และกระอักเลือดออกมาทันที

ในเวลาเดียวกัน มู่หลงเหยียนก็ดึงมือกลับไป

ผมมองเลือดที่กระอักออกมาเป็นแดงเข้ม มันเข้มราวกับสีหมึก และยังมีลิ่มเลือดให้เห็นอย่างชัดเจน 

เป็นอะไรที่แปลกสุดๆ

เมื่อเห็นภาพนี้แล้ว ผมก็ค่อยๆยกมือที่กำลังกลับมาเป็นปกติของตัวเองขึ้นมาดู จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเข้าลึกๆ “ ฉันเป็นอะไรไป ? ”

เสียงเพิ่งเงียบลง มู่หลงเหยียนที่อยู่ข้างๆก็พูดขึ้นว่า “ เจ้ากาก ในร่างกายนายมีพลังปีศาจอยู่ เมื่อกี้จู่ๆพลังปีศาจพวกนั้นก็คลุ้มคลั่งขึ้นมา กลืนกินพลังวิญญาณของนาย กระตุ้นให้ร่างนายกลายเป็นปีศาจ เมื่อกี้ฉันใช้พลังตัวเองบีบให้นายกระอักเลือดที่ปนเปื้อนพลังปีศาจออกมานิดหน่อย แต่พลังปีศาจในร่างนายยังไม่ได้ถูกขับออกมาทั้งหมด…… ”

พอได้ยินมู่หลงเหยียนพูดแบบนั้น ผมก็หันไปมองเธอทันที

เผยสีหน้าไม่อยากเชื่ออกมา “ มันไม่ถูกนะ ในตัวฉันจะมีกระแสพลังแบบนี้ได้ไง ฉันไม่ได้กินยาที่ทำให้กลายร่างเป็นปีศาจได้สักหน่อย ”

ผมทำหน้าไม่เข้าใจ เพราะข้อมูลที่ได้จากคุณหวงเมื่อก่อนหน้านี้

หากคิดจะเป็นปีศาจ จำเป็นต้องกินยาที่เรียกว่า “ ยากลายร่างเป็นปีศาจ ” เข้าไป จากนั้นร่างกายถึงจะค่อยๆเปลี่ยนไป

แต่อย่าว่ากินเจ้ายานี่เข้าไปเลย ตัวผมยังไม่เคยเห็นด้วยซ้ำ

“ งั้นมันก็แปลกแล้วละเจ้าค่ะ คุณผู้ชายลองคิดดูดีๆเจ้าค่ะ คุณเคยสัมผัสกับของสิ่งนี้มาก่อนหรือเปล่า 

หรือโดนคนอื่นแอบวางยา ตอนที่คุณไม่มีสติ เผลอกินของแบบนี้เข้าไปหรือเปล่าเจ้าค่ะ ? ” ยายโม่ลองเดา

พอได้ยินถึงตรงนี้ ผมก็เริ่มเก็บไปคิด

โดนคนอื่นวางยา เรื่องนี้คงเป็นไปไม่ได้ อีกฝ่ายไม่รู้ว่าผมอยู่ที่ไหนด้วยซ้ำ

และตอนที่อยู่สำนักลื่อเย่ ผมก็ไม่ได้กินอะไรเข้าไป หรือแม้แต่น้ำก็ไม่ได้ดื่ม……

ผมขมวดคิ้ว จมดิ่งอยู่กับความคิด

เพราะทางเดียวคือการสืบหาสาเหตุ ถึงจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น และหาทางออกที่ดีที่สุดเจอ

มู่หลงเหยียนและยายโม่ไม่ได้เข้ามากวนผม ส่วนผมก็เอาแต่นั่งคิด คิดถึงทุกรายละเอียด หาสาเหตุทำไมพลังปีศาจถึงเข้าไปในร่างตัวเองได้

หลังจากนั้นประมาณ 5 นาที ผมก็ตัวสั่นอย่างแรง จู่ๆก็มีภาพนึงผุดขึ้นมาในใจผม และมันก็ตราตรึงจนผมไม่อาจสลัดออกได้……