spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 486 มีดปลิดวิญญาณ

พูดตามตรง ผมช็อกจริงๆ

มีดสั้นที่ดูสนิมเขรอะ กลับเป็นมีดที่สามารถฟันโต๊ะหินที่หนากว่า 15 เซนติเมตรได้ ความคมระดับนี้เป็นอะไรที่ชัดเจนมาก

ส่วนตัวมีด กลับไม่เป็นอะไรเลยสักนิด นี่ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าวัตถุดิบมีดเล่มนี้ไม่ใช่ของธรรมดาทั่วไป

แต่มู่หลงเหยียนยังบอกว่า นี่ไม่ใช่ส่วนที่ร้ายกาจที่สุดของมีดสั้นเล่มนี้ ส่วนที่ร้ายที่สุดคือ “ ดูดซับวิญญาณ ” อะไรสักอย่าง

ผมตะลึงในทันที “ ดูดซับวิญญาณ ? ”

มู่หลงเหยียนพยักหน้าเบาๆ “ มีดเล่มนี้สามารถดูดซิบวิญญาณได้ทุกชนิด วิญญาณร้าย หรือแม้แต่วิญญาณปีศาจ…… ”

พระเจ้า ! มีดสั้นที่สามารถดูดซับวิญญาณได้ทุกชนิด นี่มันมีจิตวิญญาณไปแล้วหรือยังไง

“ หรือว่า หรือว่าเจ้ามีดเล่มนี้จะมีจิตวิญญาณ ? ” ผมค่อนข้างตกใจ นอกจากคำอธิบายนี้แล้ว ผมก็นึกคำพูดอื่นไม่ออกอีก ทำไมเจ้านี่ถึงสามารถมีพลังดูดซับวิญญาณได้

มู่หลงเหยียนกลับส่ายหน้า “ ไม่ใช่แบบนั้น เจ้ามีดสั้นเล่มนี้เป็นอาวุธต่อสู้อย่างหนึ่ง ส่วนเรื่องทำไมถึงดูดซับวิญญาณได้ ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่นอกจากมีดปลิดวิญญาณจะดูดซับวิญญาณได้แล้ว ทีเด็ดที่เลิศที่สุดของมันคือหลังการดูดซับวิญญาณไปแล้ว ส่วนน้อยนิดจะถูกเปลี่ยนเป็นพลังวิญญาณบริสุทธิ์ แล้วเติมเต็มให้กับผู้ที่ถือมีด ! ”

มู่หลงเหยียนดูจริงจัง เธอค่อยอธิบายเรื่องนี้ทีละนิดๆ

แต่หลังจากที่ผมได้ยินมาจนถึงประโยคสุดท้าย ผมก็มึนไปในทันที

เจ้า เจ้าคุณสมบัตินี่ ไม่เหมือนกับ “ ดาบดื่มเลือด ” หรือพวกคทาดูดเลือดผีงั้นเหรอ ?

หากเป็นอย่างที่มู่หลงเหยียนพูดจริงๆ งั้นเจ้านี่ก็เพี้ยนสุดๆไปเลย

พลังวิญญาณ เป็นสิ่งที่พวกเรานักฝึกตนบนโลกเรียกอีกอย่างว่า “ ลมปราณ ”

หากให้พูดอย่างชัดเจน คนอย่างพวกเรา ก็คือผู้ที่ฝึกพลังลมปราณ

เดินลมปราณ สร้างความแข็งแกร่งในกล้ามเนื้อภายใน

และเจ้าลมปราณนี่ ก็ถูกพวกเราใช้ผ่านการกำหนดลมหายใจ ขับเคลื่อนพลังฟ้าดิน แล้วสุดท้ายถึงจะเข้าไปอยู่ในจุดตันเถียน

เมื่อถึงเวลาต้องใช้วิชาอาคม หรือต่อสู้ เราก็จะเปิดใช้พลัง ใช้ลมปราณพวกนี้ในการต่อสู้

จุดตันเถียนของแต่ละคนล้วนมีขนาดจำกัด อยู่ในตำแหน่งที่แตกต่างกันไป และมีลมปราณที่เก็บเอาไว้ไม่เหมือนกัน

นี่ก็คล้ายกับการบริโภค เมื่อใช้เสร็จแล้ว ก็ต้องหยุดและหาของใหม่มาเพิ่ม

หากมีดปลิดวิญญาณเป็นอย่างที่มู่หลงเหยียนพูดจริงๆ มันก็เทพสุดๆไปเลยละ

ขอแค่ใช้มีดเล่มนี้ ก็จะสามารถสู้ไป เพิ่มพลังวิญญาณไปได้พร้อมๆกัน หรือก็คือลมปราณของตัวเอง

เรื่องนี้ไม่เพียงยืดระยะเวลาการต่อสู้ได้เท่านั้น แต่มันยังทำให้การร่ายคาถาหรือวิชาต่างๆที่ต้องใช้พลังมี

อนุภาพมากขึ้นอีกด้วย

ในช่วงเวลานั้น ผมไม่คิดดูถูกมีดเล่มนี้อีก และเริ่มคิดว่าเจ้านี่เป็นสมบัติล้ำค่าขึ้นมาจริงๆ

เจ้าของสิ่งนี้เป็นอาวุธวิเศษที่คนปราบภูติผี หรือแม้แต่ผู้ที่ฝึกตนทุกคนใฝ่ฝัน

เพราะในการต่อสู้ การใช้วิชาที่ทรงพลังเพิ่มอีกหนึ่งครั้ง อาจเปลี่ยนสถานการณ์เป็นตายได้

“ พระเจ้า ! บนโลกมีอาวุธที่ร้ายกาจขนาดนี้อยู่ด้วยเหรอ ! ” ผมพูดด้วยความตกใจ

มู่หลงเหยียนคลี่ยิ้ม “ ตอนนี้ฉันยกมีดปลิดวิญญาณเล่มนี้ให้นาย ตอบแทนที่นายเอาน้ำลี่ลั่วและหินลี่ลั่วมาให้พวกเรา และช่วยรักษาชีวิตของสหายพวกเราได้หลายร้อย…… ”

หลังได้ยินถึงตรงนี้ ผมก็รีบส่ายหัวทันที “ ไม่ ไม่ได้หรอก เจ้านี่มีค่าเกินไป เธอเก็บเอาไว้เถอะ ถ้าไปอยู่กับฉัน แล้วก็หายขึ้นมา แบบนั้นมันจะได้ไม่คุ้มเสียเอานะ ! ”

ผมปฏิเสธ ไม่กล้าดูถูกเจ้ามีดสั้นเล่มนี้อีก

แต่มู่หลงเหยียนกลับพูดต่อ “ อย่าเพิ่งปฏิเสธ นอกจากเรื่องนี้แล้ว ฉันยังมีความปรารถนาอีกอย่าง ! ”

“ ความปรารถนา ? ” ผมทำหน้าสงสัยหน่อยๆ

มู่หลงเหยียนพยักหน้า “ ใช่ ฉันกับโจวหยุนตายแล้ว สำนักศพตกอยู่ในมือของพวกเรา ตอนนี้ไม่ผู้สืบทอด ถึงมีดปลิดวิญญาณจะร้ายกาจขนาดไหน แต่มันก็ไร้ประโยชน์ต่อผีอย่างพวกเรา หากอยู่ในมือพวกเรามันไม่เพียงไร้ค่า แต่ยังอาจโดนมีดปลิดวิญญาณดูดกลืนได้ง่ายอีกด้วย เราจะเสียพลังวิญญาณไปเปล่าๆ ”

“ ดังนั้น ที่ฉันยกมีดปลิดวิญญาณให้นาย หนึ่งเพื่อตอบแทน สองคือ ฉันเชื่อใจนาย และถ้ามีวันไหน 

ที่นายแข็งแกร่งขึ้นแล้ว นายก็จะสามารถช่วยทำให้สำนักศพกลับมามีที่ยืนอีกครั้ง หรือบางทีอาจหาคนอื่น มารับช่วงมีดปลิดวิญญาณต่อ ฉันไม่อยากให้สำนักศพของพวกเราต้องถูกทำลายในมือของพวกฉัน…… ”

มู่หลงเหยียนพูดได้จริงจังมาก เธอพูดความปรารถนาของตัวเองออกมา

พอได้ยินถึงตรงนี้ ผมก็ลังเลไปพักหนึ่ง

ผมมองตามู่หลงเหยียน มู่หลงเหยียนเองก็จ้องผม คิ้วขมวดเป็นปม ภายในดวงตาที่งดงาม เต็มไปด้วยความหวัง

ผมลังเลครู่หนึ่ง ครุ่นคิดอยู่หลายนาที

ท้ายที่สุด ผมก็ยอมพยักหน้าให้มู่หลงเหยียน “ ได้ ฉันรับปากเธอ ถ้าเป็นไปได้ ฉันยอมตั้งสำนักศพของพวกเธอขึ้นมาใหม่ ถ้าทำไม่ได้ ต่อไปฉันจะยกของชิ้นนี้ให้คนอื่น ไม่ปล่อยให้สำนักศพโดนทำลาย…… ”

หลังจากพูดจบ ผมก็รับมีดปลิดวิญญาณมาถือไว้

มู่หลงเหยียนที่ขมวดคิ้วอยู่นั้น ได้คลายออกทันที “ ขอบใจนายมากติงฝาน ! ”

จู่ๆก็ได้ยินมู่หลงเหยียนเรียกผมว่าติงฝาน ผมเลยทำตัวไม่ถูกขึ้นมาในทันที

เนื่องจากการปรับเข้าโหมดอ่อนโยนของเธอ มันยากกว่าการเข้าโหมดที่ผิดขั้วของเธอมาก

“ ที่จริงนะ ! ไม่ต้องขอบคุณฉันก็ได้ เธอช่วยฉันมาตั้งเยอะขนาดนั้น ฉันทำเรื่องเล็กๆแค่นี้ให้เธอ 

ก็ถือเป็นเรื่องที่สมควรแล้ว ! ”

มู่หลงเหยียนมองทาทีที่อึดอัดของผม แต่ทันใดนั้นเองเธอก็หัวเราะออกมาสั้นๆ “ ฮ่าๆ ” “ ตกลง ! นายเก็บมีดปลิดวิญญาณก่อนเถอะ อือใช่ ได้ยินยายบอกว่า คราวก่อนนายหาบางอย่างที่ทำให้เจอวิชาฝึกพลังอย่างนึงนิ ไหนเล่ามาซิ มันคือวิชาอะไร ตอนนี้ฝึกไปถึงไหนแล้ว ! ”

จู่ๆก็ได้ยินมู่หลงเหยียนพูดถึงเรื่องนี้ ผมเลยอดยิ้มแห้งออกมาไม่ได้ “ เจ้าวิชานี้เรียกว่าวิชาเฟินเทียนกง 

เป็นวิชาที่ตกทอดกันมาของสายฉัน ”

“ แต่อักษรที่อยู่บนนั้น พวกเราไม่รู้จักกันสักตัว แต่ฉันก็ฝึกจากภาพได้อยู่ แต่ภาพแผ่นแรกมีถึง 38 จุด 

และก็ฝึกยากมาก ตอนนี้ฉันยังฝึกแผ่นแรกไม่จบเลย…… ”

พอได้ยินถึงตรงนี้มู่หลงเหยียนก็รู้สึกอยากรู้อยากเห็นมากกว่าเดิม เธอเลยคุยกับผมเรื่องนี้ต่อ

เพราะอักษรบนนั้นมีอยู่ไม่มาก และผมก็จำพวกมันได้ทั้งหมดนานแล้ว

ดังนั้น ผมเลยเขียนอักษรพวกนั้นออกมา

ผมอยากให้มู่หลงเหยียนลองดู ว่าเธอรู้จักบ้างไหม

มู่หลงเหยียนพยักหน้าเบาๆ หลังรอผมเขียนเสร็จ เธอก็เข้ามาดูอย่างละเอียด

ก็นะ ในฐานะที่มู่หลงเหยียนเป็นผู้สืบทอดของสำนักศพ และยังเคยเป็นหุ่นเชิดขององค์กรตาผีกว่าร้อยปี 

เธอเลยรู้จักอักษรโบราณพวกนี้สองสามตัวจริงๆ

เธอกวาดสายตามองสองสามรอบ แล้วสุดท้ายถึงพูดกับผมว่า “ อักษรโบราณพวกนี้เก่าแก่มาก เมื่อก่อนฉันเคยเห็นมันสลักอยู่บนผนังถ้ำในสำนัก และในวิหารขององค์กรตาผี ฉันเคยเห็นแค่ไม่กี่ตัวเท่านั้น พวกมันมีความหมายว่า สงครามศักดิ์สิทธิ์ หกดินแดน และกิเลน ”

หลังจากพูดจบ มู่หลงเหยียนก็ชี้ตัวอักษรทั้งสามที่เธอรู้จัก

แม้อักษรสามคำนี้จะมีอยู่ทั่วหน้ากระดาษ โบราณและค่อนข้างเล็ก

แต่เนื้อหาของสามคำนี้ กลับน่าตื่นตกใจพอสมควร

สงครามศักดิ์สิทธิ์ หกดินแดน และกิเลน แต่ละคำเป็นคำที่ฟังดูยิ่งใหญ่ทั้งนั้น

ผมสัมผัสได้ลางๆ ว่าอักษรโบราณพวกนี้ ไม่ใช่เคล็ดวิชาฝึกพลังธรรมดา แต่เป็นการอธิบายถึงเรื่องราวบางอย่าง

ผมคิดในใจแบบนี้ แต่มีเพียงอักษรแค่สามคำ ดังนั้นจึงได้แต่เดาเท่านั้น ส่วนข้อความทั้งหมดนี้จะหมายถึงอะไร ผมยังไม่มีทางเข้าใจได้

แต่เพิ่งคิดถึงตรงนี้ จู่ๆมู่หลงเหยียนก็พูดขึ้น “ คำพวกนี้ปรากฎอยู่ในเคล็ดวิชา และปรากฏอยู่ในถ้ำของสำนักศพของพวกเรา และยังอยู่ในวิหารขององค์กรตาผีด้วย ฉันว่ามันอาจจะ บันทึกเรื่องราวที่คนไม่รู้เอาไว้ 

และเป็นเรื่องใหญ่ที่เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ”

“ สำนักของพวกเราถูกทำลายแล้ว พวกเราเองก็ไม่มีทางหาความรู้เกี่ยวกับอักษรพวกนี้ได้ แต่พวกสำนักใหญ่ กลับอยู่มาจนถึงตอนนี้ ถ้าไปหาพวกศิษย์ หรือผู้อาวุโสในสำนักใหญ่ๆพวกนั้นมาแปลให้ นายอาจจะได้รู้เรื่องราวหรือความลับที่ถูกบันทึกเอาไว้ในนั้นก็ได้……. ”