spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 479 ขอความช่วยเหลือ

มู่หลงเหยียนออกมาปรากฎตัวในช่วงเวลาสำคัญ เมื่อเห็นร่างดุจเทพเซียนของเธอ ผมก็อดใจเต้นไม่ได้

ผมตะโกนเรียกมู่หลงเหยียนทันที “ น้องศพ ! ”

มู่หลงเหยียนค่อยๆหันมา หลังเห็นสภาพของผมแล้ว เธอก็อดเลิกคิ้วขึ้นไม่ได้ “ นายบาดเจ็บเหรอ ? ”

น้ำเสียงของมู่หลงเหยียนฟังดูโมโหหน่อยๆ ผมกลับฉีกยิ้มให้เธอ “ ไม่เป็นไร แผลเล็กน้อย ! ”

แต่สีหน้าของมู่หลงเหยียนกลับดูโมโหยิ่งกว่าเดิม “ ฮึ ! นอกจากฉันแล้ว ใครก็ทำร้ายนายไม่ได้ทั้งนั้น 

ฝีมือเจ้าตัวประหลาดไม่ใช่คนไม่ใช่ปีศาจพวกนี้ใช่ไหม ? ”

พอเห็นมู่หลงเหยียนโมโหเพราะเห็นผมบาดเจ็บ ในใจผมก็มีความอบอุ่นที่ไม่อาจอธิบายออกมาได้

แต่ไม่รอให้ผมได้ตอบกลับ เจ้าหัวโจกที่ชื่อหลิงเทียนคนนั้นกลับพูดกับมู่หลงเหยียน ด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ เธอเป็นใคร ? ”

มู่หลงเหยียนจ้องหลิงเทียน แล้วตอบกลับเพียงสามคำอย่างเย็นชา “ มู่หลงเหยียน ”

คำพูดนี้เพิ่งดังขึ้น เจ้าคนที่ชื่อหลิงเทียนคนนั้นก็อดขมวดคิ้วไม่ได้ “ เธอ เธอก็คือหุ่นรบรุ่นแรกขององค์กรตาผี ”

“ ฮึ ! รู้เยอะดีนิ ” มู่หลงเหยียนพูดออกมาอีกครั้ง เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเช่นเคย

และเสียงเพิ่งเงียบลง มู่หลงเหยียนก็เริ่มลงมือแล้ว

ทันใดนั้น คลื่นพลังยินที่หนาวเหน็บและทรงพลังก็สาดซัดไปทุกหนทุกแห่ง

นอกจากหัวโจกหลิงเทียนคนนั้นแล้ว สาวกปีศาจที่ยืนล้อมพวกเราอยู่ ก็โดนซัดให้ถอยออกไปหลายก้าว

และในตอนนี้ มู่หลงเหยียนก็เผยร่างจริงให้ผม เผ่าจิ้งจอก และอาจารย์ผมเห็นเท่านั้น

ในสายตาของเหล่าเฟิง ท่านนักพรตตู๋ ฉู่ยเฉิงจิง หยางเฉ่วและคนอื่นๆ ต่างเห็นเพียงร่างที่ลางเลือน 

มองไม่เห็นรูปร่างหน้าตาที่ชัดเจน

แต่พวกเขาล้วนรู้ดี ว่านี่ก็คือวิญญาณคุ้มครองครอบครัวผม ส่วนเรื่องอื่นผมไม่เคยพูด พวกเขาเลยไม่รู้

แต่เรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือในขณะที่มู่หลงเหยียนลงมือ ตะขอเหล็กในมือหลิงเทียน 

ก็พุ่งตรงเข้ามาหามู่หลงเหยียน

มู่หลงเหยียนยกมือขึ้น ทันใดนั้นดาบทรงใบหลิวที่เป็นเสมือนภาพลวงตาก็ปรากฎขึ้น มันพุ่งเข้าไปปะทะกับตะขอเหล็กทันที

“ ปัง ” เสียงปะทะของพลังที่ต่างกันดังขึ้น พร้อมกันนั้นพลังที่มหาศาลก็ระเบิดออกมาทันที

พวกเราทุกคน ต่างต้านพลังอันมหาศาลนี้ไม่ไหว ถึงกับโดนแรงกระแทกให้ถอยออกไปทันที

ส่วนสาวกที่อยู่นอกวงต่อสู้พวกนั้น ก็เริ่มเคลื่อนไหวเช่นกัน

แต่ละคนคำรามออกมา ยกกรงเล็บขึ้นแล้วพุ่งเข้ามาหาพวกเราอีกครั้ง

ฉู่ยเฉิงจิงและหยางเฉ่วพาท่านผู้อาวุโสทั้งสองคนมาอยู่ตรงนี้แล้ว พวกเขาโดนล้อมเอาไว้ตรงกลาง

ท่านนักพรตเฉินจื่ออี้แห่งสำนักเหมาชานสลบไปนานแล้ว ส่วนท่านนักพรตหวังเฉิงกานแห่งสำนักอู่ตังกำลังหอบหายใจ มือเท้าสั่น ถึงจะยังมีสติอยู่ แต่ก็ไม่อาจพูดออกมาได้ง่ายๆ ถือได้ว่าสูญเสียกำลังสู้ไปแล้ว

ตอนนี้เมื่อเห็นพวกสาวกกำลังพุ่งเข้ามาอีกครั้ง ทุกคนก็ยกดาบไม้ขึ้นเตรียมสู้

นี่ก็คือภาระกิจและหน้าที่ของผู้ฝึกตน หรือคนปราบสิ่งชั่วร้ายอย่างพวกเรา

ผมทำหน้าจริงจัง ปนเย็นชา เมื่อเห็นสาวกพวกนี้พุ่งเข้ามา ผมก็พูดกับปู่หูลิ่วและยายหูชีว่า 

“ เซียนทั้งสอง ขอยืมเลือดจิ้งจอกหน่อยได้หรือไม่ ศิษย์จะอัญเชิญนางพญามาสถิตร่าง ”

ผมพูดถึงขนาดนี้แล้ว และมู่หลงเหยียนผู้แข็งแกร่งก็ปรากฎตัวขึ้นแล้ว

แม้จะไม่ใช่ร่างจริง แต่ดูจากท่าทางของมู่หลงเหยียนแล้ว เห็นได้ชัดว่าเธอสามารถสู้กับเจ้าหัวโจกหลิงเทียนคนนั้นได้

ถ้านางพญามาเยือนที่นี่ได้จริงๆ งั้นโอกาสชนะของพวกเราก็มีเยอะขึ้นแล้ว

ปู่หูลิ่วและยายหูชีหันมามองหน้ากัน แล้วพยักหน้ารับตรงๆ ต่อจากนั้นผมก็เห็นปู่หูลิ่วกัดนิ้วตัวเอง

“ ชูหม่าเชิญใช้ตามสบายเลยขอรับ ”

ผมเองก็ไม่รอช้า รีบจุดธูปหอมสั้นพิเศษ

หลังจากนั้นก็ใช้นิ้วที่เปื้อนเลือดจิ้งจอก ประสานมืออย่างรวดเร็ว พร้อมท่องคาถาอัญเชิญเซียน

เสียงไม่จัดว่าดังมาก แต่ก็ไม่เบามาก

ตามหลักแล้ว ปกติตั้งแต่ตอนผมประสานมือจนถึงเชิญเซียน ต้องใช้เวลาประมาณ 4 นาที

ครั้งก่อนตอนอยู่เขาเขี้ยวหมาป่า ความเร็วที่สุดที่ผมเชิญนางพญาจิ้งจอกได้ อยู่ที่ 3 นาที

แต่ครั้งนี้กลับแปลกไปพอสมควร ผมเพิ่งท่องคาถาเชิญเซียนได้ประมาณ 30 วินาที ผมก็รู้สึกได้ลางๆ 

ว่าตัวเองติดต่อกับนางพญาได้แล้ว

นี่มันเป็นอะไรที่เร็วมาก เร็วจนไม่อยากจะเชื่อ

ถึงจะเป็นของมู่หลงเหยียน ผมก็ยังทำไม่ได้แบบนี้

ผมลังเลอยู่พักหนึ่ง หลังจากตรวจสอบให้มั่นใจสามครั้งแล้ว ผมก็มั่นใจว่าตัวเองติดต่อได้แล้วจริงๆ 

ผมจึงไม่ลังเลใดๆ มือทั้งสองเปลี่ยนท่า และทำท่าสุดท้ายในทันที

จากนั้นก็พูดขึ้นมาว่า “ ศิษย์ติงฝาน ขออัญเชิญนางพญาจิ้งจอก ”

ขณะเสียงของผมดังขึ้น ธูปหอมอันนั้นก็ไหม้อย่างรวดเร็ว พร้อมปล่อยควันที่เยอะกว่าเดิมออกมา

และต่อจากนั้นก็เป็นเหมือนครั้งก่อนๆ ควันพวกนั้นขึ้นมารวมตัวที่หน้าผากของผม และกลายเป็นหัวจิ้งจอกขนาดใหญ่

ในเวลาเดียวกัน ก็ยึดผมเป็นตัวกลาง ระเบิดพลังปีศาจที่ทรงพลังออกมา

พลังปีศาจพวกนั้นเหมือนสามารถทะลุผ่านทุกอย่างไปได้ทั้งโกดัง “ ฮูๆๆ ” และยังมีสายลมที่รุนแรงพัดไปรอบๆ

หลังหัวจิ้งจอกอันนั้นปรากฎขึ้น จู่ๆดวงตาคู่นั้นก็มีแสงจ้าออกมา แล้วมันก็อ้าปากมาทางผม และพุ่งเข้ามาทันที

หลังหัวจิ้งจอกอันนี้เข้ามาใกล้ผม มันก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย เหมือนกลืนหายเข้าไปในร่างผมแล้วอย่างงั้น

ต่อจากนั้น ผมก็มีความรู้สึกเหมือนโดนคนอื่นมาควบคุมร่างกาย ร่างกายค่อยๆสูญเสียการควบคุม

มือ เท้า ลำตัว หรือแม้แต่หัว แล้วสุดท้ายผมก็รู้สึกเหมือนตัวเองโดนขังไว้ในห้องเล็กๆ ไม่มีความรู้สึกใดๆ 

มีเพียงดวงตาที่มองเห็นทุกสิ่ง

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่โดนสถิตร่าง ผมจึงเข้าใจและรู้ดีว่าตอนนี้กำลังเกิดอะไรขึ้น

นางพญาเข้ามาอยู่ในร่างของผมแล้ว ประสาทสัมผัสต่างๆได้ถูกควบคุมและรับรู้โดยนางพญา

ในระหว่างนี้ ปู่หูลิ่วและยายหูชีที่คอยคุ้มกันผมอยู่ข้างๆ ก็มีสีหน้าเปลี่ยนเป็นตกใจ แล้วรีบพูดกับผมว่า 

“ จิ้งลิ่ว ( หูชี ) คารวะเจ้าแม่ ”

เสียงเพิ่งเงียบลง นางพญาก็ควบคุมร่างผม และพูดด้วยเสียงของผม “ ลุกขึ้นเถอะ ”

นางพญาโบกมือ จากนั้นก็กวาดสายตามองรอบๆหนึ่งรอบ

ส่วนผมก็รีบพูดกับนางพญาจากในร่าง “ นางพญา นี่คือฐานของเจ้าสำนักลื่อเย่นั่น ครั้งนี้พวกเราพาผู้อาวุโสแห่งสำนักทั้งสองมาด้วย เดิมทีคิดจะทำลายที่นี่ให้สิ้นซาก แต่กลับตกอยู่ในอันตรายแทน ผมถูกบีบจนไม่มีทางเลือก จนต้องเชิญท่านออกมาช่วย ! ”

เสียงเพิ่งเงียบลง นางพญาจิ้งจอกก็พูดว่า “ จินถงไม่ต้องเกรงใจ ในเมื่อข้ามาแล้ว ก็ไม่มีทางปล่อยให้พวกมันได้มีชีวิตอยู่อย่างสุขสบายแน่นอน ”

คำพูดนี้เพิ่งดังขึ้น ทันใดนั้นนางพญาก็แหงนหน้าขึ้นบนฟ้า และคำรามออกมาทันที “ โฮก ”

ทันใดนั้น พลังปีศาจก็ระเบิดออกไปรอบๆ พวกสาวกที่อยู่ห่างจากพวกเราสามสี่เมตร โดนซัดกระเด็นออกไปทันที

เมื่ออยู่ต่อหน้านางพญาจิ้งจอกที่บำเพ็ญตบะมานับพันปี เจ้าพวกนี้เป็นเด็กที่เพิ่งเกิดไม่กี่วัน มีแค่เขี้ยวและขนงอกออกมา ไหนเลยจะสามารถต้านทานไฟโทสะของปีศาจตัวจริงได้

ผลลัพธ์เพียงแค่การระเบิดพลังครั้งนี้ สาวกปีศาจ 5-6 ตนที่อยู่รอบๆก็โดนซัดกระเด็นออกไป

มีตัวหนึ่งกระอักเลือดออกมา แล้วล้มลงกับพื้นทันที

เห็นได้ชัดว่าเดิมทีร่างกายของเจ้าหมอนั้นก็แย่มากอยู่แล้ว หลังอวัยวะภายในแหลกละเอียด มันก็ตายในทันที

หลังนางพญาคำรามออกมา เธอก็กลอกตา หันไปจ้องหัวโจกสำนักลื่อเย่เฉินหรือเจ้าหลิงเทียนที่กำลังสู้กับ

มู่หลงเหยียนอยู่

มู่หลงเหยียนสู้อย่างดุเดือด ไม่มีใครยอมใคร

แต่ในเวลานี้ นางพญาเปลี่ยนคลื่นพลังปีศาจที่มหาศาล ให้กลายเป็นสายฟ้าในรูปแบบของมนุษย์เรา

หรือแม้แต่ยังไม่รอให้เจ้าหลิงเทียนคนนั้นได้เตรียมตัวรับมือ นางพญาก็ควบคุมร่างผม เอาฝ่ามือเข้าไปตบเขาแล้ว

นางพญาเคลื่อนไหวเร็วมาก เร็วจนเกือบถึงจุดที่เรียกว่าเป็นไปไม่ได้

ได้ยินเพียงเสียงดัง “ ปัง ” ผู้นำสำนักชั่วที่เพิ่งลงมือลงเท้ากับผู้อาวุโสทั้งสองเมื่อกี้ กรีดร้องโหยหวนออกมาทันที

แค่ฝ่ามือเดียวของนางพญา ก็ทำให้เขาโดนซัดกระเด็นออกไปแล้ว……