spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 465 ความปรารถนาสุดท้าย

คุณหวงตะโกนออกมา เพราะวู่วามเกินไป เขาเลยเริ่มไอออกมาอีกครั้ง

“ แคกๆๆ ”

เรื่องที่เขาเจอมันแย่มาก แต่สิ่งที่เขาทำ มันก็ผิดจริงๆนั่นแหละ

แต่ตอนนี้เขา ไม่ยอมรับว่าตัวเองทำผิด แถมยังคิดว่าเป็นเพราะฟ้าไม่ยุติธรรมกับเขา

แต่ในสายตาของพวกเรา การทำให้ตัวเองตกต่ำ และจ่ายด้วยการทำร้ายชีวิตคนอื่น เปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นไม่ใช่คนและปีศาจ วิธีการแบบนี้ไม่มีทางถูกต้อง

บางทีชะตาชีวิตอาจจะลำบากสักหน่อย แต่ก็ไม่ควรทำให้ตัวเองตกต่ำ เข้าร่วมกับสำนักชั่วกลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด หรือแม้แต่ฆ่าคนอื่น พรากชีวิตของผู้อื่น

สำหรับผู้ที่โดนทำร้าย การทำแบบนี้ ก็ไม่เท่ากับต้องโดนทรมานรูปแบบหนึ่งเหรอ

หลังคุณหวงไอมาได้พักใหญ่ เขาก็เริ่มพูดกับพวกเราอีกครั้ง “ ท่าน ท่านนักพรตทั้งสอง ผม ผมกำลังจะตายแล้ว ผมรู้ รู้ว่าตัวเองอาจเป็นคนเลวคนหนึ่ง แต่ แต่ก่อนตาย ผมขอ ผมของร้องพวกคุณสักเรื่องได้ไหม ? ”

“ พูดมาซิ ! ” ผมตอบกลับเบาๆ

“ พา พาผมกลับบ้าน ผมอยาก ผมอยากดูหน้าครอบครัวเป็น เป็นครั้งสุดท้าย ถ้าได้ ผม ผมจะบอก บอกความ ความลับของสำนักลื่อเย่เฉิน ให้พวกคุณฟัง…… ”

ขณะพูดเจ้าหมอนี่ก็เริ่มไอ และยังไอเป็นเลือดไม่หยุด

พอได้ยินคำพูดนี้ ผมก็หันไปมองหน้าอาจารย์

อาจารย์ขมวดคิ้ว หลังลังเลอยู่พักหนึ่ง เขาก็พยักหน้าตกลง

พอเห็นอาจารย์พยักหน้า ผมก็พูดกับเขาว่า “ ได้ ! เราจะพาคุณกลับบ้าน ”

หลังจากพูดจบ ผมก็ย่อตัวลง อุ้มตัวคุณหวงขึ้นมา แล้วรีบวิ่งไปที่รถทันที

แต่วินาทีที่ผมยกตัวคุณหวงขึ้น และกำลังจะออกไป กลับเกิดเหตุการณ์แปลกประหลาดเกิดขึ้น 

ศพสาวกสำนักชั่วที่นอนตายอยู่บนพื้นเหล่านั้น

ในเวลานี้กำลังเน่าอย่างรวดเร็ว ผิวของพวกเขา มีหนอนชอนไชออกมาเร็วมาก

“ ทำไมถึงเน่าแล้วละ ? ” ผมทำหน้าตกใจ

นี่เพิ่งผ่านไปกี่นาทีเอง ยังไม่ถึง 10 นาทีด้วยซ้ำมั้ง ? ถึงจะโยนลงไปในหลุม ก็ยังไม่เน่าเร็วขนาดนี้เลย

อาจารย์เองก็ขมวดคิ้ว “ ไม่ต้องสนอะไรมากมาย ศพพวกนี้เป็นศพปีศาจ ไม่เหมือนปกติอยู่แล้ว…… ”

พอได้ยินอาจารย์พูดถึงขนาดนั้น ผมก็กวาดตาสองสามรอบ จากนั้นก็ไม่สนใจอีก รีบวิ่งไปทางที่รถจอดอยู่ทันที

หลังขึ้นมาบนรถแล้ว อาจารย์ก็คอยประคองคุณหวงอยู่ข้างหลัง ส่วนมู่หลงเหยียนนั่งอยู่ข้างคนขับ

แต่ดูจากท่าทางของมู่หลงเหยียน เธอดูแปลกใจกับรถตู้ของผมมาก เธอมองไปรอบๆ บางทีอาจเป็นเพราะเธอไม่เคยนั่งรถยนต์มาก่อน

ที่นี่ห่างจากบ้านคุณหวงไม่ไกล ดังนั้นหลังผ่านไปไม่นาน พวกเราก็กลับมาอยู่ที่หมู่บ้านอีกครั้ง

จากนั้นผมก็เป็นคนแบกคุณหวง ขึ้นไปบนตึกชั้นห้า

ในเวลานี้คุณโจวนอนหลับเรียบร้อยแล้ว เราเลยต้องเคาะประตูอยู่พักหนึ่งเธอถึงเดินออกมาเปิดประตู

แต่ในขณะที่ประตูถูกเปิดออก คุณโจวก็เห็นคุณหวง

ท่าทางง่วงเหงาหาวนอนของเธอ ก็เปลี่ยนเป็นมีสติขึ้นมาทันที “ คะ คุณคะ คุณเป็นอะไรไป…… ”

ขณะพูด ผมก็พาคุณหวงเข้าไปในบ้าน วางเขาลงบนโซฟา

คุณโจวเห็นคุณหวงหายใจรวยริน ปากเต็มไปด้วยเลือด เธอเลยร้องไห้โฮในทันที

แต่คุณหวงกลับพยายามเอื้อมมือ ลูบหน้าของคุณโจว “ เมีย เมียจ๋า ชาตินี้ ชาตินี้ฉันต้องขอ ขอโทษเธอ ”

คุณหวงพูดได้เศร้าสร้อยมาก แต่คุณโจวกลับร้องไห้ ส่ายหัว และจับมือของคุณหวง “ ไม่ ไม่ คุณเป็นอะไรไป ? เมื่อ เมื่อตอนกลางวัน ยังดีๆอยู่เลย…… ”

“ เลิก เลิกงานแล้วไม่ระวัง โดน โดนรถชนเข้า โชค โชคดีได้เจอกับท่าน ท่านนักพรตทั้งสอง ” คุณหวงใกล้จะหมดลมแล้ว เขาเหลือบมองผมกับอาจารย์ เห็นได้ชัดว่าไม่อยากให้พวกเราบอกความจริงกับคุณโจว

“ งั้น งั้นฉันจะพาคุณไปหาหมอ ” คุณโจวพูดอย่างร้อนรน

คุณหวงกลับส่ายหัว “ ไม่ ไม่ต้อง ฉัน ฉันจะไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ ฉันอยากเห็นหน้าเธอ บอกว่าฉันรักเธอมาก ชาติ ชาตินี้ได้มีลูกกับเธอสองคน ฉันพอใจมากแล้ว แต่น่าเสียดาย ที่ฉันกำลังจะตายแล้ว ”

“ ไม่ ไม่คุณต้องไม่ตาย ไม่…… ” คุณโจวรับไม่ไหว

แต่คุณหวงกลับลูบหน้าคุณโจวแล้วพูดว่า “ ไปเรียกลูกออกมา ให้ฉันเห็นหน้าพวกเขาหน่อย…… ”

หลังจากพูดจบ คุณหวงก็เริ่มไออีกครั้ง

พอคุณโจวได้ยินแบบนั้น ก็รีบพยักหน้า แล้วไปปลุกลูกทันที

คุณโจวเพิ่งไป คุณหวงก็กลั้นหายใจ แล้วพูดกับผมและอาจารย์ว่า “ ผมรับปากพวกคุณเอาไว้ ว่าจะบอกความลับเรื่องหนึ่งกับพวกคุณ ”

ผมและอาจารย์ไม่ได้พูดอะไร เพียงมองคุณหวงเท่านั้น

คุณหวงลังเลเล็กน้อย จากนั้นก็พูดต่อ “ สำนักเฉินของ ของพวกเรา อยาก อยากทำให้คนบนโลก กลายเป็นแบบผม ครึ่ง ครึ่งคนครึ่งปีศาจ ”

“ ถึงผมจะอยากมีชีวิตอยู่ต่อ และยอมเปลี่ยนเป็นแบบนี้ แต่ผมไม่อยาก ไม่อยากให้ลูกๆและเมียต้องเปลี่ยนเป็นสภาพบ้าๆแบบนี้ ถ้า ถ้าเป็นไปได้ พวกคุณช่วยหยุดสำนักเฉินด้วย…… ”

พอได้ยินถึงตรงนี้ ผมและอาจารย์ก็อดสูดหายใจเข้าไม่ได้

มู่หลงเหยียนยังขมวดคิ้ว เจ้าสำนักชั่วนี่โรคจิตเกินไปแล้วมั้ง

จะทำให้คนบนโลกกลายเป็นไม่ใช่ทั้งคนและปีศาจทั้งหมด ความคิดแบบนี้ก็น่าสยอง และน่ากลัวไปนะ

ระหว่างคิด คุณโจวก็พาลูกทั้งสองคนมาที่ห้องรับแขก

เด็กทั้งสองคนนี้เป็นเด็กดีมาก พวกเขาเองก็รักคุณหวงมาก เพียงแต่ตอนเห็นมือปีศาจของคุณหวง พวกเราก็ทำท่าทางแปลกใจหน่อยๆ

และยังถามคุณหวงว่า ทำไมมือของเขาถึงเปลี่ยนเป็นแบบนี้

คุณหวงกลับคลี่ยิ้มอย่างอ่อนโยน บอกว่าเขาใส่ถุงมือหนัง และยังบอกว่าตัวเองต้องเดินทางไปที่ที่ไกลมากๆ บอกให้ต่อไปเด็กๆต้องเชื่อฟังแม่ อย่าซน โตแล้วต้องเป็นคนดีอะไรพวกนั้น

เด็กทั้งสองคนเพิ่งสามขวบกว่า อยู่ระดับอนุบาลเท่านั้น

อาจยังไม่เข้าใจว่าตายคืออะไร พวกเขาเลยไม่เข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้เท่าไหร่

ตอนนี้คิดว่าพ่อตัวเองเหนื่อยมาก เลยตั้งใจฟังคำพูดของเขา

คุณโจวร้องไห้ตั้งนานแล้ว เธอพูดกับคุณหวงตลอดเวลา

สถานการณ์พรากจากกันเช่นนี้ ผมเห็นแล้วรู้สึกกดดันมาก

ไม่ว่าจะพูดยังไง เหตุการณ์ในตอนนี้ ก็มีสาเหตุหลักมาจากผมกับอาจารย์

แต่ ในฐานะคนปราบภูติผี พวกเราจะไม่ลงมือทำก็ไม่ได้

ผมรู้สึกสับสนมาก ในฐานะคนปราบสิ่งชั่วร้าย พวกเรายึดมั่นหลักการของตัวเอง

กำจัดภูติผีที่ชั่วร้าย หยุดไม่ให้พวกเขาไปก่อกรรมทำชั่วอีก ในจุดนี้ พวกเราไม่ได้เป็นคนผิด

แต่ถ้าหากคิดอีกแบบ สิ่งที่พวกเราทำไปทั้งหมด กลับทำร้ายครอบครัวอื่นทางอ้อม

ทำให้คุณโจวไม่มีสามี ลูกไร้พ่อ อย่างน้อยพวกเขา ก็เป็นผู้บริสุทธิ์

ดังนั้น ผมเลยรู้สึกสับสนมาก หรือแม้แต่คิดวนอยู่แบบนั้น

ส่วนชีวิตของคุณหวงก็เดินมาจนสุดทางแล้ว หลังไอออกมาแรงๆพักหนึ่ง

เขาก็จับมือของลูกเมียไว้ แล้วจากโลกไปอย่างไม่เต็มใจ

คุณโจวร้องไห้โฮในทันที เธอถามว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่กับผมและอาจารย์ไม่หยุด

พวกเราเองก็ยกคำพูดของคุณหวงเป็นหลัก ได้แต่สร้างเรื่องโกหกต่อเท่านั้น

บอกว่าตอนขับรถกลับมามีอุบัติเหตุรถชนกัน และคุณหวงก็อยู่ในสภาพนี้แล้ว และโทรศัพท์ก็หายไปด้วย

ส่วนคุณโจวกลับบอกว่าจะแจ้งตำรวจ ให้มาจับคนผิด

ผลลัพธ์เสียงของเธอเพิ่งเงียบลง เธอกลับพบว่าศพของสามีเธอ เริ่มเน่า และมีหนอนชอนไชออกมา……