spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 460 สอบสวนคุณหวง

คุณหวงเห็นพวกเราพูดถึง “ ความลับ ” ของเขา เลยอดไม่ได้ที่จะตื่นกลัว

ตามที่คุณโจวพูด คุณหวงน่าจะเข้ามาอยู่ในสำนักลื่อเย่เฉินได้ไม่นาน

และตอนเขาอยู่บ้าน ก็น่าจะพยายามปิดการกลายร่างเป็นปีศาจอย่างสุดฤทธิ์

ตอนนี้พอโดนคนแปลกหน้าอย่างพวกเราสองคนเปิดโปงต่อหน้า เขาก็รู้สึกหวาดระแวงพอสมควร

ขณะมองท่าทางประหม่าของเขา ผมก็ยังทำหน้านิ่งเหมือนเดิม “ ไม่ต้องเครียดขนาดนั้นคุณหวง พวกเราเป็นนักพรตที่คุณโจวเป็นคนเชิญมา เราแค่อยากถามอะไรบางอย่างจากคุณเท่านั้น ! และอยากทำความเข้าใจกับการเปลี่ยนไปในปัจจุบันของคุณ และที่อยู่ของสำนักลื่อเย่เฉินของคุณ ”

“ เมียฉันเชิญนักพรตมางั้นเหรอ ? ” คุณหวงขมวดคิ้ว

“ ใช่ ”

“ เชิญพวกแกมางั้นเหรอ ? ฉันมีอะไรเปลี่ยนไปละ ? ฉันสบายดีทุกอย่าง และสำนักลื่อเย่เฉินอะไรนั่น 

แกคงดูหนังกำลังภายในมากไปละมั้ง ? ” เห็นได้ชัดว่าคุณหวงกำลังเล่นลิ้น ไม่อยากยอมรับ

แต่ผมกับอาจารย์กลับเริ่มเดินเข้าไปใกล้เขา “ คุณหวง ทางที่ดีคุณหวงควรร่วมมือจะดีกว่า ! พวกเราไม่อยากทำร้ายคุณ ”

“ พวก พวกแก พวกแกคิดจะทำอะไร อย่า อย่าเข้ามานะ ! ” คุณหวงดูกลัวมาก แม้ร่างกายจะเปลี่ยนเป็นปีศาจแล้วบางส่วน แต่พลังต่อสู้ก็งั้นๆ ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของผมกับอาจารย์ได้แน่นอน

ดังนั้น ผมกับอาจารย์เลยไม่เห็นผู้ชายคนนี้อยู่ในสายตาเลยสักนิด

“ อย่า อย่าเข้ามา ถ้าเข้ามาอีก ฉันจะไม่เกรงใจแล้วนะ ! ” คุณหวงขู่พวกเราต่อ

“ โห ! ผมจะรอดูว่าคุณไม่เกรงใจยังไง ” ผมพูดเบาๆ และเข้าไปใกล้เรื่อยๆ

แต่ทันใดนั้นเอง คุณหวงก็อ้าปากขึ้น เผยให้เห็นเขี้ยวด้านใน เขาคำรามออกมาทันที “ โฮก ”

ไม่ใช่แค่นั้น ขณะที่เสียงคำรามของเขาดังขึ้น เล็บตรงมือ ก็ตวัดมาที่คอของผม

เจ้าหมอนี่ดูดุร้ายมาก แต่แท้จริงแล้วกลับเต็มไปด้วยช่องโหว่

วินาทีที่เขาตวัดเล็บมา ผมก็มองวิถีการโจมตีของคู่ต่อสู้ออก

ผมไม่ได้หลบแต่อย่างใด รีบพุ่งไปข้างหน้า แล้วจับมือของอีกฝ่ายเอาไว้ทันที

จากนั้นบิดมือเจ้าหมอนี่ไปข้างหลัง แล้วกดเอาไว้

พออาจารย์เห็นแบบนั้น ก็รีบพุ่งเข้ามาช่วยทันที

“ พวก พวกแกจะทำอะไร…… ” คุณหวงพยายามดิ้น และตะโกนออกมาเสียงดังลั่น

ผมกลัวเจ้าหมอนี่จะทำให้ชาวบ้านแถวนี้แตกตื่น เลยฟาดไปที่ท้ายทอยของเจ้าหมอนี่หนึ่งครั้ง

ได้ยินเพียงเสียงร้องดัง “ อ้า ” จากนั้นเจ้าหมอนี่ก็ไม่ขยับตัวอีกเลย เขาสลบไปในทันที

ต่อจากนั้น ผมกับอาจารย์ก็รีบพาเจ้าหมอนี่ขึ้นรถ

สถานที่แห่งนี้โล่งเกินไป ไม่เหมาะจะใช้เป็นที่สอบสวน

ดังนั้น ผมเลยขับรถออกจากที่นี่อีกครั้ง

เพราะเดิมทีที่นี่ก็อยู่ในเขตชานเมือง รอบๆจึงมีสถานที่รกร้างอยู่จำนวนมาก

ผ่านไปไม่นาน พวกเราก็มาถึงป่ารกๆริมถนนแห่งหนึ่ง

หลังจากนั้นผมกับอาจารย์ทำเหมือนลากหมาตายซาก ตรงเข้าไปในป่าผืนนั้น

เมื่ออยู่ที่นี่ เราไม่กลัวว่าเจ้าหมอนี่จะไม่ให้ความร่วมมือ จะทรมานเขายังไงก็ได้ และยังไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครมาเจอด้วย

คุณหวงยังไม่ตื่น ผมเลยเดินกลับไปที่รถแล้วหยิบน้ำมาขวดหนึ่ง จากนั้นก็สาดใส่หน้าเขาทันที

เมื่อคุณหวงลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เขาก็พบว่าตัวเองมาอยู่ในสถานที่แปลกตา เลยอดไม่ได้ที่จะอกสั่นขวัญแขวน

โดยเฉพาะเมื่อเห็นผมกับอาจารย์ เขาทำหน้าอย่างกับตัวเองเห็นผี ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว 

“ พวก พวกแก พวกแกคิดจะทำอะไร ? ”

ขณะพูด คุณหวงยังขยับตัวถอยไปข้างหลัง

ผมไม่ได้ตอบกลับทันที แต่หยิบไฟแช็คออกมา “ แก๊กๆๆ ” ผมพยายามจุดบุหรี่ จากนั้นถึงพูดว่า 

“ ไม่ได้ทำอะไร ! แค่อยากถามคุณสองสามคำถาม ”

“ ถาม ? ถามอะไร ? ” คุณหวงเองก็ไม่ได้เป็นเหมือนตอนแรก ที่กางกรงเล็บและแยกเขี้ยวออกมา 

เพราะเขาพบว่าการกระทำพวกนั้นมันไร้ประโยชน์

“ เอาแบบนี้แล้วกัน ! พูดมาก่อน ว่าคุณเข้าร่วมสำนักลื่อเย่เฉินอะไรนั่นตั้งแต่เมื่อไหร่ ? แล้วเข้าไปได้ยังไง ” ผมทำหน้านิ่ง

แต่หลังจากคำถามของผมดังขึ้น คุณหวงกลับดูอ้ำๆอึ้งๆ ท่าทางเหมือนไม่อยากพูด

ท้ายที่สุดเขาก็พูดว่า “ สำ สำนักลื่อเย่เฉินอะไร ? ฉัน ฉันไม่รู้จักจริงๆ ! ”

ผมเห็นอีกฝ่ายปากแข็ง เลยกะจะทำให้เขาเห็นดีสักหน่อย เจ้าหมอนี่คงไม่ใจเด็ดจนไม่ยอมพูดหรอกมั้ง

ผมไม่ลังเล เตะไปที่ท้องของเขาทันที

“ โอ๊ย ! ” คุณหวงร้อง พร้อมกับเอามือกุมท้อง

แต่ผมยังไม่หยุด “ ไม่พูดใช่ไหมฮะ ! ไม่พูดใช่ไหม ! ”

ผมเตะคุณหวงครั้งแล้วครั้งเล่า ความตั้งใจแรกของพวกเราคือช่วยคุณหวง แต่สุดท้ายหลังพบว่าเจ้าหมอนี่

เข้าร่วมสำนักชั่ว และยังกล้าปากแข็งขนาดนี้ งั้นสถานการณ์ก็เปลี่ยนไปแล้ว

ในฐานะคนปราบภูติผีฝ่ายธรรมะ ถึงพวกเราจะฆ่าเจ้าหมอนี่ คนที่ยอมตกต่ำเอง คุณหวงผู้ที่กลายเป็นสาวกของสำนักชั่ว พวกเราก็จะไม่ได้รับผลกรรมใดๆ

ดังนั้น ผมเลยลงมืออย่างไม่ปราณี

จนกระทั่งคุณหวงกระอักเลือดแล้ว ผมก็ยังไม่หยุด

พอเห็นว่าอัดไปก็ไร้ประโยชน์ ผมเลยดึงดาบไม้ออกมา แล้วเอาไปจ่อที่คอเขา “ คุณหวง พวกเราเป็นคนที่เมียคุณเรียกมาช่วย ถึงมันจะเกินคาดมาก คิดไม่ถึงว่าคุณจะเป็นสาวกของสำนักชั่ว แต่ทางที่ดีที่สุดคุณควรคิดให้ดี ถ้าคุณไม่ยอมร่วมมือ ผมสามารถฆ่าคุณได้เดี๋ยวนี้เลย ! ”

เมื่อคุณหวงได้ยินคำพูดนี้ และเห็นดาบจ่ออยู่ที่คอตัวเอง เขาก็อาจจะเริ่มกลัวขึ้นมา หรือแม้แต่มีเหงื่อออกเต็มหัว

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อแขวนอยู่บนความเป็นความตาย สุดท้ายเขาก็พูดออกมา “ อย่า อย่าฆ่าฉัน ฉัน ฉันจะพูดแล้ว…… ”

“ ดีมาก ! ” ผมเลยคลี่ยิ้มออกมาอีกครั้ง พร้อมกันนั้นก็เก็บดาบ

พอคุณหวงเห็นผมเก็บดาบ เขาก็หอบหายใจสองสามครั้ง จากนั้นถึงค่อยๆลุกขึ้นนั่ง เผยแววตาค่อนข้างสับสน และเศร้าโศก

ท้ายที่สุดเขาก็ยืดตัวขึ้นเล็กน้อย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเศร้าหน่อยๆ “ ฉัน ฉันน่าจะเข้าสำนักลื่อเย่เฉินได้สามเดือนกว่าๆ ที่จริง ที่จริงฉันเองก็ไม่อยาก แต่นายรู้ไหม ? ”

พอพูดถึงตรงนี้ คุณหวงก็เงยหน้ามามองผม ดวงตาของเขาแดงก่ำ “ ฉันตกงาน ไม่มีงานทำ ที่บ้านแทบจะไม่มีข้าวกินแล้ว ฉันจำเป็นต้องหางานสักอย่าง ฉันต้องการเงิน และ และฉันก็ป่วย ฉันจะต้องตาย…… ”

ตอนนี้ น้ำเสียงของคุณหวงฟังดูสิ้นหวังมาก หรือแม้แต่มีน้ำตาคลอเบ้า

ผมมองอารมณ์ที่ขึ้นๆลงๆของเขา มันเปลี่ยนไปค่อนข้างเยอะ แต่ก็ไม่ได้ขัดจังหวะ เพียงฟังเขาพูดต่อไปอย่างเงียบๆ

หลังจากหยุดไปพักหนึ่ง คุณหวงก็เริ่มพูดอีกครั้ง “ แต่ฉันไม่กล้าเอาเรื่องนี้ไปบอกครอบครัว พ่อแม่ต้องการฉัน เมียต้องการฉัน ลูกๆก็ต้องการฉัน ฉันเลยปิดเอาไว้ ฉันไม่อาจล้มลงมาได้ และในตอนนั้นเอง 

ฉันก็ได้โอกาสกลับไปสัมภาษณ์ใหม่ ที่บริษัทหมิงโลจิสติกส์…… ”

ต่อจากนั้น คุณหวงก็เล่าเรื่องที่เขาได้ไปสัมภาษณ์งานใหม่ และเรื่องต่อจากนั้น ให้เราฟังทั้งหมด

หลังฟังจบ ผมก็มีความรู้สึกแปลกๆ

หรือแม้แต่สงสัย ว่าการปรากฎตัวของพวกเรา เป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นสำหรับคุณหวง และครอบครัวคุณโจวหรือเปล่า !

เพราะก้าวนี้ของคุณหวง ล้วนเกิดจากการบีบบังคับของชะตาชีวิต และภาระอันหนักอึ้งที่แบกเอาไว้

คุณหวงบอกเราว่า หลังเขาเข้ามาทำงานที่บริษัทหมิงโลจิสติกส์อย่างมีความสุขแล้ว

เขากลับพบว่าที่นี่ไม่ใช่บริษัทขนส่งใดๆ แต่เป็นองค์กรของลัทธิลัทธิหนึ่ง

อีกฝ่ายให้คุณหวงเข้าร่วมกับพวกเขา และไม่ละทิ้งความเชื่อตลอดไป

เดิมทีคุณหวงอยากจะปฏิเสธ แต่คนสัมภาษณ์กลับพูดตรงๆ ถามเขาสองคำถามคือ อยากมีชีวิตอยู่ต่อไหม ?อยากเปลี่ยนชีวิตในปัจจุบันไหม ? ทำให้ครอบครัวมีสภาพความเป็นอยู่ที่ดีกว่าเดิม

เป็นสองคำถามที่ง่ายมากและธรรมดามาก แต่มันกลับทำให้คุณหวงไม่อาจปฏิเสธได้ทันที

หรือแม้แต่ทำให้คุณหวงต้องยอมทิ้งศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ เข้าสำนักนี้อย่างช่วยไม่ได้ ยอมเป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่ใช่ทั้งคนและปีศาจ ทำตามทุกอย่าง……