spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 436 โลงเหล็กเก็บพลัง

พอได้ยินยายโม่พูดแบบนั้น ผมก็เริ่มสงสัยขึ้นมาอีกครั้ง

ผมจำได้ตอนโลงเหล็กโลงนี้มาถึง อาจารย์เคยบอกว่าไม่ว่าจะเป็นหรือตาย เจ้านี่สร้างความสุขและอายุยืน

นอกจากนี้เขายังจับเจ้าโลงใบนี้ไม่ยอมปล่อย แถมบอกว่าเขาอยากเก็บเอาไว้ใช้เองด้วยซ้ำ

ตอนนั้นผมงงมาก เลยเปิดปากถามอาจารย์ไป

แต่อาจารย์กลับไม่พูด ต่อมาเรื่องนี้เลยจบลงทั้งแบบนั้น

ตอนนี้ได้มาเห็นโลงใบนั้นอีกครั้ง และยายโม่ยังบอกว่าโลงใบนี้ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของมู่หลงเหยียนได้ ผมเลยรู้สึกสงสัยขึ้นมา

ดังนั้น ผมเลยเปิดปากถามเธอว่า “ ยายโม่ มันดียังไงเหรอ ? ยายบอกผมได้ไหม ว่าเจ้าโลงใบนี้มันมีความพิเศษตรงไหน ”

ยายโม่เห็นผมทำหน้าจริงจัง ดวงตาเต็มไปด้วยความกระวนกระวาย เลยพูดออกมาว่า “ อือได้เจ้าค่ะ ! ข้าน้อยจะเล่าให้คุณผู้ชายฟังนิดหน่อย ถึงโลงใบนี้จะเป็นโลงเหล็ก แต่มันกลับเป็นหนึ่งในโลงเหล็กที่ล้ำค่า 

โลงฟีนิกซ์มองจันทร์ ”

“ โลงใบนี้ออกแบบให้มีโครงสร้างพิเศษ ไม่เพียงไม่ขังวิญญาณ แต่ยังซ่อนกลไกดูดซับกระแสพลัง โดยเฉพาะเรื่องการดูดซับพลังจากจันทรา มันทำได้เยี่ยมสุดๆเลยละเจ้าค่ะ ”

“ มันอาจไม่มีประโยชน์กับคนเป็น แต่สำหรับคนตายแล้วโดยเฉพาะพวกวิญญาณ มันมีส่วนช่วยเป็นพิเศษเลยละเจ้าค่ะ ”

“ ขอแค่ใช้โลงใบนี้ ก็จะสามารถดูดซับพลังจากฟ้าดินได้เพิ่มอีกหลายเท่า หลังได้โลงใบนี้มา คุณหนูก็เคยเก็บตัวไปแล้วหนึ่งครั้ง ครั้งนั้นเธอเลื่อนระดับไปได้อย่างราบรื่นเลยละเจ้าค่ะ ตอนนี้กลับมาใช้โลงใบนี้อีกครั้ง บางทีความเร็วในการฟื้นตัวของคุณหนู คงเพิ่มได้อีกหลายเท่า…… ”

ต่อจากนั้น ยายโม่ก็เล่าเรื่องความร้ายกาจของโลงใบนี้ให้ผมฟังพักหนึ่ง

หลังฟังจบ ผมก็อดไม่ได้ที่ตกใจ

ถึงมันจะเป็นโลงเหล็ก มีความสามารถในการกักขังวิญญาณ

แต่ยอดฝีมือบางคนในสายนี้ กลับใช้ความสามารถแบบนี้ซ่อนกลไกดูดซับพลัง สร้างความสามารถเก็บรวบรวมพลังฟ้าดินเอาไว้

เมื่อเป็นแบบนี้ โลงประเภทนี้ก็จะกลายเป็นของที่สุดยอดไปในทันที

ถึงว่าทำไมตอนนั้นอาจารย์ถึงได้พูดว่า ไม่ว่าจะเป็นหรือตาย ก็จะมีความสุขและอายุยืน

เมื่อผลประโยชน์ตกเป็นของคนตาย ลูกหลานย่อมมีความสุขเป็นธรรมดา

หากคนตายเป็นผีที่บำเพ็ญเพียร งั้นความเร็วในการบำเพ็ญก็ต้องเพิ่มขึ้นหลายเท่าแน่ๆ

นี่มันก็เหมือนใช้สูตรโกง เช่น ผมต้องใช้เวลาสองชั่วโมงถึงจะเดินลมปราณให้เต็มจุดตันเถียน

แต่พอมีเจ้านี่แล้ว ก็ใช้เวลาแค่ยี่สิบนาทีเท่านั้น

เมื่อเป็นแบบนี้ หากอยากฝึกให้ช้าขึ้นหน่อยก็เป็นไปไม่ได้แล้ว

ขณะตกใจ ผมก็หันไปมองมู่หลงเหยียนที่กำลังเก็บตัวอยู่ในห้อง

แต่ในขณะเดียวกันผมก็พูดขึ้นมาว่า “ ยายโม่ ถ้าแบบนี้ งั้นเจ้าโลงนี่ ก็โดนน้องศพจ้องเอาไว้นานแล้วนะซิ เพียงแค่สั่งซื้อผ่านทางผม หลังจากนั้นอีกฝ่ายก็ส่งไปรษณีย์มาที่นี่ ”

ยายโม่พยักหน้าเล็กน้อย “ จะพูดแบบนั้นก็ได้เจ้าค่ะ แน่นอน คุณหนูเป็นผี ไม่มีเงินโลกมนุษย์เยอะแบบนั้น ดังนั้นเลยต้องให้คุณผู้ชายเป็นคนจ่ายเงินพวกนั้นเจ้าค่ะ ”

พอได้ยินถึงตรงนี้ ผมก็เข้าใจเรื่องของโลงใบนี้สักที

ที่แท้มู่หลงเหยียนก็ซื้อเจ้านี่มาเพื่อฝึกฝนพัฒนาตัวเอง แต่จะว่าไปแล้ว

ใครเป็นคนขายเจ้านี่ให้มู่หลงเหยียนกันแน่ แล้วคนแบบไหนถึงได้มีความสามารถแบบนี้ ถึงกับสร้างโลงเหล็กแบบนี้ออกมาได้

“ ยายโม่ ใครเป็นคนสร้างโลงใบนี้ออกมาเหรอ ? ” ผมถามด้วยความสงสัย

แต่ยายโม่กลับส่ายหัว “ เรื่องนี้ข้าน้อยเองก็ไม่รู้เจ้าค่ะ แต่คุณผู้ชาย ก็ได้เจอคุณหนูแล้ว ยังไงเราก็ออกไปกันเถอะเจ้าค่ะ ! อย่าไปรบกวนเวลาเก็บตัวของคุณหนูเลยเจ้าค่ะ ”

หลังฟังยายโม่พูดจบ ผมก็พยักหน้าเล็กน้อย “ ได้ ! ”

ขณะพูด ผมก็หันไปมองมู่หลงเหยียนตามที่จิตใต้สำนึกบอก

มู่หลงเหยียนนั่งท่าขัดสมาธิ หลับตา ดูดซับไอสีขาวอ่อนๆที่แพร่ออกมาจากโลงเหล็กใบนั้นอย่างต่อเนื่อง

ถึงจะไม่อยากไป แต่สุดท้ายผมก็เดินออกมา

ก่อนหน้านี้ตอนกลับมาจากโรงพยาบาล ผมบอกว่าจะมาหาเธอในคืนนั้น

แต่สุดท้ายกลับโดนปฏิเสธ น้ำเสียงของเธอยังฟังดูกระวนกระวายหน่อยๆ

พอลองคิดดูแล้ว คงเป็นเพราะว่ามู่หลงเหยียนกลัวผมมาหาแล้วจะเห็นว่าเธอบาดเจ็บ เลยจงใจปฏิเสธผม 

เธอคงกลัวว่าผมจะเป็นห่วง

ถ้าเป็นแบบนั้น ผมก็เริ่มมีที่ยืนอยู่ในใจเธอบ้างแล้วนะซิ

ขณะคิดในใจเงียบๆ ผมก็ขมวดคิ้วแล้วขมวดคิ้วอีก ค่อยๆเดินออกมาจากเรือนหลังนั้น

พอออกมาจากเรือนหลังนั้นแล้ว ผมก็หยิบก้อนหินสีฟ้าขนาดเท่านิ้วมือออกมา

หลังจากนั้นก็พูดกับยายโม่ว่า “ ยายโม่ รับนี่ไว้ ! ”

ตอนยายโม่เห็นผมหยิบหินลี่ลั่วออกมา ก็เห็นได้ชัดว่าเธอค่อนข้างอึ้ง เผยสีหน้าตกใจออกมาทันที 

“ คุณผู้ชาย นี่ นี่คือ ? ”

ยายโม่น่าจะรู้ว่ามันคืออะไร แต่คงไม่กล้าเชื่อความคิดของตัวเอง

ผมกลับฉีกยิ้ม “ ยายโม่ นี่คือหินลี่ลั่ว ตอนนั้นรีบหนีออกมา เลยลืมเอาเจ้านี่ให้พวกยาย ”

“ คุณผู้ชาย คุณ คุณเอามาได้ยังไงเจ้าคะ ? ” ยายโม่รีบรับไว้ เห็นได้ชัดว่าเธอประหม่ามาก หรือแม้แต่ตื่นเต้น

ผมเกาหัว “ นี่เป็นเพราะมีเฟิงเฉ่วหานอยู่ข้างๆผม ตอนไปเก็บน้ำลี่ลั่ว เขาเห็นตรงมุมหนึ่งของหินลี่ลั่วมีรอยแตกอยู่ เขาก็เลยออกแรงทุบจนมันแตกออกมา เอ่อมันดูจะน้อยไปหน่อย ไม่รู้ว่าจะมีประโยชน์กับพวกยายไหม ? ”

“ มีมีมี คุณผู้ชายมันมีประโยชน์มากเลยละเจ้าค่ะ นี่มันเป็นของล้ำค่ามากเลยนะเจ้าคะ ถึงจะเล็กไปหน่อย 

แต่ก็เป็นหินลี่ลั่วไม่ผิดแน่ พอมีหินลี่ลั่วก้อนเล็กแบบนี้แล้ว พวกเราก็สามารถเก็บน้ำลี่ลั่วด้วยตัวเองได้ 

ถึงจะช้าไปหน่อย แต่ก็ดียิ่งกว่าอะไรเลยละเจ้าค่ะ ! ครั้งหน้าถ้าได้เจอกับเพื่อนคุณผู้ชาย ข้าน้อยจะขอบคุณอย่างดีแน่นอนเจ้าค่ะ ” ยายโม่ดูดีใจผิดปกติ เธอถือหินลี่ลั่วไว้อย่างกับของรักของหวง

พอเห็นยายโม่เป็นแบบนั้น ผมก็มีความสุขตามไปด้วย

ต่อจากนั้นผมก็ถามขึ้นมาอีกครั้ง “ ยายโม่ การทดลองหญ้าหยินฉ่าวเป็นยังไงบ้าง สำเร็จแล้วหรือยัง ”

พอยายโม่ได้ยินผมถามแบบนั้น ก็เผยสีหน้าหนักใจออกมาอีกครั้ง “ ถึงจะได้น้ำลี่ลั่วมาแล้ว และการทดลองก็มีการพัฒนาอย่างดีเยี่ยม แต่เวลาที่ได้ กลับยังมีข้อบกพร่องบางอย่างอยู่ ”

“ ข้อบกพร่อง หรือจะล้มเหลวแล้วงั้นเหรอ ? ” ผมขมวดคิ้ว

ทุกคนเสี่ยงอันตรายมากมาย กว่าจะเอาน้ำลี่ลั่วออกมาไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ถ้าล้มเหลวจริงๆ งั้นมันก็ได้ไม่คุ้มเสียแล้ว

แต่ยายโม่กลับส่ายหัว “ พูด พูดว่าล้มเหลวไม่ได้เจ้าค่ะ เพียงแค่มีข้อบกพร่องเล็กน้อยเท่านั้นเจ้าค่ะ 

ตอนนี้มีน้ำลี่ลั่วเพียงพอแล้ว การปลูกหญ้าหยินฉ่าว ต้องสำเร็จในไม่ช้าแน่เจ้าค่ะ ”

หลังฟังยายโม่พูดจบ ผมถึงได้รู้สึกสบายใจขึ้นมา จากนั้นก็ขานรับ “ อือๆ ” สองครั้ง

ตอนนี้มู่หลงเหยียนเก็บตัวอยู่ หินลี่ลั่วก็ให้แล้ว ผมเลยหยิบของอีกอย่างหนึ่งออกมา

มันก็คือเกล็ดปลาสีม่วงทองที่อาจารย์ให้ผมมานั่นเอง ตอนหยิบเจ้านี่ออกมา ยายโม่เผยท่าทางสงสัยออกมาอีกครั้ง “ คุณผู้ชาย นี่คืออะไรเจ้าคะ ? ไอพลังบนนี้ แปลกมากเจ้าค่ะ ”

“ ไอพลัง ยายสัมผัสพลังของมันได้เหรอ ? ” ผมพูดด้วยความตกใจ

คนเป็นอย่างพวกเรา ไม่มีประสาทสัมผัสเหมือนพวกผีอยู่แล้ว พอได้ยายโม่พูดแบบนั้น ผมก็รู้สึกตกใจและสงสัยมาก

“ เจ้าค่ะ ! ไม่เหมือนพลังหยางของคน และไม่เหมือนพลังหยินของวิญญาณ แถมไม่เหมือนพลังปีศาจของเผ่าปีศาจหรือพลังจากพวกซากศพ นอกจากพลังแปลกๆแล้ว ในสายตาของข้าน้อย มันยังมีแสงสีแดงจางๆอยู่ด้วยเจ้าค่ะ ” จู่ๆยายโม่ก็หลี่ตาลง มองเกล็ดปลาสีม่วงทองบนมือผมอย่างละเอียด

ผมกลับทำตาโต ทำท่าทางตกใจ “ แสงสีแดง ข้างบนนี้มีแสงสีแดงอยู่ด้วยเหรอ ? ”

ยายโม่เข้ามาใกล้อีกหน่อย หลังจากนั้นก็เอาเจ้านี่ไปถือไว้

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็พูดออกมาอีกครั้ง “ คุณผู้ชาย ข้างบนนี้ไม่ได้มีแค่แสงนะเจ้าค่ะ เหมือนจะมีตัวอักษรด้วย…… ”

“ อะไรนะ ? มีตัวอักษร ? ” ผมตกใจทันที เลือดเดือนพล่านไปทั้งตัว

“ เจ้าค่ะ มีตัวอักษร แต่ข้าน้อยมองเห็นไม่ชัด คุณผู้ชายรอหน่อยนะเจ้าคะ ดูเหมือนเจ้านี่จะเข้ากันได้ดีกับพลังหยิน ลองให้ข้าน้อยใส่พลังวิญญาณลงไปหน่อยนะเจ้าคะ ”

หลังจากพูดจบ ยายโม่ก็ยกมือขึ้นมาข้างหนึ่ง ดันมือข้างหนึ่งช้าๆ ทันใดนั้นไอสีขาวจางๆก็ปรากฎขึ้น

ไอสีขาวเพิ่งปรากฎขึ้น มันก็ค่อยๆเคลื่อนตัวเข้าไปในเกล็ดปลาสีม่วงทองทันที……