spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 429 หนี

กว่าจะทิ้งระยะห่างจากพวกผี และปีนลงหน้าผาได้ พวกเราก็ใช้เวลาไปถึงสิบนาทีเต็มๆ

ท่านเลี่ยฮั๋วกับนางพญาจากไปแล้ว ทางที่เหลือ มีเพียงต้องพึ่งตัวเองเท่านั้น

เราได้รับบาดเจ็บทุกคน และไม่ได้เจ็บเบาๆแต่เป็นเจ็บหนัก

แต่หลังจากผมกินยาของยายโม่แล้ว ผมก็สามารถกลับมาควบคุมร่างกายได้ในระยะสั้นๆ

ไม่พูดไม่ได้ ยาเม็ดนี้ร้ายกาจมากทีเดียว

คล้ายกับพวกยากระตุ้น ร่างกายไม่รู้สึกถึงความเจ็บที่มี พละกำลังและพลังก็ฟื้นกลับมาไม่น้อย แถมยังทำให้รู้สึกใจเต้นแรงกว่าปกติ

ถึงจะให้นางพญามาสถิตร่างเมื่อก่อนหน้านี้ แถมตอนนี้ยังเพิ่มภาระให้ตัวเองมากกว่าเดิม แต่พลังของผมกลับไม่ลดลงเลยสักนิด ทำให้ผมอยู่นิ่งๆไม่ได้เลย

แน่นอน ยาแรงขนาดนี้ ก็ต้องมีผลข้างเคียงอย่างแน่นอน

และยายโม่ก็บอกแล้ว นี่เป็นแค่ผลที่เกิดขึ้นชั่วคราวเท่านั้น

สามารถอยู่ได้ประมาณ 2-3 ชั่วโมง แต่มันก็ขึ้นอยู่กับร่างกายและอาการบาดเจ็บของใครคนนั้น

แต่เรื่องนี้ไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว สิ่งที่สำคัญก็คือ ตอนนี้พวกเราสามารถหนีออกไปได้แล้ว

ขอแค่พวกเราใช้เวลาสองชั่วโมงนี้หนีออกไปได้ งั้นพวกเราก็จะไม่เป็นไรแล้ว พอถึงเวลาลดฤทธิ์ มันก็ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิตพวกเราแล้ว

ส่วนเหล่าเฟิง ฉู่ยเฉิงจิงและจิ้งจอกน้อย ก็กินเข้าไปคนละหนึ่งเม็ดเช่นกัน

เพราะความพิเศษของยาเม็ด ทำให้ฉู่ยเฉิงจิงและจิ้งจอกน้อยที่บาดเจ็บหนักขนาดนั้น ได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง

แต่มันออกฤทธิ์ค่อนข้างสั้น ทำให้ตอนนี้พวกเธอยังต้องคอยให้คนอื่นช่วยประคอง ไม่อาจเดินด้วยตัวเองได้

สำหรับเหล่าเฟิง อาการบาดเจ็บของเขา เบาที่สุด

ดังนั้นเขาไม่เพียงไม่ต้องให้คนอื่นคอยประคอง กลับกันยังช่วยผมประคองจิ้งจอกน้อยและฉู่ยเฉิงจิงวิ่งไปข้างหน้าอีกด้วย

แต่ครั้งนี้ ในสายตาของเหล่าเฟิง มู่หลงเหยียนไม่ใช่ความว่างเปล่าอีกต่อไป เขาเริ่มเห็นรูปร่างหน้าตาของเธอรางๆ

เหล่าเฟิงรู้นานแล้วว่า “ น้องสาว ” ที่ผมเคยพูดถึงอยู่ด้วยนานแล้ว ตอนนี้พอเห็นภาพที่ลางเลือน 

เขาเลยไม่ได้ตกใจอะไรมากมัก

ส่วนฉู่ยเฉิงจิงกลับมองด้วยความสงสัยสองสามครั้ง เพราะเธอเพิ่งเคยเจอ “ วิญญาณคุ้มครองบ้าน ” ที่คอยปกป้องผมครั้งแรก

อีกมุมหนึ่งทางมู่หลงเหยียน ยายโม่และยังมีหวางเป่าเฉิง เทิ๋งหนิวกับผู้นำผีที่ผมไม่รู้จักตนอื่นๆ

กลับไม่ได้สนใจมากนัก พวกเขาเพียงคอยคุ้มกันเรา หรือไม่ก็คอยเปิดทาง หยุดพวกที่ไล่ตาม ทำให้พวกเราไม่ได้รับอันตราย

หลังจากกุ่ยซานหยวนและยัยป้ามั่นหน้าถอยหนีไป พวกเขาก็เหมือนจะได้รับบาดเจ็บซ้ำสอง

และครั้งนี้ ก็เป็นแผลซ้อนแผล

ดังนั้น หลังจากหนีไป พวกเราก็ไม่ปรากฎตัวขึ้นอีก

ส่วนพวกที่ไล่ตามพวกเรามาข้างหลัง ก็เป็นพวกลูกสมุนทั้งนั้น

พวกซากศพถือว่าดีหน่อย เพราะพวกมันเคลื่อนไหวช้า ไล่ตามพวกเราไม่ทัน

แต่พวกทาสผีกลับไม่เหมือนกัน สายลมอันหนาวเหน็บ พัดเข้ามาทางพวกเราเป็นพักๆ

พวกเราวิ่งหน้าตั้งไปทางหลังเขา ข้างหลังมีพวกผีตามมาไม่หยุด ระลอกคลื่นเกิดขึ้นลูกแล้วลูกเล่า ไม่จบไม่สิ้น

โชคดีที่ที่นี่คือทางหลังเขา และเป็นที่ต้องห้ามขององค์กรชั่ว บวกกับมีมู่หลงเหยียนและพวกผู้นำผีที่ทรงพลังคอยรุกรับ ทำให้เราแทบไม่ต้องรับมือเอง

ตอนนี้ พวกเราเข้าสู่พื้นที่ที่มีหมอกหนาแล้ว การมองเห็นเลยได้รับผลกระทบอย่างแรง

พวกเราเลยต้องใช้ความทรงจำของตัวเอง พาทุกคนวิ่งไปข้างหน้าเรื่อยๆ

ผ่านไปไม่นาน พวกเราก็มาทางแยกอีกครั้ง

ตอนเห็นทางแยก ผมก็ดีใจขึ้นมาทันที จึงรีบพูดกับมู่หลงเหยียนว่า “ น้องศพ ที่นี่แหละ ขอแค่พวกเราออกไปตามทางซ้าย อย่างมากก็ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง เราก็จะออกจากเขาเขี้ยวหมาป่า ออกจากหมอกหนาพวกนี้ได้สักที ”

พอมู่หลงเหยียนได้ยินคำพูดนี้ ใบหน้าของเธอก็เปื้อนยิ้มเล็กน้อย “ เยี่ยมไปเลย ถึงทาสผีพวกนี้จะมีเยอะ 

แต่พวกมันส่วนใหญ่ไม่มีอะไรพิเศษ ไม่สามารถออกไปจากเขาเขี้ยวหมาป่าได้ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ 

งั้นอีกไม่นานพวกเราก็จะปลอดภัยแล้ว ”

เมื่อก่อนมู่หลงเหยียนเคยเป็นหุ่นเชิดรุ่นแรกขององค์กรตาผี ดังนั้นสำหรับเรื่องทาสผี ศพ หรือสัตว์ประหลาดขององค์กรตาผี เธอรู้จักดีเลยละ

และสาขาย่อยขององค์กรตาผีแห่งนี้ ก็โดนจับตามองมาโดยตลอด สำหรับข้อมูลพวกนี้ มู่หลงเหยียนย่อมรู้ดีอยู่แล้ว

พอทุกคนได้ยินแบบนั้น ก็อดเผยท่าทางดีใจออกมาไม่ได้

เหล่าเฟิงพูดออกมาตรงๆ “ ในเมื่อเป็นแบบนั้น งั้นพวกเราก็อย่ารอช้าอยู่เลย รีบไปกันเถอะ ! เหมือนผีพวกนั้นจะไล่ตามมาทันแล้ว ”

เหล่าเฟิงหน้าซีด พูดขณะประคองเสี่ยวเหมยอยู่

ผลลัพธ์เสียงเพิ่งเงียบลง ข้างหลังก็มีเสียงคำรามดังขึ้น “ โฮก ”

เสียงดังมาก มันก้องไปทั่วป่า ต่อจากนั้นคลื่นพลังหยินอันเข้มข้นก็พัดตามมาติดๆ

ทันใดนั้น รอบๆก็มีเงาคนปรากฎขึ้น ทาสผีตนแล้วตนเล่าเริ่มออกมาโจมตี

พอเห็นถึงตรงนี้ ผมก็กลั้นหายใจทันที

มาได้จังหวะพอดี เมื่อกี้เพิ่งโดนซัดออกไปหนึ่งกลุ่ม ตอนนี้ดันมาอีกแล้ว

มู่หลงเหยียนดึงหน้าลง หันไปมองรอบๆ แล้วพูดขึ้นมาว่า “ ยายโม่ คุ้มครองพวกเขาออกไปก่อน 

เดี๋ยวพวกเราจะคอยสกัดเอาไว้ก่อน ”

หลังจากพูดจบ มู่หลงเหยียนก็กำลังจะออกไป

พอเห็นภาพนี้ ผมก็ทำหน้าเครียด พร้อมพูดกับมู่หลงเหยียนว่า “ น้องศพ ”

มู่หลงเหยียนได้ยินผมเรียกเธอ เธอเลยหันมามองด้วยหน้าสงสัย

พอเห็นถึงตรงนี้ ผมละอยากพูดมาก ถ้าจะไป เราก็ต้องไปด้วยกัน

แต่พออ้าปาก ผมกลับกลืนคำพูดพวกนั้นกลับเข้าไปอีกครั้ง

ผมรู้ตัวดี พลังอันน้อยนิดแบบนี้ ถ้าผมไปกับมู่หลงเหยียน มันก็ไม่ต่างอะไรจากไปหาเรื่องตาย หรือไปเป็นตัวถ่วงพวกเขาเปล่าๆ

ดังนั้นผมเลยเปลี่ยนคำพูด และพูดออกมาว่า “ ระวังตัวด้วย  รีบกลับมาเร็วๆนะ ”

มู่หลงเหยียนเห็นผมทำหน้าจริงจัง และยังพูดคำพูดพวกนี้ออกมา เธอเลยส่งยิ้มให้ผม “ วางใจได้ พวกนั้นทำอะไรฉันไม่ได้หรอก ! ”

หลังจากพูดจบ มู่หลงเหยียนก็ไม่ลังเลที่จะอยู่ต่อ เธอหมุนตัว พุ่งตรงออกไปหาผีพวกนั้นทันที

ผู้นำผีอย่างหวางเป่าเฉิงกับเทิ๋งหนิวที่อยู่ข้างๆ และยังมีผู้นำผีที่ผมไม่รู้จักอีกหลายตน ก็ออกไปหาผีพวกนั้นเช่นกัน

และครั้งนี้ ผมก็เห็นเต็มสองตาว่ามีร่างชุดเหลืองหลายร่าง และมีร่างชุดแดงสองร่าง

ไม่ต้องพูดผมก็รู้ดี พวกนั้นก็คือทาสผีชุดเหลืองกับชุดแดง

ระดับชุดเหลืองพวกมู่หลงเหยียนจัดการได้สบายๆอยู่แล้ว แต่ระดับชุดแดง นั่นเป็นอะไรที่พูดยาก

ความแตกต่างของชุดแดงมันมีค่อนข้างเยอะ เมื่อมาถึงระดับนี้แล้ว อย่างน้อยที่สุดก็ต้องมีพลังอยู่ในขั้นเต้าจวิ้น หากสูงไปกว่านั้นก็อาจขึ้นไปถึงเต้าจงขั้นสุด เป็นอะไรที่ไม่ธรรมดาจริงๆ

ผมขมวดคิ้ว ในใจยังรู้สึกกังวลอย่างที่พูดออกมาไม่ได้

ส่วนยายโม่ที่อยู่ข้างๆ กลับพูดขึ้นมาดื้อๆ “ คุณผู้ชาย พวกเราไปกันเถอะเจ้าค่ะ ! ”

ผมกัดฟัน มองร่างมู่หลงเหยียนที่ออกไปไกลเรื่อยๆอย่างไม่พอใจ จากนั้นก็ขานรับว่า “ อือ ” 

“ พวกเราไป…… ”

หลังจากพูดจบ พวกเราก็เริ่มวิ่งออกจากเขาอีกครั้ง

ทางเขาขรุขระ เดินลำบากสุดๆ

ถึงพวกมู่หลงเหยียนจะคอยสกัดให้อยู่ข้างหลัง แต่ก็ยังมีทาสผีนิดหน่อยหลุดออกมาได้

ถึงทาสผีพวกนั้นจะมีไม่เยอะ แต่พวกมันก็สร้างปัญหาให้พวกเราไม่น้อยเลย

เราได้ยินเสียงคำรามดัง “ โฮก ” ซึ่งมันมาพร้อมกับทาสผีหลายตัวที่กำลังเข้ามาในรัศมีสังหาร

พอยายโม่เห็นแบบนั้น เธอก็ทำตาขวาง แล้วกวาดไม้เท้าในมือเป็นทางขวางทันที

“ ปังปัง ” ทาสผีสองตัวโดนซัดกระเด็นออกไป

ยังไม่จบเพียงเท่านี้ ยายโม่เพิ่งลงมือ อีกทางด้านหนึ่ง ก็มีผีอีกตัวพุ่งเข้ามา

“ แม่งเอ้ย ! ” ผมตะโกน จากนั้นก็ถือดาบไม้เข้าไปจัดการมันทันที

มียาเม็ดพิเศษของยายโม่ช่วยฟื้นกำลัง ทำให้ตอนนี้ผมยังมีพลังสู้อยู่

และผีไม่กี่ตนนี้ ก็เป็นแค่ทาสผีชุดขาว ท่าทางจะอยู่ในขั้นเต้าฉือระดับกลางเท่านั้น พวกมันเลยอยู่ห่างไกลจากคำว่าคู่ต่อสู้

พวกมันแต่ละตัว ลอยเข้ามาหาผมด้วยท่าทางแยกเขี้ยวกางกรงเล็บ

แต่ผมไม่ได้ปรานี ฟันเข้าไปตรงที่ประตูชีวิตของพวกมันทันที……