spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 425 ทำอะไรไม่ได้

ขณะมองกรงเล็บที่กำลังเข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ใจผมก็เต้นแรง แอบพูดว่าซวยแล้ว

ถ้าโดนมันเข้าไป ถึงจะไม่ตายก็ต้องมีเนื้อหลุดออกมาแน่

ผมรู้สึกกลัวจนผิดปกติ แต่ครั้งนี้ตัวผมไม่มีสติเหลือแล้ว

อย่าว่าแต่เบี่ยงตัวหลบ หรือต่อต้านเลย แม้แต่ยืนให้มั่นผมก็ยังทำไม่ได้

วินาทีนี้ ผมรู้สึกเย็นไปทั้งตัว ลมหายใจแห่งความตายครอบงำผมอย่างสมบูรณ์

หรือผมติงฝานคนนี้ จะต้องมาตายแบบนี้เหรอ

ในสมอง มีความคิดแบบนี้ผุดขึ้นมาอย่างที่ไม่ควรจะเป็น

แต่ในช่วงเวลาเป็นตายนี้ จู่ๆเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ในขณะที่กรงเล็บพวกนั้นกำลังฟาดลงมา

ฉู่ยเฉิงจิงก็พุ่งเข้ามาในวงล้อมตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ตอนนี้เธอรีบวิ่งมาขวางตรงหน้าผม

พอเห็นการกระทำของฉู่ยเฉิงจิง ผมก็ตะลึงในทันที

ผมกับเธอเพิ่งเคยเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น หรือแม้แต่ไม่เรียกว่าเพื่อนแท้เลยด้วยซ้ำ

แต่ตอนนี้ เธอก็เอาร่างกายตัวเอง มาปกป้องตัวผม

ฉากนี้ การกระทำนี้ ทำให้ผมรู้สึกช็อกมาก

ดวงตาอดไม่ได้ที่จะเบิกกว้าง มันเขียนคำว่าตกใจและสงสัยเต็มสองตา

และเสี้ยววินาทีต่อมา เสียง “ ปัง ” ก็ดังขึ้น

กรงเล็บของผีร้ายตนนั้น ฟาดลงมาใส่ดาบไม้ของฉู่ยเฉิงจิง

ถึงจะเป็นอย่างงั้น แต่มันก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของผีร้ายตนนั้นได้อย่างสมบูรณ์

ปลายกรงเล็บ ฉีกกระฉากเสื้อผ้าตรงคอของเธอ ตรงลำคอของเธอ มีแผลที่ค่อนข้างตื้นปรากฎขึ้น

พอเจ้าผีร้ายตนนั้นเห็นว่าการโจมตีของตัวเองโดนขัด มันก็ดูโมโหสุดๆ เผยหน้าตาดุร้ายออกมาทันที

มันคำรามใส่ฉู่ยเฉิงจิงหนึ่งครั้ง จากนั้นก็ตวัดกรงเล็บเข้ามาเป็นครั้งที่สองทันที

ระหว่างนั้น มันยังปลดปล่อยพลังหยินที่ทรงพลังออกมาอีกด้วย

พอฉู่ยเฉิงจิงรับรู้ได้ถึงพลังหยินระดับนี้ เธอก็ได้แต่ฝืนต้านการโจมตีต่อไป

แต่ทาสผีที่แข็งแกร่งขึ้นแล้ว จะเป็นสิ่งที่เธอผู้ซึ่งไร้พลังแล้วจะต้านไหวอย่างงั้นเหรอ

“ ปัง ” เสียงปะทะดังขึ้น ตัวฉู่ยเฉิงจิงโดนซัดกระเด็นออกไปทันที

ตัวผมที่อยู่ข้างหลัง ก็ยังล้มกลิ้งไปกับพื้นด้วย

ผมไม่เป็นอะไร มีฉู่ยเฉิงจิงคอยกันอยู่ข้างหน้า เลยไม่ได้เป็นอะไรมากนัก

แต่อาการของฉู่ยเฉิงจิงกลับไม่ดีเท่าไหร่ เผชิญหน้ากับพลังหยินที่ทรงพลังขนาดนี้ แถมยังโดนซัดออกไปจนบาดเจ็บ

ยังไม่ทันลุกขึ้น “ อัก ” ฉู่ยเฉิงจิงก็กระอักเลือดออกมาทันที

มันย้อมคอเสื้อและเสื้อเป็นสีแดงฉาน ส่วนตัวฉู่ยเฉิงจิงในตอนนี้ ก็ได้บาดเจ็บหนักจนสู้ไม่ได้อีกต่อไป

พอเห็นภาพนี้ ผมก็ทำหน้าเครียด รีบวิ่งเข้าไปหาทันที “ ฉู่ยเฉิงจิง ฉู่ยเฉิงจิง ! ”

มุมปากฉู่ยเฉิงจิงเปื้อนด้วยคราบเลือด หายใจหอบเหนื่อย มองผมด้วยท่าทางอ่อนแรง “ ฉัน ฉัน ฉันอาจจะ อาจจะตาย…… ”

หลังจากพูดจบ มุมปากของฉู่ยเฉิงจิงยังยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย

“ ไม่ พวกเรายังออกไปฆ่าได้อีกหลายรอบ ! ” หลังจากพูดจบ ผมก็กำลังจะประคองฉู่ยเฉิงจิงขึ้น

ร่างกายของฉู่ยเฉิงจิงไร้เรี่ยวแรงแล้ว ตอนนี้ผมประคองเธอขึ้นได้ยากมาก

ส่วนเจ้าทาสพวกนั้นก็เข้ามาในระยะสังหารแล้ว ผมจับดาบไม้แน่น จัดการเจ้าทาสผีพวกนั้นไปพร้อมกับประคองตัวฉู่ยเฉิงจิง

ฉู่ยเฉิงจิงในเวลานี้อ่อนแอมาก พลังหยินเมื่อกี้ทำเธอบาดเจ็บหนัก ตอนนี้เธอไม่มีแรงพูดด้วยซ้ำ 

ได้แต่มองผมอยู่แบบนั้น

ปากตะโกน “ ย๊าๆ ” ออกมาอย่างบ้าครั้ง ท่าทางสู้สุดชีวิต ผมพยายามปกป้องฉู่ยเฉิงจิงต้านการโจมตีจากทาสผี และสู้กับซากศพที่อยู่รอบๆอย่างต่อเนื่อง

นอกจากผมตรงนี้ เสี่ยวเหมยที่กลายร่างเป็นสัตว์ ก็โดนศพตัวนึงทำให้บาดเจ็บ แล้วจากนั้นก็โดนพลังหยินของทาสผีจำนวนมาก

ตัวเธอล้มลงกับพื้น สุดท้ายร่างกายก็เปลี่ยนกลับมาเป็นจิ้งจอกน้อยที่ได้รับบาดเจ็บตัวหนึ่ง

“ เสี่ยวเหมย ! ” ผมตะโกนเสียงดัง อยากจะเข้าไปช่วยเสี่ยวเหมย

แต่มีทาสผีขวางเอาไว้เยอะขนาดนี้ ผมจะเข้าไปใกล้ได้ยังไง

แม้แต่ตัวผมเอง ก็ยังปกป้องตัวเองยากเลย

“ ปัง ” ความเจ็บแลบแล่นมาที่หลังของผมอีกครั้ง จากนั้นตัวผมก็โน้มไปข้างหน้า และล้มลงกับพื้นอีกครั้ง

ฉู่ยเฉิงจิงที่ผมประคองอยู่ ก็ล้มอยู่ข้างๆผม

หางตาผม เห็นเธอพอดี

ฉู่ยเฉิงจิงแทบจะขยับไม่ได้ เธอมองผมด้วยดวงตากึ่งหลับ

และระยะห่างระหว่างพวกเรา ทำให้ผมเห็นตรงหน้าอกของฉู่ยเฉิงจิงมีจี้หยกรูปคนห้อยอยู่อันหนึ่ง

ขณะมองท่าทางอ่อนแรงและใกล้จะหมดลมของฉู่ยเฉิงจิง ผมก็กลั้นความเจ็บเอาไว้ จับไม้ได้แล้วลุกขึ้นมาอีกครั้ง

แต่ใครจะคิดผมเพิ่งลุกขึ้นมาได้ ก็โดนทาสผีตนหนึ่งเล่นงานอีกรอบ ตัวล้มไปนอนกองกับพื้นอีกครั้ง

คราวนี้ ผมเริ่มจะลุกไม่ไหวแล้ว

ความเจ็บปวดแพร่ซ่านไปทุกอณูรูขุมขน

แต่ผมยังไม่ยอมแพ้ไม่อยากพอเพียงเท่านี้ ผมยังอยากลุกขึ้น แต่หลังจากลองทำไปสองครั้ง ผมก็ได้ลิ้มรส

ความล้มเหลว

ในเวลาเดียวกัน เจ้าจางจึเทาก็ออกมาปรากฎตัวตรงหน้าผมตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

พอจางจึเทาออกมาปรากฎตัว ทาสผีที่อยู่รอบๆก็หยุดโจมตี

จางจึเทาทำท่าทางเป็นผู้ชนะ “ ติงฝาน ดูซิคราวนี้จะมีใครมาช่วยแก ! ”

หลังจากพูดจบ จางจึเทาก็ยกเท้ามาเหยียบหัวผม และยังออกแรงเหยียบอยู่พักหนึ่ง

หน้าเขาเต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง ปากยังหัวเราะ “ ฮ่าๆๆ ” ออกมาเสียงดังลั่น

“ เก่ง เก่งจริงก็ฆ่าฉันให้ตาย ไม่อย่างงั้นฉันจะให้แกต้องชดใช้เป็นร้อยเท่า…… ” ผมท้าทาย พูดปากกล้าออกไปแบบนั้น แต่ร่างกายกลับไม่ฟัง มันแทบจะขยับไม่ได้เลยสักนิด

“ ฮ่าๆๆ ร้อยเท่า ? แกคิดว่าฉันจะไม่ฆ่าแกหรือไง ? ไอ้โง่ ไปตายซะไป ! ” จางจึเทาพูดอย่างเย็นชา

หลังจากพูดจบ เขาก็ยกเท้าขึ้นอย่างรวดเร็ว คิดจะกระทืบผมให้ตาย

เมื่อก่อนผมกลัวตายมาก ตอนผีน้ำจะมาเอาชีวิต ผมกลัวจนตัวสั่น

แต่สิ่งที่น่าแปลกก็คือ ครั้งนี้ ผมไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด แต่เป็นความรู้สึกไม่พอใจมากกว่า

ฉู่ยเฉิงจิงที่อยู่ข้างๆ ทนดูไม่ได้จนต้องหลับตา

แต่ผมรู้ดี ถึงจะไม่พอใจแต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้

ในป่ารกร้างแบบนี้ แถมที่นี่ยังเป็นสาขาย่อยขององค์กรตาผี

รอบๆเต็มไปด้วยทาสผี ซากศพและตัวประหลาด ด้านนอกยังมีเรื่องต้องห้ามอีกเท่าไหร่ก็ไม่รู้

นอกจากพวกเราจะใช้ทางหลังเขาออกไปจากที่นี่แล้ว คนอื่นจะออกมาปรากฎตัวที่นี่ได้งั้นเหรอ

ราวกับในขณะนั้น ผมได้ถอนหายใจในส่วนลึกของจิตใจ

เหมือนกับว่าผมได้รับความตายที่จะมาถึงในเสี้ยววินาทีต่อไปแล้ว

แต่ ผมก็ดวงแข็ง โชคชะตาชีวิตผมมักขึ้นๆลงๆอยู่เสมอ

ภายใต้สถานการณ์เป็นตายแบบนี้ เหตุการณ์แปลกๆก็เกิดขึ้นอีกครั้ง

ทันใดนั้นเอง จี้หยกเปื้อนเลือดของฉู่ยเฉิงจิง กลับเปล่งแสงสว่างจ้าออกมา ในช่วงเส้นยาแดงนั้นพอดี

เสียงสว่างนั้นเหมือนกับแสงจากหลอดไฟ ในหุบเขาที่มืดมิด จู่ๆก็สว่างขึ้นมา และยังมีพลังแปลกๆปรากฎขึ้น

แสงสว่างที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันนี้ ทำให้ผมตกใจทันที ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ส่วนจางจึเทาที่กำลังยกเท้าจะกระทืบผมให้ตาย และพวกทาสผี ซากศพ และตัวประหลาดที่อยู่ข้างๆ

ก็กรีดร้องด้วยความตกใจ และแยกย้ายกันหันหน้าหนี ในวินาทีที่แสงสว่างนั้นปรากฎขึ้น

แสงสว่างสีขาวแสบตาแบบนั้น ทำให้พวกมันรู้สึกแย่มาก หรือแม้แต่รู้สึกเจ็บปวดจนผิดปกติ

“ อ้า ! ”

“ อร๊าย ! ”

“ โฮก…… ”

ผีพวกนั้นรีบถอยไปข้างหลัง ส่วนเจ้าจางจึเทาที่กำลังจะกระทืบผม เพราะแสงสว่างนี้ปรากฎขึ้น ตัวมันเลยกรีดร้องออกมาเช่นกัน ราวกับโดนพลังมหาศาลโจมตี

หลังจากกรีดร้องออกมาได้หนึ่งครั้ง “ ปัง ” ร่างของเขาก็กระเด็นออกไปทันที

ถึงเหตุการณ์ประหลาดนี้ จะทำให้ผมมึนงง

แต่ผมกลับต้องตกใจ เพราะผมพบว่าในแสงสว่างแสบตานั้น มีร่างของใครบางคนกำลังรวมตัวเป็นรูปร่างคล้ายคน

ใครคนนั้นออกมาปรากฎตัวเร็วมาก และพอออกมาปรากฎตัวแล้ว เสียงทุ่มต่ำอันทรงพลังของผู้ชายคนหนึ่งก็ดังขึ้นทันที “ พวกชั่วตัวไหน กล้าทำร้ายลูกศิษย์ของข้า…… ”