spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 423 การต่อสู้ที่ยากลำบาก

ตอนผมเห็นพวกทาสผี ซากศพและสัตว์ประหลาดขนาดมหึมา พุ่งเข้ามาหาพวกเรา ตัวผมก็รู้สึกถึงอันตรายที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

สถานการณ์ในปัจจุบันนี้ ผมไม่มีเวลาเรียกใครมาช่วยทั้งนั้น แม้แต่เวลาที่ใช้เรียกร่างจิตของมู่หลงเหยียนออกมาผมก็ยังไม่มี ตอนนี้ผมต้องพึ่งตัวเองเท่านั้น

แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่มีอะไรต้องพูดกันอีกต่อไป

มีแต่กำดาบไม้ให้แน่น แล้วสู้เป็นตายกับพวกผีเท่านั้น ไม่แกตายฉันก็ตาย

มีเพียงต้องจับดาบไม้ไว้ในมือเท่านั้น ถึงจะเป็นการตายอย่างอาจหาญ ไม่เสียใจที่ทำอาชีพนี้ ไม่เสียใจที่เชื่อมั่นในตัวเอง

เพียงแค่น่าเสียดายมาก ที่ผมไม่สามารถเอาน้ำลี่ลั่วออกไปได้

การตายของผม จะทำให้มู่หลงเหยียนเป็นอันตรายหรือเปล่า

ความคิดพวกนี้ ผุดขึ้นมาในหัวของผมแล้วก็จางหายไป

แต่ในช่วงเวลาสำคัญนี้ ผมไม่ได้คิดถึงเรื่องพวกนี้มากนัก

ใจผมมีเพียงสู้ ถึงต้องตาย วันนี้ผมจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด ยิ่งไปกว่านั้นผมไม่มีทางร้องขอชีวิตอย่างแน่นอน

ถึงต้องตาย ผมก็จะลากสาวก วิญญาณร้าย ซากศพอะไรก็ตามที่ต้องตายอย่างไม่เป็นธรรมพวกนั้นไปด้วย

ผมดึงหน้าลง เผยสีหน้าดุร้ายออกมา จากนั้นทุกคนก็ได้ยินผมตะโกนว่า “ ฆ่า ! ”

เสียงเพิ่งเงียบลง ตัวผมก็กำดาบไม้พุ่งออกไปแล้ว

พวกทาสผีที่พุ่งเข้ามาก่อน ต่างคำรามออกมาไม่หยุด และเริ่มแยกย้ายกันลงมือ

แต่ละตนกางกรงเล็บที่แหลมคม โชว์เขี้ยวยาว

เหล่าเฟิง พี่เฟิง ฉู่ยเฉิงจิงและยังมีจิ้งจอกน้อย ตอนนี้ทุกคนก็ตะโกนออกมา และพุ่งไปสังหารผีพวกนั้นเช่นกัน

คราวนี้ ไม่ได้เป็นเพียงการฆ่าฟันอย่างเดียว แต่ยังเป็นการสู้เพื่อความเชื่อของตัวเอง สู้เพื่อความยุติธรรมในหัวใจของตัวเองด้วย

ถึงแม้ว่าพวกเราจะต้องตาย แต่ก็ตายอย่างมีศักดิ์ศรี ไม่รู้สึกผิดต่ออาชีพ และชื่อคนปราบสิ่งชั่วร้ายของตัวเอง

ผ่านไปเพียงชั่วพริบตา พวกเราก็เริ่มต่อสู้กันแล้ว

ทาสผีพวกนี้ดุร้ายมาก ส่วนซากศพพวกนั้นก็ประมาทไม่ได้เช่นกัน

ตอนนี้เพิ่งเริ่มปะทะกัน เสียงคำราม “ โฮกโฮกโฮก ” ที่หมายจะฆ่าพวกเราก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง 

พลังวิญญาณ กลิ่นศพปั่นป่วนอากาศไปหมด

ผมไม่ลังเล เปิดใช้พลังขั้นสูงสุดทันที ขณะเดียวกันก็เคลื่อนพลังไปยังดาบไม้ในมืออย่างต่อเนื่อง

ทำให้ดาบไม้คมจนผิดปกติ และปลดปล่อยพลังกำราบสิ่งชั่วร้ายออกมาขั้นสูงสุด

ทันใดนั้นเองจู่ๆทาสผีตนหนึ่งก็ตวัดกรงเล็บมาใส่หน้าผม

ผมทำหน้าเหี้ยม ตะคอกออกมาทันที “ ไปตายซะ ! ”

เสียงเพิ่งเงียบลง ดาบไม้ในมือก็ฟันลงไปแล้ว

“ ฉึก ” ดาบไม้ตัดผ่านท้องฟ้า หยุดอยู่ตรงหน้าของเจ้าผีตัวนั้น มันฟันเข้าที่หัวของมันทันที

ดาบครั้งนี้เร็วมาก และทรงพลังสุดๆ

ผมใช้เพลงดาบที่มู่หลงเหยียนสอนมาจนถึงขีดสุด

เจ้าผีตนนั้นเป็นแค่ผีชุดขาวธรรมดา ไหนเลยจะต้านทานการโจมตีครั้งนี้ได้

ยังไม่ทันร้องออกมา “ ปัง ” เสียงระเบิดก็ดังขึ้น ร่างของมันระเบิดกลายเป็นแสงดวงเล็กๆ วิญญาณแตกสลายในทันที

ผมไม่ได้สนใจ หลังจากฆ่าผีตนนั้นเสร็จ ผมก็พุ่งเข้าไปสังหารผีอีกตนต่อทันที

อีกทางด้านหนึ่ง เหล่าเฟิงและพี่เฟิงร่วมมือกันสู้ สองคนนี้ก็โหดมากเช่นกัน

พวกเขาเองก็เป็นเหมือนผม ต่อสู้อย่างบ้าคลั่งอย่ากับคนไม่คิดชีวิต ไม่มีคำว่าถอย หวาดกลัวแต่อย่างใด 

มีแค่เพียงความกระหายเลือดอันน่าหวาดหวั่นเท่านั้น

แม้ฉู่ยเฉิงจิงจะเป็นผู้หญิง แต่ตอนนี้ก็สู้อย่างสุดชีวิต ไม่อาจมองข้ามเธอได้ง่ายๆ

โดยเฉพาะวิชาสำนักเหมาชานของเธอ มันร้ายกาจมาก

พอมีทาสผีหรือซากศพตนใดเข้ามาใกล้ ฉู่ยเฉิงจิงก็จะทำท่าประสานมือแปลกๆออกมา

เมื่อมือนี้ชี้ไปที่ใคร ผีตนนั้นก็จะบาดเจ็บสาหัสหรือไม่ก็ตายในทันที เรียกได้ว่าน่ากลัวเลยก็ได้ 

เป็นวิชาที่ร้ายกาจมาก

แต่ถึงวิชานี้ของสำนักเหมาชานจะร้ายกาจ แต่มันก็ยังมีจุดอ่อนอยู่ นั่นก็คือต้องใช้พลังเยอะมาก

เพิ่งผ่านไปแค่แป๊บเดียว ฉู่ยเฉิงจิงก็เริ่มหายใจหอบเหนื่อยแล้ว

เห็นได้ชัดว่าการเสกคาถานี้ กินพลังเธอมหาศาล จนตัวเธอเองก็เริ่มทนไม่ไหวแล้ว

แต่โชคดีที่ข้างๆเธอมีจิ้งจอกน้อยอยู่ด้วย เสี่ยวเหมยเปลี่ยนเป็นจิ้งจอกตัวยักษ์แล้ว กรงเล็บอันคมกริบของมันตวัดไปรอบๆ หางอันใหญ่โตของมัน ก็ซัดเอาเจ้าพวกทาสผี ศพ หรือสัตว์ประหลาดต่างๆออกไป 

เธอเองก็โหดมากเช่นกัน

แต่น่าเสียดายมาก ถึงพวกเราจะเค้นพลังออกมาจนมากกว่าปกติแล้ว แต่เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูจำนวนหลายสิบตัว มันก็เห็นได้ชัดว่าพวกเราเหนื่อยอ่อนมาก

เวลาค่อยๆผ่านไป การโจมตีของพวกเราก็เริ่มลดลง

พอผ่านไปอีกสักพัก พวกเราก็เริ่มหายใจไม่ทัน

ความเหนื่อยอ่อนปรากฎขึ้นทั่วร่างกาย หรือแม้แต่ทุกครั้งที่ขยับมือ ขยับเท้า เราก็ต้องใช้ความพยายามเยอะมาก

แต่ศัตรู ยังมีเยอะถึงขนาดนี้

ฆ่าเสร็จหนึ่งตัวก็มีเข้ามาอีกหนึ่งตัว ฆ่าไปหนึ่งกลุ่ม ก็จะมีกลุ่มใหม่ปรากฎตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

ไม่มีทางฆ่าหมดได้ เหมือนกับมีเข้ามาอย่างไม่สิ้นสุดอย่างงั้น

กุ่ยซานหยวน ยัยป้าคนสวยและยังมีเจ้าจางจึเทาที่อยู่ห่างออกไป ตอนนี้กลับกำลังทำหน้าผ่อนคลาย 

มองท่าทางดิ้นรนเอาชีวิตรอดของพวกเรา หรือแม้แต่แสยะยิ้มออกมา

ท่าทางแบบนั้นเหมือนกำลังดูละครฉากเด็ดไม่มีผิด เหมือนเกมวิ่งไล่จับหนู ดูสบายอารมณ์กันสุดๆไปเลย

ผ่านไปไม่นาน ผมก็พบว่าตัวเองเริ่มไม่ไหวแล้ว หัวใจเต้นแรงมาก เหมือนอย่างกับมันจะทะลุออกมาได้ และยังเหมือนกับจะระเบิดออกมาด้วย

ไม่ว่าจะเป็นด้านพละกำลังหรือความเร็วในการเคลื่อนไหว ตอนนี้มันก็ลดลงมากทั้งนั้น

ทันใดนั้นเอง ศพตนหนึ่งก็พุ่งเข้ามา มันอ้าปากอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นคมเขี้ยวสีดำสนิท มันเล็งจะกัดเข้าที่คอของผม

พอเห็นภาพนี้ ผมก็ได้แต่กัดฟันอย่างแรง แล้วเหยียดขาเตะออกไป

เจ้าตัวนั้นโดนผมเตะเข้าที่หน้าอก กระเด็นออกไปทันที

ต่อจากนั้น ผมก็เข้าไปทับมันเอาไว้ แล้วเอาดาบแทงไปที่หัวของมัน ทันใดนั้นเลือดสีดำก็กระเซ็นออกมาทันที

ซากศพตนนั้น โดนผมตัดหัวขาดทันที

แต่ในขณะที่ผมกำลังจัดการกับศพตนนั้น จู่ๆฉู่ยเฉิงจิงที่อยู่ข้างหลังก็ร้องกรี๊ดขึ้น “ อร๊าย ! ”

พอได้ยินเสียงนี้ ผมก็หันไปมองอย่างรวดเร็ว

ผมพบว่าฉู่ยเฉิงจิงโดนทาสผีตัวนึงซัดฝ่ามือเข้าที่หลัง เธอล้มลงไปกับพื้นทันที ตอนนี้มีเจ้าสัตว์ประหลาด

สี่ขาสองสามตัวกำลังกระโดดเข้ามา คิดจะกัดฉู่ยเฉิงจิงให้ตาย

“ ระวัง ! ” ผมตะโกน ขณะเดียวกันก็หมุนตัวพุ่งไปหาเธอทันที

นอกจากผม จิ้งจอกน้อย เหล่าเฟิงและคนอื่นๆก็เห็นฉากนี้เช่นกัน

ในเวลานี้ไม่มีใครคิดเยอะ รีบแยกย้ายเข้าไปช่วยทันที

แต่นอกจากผมแล้ว คนอื่นก็โดนสกัดเอาไว้หมด

ผมยกมือที่มีดาบขึ้น แทงสัตว์ประหลาดตายไปหนึ่งตัว

ส่วนอีกมือหยิบยันต์ออกมา แล้วแปะลงไปทันที

“ แปะ ” เสียงแปะลงไปบนตัวเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้น

“ ขอเชิญเทพลุ่ยลิ้ง ทำลาย ! ” เสียงตะโกนดังขึ้นแทบจะพร้อมกัน

เพียงแค่คำพูดนี้ประโยคเดียว เจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้นก็กรีดร้องออกมาทันที จากนั้นก็โดนแรงระเบิดลงไปล้มกลิ้งกับพื้น

มันตัวสั่น เห็นได้ชัดว่ากำลังทรมานมาก

“ ฉู่ยเฉิงจิง ไม่เป็นอะไรใช่ไหม ! ” ผมยืนอยู่หน้าฉู่ยเฉิงจิง ขณะเดียวกันก็มองรอบๆอย่างหวาดระแวง

จิ้งจอกน้อยลงมืออย่างต่อเนื่อง ในที่สุดเธอก็จัดการเสร็จ แล้วเข้ามายืนอยู่อีกทางด้านหนึ่ง

หลังจากพี่เฟิงและเหล่าเฟิงจัดการทาสผีสองตนเสร็จ ก็มาปรากฎตัวอยู่อีกทางด้านหนึ่งเช่นกัน

ฉู่ยเฉิงจิงกลั้นความเจ็บปวดที่หลังเอาไว้ เธอกัดฟัน พยายามลุกขึ้นมาอย่างยากลำบาก 

“ ฉัน ฉันไม่เป็นอะไร…… ”

“ ดี ในเมื่อไม่เป็นอะไร งั้นพวกเราก็มาฆ่าต่อกันอีกรอบ ” ผมพูดอย่างดุดัน จ้องรอบๆตาไม่กระพริบ 

ในดวงตาเริ่มเต็มไปด้วยเส้นเลือด

“ ได้ฆ่าคราวนี้มีความสุขดีจริงๆเลย มีบั้นปลายชีวิตแบบนี้ได้ ไม่ลองก็น่าเสียดายแย่ ! ” พี่เฟิงหัวเราะดังลั่น เหมือนกับความตายที่กำลังจะมาถึง ไม่ได้น่ากลัวเลยสักนิด

เหล่าเฟิงยกดาบยาวในมือขึ้น เขาไม่พูดอะไร แต่มันก็อธิบายคำตอบของเขาแล้ว

สำหรับจิ้งจอกน้อย ดูเหมือนจะเปลี่ยนเป็นจิ้งจอกร้าย ดวงตาจิ้งจอกที่ดุร้ายคู่นั้น เปล่งประกายด้วยสีแดงฉาน มองแล้วน่าขนลุกสุดๆ

มันเองก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เพียงคำรามขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยหนึ่งครั้งเท่านั้น

จากนั้นก็ยกกรงเล็บสองข้างขึ้น แล้วพุ่งออกไปเป็นคนแรก……