spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 417 ตกใจ

ตรงประตูทางเข้าออกมาของสาขาย่อยแห่งนี้ มีการคุ้มกันอย่างแน่นหนา

เพียงสาวกที่เฝ้าอยู่ตรงนี้ ก็มีกว่าสี่คนแล้ว และพลังของแต่ละคนยังไม่น้อยไปกว่าพวกเรา

นอกจากสาวกสี่คน ยังมีทาสผีอีกแปดตัว

ถึงพวกทาสจะไม่ได้มีพลังสูงมาก แต่ก็อยู่ในระดับผีร้ายชุดขาว ความแข็งแกร่งอยู่ในช่วงเต้าฉือขั้นแรกจนไปถึงขั้นกลาง ความร้ายกาจของผีชุดขาวทั้งแปดตัวเลยไม่ใช่สิ่งที่เราจะมองข้ามได้

แต่ภายใต้การนำของเจ้าผอม ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น

ขณะมาถึงทางออก และเจ้าผอมก็ออกคำสั่ง ให้สาวกที่เฝ้าประตูอยู่ไม่กี่คนนั้นไปเปิดประตูแล้ว ขณะเดียวกันก็บอกให้พวกทาสผีที่อยู่ข้างๆถอยไป แต่ทันใดนั้นเองเรื่องที่ไม่อยากให้เกิดก็เกิดขึ้นแล้ว

วินาทีนั้น ภายในสาขาย่อย ได้มีเสียงระฆังดังขึ้น

“ เป๊ง…… ”

เสียงดังก้อง ไปทั้งหุบเขาเขี้ยวหมาป่า

ภายในช่วงนี้ ทั้งสาวกทุกคนที่อยู่ในเขาเขี้ยวหมาป่า ตื่นตัวขึ้นมาทันที

สาวกและวิญญาณนับไม่ถ้วน ต่างออกมาจากถ้ำหิน

ไกลออกไป เสียงตะโกนของใครบางคนก็ดังขึ้น “ ผู้นำสาขามีคำสั่ง ให้ปิดประตูเข้าหุบเขา ผู้นำสาขามีคำสั่ง ให้ปิดประตูเข้าหุบเขา…… ”

เสียงนี้ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และกำลังเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว

พอได้ยินเสียงนี้ ในใจของพวกเราก็มีเสียงดัง “ กึก ” สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

ปิดประตูเข้าหุบเขา พวกมันคิดจะทำอะไร หรือว่าพวกเราโดนจับได้แล้วงั้นเหรอ

ผมตกใจ คิดว่าอาจเป็นไปได้

ในวินาทีนั้นพวกเราหันไปมองหน้ากันทันที ดวงตาแต่ละคนต่างเขียนเอาไว้ว่าตกใจและเครียด

ส่วนสาวกสองคนที่เพิ่งเปิดประตูเมื่อกี้ กลับยืนนิ่งในทันที หลังจากนั้นก็หันมามองหน้าเจ้าผอม

ในเวลาเดียวกัน สาวกคนนึงก็พูดกับเจ้าผอมว่า “ ท่าน ท่านหัวหน้าคง เสียงระฆังดัง หัวหน้าสาขาก็ออกคำสั่งแล้ว แสดงว่าด้านในต้องเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นแน่ๆ ท่านหัวหน้าคงรอหน่อยแล้วค่อยออกไปนอกหุบเขาเถอะ ! ถึงยังไงข้าน้อยก็เปิดประตูให้ไม่ได้แล้ว ! ”

หลังจากพูดจบ เจ้าหมอนี่ก็คิดจะปิดประตูอีกครั้ง

“ ติงฝาน ทำยังไงดี มันจะปิดประตูแล้วนะ ” เห็นได้ชัดว่าฉู่ยเฉิงจิงเริ่มกลัว และทำอะไรไม่ถูก

จิ้งจอกน้อยที่อยู่ข้างๆ ขมวดคิ้วแน่น เผยให้เห็นเขี้ยวเล็กน้อย พร้อมหวาดระแวงรอบๆตลอดเวลา

“ เหล่าติง ลงมือเถอะ ! ” เหล่าเฟิงพูดอย่างเย็นชา เขาเองก็รู้สึกไม่ดีแล้ว

ตอนนี้ ตัวผมกลับมีความรู้สึกมากมายผสมปนเปไปหมด

ทำไมจู่ๆอีกฝ่ายก็สั่งให้ปิดประตู ทำไมต้องลั่นระฆัง

มันอาจเป็นไปได้มาก ว่าเจ้าพวกนั้นเห็นว่าน้ำลี่ลั่วหายไป หรือสงสัยว่ามีคนนอกแอบเข้ามา

นี่คือเป็นแค่เรื่องสมมติ ถ้าเราลงมือที่นี่ พวกเราก็ต้องเปิดเผยตัวตน

และตำแหน่งที่โดนเปิดโปง ก็อาจทำให้เราตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายมาก

ถึงจะออกไปได้ พวกเราก็ต้องโดนไล่ล่าแน่ๆ

พอถึงเวลานั้นเราจะต้องหนีเอาชีวิตรอดจากหุบเขาแห่งนี้ แต่มันก็ยากที่จะหนีรอดได้ หรืออาจตายในหุบเขาด้วยซ้ำ อันตรายมากถึงมากที่สุด

แต่ถ้าไม่ลงมือ ปล่อยไปตามสถานการณ์ แอบแทรกซึมเข้าไปในหุบเขาดังเดิม ผลที่ตามมาจะเป็นยังไง

กุ่ยซานหยวน ยัยป้ามั่นหน้าและคนอื่นๆ จะต้องสั่งให้รุมสังหารพวกเราอย่างแน่นอน

ที่นี่ใหญ่ขนาดนี้ คน วิญญาณและซากศพเดินได้ก็มีเยอะถึงขนาดนั้น

ถึงจะรอดอยู่ได้ระยะนึง แต่ก็ซ่อนต่อไปตลอดไม่ได้ การค้นหาทีละที่ๆ จะต้องบีบให้พวกเราออกมาอย่างแน่นอน

เมื่อถึงเวลานั้น พวกเราน่าจะต้องเผชิญกับอันตรายที่มากกว่า

ทางที่สอง เหมือนจะอันตรายมากกว่า

ขอแค่พวกเราเร็วพอ หนีออกไปจากเขี้ยวหมาป่าได้ก่อนจะถูกจับ ใช้ยันต์ปิดลมหายใจ อาจยังพอมีทางรอดอยู่บ้าง และก็ดูจะดีกว่าทางเลือกที่สองมาก

สมองของผมหมุนอย่างรวดเร็ว พิจารณาความเป็นไปได้ของทั้งสอง

แต่ในสายตาของทุกคน ทุกอย่างนี้ เป็นแค่เพียงการลังเลครู่หนึ่ง ผ่านไปแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น

ตอนนี้ผมเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว เผยสีหน้าดุดันออกมา ในมือเองก็กำดาบไม้ไว้แน่น “ ฝ่าออกไป ! ”

ทุกคนพร้อมลุยอยู่แล้ว ต่างรู้สึกกดดันไม่แพ้กัน

เพราะด้านหลังของพวกเรา มีสาวกสิบกว่าคนกำลังวิ่งมาทางนี้ ในเวลาเดียวกันยังมีสายลมจากพลังหยินอันมหาศาลที่ปะทะเข้ามา

ด้านหลังของสาวกพวกนั้น มีผีร้ายหลายสิบตน แต่มันก็ยังไกลพอสมควร

ตอนนี้พอได้ยินผมพูดแบบนั้น ทุกคนก็ไม่ลังเลแต่อย่างใด

เหล่าเฟิงและฉู่ยเฉิงจิง “ ฟรึบๆ ” ดึงดาบออกมาทันที

เจ้าจิ้งจอกน้อยก็คำราม “ ฮื่อ ” มือทั้งสองอย่างเปลี่ยนเป็นอุ้งเท้าจิ้งจอกอย่างรวดเร็ว ดวงตาเปล่งประกาย 

เผยให้เห็นคมเขี้ยวที่แหลมคม

เจ้าจิ้งจอกน้อยเปลี่ยนไปเร็วมาก ไม่รอให้พวกศัตรูได้ทันตั้งตัว

ขาทั้งสองข้างพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว กรงเล็บชี้ตรงไปที่สาวกที่เป็นคนเฝ้าประตูอยู่

เหล่าเฟิงและฉู่ยเฉิงจิงเองก็เลิกคิ้วขึ้น พวกเขาไม่ลังเลเลยสักนิด แบ็คแฮนด์ใส่ทาสผีสองตนที่อยู่ข้างๆทันที

เจ้าผีสองตัวนี้ไม่ได้คิดระแวงแต่อย่างใด พวกมันคิดไม่ถึงว่าพวกเราจะเป็นศัตรู

บวกกับระยะห่าง และพลังของพวกมันก็ไม่ได้สูงมาก ผลลัพธ์วินาทีนั้นพวกมันก็โดนเหล่าเฟิงและฉู่ยเฉิงจิงสังหารในทันที

“ ศะ ศัตรู ! ”

จิ้งจอกน้อยลงมือ หลังจากเหล่าเฟิงและฉู่ยเฉิงจิงจัดการทาสผีทั้งสองตนเสร็จแล้ว สาวกทั้งสี่คนถึงได้สติกลับมา และตะโกนออกมาเสียงดังลั่น

ส่วนตัวผมเองก็ดึงดาบไม้ออกมา เตรียมกำจัดเจ้าผอม จากนั้นค่อยไปสังหารสาวกและพวกผีที่เฝ้าประตู 

ในเวลาเดียวกันก็จะวิ่งออกไปตามถนนเลือด

แต่พอเงยหน้าขึ้นมอง ผมกลับพบว่าเจ้าผอมที่นำทางให้พวกเราก่อนหน้านี้ มือเท้าไวทิ้งระยะห่างจากพวกเราช่วงหนึ่ง ตั้งแต่ตอนที่พวกเรากำลังลังเลอยู่แล้ว

ในเวลานี้มันกำลังวิ่งไปในทิศทางตรงกันข้ามกับพวกเรา ทิ้งระยะเอาไว้ประมาณห้าหกเมตรได้ 

ในขณะเดียวกันก็ตะโกนออกมาไม่หยุดปาก “ รีบ รีบมาช่วยข้าเร็ว ! ”

ในเวลาปกติ ระยะห่างเพียงเท่านี้ไม่ถือว่าไกลเท่าไหร่

บวกกับอีกฝ่ายโดนผนึกพลังเอาไว้ ส่วนตัวถ้าผมกลับเคลื่อนไปทั้งร่าง อย่างมากที่สุดเพียงให้เวลาผมประมาณสามสิบวินาที ผมก็จะสังหารเจ้าหมอนี่ได้แล้ว

แต่จากสถานการณ์ในตอนนี้ อย่าว่าแต่สามสิบวินาทีเลย แม้แต่วินาทีเดียวพวกเราก็ไม่กล้าเสียไปด้วยซ้ำ

สาวกข้างหลังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ และยังมีผีอีกขโยงใหญ่

ถ้าโดนล้อมละก็ พวกเราไม่ได้ออกจากเขาเขี้ยวหมาป่าแน่

หลังจากกวาดสายมองเจ้าผอมที่กำลังวิ่งหนี ผมก็ได้แต่แอบกัดฟัน แล้วไม่สนใจเจ้าหมอนั้นอีก จากนั้นก็หมุนตัวไปทางประตู แล้ววิ่งไปทางนั้นทันที

ส่วนเจ้าสาวกตัวผอมดำคนนั้นกลับกำลังวิ่งจนล้มและลุกขึ้นอีกครั้ง จากนั้นก็ตะโกนเสียงดังลั่นอีกรอบ “ เร็ว เร็วรีบฆ่าพวกมันซะ พวกมันเป็นนักพรตฝ่ายธรรมะ และรีบไปบอกหัวหน้าสาขากับนายน้อยเร็ว 

หนึ่งในพวกนั้นมีเจ้าติงฝานอยู่ด้วย ”

เจ้าหมอผีผอมดำตะโกนเสียงดัง ผ่านไปไม่นานก็มีสาวกคนอื่นมาสมทบกับเขา

พวกเราไม่สนใจอย่างอื่น เริ่มสู้พวกทาสผีและสาวกที่เฝ้าประตูแล้ว

แต่เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายมีจำนวนมากกว่าพวกเราเยอะ ถึงพวกเราจะเริ่มจู่โจมก่อน กำจัดผีร้ายไปสองตนและสาวกอีกคนได้ แต่ตอนนี้ก็ยังมีสาวกเฝ้าประตูอีกสองคน และผีร้ายอีกหกตัว

ตอนนี้พวกมันเฝ้าอยู่หน้าประตูไม่ขยับไปไหน สู้กับพวกเราอย่างไม่ยั้งมือ

จิ้งจอกน้องดุร้ายมาก ตอนนี้เธอกวาดแกว่งอุ้งเท้าอย่างดุดัน สาวกพวกนั้นแทบรับมือไม่ไหว

ผม เหล่าเฟิงและฉู่ยเฉิงจิงเองก็ทุ่มสุดกำลัง อยากรีบออกไปจากที่นี่ให้ได้เร็วๆ

แต่เจ้าพวกนั้นใช้ข้อดีที่ตัวเองมีคนเยอะกว่า และประโยชน์จากพวกทาสผี

เอาแต่ป้องกันไม่โจมตี พยายามรั้งพวกเราอยู่ตรงนั้น รอให้ทัพเสริมมาช่วยอีกแรง

ถึงพวกเราจะทุ่มสุดกำลัง แต่มันก็แทบเป็นไปไม่ได้ที่จะออกไปได้ในระยะเวลาสั้นๆ

ผมเห็นสถานการณ์อยู่ในขั้นอันตรายมากๆ จะปล่อยให้ช้ากว่านี้ไม่ได้ เลยหยิบกระดิ่งกุมวิญญาณออกมา เตรียมสยบทาสผีพวกนั้น

ทางเหล่าเฟิงไม่ลังเลเลยสักนิด กลืนยาเม็ดสีดำเข้าไป ประสานมืออีกข้างหนึ่ง จากนั้นก็ตะโกนออกมาทันที “ หานเฉ่วเฟิง ออกมาเดี๋ยวนี้ ! ”