spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 414 ถ้ำชั้นที่สาม

เจ้าสาวกตัวผอมดำนั่นโดยเราขู่จนกลัวหัวหด ไม่มีใครสามารถทำตัวเย่อหยิ่งหรือเยือกเย็น เมื่อความตายมาอยู่ตรงหน้าได้ทุกคน

สำหรับเจ้าหมอผีตรงหน้าคนนี้ เขาไม่อาจทำได้ยิ่งกว่าใคร ชีวิตเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเขามาก

ตอนนี้เขาโดนเหล่าเฟิงแทงไปแล้วหนึ่งครั้ง จึงรู้สึกได้ถึงลมหายใจแห่งความตาย ความรู้สึกหวาดกลัวแบบนั้นทำให้เขารับไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องยอมจำนน

พอได้ยินคำพูดของหมอผีชั่วคนนั้น ผมก็พยักหน้าให้เขาอย่างเย็นชา “ ร่วมมือด้วยเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแน่นอน แต่แกอย่าได้ตุกติกเชียว ไม่อย่างงั้น…… ”

พอพูดมาถึงตรงนี้ ผมก็หยุดไปพักหนึ่ง หลังจากนั้นก็ทำหน้าตาดุร้าย แล้วขู่เขาต่อ “ ไม่อย่างงั้น แกได้ตายตรงหน้าพวกเราแน่ เข้าใจไหมฮะ ? ”

พอเจ้าผอมดำคนนั้นได้ยินคำพูดของผม มันก็มองพวกเราที่กำลังทำหน้าไม่สบอารมณ์อยู่ แล้วกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก จากนั้นก็รีบพยักหน้ารับทันที “ อืออืออือ ข้าน้อยเข้าใจแล้ว ”

หลังจากพูดจบ เจ้าสาวกผอมดำคนนี้ยังฝืนยิ้มออกมา แต่มันเป็นรอยยิ้มที่ฝืนทนและอึดอัดน่าดู

พวกเราไม่ได้สนใจ ต่อจากนั้นก็ได้ยินฉู่ยเฉิงจิงที่อยู่ด้านข้างพูดสั้นๆ “ งั้นก็อย่ามัวพูดมาก นำทางไปได้แล้ว ! ”

“ ได้ ได้ ท่านนักพรตทุกท่าน เชิญ เชิญตามผม มาทางนี้ ” หลังจากพูดจบ เจ้าหมอนี่ก็เริ่มนำทาง

ขณะเดียวกัน พวกเราเองก็เดินตามเจ้าหมอนี่ไปติดๆ

ไม่พูดไม่ได้ ถ้ำหินแห่งนี้สลับซับซ้อนมาก นอกจากโพรงที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติแล้ว ยังมีร่องรอยจากการเปิดทางของมนุษย์อีกด้วย

และชั้นที่สามของถ้ำนี้ หากคนธรรมดาเข้ามา ต้องมองไม่ออกแน่ว่าทิศไหนเป็นทิศไหน

ภายใต้การนำของเจ้าผอมดำ เราเลี้ยวซ้ายแล้วก็เลี้ยวขวา ผ่านไปไม่นานเราก็มาถึงชั้นที่สาม

ระหว่างนั้นก็ไม่ได้เจอกับพวกสาวกคนอื่น และเห็นผียามเพียงไม่กี่ตัว

แต่ผีพวกนี้เป็นแค่ยามธรรมดาเท่านั้น ภายใต้การนำของเจ้าผอมดำ เราเดินผ่านสถานที่มียามผีพวกนี้เฝ้าได้อย่างง่ายดาย

ตอนพวกเรามาถึงชั้นสาม พวกเราสัมผัสได้ว่าชั้นนี้ไม่ธรรมดาเหมือนที่ผ่านๆมา

พลังหยินในนี้แรงมาก และในอากาศก็มีกลิ่นศพลอยคลุ้ง

ภายใต้ดวงตาสวรรค์ พวกเราพบว่า ภายในถ้ำ มียามผีคอยเฝ้าหลายสิบตัว

เจ้าผีพวกนี้ลอยเข้าออกโพรงไปมา ดูเหมือนศพเดินได้ไม่มีผิด

แต่พวกเราสามารถตัดสินได้จากลมหายใจที่พวกมันแพร่ออกมา ยามผีพวกนี้ไม่ธรรมดา หรือจะพูดได้ว่าร้ายกาจมาก

ไม่ปะทะยังดีหน่อย ถ้าเกิดต้องสู้กันขึ้นมา พวกเราต้องโดนรุม จนหนีเอาตัวรอดยากแน่ๆ

หรือแม้แต่โดนทาสผีรุมตายอยู่ที่นี่ ไม่สามารถมีชีวิตรอดออกไปได้

นอกจากทาสผีแล้ว ในช่วงในสุดของถ้ำ มีผีดิบที่ยืนนิ่งและหลับตาอยู่สองตน แต่ตัวของผีดิบสองตนนี้ 

กลับเต็มไปด้วยขนสีดำ

ผมอดไม่ได้ที่จะตกใจ ขนสีดำ นั่นก็หมายถึงผีดิบดำ ความชั่วร้ายที่ดำมืด

ผีดิบดำทั้งสองตน ไม่ใช่เรื่องตลกเลยสักนิด

เพียงแค่ตัวเดียว ก็สามารถฆ่าพวกเราทุกคนได้แล้ว

คิดไม่ถึงว่าสาขาย่อยแห่งนี้ จะสร้างผีดิบดำออกมาได้ด้วย

พวกมันยืนอยู่ภายใต้บรรยากาศไฟสีเขียวเข้ม สภาพน่าขนลุกขนพองสุดๆเลยละ

พลังหยินและยังมีกลิ่นศพเหม็นฉุนพวกนั้น ถูกปล่อยออกมาจากตัวทาสผีและผีดิบทั้งนั้น

“ ที่ ที่นี่ก็คือชั้นสามแล้ว หิน หินลี่ลั่วอยู่ห้องด้านในสุด ” เจ้าผอมดำพูดอย่างหวาดกลัว

“ ดีมาก ! พาพวกเราเข้าไป ขอแค่พวกเราได้หินลี่ลั่ว และออกไปจากที่นี่อย่างปลอดภัย ฉันรับประกันได้เลย ว่าจะไม่ฆ่าแก ” ผมพูดเบาๆ

เป็นธรรมดาที่เจ้าสาวกนั้นจะรู้ว่าชีวิตของเขาอยู่ในกำมือของพวกเรา พลังของตัวเองโดนผนึกเอาไว้ 

และตัวเขาก็มีพลังไม่สูงมาก

แต่พวกเรามีตั้งหลายคน แล้วเขาจะมีทางหนีได้งั้นเหรอ

ตอนนี้เลยได้แต่ทำตามที่พวกเราบอก ถ้าไม่ทำแบบนั้น ผลที่ตามมาก็ต้องเป็นความตายอย่างแน่นอน

เจ้าผอมดำกลัวตาย และอ่านสถานการณ์ออกอย่างชัดเจน

ตอนนี้เลยไม่ลังเล รีบฝืนยิ้มให้พวกเรา แล้วพยักหน้ารัวๆ “ ครับครับครับ ข้าน้อยเข้าใจ ”

หลังจากพูดจบ เจ้าผอมดำก็หมุนตัว เดินตรงไปข้างหน้าทันที

เพื่อป้องกันเหตุไม่คาดคิด พวกเราจ้องเจ้าผอมดำด้วยความระแวงสุดๆ

ถ้าเขาขยับตัวผิดแปลกไปจากที่ควรแม้แต่น้อย พวกเราก็จะฆ่าเขาทันที

พวกเราเพิ่งเดินต่อได้ไม่กี่ก้าว เจ้าผอมดำคนนั้นก็ตะโกนไปในถ้ำว่า “ หลีกทางให้หมด ข้าจะเข้าไปตรวจดูหินลี่ลั่ว ! ”

เสียงของเจ้าผอมดำฟังดูน่าเกรงขาม เสียงของเขาเพิ่งดังขึ้น ทาสผีที่ลอยเข้าออกไปมาพวกนั้น 

ก็หยุดเคลื่อนไหวดื้อๆ

พวกมันไม่พูดจา และดูเหมือนจะรู้ว่าต้องทำยังไง แต่ละตัวรีบถอยออกไปสองข้างทางทันที

ในเวลาเดียวกันยังก้มหัว และไม่กระดุกกระดิกตัวเลยสักนิด

พอเจ้าผอมดำเห็นแบบนั้น ก็หันมาฝืนยิ้มให้พวกเราแบบน่าเกลียดสุดๆ จากนั้นก็พาพวกเราเดินต่อ

ที่จริงผมใจสั่นมาก เจ้าสาวกคนนี้ได้เป็นแค่ลูกกระจ๊อก เห็นได้ชัดว่ามีตำแหน่งอยู่ในสาขาย่อยแห่งนี้เหมือนกัน

ตัวถ้ำค่อนข้างยาว ประมาณ 40-50 เมตรได้ กว้างประมาณ 3-4 เมตร

การเดินในถ้ำมืดๆแบบนี้ รอบๆยังมีผีร้ายอีกหลายสิบตัว

ได้ยินเสียงฝีเท้าของตัวเองตลอดเวลา ผ่านผีร้ายที่ก้มหัวให้ตัวแล้วตัวเล่า ความรู้สึกแบบนั้นมันน่าขนลุกสุดๆ

ผมตั้งสติตลอดเวลา กำดาบไม้ในมือแน่น บนหลังมีเหงื่อเย็นๆไหลออกมาไม่หยุด ไม่กล้าประมาทเลยแม้แต่น้อย

สำหรับเหล่าเฟิงและฉู่ยเฉิงจิงแล้วยังมีจิ้งจอกน้อยเสี่ยวเหมย ก็ไม่ต่างอะไรจากผมมากนัก

ตอนนี้พวกเราเข้ามาในส่วนที่ลึกที่สุดของสาขาย่อยองค์กรตาผีแห่งเขาเขี้ยวหมาป่าแล้ว ถ้าในนี้เกิดเรื่องวุ่นขึ้นมา พวกเราออกไปไม่ได้จริงๆแน่

ทุกคนเครียดมาก แต่ก็ต้องกัดฟันเดินต่อไป

ถ้ำยาวห้าสิบเมตร กลับทำให้เรารู้สึกเหมือนต้องเดินถึงห้าร้อยเมตร หรือห้าพันเมตร

หลังจากผ่านทางที่พวกทาสผีหลายสิบตัวคอยเฝ้า มาจนถึงห้องที่อยู่ในสุดของถ้ำแล้ว

ผมก็ลดเสียงลมหายใจของตัวเองลง แม้ผีดิบดำจะไม่ได้ลืมตา แต่เจ้าสองตัวนี้ก็หายใจไม่หยุด

“ ฮือ……ฮือ…… ”

เสียงดังมาก ในแต่ละครั้งเปรียบได้กับลมหายใจสุดท้าย

นี่ก็คือเสียงลมหายใจเฉพาะตัวของผีดิบ คนที่ได้ยินมักจะขนลุกเสมอ

และตอนที่เจ้าหมอนี่พาพวกเรามาถึงตรงนี้ มันก็หยุดอยู่กับที่พักหนึ่ง จากนั้นก็พูดกับผีดิบดำที่ยังไม่ลืมตาว่า “ หลีกไป ข้าจะเข้าไป ”

เสียงเพิ่งเงียบลง ผีดิบดำทั้งสองตัวนั้นก็ลืมตาขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

ดวงตาสีเลือดคู่นั้น เหมือนกับของที่ม่อถงเขียนเอาไว้ไม่มีผิด มันทำให้คนรู้สึกถึงแรงกดดัน

( ม่อถง คือนักเขียนนิยายที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง )

ไม่ใช่แค่นั้น ร่างกายที่ดำทะมึนของพวกมัน ยังปล่อยกลิ่นศพที่รุนแรง และฉุนผิดปกติออกมา

ในระหว่างนั้น ผมรู้สึกเย็นหลังวาบๆ จู่ๆก็เกิดใจสั่นขึ้นมา “ ตึงๆๆ ” หัวใจเต้นแรง

จนดูเหมือนมันจะทะลุออกมาได้แล้ว ผมละกลัวจริงๆว่าเจ้าสองตัวนี้จะไม่สนใจอะไร ตรงเข้ามากัดพวกเราทันที มือกำดาบไม้แน่นตามสัญชาตญาณ หรือแม้แต่มีเหงื่อไหลออกมาไม่หยุด

โชคดีที่วินาทีต่อมา เจ้าผีดิบดำสองตัวนั้นไม่ได้ยกแขนขึ้น หรือแยกเขี่ยวออกมา มันเพียงแค่สูดดมกลิ่นของเจ้าผอมดำสองสามครั้ง หลังจากยืนยันตัวตนแน่ชัดแล้ว

หวกมันก็หมุนตัว กระโดดไปด้านข้างหลีกทางให้กับพวกเรา หลังจากนั้นก็ยืนนิ่งๆ เผยให้เห็นประตูทางเข้าห้องสุดลึกลับ

หลังจากพวกมันยืนได้ที่แล้ว เจ้าผีดิบดำสองตัวนี้ก็หลับตาลงอีกครั้ง เก็บกลิ่นศพที่เหม็นคลุ้ง และไม่ขยับตัวอีก……