spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 396 แยกย้าย

พอได้ยินท่านหลงฉวนพูดแบบนั้น ผมและเหล่าเฟิงก็อดรู้สึกสบายใจขึ้นมาไม่ได้

พวกเราไปมีเรื่องกับองค์กรตาผี แถมตอนนี้ยังทำให้กุ่ยซานหยวนและยัยป้ามั่นหน้านั่นบาดเจ็บหนัก 

แม้แต่จางจึเทาก็ยอมทิ้งร่าง หนีไปในรูปแบบของวิญญาณ

สำหรับพวกเขา ครั้งนี้ต้องเป็นการพ่ายแพ้ย่อยยับ และความอัปยศครั้งยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน

ถ้าท่านหลงฉวนและท่านนักพรตฉินอยู่ที่นี่ก็คงเยี่ยมไปเลย ใครจะไปกล้ามารนหาที่ตายละ

แต่ถ้าพวกเขาจากไป พวกกุ่ยซานหยวนก็อาจวางแผนเล่นงานพวกเราอีกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แค่ออกมากินข้าว 

ก็อาจโดนซุ่มโจมตีเหมือนคืนนี้ก็ได้

แต่ท่านหลงฉวนพูดแล้ว ว่าเรื่องนี้เขาจะเป็นคนช่วยพวกเราจัดการเอง

แบบนี้ ก็เท่ากับเราสามารถตัดเรื่องที่กังวลมาโดยตลอดให้หายไปได้เลย

พอคิดได้แบบนี้ ผมก็รีบทำมือคำนับท่านหลงฉวนทันที “ ขอบคุณท่านผู้อาวุโสหลงฉวนมากครับ ! ”

ท่านหลงฉวนโบกมือ “ ขอบคุณอะไรกัน เราเป็นนักพรตฝ่ายธรรมะ ไม่ได้ทำเรื่องพวกนี้อยู่แล้วหรือไง 

เจ้าหนู วันนี้นายเด็ดเดี่ยวมาก หมั่นฝึกฝนให้ดีๆ ในอนาคตจะต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน ! ”

พอได้ยินท่านหลงฉวนชมแบบนั้น ผมก็อดดีใจไม่ได้ หรือแม้แต่เกิดได้ใจขึ้นมาเลยทีเดียว

แต่ไม่รอให้ผมได้พูดออกมาอีกครั้ง ท่านหลงฉวนก็พูดกับพวกเราว่า “ โอเค ในเมื่อจบเรื่องแล้ว พวกเราก็รีบออกไปจากที่นี่เถอะ ! ส่วนเจ้าสองศพนั่น พวกนายหาที่ฝังก็พอ ไม่อย่างนั้นจะมีเรื่องยุ่งตามมา 

โอเคพวกเราควรต้องไปแล้วละ ”

หลังจากพูดจบ ท่านหลงฉวนและท่านนักพรตฉินหันไปมองหน้ากัน เตรียมจะออกไป

ผมเห็นทั้งสองคนจะจากไปแล้ว เลยรีบถามขึ้นมาอีกครั้ง “ ท่านนักพรตทั้งสอง พวกคุณ พวกคุณจะไปที่ไหนเหรอครับ ? ”

ท่านหลงฉวนและท่านนักพรตฉินโดนเสียงเรียกของผมหยุดไว้ พวกเขาหันมามองหน้าผม

หลังจากนั้นก็ได้ยินท่านนักพรตฉินพูดกับผมว่า “ ว่างมาหลายวัน ควรออกไปขยับเนื้อขยับตัวหน่อย 

ให้พวกองค์กรตาผีได้ปวดหัวบ้าง ”

ท่านนักพรตฉินพูดออกมาอย่างสบายๆ หรือแม้แต่ยิ้มให้ผมด้วย

ต่อจากนั้น ท่านนักพรตฉินและท่านหลงฉวน ก็หมุนตัวและเดินออกไปจากที่นี่อย่างไม่ลังเล

นักพรตทั้งสองท่านเป็นยอดผีมือ หลังจากหมุนตัวจากไป พวกเขาก็เดินเข้าสู่ความมืดมิด

ผ่านไปไม่นาน ร่างของพวกเขาก็หายไปจากสายตาของพวกเรา ทิ้งเอาไว้เพียงผม เหล่าเฟิง พี่หลี่ และพี่เฟิง

แต่คำพูดของท่านนักพรตฉิน กลับทำให้ผมช็อกในทันที

พวกเขาคิดจะออกไปสู้กับองค์กรตาผี มีนักพรตผู้กล้าแข็งขนาดนี้ออกโรง

แผนแก้แค้นของน้องศพ ก็มีตัวช่วยตัวบิ๊กแล้ว

คืนนี้เผชิญหน้ากับอันตราย แทบต้องตายอยู่ที่นี่ โชคดีที่พวกเรามีโชคไม่เบา ได้มาเจอกับผู้อาวุโสทั้งสองท่าน

ขณะมองทางที่พวกเขาหายไป ผมก็สูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็พูดกับพี่หลี่ที่ยืนตัวสั่นอยู่ไม่ไกล 

“ พี่หลี่ หมอผีโดนไล่ไปหมดแล้ว ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว พี่เองก็กลับบ้านไปเถอะ ! ”

พี่หลี่ยังตกใจไม่หาย แม้เธอจะเป็นผี แต่ก็เพิ่งเป็นผีได้ไม่กี่วัน จู่ๆโลกทั้งใบของเธอก็เปลี่ยนไปซะงั้น

ก่อนหน้านี้ยังเผชิญหน้ากับการต่อสู้ที่ “ สยดสยอง ” เธอตกใจจนพูดไม่ออกนานแล้ว

ตอนนี้เมื่อได้ยินผมพูดแบบนั้น พี่หลี่ถึงได้สติกลับมา “ ฉัน ฉันไปอยู่ อยู่กับพวกนายได้ไหม ? ฉัน ฉันกลัว ”

เมื่อเห็นพี่หลี่กลัวแบบนั้น ผมก็พูดปลอบเธอ “ พี่หลี่ คราวนี้พี่วางใจได้เลย ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีกแน่นอน หลังจากศพของพี่โดนฝังแล้ว พี่ก็ลงไปที่ยมโลกก็พอ ส่วนเรื่องอื่นก็ไม่ต้องไปคิดถึงมันหรอกครับ ! ”

พี่หลี่ทำหน้าจริงจัง พี่หลี่ลังเลอยู่พักหนึ่ง แต่สุดท้ายก็พยักหน้าให้

ในเวลาเดียวกันก็บอกลาผม บอกว่าเธอจะกลับไปที่ที่ศพเธออยู่

หลังจากบอกให้พวกเราดูแลตัวเองดีๆแล้ว พี่หลี่ก็ออกไปจากที่นี่ วิญญาณเธอลอยไปข้างหน้า ผ่านไปไม่นานร่างของเธอก็หายไปแล้ว

หลังจากที่พี่หลี่ออกไปแล้ว ที่นี่ก็เหลือแค่เราสามคน

แม้จะรู้สึกเจ็บ ไม่สบายตัวอยู่บ้าง แต่ต่อจากนี้เรายังมีเรื่องต้องทำอีก ไม่อย่างงั้นวันข้างหน้าต้องมีปัญหามาหาถึงบ้านแน่ๆ

ดังนั้นผมเลยพูดกับเหล่าเฟิงและพี่เฟิงว่า “ เหล่าเฟิง พี่เฟิง พวกเราก็เริ่มเก็บกวาดกันเถอะ ! ”

เหล่าเฟิงพยักหน้าเบาๆ พี่เฟิงเองก็ขานรับสั้นๆ “ อือ ”

ต่อจากนั้น ผมสามคนก็แบกร่างชายแก่ที่กุ่ยซานหยวนใช้ กับศพของจางจึเทา ไปไว้ในรถคันใหม่ทีละศพๆ จากนั้นก็ขับรถตรงไปที่ตำบลชิงฉือ

ระหว่างทาง พี่เฟิงไม่ได้กลับเข้าไปในร่างเหล่าเฟิง แต่ คอยช่วยและทำความเข้าใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น 

เขาเลยนั่งรถไปกับพวกเรา

ช่วงสองสามวันนี้เขาหลับลึกอยู่ในร่างของเหล่าเฟิงมาโดยตลอด สำหรับเรื่องที่ผ่านมา เขาไม่รู้เลยสักอย่าง

ดังนั้น ผมและเหล่าเฟิงเลยเริ่มเล่าไปตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

เล่าตั้งแต่ต้นจนจบ และเรื่องที่เราเจอ ให้พี่เฟิงฟังทั้งหมด

ตั้งแต่พวกเราไปซื้อรถที่ศูนย์ เจอรถผีสิง ต่อมาก็เจอจางจึเทามาแย่งวิญญาณในพิธีเรียกวิญญาณ จากนั้นเราก็ไปรับรถ แล้วก็ไปจัดการเรื่องของพี่หลี่ที่ผู้จัดการใหญ่ศูนย์เป็นคนไหว้วานมา และแล้วท้ายที่สุดพวกเราก็โดนซุ่มโจมตี จนกระทั่งท่านหลงฉวนและท่านนักพรตฉินออกมาปรากฎตัว

จากการวิเคราะห์และการคาดเดาของพวกเรา ต้นเหตุของเรื่อง น่าจะมาจากตอนที่พวกเราทำพิธีเรียกวิญญาณครอบครัวสกุลเหยียนทั้งเจ็ดตน

หลังจากทำพิธีเรียกวิญญาณ จางจึเทาก็พบว่าเป็นฝีมือของพวกเรา

อาจเป็นเพราะเรื่องนี้จริงๆ จางจึเทาและหมอผีคนอื่น เลยไปดักรอดูการเคลื่อนไหวของพวกเราแถวๆศูนย์รถ

พอถึงเวลาที่ผมและเหล่าเฟิงมารับรถ แล้วไปบ้านผู้จัดการใหญ่จูต่อ แถมยังตกกลางคืนพอดี องค์กรตาผีเลยใช้โอกาสนี้ซุ่มโจมตีพวกเรา

ก่อนอื่นเลยคือพี่หลี่ที่พวกเราจัดการเรียบร้อยแล้ว พี่หลี่เองก็บอกว่าหลังออกมาจากตึกนั้นแล้ว เธอก็หมดสติไป

พวกเรามั่นใจว่า ระหว่างที่วิญญาณของพี่หลี่ออกจากบ้านของเจ้าอ้วน เธอจะต้องโดนสาวกขององค์กรตาผี หรือไม่ก็พวกกุ่ยซานหยวนดักอยู่นอกตึกอย่างแน่นอน

พวกมันทำให้วิญญาณของพี่หลี่กลายเป็นผีร้ายชุดเหลือง แล้วจากนั้นก็ให้มาตามหาพวกเรา

ผลลัพธ์การมากินของปิ้งย่างในถนนที่ห่างไกล ดันเป็นสถานที่เหมาะให้พวกมันลงมือพอดี

ดังนั้นกุ่ยซานหยวน ยัยป้ามั่นหน้า และจางจึเทาเลยเริ่มแผนลอบโจมตีพวกเรา คิดจะจับพวกเราทั้งสองในคราวเดียว และคิดจะล่อให้ผมเรียกร่างจิตของมู่หลงเหยียนออกมา

หลังจากนั้นก็ใช้หมุดกักวิญญาณ ผนึกร่างจิตของมู่หลงเหยียนเอาไว้ สุดท้ายก็จับร่างมู่หลงเหยียน 

โจมตีมู่หลงเหยียนทางอ้อมและทำลายแผนของพวกเรา

ด้วยเหตุนี้ พี่หลี่เลยตกเป็นเบี้ย

ใครจะรู้เพิ่งจัดการพี่หลี่ได้ พวกกุ่ยซานหยวนก็กระโดดออกมา เพื่อกดดันพวกเรา แต่ก็ไม่รีบร้อนลงมือทันที

แผนการของพวกเขา คือคิดจะล่อให้ผมเรียกร่างจิตของมู่หลงเหยียนออกมา ตอนนั้นผมจะคิดออกได้ยังไงว่าอีกฝ่ายจะวางแผนเอาไว้แยบยลขนาดนี้

เพื่อเอาชีวิตรอด ผมทำได้แค่เรียกมู่หลงเหยียนออกมาช่วย แต่กลับเป็นการติดกับของอีกฝ่ายแทน

ผลลัพธ์เมื่อหลายวันก่อนมู่หลงเหยียนเพิ่งฝึกวิชาพลาด เสียพลังไปจำนวนมาก หลังจากร่างจิตปรากฎขึ้น พลังที่มีเลยไม่ได้แกร่งถึงขนาดนั้น

บวกกับพวกกุ่ยซานหยวนเตรียมการมานานแล้ว สุดท้ายทุกคนก็โดนจัดการ

แต่สิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึงคือ ในร้านปิ้งย่างแห่งนี้ นอกจากพวกเราแล้ว ยังมีผู้อาวุโสอีกสองคน ท่านหลงฉวนและท่านนักพรตฉิน

ตอนแรกพวกเขานั่งอยู่ตรงโต๊ะใต้ร่มไม้ เพราะมันมืดเกินไป เลยไม่มีคนดูออกว่าเป็นพวกเขา

พวกเราเองก็ไม่ได้สนใจ หลังจากสู้มาจนถึงวินาทีสุดท้ายแล้ว ท่านนักพรตทั้งสองท่านคงทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว จึงได้เอื้อมมือออกมาช่วย จู่โจมจนกลุ่มผีต้องสยบและพวกกุ่ยซานหยวนต้องถอยหนี ทำให้พวกเราพ้นจากอันตรายมาได้ ……

และเรื่องพวกนี้ ก็คือเรื่องราวทั้งหมด

แน่นอน ระหว่างนั้น เหล่าเฟิงก็ถามผมเกี่ยวกับเรื่องของมู่หลงเหยียนด้วย

แม้เหล่าเฟิงจะมองไม่เห็นมู่หลงเหยียน แต่เหล่าเฟิงรู้ว่ามีผีอยู่ตัวหนึ่ง และยังร้ายกาจมากอีกด้วย

สำหรับเรื่องของมู่หลงเหยียน เพราะมีเหตุผลพิเศษ ผมเลยไม่ได้พูดถึงมากนัก เพียงอ้างว่าเป็น 

“ วิญญาณคุ้มครองบ้าน ” เท่านั้น

เหล่าเฟิงและพี่เฟิง เห็นผมไม่อยากพูดถึง เลยไม่ได้ถามต่อ เพียงพยักหน้าให้เท่านั้น

ด้วยเหตุนี้ ความสัมพันธ์ที่แท้จริงของผมและมู่หลงเหยียน เลยไม่ได้ถูกเปิดเผยออกมาในตอนนี้

พวกเหล่าเฟิง รู้แค่ว่าข้างกายผมมีผีแบบนี้อยู่เท่านั้น ส่วนเรื่องที่มาและรูปลักษณ์ พวกเขาไม่รู้อะไรเลยสักนิด

หลังฟังทุกอย่างจบ พี่เฟิงก็อดสูดหายใจเข้าลึกๆไม่ได้

บอกว่าพวกเราดวงดีจริงๆ ถ้าไม่ได้เป็นเพราะเจอผู้อาวุโสทั้งสองท่านที่นั้น พวกเราก็คงโดนจับไป 

และกลายเป็นทาสผีให้พวกมันใช้งานในอนาคต แล้วสุดท้ายก็โดนฝึกให้กลายเป็นหุ่นรบออกไปทำชั่วให้องค์กรตาผี ส่วนวิญญาณคุ้มครองบ้านที่ผมพูดถึง ก็คงต้องวิญญาณแตกสลาย……