spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 384 รับเงินเสร็จงาน

ตอนผีผู้หญิงตนนั้นหายไป อากาศอันหนาวเย็นในบ้านก็หายไปเช่นกัน

แต่ในชั้นนี้ กลับมีเสียงร้องเพลงของผีผู้หญิงตนนั้นดังขึ้น

เสียงของผีผู้หญิงเพราะมาก และมันก็ฟังดูน่าเศร้าด้วย

เพียงแค่เสียงนี้ กำลังค่อยๆเบาลงเรื่อยๆ และสุดท้ายก็เงียบหายไปในที่สุด

เจ้าตัวน้อยทำปากมุ่ย หันไปมองแม่ตัวเองแล้วพูดว่า “ แม่ คุณป้าไปแล้ว ! คุณป้าจะกลับมาอีกไหม ? ”

คุณนายจูกำลังตกใจ เมื่อได้ยินเจ้าตัวน้อยพูดแบบนั้น เธอยังกลัว หรือแม้แต่หันมามองผมและเหล่าเฟิง

ผมถอนหายใจ จากนั้นก็พูดกับคุณนายจูและเจ้าอ้วนว่า “ พวกคุณไม่ต้องกังวลแล้ว เพื่อนบ้านของพวกคุณไปแล้ว เธอไม่ได้มีเจตนาร้าย เพียงช่วงหลายวันนี้ศพของเธอยังไม่ได้ทำพิธี วิญญาณของเธอเลยไปไหนไม่ได้ ”

“ บังเอิญ ! ตาของฮ่าวฮ่าวๆยังบริสุทธิ์อยู่ สามารถมองเห็นเธอได้ เมื่อกี้พวกเราคุยกับเธอแล้ว พี่หลี่เองก็จากไปแล้ว ต่อไปพวกคุณก็จะไม่เป็นอะไรแล้ว ! ”

ผมพูดตามความจริง พอเจ้าอ้วนและคุณนายจูได้ยินแบบนั้น ก็ดูผ่อนคลายขึ้นมาทันที

เจ้าอ้วนถอนหายใจออกมายาวๆ “ ไปแล้วก็ดี ไปแล้วก็ดี ! ”

“ ฮ่าวฮ่าว คุณป้าไปแล้ว ไปอยู่ในที่ที่ไกลมาก ! ” คุณนายจูก็พูดกับฮ่าวฮ่าว

ผมเห็นครอบครัวของเจ้าอ้วนกลับมาเป็นปกติแล้ว เรื่องผีผู้หญิงก็เรียบร้อยแล้ว ผมเลยหยิบยันต์สะกดออกมาจากกระเป๋า

จากนั้นก็พูดกับเจ้าอ้วนว่า “ เจ้าอ้วน ฉันมียันต์อยู่ พอพวกเราไปแล้ว นายก็เอายันต์ไปแปะไว้ที่ประตูบ้าน 

มันจะช่วยขับไล่สิ่งชั่วร้ายจากบ้านได้ ! ”

พอเจ้าอ้วนเห็นแบบนั้น ก็ทำหน้าดีใจ รีบเข้ามารับไว้ทันที

“ ขอบคุณ ขอบคุณท่านนักพรตมากครับ…… ” เจ้าอ้วนเอายันต์ไปถือไว้ไม่ยอมปล่อย

“ เจ้าอ้วน ในเมื่อไม่มีอะไรแล้ว เราก็ควรไปแล้ว ต่อไปนายจะทำอะไรก็ทำ ที่นี่มีคนอยู่เยอะมาก 

พลังหยางก็เยอะพอ ไม่ต้องกลัวพวกของไม่ดีพวกนั้น ” ผมพูดอย่างสบายๆ

หลังฟังผมพูดจบ เจ้าอ้วนก็พยักหน้ารัวๆ “ ครับครับครับ ผมเชื่อความสามารถของท่านนักพรตติงครับ 

ใช่แล้วท่านนักพรตติง ท่านนักพรตเฟิง เรื่องค่าตอบแทนจะคิดยังไงครับ ! ผมจะได้โอนให้พวกคุณ ! ”

พอได้ยินคำพูดนี้ ผมและเหล่าเฟิงก็เงียบไปพักหนึ่ง

เราเพิ่งนึกออก ก่อนหน้านี้เจ้าหมอนี่ให้พวกเรามาสองพันแล้ว แต่เป็นแค่เงินส่วนหนึ่งเท่านั้น

ถ้าเจ้าอ้วนไม่พูดออกมา ผมและเหล่าเฟิงก็คงลืมเรื่องนี้ไปซะสนิท

ถ้าเป็นคนธรรมดา เงินก้อนนี้จะรับหรือไม่รับก็ได้

เรื่องในครั้งนี้ก็จัดการได้เร็วมาก ไม่มีอันตรายใดๆทั้งสิ้น เกือบพูดได้ว่าไม่ได้ออกแรงเลยสักนิด

แต่ก็นะ ! เจ้าหมอนี่เป็นคนเลวนิ ไม่รู้ว่าไปขูดเลือดขูดเนื้อคนอื่นเอาไว้เท่าไหร่ แล้วยังเกือบเอารถเคยเกิดอุบัติเหตุมาขายให้ผมอีก

ดังนั้น ผมไม่คิดจะเกรงใจกับเจ้าอ้วนเลยสักนิด

หลังจากหันไปมองตากับเหล่าเฟิงแล้ว ผมก็ล้างคอ “ อะแฮ่ม ถึงผีผู้หญิงตนนี้จะไม่ใช่วิญญาณร้ายอะไร 

แต่ก็ทำให้เราใช้พลังไปไม่น้อย…… ”

“ อือ ! เอาแบบนี้ก็แล้วกัน ! ฉันจะคิดราคากันเองให้นาย เอาเป็นสามพันก็แล้วกัน ! ” ผมพูดช้าๆ

สามพัน จะบอกว่ามากก็มาก จะบอกว่าน้อยก็ไม่น้อย

ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับชาวบ้านธรรมดาหรือแรงงานที่อยู่ในสังคมชั้นล่างกว่า บางทีพวกเราอาจจะเก็บพวกเขาเพียงแค่ร้อยสองร้อย

แต่กับเจ้าอ้วนมันเป็นไปไม่ได้ พอรวมกับเงินสามพันนี้ เรื่องนี้เราจะได้รับทั้งหมดห้าพัน จะเห็นได้ว่าเราคิดราคาสูงกับเขาขนาดไหน

แน่นอน สำหรับเจ้าอ้วน เงินก้อนนี้มันไม่ได้มากอะไร

เขายังคิดว่า ราคานี้คุ้มค่ามากอีกด้วย เพราะราคานี้ช่วยเขาจัดการปัญหาทั้งหมดได้

เจ้าอ้วนแทบจะไม่ลังเลเลยสักนิด บอกภรรยาเขา ให้ไปหยิบเงินสดมาให้พวกเราทันที

เป็นธรรมดาที่ผมและเหล่าเฟิงจะไม่เกรงใจ เรารับมาแบ่งกันคนละพันห้า

พอรับเงินแล้ว พวกเราก็ไม่คิดจะอยู่ต่อ หลังบอกลาเสร็จ พวกเราก็เดินออกมาจากบ้านหลังนั้นทันที

เจ้าอ้วนและคุณนายจูก็ซึ้งใจมาก ตามมาส่งพวกเราถึงหน้าตึก

ตอนกลับมาถึงรถแล้ว ผมกับเหล่าเฟิงก็จุดบุหรี่สูบ จากนั้นผมก็ได้ยินเหล่าเฟิงพูดว่า “ โหดมาก ! เรื่องเล็กแค่นี้ นายก็เก็บซะห้าพัน ! ”

ผมพ่นควันออกมาหนึ่งครั้ง “ คนเลวแบบนี้ ต้องให้มันได้เสียบ้าง ! แต่สำหรับเขาเงินห้าพัน ก็ไม่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไรสักหน่อย ช่างเถอะไม่พูดเรื่องนี้แล้ว ท้องหิวแล้ว เราไปหาอะไรกินกันเถอะ ! ”

เหล่าเฟิงพยักหน้าเบาๆ “ ได้ ! ”

ขณะพูด ผมก็สตาร์ทรถขับออกไปหาอะไรกิน

เราขับๆจอดๆ พบว่าไม่มีอะไรที่อยากกินเลย ของที่อยากกินก็ไม่มีที่ให้จอดรถ

ผลลัพธ์พอขับๆไป ไม่รู้ว่ายังไง สุดท้ายพวกเราก็มาถึงถนนด้านหลังเมือง เป็นถนนที่อยู่ค่อนข้างห่างไกล

ในเวลานี้เราหิวมากแล้ว พอเห็นห่างออกไปมีร้านปิ้งย่างอยู่ เราก็ไม่เรื่องเยอะอีกต่อไป ขับตรงเข้าไปหาทันที

หน้าร้านปิ้งย่างมีโต๊ะตั้งอยู่หลายโต๊ะ ไม่ว่าจะผู้ชายหรือผู้หญิงก็มีหมด แต่ผมสองคนก็ไม่สนเรื่องพวกนี้ ตอนนี้สายตาของเราโดนอาหารพวกนั้นดึงดูดไปเรียบร้อย

ผมและเหล่าเฟิงสั่งเนื้อย่างมาจำนวนมาก ปีกไก่ย่างเจ็ดแปดไม้ ซี่โครงหมู สะโพกและอย่างอื่นอีก

อาหารมาเสิร์ฟเร็วมาก ผ่านไปไม่นานบนโต๊ะก็มีอาหารหลายจาน

ผมและเหล่าเฟิงหิวจนทนไม่ไหวแล้ว เรากินไม่สนอะไรทั้งนั้น เพ่งสมาธิไปที่การกินทั้งหมด

แต่ในขณะที่พวกเรากำลังฟินกับการกิน เรื่องแปลกๆก็เกิดขึ้น

ทันใดนั้นเอง รอบๆก็มีลมหนาวพัดเข้ามา มันพัดแรงจนพลาสติกบนถนนปลิวว่อน “ พรึบๆ ”

ลมไม่ได้แรงมาก แต่สายลมนี้เย็นผิดปกติ ทุกคนในที่นั้นต่างอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น

แต่การเคลื่อนไหวของผมและเหล่าเฟิง กลับหยุดลง พร้อมกับวินาทีที่ลมหนาวปรากฎขึ้น

ไม่เพียงเท่านั้น สีหน้าของเราสองคนยังดูเคร่งขรึมขึ้นทันที

สายลมค่อยๆแรงขึ้นเรื่อยๆ ความนาวแบบนี้ก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ดูเหมือนอุณหภูมิรอบๆ จะลดลงเจ็ดแปดองศา

หมุ่นสาวที่นั่งอยู่โต๊ะข้าง อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น “ อาเจี๋ย ที่นี่หนาวมาก เราไม่ต้องกินแล้วละ ! ไปดูหนังกัน ! ”

ผู้ชายที่อยู่โต๊ะเดียวกันก็ตัวสั่น “ ได้ อากาศบ้านี่ คิดจะเปลี่ยนก็เปลี่ยน ! ”

หลังจากพูดจบ ผู้ชายและผู้หญิงคู่นั้นก็ออกไป

แต่ในขณะที่หนุ่มสาวคู่นี้ลุกออกไป ผมและเหล่าเฟิงก็หันไปมองทางเดียวกันอย่างไม่ได้นัดกันมาก่อน 

ที่ปลายถนน สถานที่มืดมิดไร้แสงไฟ

เพราะผมและเหล่าเฟิงพบว่า สายลมที่หนาวเย็นนี้ ไม่ใช่ลมหนาวธรรมดา แต่เป็นพลังหยิน

และที่มาของพลังหยินนี้ ก็ตรงกับปลายถนนที่มืดมิดพอดี

ผมสองคนขมวดคิ้ว จ้องตรงนั้นตาไม่กระพริบ

ลมหนาวยังคงโบกสะบัดต่อไป และยิ่งหนาวขึ้นเรื่อยๆ หรือแม้แต่มีพลังชั่วร้ายจางๆปนอยู่ด้วย

วินาทีที่สัมผัสได้ถึงพลังชั่วร้าย สีหน้าของผมสองคนก็ยิ่งดูเคร่งขรึมจนถึงขีดสุด

เราจะมีอารมณ์กินต่อได้ยังไง เราหวาดระแวงขึ้นมาทันที

จู่ๆสายลมนี้ก็ปรากฎขึ้น และยังมีทิศทางเฉพาะด้วย

ผมและเหล่าเฟิงสัมผัสได้ถึงอันตรายหน่อยๆแล้ว สัญชาตญาณคนปราบสิ่งชั่วร้าย ตื่นขึ้นมาในอกของผม 

ผมค่อยๆหยิบขวดน้ำตาวัวออกมาเตรียมจะเปิดตา

สำหรับคนที่นั่งกินของปิ้งย่างอยู่ เพราะ “ สภาพอากาศ ” ที่เปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน พวกเขาเลยรับไม่ไหว และทยอยลุกออกไปกันแล้ว

ร้านปิ้งย่างในตอนนี้ เหลือเพียงผมและเหล่าเฟิงสองคน และแขกในเงาต้นไม้ที่อยู่ด้านในสุดอีกสองคน

ด้วยความที่ลมหนาวด้านนอกพัดเข้ามาไม่หยุด เถ้าแก่ร้านปิ้งย่างเลยเริ่มถูมือ และเติมถ่านเป็นครั้งคราว……