spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 383 จากไปไม่ได้

ผีผู้หญิงค่อยๆเล่าเรื่องตอนมีชีวิตให้พวกเราฟัง ผมและเหล่าเฟิงก็ฟังจนเกือบจบ

หลังเข้าใจผีผู้หญิงแล้ว ผมก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ตอนนั้นคงไม่ทำแบบนั้น ตอนเป็นวัยรุ่นไม่รู้จักดูแลสุขภาพ บ้าคลั่งเหมือนคนตาบอด คอยหาแต่สิ่งตื่นตาตื่นใจ สุดท้ายร่างกายของตัวเองก็โทรมจนไม่อาจหวนกลับ

นี่คือแผลเป็นในวัยเยาว์ หลังจากนั้นถึงได้มีผลลัพธ์เหมือนอย่างวันนี้

ถ้าหากพูดว่า ตอนวัยรุ่นผีผู้หญิงรักตัวเองสักหน่อย ไม่หลงระเริงแบบนั้น

เป็นเหมือนคนปกติ แต่งงานมีลูกเหมือนคนทั่วไป บางทีสามีของเธอก็คงไม่เอาเรื่องไม่มีลูกมาเป็นเหตุ 

ไม่ยอมกลับบ้าน เสเพอยู่ข้างนอก และท้ายที่สุดโศกนาฏกรรมนี้ก็อาจจะไม่เกิดขึ้น

บนโลกไม่มียาสำนึกผิด เรื่องที่เกิดขึ้นก็ไม่อาจหวนกลับ

แต่หากพูดอีกอย่าง ถึงผีผู้หญิงจะถูกฆ่า

แต่เธอเหมือนกับครอบครัวสกุลเหยียน ไม่มีพลังชั่วและแรงแค้น

เพราะจากคำพูดของผีผู้หญิง ผมคิดว่าเธอไม่ได้โกรธแค้นสามี

เนื่องจากก้นบึ้งของหัวใจไม่มีแรงแค้น ดังนั้นถึงแม้ผีผู้หญิงจะตายโหง โดนคนรักฆ่าตาย แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนเป็นวิญญาณร้าย

ผมเข้าใจผีผู้หญิง แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว สิ่งที่ผมพอจะทำได้ก็มีอยู่อย่างจำกัด อย่างที่สุดก็ทำได้แค่ส่งวิญญาณเธอไปยังยมโลกให้เธอได้เกิดใหม่เท่านั้น

แต่ผีผู้หญิงเพิ่งตายได้ไม่กี่วัน ไม่จำเป็นต้องให้ผมเป็นคนส่ง เธอสามารถลงไปได้ด้วยตัวเอง

ผมสูดหายใจเข้าหนึ่งครั้ง จากนั้นก็พูดกับผีผู้หญิงว่า “ พี่สาว ชีวิตในชาตินี้จบลงแล้ว ไม่อาจย้อนกลับไปได้อีก ตอนนี้พี่ก็ตายไปแล้ว ดังนั้นพี่รีบลงไปเถอะ ! ”

พอผีผู้หญิงได้ยินถึงตรงนี้ กลับคลี่ยิ้มอย่างขมขื่น “ ฉันก็อยากออกไปจากโลกที่ทำให้ฉันเจ็บปวดเหมือนกัน แต่ตอนนี้ ตอนนี้ฉันยังลงไปไม่ได้ ! ”

“ ลงไม่ได้ ? ” ผมพูดด้วยความตกใจ นี่เพิ่งผ่านไปแค่ไม่กี่วัน เธอกลับบอกว่าลงไปไม่ได้

นอกจากผมแล้ว แม้แต่เหล่าเฟิง ก็ขมวดคิ้ว ทำหน้าตาสงสัยเช่นกัน

ผีผู้หญิงกลับพยักหน้าอย่างหนักแน่น “ อือ ! ลงไปไม่ได้ ศพของฉันยังไม่ได้ทำพิธี ครอบครัวยังไม่ได้ทำพิธีให้ฉัน ตอนนี้ฉันยังจากโลกนี้ไปไม่ได้ ! ได้แต่ล่องลอยไปมาระหว่างบ้านกับตึกนี้เท่านั้น ”

ผมตกใจมาก แต่พอได้ยินเธอพูดแบบนี้ ผมก็เข้าใจ

หลังจากตายแล้ว ต้องทำพิธีเข้าสู่หลุมศพ

หากศพยังอยู่ ไม่ได้ผ่านการทำพิธีเข้าสู่หลุมศพอย่างถูกต้อง วิญญาณตนนั้นก็จะไม่อาจจากไปอย่างสงบได้

เมื่อวิญญาณไม่สงบ ก็จะไปยมโลกไม่ได้

แน่นอน หากได้ยอดฝีมือทำพิธีให้ ก็จะสามารถส่งวิญญาณไปได้เหมือนกัน

แต่ผีผู้หญิงก็พูดถูก ครอบครัวเธอยังไม่ทำพิธีให้เธอ ดังนั้นเรื่องนี้เลยได้ล่าช้าอยู่แบบนี้

ช่วงหลายวันนี้ วิญญาณของเธอจะอยู่ที่นี่เป็นส่วนใหญ่ เพราะตัวเองก็คุ้นเคยกับตึกแห่งนี้

เนื่องจากเธอชอบเด็กมาก บวกกับตรงข้ามบ้านเธอมีเด็กอยู่ ฮ่าวฮ่าวก็มองเห็นเธอ เธอก็เลยมักไปเล่นกับฮ่าวฮ่าวบ่อยๆ

แม้ผีผู้หญิงจะไม่ได้ตั้งใจ แต่ผีผู้หญิงก็ไปอยู่กับฮ่าวฮ่าวหลายวัน มันเลี่ยงไม่ได้ที่จะดูดพลังหยางจากเด็กมาบ้าง

และด้วยเหตุนี้ทำให้ช่วงนี้ฮ่าวฮ่าวมักฝันร้ายและตกใจตื่นกลางดึกเสมอ ในเวลาเดียวกันพอกลับบ้านมาก็ชอบพูดอะไร ที่ทำให้พ่อแม่ต้องอกสั่นขวัญแขวน

หลังจากเข้าใจเรื่องพวกนี้เสร็จแล้ว ผมก็ยังถามเธออีกครั้ง “ พี่หลี่ งั้นเกิดอะไรขึ้นกับกายเนื้อของพี่ 

นี่มันสี่ห้าวันได้แล้วมั้ง ทำไมร่างของพี่ถึงยังไม่ได้ฝังละ ”

พอผีผู้หญิงได้ยินผมถามแบบนั้น เธอก็อดถอนหายใจออกมาไม่ได้ “ เพราะฉันโดนฆ่า ดังนั้นศพของฉันก็เลยโดนส่งไปชันสูตร ”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หน้าผมก็อดกระตุกสองครั้งไม่ได้ ชันสูตรงั้นเหรอ

เหมือนจะมีเรื่องแบบนี้จริงๆแฮะ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมโดยเจตนา ศพจะถูกส่งไปที่หน่วยชันสูตร

ถึงว่าผีผู้หญิงตายมานานขนาดนี้ ศพก็ยังไม่ได้ทำพิธี

แต่มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ขอแค่ผ่านขั้นตอนนี้ไป ศพก็จะถูกส่งไปที่สุสาน หลังเผาเสร็จแล้วทางครอบครัวก็จะมารับไปเอง

ตอนนี้หาสาเหตุที่แท้จริงได้แล้ว ขอแค่ผีผู้หญิงเว้นระยะห่างจากฮ่าวฮ่าวหรือลูกของเจ้าอ้วน เรื่องนี้ก็จะจบแล้ว

เนื่องจากผีผู้หญิง ก็ไม่ได้ตั้งใจ และไม่ใช่วิญญาณร้าย

พอคิดได้แบบนี้ ผมก็พูดกับผีผู้หญิงว่า “ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพี่ก็รออยู่บนนี้สักสองสามวันก็แล้วกัน 

รอให้ถึงเวลาแล้ว พี่ก็จะลงไปได้เอง ! ”

พอผีผู้หญิงได้ยินผมพูดถึงขนาดนั้น เธอก็พยักหน้าให้ผม แล้วพูดออกมาว่า “ ขอบคุณพวกนายมากที่มาฟังฉันพูดเยอะขนาดนี้ แต่นักพรตทั้งสองท่านวางใจได้ ต่อไปฉันจะไม่เข้าใกล้ฮ่าวฮ่าวอีก และไม่มีทางให้เขาเห็นฉันได้อีก ! ”

“ แบบนั้นดีที่สุด ! และเป็นเรื่องดีกับฮ่าวฮ่าวด้วย ” ผมพูดต่อ

แต่เสียงของผมเพิ่งเงียบ ผีผู้หญิงกลับหันไปมองที่ประตูบ้านเจ้าอ้วน จากนั้นก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง 

“ นักพรตทั้งสองท่าน ฉันชอบฮ่าวฮ่าวมากจริงๆ หรือแม้แต่คิดว่าเขาเป็นลูกของฉันด้วยซ้ำ ตอนนี้ฉัน 

ฉันยังอยากทำอีกเรื่องหนึ่ง ! นักพรตทั้งสองได้โปรดให้ฉันทำเถอะนะ ”

ผมเงียบไปพักหนึ่ง “ อยากทำอะไร ? ”

“ ฉันอยาก ฉันอยากบอกลาฮ่าวฮ่าว ก่อนหน้านี้ฉันรับปากกับฮ่าวฮ่าว ว่าพรุ่งนี้จะพาเขาไปเล่น แต่ตอนนี้ดูเหมือน ฉันจะต้องทำไม่ได้แล้ว ”

ผมก็คิดว่าเรื่องอะไร ที่แท้ก็เรื่องนี้เอง

ดังนั้นผมเลยไม่คิดมาก อนุญาตเธอทันที

ถ้าทำแบบนี้แล้วจะแก้ไขสถานการณ์ได้อย่างสมบูรณ์แบบ งั้นมันก็เยี่ยมไปเลยละ

ต่อจากนั้น ผมก็เคาะประตูบ้านเจ้าอ้วน

ประตูบ้านชั้นแรกเพิ่งเปิดออก เจ้าอ้วนก็ชะโงกหน้ามามองพวกเรา จากนั้นก็พูดอย่างเคร่งเครียด 

“ ท่าน ท่านนักพรตทั้งสอง จัด จัดการเรียบร้อยแล้วเหรอครับ ? ”

ผมล้างคอ “ ตอนนี้ยัง นายเปิดประตูก่อน ”

“ เฮ้ ! เธอดูฉันซิ ท่านนักพรตทั้งสองเชิญเลยครับ ! ” เจ้าอ้วนรีบพูด จากนั้นก็เชิญพวกเราเข้าไปในบ้าน

พอพวกเราเข้ามาในบ้านแล้ว เจ้าอ้วนก็รู้สึกได้ถึงลมหนาว

เขาตัวสั่น รีบปิดประตูบ้านทันที

พวกเราเพิ่งเข้ามาในบ้าน ก็เห็นเจ้าตัวน้อยและแม่ของเขากำลังนั่งดูทีวีอยู่ด้วยกัน

ในเวลานี้เมื่อเห็นพวกเราเข้ามา ก็ไม่รอให้พวกเราพูดออกมา เจ้าตัวน้อยก็กระโดดโลดเต้นขึ้นมาด้วยความดีใจ พร้อมชี้มาที่ข้างหลังพวกเราแล้วพูดว่า “ คุณป้าคุณป้า ! ”

ขณะพูด เขาก็ยังทำมือทำไม้ไม่หยุด

พอเจ้าอ้วนและภรรยาเห็นแบบนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดทันที

ภรรยาของเจ้าอ้วนรีบทำเสียงดุเขาทันที “ มีคุณป้าที่ไหนละ ฮ่าวฮ่าวรีบนั่งลงเดี๋ยวนี้ ! ”

“ คุณป่าจริงๆ คุณป้าจริงๆนะครับ คุณป้าอยู่ตรงนั้นครับ ! ” เจ้าตัวน้อยชี้มาที่ข้างหลังพวกเรา แล้วเถียงกลับทันที

ฮ่าวฮ่าวยิ่งเป็นแบบนี้เท่าไหร่ เจ้าอ้วนและภรรยาก็ยิ่งกระวนกระวายมากเท่านั้น

คุณนายจูค่อนข้างเครียดแล้ว เธอเอื้อมมือมาอุ้มเจ้าตัวน้อย “ ฮ่าวฮ่าว เลิกทำให้แม่ตกใจได้แล้ว ตรงนั้น 

ตรงนั้นไม่มีใครอยู่สักหน่อย ! ”

เจ้าอ้วนก็ชี้หน้าลูกตัวเอง “ เดี๋ยวเถอะเจ้าเด็กนี่ ถ้าแกยังกล้าพูดจาเหลวไหลอีก ฉันจะตีแกให้ตายเลย ! ”

ขณะพูด เจ้าอ้วนก็กำลังจะเดินเข้าไป หยุดการกระทำของเจ้าตัวน้อย

แต่ผมรั้งตัวเขาเอาไว้ก่อน “ เจ้าอ้วน นายมานี่ ! ”

“ ท่านนักพรตติง คุณไม่ต้องห้ามผม ให้ผมได้สั่งสอนเจ้าเด็กโง่คนนี้ ไม่อย่างงั้นเขาจะพูดจาเหลวไหลแบบนี้ไม่หยุด ! ”

แต่ผมกลับทำหน้าเข้ม “ ฮ่าวฮ่าวพูดถูก พี่หลี่อยู่ที่นี่ เธอมาบอกลาฮ่าวฮ่าว ! ”

ทันใดนั้นเอง สีหน้าของเจ้าอ้วนก็เปลี่ยนไปทันที เขาทำหน้าหวาดกลัว แทบจะยืนไม่อยู่ด้วยซ้ำ

“ อะ อะไรนะ ! เธออยู่ที่นี่ ”

ผมพยักหน้าเล็กน้อย “ มีพวกเราอยู่ ไม่เป็นอะไรหรอก ! ”

ขณะพูด ผมก็ตบบ่าเขา

เจ้าอ้วนตกใจจนพูดไม่ออกแล้ว ดวงตาเบิกกว้าง จ้องไปที่ประตูอันว่างเปล่าทันที

ส่วนคุณนายจูที่นั่งอยู่บนโซฟา ก็กอดตัวฮ่าวฮ่าวแน่น ใบหน้าหวาดกลัว ตัวสั่น

ผมเห็นเจ้าอ้วนและภรรยาดูกลัวมาก ผมเลยหันไปพูดกับผีผู้หญิงว่า “ พี่หลี่ เริ่มเลยเถอะ ! ”

พอผีผู้หญิงได้ยินผมพูด เธอก็ฉีกยิ้มให้ฮ่าวฮ่าว “ ฮ่าวฮ่าว ป้าจะไปแล้วนะลูก ! เธอต้องเป็นเด็กดีเชื่อฟังพ่อแม่นะรู้ไหม ! ”

ฮ่าวฮ่าวไม่กลัวผีผู้หญิงเลยสักนิด กลับกันยังใช้น้ำเสียงไร้เดียงสาตอบกลับผีผู้หญิงด้วย 

“ คุณป้า ไม่ได้บอกว่าพรุ่งนี้จะพาฮ่าวฮ่าวไปเล่นเหรอครับ ? ”

“ ป้าทำไม่ได้แล้ว ป้าต้องไปในที่ที่แสนห่างไกล ! ” ผีผู้หญิงพูดต่อ

“ ผมจะไปกับคุณป้าด้วย ” ฮ่าวฮ่าวพูด

ผีผู้หญิงคลี่ยิ้ม “ ที่ที่ป้าจะไปมันอยู่ไกลมาก ฮ่าวฮ่าวไปไม่ได้หรอกลูก ฮ่าวฮ่าวเป็นเด็กดีนะ ถ้าหนูดื้อ 

ป้าจะไม่กลับมาแล้วนะ ! ”

พอเจ้าตัวน้อยได้ยินแบบนั้น ก็ทำปากมุ่ย แล้วลังเลไปพักหนึ่ง “ ฮ่าวฮ่าวจะเป็นเด็กดี ฮ่าวฮ่าวจะรอป้านะครับ…… ”

ทันใดนั้น ผีผู้หญิงก็ค่อนข้างทนไม่ไหว เธอแทบจะร้องไห้ออกมา

ผีผู้หญิงพูดออกมาอย่างชัดเจน จิตใต้สำนึกของเธอ เห็นลูกของเพื่อนบ้าน เป็นลูกของตัวเองไปแล้ว

เธอฝืนต่อไป พยักหน้าให้เจ้าตัวน้อย แล้วพูดออกมาเป็นครั้งสุดท้าย “ ฮ่าวฮ่าวลาก่อนนะจ๊ะ ” จากนั้นก็หมุนตัว เดินเข้าไปใกล้ประตู ทันใดนั้นร่างของเธอก็กลายเป็นควันสีเขียว

“ คุณป้า คุณป้า ! ” เจ้าตัวน้อยตะโกนออกมาทันที

แต่ผีผู้หญิง จากไปนานแล้ว

และตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เธอก็จะไม่ออกมาปรากฎตัวต่อหน้าฮ่าวฮ่าวอีก……