spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 367 สาเหตุของเรื่อง

หลังจากพูดประโยคนี้เสร็จ ผมและเหล่าเฟิงก็ไม่รอให้เจ้าหมอนี่ตื่นจากความตกใจ พวกเราเดินเข้าไปในศูนย์ทันที

พนักงานไม่กี่คนเห็นพวกเราเข้าไปในศูนย์แล้ว ถึงได้สติกลับมาอีกครั้ง

พนักงานหนึ่งในนั้นเห็นพวกเราเดินเข้าไปแล้ว เลยตรงเข้าไปที่ข้างตัวเจ้าอ้วน แล้วกดเสียงลงต่ำ 

“ ผู้จัดการ เราโทรเรียกพี่หลง มาอัดมันดีไหมครับ ? ”

เจ้าอ้วนทำหน้าหวาดกลัวเล็กน้อย พอได้ยินคำพูดนี้ เขาก็ดึงหน้าลงมา

แล้วตบหัวพนักงานคนนั้นทันที “ อัดกะผีนะซิ ! แกไม่เห็นว่าทั้งสองคนเป็นยอดฝีมือหรือไง ยอดฝีมือมาถึงแล้ว รถคันนั้นก็จะสะอาดแล้วแกเข้าใจไหมฮะ ? ”

ขณะพูด เจ้าอ้วนยังลูบหน้าที่โดนอัดของตัวเอง จากนั้นก็รีบเดินตามเข้าไปทันที

ในเวลานี้ผมและเหล่าเฟิงนั่งลงบนเก้าอี้ ใบหน้าเรียบนิ่ง หรือแม้แต่หยิบชาเมื่อกี้ขึ้นมาดื่ม

เจ้าอ้วนรีบเข้ามาหาพวกเรา หน้าตาดูเคารพสุดๆ

เขามองเราด้วยรอยยิ้มอันแสนน่าเกลียด จากนั้นก็พูดกับผมว่า “ ท่าน ท่านนักพรต ก่อนหน้า ก่อนหน้านี้ล่วงเกินแล้ว พวกเราผิดเองครับ ! ใช่แล้ว ถ้าท่านนักพรตชอบรถของที่นี่ พวกเราเปลี่ยนเป็นรถระดับ

ไฮเอนด์ก็ได้นะครับ ! คุณเองก็จะได้ไม่ต้องไปที่ศูนย์อื่นอีก ”

“ ทำไม ? คิดจะหลอกขายเราอีกเหรอ ? ตอนนี้ฉันจะเอาเงินคืน ไม่เปลี่ยนรถ ! ” ผมพูดด้วยความไม่พอใจนิดหน่อย อารมณ์ดีๆของผมในวันนี้ โดนเจ้าร้านนี้ทำหลายหมดแล้ว

แต่เจ้าอ้วนกลับรีบอธิบายต่อ “ ไม่ไม่ไม่ ไม่กล้าแล้วครับ ท่านนักพรต คราวนี้คุณวางใจได้เลย เป็นรถใหม่ที่เพิ่งออกจากโรงงานแน่นอนครับ แถมรถที่เปลี่ยนก็เป็นระดับท็อปคลาส บวกกับบำรุงรักษาฟรีอีกสองครั้ง แต่ถ้าท่านนักพรตยืนยันว่าจะเอาเงินคืน งั้นผมก็จะไม่พูดอะไรอีกครับ แน่นอน หากเป็นไปได้ ผมอยากจะให้ท่านนักพรตช่วยอะไรพวกเราสักอย่าง ท่านนักพรตได้โปรดตอบตกลงด้วยเถอะครับ ”

เมื่อเห็นเจ้าอ้วนพูดแบบนั้น ผมก็รู้สึกอยากรู้ขึ้นมานิดหน่อย “ ช่วยอะไร ? คงไม่ใช่เรื่องรถผีสิงคันนั้นหรอกนะ ”

เจ้าอ้วนหัวเราะ “ แฮะแฮะ ” “ ใช่ครับใช่ครับใช่ครับ ท่านนักพรตแค่ออกแรงนิดหน่อย ทำให้รถคันนั้นสะอาดเอี่ยม เชิญของที่อยู่ในรถออกไปก็พอแล้วครับ ”

แม้ผมจะรู้สึกไม่ค่อยดีกับเจ้าอ้วน และร้านนี้ก็ทำธุรกิจคดโกง

แต่พอได้ยินอีกฝ่ายพูดแบบนั้น ผมก็รู้สึกว่ามันเป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่า

จ่ายเงินราคาเดิม แต่ได้รถตัวท็อปจากโรงงาน แถมยังมีค่าบำรุงรักษาอีกสองครั้ง มันนับว่าคุ้มมาก

เดิมทีผมก็คิดจะส่งวิญญาณสกุลเหยียนอยู่แล้ว ถึงตอนนี้จะรับปากกับเจ้าอ้วนอีกที มันก็ไม่เห็นจะมีอะไรเสียหาย

ยังไงก็แค่ออกแรงนิดหน่อย แถมยังยิงนัดเดียวได้นกตั้งสองตัว

พอคิดได้แบบนี้ ผมก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง “ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ได้ ”

“ ฮ่าๆๆ เยี่ยมไปเลย ! ท่านนักพรต คุณคงไม่รู้ ว่าเจ้ารถคันนั้นทำให้พวกเราอยู่กันไม่เป็นสุขเลยละครับ ” เหมือนเจ้าอ้วนจะลืมเรื่องที่เขาโดนพวกเราอัดเมื่อตะกี้ ในเวลานี้เขาเริ่มกลับมาหัวเราะอีกครั้ง

จู่ๆเหล่าเฟิงที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆมานาน ก็พูดขึ้นมา “ เกิดอะไรขึ้นกับรถคันนั้น ทำไมเอารถที่เกิดอุบัติเหตุมาขาย มันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ? แถมยังเอามาขายเป็นรถใหม่อีก ”

พอเจ้าอ้วนได้ยินแบบนั้น ก็หน้าชาทันที หลังจากนั้นก็พูดอย่างลำบากใจ “ ที่ ที่จริง ที่จริงเรื่องนี้มันเป็นความลับของธุรกิจเราครับ ! ”

ผมกลอกตา ขายรถที่เคยเกิดอุบัติเหตุก็จัดว่าเป็นความลับในธุรกิจเหรอ

หลังจากเจ้าอ้วนพูดแบบนั้นออกมา เขาก็เห็นผมและเหล่าเฟิงดูอารมณ์เสีย เลยรีบพูดต่อทันที  

“ แน่นอนว่า มันก็ไม่ใช่ว่าเอามาพูดไม่ได้ ! เรื่องเป็นแบบนี้ครับ เมื่อครึ่งเดือนก่อนรถคันนี้ถูกซื้อออกไปจากศูนย์เรา ผลลัพธ์รถเพิ่งออกไปไม่นาน มันก็เกิดเรื่องขึ้น…… ”

ต่อจากนั้น เจ้าอ้วนก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับรถคันนี้ ให้ผมและเหล่าเฟิงฟังอย่างละเอียด

เขาบอกว่าเมื่อครึ่งเดือนก่อน ครอบครัวที่เสียชีวิตมาซื้อรถคันนี้จากที่นี่

คนทั้งครอบครัวเพิ่งได้รถใหม่ เลยดีใจมาก

แต่ใครจะรู้ว่าพอขับไปถึงแถวแม่น้ำ แล้วจะมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้น

ตามที่เจ้าอ้วนพูด เขาบอกว่าตอนนั้นมีคนเห็น รถคันนี้เพิ่งขับออกมาจากสี่แยก ข้างทางมีคนอยู่หนึ่งกลุ่ม ส่วนถนนข้างๆก็มีรถขวางอยู่สองคัน

คนขับเป็นมือใหม่ บวกกับเพิ่งได้รถใหม่ เลยรนรานในทันที

เพราะควบคุมไม่อยู่ รถเลยพุ่งไปทางแม่น้ำที่อยู่ข้างๆทันที

ผลลัพธ์คนทั้งครอบครัวก็จมน้ำตายหมด พอลากรถขึ้นมาได้อีกครั้ง ศพก็แช่น้ำจนขาวซีดแล้ว

เจ้าอ้วนเห็นรถยังใหม่มาก และตอนนั้นระบบก็มีปัญหา ข้อมูลของรถคันนี้ เลยยังไม่ได้เข้าไปอยู่ในคลังสินค้าหรือรายงานออกไป

เพราะไม่มีการรายงาน รถคันนี้เลยยังเป็นรถใหม่ที่เพิ่งออกจากโรงงาน

ตอนนั้นเจ้าอ้วนเกิดความคิดชั่วๆขึ้นมา อยากเอารถคันนี้มาขายใหม่ในราคาถูก หากเอาไปซ่อมให้เหมือนใหม่แล้ว เขาก็เอาออกมาขายเหมือนรถใหม่ได้อีกครั้ง

ถึงจะซ่อมไม่ได้ แต่เอาไปแยกขายเป็นชิ้นส่วนก็ได้

ดังนั้นรถคันนี้เลยกลับมาอยู่ในมือเขาอีกครั้ง รถคันนี้มีปัญหาไม่เยอะ 90% เป็นของใหม่หมด

แต่หลังจากซ่อมรถคันนี้เสร็จแล้ว เสียงทุบกระจกก็เริ่มดังขึ้น เหมือนกับมีคนทุบขอความช่วยเหลือ

เสียง “ ปังปังปัง ” ดังขึ้นไม่หยุด บางครั้งมันดังแค่ไม่กี่ครั้ง แต่บางครั้งก็ดังอยู่หลายนาที

แต่พอเดินเข้าไปดู ในรถกลับว่างเปล่า ไม่มีอะไรสักอย่าง

พนักงานในร้านที่เห็นฉากนี้ แต่ละคนต่างขนลุกขนพอง รู้สึกหวาดระแวง ทำเอาใจเต้นไม่หยุด

ในแต่ละวันพนักงานไม่มีกะจิตกะใจทำงาน แถมยังคอยหวาดระแวงไปทั่ว

เพราะเรื่องนี้ มีพนักงานหญิงลาออกไปสองคนแล้ว

และช่วงนี้พอมีลูกค้าเข้ามา พนักงานก็จะผลักดันให้ซื้อรถคันนี้ เพราะสาเหตุนี้ สุดท้ายมันก็ขายไม่ออกสักที

จนกระทั่งพวกเราปรากฎตัวในวันนี้ แต่ใครจะรู้ว่าผมเพิ่งขึ้นรถ ก็จะมองออกทันทีว่าเป็นรถผีสิง แถมยังพูดยืนยันอย่างชัดเจน ว่าบนรถคันนี้มีผีอยู่เจ็ดตนเป็นครอบครัวเดียวกัน และยังรู้สกุลของพวกเขาอีกด้วย

เรื่องนี้เลยทำให้เจ้าอ้วนตกใจสุดๆ เพราะนอกจากพวกเขาแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ที่มาของรถคันนี้อีก

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่ารถคันนี้เป็นรถผีสิง และเรื่องที่ครอบครัวสกุลเหยียนทั้งเจ็ดคนจมน้ำตายในรถคันนี้

นี่ก็คือสาเหตุว่าทำไม พอเจ้าอ้วนรู้ว่าพวกเราเป็นนักพรตแล้ว

ไม่ใช่แค่เปลี่ยนความคิด แต่ยังสุภาพแบบนี้ และขายรถตัวท็อปให้เราในราคาถูกแบบนี้

จุดประสงค์หลัก ก็เพื่อให้พวกเราทำให้รถคันนั้นกลับมาสะอาดอีกครั้ง

ไม่อย่างนั้นธุรกิจของเขา ก็ไม่ต้องทำแล้วแน่ๆ

หลังฟังที่มาที่ไปของเรื่องรถคันนี้จบแล้ว ผมและเหล่าเฟิงก็เข้าใจเรื่องทั้งหมด

พอมองเจ้าอ้วนอีกครั้ง แม้เจ้าหมอนี่จะไม่ใช่คนดีอะไร ทำการค้าจากการหลอกคนอื่น แต่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรที่เป็นอันตรายถึงชีวิตคน

ตอนนี้เราเข้าใจเรื่องทั้งหมดแล้ว หลังเซ็นสัญญาฉบับใหม่เสร็จ ผมก็พาเหล่าเฟิงออกมาที่นี่

เพราะตอนนี้พวกเขายังไม่มีรถ หากต้องการรับรถ ยังต้องรออีกประมาณหนึ่งอาทิตย์

แน่นอน เพราะเรื่องผีในรถยังอยู่ เจ้าอ้วนก็กลัวว่าพวกเราเอารถไปแล้ว จะไม่กลับมาอีก

ก่อนที่พวกเราจะจัดการผีเจ็ดตนนั้นให้เรียบร้อย เขาก็ไม่มีทางปล่อยให้พวกเราเอารถไปแน่

สำหรับจะเป็นแบบนั้นไหม มันก็ไม่สำคัญแล้ว เพราะไม่ว่ายังไงผมก็ตัดสินใจว่าจะช่วยผีไม่กี่ตนนั้น

ต่อจากนั้นผมก็โยนยันต์สงบสุขให้เจ้าอ้วนหนึ่งแผ่น บอกให้เขาไปแปะเอาไว้ในร้าน

พอเจ้าอ้วนเห็นยันต์ ก็กระตือรือร้นสุดๆ พูดขอบคุณไม่หยุด

ต่อจากนั้น ผมและเหล่าเฟิงก็ออกมาจากศูนย์แห่งนี้

ตอนเดินมาถึงประตู ผมยังทักทายผีทั้งเจ็ดตนนั้นด้วย

บอกให้พวกเขาไม่ต้องกังวล ช้าที่สุดก็รอถึงแค่คืนพรุ่งนี้ ที่ผมจะทำพิธีเรียกวิญญาณ และส่งพวกเขาให้ออกเดินทาง…….