spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 354 ไม่ใช่คู่ต่อสู้

ในฐานะที่กุ่ยซานหยวนเข้าวิถีมารมานานแล้ว ชื่อเสียงฉาวโฉ่จึงแพร่สะพัดไปทั่ว

ถึงฉู่ยเฉิงจิงจะไม่เคยเห็นกุ่ยซานหยวนมาก่อน แต่เมื่อตอนนี้ได้ยินชื่อของเขา เธอก็อดอกสั่นขวัญแขวน 

และประหม่าขึ้นมาไม่ได้

และตอนที่เจ้ากุ่ยซานหยวนกวาดสายตามองฉู่ยเฉิงจิง มันก็ยิ่งทำให้ฉู่ยเฉิงจิงรู้สึกถึงแรงกดดันและความน่าสยดสยองที่อธิบายไม่ถูก

เท่าที่เธอรู้ นอกจากกุ่ยซานหยวนจะเป็นหมอผีชั่วแล้ว เขายังเป็นพวกบ้าผู้หญิง เป็นคนชั่วที่บาปหนายิ่งกว่าอะไรดี

บวกกับฉู่ยเฉิงจิงยังเป็นสาวน้อยที่ไม่รู้เรื่องทางโลก พอเห็นสายตาแบบนั้น และท่าทางทำตามอำเภอใจไม่เกรงกลัวสิ่งใดของกุ่ยซานหยวนแล้ว เธอก็ต้องเผยท่าทางลนลาน และหวาดกลัวเป็นธรรมดา

พอกุ่ยซานหยวนเห็นท่าทีนี้ของฉู่ยเฉิงจิง เขาก็หัวเราะออกมา “ ฮ่าๆๆ ” “ น้องสาวไม่ต้องกลัว ข้าไม่ได้จะกินเจ้าสักหน่อย ! ”

ขณะพูด กุ่ยซานหยวนก็เอื้อมมือออกมา ลูบหัวตุ๊กตาผีสามตัวที่มาเกาะอยู่ตรงขาของเขา ด้วยสีหน้าผ่อนคลาย

เจ้าตุ๊กตาผีสามตัวนั้นดูจะสนิทสนมกับกุ่ยซานหยวนมาก และท่าทางจะชอบการลูบหัวของกุ่ยซานหยวนมาก พวกมันเอาหัวมาถูขาเขาไปมา

สำหรับฉู่ยเฉิงจิง เธอใจเต้นตุ๊มๆต่อมๆ เข้ามาอยู่ใกล้ผมอย่างไม่รู้ตัว

กุ่ยซานหยวนมีฝีมือร้ายกาจ ผมย่อมรู้ดีว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้

แต่ตอนนี้ผมยังต้องปกป้องฉู่ยเฉิงจิงด้วย ผมเค้นเสียง ฮึ อย่างเย็นชา ยกดาบเหรียญในมือขึ้น 

“ ไอ้ชั่ว แกอย่าโอหังให้มันมากนัก ไม่ช้าก็เร็วยังไงแกก็ต้องถูกกำจัด ! ”

ผมด่าสั้นๆ แต่มันก็ไปปลุกฉู่ยเฉิงจิงให้ตื่นขึ้นมาจากความกลัว

เธอตั้งสติ กลืนน้ำลาย “ ใช่ไอ้เลว สุดท้ายแกก็ต้องโดนกำจัด ! ”

กุ่ยซานหยวนไม่สนใจคำพูดของพวกเราเลยสักนิด และไม่ปลายตามองผมเลยด้วยซ้ำ เหมือนเขาจะสนใจ

ฉู่ยเฉิงจิงมากกว่า

เขายังทำหน้ายิ้มเหมือนไม่ยิ้มอยู่เช่นเดิม “ งั้นเหรอ ! ข้าเดินทางไปทั่วล่ามาหลายปี แต่ก็ยังไม่เคยกลัวใครมาก่อน ! น้องสาว เจ้าอยากลองปะมือกับข้าสักหน่อยไหมละ ”

หลังจากพูดจบ กุ่ยซานหยวนก็ก้าวมาตรงหน้าพวกเราหนึ่งก้าว

ขณะมองท่าทีสงบนิ่งของกุ่ยซานหยวน อย่าว่าแต่ฉู่ยเฉิงจิงเลย แม้แต่ผมเองก็เริ่มกระวนกระวาย

แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เราก็หมดหนทางแล้ว

ผมทำใจแข็ง เล็งจะเข้าไปแทงกุ่ยซานหยวน “ ไปตายซะ ! ”

กุ่ยซานหยวนเห็นผมจะเข้ามาแทงเขา กลับเผยสีหน้าดูถูกออกมาเล็กน้อย

เขายกมือขึ้นมา ปัดดาบเหรียญของผมตรงๆ

“ ปัง ” ผมสัมผัสได้แค่แรงมหาศาลที่พัดเข้ามา วิถีดาบเปลี่ยนไปทันที

ตัวผมแทงไปที่ด้านข้างกุ่ยซานหยวน แต่กุ่ยซานหยวนยังไม่ได้หยุดเพียงเท่านั้น

เขาแวบตัวมาข้างหน้า ไม่รอให้ผมได้ยืนดีๆ เขาก็ซัดฝ่ามือเข้ามาอย่างรวดเร็ว

วินาทีนั้น ผมรู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าท้อง

ความเจ็บปวดที่ท้อง เริ่มแพร่ไปทั่วทั้งตัว มันเจ็บผิดปกติ ผมทนไม่ไหวจนต้องร้องออกมา

ส่วนกุ่ยซานหยวนกลับพูดขึ้นมาว่า “ ไอ้เด็กน้อย ครั้งก่อนฉันไม่ได้ฆ่าแก ครั้งนี้ยังมาทำร้ายเรื่องดีๆของฉันอีก อีกเดี๋ยวฉันจะมาจัดการกับแก ทำให้แกกลายเป็นทาสผีของข้า ! ”

พอพูดจบ กุ่ยซานหยวนก็หยุดมือ

แต่พอเขาหยุดมือ ตัวผมก็เหมือนเป็นลม “ บึก ” ล่วงลงกระแทกพื้นทันที

แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม เห็นชัดๆว่ากุ่ยซานหยวนเพิ่งลงมือไปแค่แป๊บเดียว แต่ผมกลับเหมือนถูกดูดพลังออกไปทั้งตัว นอกจากจะเจ็บตัวแล้ว ผมยังขยับตัวไม่ค่อยได้ ทำได้เพียงเอามือกุมท้อง และเผยสีหน้าทรมานออกมาเท่านั้น

“ ติง ติงฝาน ! ”

ฉู่ยเฉิงจิงเห็นผมโดนซัดเข้าไปหนึ่งฝ่ามือ จึงตกใจจนหน้าถอดสี ความกลัวที่นี่ต่อกุ่ยซานหยวนยิ่งเพิ่มขึ้นไปอีก

แม้ผมจะเจ็บ แต่ก็มองสถานการณ์ออก

แม้เจ้านักพรตกุ่ยจะมาในร่างวิญญาณ ไม่ใช่ร่างจริง และไม่ได้เข้าสิงศพใครมา แต่มันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่พวกเราจะรับมือได้ตรงๆ

ผมกุมท้อง กลั้นความเจ็บเอาไว้ แล้วพูดกับฉู่ยเฉิงจิงว่า “ รีบ รีบหนีไป ! ”

ฉู่ยเฉิงจิงเห็นผมทำหน้าทรมาน และเห็นนักพรตกุ่ยจ้องเธอตาไม่กระพริบ เธอก็เข้าใจทันทีว่าอยู่ต่อต้องเป็นการหาที่ตายให้ตัวเองแน่ๆ

“ นายรอฉันก่อนนะ ฉันจะกลับมาช่วยนายแน่ๆ ! ” ฉู่ยเฉิงจิงทิ้งคำพูดเอาไว้ เธอหมุนตัวกำลังหนีออกไป

แต่เธอเพิ่งหมุนตัว กุ่ยซานหยวนก็ยกมือขึ้น

ประตูวิหารที่เคยเปิดอยู่ก็ “ แอดปัง ” ปิดลงอีกครั้ง

และหนึ่งในตุ๊กตาผี ก็รีบเข้าไปขวางที่หน้าประตูอย่างรวดเร็ว

มือเท้าติดดิน แยกเขี้ยวใส่ฉู่ยเฉิงจิง จากนั้นก็ร้อง “ คาคาคา ” ออกมาอย่างดุร้าย

เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ผมเองก็ไม่พูดไร้สาระอีก ไม่คิดจะให้เสียเวลาไปเปล่าๆ ผมรีบเคลื่อนพลัง เพื่อกระตุ้นไฝดำ

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ผมต้องเรียกเมียให้มาออกโรงเท่านั้น

ผลลัพธ์ผมเพิ่งเคลื่อนพลัง ก็รับรู้ได้ถึงความผิดปกติทันที เหมือนเส้นลมปราณภายในร่างกายของผมจะโดนผนึกเอาไว้ ผมไม่สามารถเคลื่อนพลังได้เลยสักนิด

เมื่อเคลื่อนพลังไม่ได้ ผมก็ไม่สามารถกระตุ้นไฝดำตรงข้อมือได้

กระตุ้นไฝดำไม่ได้ แล้วผมจะเรียกมู่หลงเหยียนออกมาช่วยได้ยังไง

ผมร้อนใจ แต่ผมไม่คิดอะไรมากนัก ในเมื่อเรียกมู่หลงเหยียนออกมาไม่ได้ งั้นก็ต้องเชิญเซียนมาสถิตร่างเท่านั้น

ผมมือสั่น พยายามเอื้อมไปหยิบธูปเล็กที่อยู่ในเอวออกมา มันมีขนาดพิเศษ ยาวไม่ถึงสามเซนติเมตร

ผมคิดจะจุดธูปเชิญเซียน แต่ในขั้นตอนนี้อาจจะค่อนข้างช้าหน่อย ต้องใช้เวลาประมาณสองสามนาที

แต่ผมก็หมดหนทางแล้ว ไม่อย่างนั้นก็ทำได้แค่รอความตายเท่านั้น

อีกทางด้านหนึ่ง ฉู่ยเฉิงจิงเห็นประตูปิด และยังมีตุ๊กตาผีตัวนึงเข้ามาขวางไว้ เธอเลยทำได้เพียงถอยกลับมาเท่านั้น

นักพรตกุ่ยกลับเดินเข้าไป แล้วส่งเสียงออกมาอีกครั้ง “ น้องสาว ข้าเห็นเจ้าหน้าตาดี สนใจมาอยู่ปรนนิบัติข้าไหม พอถึงวันที่ข้าประสบความสำเร็จแล้ว ข้าจะชดเชยให้เจ้าทีหลัง ”

พอพูดจบ นักพรตกุ่ยก็เผยท่าทางแห่ง “ ชัยชนะ ” ออกมาอีกครั้ง

เดิมทีฉู่ยเฉิงจิงก็กลัวเจ้าหมอผีชั่วนี่อยู่แล้ว ตอนนี้พอเห็นผมโดนอัด วิหารถูกปิดตาย และยังไม่รู้จะทำยังไง

แต่ ตอนนี้ไม่มีทางให้หนีแล้ว

เธอจึงรีบเอายันต์ออกมา แล้วบิดเอาไว้ในมือ “ แก…แกอย่าเข้ามานะ ไม่อย่างนั้นฉันสู้ตาย… ”

“ ฮ่าฮ่าฮ่า ! สู้กับข้างั้นเหรอ เธอคิดว่าตัวเองทำได้หรือไง ? ” นักพรตกุ่ยหัวเราะ แล้วทำหน้าดูถูก

แต่ผมกลับค่อยจุดธูป แล้วปักไว้บนพื้น แอบประสานมือ และเริ่มเสกคาถาเงียบๆ

ผมทำทุกอย่างอย่างเงียบๆ ในตัวปกปิดเอาไว้

กุ่ยซานหยวนเองก็ไม่เห็น ขอแค่ฉู่ยเฉิงจิงช่วยถ่วงเวลาให้อีกหน่อย

รอให้ผมท่องคาถาเสร็จ และเชิญเซียนจิ้งจอกออกมาประทับร่างได้แล้ว

พวกเราก็จะมีโอกาสหนีออกไปได้ หรือแม้แต่กำจัดอีกฝ่ายก็ยังเป็นไปได้

แต่ผลลัพธ์ละ ! ทางผมเพิ่งท่องคาถาไปได้สองสามประโยค เจ้าตุ๊กตาผีที่คอยเฝ่าประตูวิหารอยู่กลับทำจมูกฟุดฟิดๆ ส่งเสียง “ ฮึฮึฮึ ” ออกมา เหมือนได้กลิ่นอะไรบางอย่าง

ต่อจากนั้นมันก็หันมาอย่างรวดเร็ว มองมาทางผม ทำหน้าดุร้าย ทันใดนั้นเองมันก็คำรามออกมา แล้วพุ่งมาทางผมทันที

ผมถูกนักพรตกุ่ยสกัดเส้นลมปราณเอาไว้ แค่การประสานมือก็ทำให้ผมหายใจหอบเหนื่อยแล้ว ไม่มีทางที่ผมจะลุกขึ้นได้เลย

ตอนนี้สมาธิทั้งหมดยังไปอยู่กับการท่องคาถา ตอนผมเห็นเจ้าตุ๊กตาผีพุ่งเข้ามา ผมก็ไม่มีโอกาสให้หลบได้แล้ว

เจ้าตุ๊กตาผีตัวนั้นอ้าปากขึ้นอย่างรวดเร็ว มันจะมากัดที่แขนของผม สภาพเหมือนหมาบ้าน้ำลายไหลยืดตลอดเวลา

มืออีกข้างหนึ่ง คว้าธูปสั้นพิเศษที่กำลังไหม้ ทำลายพิธีเชิญเซียนของผม

ผมอยากจะต่อต้าน แต่ผมไม่เหลือแรงเลยแม้แต่น้อย

ร่างกายเหมือนจมอยู่ในโคลน ได้ยินแต่เสียงเท่านั้น

จู่ๆตุ๊กตาผีก็เคลื่อนไหว มันเลยดึงดูดความสนใจของกุ่ยซานหยวนทันที

กุ่ยซานหยวนหันมามอง เขายกมือให้ตุ๊กตาผีที่กำลังกัดผม ในเวลาเดียวกันพูดออกมาว่า 

“ ปล่อย อย่ากัดจนมันตาย ! ”

พอตุ๊กตาผีได้ยินกุ่ยซานหยวนพูดแบบนั้น ถึงได้หยุดกัด

หลังจากนั้นก็สบัดก้นเดินไปอยู่ตรงหน้ากุ่ยซานหยวน ใช้หัวถูไถขาของเขา ไม่ได้ประจบสอพออะไร 

เพียงยื่นธูปในมือให้กุ่ยซานหยวน และยังส่งเสียง “ อีอีวูวู ” ออกมา

พอกุ่ยซานหยวนได้ยินเสียงนี้ ก็มองธูปในมือ แล้วพยักหน้าให้เล็กน้อย “ เป็นเด็กดีจริงๆ ! ”

ต่อจากนั้นกุ่ยซานหยวนก็หันมามองผม ยกยิ้มมุมปากขึ้นอย่างมีเลศนัย “ เจ้าตัวแสบ เสกคาถาลับหลังข้า 

ดูท่าเจ้าคิดจะเรียกเซียนมาช่วยละซิ แต่ข้าจะบอกเจ้าเอาไว้เลยนะ คืนนี้เทพเซียนที่ไหนก็ช่วยเจ้าไม่ได้ทั้งนั้น ! ชีวิตของเจ้าจะต้องตกเป็นของข้า ”

หลังจากพูดจบ “ กร๊อบ ” กุ่ยซานหยวนก็หักธูปสั้นของผม โยนมันลงพื้นแล้วใช้เท้าเหยียบอีกที……