spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 330 สำนักหยินชือ

ช่วงเวลานั้น ผมทำท่าทางแปลกๆออกมา เพราะผมคิดถึงคำพูดที่มู่หลงเหยียนเคยบอกผมเมื่อก่อนหน้านี้ได้

สำนักศพ ตอนมีชีวิตมันเคยเป็นที่ฝึกวิชาของมู่หลงเหยียน ต่อมาเธอได้ตายกลายเป็นหุ่นเชิดให้องค์กรตาผี และก็เป็นอย่างนี้มาหลายร้อยปี

แต่ตอนนี้หยางเฉ่วกลับบอกผมว่า สำนักศพที่ว่า ที่จริงแล้วเป็นลัทธิที่ชั่วร้าย มีชื่อเดิมว่าสำนักหยินชือ

ลูกศิษย์ทั้งหมดในสำนักนี้ เดินในเส้นทางเดียวกัน นั่นก็คือการฆ่าคน

หยางเฉ่วพูดด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ใจของผมกลับเริ่มเต้นแรง

หยางเฉ่วเห็นท่าทีของผมแปลกไป “ ติงฝาน นายเป็นอะไรไป ? หรือนายจะเป็นศิษย์สำนักหยินชือนั้นจริงๆเหรอ ? ”

ผมรีบโบกมือทันที “ จะเป็นไปได้ยังไง ? ฉัน ฉันจะเป็นศิษย์ของสำนักชั่วแบบนั้นได้ยังไง ! อือใช่ แล้วเจ้าสำนักศพนี่ทำอะไรที่ชั่วร้ายบ้าง ทำไมถึงต้องฆ่าคนบนโลกด้วย ! ”

หยางเฉ่วพยักหน้าเล็กน้อย หลังจากนั้นก็เริ่มพูดต่อ “ อือได้ ! เหตุผลที่สำนักศพโดนคนเรียกว่าลัทธิชั่วร้ายนั้น ปู่ของฉันบอกว่า ศิษย์ในสำนักนี้ ต้องใช้คนเป็นๆในการฝึกวิชาเพิ่มพลังให้ตัวเอง ศิษย์สำนักศพแต่ละคน ต้องใช้คนหนึ่งคนหรือมากกว่านั้นในการกลั่นยา ! ศิษย์สำนักศพคนไหนที่มีพลังสูงมากๆ ก็ต้องกลั่นยาเยอะตามไปด้วย ส่วนพวกที่ถึงขั้นผู้อาวุโสหรือหัวหน้า อย่างน้อยก็ต้องฆ่าคนประมาณหนึ่งร้อยคน 

ต่ำช้าสุดๆเลยละ…… ”

หลังจากนั้นหยางเฉ่ว ก็เล่าสิ่งที่เธอรู้ให้ผมฟังจนหมด

หลังฟังเรื่องพวกนี้จบ ผมก็อดสูดหายใจเข้าไม่ได้ ฝึกวิชาที่เอาคนไปกลั่นยาเพิ่มพลังแบบนี้ ชั่วช้าจริงๆ

ในฐานะคนปราบสิ่งชั่วร้าย จึงเป็นธรรมดาที่จะไม่เห็นด้วยกับการมีตัวตนของสำนักแบบนี้ และยังถือเป็นลัทธิชั่วร้ายที่บรรดาสำนักอันชอบธรรมทั้งหลายต้องเข้ามาลงโทษอีกด้วย

นอกจากลัทธิที่ชั่วร้ายนี้จะใช้คนเป็นฝึกวิชาแล้ว ก็ยังมีอีกอย่างหนึ่งที่พิเศษ นั่นก็คือลัทธิที่ชั่วร้ายนี้ได้ร่วมมือกับพวกผีที่บำเพ็ญตน

ผู้นำผีจากที่ต่างๆ เช่นผู้เฒ่าเขาผี มังกรเหล็ก ผู้ดูแลโลง ที่จริงแล้วการมีอยู่ของผีพวกนี้ ยังมีข้อจำกัดบางอย่างอยู่

คนกับผีมีเส้นทางที่แตกต่างกัน หยินหยางแยกจาก แม้พวกเขาจะอยู่โลกมนุษย์ต่อไป กลายเป็นผีที่บำเพ็ญตน แต่ก็ไม่สามารถมีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับมนุษย์ได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่อาจเข้าไปยุ่งกับสำนักใดๆได้ 

และห้ามต่อสู้กับมนุษย์เด็ดขาด

หากล้ำเส้น พวกเขาก็จะโดนช่วงชิง “ อายุไข ” และถูกส่งกลับโลกของคนตาย หากรุนแรงหน่อยก็อาจจะโดนลงโทษอีกด้วย

แต่ ในนั้นยังมีข้อยกเว้นหนึ่งอย่าง นั่นก็คือสำนักหยินชือ

ศิษย์ของสำนักนี้ ไม่ใช่มนุษย์ไปซะทีเดียว เพราะวิธีฝึกฝน จะทำให้พลังพัฒนาขึ้นได้เร็วก็จริง

แต่ ก็ทำให้พวกเขากลายเป็นคนก็ไม่ใช่ศพก็ไม่เชิง หัวใจยังเต้นอยู่ แต่เลือดกลับเริ่มไม่ค่อยอุ่นเหมือนคนปกติ

ยิ่งพลังเยอะเท่าไหร่ ร่างกายก็จะเย็นมากเท่านั้น ไฟหยางทั้งสาม ใกล้จะสูญสลายในที่สุด

นี่ก็คือสาเหตุว่าทำไม ศิษย์ในสำนักหยินชือถึงถูกมองว่าไม่ใช่คนหรือศพ อยู่อย่างไม่มีพลังหยินไม่มีพลัง

หยาง ถูกเข้าใจว่ามีชีวิตครึ่งเป็นครึ่งตาย

แต่ก็เพราะการมีตัวตนแบบนี้ ศิษย์สำนักหยินชือถึงได้ติดต่อกับผีบำเพ็ญตนพวกนี้ได้ มันไม่ถือว่าผิดกฎ 

ถือว่าเป็นช่องโหว่ช่องหนึ่งของกฎนี้

เรื่องนี้จึงนำไปสู่การมีอยู่ของผีบำเพ็ญตนที่โลภมาก พอทนไม่ได้กับการหลอกล่อของสำนักหยินชือ 

พวกเขาก็เข้าไปพัวพัน และร่วมกันทำในสิ่งที่อีกฝ่ายอยากทำแต่ทำไม่ได้

เพราะปรากฎการณ์แบบนี้ ดังนั้นสำนักที่ชอบธรรมทั้งหลายบนโลกเลยมั่นใจว่า มนุษย์กับผีที่บำเพ็ญตนต้องเข้ามาเกี่ยวข้องอย่างแน่นอน และยังโดนสงสัยอย่างมากว่ามนุษย์พวกนั้นก็คือศิษย์ของสำนักหยินชือ

นี่ก็คือสาเหตุว่าทำไม หยางเฉ่วถึงสงสัยว่าผมกับอาจารย์เป็นศิษย์สำนักหยินชือ

หลังพูดเรื่องพวกนี้จบ หยางเฉ่วยังถามผมอีกรอบ และพูดถึงมิตรภาพระหว่างเธอกับผมว่า ถึงผมจะยอมรับเธอก็จะไม่เอาไปบอกคนอื่นแน่ๆ

ผมกลับยิ้มอย่างขมขื่น พลังอ่อนด้อยอย่างผม จะไปเป็นศิษย์สำนักหยินชืออะไรนั่นได้ยังไง

เพียงแค่ในใจของผมเริ่มคิดไม่หยุดแล้ว ว่าตอนมีชีวิตยัยผีเมียของผม เคยเป็นคนในลัทธิชั่วที่หยางเฉ่วพูดถึงจริงๆหรือเปล่า

พอเราคุยกันมาถึงตรงนี้ ผมก็ได้ยินเสี่ยวม่านตะโกน บอกว่าการรักษาของเหล่าเฟิงเสร็จแล้ว

ผมคลี่ยิ้มให้หยางเฉ่วเล็กน้อย “ วางใจได้ ฉันกับอาจารย์ ไม่ใช่ศิษย์สำนักหยินชืออะไรนั่นอย่างแน่นอน 

ถ้าฉันกับอาจารย์เป็นศิษย์ลัทธิชั่วนั่นจริงๆ ป่านนี้พวกเราคงกลายเป็นเศรษฐี กินอิ่มนอนอุ่นไม่ต้องหาเช้ากินค่ำ คอยออกไปช่วยผู้คนแบบนี้หรอก ”

“ อือ ! นั่นก็จริง แต่พอเห็นนายกับผู้นำผีพวกนั้นรู้จักกัน ฉันก็เลยคิดถึงคำพูดของปู่ขึ้นมาน่ะ ” หยางเฉ่วพยักหน้า

“ โอเค งั้นพวกเราไปดูเหล่าเฟิงกันเถอะ ! ”

หยางเฉ่วตอบ “ อืม ” จากนั้นพวกเราก็ไปที่ห้องรักษาพร้อมกัน

เมื่อพวกเรามาถึงห้องรักษา เราก็พบว่าพวกเจ้าหน้าที่กำลังเข็นเหล่าเฟิงออกมา เพราะต้องล้างปอด ตอนนี้เขามีน้ำมูกไหลไม่หยุด คอยจับจมูกอยู่ตลอดเวลา

“ เหล่าเฟิง ตอนนี้รู้สึกยังไงบ้าง ? ” ผมเริ่มถาม

เหล่าเฟิงจามออกมาครั้งหนึ่ง “ นายลองโดนเอาท่อสอดเข้าไปในจมูกดูซิ ! ”

หลังจากพูดจบ เจ้าหมอนี่ก็จามอีกรอบ

แม้น้ำเสียงของเขาจะฟังดูไม่ดีเท่าไหร่ แต่ดูจากท่าทางของเจ้าหมอนี่แล้ว เขาน่าจะดีขึ้นเยอะแล้ว

ต่อจากนั้น เหล่าเฟิงก็โดนพาไปที่ห้องพัก

เสี่ยวม่านมาอยู่ข้างหน้าผม แล้วจากนั้นก็พูดกับผมและหยางเฉ่วว่า “ ติงฝาน ฉันทำให้พวกนายต้องเดือดร้อน ขอโทษด้วยจริงๆนะ ! ”

“ เราสองคนเป็นอะไรกัน ? เธอยังจะมาพูดแบบนี้อีก ไม่เป็นไรหรอกน่า ตอนนี้ดึกมากแล้ว เธอรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ ! เดี๋ยวฉันดูแลที่นี่เอง ! ” ผมพูดพร้อมรอยยิ้ม

เสี่ยวม่านทำท่าซาบซึ้งใจมาก “ ใช่แล้ว พวกนายจะคิดค่าจ้างเท่าไหร่ พรุ่งนี้เช้าฉันจะให้คนโอนเงินเข้าบัญชีพวกนาย ! ”

เสี่ยวม่านมาขอร้องให้ผมช่วย แล้วผมจะพูดเรื่องเงินกับเธอได้ยังไง แต่ไม่ว่ายังไงผมก็พูดไม่ออกอยู่ดี

ผมเลยยิ้มแล้วพูดกับเธอว่า “ ความสัมพันธ์ของพวกเราสองคน ฉันจะกล้ารับเงินจากเธอได้ยังไง ? อีกอย่าง ฉันก็ทำงานแบบนี้อยู่แล้ว นี่ก็เป็นหน้าที่ของพวกเรา เรื่องนี้ก็ให้มันจบๆไปเถอะ ”

พอเสี่ยวม่านได้ยินผมพูดถึงขนาดนั้น เธอก็ทำเหมือนยอมไม่ได้ หรือแม้แต่ทำท่าทางอึดอัดใจออกมา

ผลลัพธ์พอฟางฉางเจียงที่อยู่ข้างๆเห็นแบบนั้น ก็กลอกตาครู่หนึ่ง แล้วหลังจากนั้นก็พูดออกมาทันที 

“ ท่านนักพรตติง แบบนี้ไม่ได้นะครับ ความสัมพันธ์ของคุณกับท่านรองผู้จัดการเป็นเรื่องส่วนตัว แต่เรื่องที่ไซต์งานเป็นเรื่องของบริษัท การมาของคุณ ก็ถือว่าไว้หน้า และแสดงน้ำใจต่อท่านรองผู้จัดการแล้ว 

แต่เรื่องที่ช่วยงานบริษัท ก็ต้องให้บริษัทเป็นคนจัดการซิครับ ทางบริษัทเราต้องให้ค่าตอบแทนอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นมันจะไปทำลายกฎของพวกคุณไม่ใช่เหรอครับ ? ”

“ ท่านนักพรตติง พวกคุณไม่ได้แค่ช่วยพวกเราจัดการเรื่องนี้ แต่ยังบาดเจ็บอีกด้วย นอกจากค่าตอบแทนของพวกคุณแล้ว ค่าพยาบาล และค่าพักฟื้นก็จะน้อยไม่ได้เด็ดขาด คุณว่าถูกไหมครับท่านผู้จัดการ ”

ไม่พูดไม่ได้ สมองของเจ้าฟางฉางเจียงหมุนได้เร็วจริงๆ แถมยังเข้าใจความคิดของเธอเป็นอย่างดี

เมื่อโดนฟางฉางเจียงถามแบบนี้ เสี่ยวม่านก็มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที “ ใช่ ติงฝานความสัมพันธ์ของพวกเราเป็นเรื่องส่วนตัว แต่นายช่วยทำงานให้บริษัท เอาแบบนี้ก็แล้วกัน ! นอกจากค่ารักษาพยาบาลทั้งหมดแล้ว 

บริษัทของเราจะให้ค่าตอบแทนเป็นเงินห้าหมื่น ”

ห้าหมื่น นี่มันเงินจำนวนไม่น้อยเลยนะ ถึงจะเยอะไม่เท่ากับค่าตอบแทนของผีตานีครั้งที่แล้ว แต่นั่นเป็นเงินที่เราแลกมาด้วยชีวิต และลูกของพวกเขาก็เป็นคุณชายเจ้าสำราญ เวลารับเงินก็เลยไม่รู้สึกอะไรมากนัก

ผ่านมาแค่ครึ่งคืน เสี่ยวม่านก็ให้เงินถึงห้าหมื่น แค่นี้ก็ถือว่าเป็นค่าตอบแทนที่เยอะมากแล้ว

หากย้อนกลับไปเมื่อก่อน ชาวบ้านที่เป็นคนจน เราไม่รับค่าตอบแทนจากพวกเขาก็มี

และบางครั้งที่ต้องออกไปทำพิธีในงานศพถึงสิบที่ และในแต่ละที่ยังต้องอยู่เฝ้าสามวันสามคืนแบบนั้น 

พวกเรายังได้เงินไม่ถึงห้าหมื่นเลย

แค่เอ่ยปากเสี่ยวม่านก็ให้ถึงห้าหมื่นแล้ว เธอช่างใจกว้างจริงๆ

ผมและหยางเฉ่วก็เข้าใจ นี่คือการขอโทษจากเสี่ยวม่าน พวกเราจึงจำเป็นต้องรับไว้

ด้วยเหตุนี้ พวกเราเลยไม่ได้ปฏิเสธ เพียงพยักหน้าตกลงรับเงินก้อนนี้

เสี่ยวม่านถึงได้ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก จากนั้นเธอยังอยู่เฝ้าที่โรงพยาบาลกับเราต่อ 

หลังจากคุยกันพักหนึ่ง เพราะเหตุผลเรื่องงาน พอฟ้าสางแล้วเธอถึงออกไปพร้อมฟางฉางเจียง

ถึงเสี่ยวม่านจะออกจากโรงพยาบาลไปแล้ว แต่เธอก็รีบกลับไปที่บริษัททันที พูดได้ว่าเป็นพวกบ้างานนั่นเอง

ในเวลาเดียวกันผมก็โทรไปหาอาจารย์และท่านนักพรตตู๋ เล่าเรื่องในคืนนี้ให้พวกเขาฟัง

พอตาเฒ่าสองคนนี้ได้ยินว่าพวกเราไปเจอผีชุดแดงมา ก็ตกใจและระเบิดเสียงในโทรศัพท์ทันที

แต่หลังจากนั้นพอได้ยินว่าพวกเราไม่เพียงปลอดภัย แต่ยังจัดการผีชุดแดงได้ และได้แก่นพลังหยินมาอีกด้วย พวกเขาก็ตกใจแล้วตกใจอีก หรือแม้แต่เงียบไปซะนานสองนาน

แต่ตอนคุยโทรศัพท์ผมก็ไม่ได้พูดให้มันชัดเจนขนาดนั้น บอกให้พวกเขามาดูที่โรงพยาบาลเอง ตอนนี้เหล่าเฟิงกำลังนอนพักอยู่ในโรงพยาบาล

หลังจากนั้นผมและหยางเฉ่วก็นั่งพิงเก้าอี้แล้วพักสายตาครู่หนึ่ง จากนั้นประมาณสิบโมงเช้า อาจารย์ 

ท่านนักพรตตู๋และเหล่าฉินก็รีบวิ่งฝุ่นตลบมาหาพวกเรา

วินาทีที่เห็นผมกับหยางเฉ่ว พวกอาจารย์ก็แสดงสีหน้าตกใจออกมา

ในเวลาเดียวกันเราก็ได้เห็นเหล่าฉินพูดด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ “ เสี่ยวฝาน ยัยหนูเสี่ยวเฉ่ว พวกเธอ พวกเธอจัดการ จัดการผีชุดแดง ผีชุดแดงได้จริงๆเหรอ ? ”