spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
ตอนที่ 325 ผู้นำผี
วันเกิดมู่หลงเหยียนก็ผ่านมาหลายวันแล้ว
ในงานวันเกิดวันนั้น ผมเองก็ได้เจอแขกที่มีหน้ามีตาไม่น้อย
คนที่ผมประทับใจที่สุด ก็คือมังกรเหล็กผู้นำแห่งสุสานจินชาน หวางเป่าเฉิง
ตอนนั้นเขาเป็นผีตนเดียวที่เข้ามาทักผมก่อน
ลุงวัยกลางคน ภายนอกดูเป็นคนใจดี ดังนั้นผมก็เลยประทับใจในตัวเขามากที่สุด
ตอนนี้จู่ๆก็ได้ยินคำว่ามังกรเหล็กแห่งเขาจินชานขึ้นมา ผมเลยคิดถึงเขาทันที
ส่วนอีกตนหนึ่ง ผู้เฒ่าเขาผีเขาตู๋ชาน ผมจำได้แค่ลางเลือน ตอนนี้นึกไม่ค่อยออกแล้ว
ตอนนั้นแขกที่มางานมีประมาณร้อยสองร้อยตนได้ ผมเองก็ไม่ได้มีสมองดีอะไรเบอร์นั้น มาถึงตอนนี้ในสมองของผมก็เหลือความทรงจำไม่มากเท่าไหร่แล้ว
แต่ภูเขาตู๋ชานจะต้องเป็นภูเขารกร้างลูกหนึ่งที่อยู่แถวนี้อย่างแน่นอน คนท้องถิ่นอย่างเราจะเรียกเขาตู๋ชานในอีกชื่อหนึ่ง “ เขาฆ่าตัวตาย ” เพราะบนภูเขาลูกนั้นมีคนไปฆ่าตัวตายเป็นจำนวนมาก
หรือเอาแบบสดๆใหม่ๆหน่อยก็เมื่อปีที่แล้ว มีคนห้าคนไปแขวนคอตายบนเขาตู๋ชานในวันเดียวกัน
ตอนมีคนไปพบศพ ศพก็เหม็นเน่าแล้ว
หลังจากเห็นเรื่องนี้ในทีวี อาจารย์ยังพูดอยู่ข้างๆอีกเล็กน้อย
เขาบอกว่าภูเขาลูกนั้นมีพลังหยินแรงมาก ฮวงจุ้ยอันตราย ระดับความดุร้าย ไม่น้อยไปกว่าสุสานไร้ญาติทั่วไป
และนี่ก็คือสิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับเขาตู๋ชาน ส่วนเรื่องอื่น ผมเองก็มีข้อมูลไม่มาก
ตอนนี้ผมเห็นทั้งสองร่างลอยเข้าไปในสนามรบ พุ่งเข้าใส่ผีชุดแดงอย่างบ้าคลั่ง พวกเขาก็ดูทรงพลังมาก
เมื่อหันไปมองทางผีชุดแดง หลังจากโดนซัดกระเด็นไปแล้ว ก็เห็นได้ชัดว่าเธอดูโมโหสุดๆในเวลานี้เมื่อเห็นผีทั้งสองตนพุ่งเข้าไปหา เธอก็ไม่มีท่าทีจะหลบ กลับกันยังคำรามออกมาครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นก็พุ่งเข้าไปปะทะกับพวกหวางเป่าเฉิงทันที
การเคลื่อนไหวของพวกเขาเร็วมาก ผ่านไปแค่พริบตาเดียว ทั้งสองก็เริ่มปะทะกันแล้ว
เพิ่งพบหน้า ผีผู้หญิงก็ยื่นกรงเล็บออกมา เธอคิดจะใช้มันฟาดฟันใส่ผีทั้งสอง ทำให้รู้แพ้รู้ชนะไปเลย
ผีทั้งสองตนคำรามออกมาหนึ่งครั้ง ในเวลาเดียวกันก็ยกมือออกไปตบอีกฝ่าย
“ ตูม ” เสียงระเบิดของกระแสลม กรงเล็บของผีผู้หญิงตนนั้นยังไม่ทันได้สัมผัสตัวผีทั้งสอง เธอก็โดนซัดจนปลิว และหล่นลงมากระแทกพื้นอีกครั้ง
ในเวลาเดียวกัน ผู้เฒ่าเขาผีเขาตู๋ชานก็ตะโกนออกมาว่า “ เดรัจฉาน คุณชายของเราแกก็กล้าแตะ คอยดูเถอะว่าข้าคนนี้จะเอาชีวิตเจ้ายังไง ! ”
หลังจากพูดจบ ผู้เฒ่าเขาก็เหยียดแขนออก ทันใดนั้นเองไม้บรรทัดเหล็กสีดำก็ยืดออกมาจากแขนเสื้อของเขา
พอไม้บรรทัดเหล็กดำนั้นออกมา ผู้เฒ่าเขาตู๋ชานก็คว้ามาถือไว้ แล้วชี้ไปที่ผีผู้หญิงตนนั้นทันที
เพิ่งพบหน้ากันเท่านั้น ผีผู้หญิงก็เหมือนจะบาดเจ็บแล้ว
ในเวลานี้เธอกำลังกุมหน้าอกเอาไว้ ทำหน้าตกใจ เห็นอีกฝ่ายพุ่งเข้ามาอีกครั้ง เธอรู้ว่าตัวเองสู้ไม่ไหว
เลยรีบลุกขึ้นแล้วถอยหลังออกไปทันที
แต่หวางเป่าเฉิงผู้นำแห่งสุสานจินชานกลับเค้นเสียงดัง ฮึ “ เดรัจฉาน ยังคิดจะหนี ”
หลังจากพูดจบ หวางเป่าเฉิงก็ทำมือเป็นท่าแปลกๆอย่างรวดเร็ว
จากนั้นก็ทำเสียงดุใส่ผีผู้หญิงตนนั้นทันที “ หยุดเดี๋ยวนี้ ! ”
เสียงเหมือนระฆัง มันดังกังวานไปทั้งไซต์งานทันที
และขณะที่เสียงนี้ดังขึ้น ผีผู้หญิงที่หมุนตัวคิดจะหนี ก็หยุดอยู่กับที่จริงๆ
เหมือนกับโดนเสียงที่น่าเกรงขามของหวางเป่าเฉิงสะกดเอาไว้ ฉากนี้ทำให้เราสามคนมองกันตาค้างเลยทีเดียว
แม่เจ้า ! นั่นมันผีชุดแดงเลยนะ ถึงจะเพิ่งเลื่อนขั้นเมื่อกี้ แต่ขั้นต่ำพลังของเธอก็น่าจะอยู่ในขั้นเต้าจวิ้นเชี่ยวนะ
แต่ แต่พออยู่ต่อหน้าหวางเป่าเฉิงและผู้เฒ่าเขาตู๋ชาน มันก็เหมือนกับไม่มีอะไรเลยสักนิด
แค่เจอหน้าก็โดนซัดกระเด็น ตอนนี้หวางเป่าเฉิงแค่ประสานมือครั้งเดียว และตะคอกออกมาอีกครั้ง ยัยผีตัวนี้ก็โดนสยบอยู่กับที่แล้ว
พอเห็นฉากนี้ ผมก็อดสูดหายใจเข้าไม่ได้ ผมช็อกแล้วช็อกอีก
สมกับฉายา “ มังกรเหล็ก ” และ “ ผู้เฒ่าเขาผี ” จริงๆ ความสามารถนี้และพลังแบบนี้ ดูท่าว่าจะสูงกว่าของผีผู้หญิงชุดแดงหลายเท่า
หลังจากผีผู้หญิงโดนสะกดเอาไว้แล้ว ผู้เฒ่าเขาตู๋ชานก็ปรากฎตัวขึ้นที่ด้านหลังผีผู้หญิง เขาทำท่าเฉยชา
ยกไม้บรรทัดเหล็กดำขึ้น และทำท่าจะฟาดลงไป
การฟาดลงไปครั้งนี้ อาจทำให้วิญญาณของยัยผีนี่แตกสลายก็ได้
เมื่อเห็นภาพนี้ ผมก็ใจสั่นทันที
ทำแบบนี้ไม่ได้นะ ถ้าผู้เฒ่าเขาตู๋ชานตนนี้ทำลายแก่นพลังในตัวของผีผู้หญิงตนนี้ งั้นเราก็จะได้ไม่คุ้มเสียนะซิ
หากเราคิดจะหาผีชุดแดงตนใหม่ พยายามชิงแก่นหยินแดงออกมาอีกครั้ง นั่นก็คงเป็นเรื่องที่ยากมาก
เพราะจากระยะเวลาที่มี มันไม่อาจเป็นไปได้แล้ว
ดังผมเลยไม่คิดอะไรมากนัก รีบตะโกนใส่ผู้เฒ่าเขาผีว่า “ ท่านผู้อาวุโสยั้งมือเอาไว้ก่อน ! ”
เสียงเพิ่งเงียบลง ไม้บรรทัดที่กำลังฟาดลงไปของผู้เฒ่าเขาตู่ชานตนนั้น ก็หยุดอยู่เหนือหัวของผีผู้หญิง
ในเวลาเดียวกัน หวางเป่าเฉิงผู้นำสุสานจินชานและผู้เฒ่าเขาผีเขาตู๋ชานก็หันมามองด้วยความสงสัย
ผมไม่ได้ยืนบื้ออยู่ที่เดิม ระหว่างนั้นผมก็รีบวิ่งเข้าไปหาทันที
พอเห็นผีทั้งสองหันมามอง ผมก็วิ่งไปพูดไป “ พี่หวาง ท่านผู้อาวุโสเขาตู๋ชาน เหลือลมหายใจเธอให้ผมด้วย ”
ผู้เฒ่าเขาตู่ชาน หันมามองหน้าหวางเป่าเฉิง หวางเป่าเฉิงก็พยักหน้าให้เขาเล็กน้อย
ในเวลานี้ผู้เฒ่าเขาตู๋ชานก็เก็บไม้บรรทัดเหล็กดำ แต่เขากลับยังฟาดฝ่ามือไปที่หลังของผีผู้หญิง
พอโดนฝ่ามือนั้นเข้าไป ตราสัญลักษณ์สีดำแปลกๆก็ติดอยู่ที่แผ่นหลังของผีผู้หญิง
ร่างกายของผีผู้หญิงทรุดลง ไปนอนกองกับพื้นทันที น่าจะเพราะโดนสัญลักษณ์นั่นสะกดเอาไว้
ในเวลาเดียวกัน ผู้เฒ่าเขาตู๋ชานก็เริ่มเดินกลับมา
พอเหล่าเฟิงและหยางเฉ่วที่ไกลออกไปเห็นถึงตรงนี้ แม้จะไม่รู้จักพวกหวางเป่าเฉิง แต่พวกเขาก็มองออกว่าผีที่ทรงพลังทั้งสองนี้มีความเกี่ยวข้องกับผม จึงรีบวิ่งเข้ามาหาทันที
ไม่ว่าจะพูดยังไง ถ้าผีทั้งสองไม่ปรากฎตัว พวกเราก็อาจจะตายด้วยเงื้อมมือของผีผู้หญิงไปแล้ว
ผ่านไปไม่นาน พวกเราก็มาถึงตรงหน้าของหวางเป่าเฉิงและผู้เฒ่าเขาตู๋ชาน
“ น้องติงฝาน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ! ” หวางเป่าเฉิงทักผมก่อน ใบหน้าใจดีของเขาเปื้อนยิ้มแห่งความสุข
ผมไม่กล้าเสียมารยาท ทำมือคารวะหวางเป่าเฉิงและผู้เฒ่าเขาตู๋ชานที่กำลังเดินเข้ามาทันที
“ พี่หวาง ท่านผู้อาวุโสเขาตู๋ชาน เมื่อกี้ขอบคุณพวกท่านทั้งสองมากที่ยื่นมือให้ความช่วยเหลือพวกเรา
ไม่อย่างงั้นผมก็คงต้องตายอยู่ที่นี่แล้ว ! ”
“ ฮ่าฮ่าฮ่า คุณชายพูดอะไรขอรับ เป็นพวกเราเองต่างหากที่มาช้าเกินไป ทำให้คุณชายต้องเสี่ยงอันตรายแล้ว ” ผู้เฒ่าเขาตู๋ชานพูดอย่างสุภาพ
พอหวางเป่าเฉิงเห็นแบบนั้น ก็รีบพูดขึ้นมาทันที “ น้องติงฝาน ข้าจะแนะนำให้เจ้ารู้จัก นี่คือผู้เฒ่าผีแห่งเขาตู๋ชาน เทิ๋งหนิว ”
“ ท่านผู้อาวุโสเทิ๋งหนิว ! ” ผมทำมือคารวะอีกครั้ง
แต่ผู้เฒ่าเขาตู๋ชานกลับหัวเราะ “ ฮ่าๆ ” “ คุณชายเกรงใจเกินไปแล้ว ข้ารับไม่ไหวหรอกนะ ที่ท่านเรียกข้าว่า
ผู้อาวุโสน่ะ ”
“ งั้น งั้นผมเรียกว่าพี่เทิ๋งเป็นไงครับ ” ผมลองถามผีที่ทรงพลังเช่นนี้ ถ้าผูกมิตรเอาไว้ได้คงดีไม่น้อย
“ ฮ่าฮ่าฮ่า ! แบบนี้ค่อยดีขึ้นหน่อย…… ” ผู้เฒ่าเทิ๋งหนิวเป็นผีที่ห้าวหาญ แต่เขาก็สุภาพกับผมมาก
แต่ในเวลาเดียวกัน เหล่าเฟิงและหยางเฉ่าก็วิ่งเข้ามาเช่นกัน
เมื่อเห็นแบบนั้น ผมก็พูดกับทั้งสองคนว่า “ เหล่าเฟิง หยางเฉ่ว พวกนายมานี่เร็ว ฉันจะแนะนำให้รู้จักกับพี่ชายทั้งสองของฉัน ! ”
ทั้งสองคนถึงกับอึ้ง แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร เพียงแค่เข้ามาจับมือ แสดงความเคารพเท่านั้น
หวางเป่าเฉิงและเทิ๋งหนิวก็ไม่ถือตัว จับมือกลับเช่นกัน
“ พี่เทิ๋ง พี่หวาง ทั้งสองคนนี้คือเพื่อนของผม หยางเฉ่วและเฟิงเฉ่วหาน ท่านนี้คือมังกรเหล็กผู้นำแห่งสุสานจินชาน พี่หวางเป่าเฉิง ท่านนี้คือผู้เฒ่าเขาผีเขาตู๋ชาน พี่เทิ๋งหนิว ” ผมแนะนำ
พอทั้งสี่คน / ตนได้ยินผมแนะนำแบบนั้น ก็ทักทายกันอย่างสุภาพ
เหล่าเฟิงและหยางเฉ่วต่างเป็นคนเก่าคนแก่ในสายงาน จึงเป็นธรรมดาที่จะรู้ว่ามังกรเหล็กผู้นำแห่งสุสานจินชานและผู้เฒ่าเขาผีแห่งเขาตู๋ชานคืออะไร
ตอนนี้พอแน่ใจแล้วว่าผีทั้งสองที่ผมแนะนำให้รู้จักเป็นผีชั้นผู้นำ แววตาของพวกเขาก็เผยให้เห็นความตกใจและแสงที่เปล่งประกายออกมาเล็กน้อย
ในเวลาเดียวกัน พวกเขาทั้งสองคนก็สงสัยว่าผมไปรู้จักกับผีสองตนนี้ได้ยังไง
แต่ทั้งสองคนไม่ได้ถามออกมาในเวลานี้ พวกเขาเพียงแค่ทักทายกับผีทั้งสองตนเท่านั้น
ต่อจากนั้น ผมก็ได้ยินพี่เทิ๋งหนิวพูดกับผมว่า “ น้องติงฝาน บาดแผลบนตัวพวกเจ้ายัยผีตัวนั้นเป็นคนทำละซิ แต่ทำไมเมื่อกี้ตอนที่ข้าจะฆ่ายัยผีตัวนั้น เจ้ากลับบอกให้ข้าหยุดละ ”