spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 323 อันตรายซ้ำซ้อน

โดนทั้งผีผู้หญิงจี่คอ และโดนกดลงไปในทรายอีกครั้ง ทำให้ผมตัวชาในทันที

เราสามคนร่วมมือกันก็ยังเอาชนะศัตรูไม่ได้ การเรียกวิญญาณก็โดนขัด แถมจะเรียกให้คนอื่นมาช่วยอีกครั้งก็ดูท่าว่าจะเป็นไปไม่ได้แล้ว

ตัวผม ยิ่งตกอยู่ในกำมือผีผู้หญิง ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย

เหล่าเฟิงและหยางเฉ่ว ก็โดนทำร้ายจนล้มกลิ้งไปกับพื้น ไม่อาจเข้ามาช่วยผมได้ง่ายดายขนาดนั้น

หรือแม้แต่ชีวิตของพวกเขาเอง ก็อาจตกอยู่ในอันตรายด้วย

ทำยังไงดี ตอนนี้ผมจะทำยังไง หรือผมต้องมาตายในมือผีผู้หญิงตนนี้เหรอ

ในขณะที่ผมทำหน้าตกใจ และคิดถึงเรื่องพวกนี้ จู่ๆผีผู้หญิงตนนั้นก็พูดกับผมว่า “ ไอ้ชายชั่ว คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะมีวันนี้ละซิ ตอนนี้เอาชีวิตของฉันคืนมาเดี๋ยวนี้ ! ”

หลังจากพูดจบ ผีผู้หญิงชุดแดงก็เงยหน้า อ้าปากกว้าง คำรามดัง “ โฮก ” ใส่ท้องฟ้ายามค่ำคืน

เสียงคำรามนี้ ไม่เหมือนเสียงกรีดร้องเมื่อก่อนหน้านี้ แต่มันเป็นเสียงคำรามแห่งความตื่นเต้น

ขณะมองเขี้ยวที่งอกยาวออกมาจากปากของเธอ ผมก็อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านในใจ

ถ้าโดนยัยผีตัวนี้กัดเข้าไป ผมจะยังมีชีวิตอยู่เหรอ

ถึงจะไม่ตายในทันที แต่ก็ต้องโดนเขี้ยวสองซี่นี้ของเธอเจาะจนเลือดไหลทะลักออกมาอย่างแน่นอน

ไม่ ไม่ได้เด็ดขาด จะมาตายที่นี่ไม่ได้เด็ดขาด ยิ่งไปกว่านั้นผมจะมาตายเพราะโดนผีผู้หญิงกัดตายที่นี่ไม่ได้

แต่จะทำยังไงละ จะทำยังไง

สั่นกระดิ่ง แต่ผมรู้ตัวนานแล้ว ว่าตอนถูกซัดกระเด็นมาเมื่อกี้ กระดิ่งได้หลุดจากมือผมไปแล้ว

ตอนนี้อย่าว่าแต่กระดิ่งเลย แม้แต่ผมคิดจะหยิบยันต์ออกมาก็ยังทำไม่ได้เลย

ในหัวของผมมีความคิดไหลเวียนอยู่ตลอด ในเวลาเดียวกันก็เริ่มดิ้นรน อยากจะหนีจากพันธนาการของผีผู้หญิง และต้องการหาทางช่วยตัวเอง

แต่มันไม่ได้ผลเลยสักนิด พลังหยินของยัยผีตัวนี้แพร่ซ่านไปทั่วทั้งตัวผม ร่างกายโดนกดเอาไว้ เรี่ยวแรงที่เหลืออยู่เหมือนโดนดูดไปถึง 90% มันไม่มีทางที่ผมจะต่อต้านเธอได้เลย

ทำได้เพียงกระพริบตาปริบๆรอดูผีผู้หญิงทำทุกอย่างที่เธอต้องการกับตัวผมเท่านั้น

ทันใดนั้นเอง ผีผู้หญิงก็ถลึงตา อ้าปากกว้าง แล้วตรงเข้ามาที่คอของผมอย่างรวดเร็ว

“ กึก ” จบแล้ว จะโดนกัดจริงๆแล้ว

ความคิดแบบนี้แวบเข้ามาในหัวสมองผม กล้ามเนื้อทุกส่วนเกร็งไปหมด

แต่ ในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อนั้น จู่ๆเสียงกระดิ่งก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“ กริ๊ง กริ๊งกริ๊งกริ๊ง ”

ขณะที่เสียงกระดิ่งดังขึ้น ร่างกายของผีผู้หญิงก็หยุดกลางอากาศ เธอเผยใบหน้าดุร้ายและโหดเหี้ยมออกมา

จากนั้นก็เงยหน้าขึ้น จ้องไปทางที่เสียงกระดิ่งดังขึ้นทันที

เมื่อเห็นผีผู้หญิงเงยหน้าขึ้น ผมก็ถอนหายในใจด้วยความโล่งอกในใจ สุดท้ายผมก็ไม่โดนกัดคอ

แต่ยังไงก็ยังตกอยู่ในอันตรายอยู่ดี สายตาผมหันมองอย่างอัตโนมัติ ผมพบว่าคนที่กำลังถือกระดิ่งอยู่ 

ก็คือหยางเฉ่ว

หยางเฉ่วกำลังยืนหอบหายใจ มือข้างหนึ่งสั่นกระดิ่งอย่างต่อเนื่อง

“ กริ๊งกริ๊งกริ๊ง ” ในเวลาเดียวกันหยางเฉ่วยังพูดกับผีผู้หญิงอย่างเย็นชา “ เป็นอะไรไป รู้สึกไม่สบายเหรอ 

มาฆ่าฉันซิ ! ”

พอพูดจบ หยางเฉ่วก็สั่นกระดิ่งแรงกว่าเดิม “ กริ๊งกริ๊งกริ๊ง… ” เสียงกระดิ่งดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และมันยังยั่วโมโหผีผู้หญิงมากขึ้นเรื่อยๆ

เห็นได้ชัดว่ากระดิ่งยังมีผลกับผีผู้หญิง เธอค่อนข้างอึดอัดพอสมควร

แต่มันก็ไม่เท่าตอนที่เธออยู่ในชุดเหลือง ที่กรีดร้องด้วยความทรมาน และล้มกลิ้งลงไปกับพื้น

เพราะผีผู้หญิงชุดแดงในตอนนี้ มีพลังเพิ่มขึ้นแล้ว เสียงกระดิ่ง เลยทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดเท่านั้น

“ นางจิ้งจอก แกคิดว่าฉันไม่กล้าฆ่าแกเหรอฮะ ? ” เสียงผีผู้หญิงแหบสุดๆ

“ งั้นเหรอ ? งั้นแกก็ลองเข้ามาดูซิ ! ” ขณะพูด หยางเฉ่วก็ถอยไปข้างหลังอย่างช้าๆ

เหล่าเฟิงก็ลุกขึ้นมาได้แล้ว เขารีบหยิบดาบเข้าไปยืนอยู่ข้างๆหยางเฉ่ว

สายตาของผีผู้หญิงโดนหยางเฉ่วดึงดูดไปอย่างสมบูรณ์ และภายใต้เสียงกระดิ่ง ทำให้ดูน่าหงุดหงิดขึ้นเป็นพิเศษ

บวกกับความอาฆาตตอนมีชีวิตของผีผู้หญิง ในเวลานี้ยังโดนหยางเฉ่วยั่วขนาดนี้อีก เธอก็เลยปล่อยมือจากหัวของผม จากนั้นก็ส่งเสียงร้องใส่หยางเฉ่ว “ อร๊าย ” แล้วหมุนตัวพุ่งไปหาหยางเฉ่วทันที

ผีผู้หญิงเพิ่งขยับตัว หยางเฉ่วและเหล่าเฟิงก็รีบถอยไปข้างหลังอย่างบ้าคลั่ง ในเวลาเดียวกันผมก็ได้ยินหยางเฉ่วและเหล่าเฟิงพูดออกมาพร้อมกัน “ เหล่าติง ( ติงฝาน ) รีบหนี…… ”

ตอนพูด ทั้งสองคนก็รีบทิ้งระยะห่างจากผม

เห็นได้ชัดว่า เหล่าเฟิงและหยางเฉ่วทำเพื่อช่วยให้ผมมีทางหนี พวกเขาใช้การดึงดูดสายตานางผี 

สร้างโอกาสให้ผมหนี

ความรู้สึกที่โดนจี่คอมันไม่ค่อยดีเท่าไหร่จริงๆ แต่ในตอนนี้ผมเองก็ไม่มีเวลาให้คิดมาก

ผมรีบดึงตัวเองออกมาจากกองทราย หลังจากนั้นก็แทบกลิ้งลงมาด้วยซ้ำ

แต่ผมเพิ่งวิ่งออกไม่ได้ถึงสองก้าว ผีผู้หญิงตนนั้นก็ใช้ความเร็วที่เหนือกว่า ไล่ตามเหล่าเฟิงและหยางเฉ่วแล้ว

เหล่าเฟิงเห็นผีผู้หญิงเข้ามาใกล้ เขาเลยตวัดดาบออกไป ในมืออีกข้างก็หยิบกระจกหยินหยางออกมาจากหน้าอก

กระจกอันนี้ก็คืออาวุธที่ใช้สู้กับผีตานีในตอนนั้น ตัวมันเองก็ทรงพลังใช้ได้

ตวัดดาบออกไป กระจกก็ออกมา มันส่องไปที่หน้าของผีผู้หญิงตนนั้นทันที

ทันใดนั้นเองเขาก็รีบตะโกนออกมาทันที “ กระจกหยินหยาง หลิน ปิง โต้ว เจอะ เยีย เจิ้น เลี่ย เฉียน ฉิง เพี้ยง ! ”

การเคลื่อนไหวของเหล่าเฟิงเร็วมาก เร็วจนมองตามไม่ทัน

พอคาถาถูกปล่อยออกมา กระจกในมือเหล่าเฟิงก็เปล่งแสง ราวกับมีลำแสงอ่อนๆ พุ่งตรงไปที่หน้าผีผู้หญิงทันที

ไหนเลยผีผู้หญิงจะรู้ว่าเหล่าเฟิงจะมีอาวุธเช่นนี้ เธอถูกแสงนั้นเข้าเต็มๆ ใบหน้ารูปไข่อันขาวซีด เหมือนโดนสาดด้วยน้ำกรด มันเริ่มกัดกร่อนทันที พร้อมด้วยเสียง “ ซ่าซ่าซ่า ” และควันสีดำขมุกขมัว

ผีผู้หญิงหยุดการเคลื่อนไหว เธอใช้มือทั้งสองข้างปิดหน้า และร้อง “ อร๊าย ! ” ออกมาทันที

แต่เหล่าเฟิงไม่ได้ทำเพียงแค่นั้น เขาเข้าไปด้านหน้าอย่างบ้าบิ่น

ผมเห็นว่ามีช่องว่างแล้ว เลยหยุดวิ่ง ยื่นมือซ้ายออกมา มองไปที่เม็ดไฝ แล้วรีบประสานมือ เคลื่อนพลังไปกระตุ้นไฝทันที

ถ้าหนีต้องหนีไม่รอดแน่นอน ดึกดื่นแบบนี้ โดนผีชุดแดงจ้องเล่นงาน พวกเราสามคนจะหนีไปที่ไหนได้

ไม่ว่าจะไปไหนก็ต้องตายอยู่ดี ดังนั้นคิดว่าวิธีกำราบอีกฝ่าย หรือฆ่าอีกฝ่ายเลยจะดีกว่า

เห็นได้ชัดว่าพลังของผมทั้งสามคนไม่พอ ดังนั้นยังไงก็ต้องเรียกคนอื่นมาช่วย

ด้วยเหตุนี้ ผมเลยหยุดเพื่อกระตุ้นไฝ หวังว่าพวกเหล่าเฟิงจะถ่วงเวลาได้สักสามสิบวินาที ให้ผมเรียกร่างจิตของมู่หลงเหยียนได้สำเร็จ

ในขณะที่ผมเคลื่อนพลัง ไฝดำก็เริ่มร้อนขึ้นทีละนิด

ต่อจากนั้น มันก็เริ่มเปลี่ยนรูปร่าง กลายเป็นรูปหยินหยาง

“ มู่หลงเหยียน ! ”

พอผมคำนวณเวลาดีแล้ว ก็รีบพูดออกมาทันที

เสียงเพิ่งเงียบลง ภาพหยินหยางก็เริ่มร้อนยิ่งกว่าเดิม ในเวลาเดียวกันด้านข้างก็เริ่มมีสัญลักษณ์ปากั้ว 

ปรากฎให้เห็นอย่างชัดเจน

เมื่อหันไปมองผีผู้หญิงอีกครั้ง ผีผู้หญิงได้หายใจเป็นปกติ และคลายมืออย่างผ่อนคลายแล้ว

เมื่อกี้โดนกระจกหยินหยางส่องเข้าไปที่หน้า หน้าของเธอเลยโดนกัดกร่อนอย่างสมบูรณ์ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำเหลือง น่าสยดสยอง และน่ากลัวผิดมนุษย์

ผีผู้หญิงตะคอกเสียงดัง “ ไอ้ชั่ว กล้าทำให้ฉันเสียโฉม ฉันจะฆ่าแก ! ”

พอพูดจบ ผีผู้หญิงก็พุ่งเข้าไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เร็วจนถึงขีดสุดของเธอ

เหล่าเฟิงและหยางเฉ่วเห็นผีผู้หญิงพุ่งเข้ามาอีกครั้ง หยางเฉ่วจึงสั่นกระดิ่งเร็วกว่าเดิม เสียงกระดิ่งดัง 

“ กริ๊งกริ๊งกริ๊ง ” ไม่หยุด

แต่กระดิ่งในตอนนี้ จะยังใช้ได้ผลกับผีผู้หญิงอีกเหรอ มันทำได้แค่กวนประสาทอีกฝ่ายเท่านั้น

เหล่าเฟิงก็ไม่ลังเล ยกกระจกหยินหยางขึ้น เตรียมโจมตีใส่ผีผู้หญิงอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้ ผีผู้หญิงเตรียมตัวรับมือเอาไว้แล้ว

เหล่าเฟิงเพิ่งเริ่มท่องคาถาถึงคำว่า “ กระจกหยินหยาง ” ยัยผีตัวนั้นก็หายตัวไปจากสายตาทุกคนทันที

เมื่อเห็นฉากนี้ พวกเราทุกคนก็อึ้งในทันที

เธอหายไปจริงๆ ภายใต้ดวงตาสวรรค์ ไม่มีแม้แต่เงาของเธอเลยด้วยซ้ำ

ต่อจากนั้น จู่ๆสายลมอันเยือกเย็นก็พัดเข้าหาเหล่าเฟิงจากทุกทิศทุกทาง เหล่าเฟิงตกใจ แอบพูดว่าอันตราย แล้วหันไปมองรอบๆทันที

แต่ผมที่อยู่ในที่ห่างไกล กลับเห็นอย่างชัดเจน ผีผู้หญิงตนนั้นได้โผล่ออกมาจากอากาศอันเบาบาง 

ซึ่งอยู่ตรงหน้าเหล่าเฟิงแล้ว

ยังไม่รอให้เหล่าเฟิงได้ตอบสนองอะไร เธอก็ตวัดกรงเล็บอย่างแรง ไปที่หน้าอกของเหล่าเฟิง……