spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 301 สามปีศาจรวมตัว

เมื่อเห็นฉากตรงหน้า เราก็ตกใจทันที แอบพูดในใจว่าไม่ดีแล้ว !

ตามแผนเดิมของพวกเรา เราควรจะจัดการทีละตัวๆ ตัวแรกสุดคือผีตานีตนนี้ หลังจากนั้นค่อยไปหาผีตานีของซุนเสี่ยวหลิน

ท้ายที่สุดถึงจะไปหาตนที่สาม หลังจากนั้นก็ร่วมมือกันกำจัดมัน ถึงกับฆ่าคนตายคาบ้านได้ จะต้องเป็นผีตานีที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้ ยังจัดการผีตานีตรงหน้าไม่เรียบร้อย ผีอีกสองตนกลับมาหาถึงที่

หน้าของพวกเราเปลี่ยนเป็นหนักใจขึ้นมาทันที อาจารย์ตะโกนเสียงดังลั่น “ ให้ตายเถอะ เปลี่ยนแผนไม่ทันแล้ว อีกฝ่ายมาหาโดยไม่ต้องเชิญแล้ว ! ”

“ มาก็มาซิ เรามีหกคน อีกฝ่ายมีแค่สอง เราจะต้องกลัวหรือไง ! ” เหล่าฉินโมโห พูดราวกับไม่เห็นอีกฝ่ายอยู่ในสายตา

แต่ท่านนักพรตตู๋กลับพูดเสริมว่า “ ศิษย์พี่ พลังปีศาจของเดรัจฉานสองตัวนี้มีเยอะมาก คงไม่ได้รับมือได้ง่ายๆ ทางที่ดีเราควรระวังตัวเอาไว้ก่อนดีกว่า ! ”

“ ตู๋อ่าว ยังไม่ทันลงมือ แกก็กลัวแล้วอย่างงั้นเหรอ ? ยังไงตอนนี้ก็ต้องสู้กันอยู่แล้ว หรือแกจะให้เราวิ่งหนีอย่างงั้นเหรอ ? ” เหล่าฉินทำหน้าอารมณ์เสีย มองท่านนักพรตตู๋ด้วยความอึดอัดใจ

ท่านนักพรตตู๋รู้จักนิสัยใจคอของเหล่าฉินดี และเขายังไม่เคยใส่อารมณ์กับเหล่าฉินมาก่อน

ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาเถียงกับเหล่าฉิน เขาหันมาทางพวกเราแทน “ พวกเธอสามคนอย่าหยุดเด็ดขาด จัดการผีตานีตัวนี้ให้เรียบร้อยก่อน พวกเราจะไปขวางเจ้าเดรัจฉานสองตัวนั้นให้ ! ”

“ ครับท่านลุงตู๋ ! ”

“ รับทราบอาจารย์ ! ”

“ ค่ะ ! ”

เราสามคนขานรับ หลังจากนั้นก็ไม่สนใจผีตานีที่กำลังเข้ามาใกล้พวกเราเรื่อยๆ หยิบพลั่วขึ้นมาแล้วขุดต่อทันที

รากของต้นกล้วยอยู่ไม่ลึกมาก เราสามคนร่วมมือกัน ผ่านไปไม่นานก็ขุดเจอแล้ว

พอผมดันพลั่วลงไป ก็เจอเข้ากับของแข็งบางอย่าง หลังจากนั้นก็เห็นเลือดสีแดงสดพุ่งออกมาจากพื้น

ในเวลาเดียวกันเสียงกรีดร้องของผีตานีในต้นกล้วยก็ดังขึ้น “ อร๊าย ! เจ็บมาก พี่ทั้งสอง รีบ รีบมาช่วยข้าเร็ว ! อร๊าย ! ”

ขณะที่เสียงกรีดร้องดังขึ้น เมื่อผีตานีอีกสองตนเห็นแบบนั้น ก็ขมวดคิ้ว เผยสีหน้าโมโหจัดออกมาทันที

หนึ่งในนั้นตะโกนตามมาติดๆ “ หยุดเดี๋ยวนี้นะ ไม่อย่างนั้นพวกแกได้วิญญาณแตกสลายแน่ ! ”

พอพูดจบ เธอก็วิ่งมาทางพวกเราอย่างรวดเร็ว

พลังปีศาจที่ทรงพลังประทุขึ้นมา ท่าทางดุร้ายสุดๆ

อาจารย์เค้นเสียงดัง ฮึ “ พูดจาอวดดี วันนี้ข้าจะทำให้พวกแกไม่มีวันผุดวันเกิด ! ”

หลังจากพูดจบ อาจารย์ก็ยกดาบเข้าไปปะทะทันที

ท่านนักพรตตู๋และเหล่าฉินก็รีบตามไปติดๆ เตรียมสู้สุดกำลังกับอีกฝ่าย

เป็นธรรมดาที่พวกเราจะไม่หยุดลงมือ ไม่ว่ารากจะมีเลือดออกเยอะขนาดไหน พวกเราก็พยายามขุดลงไปเรื่อยๆ

ผีตานีตนนั้นก็ร้องโอดครวญไม่หยุด เสียงค่อนข้างดัง สะท้อนดังไปทั่วเขาอย่างต่อเนื่อง

แต่ต่อมา เสียงของผีตานีตนนี้ก็เริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงหายใจ เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังจะตายแล้ว……

ฝั่งอาจารย์ ตอนนี้เริ่มสู้กับผีทั้งสองตนแล้ว

พวกเขาต่อสู้ได้ดุเดือดมาก ผีตานีสองตนนี้ร้ายกาจมาก มีพลังไม่จำกัด แม้แต่พวกอาจารย์สู้สามต่อสอง 

ก็เห็นได้ชัดว่าลำบากมาก หากประมาทเพียงเล็กน้อย ก็อาจได้รับบาดเจ็บทันที

พวกเราไม่เร่งความเร็วไม่ได้ สุดท้ายเห็นเพียงเหล่าเฟิงยกพลั่วขึ้น งัดโคนรากต้นกล้วยขึ้นมาทั้งแผง

เหง้าของต้นกล้วยต้นนี้ไม่เหมือนกับเหง้าต้นอื่น เหง้าของมันเหมือนหัวเผือกหัวมัน ตรงกลางใหญ่มาก ข้างๆมีรากฝอยจำนวนมากแพร่ออกมา

ตัวเหง้าที่เราขุดขึ้นมาได้ มีขนาดประมาณครึ่งหนึ่งของตัวโม่

แม้จะถูกขุดขึ้นมาแล้ว แผลที่เห็นได้ด้วยตา ยังมีของเหลวสีแดงไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง

แต่เรากลับพบว่า ตรงหน้าของเหง้า มีแสงสีเขียวจางๆกำลังส่องแสงอยู่ เหมือนกับการเต้นของหัวใจ

มันอ่อนแรงมาก แต่ก็ยังเต้นอยู่

เมื่อเหล่าเฟิงเห็นสิ่งนี้ เขาก็รีบพูดขึ้นมาทันที “ นั่นน่าจะเป็นหัวใจของยัยปีศาจนี่ ขอแค่เราทำลายตรงนั้น 

ยัยนี่ก็น่าจะตายแล้ว ! ”

เมื่อได้ยินเหล่าเฟิงพูดแบบนั้น ผมก็กำพลั่วแน่น “ ได้ ฉันจะลงมือเอง ! ”

พอพูดจบ ผมก็กำลังจะลงมือ

แต่ในเวลานั้นเอง จู่ๆผีตานีก็พูดด้วยเสียงคร่ำครวญ “ ขอร้องเจ้าละ อย่า อย่าฆ่าข้าเลย ! ข้าสามารถแปลงกายเป็นอย่างที่เจ้าต้องการได้ ขอแค่ไม่ฆ่าข้า ให้ข้าเป็นตัวอะไรก็ได้ ! ขอร้องเจ้าละ…… ”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ จู่ๆผมก็รู้สึกเวียนหัว ตรงหน้าเหมือนมีเงาของคนสองสามคนผุดขึ้นมา

คนสองสามคนนั้นมีมู่หลงเหยียน เสี่ยวม่าน อู่ฮุ่ยฮุ่ย เหมือนผีตานีจะกลายเป็นคนพวกนี้……

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมสับสนในทันที พลั่วในมือ หยุดอยู่กลางอากาศ

แต่หยางเฉ่วที่อยู่ข้างๆกลับเค้นเสียงดัง ฮึ “ ความตายมาเยือนแล้ว ยังกล้าใช้วิชามารอีก ! ”

หลังจากพูดจบ เธอก็ยกพลั่วขึ้น เล็งไปที่หัวใจปีศาจดวงนั้น แล้วแทงลงไปทันที

“ ไม่…… ”

เสียงแห่งความกลัวดังขึ้น มันปะปนไปด้วยความกลัวและความสิ้นหวัง

แต่เสียงนี้ก็ดังขึ้นเพียงชั่วขณะ หลังจากนั้นมันก็หยุดลงทันที

ในเวลาเดียวกัน ความรู้สับสนก็หายไป ผมได้สติกลับมาอีกครั้ง

พอมองไปที่เหง้าบนพื้น ผมก็พบว่ามันโดนหยางเฉ่วเจาะเป็นรูเรียบร้อยแล้ว

หัวใจผีตานีตนนั้น ถูกสับเละ พร้อมกันนั้นยังมีของเหลวสีเขียวๆไหลออกมา

ส่วนของเหลวสีแดงคล้ายเลือดเมื่อกี้ ตอนนี้ได้เปลี่ยนสีแล้ว เปลี่ยนเป็นสีดำลื่นๆ แถมยังเหม็นมาก 

เหมือนโคลนไม่มีผิด

เมื่อเห็นภาพนี้ ผมและเหล่าเฟิงก็อดไม่ได้ที่ถอนหายใจออกมา

ดูจากท่าทางของเหล่าเฟิง เมื่อกี้เขาก็คงเป็นเหมือนผม ต่างตกอยู่ในมนต์ของยัยผีตานี เลยมึนไปชั่วขณะ

หยางเฉ่วที่มีสติอยู่เพียงคนเดียว ถึงได้ลงมือ จัดการผีตานีแทน

หยางเฉ่วกลอกตาให้ผมและเหล่าเฟิง จากนั้นก็พูดขึ้นมาว่า “ เจ้าโง่สองตัว แค่ลูกไม้เล็กๆแค่นี้ก็ยังโดนเล่นงานเข้าไปได้ ไม่มีความหนักแน่นเลยสักนิด ! ”

พอถูกหยางเฉ่วดูถูก ผมและเหล่าเฟิงก็ลำบากใจมาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

เมื่อกี้เราต้องมนต์จริงๆนั่นแหละ เสียสติไปชั่วคราว

โชคดีที่อีกฝ่ายไม่เหลือแรงโจมตีแล้ว ไม่อย่างนั้นอาการตกอยู่ในภวังค์เมื่อกี้ อาจทำให้เราเสียชีวิตได้เลย

แต่ในเวลาเดียวกันนั้น จู่ๆผีตานีสองตนที่อยู่ห่างออกไปกลับตะคอกออกมาดังลั่น

“ อร๊าย ! สมควรตาย น้องจ๋า ”

“ กล้าฆ่าน้องสาวของฉัน ฉันจะทำให้พวกแกเหลือแต่ซากศพ ! ”

เสียงตะคอกนี้ ดังไปทั่วผืนป่า

หลังจากปีศาจทั้งสองตนตะคอกเสร็จ ผีตานีตัวหนึ่งก็ทำลายวงล้อมของอาจารย์ ท่านนักพรตตู๋ และเหล่าฉินสามคมออกมาได้ เธอพุ่งมาทางพวกเราอย่างบ้าคลั่ง

เมื่ออาจารย์และท่านนักพรตตู๋เห็นผีตานีหลุดจากวงล้อมไปได้ และพุ่งจะไปฆ่าพวกเรา พวกเขาก็อดตกใจไม่ได้

“ เสี่ยวฝานระวัง ! ”

“ เสี่ยวเฟิงระวัง ! ”

หลังจากพูดจบ ทั้งสองคนก็ถอยออกจากสนามรบ คิดจะมารวมตัวกับพวกเรา เพื่อรับมือกับอีกฝ่าย

พวกเขากลัวว่าเราสามคนมีพลังไม่พอ ไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้ของผีตานีตนนี้ได้

แต่ผีตานีอีกตนก็ร้ายกาจ ทำให้พวกเขาไม่อาจปลีกตัวออกมาได้

เมื่อได้ยินอาจารย์และท่านนักพรตตู๋พูด ผม เหล่าเฟิง และหยางเฉ่วก็หมุนตัวหันกลับไปมองทันที

เราเห็นเพียงผีตานีตนนั้นบ้าคลั่งมาก ถลึงตาโต หน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวมาก

ขณะเดียวกันเธอก็ตะคอกออกมาอีกครั้ง “ ฆ่าน้องสาวฉันแล้ว ฉันจะทำให้พวกแกเหลือแต่ซากศพ 

เหลือแต่ซากศพ…… ”

ขณะวิ่งเข้ามา นอกจากจะตะคอกไม่หยุดแล้ว ร่างกายของเธอยังเปลี่ยนแปลงไม่หยุด

ระเบิดพลังปีศาจเป็นระลอก เส้นเอ็นบวมปูด เล็บกับเขี้ยวเริ่มยาวขึ้นเรื่อยๆ

ตัวก็เริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เหมือนพละกำลังก็จะเพิ่มขึ้นหลายเท่า

นี่เป็นเพียงเวลาแค่ครู่เดียว เธอก็กลายร่างเป็นเหมือนสัตว์ร้ายตัวเขียวไร้ขนแล้ว……