spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 293 เริ่มทำงานสองทาง

ตอนนี้ในห้อง เหลือเพียงแค่พวกเราไม่กี่คน พวกหมอและพยาบาลโดนไล่ออกไปหมดแล้ว

อาจารย์ ท่านนักพรตตู๋ และคนอื่นๆมายื่นอยู่ข้างเตียง แล้วเริ่มทำความเข้าใจกับสถานการณ์ของ

ซุนเสี่ยวหลินคนนี้

แต่เห็นได้ชัดว่าอาการของเจ้าซุนเสี่ยวหลินหนักกว่าหลงอ้าวเทียนมาก หลงอ้าวเทียนแค่มึนๆ ไม่รู้เนื้อรู้ตัว พอตื่นขึ้นมาแล้ว ก็ยังจำเหตุการณ์ได้นิดๆหน่อยๆ และมีความรู้สึกหวากกลัวผีตานี

แต่หลังซุนเสี่ยวหลินตื่นขึ้นมา เขาก็แทบจำเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นไม่ได้เลย

หรือแม้แต่ไม่รู้ว่าตัวเองมาอยู่ที่โรงพยาบาลได้ยังไง ทำไมตัวเองถึงได้ผอมอย่างไร้สาเหตุแบบนี้ได้

สิ่งเดียวที่เขาจำได้คือ เมื่อครึ่งเดือนก่อน เขาและหลงอ้าวเทียนไปที่ชานเมืองทางด้านตะวันออกด้วยกัน

แต่ไปที่ชานเมืองตะวันออกทำไม หลังจากนั้นทำอะไรไปบ้าง เขาก็จำไม่ได้เลยสักนิด

เขาสัมผัสได้รางๆว่าตัวเองนอนหลับไปนานมาก ฝันถึงอะไรบางสิ่งบางอย่าง แต่ก็พูดไม่ออกว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้

ซุนเสี่ยวหลินเห็นพวกเราเครียดถึงขนาดนี้ และตอนนี้แขนกับร่างของกายตัวเองยังหดเล็กลงขนาดนี้ 

จึงรู้สึกสงสัยมาก เลยถามพวกเราว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

ในฐานะที่หลงอ้าวเทียนเป็นคนก่อเรื่องร่วมกัน จึงเล่าว่าช่วงนี้เกิดอะไรขึ้น และตอนนั้นพวกเขาไปทำอะไรมาบ้าง ให้ซุนเสี่ยวหลินฟังทีละเรื่องๆ

ซุนเสี่ยวหลินพยายามคิดถึงเรื่องราวเมื่อก่อนหน้านี้ แต่แล้วเขาก็พบกับอาการปวดหัวอย่างรุนแรง 

จนตัวเองแทบสลบ

เมื่อพวกอาจารย์เห็นแบบนั้น ก็ไม่ถามเขาต่อ เพียงบอกให้ซุนเสี่ยวหลินพักผ่อนเท่านั้น

พอพ่อแม่ของซุนเสี่ยวหลินเห็นสถานการณ์เป็นแบบนั้น ก็ร้อนใจขึ้นมาทันที ถามพวกเราว่ามีวิธีช่วย

ซุนเสี่ยวหลินไหม ซุนเสี่ยวหลินจะความจำเสื่อมหรือเปล่า

แต่อาจารย์กลับพูดว่า แม้สถานการณ์ของซุนเสี่ยวหลินจะหนักกว่าหลงอ้าวเทียนหน่อย แต่ก็มีทางช่วยอยู่

ส่วนเรื่องความจำเสื่อม เขาน่าจะเหมือนกับหลงอ้าวเทียน เป็นเพราะโดนพลังปีศาจทำให้สูญเสียการควบคุมจิตใจไป ขอแค่ไม่เข้าไปข้องเกี่ยวกับผีตานี อีกไม่นาน เขาก็จะเป็นเหมือนหลงอ้าวเทียน ค่อยๆกลับมาจำได้อีกครั้ง และแน่นอนว่าร่างกายก็จะค่อยๆฟื้นกลับมา ส่วนเรื่องจะฟื้นกลับมาเท่าไหร่ ตอนนี้ยังพูดยาก

เมื่อคุณซุนและคุณนายซุนได้ยินว่าลูกชายตัวเองมีทางรอดแล้ว ก็ดีใจจนลืมตัว

ผลที่โรงพยาบาลให้คือ ดูอาการวันต่อวัน และยังบอกว่าซุนเสี่ยวหลินเหลือเวลาอีกไม่กี่วัน

แต่พวกเรากลับให้ความหวังพวกเขา ถึงแม้จะฟื้นกลับมาไม่ดีเหมือนเดิม แต่ขอแค่ซุนเสี่ยวหลินยังมีชีวิตอยู่ ในฐานะคนเป็นพ่อเป็นแม่อย่างพวกเขา ก็คิดว่าคุ้มค่าแล้ว

ต่อจากนั้นก็รู้สึกขอบคุณพวกเรามาก ท่าทีที่แสดงออกมาก็ดูจริงใจสุดๆ เหมือนท่าทีของพ่อแม่หลงอ้าวเทียนเมื่อก่อนหน้านี้ไม่มีผิด

ต่อจากนั้น อาจารย์และท่านนักพรตตู๋ก็ลากผมและเหล่าเฟิงมาที่ระเบียง

ในเวลาเดียวกันก็ได้ยินอาจารย์ผมพูดกับพวกเราว่า “ เสี่ยวฝาน เสี่ยวเฟิง สถานการณ์เปลี่ยน แผนก็ต้องเปลี่ยนด้วย คืนนี้พวกนายตามหลงอ้าวเทียนกลับไป ทำตามที่คุยกันเอาไว้เมื่อก่อนหน้านี้ พวกเราจะอยู่ที่นี่ รับมือกับผีตานีอีกตัว ! ”

“ ยังจะใช้หุ่นฟางแทนอีกเหรอครับ ? ” ผมถามต่อทันที

แต่ท่านนักพรตตู๋กลับส่ายหัว “ ไม่แล้ว วิธีนี้คงจะไม่เหมาะกับที่นี่เท่าไหร่ ดูจากระดับพลังหยางที่ซุนเสี่ยวหลินถูกดูดออกไป ผีตานีต้นนี้ต้องร้ายกาจกว่าผีตัวเมื่อคืนแน่นอน ดังนั้นพวกเราคิดว่าจะใช้คนแทน

ซุนเสี่ยวหลิน มีเพียงแค่วิธีนี้เท่านั้น ถึงจะทำให้อีกฝ่ายหลงเชื่อได้ ”

เมื่อได้ยินท่านนักพรตตู๋พูดถึงขนาดนั้น ผมและเหล่าเฟิงก็อดสูดหายใจเข้าไม่ได้

พวกอาจารย์จะเป็นเหยื่อเอง แล้วถ้ามันล้มเหลวละ

“ อาจารย์ ถ้ามันล้มเหลวละจะทำยังไง ? ” เหล่าเฟิงขมวดคิ้ว ชิงพูดก่อนใคร

“ ถ้าล้มเหลว ก็ทำตามแผนสอง ใช้กำลังเข้าสู้ แต่พวกนายวางใจได้ พวกเราไม่เป็นอะไรหรอก 

พอพวกนายกลับไปแล้ว ก็ทำตามที่พวกเราคุยเอาไว้ก่อนหน้านี้ก็พอ ! ” ท่านนักพรตตู๋พูดขึ้นมาอีกครั้ง

ผมและเหล่าเฟิงมองอาจารย์และท่านนักพรตตู๋ด้วยความสับสนสองสามรอบ เมื่อเห็นพวกเขาตัดสินใจแล้ว พวกเราก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี จึงได้แต่พยักหน้าตกลง แล้วบอกให้พวกอาจารย์ระวังตัวกันให้ดีๆ

ตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว พวกอาจารย์จะเตรียมงานต่อ พวกเราเลยไม่อยู่รบกวนพวกเขา บอกลาพวกเขา แล้วขอตัวกลับสกุลหลงก่อน

พวกอาจารย์ก็อธิบายสถานการณ์กับครอบครัวหลงเรียบร้อยแล้ว บอกให้พวกเขาให้ความร่วมมือกับผมและเหล่าเฟิง

ครอบครัวหลงก็ไม่ได้พูดอะไรมากนัก พวกเราบอกยังไง พวกเขาก็ทำอย่างงั้น

ต่อจากนั้น พวกเราก็นั่งรถออกจากโรงพยาบาล กลับมาที่วิลล่าสกุลหลง

สิ่งที่ทำหลังกลับมาถึงบ้านคือ คุยเรื่องแผนการในคืนนี้กับหลงอ้าวเทียน และเรื่องที่ต้องระวังต่างๆ

หลงอ้าวเทียนมีประสบการณ์มาหนึ่งคืนแล้ว จึงเชื่อในฝีมือของพวกเรา และให้ความร่วมมือกับพวกเราอย่างมาก……

หลังกินมื้อเย็นเสร็จ พวกเราก็เดินไปส่งพ่อแม่ของหลงอ้าวเทียน หลังจากนั้นก็เช็คหุ่นฟาง เมื่อมั่นใจว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เราก็เริ่มรอผีตานีมาเยือนครั้งที่สอง

ครั้งนี้ พวกเรายังซ่อนอยู่ใต้โต๊ที่มียันต์แปะเอาไว้เหมือนเดิม

เมื่อคืนหลงอ้าวเทียนกลัวจนตัวสั่น แต่คืนนี้ สถานการณ์ของเขาดีขึ้นเยอะ ถึงจะยังกลัวอยู่ แต่อย่างน้อยก็ไม่ได้นั่งกุมหัวตัวสั่นเหมือนเดิม

ฟ้าเริ่มมืดขึ้นเรื่อยๆ ในบ้านก็เริ่มมืดเช่นเดียวกัน

แต่พวกเราไม่กล้าพูดอะไร เพียงซ่อนอยู่ใต้โต๊ะชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า จนกระทั่งถึงเวลาเที่ยงคืนครึ่ง 

ประตูที่ถูกปิดสนิทก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง

“ แอร๊ด ” ขณะเสียงนี้ดังขึ้น ประตูบ้านก็เผยให้เห็นแสงที่ลอดส่องเป็นทาง

เมื่อได้ยินเสียงนี้ ผมและเหล่าเฟิงก็มีเอาน้ำตาวัวออกมาป้าย เปิดตาตัวเอง เพื่อเพิ่มระยะการมองเห็น

ขณะที่ความรู้สึกเย็นๆปรากฎขึ้น ตาสวรรค์ก็เปิดออก ความมืดมิดในบ้านแจ่มชัดขึ้นมาในทันที

ผ่านช่องว่างผ้าคลุมโต๊ะ พวกเราเห็นผู้หญิงในชุดเซ็กซี่ ยั่วใจคนหนึ่ง กำลังเดินด้วยส้นสูง “ ต๊อกต๊อกต๊อก ” เข้ามาในบ้าน ท่าทางยั่วยวน ร้อนแรงจนพาให้หลงไหล

คืนนี้ผีตานี ดูเซ็กซี่กว่าเมื่อคืน มีผลอย่างมากกับผู้ชาย

เพียงหน้าแบบนั้นเหมือนเสี่ยวม่านเป๊ะ ผมก็เลยรู้สึกเสียใจมาก

ผ่านไปไม่นาน ผีตานีตนนั้นก็มาอยู่ตรงหน้าโซฟา เห็นว่าเข้ามาใกล้หุ่นฟางตรงโซฟาแล้วเธอก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างเย้ายวน แล้วตะโกนเสียงหวานชวนเคลิบเคลิ้ม “ พี่อ้าวเทียน ตื่นได้แล้ว ! ควรลุกมาทำการบ้านได้แล้วนะ ”

เมื่อได้ยินคำพูดอบบนี้ บนหัวผมก็มีเส้นดำปกคลุม รู้สึกขยะแขยงสุดๆ

เฮ้อ เป็นปีศาจชั่วจริงๆ ในสมองมีแต่เรื่องอย่างว่า

แต่หุ่นฟางไม่ขยับ พวกเราเองก็ไม่ได้ส่งสัญญาณให้หลงอ้าวเทียนพูด

ผีตานีเห็นหุ่นฟางไม่ตื่นขึ้นมา เธอเลยขึ้นไปนั่งบนตัวของมัน แล้วทำเหมือนเมื่อคืน พ่นควันสีเขียวใส่หน้าหุ่นฟาง

ต่อจากนั้น ก็จูบหุ่นฟางสองสามครั้ง ผลลัพธ์พอจูบลงไปก็มีผงชาดติดปากเธอมาด้วย

“ พี่อ้าวเทียน รีบตื่นเถอะ เมื่อวานพี่ทิ้งให้น้องนอนเหงาคนเดียวทั้งคืน คืนนี้พี่ต้องชดเชยให้นะ…… ” 

เสียงชวนเคลิ้มมาก ทำให้คนติดกับได้อย่างง่ายดาย

แต่ในสายตาของพวกเรา กลับรับรู้ได้แต่ความหนาวเย็น

ในเวลาเดียวกัน ผมก็ใช้ศอกสะกิดหลงอ้าวเทียน ส่งสัญญาณให้เขาเริ่มพูด

หลงอ้าวเทียนก็ไม่รอช้า รีบพูดออกมาทันที “ ไม่ ไม่ไหว คืนนี้ฉันง่วงมาก พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ละกันนะ ! ”

เสียงของหลงอ้าวเทียนเพิ่งเงียบลง ผีตานีตนนั้นก็อารมณ์เสียแล้ว เธอกดหน้าลงต่ำ เสียงก็เริ่มแข็งก้าวขึ้นมาไม่น้อย “ ไม่ได้ ฉันจะเอาคืนนี้ ! พี่ดูซิคืนนี้ฉันแต่งตัวสวยขนาดนี้ แถมยังเซ็กซี่ด้วยนะ ”

พอพูดจบ เธอก็เริ่มใช้แรงกับหุ่นฟาง

เกาะหุ่นฟางแน่น แล้วทำท่าทางน่ารังเกียจออกมา

ฉากนั้นทำให้ผมกับเหล่าเฟิงเขินกันเลยทีเดียว แต่ยิ่งเธอทำแบบนั้น ผงชาดก็จะติดตัวเธอมากขึ้นเรื่อยๆ 

และตายเร็วขึ้นเท่านั้น……