spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 289 ล่อลวง

พวกเราซ่อนอยู่ใต้โต๊ะอย่างเงียบๆ คอยมองดูสถานการณ์ทุกอย่างภายในบ้าน

ขณะมองผีตานีหน้าเสี่ยวม่านคนนี้เดินเข้ามาใกล้หุ่นฟาง เส้นประสาทของพวกเราก็เกร็งไปหมด 

กลัวว่าจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้น

แต่ในเวลานี้ จู่ๆผีตานีตนนั้นกลับพูดคำพูดชวนขนลุกแบบนั้นออกมา ทำให้พวกเราอึ้งกันในทันที 

ตัวผมนี่แทบอ้วกอาหารเย็นออกมาเลยทีเดียว

ผมใช้สายตาสยองจ้องผีตานี แม่เจ้าประจบได้น่าขยะแขยงเกินไปหน่อยมั้ง

เรียกซะพี่อ้าวเทียว แถมยังบอกให้ลุกมาออกกำลัง จะทำให้มันน่าขยะแขยงน้อยกว่านี้หน่อยได้ไหมฮะ ?

แต่หลงอ้าวเทียนที่ตัวสั่นอยู่ข้างๆ กลับทำหน้าหวาดกลัว ตกใจจนเหมือนตายไปแล้วครึ่งตัว

ผมตบไหล่เขาเบาๆ ขณะเดียวกันก็ใช้เสียงที่มีพวกเราเท่านั้นที่ได้ยิน “ ไม่ต้องกลัว ยัยนั่นมองไม่เห็นเราหรอก ตอนนี้กำลังเห็นหุ่นฟางเป็นตัวนาย ! ทำตามที่เราคุยกันเอาไว้เมื่อก่อนหน้านี้ ไม่อย่างงั้นชีวิตน้อยๆของนายได้จบเห่แน่ ! ”

ถึงหลงอ้าวเทียนจะกลัวขนาดไหน แต่เขาก็กลัวตายมากกว่า

เขาค่อยๆเงยหน้าขึ้น เผยให้เห็นสีหน้าที่หวาดกลัว กลืนน้ำลายด้วยความประหม่า แต่ก็ยังพยักหน้าให้พวกเรา

ต่อจากนั้น ผีตานีที่อยู่ข้างนอกก็เคลื่อนไหว

ครั้งนี้เธอเอามือมาโอบคอหุ่นฟาง ดิ่งตัวลงบนตักหุ่น ท่าทางยั่วยวนมาก

และยังพูดกับหุ่นฟางว่า “ พี่อ้าวเทียน รีบตื่นเถอะ ถึงเวลาตื่นมาดูของสวยๆได้แล้วนะ ”

หลังจากพูดจบ ผีตานีตนนั้นยังเขย่าหุ่นฟางสองสามครั้ง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ผมก็ใช้ศอกสะกิดหลงอ้าวเทียน เพื่อให้เขาตอบกลับสักที !

เมื่อเป็นแบบนี้ จะทำให้อีกฝ่ายสับสนยิ่งกว่าเดิม

หลงอ้าวเทียนพยายามอ้าปาก สุดท้ายก็พูดออกมาเสียงสั่น “ ง่วง ง่วงมาก ฉัน ฉันอยาก ฉันอยากนอน…… ”

เสียงไม่ดังมาก ดังขึ้นจากตรงที่พวกเราอยู่

แต่สำหรับผีตานีตนนั้น เหมือนเธอจะได้ยินหุ่นฟางเป็นคนพูด จึงไม่แสดงท่าทางสงสัยเลยสักนิด 

แถมเธอยังลูบหน้าหุ่นฟางอย่างยั่วยวนครั้งแล้วครั้งเล่า

“ พี่อ้าวเทียน ไม่นะ ! พี่ไม่ใช่บอกว่าชอบฉันเหรอ ? รีบทำให้ฉันเถอะนะ ! ” ขณะพูด ผีตานีตนนี้ก็เริ่มถอดเสื้อผ้า

หลงอ้าวเทียนยังคงกลัวเหมือนเดิม แต่ปากของเขาก็พูดต่อ “ ไม่ ไม่คุยแล้ว ฉัน ฉันง่วง ง่วงจริงๆ ฉัน 

ฉันจะนอน นอน…… ”

เมื่อผีตานีที่นั่งอยู่บนตัวหุ่นฟางได้ยินแบบนั้น ก็เห็นได้ชัดว่าตัวแข็งทื่อในทันที ในปากเหมือนจะเค้นเสียงดัง “ ฮะ ”

เห็นได้ชัด ว่ามันไม่เหมือนกับที่เธอคิดเอาไว้เลยสักนิด

ก่อนหน้านี้ ขอแค่เธอปรากฎตัว เธอก็ไม่จำเป็นต้องพูดยั่วยวนพวกนี้ด้วยซ้ำ เขาก็จะกระโจนเข้าหาเธอทันที

แต่วันนี้ สถานการณ์กลับไม่ค่อยเหมือนเดิม

ต่อจากนั้น ผีตานีก็เขย่าหุ่นฟางสองสามครั้ง เมื่อเห็นหุ่นฟางไม่ตอบสนองจริงๆ เธอก็ลุกขึ้น หลังจากนั้นก็สังเกตตัวหุ่นฟางด้วยความสงสัย

เมื่อเห็นภาพนี้ พวกเราก็เครียดขึ้นมาทันที

จะมองเห็นพิรุธไม่ได้นะ ไม่อย่างงั้นเรื่องนี้ต้องจบเห่แน่

หลังจากผีตานีมองอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็บ่นพึมพำออกมาว่า “ ทำไมมีพลังหยางน้อยขนาดนี้ ใกล้ตายแล้วหรือเปล่า ? ”

หลังจากพูดจบ ผีตานีตนนี้ยังใช้จมูก ดมตัวหุ่นฟางครู่หนึ่ง

นอกจากนี้ เธอยังใช้ลิ้น เลียบนตัวหุ่นฟาง

ผลลัพธ์ขณะที่เธอกำลังทำแบบนั้น พวกผงชาดบนตัวหุ่นฟาง ก็โดนเธอเลียไปจนหมด

ผงชาดพวกนี้เคยผ่านลูกเล่นบางอย่างมาก่อน ผีตานีตนนั้นเลยไม่รู้สึกถึงความผิดปกติใดๆ

นี่ก็เหมือนกับ ตอนแรกยังไม่รู้สึกอะไร แต่หลังจากรอให้พิษออกฤทธิ์ถึงระดับนึง เริ่มโจมตีเหยื่อแล้ว 

ถึงตอนนั้นก็หมดทางช่วยแล้ว

ผีตานีเลียสองสามครั้ง เมื่อเห็นหุ่นฟางไม่ตอบโต้ใดๆ เธอก็พ้นควันสีเขียวไปที่หน้าของหุ่นฟางอีกครั้ง หลังจากนั้นก็พูดขึ้นมาว่า “ พี่อ้าวเทียน ทำไมตัวพี่เหม็นขนาดนี้เนี่ย เราไปอาบน้ำด้วยกันก่อนดีไหม ! ”

ขณะพูด ผีตานีตนนี้ก็เริ่มดึงตัวหุ่นฟางขึ้นมา

มันชัดเจนมาก ควันสีเขียวที่ออกจากปากผีตานี ต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน

จะต้องเป็นเพราะควันนี้ หลงอ้าวเทียนเลยเสียสติ เปลี่ยนเป็นคนเหม่อลอยไม่รู้เนื้อรู้ตัว

ในเวลาเดียวกัน ผมและเหล่าเฟิงก็ส่งสัญญาณบอกให้หลงอ้าวเทียนพูด

ถึงหลงอ้าวเทียนจะกลัว แต่เขาก็พบกว่าซ่อนอยู่ตรงนี้ก็ไม่ได้มีอันตรายอะไร และไม่ได้กลัวเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว จึงพูดกับผีตานีที่อยู่ข้างนอกว่า “ ไม่ ไม่อาบแล้ว ฉันเหนื่อยมากจริงๆ พรุ่งนี้ค่อยมาเล่นกันใหม่นะ ! นอนก่อนละ ! ”

หลังจากพูดจบ หลงอ้าวเทียนก็รูดซิปปากอีกครั้ง

ส่วนผีตานีตนนั้นก็อึ้งอีกรอบ เหมือนในปากจะเค้นเสียงดัง ฮึ จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนทันที

ตอนนี้เธอกำลังยืนจ้องหุ่นฟาง ราวกับกำลังโกรธมาก แต่เธอก็ไม่ได้ทำอะไรอีก

หลังจากนั้นพักหนึ่ง ผีตานีตนนั้นถึงได้พูดว่า “ ก็ได้พี่อ้าวเทียน พรุ่งนี้ฉันจะมาหาพี่ใหม่นะ ! ”

พอพูดจบ ยัยนั่นยังหอมแก้มหุ่นฟางหนึ่งครั้ง หลังจากนั้นก็หมุนตัวออกไปทันที

เมื่อเห็นผีตานีไปแล้ว พวกเราก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เมื่อเป็นแบบนี้ วันนี้ก็ถือว่าผ่านพ้นไปได้แบบลวกๆแล้ว ขอแค่ผ่านไปอีกสองคืน

พวกเราก็ไม่ต้องเสียเลือด ใช้ผงชาดพิเศษบนตัวหุ่นฟางเป็นอาวุธสังหารผีตานีตนนั้นแทน

แต่ วินาทีที่ผีตานีหมุนตัวออกจากบ้าน ฝั่งอาจารย์ก็มีการเคลื่อนไหวเช่นกัน

ตรงประตูบ้าน เขาทำบ่วงเชือกเอาไว้จำนวนหนึ่ง ปลายด้านหนึ่งของบ่วงเชือก ผูกกับเชือกแดงเอาไว้

นี่ทำไว้เป็นเครื่องหมายตามตัวผีตานี เมื่อพวกอาจารย์เห็นผีตานีออกไป และเท้าเหยียบโดนบ่วง เขาก็ไม่ลังเลเลยสักนิด ออกแรงกระตุก เชือกเส้นนั้นรัดที่ข้อเท้าของอีกฝ่ายทันที หลังจากนั้นเธอก็ลากเชือกแดงออกจากบ้านไป

วิธีแบบนี้ เป็นวิธีของคนรุ่นเก่า ที่ตกทอดมาสู่รุ่นของพวกเรา

ถึงต้นกล้วยต้นนี้จะบำเพ็ญจนบรรลุแล้ว แต่ดูเหมือนจะไม่มีสัมผัสที่ไวต่อเชือกแดง

ในเวลานี้เชือกแดงรัดอยู่ที่ข้อเท้า ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่รู้ตัว และไม่สังเกตเห็นแต่อย่างใด

พวกเรามองเชือกแดงลอยออกไปไกลเรื่อยๆ คิดว่าผีตานีตนนี้คงวิ่งออกไปไกลมากแล้ว

หลังจากผีตานีออกไปได้ประมาณหนึ่งนาที อาจารย์และคนอื่นๆก็ออกมาจากอีกทางด้านหนึ่ง

เมื่อเห็นอาจารย์ออกมา พวกเราก็คลานออกมาจากใต้โต๊ะ

พวกเราสามคนเพิ่งออกมา อาจารย์ก็พูดกับพวกเราว่า “ พวกแกรออยู่ที่บ้าน พวกเราจะตามไปดูว่ารังผีตานีตัวนั้นอยู่ที่ไหน ! ”

“ แล้วก็ ก่อนฟ้าสาง ห้ามแตะต้องหุ่นฟางตัวนี้เด็ดขาด ! ” ท่านนักพรตตู๋พูดเพิ่ม

หลังจากพูดจบ ยังไม่รอให้พวกเราขานรับ อาจารย์และท่านนักพรตตู๋ก็ถือก้อนเชือกแดงที่เหลือน้อยนิด พร้อมพาเหล่าฉิน วิ่งตรงออกไปจากบ้านทันที

หลังอาจารย์และคนอื่นๆไปแล้ว ในบ้านก็เหลือเพียงแค่พวกเราสามคน

หลงอ้าวเทียนใจสั่น หันมามองพวกเราสองคน “ ฉัน ฉันไม่เป็นอะไรแล้วใช่ไหม ? ”

เมื่อได้ยินเจ้าหมอนี่พูด ผมก็จ้องเขาอย่างดุร้าย ทันใดนั้นเองผมก็เค้นเสียงดัง ฮึ กำมือแน่น แล้วต่อยไปที่หน้าเขาทันที

ได้ยินเพียงเสียงหลงอ้าวเทียนร้องดัง “ โอ๊ย ” แล้วก็ล้มลงไปนอนกับพื้นทันที

หลงอ้าวเทียนทำหน้าหวาดกลัว “ นัก นักพรตติง คุณ คุณต่อยผมทำไม ? ”

ผมทำหน้าโมโห “ ตอนไปล่อผีตานีออกมา แกจินตนาการถึงใครละฮะ ? ต่อยแก คืนนี้ฉันต่อยแกไม่ได้เหรอ…… ”

เสียงเพิ่งเงียบลง ผมก็ยกเท้าขึ้นถีบเจ้าชายเจ้าสำราญคนนี้อีกครั้ง

เสี่ยวม่านเป็นเพื่อนสมัยเด็กคนเดียวของผม ตอนนี้ก็เป็นเพื่อนสนิทของผมด้วย

แต่เจ้าหมอนี่กลับเห็นเธอเป็นตัว “ บำเรอความใคร่ ” ดูหมิ่นเธอถึงขนาดนี้ ตอนนี้ผมเห็นเข้ากับตา 

แล้วจะไม่ให้ผมโมโหได้ยังไง ?

ถึงตอนนี้จะฆ่าเขาไม่ได้ แต่ผมก็ไม่มีทางปล่อยเจ้าหมอนี่ไปง่ายๆอย่างแน่นอน……