spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
*ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
ตอนที่ 285 คุณผู้หญิงคุณผู้ชายหลงฟา
ขณะมองเจ้าชายหลงฟาในรูป ผมก็ฟุ้งซ่านไปชั่วขณะ
สองสามีภรรยาที่นั่งอยู่ข้างๆเห็นผมนิ่งไป จึงอดหันมามองตากันไม่ได้ ในขณะเดียวกันผู้ชายวัยกลางคนคนนั้นก็พูดว่า “ ท่านนักพรต ท่านนักพรต…… ”
หลังจากโดนอีกฝ่ายตะโกนใส่สองครั้ง ผมถึงกลับมามีสติอีกครั้ง
ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ หลังจากนั้นก็พูดกับเขาสองคน “ นี่เขาเป็นอะไรไป ? ”
“ พวกเราก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ถึงครึ่งเดือนลูกชายของเรา ก็ผอมจนกลายเป็นแบบนี้แล้ว แถมยังพูดเหลวไหลทุกวัน ตอนแรกพวกเรายังไม่ได้สนใจ แต่หลังจากนั้นลูกของเราก็เริ่มผอมขึ้นเรื่อยๆ พวกเราถึงได้รู้สึกว่ามันผิดปกติ…… ”
หลังจากนั้น สองสามีภรรยาคู่นี้ก็นำสิ่งที่เขารู้ บอกกับผมทีละเรื่องๆ
เรื่องราวมีอยู่ว่า เจ้าชายหลงฟาคนนี้ ไม่รู้ว่าไปโดนเล่นงานมาจากไหน จนกลายเป็นไม่ค่อยมีสติ
เหมือนคนเหม่อลอยไม่รู้เนื้อไม่รู้ตัว ตื่นขึ้นมาไม่นานก็นอนหลับทันที แทบจะไม่คุยกับใครเลย
และยังขี้หลงขี้ลืมสุดๆ
สิ่งที่รุนแรงที่สุด ยังเป็นความเร็วในการผอม
ตอนแรกพวกเขายังคิดว่าลูกตัวเองป่วยเป็นโรคอะไรบางอย่าง เลยพาเขาไปหาหมอหลายโรงพยาบาล
แต่สุดท้ายกลับได้ผลว่าเขาไม่เป็นอะไรสักอย่าง เพียงแค่เลือดจางเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้หนักหนาอะไร
เมื่อโรงพยาบาลหาสาเหตุไม่ได้ พวกเขาก็คิดว่าอาจโดนของสกปรกบางอย่าง พวกเขาเลยเชิญยอดฝีมือหลายคนมาดู
แต่ในสังคมนี้ คนที่มีวิชาจริงๆมีน้อยยิ่งกว่าน้อย จะมียอดฝีมือเยอะขนาดนั้นได้ยังไง ?
เขาก็ไม่ต่างอะไรจากคุณเหวินมากนัก เชิญพวกนักต้มตุ๋นมาหลายคน
ไม่เพียงมองไม่เห็นความมีชื่อเสียงอะไร แถมยังต้องเสียเงินไปไม่น้อย
สองสามีภรรยาเห็นเชิญนักพรตมาก็ไม่ได้ช่วยอะไร เลยคิดจะลองแพทย์แผนจีนดูบ้าง จากนั้นเขาก็เสียเงินไปก้อนใหญ่ เชิญหมอจีนเฒ่ามาดูอาการ
เมื่อก่อนหมอจีนเฒ่าเป็นหมอใหญ่ของโรงพยาบาลบางแห่ง มีวิชาแพทย์ชั้นสูง
ผลลัพธ์หลังจากเขาเข้ามาดูอาการแล้ว และยังดูผลวินิจฉัยจากโรงพยาบาลเมื่อก่อนหน้านี้ เขาก็ส่ายหัวทันที
บอกว่าเจ้าชายหลงฟาไม่ได้ป่วยธรรมดาๆ วิชาแพทย์ของเขาไม่ดีพอ ต้องหายอดฝีมือกว่านี้มาดู
หลังจากพูดจบหมอจีนเฒ่าคนนั้นก็จากไปทันที สองสามีภรรยาก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว พวกเขาเองก็มีลูกชายแค่คนเดียว ไม่อาจยืนมองตาปริบๆรอให้เขาตายไปทั้งแบบนี้ได้ใช่ไหมละ
พวกเขาเลยเริ่มออกค้นหายอดฝีมือไปทั่วทิศ ใช้เครือข่ายที่มีเกือบทั้งหมด
สุดท้าย ก็ได้ยินชื่อเสียงของอาจารย์ผม
ดังนั้นเลยตามเบาะแส ทิ้งการรักษาทางการแพทย์อันริบหรี่ แล้วตรงมาหาพวกเราที่นี่ทันที
หลังฟังเรื่องราวพวกนี้จบ ผมก็พยักหน้าเบาๆ แม้จะมั่นใจว่าเจ้าชายหลงฟาโดนของจริงๆหรือเปล่า
แต่ฟังจากแค่เรื่องราวของอีกฝ่าย สถานการณ์แบบนี้น่าจะเป็นไปได้พอสมควร
แม้ผมจะเคยขัดแย้งกับเจ้าชายหลงฟานี่มาก่อน แต่ความขัดแย้งพวกนั้นไม่เกี่ยวข้องกับงานของผม
ในฐานะคนปราบสิ่งชั่วร้ายมืออาชีพ การแยกเรื่องส่วนตัวให้ได้ ผมยังทำได้อยู่
ช่วงนี้ผมกำลังร้อนเงินด้วยซิ ของเซ่นไหว้ในรถเข็นยังรอผมอยู่
แม้สองสามีภรรยาจะไม่ได้แนะนำตัว แต่ลูกชายหลงอ้าวเทียนขับลัมโบร์กินีล่อนไปทั่วแบบนั้น
ในบ้านคงจะมี “ เหมือง ” อยู่แน่ๆ
ขอแค่ทำภารกิจครั้งนี้สำเร็จ ค่าตอบแทนที่ตามมาจะต้องไม่น้อยอย่างแน่นอน
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ผมก็ไม่ลังเลแต่อย่างใด พยักหน้าให้ทุกคนทันที “ เรื่องของพวกท่านเป็นเรื่องด่วนจริงๆ
ผมจะติดต่ออาจารย์ให้เดี๋ยวนี้แหละครับ พวกคุณนั่งรอตรงนี้สักครู่ ! ”
ขณะพูด ผมก็โทรศัพท์หาอาจารย์
ในเวลานี้อาจารย์และเหล่าฉินกำลังเล่นหมากรุกกันอยู่ เมื่อได้ยินว่าผมมีเรื่องด่วน เกี่ยวข้องกับชีวิตคนเขาก็ไม่ลังเล บอกว่าจะรีบกลับมาทันที
หลังจากนั้น ผมก็รินน้ำชาให้ทั้งสองคน บอกให้พวกเขารออย่างสงบใจได้แล้ว
แต่ทั้งสองคนกลับดูร้อนรน มองไปที่ประตูครั้งแล้วครั้วเล่า
แต่ผ่านไปไม่นาน อาจารย์ก็กลับมาแล้ว
แต่คนที่กลับมาไม่ใช่แค่อาจารย์ผมคนเดียว ยังมีเหล่าฉินและท่านนักพรตตู๋ด้วย
อาจารย์เพิ่งเข้ามาในร้าน ก็กวาดสายตามองแวบหนึ่ง แล้วทำสีหน้าเคร่งขรึม
ผมรีบเข้าไปต้อนรับ “ อาจารย์ ทั้งสองท่านนี้เป็นคนที่ผมเล่าให้ฟังในโทรศัพท์ ! ”
สองสามีภรรยาลุกขึ้น เห็นผมพูดกับอาจารย์แบบนั้น จึงเปลี่ยนเป็นคนสุภาพขึ้นมาทันที ผู้หญิงวัยกลางคนคนนั้นโอดครวญขึ้นมาทันที “ ท่านนักพรตติงในที่สุดท่านก็กลับมา ท่านจะต้องช่วยลูกชายของฉันนะคะ ! ”
อาจารย์พยักหน้าเล็กน้อย เผยท่าทางผู้ชำนาญทางโลกออกมา “ ทั้งสองท่านเชิญนั่งก่อน มีอะไรก็ค่อยๆคุยกัน ! ”
ขณะพูด อาจารย์ เหล่าฉิน และท่านนักพรตตู๋ ก็นั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้าม
ในเวลาเดียวกันเขาก็แนะนำท่านนักพรตตู๋และเหล่าฉินให้สองสามีภรรยารู้จักสั้นๆ แม้สองสามภรรยาคู่นี้จะไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของท่านนักพรตตู๋และเหล่าฉินมาก่อน แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมากนัก และเห็นพวกเขาเป็น “ ยอดฝีมือ ” เหมือนกัน
ชายวัยกลางคนทำจิตใจให้สงบก่อน หลังจากนั้นถึงพูดขึ้นว่า “ ท่านนักพรตติง ท่านนักพรตตู๋
ท่านนักพรตฉิน ผมแซ่หลง นี่คือภรรยาของผม วันนี้พวกเรามาเพราะ เรื่องของลูกชาย…… ”
หลังจากนั้น สองสามีภรรยาก็เล่าเรื่องที่เล่าให้ผมฟังเมื่อก่อนหน้านี้ ให้ทุกคนฟังอย่างละเอียด ครั้งนี้มันดูครบสมบูรณ์ยิ่งกว่าเก่าอีก
หลังอาจารย์และท่านนักพรตตู๋ฟังจบ และดูรูปหลงอ้าวเทียนแล้ว ก็อดขมวดคิ้วไม่ได้
ทั้งสามคนกระซิบคุยกันสั้นๆ ต่อจากนั้นก็ได้ยินท่านนักพรตตู๋ที่นั่งอยู่ข้างๆพูดว่า “ เอ่อคุณหลง คุณนายหลง ไม่ทราบว่าช่วงนี้พวกคุณ โดยเฉพาะตอนกลางคืน ได้ยินเสียงอะไรบ้างไหม ? หรือรู้สึกถึงอะไรที่ผิดปกติบ้างหรือเปล่า ? ”
เมื่อคุณนางหลงที่อยู่ข้างๆได้ยินคำพูดนี้ ก็รีบพยักหน้าทันที “ มีมีมี ช่วงนี้พอตกดึกลูกชายของฉัน
จะคึกคักขึ้นมาเป็นพิเศษ มีครั้งนึงยืนอยู่ตรงริมหน้าต่าง เห็นลูกชายกำลังใช้ตุ๊กตาทำ ทำอย่างงั้น…… ”
คุณนายหลงไม่ได้พูดออกมาอย่างชัดเจน แต่ทุกคนก็เข้าใจว่าคุณนางหลงกำลังหมายถึงอะไร
เมื่อท่านนักพรตตู๋และอาจารย์ได้ยินสิ่งนี้ ก็ปรึกษากันอยู่พักหนึ่ง หลังจากนั้นถึงได้ยินอาจารย์พูดว่า
“ คุณหลง คุณนางหลง ถึงพวกเราจะไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าลูกชายของพวกคุณโดนของสกปรกเข้าสิงหรือเปล่า แต่อย่างที่พวกคุณว่ามา เรื่องนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับของไม่ดีเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ ดังนั้นพวกเราคิดว่าจะไปดูด้วยตัวเอง ! มีแค่ได้เห็นกับตาเท่านั้น ถึงจะมั่นใจได้จริงๆ ถ้าใช่จริงๆ เราจะคืนความสงบสุขให้ลูกชายพวกคุณแน่นอน หากไม่ใช่งั้นก็ต้องรบกวนให้ท่านสองคนไปหาหมอแทน ”
เมื่อสองสามีภรรยาได้ยินแบบนั้น ก็รีบพยักหน้าทันที “ ได้ได้ได้ ขอแค่นักพรตทุกท่านออกโรง พวกเราไม่ว่าอะไรทั้งนั้น ไม่ทราบว่าท่านนักพรตทั้งหลายจะไปดูเมื่อไหร่หรือคะ ”
“ เรื่องเร่งด่วนรอช้าไม่ได้ ยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี ” อาจารย์ตอบกลับตรงๆ
เป็นธรรมดาที่สองสามีภรรยาจะดีใจ พวกเขาตอบตกลงตรงนั้นทันที
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง พวกเราก็เตรียมอาวุธเสร็จแล้ว หลังปิดร้านก็พากันไปรวมตัวที่ป้ายรถเมล์
เหล่าเฟิงและท่านนักพรตตู๋ก็รีบเดินทางมาสมทบ
เพราะครั้งนี้พวกเราเดินทางไปเยอะ รถของคุณหลงเลยนั่งไม่พอ
เพื่อลดภาระและความสะดวกสบาย เหล่าฉินเลยให้อาจารย์ฉีขับรถออกมา แล้วขับตามรถของคุณหลง
ครั้งก่อนอาจารย์ฉีโดนจิ้งจอกเฒ่าทำร้าย ตอนนี้เขาก็กลับมาเป็นปกติแล้ว
ในเวลานี้เมื่อได้ยินว่าพวกเราจะออกไปทำงานข้างนอก ก็รู้สึกอยากรู้อยากเห็นขึ้นมา เลยชวนพวกเราคุยตลอดทาง
ในเวลาเดียวกัน ผมและเหล่าเฟิงก็เล่าเรื่องตอนเจอเจ้าชายหลงฟาที่โรงแรมหนานเทียนต้า และเรื่องที่เข้าไปอัดเขาให้อาจารย์และคนอื่นๆฟัง
พวกเขาไม่เพียงไม่ตำหนิพวกเรา กลับกันยังเดาว่าเจ้าชายหลงฟาคนนี้ไปทำเรื่องผิดศีลธรรมเอาไว้หรือเปล่า ? ถึงได้โดนกรรมคืนสนอง เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับตัว……
หลังจากนั้นประมาณสองชั่วโมง พวกเราก็ขับตามรถของคุณหลงมาจนถึงเขตชานเมืองที่คนรวยอยู่
สุดท้ายก็หยุดจอดอยู่ที่บริเวณวิลล่าติดริมทะเลสาบเล็กๆ
ที่นี่ก็คือบ้านคุณหลง ตอนนี้ลูกชายของเขาก็อยู่ข้างในนั้น
อาจารย์ฉีเห็นพวกเรามาถึงที่หมายแล้ว จึงบอกลาพวกเรา แล้วจากนั้นก็กำลังจะขับรถออกไป
ผลลัพธ์กลับโดนคุณหลงเรียกตัวเอาไว้ บอกว่าลำบากแล้วที่ต้องขับมาส่งพวกเรา จากนั้นก็ยื่นอั่งเปาซองโตจำนวนหนึ่งพันหยวนให้อาจารย์ฉี
อาจารย์ฉีก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจอะไร แต่เขาก็รับไว้
ต่อจากนั้น พวกเราก็ได้คุณหลงช่วยนำทาง ตรงเข้าไปในคฤหาสน์
แต่พอก้าวเข้ามาในบ้าน พวกเราก็สัมผัสได้ถึงความหนาวเย็น ในอากาศมีกลิ่นหอมพิเศษบางอย่าง
ไม่ใช่แค่นั้น พวกเรายังพบว่า หน้าบันไดบนชั้นสอง มี “ ผู้ชายน่าเกลียด ” ตัวผอมแห้งติดกระดูก
กำลังยืนเบ้าตาเว้าลึกอยู่
เขายืนนิ่ง ก้มหน้า กำลังจ้องพวกเราพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์……