spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 265 หนี

คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเจ้าผีลามกนั่นจะยังมีลูกไม้นี้ซ่อนอยู่ คิดจะใช้ร่างของฉิงหมิงเฉ่ว ฉีกยันต์แล้วหนีไป

หลังจากพวกเรากลับมามีสติอีกครั้ง และเตรียมจะไล่ตามอีกฝ่ายไป  พวกเราก็พบว่ามันสายไปแล้ว

เพราะเจ้าหมอนั้นทนความเจ็บปวดจากยันต์  และใช้ร่างของฉิงหมิงเฉ่ว ฉีกยันต์ทิ้งในทีเดียว

ยันต์เพิ่งจะล่วงลง เจ้าผีลามกตัวนั้นก็เปิดประตู แล้ววิ่งออกไปข้างนอกอย่างไม่คิดชีวิต

“ หยุดเดี๋ยวนี้นะ ! ” ผมตะโกนเสียงดังลั่น พร้อมกับไล่ตามไปในทันที

เฟิงเฉ่วหานและหยางเฉ่วก็โมโหจนพูดไม่ออก คิดไม่ถึงว่าวินาทีสุดท้าย จะถูกผีลามกสวมเขาให้

พวกเขาเองก็ไล่ตามไปอย่างรวดเร็ว วิ่งลงบันไดไปที่ชั้นล่าง

แม้ตอนนี้จะเป็นตอนกลางวัน แต่ผีลามกตัวนั้นก็ซ่อนอยู่ในร่างของฉิงหมิงเฉ่ว

แสงแดดที่เป็นภัยกับเขา จึงลดลงอยู่ในระดับต่ำสุด บวกกับตอนนี้เป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้ว

หากยังเป็นอย่างนี้ต่อไป เมื่อพระอาทิตย์ตกดินแล้ว สถานการณ์ของฝั่งเราจะต้องเลวร้ายลงอย่างแน่นอน

ไม่เพียงเท่านั้น ตอนนี้ผมยังรู้สึกกังวลหน่อยๆ

นั่นก็คือถ้าเจ้าหมอนี่หนีเข้าไปในเมืองภาพยนตร์ หาคนที่มีพลังหยางน้อยเจอ แล้วเข้าสิงใครคนนั้น 

หากเราคิดจะหาตัวเจ้าหมอนี่อีก ก็คงเป็นไปได้ยากแล้ว

ดังนั้น ต้องจับตัวหมอนี่ให้ได้ก่อนที่มันจะเข้าไปปะปนกับคนในกองถ่าย

ทางเดินบนตึกมีเสียงฝีเท้าที่ฟังดูรีบร้อนและน่าหดหู่ใจดังขึ้นไม่หยุด “ ตึกตึกตึก ”

ตาผีลามกนั่นควบคุมร่างฉิงหมิงเฉ่ววิ่งไปข้างหน้าไม่หยุด ระยะห่างไม่จัดว่าไกลมากนัก ประมาณ ห้าเมตรเห็นจะได้

ผ่านไปไม่นาน พวกเราก็ตามมาถึงชั้นล่างแล้ว

ผีลามกไม่ลังเลเลยสักนิด  เป็นดั่งที่ผมคาดเอาไว้ เจ้าหมอนั้นวิ่งไปทางเมืองภาพยนตร์

เราสามคนก็วิ่งไล่ตามไปอย่างสุดกำลัง เห็นได้ชัดๆว่าอู่ฮุ่ยฮุ่ยวิ่งไม่ทันเพื่อน เธอเพิ่งลงมาจากตึกก็หาคนอื่นไม่เจอแล้ว

เพราะสถานที่ที่เราอยู่คือย่านเก่าแก่ที่ยังไม่ได้รับการพัฒนา มีตรอกซอกซอยอยู่จำนวนมาก

หลังจากที่ผีลามกวิ่งมาได้สักพัก มันก็เข้าไปในซอยเล็กๆที่อยู่ข้างๆ

เมื่อเห็นแบบนั้น พวกเราสามคนก็ไม่ลังเล  รีบวิ่งตามไปทันที

แต่ตอนที่พวกเราวิ่งเข้ามาถึงในซอยเล็กๆแห่งนั้น กลับพบว่าฉิงหมิงเฉ่วนอนสงบอยู่บนพื้นแล้ว

และกุมารทองที่เธอถืออยู่ในมือก่อนหน้านี้ ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว

เมื่อมาถึงตรงหน้าฉิงหมิงเฉ่ว ผมก็ตรวจดูเธอพักหนึ่ง ผมพบว่าผีลามกตนนั้นออกจากร่างฉิงหมิงเฉ่วไปแล้ว และพาร่างตุ๊กตาสีทองหนีหายเข้ากลีบเมฆไปแล้ว

“ เสี่ยวเฉ่ว เสี่ยวเฉ่ว ! ” หยางเฉ่วตะโกนเรียกอยู่ข้างๆ ในเวลาเดียวกันเธอก็เขย่าตัวฉิงหมิงเฉ่วไปมา

ที่นี่คือสามแยก ทั้งสองด้านว่างเปล่า ไร้วี่แววของผีลามกตนนั้น

ผมกวาดสายตามองแวบหนึ่ง แล้วพูดกับเหล่าเฟิงว่า “ เหล่าเฟิง นายไปทางนั้น ฉันจะไปทางนี้ ! ”

เฟิงเฉ่วหานไม่มัวพูดไร้สาระ เขาพยักหน้ารับ แล้วแยกย้ายตามที่ผมบอก วิ่งไปตามทางนั้นทันที

แต่การที่ไม่ได้เตรียมการล่วงหน้า จู่ๆก็เดินดุ่มๆตามหาผีในสถานที่แบบนี้ มันก็ได้แต่พูดง่ายแต่ทำยากเท่านั้นแหละ

สุดท้ายเดินอยู่ในซอยเก่าๆพวกนี้อยู่นานสองนาน ก็ยังไม่เห็นเงาของผีตัวนั้นสักที

ผมรู้ดี 80% จะต้องหาไม่เจออย่างแน่นอน

คิดอยากจะหาเจ้าหมอนั้นให้เจอในฝูงคนจำนวนมากแบบนี้ เป็นไปได้ยากจริงๆ

“ สมควรตาย ! ” ผมด่าออกมาเบาๆ พร้อมเอาเท้าเตะไปที่ต้นไม้ครั้งหนึ่ง

คิดไม่ถึงว่าในสถานการณ์แบบนั้น การเดินหมากพลาดแค่ตัวเดียว ก็ทำให้ผีลามกตัวนั้นหนีไปได้แล้ว

และเรายังประเมินความสามารถของผีตนนี้ต่ำเกินไป ในระดับหนึ่ง เราเองก็ประมาทศัตรูไปหน่อย

ตอนแรกคิดว่าเจ้าผีลามกตัวนี้มีพลังไม่เยอะมาก มันไม่มีทางทำลายยันต์ของเราได้อยู่แล้ว นี่จึงทำให้มันได้คว้าโอกาสสุดท้าย ใช้ร่างคน ทำลายยันต์แล้วหนีไป

ในขณะที่ผมกำลังเซ็งสุดๆ จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เมื่อหยิบขึ้นมาดู ก็พบว่าหยางเฉ่วเป็นคนโทรมา

เมื่อเห็นว่าเป็นหยางเฉ่ว ผมก็ตกใจขึ้นมาอีกครั้ง หรือว่าหยางเฉ่วจะหาเงื่อนงำอะไรเจอ ?

ผลลัพธ์เพิ่งกดรับโทรศัพท์ ผมก็ได้ยินหยางเฉ่วพูดด้วยความร้อนรน “ ติงฝานเกิดเรื่องแล้ว นายรีบมาที่นี่เร็วเข้า ! ”

“ เกิดเรื่อง ? เกิดอะไรขึ้น ? ” ในใจผมมีเสียงดัง “ กึก ”

เห็นได้ชัดว่าหยางเฉ่วดูกังวลผิดปกติ หลังจากนั้นเธอก็ตอบกลับมาอีกครั้ง “ มีใครบางคนกำลังพยายามจะเอาวิญญาณของฉิงหมิงเฉ่วไป  นายรีบกลับมาเร็ว……. ”

“ อะไรนะ เอาวิญญาณไป ” ผมหน้าเปลี่ยนสีทันที ผีลามกยังจับไม่ได้ ตอนนี้ยังมาเกิดเรื่องกับฉิงหมิงเฉ่วอีก

ผมจะกล้าอืดอาดอยู่ได้ยังไง หลังจากร้องเสียงหลงหนึ่งครั้ง ผมก็รีบพูดว่า “ ได้ได้ได้ ฉันจะรีบกลับไปทันที เธอใช้ยันต์ผนึกเอาไว้ก่อนนะ อย่าให้เอาวิญญาณไปได้สำเร็จเชียว ! ”

ขณะพูด ผมก็วิ่งออกไปแล้ว

พอผมมาถึงสถานที่เมื่อกี้อีกครั้ง ก็พบว่าฉิงหมิงเฉ่วตาเหลือก กำลังนอนตัวกระตุกอยู่บนพื้น

ส่วนหยางเฉ่ว กำลังกดยันต์แผ่นหนึ่งเอาไว้ตรงหน้าอกของฉิงหมิงเฉ่ว ในเวลาเดียวกันก็ประสานมือข้างหนึ่งชี้ไปข้างบน

ภายใต้สถานการณ์คลุมเครือ ผมสัมผัสได้ว่าจิตวิญญาณของฉิงหมิงเฉ่วกำลังจะออกจากร่าง แต่เนื่องจากโดนคาถาของหยางเฉ่วสะกดเอาไว้ตลอดเธอเลยไปไหนไม่ได้สักที

หยางเฉ่วเห็นผมกลับมาแล้ว จึงรีบว่า “ ติงฝานนายกลับมาพอดีเลย  รีบเอายันต์ออกมา กดประตูวิญญาณของฉิงหมิงเฉ่วเอาไว้ จะปล่อยให้เจ้าหมอนั้นทำสำเร็จไม่ได้ ! ”

“ อือ ได้ ได้ ! ” ผมรีบตกปากรับคำ มัวมาถามรายละเอียดไม่ได้แล้ว

แต่ตอนออกมาจากบ้าน ผมเอายันต์ติดตัวมาแค่ไม่กี่แผ่นเท่านั้น

แล้วตอนนี้จะไปเอายันต์สะกดวิญญาณมาจากที่ไหนละ ? ไม่มีทางเลือก ผมทำได้แค่กัดนิ้ว และเขียนขึ้นมาด้วยเลือดตรงนั้น

เวลาเร่งด่วน การเคลื่อนไหวของผมรวดเร็วมาก เมื่อยันต์ถูกวาดเสร็จแล้ว ผมก็เอื้อมมือไปจะเอาไปกดไว้ที่ประตูวิญญาณบนหัวฉิงหมิงเฉ่ว

ขอแค่กดตรงนี้เอาไว้ ก็สามารถรักษาไฟทั้งสามของฉิงหมิงเฉ่วได้แล้ว ตราบใดที่ไฟทั้งสามไม่ดับ 

สามวิญญาณเจ็ดจิตก็จะไม่ออกจากร่างคน

“ ติงฝาน พอฉันนับถึงสาม ก็แปะยันต์พร้อมกันเลยนะ เราต้องทำให้จิตวิญญาณของเสี่ยวเฉ่วเสถียรก่อน ! ” หยางเฉ่วขมวดคิ้ว พูดด้วยความร้อนรน

“ ได้ ! ฉันจะนับ หนึ่ง สอง สามเองนะ ”

หยางเฉ่วไม่ได้พูดอะไร เพียงพยักหน้ารับเท่านั้น

“ หนึ่ง สอง สาม…… ”

เราสองคนประสานมือข้างเดียว ขณะที่มาถึงคำว่า “ สาม ” ปากของผมและหยางเฉ่ว ก็ตะโกนออกมาพร้อมกัน “ ขอเชิญเทพลุ่ยลิ้ง เพี้ยง ! ”

เมื่อคำพูดนี้ดังขึ้น ก็รู้สึกได้แค่ว่ายันต์ในมือซ้ายเริ่มร้อนขึ้น ยันต์สะกดวิญญาณในมือของผมและหยางเฉ่วเริ่มทำงานแล้ว

ตอนนี้คนร่ายคาถาไม่ได้มีพลังสูงมาก หลังจากผมและหยางเฉ่วร่วมมือกัน ฉิงหมิงเฉ่วที่ตาเหลือกอยู่ 

ก็กลับมาสงบอีกครั้ง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ผมและหยางเฉ่วก็อดถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกไม่ได้

แม้ฉิงหมิงเฉ่วจะยังไม่ฟื้นขึ้นมา แต่ไฟทั้งสามดวงของเธอก็สงบนิ่งและหายใจเป็นปกติแล้ว

ตอนนี้ก็แค่สลบไปชั่วคราวเท่านั้น ขอแค่พักสักหน่อยเดี๋ยวเธอก็จะดีขึ้นแล้ว

ในเวลานี้เอง เฟิงเฉ่วหานก็วิ่งกลับมา “ เป็นยังไงบ้าง ? ”

เมื่อได้ยินเสียงของเหล่าเฟิง ผมก็ถอนหายใจยาวๆ “ ดึงกลับมาได้แล้ว ตอนนี้ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว เพียงแค่ปล่อยให้ไอ้ผีลามกนั่นหนีไปได้ก็เท่านั้น ! ”

“ ค… ! ” เหล่าเฟิงอดด่าไม่ได้ เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกผิดหวังหน่อยๆ

เมื่อก่อนดวงวิญญาณที่พวกเราจัดการ ล้วนเป็นพวกผีร้ายวิญญาณโฉดที่บำเพ็ญจนแข็งแกร่งทั้งนั้น

แต่วันนี้ กลับโดนวิญญาณลูกกระจ๊อกตัวนึกหลอกซะได้

ผมกัดฟันแล้วกัดฟันอีก “ เราประมาทเจ้าผีลามกนั่นเกินไป ผีตัวนี้จะต้องมีพลังพอตัวอย่างแน่นอน เรื่องดึงวิญญาณเมื่อกี้ ก็ต้องเกี่ยวกับมันแน่ๆ  มันคงทำเพื่อจะดึงพวกเรากลับมาที่นี่ ขัดขวางไม่ให้เราไล่ตามมันต่อ ! ถ้าวันนี้มันทำสำเร็จ จะต้องหลุดจากการตามล่ามันแน่ๆ ถ้าอยากจะใช้วิธีนี้ไล่จับมันอีก ก็คงเป็นไปได้ยากแล้ว ”

“ งั้นเราจะปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปอย่างงี้เหรอ ? ” เหล่าเฟิงพูดด้วยความโมโห

แต่ผมกลับเค้นเสียงดัง ฮึ “ ปล่อยงั้นเหรอ ? จะเป็นไปได้ยังไง ? ถ้าไม่จับเจ้าหมอนั้น แล้วเราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนได้…… ”