หน้าแรก > ศพ
ตอนที่ 263 ยโสโอหัง

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

*ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร)

ตอนที่ 263 ยโสโอหัง

สำหรับวิญญาณชั่วร้ายที่หื่นกามตนนี้ ผมก็ไม่มีอะไรจะพูดด้วยดีๆหรอก ก็แค่พูดคำพูดออกไปตรงๆเลย

 

และในตอนที่เราเดินเข้าห้องมา พวกเราทั้งสามคนเดินเข้ามาอยู่ในห้อง พลังด้านมืดของภูตผีปีศาจก็ส่งกลิ่นออกมา สำหรับฝีมือและความสามารถของผีตนนี้ ก็ประเมินแล้วว่าเหมือนทั่วๆไป ไม่ใช่วิญญาณชั่วร้ายอะไร มากสุดก็ร้ายกาจมากกว่าผีที่เร่ร่อน

 

ถ้าหากไม่เห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้ทำอะไรที่เผยธาตุแท้ออกมา เดิมทีผมก็ไม่พูดไร้สาระมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เมื่อตะกี้ที่เดินเข้ามาในห้องตั้งใจจะทุบตุ๊กตาร่างทองของเจ้านั้นและทำลายไหของเขา

 

ดังนั้น ผมทำแบบนั้นก็ถือได้ว่าเป็นการเจรจาไปก่อน แล้วถ้าพูดไม่รู้เรื่องผมถึงจะใช้กำลังทีหลัง 

ให้เขาตัดสินใจเองว่าจะเลือกแบบไหน

 

หากอีกฝ่ายเป็นรูปปั้นหิน ก็ยังดีเรื่องมันก็จะง่ายต่อการจัดการไปอีก ทุกคนก็จะทำตัวสบายๆ ไม่อยากจะลงมือ

 

หากไม่รู้จักเอาตัวรอด อย่างนั่นก็อย่ามาโทษว่าพวกผมมีคนเยอะกว่า และไม่ได้ออมมือ

 

แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากคำพูดที่ผมพูดจบลง ลมพายุด้านมืดก็พัดเข้ามาปกคลุมในห้องอย่างหนาแน่น

 

“ พึ่บพั่บพึ่บพับ ” เสียงของผ้าม่านปลิวสะบัดเสียงดัง

 

ฉิงหมิงเฉ่วตกใจจนกระโดดผงะและเกาะอู่ฮุ่ยฮุ่ยอย่างเหนียวแน่น  “ ไม่ ไม่ดีแล้ว เขา เขาโกรธแล้ว ! ”

 

เมื่อฉิงหมิงเฉ่วพูดประโยคนั้นออกมา ผมก็ยิ้มหัวเราะด้วยความเยาะเย้ย “ แกนี่มันไม่เห็นโรงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ ! ”

 

พูดจบ ผมก็หยิบยันต์ที่มีคาถาลงเอาไว้ออกมาด้วยความรวดเร็ว “ ฟึ่บ ” เสียงพลิกฝ่ามือ และแปะยันต์ลงไปบนประตู

 

เหล่าเฟิงและหยางเฉ่วก็ไม่เฉยเมย หยิบยันต์ของตนเองขึ้นมาก่อนจะร่ายคาถาลงไปและแปะไปที่หน้าต่าง  ทำให้บ้านทั้งหลังกลายเป็นกรงที่ปิดผนึกอย่างหนาแน่น

 

“ วันนี้แกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น ฉันอยากจะรู้พอดีว่าสุดท้ายแล้วแกจะรู้อะไรบ้าง ! ” ผมเอ่ยปากและพร้อมที่จะเคลื่อนไหวลงมือจัดการมันทันที

 

ผลที่ตามมาคือเมื่อคำพูดของผมจบลง  ก็มีเสียงเศร้าๆของผู้ชายดังออกมาจากตุ๊กตาร่างทองที่อยู่บนโต๊ะเซ่นไหว้ “ เสี่ยวเฉ่ว เธอกล้าทรยศฉัน ไปหาพวกกลุ่มนักบวชเต๋ามาจัดการฉัน ! ”

 

เมื่อฉิงหมิงเฉ่วได้ยิน เธอก็หวาดผวาสุดๆจนไม่กล้าพูดอะไรออกมา

 

“ นี่ ! ผีแก่บ้ากาม  รีบไสหัวออกไปเลย ไม่อย่างนั้นก็อย่ามาโทษฉันก็แล้วกัน ! ” หยางเฉ่วตะโกนออกเสียงดัง

 

แต่ทันใดนั้นผีผู้ชายนั้นก็หัวเราะเย้ยหยันออกมา “ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! อย่าคิดว่าพวกแกจะจัดการฉันได้ 

อยากจะทำลายร่างทองของฉันมันก็ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก ในเมื่อฉันถูกฉิงหมิงเฉ่วอัญเชิญมา ฉันก็จะไม่ออกไปอย่างง่ายดาย ! ”

 

“ โอ้โห ! ผิดแล้วยังไม่ยอมรับว่าผิด ดูเหมือนแกจะยังมองสถานการณ์ของตัวเองไม่ออกสินะ ? แกคงไม่รู้ความหนักเบาใช่ไหม ? ” ผมตะโกนออกไปอย่างแปลกใจ

 

เมื่อเห็นว่าผีบ้ากามไม่ปรากฏตัวออกมา  ผมก็แปะยันต์ลงไปที่ด้านหน้าโต๊ะเซ่นไหว้แล้วหยิบตุ๊กตาร่างทองขึ้นมา

 

ตุ๊กตาขนาดไม่ใหญ่ ดูเหมือนตุ๊กตาเซรามิก เพียงแค่หัวล้านและแก้มสีแดง

 

ผมมองดูตุ๊กตาร่างทองในมือด้วยใบหน้าที่หนักแน่นและเขวี้ยงมันลงไปที่พื้นอย่างรุนแรง

 

แต่ว่าฉากต่อไปไม่ใช่สิ่งที่เราคิดเอาไว้ว่าตุ๊กตาตัวนี้จะไม่แตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

 

น่าแปลกที่ตุ๊กตาแค่ส่งเสียง “ ป๊อก ป๊อก ” ออกมาสองที  มันไม่บุบสลายและไม่เป็นอะไรเลยสักนิดเดียว

 

ไม่เพียงแต่ผมที่ประหลาดใจ แม้แต่เหล่าเฟิงและหยางเฉ่วก็แสดงความประหลาดใจออกมา

 

“ ฮ่าฮ่าฮ่า อย่างที่พูดไป คิดจะทำลายร่างทองของฉัน มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก ถ้าหากฉันไม่อยากไป 

ใครก็ไม่สามารถมาไล่ฉันไปได้ เพราะว่าเสี่ยวเฉ่วที่รักเป็นคนอัญเชิญฉันมา…… ” เสียงของผีผู้ชายดังขึ้นมาอีกครั้งในห้องดูเหมือนว่าจะหยิ่งเป็นพิเศษ

 

คำพูดเหล่านี้ดูเหมือนจะบาดเข้าไปในหูของพวกเราทุกคน

 

ผมพยายามอีกหลายครั้ง ไม่ว่าจะทุบลงบนผนังหรือโยนด้วยความรุนแรงยังไงมันก็ไม่พัง

 

นี่มันก็เป็นเพียงตุ๊กตาเซรามิกทั่วๆไป แต่ตอนนี้ทำไมมันกลับเปลี่ยนเป็นของแข็งราวกับเหล็ก 

ผมพยายามทำลายมันอยู่นานยังไม่บุบสลายแม้แต่นิดเดียว

 

ฉิงหมิงเฉ่วเห็นว่าพวกเราทำลายตุ๊กตานั้นไม่ได้และได้ยินคำพูดของผีผู้ชายตนนั้นที่หยิ่งผยองแบบนั้น 

ดูเหมือนเธอจะหยิ่งหวาดกลัวเพิ่มมากขึ้นไปอีก  เธอสั่นไปทั้งตัวจนเหงื่อไหลท่วมตัวไม่หยุด

 

เห็นได้ชัดว่าเธอกลัวผีผู้ชายตนนี้และตอนนี้เธอก็กลัวว่าพวกเราจะไม่สามารถจัดการกับผีผู้ชายตนนี้ได้ สุดท้ายผีบ้ากามตนนี้ก็จะหาผลประโยชน์จากเธอมากขึ้น  เหตุผลนี้จึงทำให้เธอกลัวอย่างช่วยไม่ได้เพิ่มมากขึ้นไปอีก

 

อู่ฮุ่ยฮุ่ยก็เป็นกังวล พลางดึงปลายเสื้อของผม  “ ติง ติงฝาน หรือพวกเราควรจะคุยกับเขา ! ให้เขาปล่อยเสี่ยวเฉ่วไป….. ”

 

“ เอางี้ อยากจะลองทำข้อตกลงกับฉันไหม ? เงื่อนไขของฉันนั่นเรียบง่าย เพียงแค่ให้เสี่ยวเฉ่วปรนนิบัติฉันสามวัน หลังจากนั้นก็เผาแบงค์กงเต็กแสนล้านหยวนให้ฉัน คนรับใช้กระดาษสิบคน คฤหาสน์หนึ่งหลัง 

รถหรูหราสองคัน ในขณะเดียวกันก็ต้องหาที่เซ่นไหว้ใหม่ให้ฉันด้วย แต่ว่าต้องเป็นสาวสวยเท่านั้น 

ถ้าทำตามนี้ ฉันจะปล่อยเสี่ยวเฉ่วไป ” ผีบ้ากามตนนี้พูดความต้องการของตนเองที่ไม่สมเหตุสมผลออกมาอย่างลำพองใจ

 

แต่พวกเราสามคนกลับรู้สึกว่าบรรยากาศนี้หาอะไรมาเปรียบไม่ได้เลย  เดิมทีผมคิดว่าเจ้าผีตนนี้จะจัดการได้อย่างสบายและง่ายดาย

 

สุดท้ายใครจะไปรู้ว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้  พูดมาตั้งนาน เจ้าผีนี่ก็ยังหลบอยู่ในกระดองไม่ยอมออกไป แม้แต่ร่างทองของมันพวกเราก็ไม่สามารถทำลายได้  ผมรู้สึกอับอายขายขี้หน้ามากๆ

 

แต่ถึงยังไง ความต้องการของเจ้าผีบ้ากามนั่นก็ไม่สามารถทำให้มันได้อยู่ดี

 

ถ้าหากตอบตกลงไป จะยิ่งไม่เป็นการช่วยผีเลวก่อกรรมทำชั่วหรอกเหรอ ?

 

“ พูดเหลวไหล แกยังมีหน้ามาขอนู่นขอนี่ อีกสักพักฉันจะทำให้แกคุกเข่าขอความเมตตา ! ” ผมพูดอย่างเยือกเย็นแต่เต็มไปด้วยความโกรธ

 

“ ฮ่าฮ่าฮ่า จะทำให้ฉันคุกเข่าขอความเมตตา ถ้าพวกนายมีความสามารถ ฉันจะพูดแบบนี้ได้เหรอ ? 

ร่างทองของฉันไม่ได้อยู่ในมือนายหรอกเหรอ ? ถ้ามีความสามารถก็ทุบมันต่อไปสิ ! ”

“……”

 

ผมกัดฟันกรอดๆ สงบจิตสงบใจ

 

นอกจากที่เจ้าผีตนนี้หยิ่งยโสแบบนั้น ความสามารถของมันก็ไม่ได้สูงมาก แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างจึงทำให้พวกเราไม่สามารถทำลายร่างทองของมันได้

 

หากร่างทองไม่แตก พวกเราก็ไม่สามารถจัดการกับมันได้

 

แต่ว่าตุ๊กตาร่างทองนี้ดูเหมือนมันจะถูกหุ้มเกราะหนึ่งชั้น และเจ้าผีตนนี้ก็เป็นผีชั่วร้าย

 

ผีที่ชั่วร้ายมันกลัวอะไร ?  ตามธรรมชาติแล้วสิ่งที่มันกลัวน่าจะเป็นพระอาทิตย์

 

ถ้าหากการโจมตีด้วยแรงไม่สามารถทำลายร่างทองได้ พวกเรายังสามารถคิดวิธีอื่นได้ เช่น เผาไฟ ? ถ่วงน้ำ ? ตากแดด ? ใช้คาถาอาคม ?

 

หลังจากที่เงียบไปผมก็คิดถึงวิธีการเหล่านี้

 

ผมหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดกับตุ๊กตาสีทองในมืออีกครั้ง “ ในเมื่อทำลายร่างทองของมันไม่ได้ พวกเราก็เปลี่ยนวิธีดีไหม ? ”

 

หลังจากพูดจบ ผมก็ใช้มืออีกข้างดึงยันต์กดวิญญาณชั่วร้ายออกมา

 

ผมอดไม่ได้ที่จะแก้ตัวอีกรอบ ผมตบฝ่ามือลงไปบนตุ๊กตาสีทอง

 

“ ฮ่า ฮ่า แปะยันต์ลงไปมีประโยชน์อะไร ? ทำแบบนี้มากสุดก็แค่สะกดฉันเอาไว้ได้สามวัน ” เจ้าผีบ้ากามก็ยังคงไม่แยแสต่อการกระทำ

 

“ จริงเหรอ ? ต่อไปฉันจะทำให้แกผิดหวังที่มาอยู่ที่บ้านหลังนี้ ! ”

 

พูดจบ ผมก็หยิบตุ๊กตาสีทองเดินเข้าไปในครัวแล้วหยิบน้ำมันขึ้นมาแล้วเทลงไปในหม้อ

 

ทั้งหยางเฉ่วและเหล่าเฟิงก็ไม่รู้ว่าผมกำลังทำอะไร ดูเหมือนพวกเขาจะสับสนนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรแค่ยืนดูอยู่ข้างๆ

 

เมื่อเทน้ำมันลงไปแล้วผมก็จุดไฟเผาทันที

 

ในขณะเดียวกันก็ตั้งตุ๊กตาสีทองลงไปในหม้อน้ำมัน เอายันต์ตั้งขึ้นข้างบนเอาไว้เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้มันเปียก

 

เพียงชั่วพริบตาเดียวที่ผมใส่ตุ๊กตาสีทองลงไปในหม้อน้ำมัน  ทันใดนั้นเจ้าผีบ้ากามก็ตะโกนออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ นาย นายจะทำอะไร ? ทำแบบนี้ ทำแบบนี้กับฉันมันก็ไม่มี…… ”

 

เห็นได้ชัดว่าน้ำเสียงของผีตนนี้สงบลงและแฝงไปด้วยร่องรอยของความตื่นตระหนก ไม่เย่อหยิ่งเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว

 

เหล่าเฟิงและหยางเฉ่วที่ยืนรออยู่ข้างๆ แค่ชั่วพริบตาเดียวก็เข้าใจความตั้งใจของผมและคิดได้ในทันที

 

เมื่อกี้นี้ผมเป็นกังวลเกี่ยวกับการทำลายร่างทอง

 

จนลืมที่จะหาวิธีอื่นและในตอนนี้ผมก็สงบลง ผมเพิ่งคิดได้ว่าร่างทองนี่มันก็แค่ “ เปลือกนอก ” ของเจ้าผีบ้ากามตนนี้

 

ตอนนี้ผมปิดผนึกตุ๊กตาสีทองและเตรียมที่จะทอดมันในน้ำมัน

 

เป็นไปตามธรรมชาติที่เจ้าผีบ้ากามตนนี้จะต้องรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากการโดนทอดในน้ำมันผ่านตุ๊กตาสีทองนี้ของมัน

 

แน่นอนว่าตุ๊กตาสีทองตัวนี้ไม่สามารถทำลายได้และไม่สามารถฆ่ามันได้

 

แต่แน่นอนว่าด้วยวิธีนี้  มันก็จะทำให้ผีบ้ากามตนนี้เจ็บปวดจนพูดไม่ออกเลย 

ทำให้มันรู้สึกว่า สู้ตายไปยังจะดีกว่ามีชีวิตอยู่ซะอีก…..

Copyright © 2019 spoilsoc.com All rights reserved.