spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 222 ส่งแขก

หลังจากมู่หลงเหยียนพูดแบบนั้นออกมา เสียงของเธอเพิ่งเงียบลง ใบหน้าของเย่เฟิงคุณชายที่ยิ้มแย้มตลอด และมั่นใจในตัวเองเมื่อก่อนหน้านี้ กลับนิ่งอึ้งไปในทันที

ไม่ใช่แค่นั้น แม้แต่ผมที่ยืนอยู่ข้างๆ หัวใจก็ยังอดไม่ได้ที่จะมีเสียงดัง “ ตึก ”

ความบอกไม่ถูกเกิดขึ้นในใจ ไม่รู้เป็นอะไรไป ตอนที่มู่หลงเหยียนพูดว่า “ เขาคือสามีของฉัน ” ประโยคนี้ ในใจของผมกลับรู้สึกมีความสุขสุดๆ

เห็นได้ชัดว่าความสัมพันธ์ของเราเป็นเพียงพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันเท่านั้น ไม่มีความรู้สึกใดๆ แถมยัยผีนี่ยังไม่อยากเจอผมด้วยซ้ำ ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังชอบแกล้ง ชอบรังแกผมเป็นประจำ

ผมหันไปมองมู่หลงเหยียนช้าๆ กลับพบว่าตอนนี้เธอแสดงสีหน้าจริงจัง จ้องหน้าเย่เฟิงตาไม่กระพริบ

หลังจากเย่เฟิงนิ่งอยู่สักพัก เขาก็กลับมาได้สติอีกครั้ง

เขายังคงพูดกับมู่หลงเหยียนด้วยรอยยิ้ม “ แม่นางมู่หลง เรื่องอื่นผมไม่สนใจ และไม่อยากรู้ ด้วย แม่นางคิดให้ดีๆนะ นี่คือหญ้าจื่อหยินที่ช่วยเพิ่มอายุไขให้แม่นางอยู่ได้อีก 80 ปีเลยนะ เท่าที่ผมรู้อายุของแม่นางเหลือไม่ถึง 3 ปีแล้วใช่ไหม ”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ผมก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

เย่เฟิงพูดถูกแล้ว มู่หลงเหยียนไม่มีที่มาวิญญาณ ช่วงเวลาครบ 50 ปีของเธอใกล้มาถึงอีกแล้ว

ถ้ายังตามหาที่มาวิญญาณกลับมาไม่ได้ ก็ยังสามารถให้หญ้าพิเศษเพิ่มอายุไข ถ้าไม่ทำแบบนั้น มู่หลงเหยียนก็รอวันที่วิญญาณจะแตกสลายได้เลย

แต่มู่หลงเหยียนกลับเหมือนไม่สนใจ เธอไม่ลังเลเลยสักนิด “ คุณชายเย่ เรื่องของฉัน ฉันจะแก้ไขเอง 

หญ้าจื่อหยินของคุณต้นนี้ล้ำค่าเกินไป เชิญนำกลับไปเถอะค่ะ ! ”

หลังจากพูดจบ มู่หลงเหยียนก็หันไปมองนอกลาน “ ยาย ส่งแขก ! ”

เมื่อเสียงของเธอดังขึ้น เย่เฟิงก็นั่งไม่ติด รอยยิ้มที่ปรากฎบนใบหน้า จางหายไปในทันที

เขาคิดว่า หญ้าจื่อหยินต้นนี้จะต้องทำให้มู่หลงเหยียนตกลง

แต่คิดไม่ถึงว่ามันจะไม่ทำให้มู่หลงเหยียนหวั่นไหวเลยสักนิด สิ่งสำคัญยิ่งกว่านั้นคือ เธอยังพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงจริงจัง ฉันคือสามีในอนาคตของเธอนะ นี่ทำให้เย่เฟิงซึ่งหลงรักมู่หลงเหยียนมาหลายสิบปีแทบระเบิดออกมา

ผลลัพธ์เย่เฟิงยังไม่ได้พูด ผีชุดดำที่ถือกล่องไม้เห็นคุณชายของตัวเองกำลังหึง เขาจึงอารมณ์เสีย อยากจะพูดแทนคุณชายขึ้นมาทันที

เขาตะคอกใส่มู่หลงเหยียนว่า “ พูดกันดีๆไม่ชอบชอบให้ใช้กำลังใช่ไหมฮะ เธอคิดให้ดีๆนะว่าคุณชายของฉันนั้นสูงส่งขนาดไหน เป็นเกียรติกับเธอขนาดไหนแล้ว ที่คุณชายของฉันมาชอบเธอน่ะ…… ”

เมื่อเห็นผีลูกกระจ๊อกทำตัวอวดดีอยู่ข้างๆ ผมก็คิดจะสั่งสอนทันที

ใครสนว่าแกเป็นใครมาจากไหนละ กล้ามาเล่นบันหัวพวกเรา ถึงเป็นเง็กเซียนฮ่องเต้ฉันก็ไม่กลัว

ผลลัพธ์ผมยังไม่ได้ลงมือ เย่เฟิงกลับไม่ลังเล เขาพลิกฝ่ามือตบผีตนนั้น

“ เพี๊ยะ ” ผีตนนั้นล้มกลิ้งลงบนพื้นทันที

“ พูดแบบนั้นกับแม่นางมู่หลงได้ยังไง ในเมื่อวันนี้แม่นางมู่หลงไม่อยากต้อนรับพวกเรา พวกเราแค่ออกไป จำไว้สุนัขรับใช้อย่างเจ้าไม่มีสิทธิพูด ”

ผีชุดดำที่ถูกตบหน้าไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา “ ปึก ” เขาคุกเข่าลงกับพื้น ก้มหัวขอโทษอย่างต่อเนื่อง “ ข้าน้อยผิดไปแล้ว ข้าน้อยผิดไปแล้ว ขอให้แม่นางยกโทษให้ด้วย ขอให้แม่นางยกโทษ…… ”

มู่หลงเหยียนกวาดสายตามองผีตนนั้น แต่เธอขี้เกียจพูดแล้ว

เย่เฟิงเห็นมู่หลงเหยียนเงียบ เขาจึงพูดว่า “ ยังไม่ไสหัวออกไปอีก ! ”

“ ขอรับขอรับขอรับ…… ” ผีชุดดำกระวนกระวาย เขาถือกล่องหญ้าจื่อหยินไว้อย่างดี จากนั้นก็รีบถอยออกไปทันที

ในเวลาเดียวกัน ยายโม่ก็ถือไม้เท้าหัวมังกรเดินเข้ามา

เธอคารวะผมและมู่หลงเหยียนก่อน “ คุณหนู คุณผู้ชาย ! ”

หลังจากพูดจบ ยายโม่ก็หันไปมองเย่เฟิง เธอพูดด้วยเสียงแหบแห้ง “ คุณชายเย่ เชิญเจ้าค่ะ ! ”

เย่เฟิงเห็นพวกเราส่งแขก เขาเองก็ไม่สามารถอยู่ต่อได้

เขาจึงฝืนยิ้มเล็กน้อย “ แม่นางมู่หลง สักวัน แม่นางจะต้องเต็มใจแต่งงานกับข้า ! ข้าขอตัวกลับก่อน ”

หลังจากพูดจบ เย่เฟิงก็หมุนตัว เดินออกไปทันที

แต่ขณะที่เขาหมุนตัว เขายังกลับกวาดตามองผม เหยียดยิ้ม สายตาเต็มไปด้วยความเย็นชา

ผมเข้าใจทันที เจ้าหมอนี้ต้องการจำหน้าผมเอาไว้ ไม่แน่ในอนาคตเมื่อพวกเราได้กลับมาพบกันอีกครั้ง เขาอาจเป็นตัวปัญหาของผมก็ได้

ในเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เมื่อกี้ผมยังดึงคอเสื้อเขา พูดจาหาเรื่อง แต่ผมกลับไม่ได้เสียใจเลยสักนิด

หลังจากเย่เฟิงออกไป ผีชุดดำหลายสิบตนก็เดินออกไปจากลานบ้าน จากนั้นร่างของเขาก็หายไปทันที

เมื่อเห็นเย่เฟิงออกไป ผมก็อดไม่ได้ที่จะพูดจาเย็นชา “ โอหังจริงๆ ”

มู่หลงเหยียนกรอกตาใส่ผม “ เจ้ากาก วันนี้ทำให้เย่เฟิงไม่พอใจ วันข้างหน้านายต้องระวังตัวให้ดี ไม่แน่เขาอาจบุกไปหาเรื่องนายถึงบ้านก็ได้ ! ”

“ มาก็มาซิ ฉันต้องกลัวเขารึไง ! ” ผมพูดตรงๆ ตอนนี้ผมละอยากสั่งสอนเจ้าหมอนั้นด้วยซ้ำ

มู่หลงเหยียนกลับหัวเราะเบาๆ “ ไม่กลัวตายจริงๆ ในโลกของวิญญาณ มีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่จะกล้าไปกระชากเสื้อของเย่เฟิง นายได้เป็นหนึ่งในนั้นแล้ว ! ”

เมื่อได้ยินมู่หลงเหยียนพูดแบบนั้น ผมก็อึ้งในทันที เจ้าหมอนั้นร้ายกาจขนาดนั้นเลยเหรอ

ดังนั้นผมจึงถามมู่หลงเหยียนว่า “ น้องศพ เจ้าหมอนี้เป็นใครกันแน่ เธอชอบพูดว่าห้ามทำให้เขาไม่พอใจ ทำไมถึงทำให้เจ้าหมอนี้ไม่พอใจไม่ได้ละ ”

มู่หลงเหยียนหันมามองผม เธอส่ายหัวไปมา “ ชั่งเถอะ ! นายไม่ต้องถามแล้ว พอถึงเวลา ฉันจะบอกให้นายรู้เอง ! ”

แม้ในใจจะยังอยากถามต่อ แต่ผมเข้าใจ เมื่อมู่หลงเหยียนไม่อยากพูด และมันยังเกี่ยวกับผีในโลกวิญญาณ บางทีความสามารถในตอนนี้ของผม คงยังไม่ถึงระดับนั้นละมั้ง

ดังนั้นเมื่อคำพูดจะหลุดจากปาก ผมก็กลืนมันลงไปอีกครั้ง

ผมมองไก่เหลืองที่อยู่ใกล้ๆ แล้วพูดว่า “ เจ้าหมอนั้นก็ไปแล้ว แล้วเธอจะจัดการไก่สองตัวนี้ยังไงละ ”

ก่อนมาผมเข้าใจดี ว่าไก่สองตัวนี้จะต้องใช้ต้อนรับเย่เฟิง

แต่ใครจะรู้เย่เฟิงเพิ่งเข้าประเด็น เขาก็พูดถึงเรื่องนั้น ดังนั้นไก่สองตัวนี้จึงยังอยู่ที่นี่

มู่หลงเหยียนมองไก่เหลืองในกระเป๋า จากนั้นก็พูดว่า “ งั้นก็เอาไปให้เซียนจิ้งจอก ! ”

“ เซียนจิ้งจอก ” ผมทำหน้าสงสัย

มู่หลงเหยียนพยักหน้า “ ก็เซียนจิ้งจอกที่ช่วยนายเอาไว้ไง ! ”

หลังจากพูดจบ เธอก็หยิบกล่องออกมา

เมื่อเห็นกล่องใบนั้น ผมก็อึ้งทันที “ นางพญาจิ้งจองตัวนั้นเหรอ ”

มู่หลงเหยียนยิ้มออกมาเล็กน้อย “ ใช่ คิดไม่ถึงว่านายจะรู้ฐานะของเธอเร็วขนาดนี้ ! ”

ผมตกใจในใจ ใช่จริงๆ มู่หลงเหยียนกับนางพญาจิ้งจอกเกี่ยวข้องกัน

ถึงว่ามู่หลงเหยียนเลยให้กล่องผม มันสามารถติดต่อกับนางพญาจิ้งจอกได้ ทำให้พวกจิ้งจอกเฒ่าสามตัวตกใจ ช่วยเราให้หลุดพ้นจากอันตราย

ผมกลืนน้ำลาย จากนั้นก็พูดกับมู่หลงเหยียนว่า “ น้องศพ นางพญาจิ้งจอกตัวนั้นเป็นอะไรกับเธอเหรอ แล้วก็ อาจารย์ของฉันและท่านนักพรตตู๋บอกว่ากล่องนี้เป็นสมบัติล้ำค่า มีวงเวทย์แปลกๆเยอะแยะมากมาย เธอเป็นคนสลักเองเหรอ ”

เมื่อมู่หลงเหยียนได้ยิน เธอกลับส่ายหัว “ ฉันทำเรื่องยากๆแบบนั้นเป็นที่ไหนละ กล่องใบนี้เซียนจิ้งจอกให้ฉันมา ตอนนั้นฉันเคยช่วยชีวิตจิ้งจอกบนเขาสองสามตัว เพื่อตอบแทนฉัน เซียนจิ้งจอกเลยให้กล่องใบนี้มา กล่องนี้สามารถใช้ได้สามครั้ง ไม่ว่าจะไกลขนาดไหน เมื่อเปิดออกแล้ว มันก็จะทำงานเรียกดวงจิตเซียนจิ้งจอกด้วยตัวเอง ! ”

เป็นของล้ำค่าอย่างที่คิดไว้จริงๆ ไม่ว่าจะไกลแค่ไหนก็สามารถติดต่อกับจิตนางพญาได้

ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ เมื่อเห็นมู่หลงเหยียนหยิบกล่องออกมาอีกครั้ง ผมก็พูดด้วยความสงสัย “ งั้นขั้นต่อไปพวกเราต้องทำยังไง คงไม่ใช่เปิดกล่องไหว้เธอหรอกนะ ”

“ ปัญญาอ่อน ไม่ใช่อยู่แล้วละ อีกเดี๋ยวพวกเราจะใช้กล่องนี้ ตั้งไว้บนแท่นบูชา อัญเชิญเซียนจิ้งจอกมา……. ”