spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 221 หญ้าจื่อหยิน

หญ้าจื่อหยินคืออะไรผมไม่รู้จัก แต่มู่หลงเหยียนที่อยู่ข้างๆกลับแสดงสีหน้าตกใจ จนผมคิดว่า เจ้าสิ่งนี้คงเป็นของล้ำค่าแน่ๆ

ไม่อย่างนั้นมู่หลงเหยียนก็คงไม่แสดงท่าทางตื่นเต้นแบบนี้ เธอแทบจะลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ด้วยซ้ำ

ส่วนคุณชายโครงกระดูกเย่เฟิงที่นั่งอยู่ฝั่งนั้น กลับโบกพัดไปมา “ ฟรึบ ” เขาพับพัดทันที

เขาค่อยๆขยับด้ามพับเบาๆ หลังจากนั้นผมก็ได้ยินเขาพูดว่า “ เปิดออก ! ”

ทาสผีที่ถือกล่องไม้สีดำไม่มีความรู้สึกและความลังเลใดๆ เขาเอื้อมมือเปิดกล่องไม้ทันที

ขณะที่กล่องไม้ถูกเปิดออก ผมก็รู้สึกถึงไอเย็นที่ไหลออกมา

มันเหมือนกับเปิดกล่องน้ำแข็ง ความรู้สึกที่เข้ามากระทบตัวนั้น เย็นมาก

ผมเองก็อยากรู้มาก ว่าเจ้าหญ้าจื่อหยินที่ว่านี่มันคืออะไร ทำไมถึงได้เย็นขนาดนี้

แต่ตอนผมเปิดตาให้กว้างกว่าเดิม เพื่อมองเข้าไปให้ละเอียดถึงได้รู้ว่า

นั่นคือไอเย็นจากอะไร มันก็คือไอเย็นที่ถูกส่งออกมาจากตัวหญ้า มันน่าอัศจรรย์มาก

เมื่อมองให้ดีอีกครั้ง ผมถึงรู้ว่าตัวหญ้ามีขนาดเพียงแค่ฝ่ามือ ก้านและใบของมัน เป็นเหมือนกับไพลินสีม่วง บนผิวยังมีไอเย็นไหลออกมา

ผมโตขนาดนี้ ยังไม่เคยรู้มาก่อนว่าบนโลกนี้มีเจ้าสิ่งนี้อยู่ด้วย ผมเป็นไปในใบ้ทันที

เมื่อมู่หลงเหยียนที่อยู่ข้างๆเห็นสิ่งนี้ เธอก็ควบคุมตัวไม่ค่อยอยู่แล้ว “ ใช่ ใช่หญ้าจื่อหยินจริงๆ ! คุณชายเย่ หญ้านี่หายากมาก คุณชายหามาได้ยังไงเหรอคะ ”

เมื่อเย่เฟิงได้ยิน เขาก็ส่งเสียงหัวเราะ “ ฮ่าฮ่าฮ่า ”  “ แม่นางมู่หลงไม่ต้องสนใจหรอกครับว่าข้าหามาได้ยังไง ข้ารู้แค่ว่าถ้าแม่นางกินหญ้านี้แล้ว อย่างน้อยน่าจะอยู่ได้อีก 80 ปี ”

เสียงของเขาเพิ่งเงียบ ทันใดนั้นในสมองของผมก็มีเสียงระเบิดดัง “ ตูม ”

เพิ่มอายุ 80 ปี เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะเอามาพูดเล่นได้

ครั้งก่อนมู่หลงเหยียนพูดให้ผมฟังอย่างชัดเจน พวกเธอถูกองค์กรตาผีชั่วใช้เป็นเครื่องมือ และถูกดึงที่มาของวิญญาณออกไป จนกลายเป็นหุ่นเชิด

ก่อนที่จะหาที่มาวิญญาณกลับมาได้ พวกเธอจะต้องกินหญ้าพิเศษชนิดหนึ่งในการต่อชีวิตทุกๆ 50 ปี ต้องทำแบบนี้เท่านั้นพวกเธอจึงจะมีตัวตนอยู่ต่อไปได้ ไม่อย่างนั้นก็ทำได้เพียงรอให้วิญญาณแตกสลาย

แต่ผู้ชายตรงหน้า กลับนำของขวัญชิ้นใหญ่มากให้ถึงที่

และยังบอกว่ามันสามารถต่อชีวิตได้ถึง 80 ปี มันล้ำค่ายิ่งกว่าหญ้าของมู่หลงเหยียนซะอีก มันยังสามารถเพิ่มอายุได้มากกว่า 30 ปี ผมจึงไม่แปลกใจที่มู่หลงเหยียนจะตกใจมาก

เนื่องจากมู่หลงเหยียน มีเวลาเหลือไม่ถึง 3 ปี

ไม่รอให้มู่หลงเหยียนได้หลุดจากอาการช็อก ผมกลับหัวเราะ “ ฮ่าๆ ” “ คุณชายเย่เฟิงเป็นคนใจกว้างอย่างที่คิดไว้จริงๆ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นข้าน้อยก็ขอรับหญ้าต้นนี้ไว้แทนภรรยาก็แล้วกันนะครับ ! ”

หลังจากพูดจบ ผมก็ไม่พูดจาไร้สาระ ลุกขึ้นยืน เดินเข้าไปหยิบหน้าด้านๆ

มู่หลงเหยียนเป็นยัยขี้โมโหผมรู้ดี ไม่อยากเจอผมผมก็ไม่ว่า แต่ผมไม่อยากให้เธอตายจริงๆ

เจ้าสิ่งนี้เป็นของดีที่ช่วยเพิ่มชีวิตให้มู่หลงเหยียนอยู่ได้อีก 80 ปีเลยนะ ถึงสามปีหลังจากนี้เธอจะยังหาที่มาวิญญาณกลับมาไม่ได้ แต่ขอแค่มีเจ้าสิ่งนี้อยู่ เธอก็ยังมีเวลาวางแผนเพิ่มอีก 80 ปี !

ขณะที่พูด ผมก็เอื้อมมือออกไปหยิบกล่องมาไว้ในมือ

แต่โครงกระดูกเย่เฟิงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ กลับหัวเราะ “ ฮ่าๆ ” เขาใช้ดวงตาที่ลุกเป็นไฟจ้องผม  “ น้องติงไม่ต้องรีบร้อน ! ต้นกำเนิดของยานี้น่าอัศจรรย์ และเติบโตในดินแดนที่มืดมิดของโลก สามารถเติบโตเป็นม่วงเข้มแบบนี้ได้ เป็นของที่หายากมาก ข้าก็ทุ่มแรงไปมากกว่าจะได้มันมา ”

น้ำเสียงของเย่เฟิงคนนี้อ่อนโยน แต่เมื่อได้ยินคำพูดประโยคหลัง ผมกลับคิดว่ามันไม่เป็นแบบนั้น

ในคำพูดของเจ้านี้ยังมีอะไรซ่อนอยู่ ! และดูเหมือนเขากำลังบ่น เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้อยากให้

ผมขมวดคิ้ว “ คุณชายเย่หมายถึง ”

“ ฮ่าฮ่าฮ่า ! ข้ามีเงื่อนไข ! ” ขณะที่พูด ผู้ชายคนนี้ก็ลุกขึ้นยืน

มู่หลงเหยียนเองก็ได้สติกลับคืนมา เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมา “ เงื่อนไขอะไรคะ ขอแค่สามารถทำให้คุณมอบหญ้าจื่อหยินให้ ฉันทำได้ทุกอย่าง ฉันตกลงทุกอย่างค่ะ ”

มู่หลงเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังมาก จะเห็นได้ว่าเจ้าสิ่งนี้มันสำคัญแค่ไหน

“ เมื่อแม่นางมู่หลงพูดแล้ว งั้นข้าก็จะไม่พูดอ้อมค้อม ”

หลังจากพูดจบ ร่างกายของผู้ชายคนนั้น ก็มีไอดำออกมา

ขณะที่ปริมาณไอดำเพิ่มขึ้น ฉากแปลกประหลาดก็เกิดขึ้น เย่เฟิงคุณชายที่เคยมีแต่โครงกระดูก

ตอนนี้เขากลับเปลี่ยนไป กลายเป็นชายหนุ่มรูปงาม

ใบหน้าหล่อเหลา คิ้วคมตาใส ริมฝีปากบางฟันขาว ดูเป็นคุณชายที่ทั้งหล่อและฉลาดมาก เขายังดูไม่อ่อนโยน และน่ารักเลยสักนิด

จู่ๆก็เห็นอีกฝ่ายเปลี่ยนเป็นคน ผมจึงอดไม่ได้ที่จะตกใจ

แม่เจ้า หน้าตาที่เจ้าหมอนี้เปลี่ยนออกมา โครตหล่อเลย

แม้แต่ผมที่เป็นผู้ชาย ก็ยังอดไม่ได้ที่จะอิจฉา

หลังจากอีกฝ่ายเปลี่ยนร่างเสร็จ เขาก็ทำมือคารวะมาทางมู่หลงเหยียน แล้วพูดอย่างสุภาพ “ ข้ามาที่นี่ เพราะเรื่องแต่งงาน ! หญ้าจื่อหยินต้นนี้ เป็นของหมั้น ขอแค่แม่นางมู่หลงรับปาก แม่นางก็จะสามารถเอาหญ้าจื่อ

หยินไปได้ทันที……. ”

อีกฝ่ายพูดช้าๆ หลังจากมู่หลงเหยียนได้ยิน เธอก็เลิกคิ้วขึ้นอย่างช่วยไม่ได้

ส่วนผมที่อยู่ข้างๆ แทบระเบิดออกมา

สีหน้าผมเปลี่ยนไปทันที มันเคร่งขรึมลงอย่างเห็นได้ชัด เปลวไฟนิรนามไหลทะลักเข้ามาในสมองทันที

ไม่ไว้หน้าผมเกินไปแล้ว กล้าขุดกำแพงต่อหน้าผม มันทำได้ยังไง มันดูถูกผมเกินไปแล้ว

“ เจ้าน่ะ ทางที่ดีคืนคำพูดเมื่อกี้จะดีกว่า ! ” ผมพูดอย่างเย็นชา ผมโกรธมากแล้ว

ไม่ว่าผมและมู่หลงเหยียนจะเป็นอะไรกัน แต่อย่างน้อยพวกเราก็ยังเป็น “ สามีภรรยา ” กันอยู่

และมู่หลงเหยียนก็บอกแล้ว ว่าไม่ชอบเจ้าหมอนี่เลยสักนิด เพียงแค่ไม่อยากทำให้เขาไม่พอใจเท่านั้น

และเจ้าหมอนี้ก็มั่นใจในตัวเองมาก ถึงกับกล้าขอมู่หลงเหยียนแต่งงานต่อหน้าผม มันทำเกินไปแล้วจริงๆ

แต่สีหน้าของเย่เฟิงกลับไม่เปลี่ยนแปลง เขาตอบกลับผมด้วยรอยยิ้ม “ คุณชายติง โปรดยกโทษให้ผมด้วย คุณมีเลือดเนื้อ จะอยู่ร่วมกันกับแม่นางมู่หลงได้ยังไง แล้วคุณคู่ควรเหรอ ข้าคิดว่า คุณน่าจะเป็นคนที่แม่นางมู่หลงหามาหลอกข้ามากกว่า ”

ในน้ำเสียงของเย่เฟิงไม่มีความรู้สึกอยู่มากนัก แต่คำพูดพวกนี้กลับเต็มไปด้วยคำดูถูกเหยียดหยาม ทำให้คนฟัง อารมณ์เสียสุดๆ

ผมกัดฟัน ดึงคอเสื้อเย่เฟิงเข้ามาทันที “ แกพูดอะไรนะ ! ระวังฉันจะทำให้แกวิญญาณแตกสลายนะ ! ”

การกระทำของผมหยาบคายมาก และยังหาเรื่องอีกฝ่ายตรงๆ

ผลลัพธ์ผมเพิ่งทำ ผีชุดดำที่ยืนอยู่ข้างๆก็แสดงสีหน้าเย็นชา “ ฉึก ” เขาดึงดาบออกมาจากเอว  “ ปล่อยคุณชายเดี๋ยวนี้ ! ”

เมื่อคำพูดดังขึ้น ผีชุดดำที่อยู่อยู่ข้างนอกหลายสิบตน ก็หันมามองทันที

เมื่อเห็นผมจับคอเสื้อเจ้านายเอาไว้ ทุกตนก็ดึงดาบออกมาจากเอว “ ฉึกฉึกฉึก... ” แล้วรีบพุ่งเข้ามา

“ บังอาจ ปล่อยคุณชายเดี๋ยวนี้ ! ”

แต่เย่เฟิงที่ถูกผมจับไว้ กลับคลี่ยิ้มออกมาอย่างเย็นชา “ ใครให้พวกแกชักดาบต่อหน้าแม่นางมู่หลง ถอยออกไปให้หมด…… ”

หลังจากผีชุดดำพวกนั้นได้ยิน พวกเขาก็ต่างก้มหัวลง เก็บดาบ และตอบรับเบาๆ “ ขอรับ ! ”

ขณะที่พูด ผีชุดดำพวกนั้นก็ถอยออกไป

ในเวลาเดียวกัน มู่หลงเหยียนที่อยู่ข้างหลังก็ลุกขึ้น “ ติงฝาน ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้ ! ”

ผมจ้องเย่เฟิง เขากลับยิ้มให้ผม ผมทำหน้าอารมณ์เสีย พูด ฮึ ออกมา จากนั้นถึงได้ปล่อยมือ

เย่เฟิงจัดเสื้อผ้าของตัวเอง หลังจากนั้นก็พูดต่อ “ แม่นางมู่หลง น่าจะรู้ หญ้าจื่อหยินสำคัญกับแม่นางมาก และเรื่องสามปีหลังจากนี้ แม่นางก็หนีไม่พ้น อีกอย่าง มันไม่มีประโยชน์อะไร ที่แม่นางจะหาชายโง่มาหลอกข้า ! ยังไงแม่นางก็ต้องเป็นคนของข้า และมีเพียงข้าเท่านั้นที่คู่ควรกับแม่นาง…… ”

เจ้าโครงกระดูกนี่มั่นหน้ามาก ตั้งแต่ต้นจนจบ สีหน้าท่าทางของเขาไม่มีการเปลี่ยนแปลง เขายังคงรักษารอยยิ้มบนใบหน้าเอาไว้

ผมเกลียดจนกัดฟันแน่น มือเข้าไปอยู่ในกระเป๋าเรียบร้อย ผมละอยากหยิบยันต์ไปแปะให้เจ้านั้นตายๆไปซะ

แต่ตอนนี้มู่หลงเหยียนกลับจับมือผมเอาไว้ ในเวลาเดียวกันผมก็ได้ยินเธอพูดกับเย่เฟิงว่า “ คุณชายเย่ ของหมั้นของคุณแพงเกินไป ฉันรับไว้ไม่ได้ เชิญนำกลับไปด้วย ! แล้วก็ ติงฝานไม่ใช่คนที่ฉันหามา เขาคือสามีของฉันจริงๆ ! พวกเราแต่งงานกันแล้ว และจะอยู่ด้วยกันตลอดไป ”