spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
ตอนที่ 104 ผู้แทนที่น่าตกใจ
ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไหร่ที่ลูกบอลสีทองในจิตใต้สำนึกของเขาจะถูกนำมาใช้จนหมด ดังนั้น ลู่ฟงจึงไม่คิดอะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้
1 มีนาคมวันพฤหัสบดีซึ่งเป็นวันที่ทีมค้อนเพลิง ออกเดินทาง
ชั้นแรกของตลาดพันธมิตร HR สมาชิกทั้งห้าคนของทีมค้อนเพลิงได้รวมตัวกัน
" Carzy นายกำลังมองหาอะไร ? ผิดหวังที่ซูหลินไม่ได้อยู่ที่นี่เหรอ ? " เว่ยไต๋อดที่จะพูดหยอกล้อไม่ได้
ลู่ฟงไม่สามารถบอกได้ว่าเขาโทรหาซูหลินในคืนก่อนแล้ว และเขาได้นัดทานอาหารกลางวัน และพูดคุยกับเธอเป็นเวลานานมากในช่วงปีใหม่
ลู่ฟงมีความรู้สึกชอบในตัวซูหลิน และซูหลินก็ชอบลู่ฟงด้วย
อย่างไรก็ตามไม่มีใครพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้
ซูหลินอยู่ในโรงเรียน เธอมาจากตระกูลซูที่มีอิทธิพลมาก ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเลือกที่จะมีแฟนเองได้
สำหรับตัวลู่ฟงเองนั้น เนื่องจากอีแร้งและแมงป่อง กับเงินรางวัลที่สูงเป็นประวัติการณ์จะยังคงดำเนินต่อไป แรงกดดันที่ไม่มีรูปร่างนี้ ทำให้เขารู้สึกว่ามีผู้คนจ้องมองมาที่เขาทุกๆวินาที
การโทรศัพท์เป็นครั้งคราวยังคงเพียงพอ
" เอาล่ะไปกันเถอะ " กัปตันเกาฟางยืนขึ้น
" ฮ่าๆ ร่างกายของฉันเริ่มขึ้นสนิมแล้ว ไปเถอะ " เว่ยฉินหัวเราะ หลังจากนั้น เว่ยไต๋, เฉียงโจและลู่ฟง ก็ลุกขึ้นยืน และสมาชิกทั้งห้าของทีมค้อนเพลิงได้ขึ้นรถส่วนตัวของพันธมิตร HR ไปที่สถานีรถไฟ หลังจากขึ้นรถไฟแล้วพวกเขาก็มาถึงฐานสนับสนุน ทางใต้ของประเทศ
พื้นที่รกร้าง ระดับเมือง # 023
ลู่ฟงได้ขโมยไข่มังกรไปครั้งที่แล้ว และอาณาเขตของมังกรเหล็กหุ้มเกราะ อยู่ใกล้ทางหลวงที่ทอดยาวไปทั่วประเทศ
ถ้าลู่ฟงไปตามเส้นทางปกติสู่เมือง # 023 เขาอาจถูกมังกรเหล็กหุ้มเกราะจับ หลังจากขโมยไข่มังกรมาแล้ว ลู่ฟงก็ไม่กล้าที่จะพบเจอกับมังกรเหล็กหุ้มเกราะอีก ในลานกว้างของอาคารเก่าที่ถูกทำลาย
ลู่ฟงและเกาฟางกำลังโจมตีวัวขนาดใหญ่ที่สวมเกราะเหล็ก ลำตัวของมันเต็มไปด้วยเลือดสีแดงและสีขาวที่ไหลออกมาจากรูจมูกของมัน ขณะที่มันพยายามทำร้ายคนที่มันเกลียดมากที่สุด เช่นเดียวกับชายหนุ่มที่กำลังบินอยู่ข้างๆมัน
มอนสเตอร์ประเภทนี้เป็นวัว " เหล็กหุ้มเกราะ " ที่มีพลังป้องกันสูงเป็นพิเศษ ด้วยชุดเกราะเหล็กกล้าที่ติดตั้ง มันอยู่ในระดับผู้บัญชาการขั้นกลาง
ข้างๆเกาฟางและลู่ฟง ที่กำลังต่อสู้กับวัวเหล็กหุ้มเกราะ ได้รับการป้องกันโดย เว่ยไต๋และเว่ยฉิน
หวือ ! หวือ ! หวือ ! มีดบินของลู่ฟง พุ่งไปอย่างรวดเร็วเหมือนกับฟ้าผ่า ราวกับว่าเขาเป็นนักสู้จากช่วงก่อนยุคหายนะ ที่กำลังเล่นสนุกกับเป้าหมายของเขา ! มีบาดแผลมากมายบนตัววัวเหล็กหุ้มเกราะ แต่น่าเสียดายที่ไม่มีผลต่อมันมากนัก
“ ฉึก ! ”
มีประกายที่เย็นเหมือนสายฟ้า
เลือดสดๆซึมออกมาจากมีดบินที่ปักลงไปในคอของวัวเหล็กหุ้มเกราะ หลังจากที่ดึงมีดออกด้วยความเร็ว ลู่ฟงก็ขยับออกไป !
“ ม๊ออออ ~ ”
วัวเหล็กหุ้มเกราะ ปล่อยเสียงคำรามอย่างไม่พอใจ ตั้งแต่คอของมันถูกเฉือน เสียงคำรามก็อ่อนลง
และดูเหมือนวัวเหล็กหุ้มเกราะตัวนี้ค่อยๆปล่อยร่างที่ใหญ่โตร่วงลงบนพื้น จากนั้นพื้นดินก็สั่นสะเทือนและเต็มไปด้วยฝุ่น
" โอ้ สวยงามจริงๆ " เกาฟางพูดยกย่อง
" Carzy เทคนิคของนายเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆแล้วนะ " เฉียงโจยังพูดชมเชย
ตัวลู่ฟงรู้ได้อย่างชัดเจน เมื่อตอนที่เขาถูกล้อมอยู่ในห้างสรรพสินค้า ในรังของมังกรเหล็กหุ้มเกราะ
และสามารถหลบหนีออกมาจากฝูงของมอนสเตอร์ระดับผู้บัญชาการหลายร้อยตัวได้ ลู่ฟงรู้สึกว่าเทคนิคของเขามีความสมบูรณ์แบบมากขึ้น แต่มันเป็นเพียงช่วงเวลาเพียงไม่กี่วินาที หลังจากนั้นเขาก็พยายามฝึกฝนตลอดเวลาสองเดือนที่บ้าน
เขาใช้เครื่องทดสอบความเร็วปฏิกิริยาของโดโจฮอล์ล เพื่อฝึกฝนเทคนิคของเขา
การแบ่งประเภทของเทคนิค ระดับพื้นฐาน-ระดับปานกลาง-ระดับสมบูรณ์-ระดับความรู้สึก
จริงๆแล้วลู่ฟง ทำการฝึกฝนอย่างหนัก จนเขาอยู่ในระดับสมบูรณ์
" ทุกคน เบื่อกันหรือยัง ? วันนี้พวกเราล่าได้ค่อนข้างน้อย ดังนั้นเราจะกลับไปที่ฐานสนับสนุนเพื่อพักผ่อน " เกาฟางกล่าวในขณะที่เขาชำแหละศพของวัวเหล็กหุ้มเกราะ เว่ยไต๋, เว่ยฉิน และเฉียงโจตอบว่า
" ไปเถอะ เราจะกลับไปพักก่อน "
" กัปตัน พวกคุณกลับไปก่อน "
" ผมจะไปล่ามอนสเตอร์อีกหน่อย ผมอยากฝึกเทคนิคของผม ผมจะตามพวกคุณไป หลังจากนั้น " ลู่ฟงยิ้มหลังจากที่เขาพูด
" คนหนุ่มย่อมมั่นใจในพลังของตัวเอง " เกาฟางและคนอื่นๆหัวเราะ ลู่ฟงเริ่มเป็นแบบนี้เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เมื่อสมาชิกคนอื่นๆเริ่มเหนื่อยและต้องการพักผ่อน ลู่ฟงก็จะออกไปตามลำพังเพื่อล่ามอนสเตอร์
อย่างไรก็ตามทุกคนรู้เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของลู่ฟง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ห้าม
เกาฟางและคนอื่นๆทิ้งลู่ฟงไว้เบื้องหลัง
......
ท้องฟ้ามืด
ลู่ฟง ถือมีดของเขาไว้ในมือข้างหนึ่ง และถือโล่ของเขาในมืออีกข้าง ขณะที่เดินผ่านตรอกและซอกต่างๆ
ในเมือง # 023 เพียงคนเดียว บางครั้งเขาจะต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่มีพลังระดับผู้บัญชาการ และบางครั้งเขาจะเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ทั้งฝูง ! เมือง # 023 เดิมที่คือเมือง ซูโจว อาคารหลายหลังมีลักษณะเป็นแบบตะวันออก น่าเสียดายที่สถานที่นี้ได้กลายเป็นสวนสนุกสำหรับมอนสเตอร์
“ ฉัวะ ! ฉัวะ ! เลือดสดๆไหลไปทั่วทุกแห่ง ! แขนขาของเหล่ามอนสเตอร์ถูกตัดกระจายไปรอบๆ !
ลู่ฟงปลดปล่อยขั้นตอนที่สามของ " มีดสายฟ้าเก้าพิฆาต " ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในขณะที่เขายังคงพยายามก้าวข้ามขีดจำกัดของเขา เขาวิ่งเข้าไปในฝูงของมอนสเตอร์และต่อสู้ในนั้น ! ภายในฝูงมอนสเตอร์
ลู่ฟงจะผลักดันเทคนิคของเขาอย่างต่อเนื่อง และพยายามใช้มอนสเตอร์ตัวอื่นๆ และสภาพแวดล้อมเพื่อช่วยในการหลบหลีก
หลังจากผ่านไปนานแล้ว...
สามชั่วโมงหลังจากเกาฟางและคนอื่นๆจากไป ลู่ฟงลากร่างที่เหน็ดเหนื่อยของเขาไปยังแม่น้ำเล็กๆ
และทำความสะอาดเครื่องแบบต่อสู้ของเขา ขณะที่เขาเตรียมที่จะกลับ ในช่วงเวลาสั้นๆสามชั่วโมง
มอนสเตอร์จำนวนหลายร้อยตัวได้ตายด้วยมือของลู่ฟง อย่างไรก็ตามอัตราการเกิดของมอนสเตอร์ก็ยังคงสูงมาก
แม้ว่าลู่ฟงจะไม่ฆ่าพวกมัน แต่มอนสเตอร์เหล่านี้จะฆ่ามอนสเตอร์ที่อ่อนแอเพื่อกินเป็นอาหาร
โครงสร้างของเครื่องแบบต่อสู้ ก็แน่นมากจนไม่มีอะไรแทรกซึมเข้าไปภายในได้ แม้แต่จะโจมตีด้วยเข็มก็ตาม และสามารถล้างสิ่งต่างๆออกได้อย่างรวดเร็ว รวมถึงเลือดของมอนสเตอร์ด้วย
......
บนชั้นที่หกของอพาร์ทเม้นท์ที่อยู่อาศัย ที่ซึ่งทีมค้อนเพลิงกำลังพักผ่อนอยู่
" กลับมาแล้วเหรอ ? " เกาฟางและคนอื่นๆมองไปที่ประตูขณะที่ ลู่ฟงเดินเข้ามา
" เอ่อ ผมฆ่ามอนสเตอร์ระดับผู้บัญชาการไปแปดตัว " ลู่ฟงเอาชิ้นส่วนของมอนสเตอร์ระดับผู้บัญชาแปดตัววางลงบนพื้น " ผมจะฝึกพลังงานพันธุกรรมของผมสักหน่อยแล้วผมจะมาทานอาหารเย็น " ลู่ฟงแตกต่างจากคนอื่น เขาล่าผู้บัญชาการจำนวนมากจนกว่ากระเป๋าของเขาจะไม่สามารถใส่ชิ้นส่วนลงไปได้
เฉียงโจกล่าว " ลู่ฟง อย่าฝืนตัวเองให้มากเกินไปนัก ผ่อนคลายบ้าง "
" ใช่ ทำไมนายต้องพยายามอย่างหนัก และฝืนตัวเองขนาดนี้ " เกาฟางยังอดที่จะถามไม่ได้
แน่นอนว่าถ้าลู่ฟงผลักดันตัวเองได้ ย่อมมีผลประโยชน์ต่อทั้งทีม แม้ว่าชิ้นส่วนที่ลู่ฟง
ได้รับมาในการล่ามอนสเตอร์เพียงคนเดียว แต่เขาจะต้องแบ่งให้กับคนอื่นๆด้วย
" ฮ่าๆ มันก็ไม่มีอะไรมาก " ลู่ฟงหัวเราะขณะเดินเข้าไปในห้องข้างๆ
ในห้องที่ว่างเปล่า หลังจากที่ลู่ฟง ได้ทำความสะอาดพื้นเสร็จ
เขาวางโล่ กระเป๋าสะพาย มีด และมีดบิน ลู่ฟงเริ่มฝึกเทคนิคของเขา
" เป็นความรู้สึกที่ดี "
" ในขณะที่ร่างกายของฉันเหนื่อยมาก ร่างกายของฉันจะเริ่มสั่นเมื่อฉันฝึกเทคนิค เต่อหยิง " ลู่ฟงมีความสุขมาก ความเร็วในการฝึกของเขาเพิ่มขึ้น หากเขาสามารถฝึก มีดสายฟ้าเก้าพิฆาต ในขั้นต่อไปได้สำเร็จ
เขาจะสามารถใช้พลังงานของร่างกายได้มากยิ่งขึ้น
เมื่อใช้พลังงานมากขึ้น ก็จะเริ่มมีผลต่อเซลล์ ! เซลล์ของคุณจะต้องการพลังงานมากขึ้น ความหิวโหยที่มากขึ้น ขณะที่เขาสามารถดูดซับพลังงานทางพันธุกรรมได้มากขึ้น พวกมันก็จะกลายเป็นพลังงานที่มากขึ้น !
ทำไมนักสู้มักจะพูดเสมอว่า ความแข็งแกร่งของคุณเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อต่อสู้บนปากเหวของชีวิตและความตาย ?
" เพราะเมื่อต่อสู้อยู่บนปากเหวของชีวิตและความตาย คุณจะรีดเค้นพลังในทุกๆอณูของร่างกายออกมาใช้ "
" การใช้พลังงานทั้งหมดนี้ ช่วยให้คุณสามารถดูดซับพลังงานได้มากขึ้น เมื่อฝึกเทคนิคการใช้พลังงานทางพันธุกรรมของคุณ " ลู่ฟงสามารถสรุปเหตุผลได้อย่างง่ายดาย เปรียบเทียบคนคนหนึ่ง ที่แกว่งมีดของเขาด้วยพลังทั้งหมดที่บ้านและอีกคนหนึ่งที่แกว่งมีดของเขา ขณะที่เขาฆ่ามอนสเตอร์ในถิ่นทุรกันดาร
ทั้งสองคนกำลังแกว่งมีด ! อย่างไรก็ตามคนที่อยู่ในถิ่นทุรกันดารสามารถทำให้พลังงานของเขาเพิ่มมากขึ้น และใช้พลังงานได้มากขึ้น นี่เป็นการเพิ่มความเร็วการฝึกอบรมของเขา ! " เห็นได้ชัดว่าตอนที่ฉันอยู่ในถิ่นทุรกันดาร ฉันสามารถพัฒนาได้เร็วกว่าการฝึกที่บ้านถึง 30% " ลู่ฟงสามารถคาดการณ์ความเร็วในการฝึกของเขาได้ โดยการคิดตามเวลาที่เขาใช้เวลาในการดูดซับพลังงานทางพันธุกรรมทุกวัน
ด้วยเหตุนี้ ลู่ฟงจึงฆ่ามอนสเตอร์ในถิ่นทุรกันดารทุกวัน และทุกๆวันตัวเขาถูกปกคลุมไปด้วยเลือดราวกับว่าเขาเพิ่งเดินออกมาจากทะเลเลือด
เทคนิคการใช้มีดของเขา และระดับการออกกำลังกายของร่างกายเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องด้วยการฝึกแบบบ้าๆบอๆนี้
การฆ่าอย่างบ้าคลั่งแบบนี้ทำให้กลิ่นอายของลู่ฟง เริ่มเปลี่ยนไป
นักสู้ที่มีประสิทธิภาพไม่เคยสังหารมอนสเตอร์มากแบบนี้มาก่อน ?
มีเพียงลู่ฟงเท่านั้น ที่มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องบนเส้นทางนี้
......
เมืองเจียงหนาน ด้านบนของสำนักงานโดโจไฟท์ ของเมืองเจียงหนาน
ภายในห้องคอมพิวเตอร์ ขนาดใหญ่
“ ตัดสินจากชิ้นส่วนเหล่านี้ ลู่ฟง มีความสามารถอย่างมาก และเขาทำงานค่อนข้างหนักเกินไป
ในเวลาสองเดือนเขาฆ่ามอนสเตอร์ระดับทหารกว่า 10,000 ตัว ? แน่นอนว่ามันยากมาก อันที่จริงเขาได้รับการจัดอันดับพลังในระดับขุนศึกระดับเริ่มต้น ด้วยความพยายามของตนเอง ” ผู้แทนจากสำนักงานใหญ่ หยางฮุ่ย มองไปที่ข้อมูลที่ปรากฏบนจอภาพด้านหน้าเขา
" มือเหล็ก คุณติดต่อ เว่ยเทอ่อง ได้หรือเปล่า ? " หยางฮุ่ยถาม
" เว่ย เทอ่อง ออนไลน์แล้วตอนนี้ เขาพร้อมที่จะคุยกับคุณได้ตลอดเวลา " ประธานโจวเซียงหยาง กล่าวขณะที่เขายิ้ม
หยางฮุ่ย พยักหน้าและเปิดใช้งาน โฮโลแกรม 3D อย่างรวดเร็ว
แสงสีม่วง ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วตรงกลางห้องคอมพิวเตอร์ และสร้างโฮโลแกรม 3D เป็นหัวหน้าผู้สอนของโดโจฮอล์ล เว่ยเทอ่อง ปรากฏตัว ราวกับว่าเขาอยู่ที่นั่นจริงๆ
" ผม เว่ยเทอ่อง ทักทายท่านประธานและผู้แทน " เว่ยเทอ่อง โค้งคำนับ
" เอาล่ะ " หยางฮุ่ย พยักหน้า " ผมแน่ใจว่าคุณรู้แล้วว่าทำไมผมถึงโทรหาคุณ คุณเป็นอาจารย์ใหญ่ของ
โดโจฮอล์ล ของเมืองหยางโจว และลู่ฟงอาศัยอยู่ในเขตหมิงหยู่ และคุณค่อนข้างคุ้นเคยกับเขาใช่ไหม ? "
" ใช่ " เว่ยเทอ่อง พยักหน้า
" บอกผม เกี่ยวกับระดับการออกกำลังกายของร่างกาย และระดับของทักษะในปัจจุบันของเขามาที "
หยางฮุ่ย สั่ง
" ตกลง " รอยยิ้มอันภาคภูมิใจปรากฏขึ้นบนใบหน้า เว่ยเทอ่อง " ลู่ฟง เป็นหนึ่งในอัจฉริยะที่ปรากฏตัวในเมืองหยางโจว ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา เขาเพิ่งมีอายุเพียง 19 ปี แม้ว่าเขาจะเริ่มเป็นนักสู้ได้เพียงครึ่งปี
แต่ ตอนนี้พลังหมัดของเขามากกว่า 10,000 กิโลกรัม และความเร็วของเขาคือ 129 m / s ผมไม่แน่ใจเกี่ยวกับความเร็วของปฏิกิริยามากนัก แต่ผมรู้ว่าครึ่งเดือนที่ผ่านมาเขาได้ผ่านการทดสอบระดับ
' ขุนศึกระดับกลาง ' แล้ว ! "
" นอกจากนี้ ผมยังรู้อีกว่าเขากำลังฝึกเทคนิค มีดสายฟ้าเก้าพิฆาต และในตอนนี้ เขาได้ก้าวมาถึงขั้นตอนที่สามของ มีดสายฟ้าเก้าพิฆาต หรือจะบอกว่า เขาฝึกถึงขั้นที่สามในเวลาครึ่งปีก็ได้ "
เว่ย เทอ่อง โค้งคำนับเล็กน้อย " นี่คือข้อมูลที่สำคัญบางอย่างที่ผมรู้ "
ขั้นตอนที่สามของ ' มีดสายฟ้าเก้าพิฆาต ' ?
ใบหน้าที่เฉยชาของหยางฮุ่ยมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
" คุณแน่ใจใช่ไหม ? " หยางฮุ่ย ไม่สามารถห้ามตัวเองได้ เขารีบถามในทันที
" ผมแน่ใจ ผมเห็นเขาเหวี่ยงหมัดชกด้วยความแรงทั้งหมดของเขาซึ่งเกือบจะถึง 30,000 กก. ด้วยสายตาของผมเอง " เว่ยเทอ่อง กล่าวด้วยความมั่นใจ
เทพสงครามหยางฮุ่ย และประธานโจวเซียงหยางได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันทันที
" การตัดสินใจของผู้อาวุโสน่าจะเปลี่ยนไป " โจวเซียงหยางหัวเราะ
แต่หยางฮุ่ยกลับมองไปที่ เว่ยเทอ่อง " ลู่ฟงอยู่ที่ไหน ตอนนี้ผมต้องการพบเขาเป็นการส่วนตัว ! "