spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 54 ฐานสนับสนุน

ยามค่ำคืน ภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยแสงดาว ในถิ่นทุรกันดารระดับเมืองที่ถูกทำลาย ได้มีเงาดำวูบวาบ บางครั้งก็จะวิ่งไปตามถนน และบางครั้งก็กระโดดผ่านที่พักอาศัย ในช่วงเวลาเพียงสั้นๆ เงาดำนั้นได้เคลื่อนตัวมาถึงอพาร์ทเม้นท์ที่อยู่ของสมาชิกทีมค้อนเพลิงทั้งห้าคน ที่กำลังพักผ่อนอยู่

" ลู่ฟง มาแล้ว " " โอ้ว ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บ "

สมาชิกของทีมค้อนเพลิงได้เฝ้าดูลู่ฟงขึ้นบันไดของอพาร์ทเม้นท์ที่อยู่อาศัยผ่านกล้องส่องทางไกล 

ลู่ฟงมาถึงบนชั้นดาดฟ้าในภายหลัง

" กัปตัน พี่เฉียง " ลู่ฟงหัวเราะขณะที่เขาตะโกน

" ไม่มีอาการบาดเจ็บ อื่ม ไม่แล้ว ดังนั้นมันอาจจะหนีไป ? หรือว่า นายสามารถฆ่าหมาป่าจันทราสีเงินได้ใช่ไหม ? " ไม่ว่าเกาฟางจะเป็นกัปตันแบบไหน เขาก็ไม่สามารถระงับคำถามนี้ได้ รวมทั้งเฉียงโจ พี่น้องตระกูลเว่ย และแม้แต่จางเค่อที่ยังคงนอนอยู่บนพื้นทุกคนต่างมองไปที่ลู่ฟงอย่างคาดหวัง เฉียงโจกล่าวด้วยความยินดีว่า

" ดูเหมือนกระเป๋าเป้สะพายหลังของลู่ฟงจะใหญ่ขึ้นนะ "

ลู่ฟงหัวเราะ " ฮ่า ฮ่า ฮ่า พี่เฉียง สายตาของพี่เฉียบคมเป็นพิเศษเลยจริงๆ ใช่ ผมเพิ่งฆ่าหมาป่าจันทราสีเงินมา ! ผมชำแหละมันและนำมันใส่ลงในกระเป๋าของผม "

" นายฆ่ามันได้จริงๆเหรอ ? " สมาชิกทีมค้อนเพลิง ต่างแปลกใจ

หมาป่าดวงจันทร์สีเงิน !

ราชาแห่งพวกหมาป่า ! สัตว์อสูรที่เป็นหมาป่าที่โหดเหี้ยมตั้งแต่ก่อนกลายพันธุ์

" ในตอนนี้ผมโชคดีมากเกินไป " ลู่ฟงไม่สามารถทำอะไรได้ แต่เขาพูดว่า " ผมคิดว่าความเร็วของหมาป่าดวงจันทร์สีเงินตัวนี้ ได้ไปถึงระดับความเร็วของเสียงแล้ว ! แถมพลังโจมตีของมันรุนแรงอย่างเหลือเชื่อ 

และขนของมันก็ทนทานมาก ถ้ามันไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่า มันได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก และมีแผลขนาดใหญ่บนหน้าท้องของมัน มันอาจจะเป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับผมที่จะฆ่ามัน "

" ความเร็วของมันอยู่ในระดับความเร็วของเสียงใช่ไหม " เฉียงโจจ้องมองที่ลู่ฟง

" มันเหลือเชื่อมาก ฉันคิดว่าราชาแห่งหมาป่าจะมีความสามารถเทียบเท่ากับผู้บัญชาการระดับต่ำซะอีก " เว่ยไต๋กล่าวด้วยความประหลาดใจ

" แย่แล้ว " ใบหน้าของเกาฟางเปลี่ยนไปอย่างมาก

ได้ยินแบบนั้นลู่ฟงก็ตกใจกับท่าทางของกัปตันทันที

“ กัปตันมีอะไรผิดพลาดเหรอครับ ? เกิดอะไรขึ้น ? " ลู่ฟงรีบถาม

" หมาป่าจันทราสีเงินได้รับบาดเจ็บอย่างหนักตัวนี้ ฉันแน่ใจว่ามันต้องได้ต่อสู้กับทีมนักสู้มาแล้วแน่ๆ " กัปตันเกาฟางรีบกล่าว

" ทีมนักสู้ที่ต่อสู้กับมันอาจจะทิ้งสัญญาณติดตามเอาไว้บนขนของมัน ถ้าทีมนักสู้ไล่ตามสัญญาณมาและพบเราเข้า เราอาจจะมีปัญหาได้ ! "

เฉียงโจที่ได้ยินก็ตกใจมากทีเดียว " ใช่ เราไม่สามารถปะทะกับทีมนักสู้ที่สามารถทำร้ายหมาป่าจันทราสีเงินได้ พวกเขาอาจจะมีนักสู้ระดับสูงอยู่ด้วย ! "

เมื่อลู่ฟงได้ยินเรื่องนี้เขาก็รีบกล่าวทันที

“ กัปตันไม่ต้องเป็นห่วง ผมอาจไม่มีประสบการณ์มากนัก แต่ผมได้ศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับความรู้ทั่วไปบางอย่างที่ควรรู้ ก่อนที่จะเข้าสู่ถิ่นทุรกันดารเป็นครั้งแรก หลังจากฆ่าหมาป่าจันทราสีเงินแล้ว 

ผมได้ตรวจสอบแล้วและรู้ว่ามีเครื่องส่งสัญญาณติดตามอยู่ และผมได้ตัดขนสัตว์ส่วนที่ติดเครื่องส่งสัญญาณออกไปแล้ว " ลู่ฟงกล่าว

หลังจากได้ยินจนจบ เกาฟางและเฉียงโจก็ค่อยผ่อนคลายลง

พวกเขากังวลว่า ลู่ฟงจะขาดประสบการณ์ในฐานะมือใหม่ เนื่องจากพวกเขาได้ขโมยสัตว์อสูรที่ได้รับบาดเจ็บของคนอื่นมา ถ้าพวกนั้นสามารถไล่ตามมาได้ก็จะมีปัญหาเกิดขึ้นทันที

" จางเค่อได้รับบาดเจ็บหนัก ดังนั้นทีมของเราจึงไม่สามารถอยู่ได้นานเกินไปในถิ่นทุรกันดาร ทุกคนลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ ตอนเช้าเราจะกลับไปที่ฐานสนับสนุน " เกาฟางกล่าว

" ตกลง กัปตัน "

ทั้งทีมตอบอย่างมีความสุข

รุ่งอรุณของวันที่สองทีมค้อนเพลิงค่อยๆออกจากเมือง # 0201 และมุ่งหน้ากลับไปยังฐานสนับสนุน 

ตามทางหลวงสายเก่าที่พวกเขามา

ที่ฐานสนับสนุนของภาคทหาร

" พี่ เฮย "

จางเอ่อหลู่สูบบุหรี่และคุยกับชายไว้หนวดคนหนึ่งอยู่บริเวณมุมหนึ่งของฐานสนับสนุน " คุณได้เห็นสมาชิกคนไหนของทีมค้อนเพลิงที่เพิ่งกลับมาเมื่อเร็วๆนี้ไหม ? บ้าเอ้ย ไอ้กระต่ายน้อยลู่ฟง มันทำให้ผมเสียเงินไปถึงร้อยล้านเหรียญ ผมจะไม่หายแค้นหากผมไม่ได้สั่งสอนมัน "

" ยัง ตามรายงาน ยังไม่มีข่าวเกี่ยวกับสมาชิกของทีมค้อนเพลิง " เขาหัวเราะเสียงดังราวกับสัตว์ร้าย 

" หากว่าลู่ฟงทำอะไรล่วงเกินคุณ คุณต้องสอนบทเรียนให้กับเขาในถิ่นทุรกันดาร คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ดำเนินการใดๆในฐานสนับสนุน "

" แน่นอนผมรู้ ผมยังไม่อยากตายตอนนี้ " จางเอ่อหลู่หัวเราะ

กองทัพของรัฐบาลเป็นผู้บริหารเมืองใหญ่ และหน่วยงานทหารที่อยู่เบื้องหลัง ไม่ว่านักสู้จะเกลียดชังกันมากเพียงใด พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะต่อสู้ในหน่วยงานทหาร ถ้าพวกเขาทำแล้วจะมีผลกระทบที่โหดร้ายตามมา ในความเป็นจริง ฐานสนับสนุนเป็นพื้นที่ขนาดเล็ก และถูกดูแลโดยทหารเพื่อให้พวกเขาจัดการรักษาความปลอดภัยและสิ่งอื่นๆ

" พี่เฮย โทรหาผมเมื่อลู่ฟงกลับมา " จางเอ่อหลู่หัวเราะเบาๆ

" แน่นอนไม่มีปัญหา " ชายชื่อเฮย ตอบพร้อมเสียงหัวเราะ

จางเอ่อหลู่โยนก้นบุหรี่ลงบนพื้นแล้วเหยียบมัน และหัวเราะออกมาว่า " ดีแล้วพี่ชายผมไปล่ะ ไว้คุยกับคุณอีกในภายหลัง " จางเอ่อหลู่เดินต่อไปในฐานสนับสนุน แม้จะเรียกว่าฐาน แต่จริงๆแล้วมันมีบรรยากาศเหมือนกับที่อยู่อาศัย จางเอ่อหลู่ได้พบกับสมาชิกอีกสองคนของทีมเขา บริเวณใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้กับประตูของฐานสนับสนุน

" มันเป็นยังไงบ้างเสือ ? " ชายวัยกลางคนถามด้วยเสียงกระซิบเพียงเล็กน้อย

" พวกนั้นยังไม่กลับมาเลย ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น " จางเอ่อหลู่ยิ้ม

ชายวัยกลางคนหัวล้านหัวเราะเล็กน้อย " ถ้าไม่มีพวกเขาคนใดคนหนึ่งกลับมาได้ ฉันแน่ใจว่าพวกเขาทั้งหมดอาจจะตายในฝูงของสัตว์อสูร มันจะดีกว่าถ้าพวกเขาทั้งหมดตาย จะได้ไม่มีปัญหาอะไรตามมา " ทีมเขี้ยวเสือไม่ได้กลัวทีมค้อนเพลิงเลย แต่ถ้าสมาชิกคนใดของทีมค้อนเพลิงสามารถมีชีวิตรอดกลับมาได้ พวกเขาก็จะมีปัญหาเล็กน้อย

" ทีมค้อนเพลิง อื่ม ถ้าพวกเขาต้องการจะโทษใคร พวกเขาควรจะโทษลู่ฟง " จางเอ่อหลู่หัวเราะอย่างเย็นชา " มันกล้าที่จะทำให้ฉันต้องเสียเงิน โอ้ ใช่พวกคุณรู้หรือยังว่าใครที่ขโมยฮันเตอร์ของเราไป ? "

" ยังไม่รู้เลย " ชายวัยกลางคนคนหนึ่งตอบขณะที่เขาส่ายหน้า " ไม่มีข่าวอะไรเลย กัปตันกำลังดื่มเพราะความโกรธอยู่ในห้องตอนนี้ "

" ฉันคิดว่าเพราะเรายังไม่สามารถพบพวกเขาระหว่างทางกลับ และอาจไม่มีโอกาสที่จะรู้ว่าใครขโมย

ฮันเตอร์ของเราไป " ชายหัวล้านส่ายหน้าแล้วกล่าว ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อ ในขณะที่เขาจ้องมองที่ประตูที่ไกลออกไปของฐานสนับสนุน อีกสองคนสังเกตเห็นสิ่งนี้ และหันศีรษะของพวกเขาไปมอง และใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง !

เกาฟาง, เฉียงโจ, เว่ยฉิน , เว่ยไต๋ , ลู่ฟง และจางเค่อ กำลังเดินเข้ามาที่ประตูของฐานสนับสนุน

" A9 เกาฟาง ดูเหมือนว่าคุณจะประสบปัญหาบางอย่างในเวลานี้ " เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสังเกตเห็นพวกเขาประคองจางเค่อที่แขนขาดเข้ามา

" ไอ้พวกสารเลวเอ๊ย สัตว์อสูรไม่สามารถทำอันตรายต่อพวกเราได้ แต่เหล่าสมาชิกทีมเขี้ยวเสือทำกลับลอบทำร้ายเรา ! " เกาฟางด่าทอเสียงดัง

“ กัปตันทีมเขี้ยวเสืออยู่ตรงนั้น " เฉียงโจก็ตะโกนร้องอย่างดุเดือด

ในเวลานี้สมาชิกของทีมค้อนเพลิงทุกคนหันศีรษะไป และเห็นชายสามคนอยู่ใต้ร่มเงาของต้นไม้ที่อยู่ไม่ไกลเกินไป หลังจากที่ได้เห็นทั้งสามคน ใบหน้าของสมาชิกทีมค้อนเพลิงก็กลายเป็นโกรธแค้น 

จางเค่อ ผู้ถือกระเป๋าเป้สะพายหลังและยังคงมีใบหน้าที่ซีด เขาตะโกนว่า " อย่าขยับ ! "

จางเอ่อหลู่และอีกสองคนที่เห็นสมาชิกทั้งหกคนของทีมค้อนเพลิง พวกเขาต่างตกใจและพยายามเดินออกไป

ในกรณีนี้พวกเขาเป็นผู้กระทำความผิด !

แต่พวกเขาไม่คิดว่าเฉียงโจจะได้เห็นพวกเขา

" ยังคงพยายามที่จะหนี ? " เกาฟางตะโกน

สมาชิกทั้งหกคนของทีมค้อนเพลิง วิ่งเข้าไปและส่งเสียงตะโกน ทำให้เกิดความสนใจไม่น้อยจากเหล่านักสู้คนอื่นภายในฐานสนับสนุน ในเวลานี้ จางเอ่อหลู่และอีกสองคนก็หยุดอยู่กับที่ พวกเขาจะไม่ยอมรับความผิด แม้ว่าพวกเขาจะทำมัน พวกเขาก็ไม่สามารถยอมรับได้ !

" เกาฟาง นายกำลังตะโกนอะไร ? " ชายวัยกลางคนคนหนึ่งตะโกนถาม ขณะที่เขาหันไปรอบๆ 

" นายคิดจะทำอะไร ? นี่คือหน่วยทหารซึ่งเป็นฐานสนับสนุนการสู้รบ นี่เป็นสถานที่ที่คุณจะมาทำอะไรที่นี่ก็ได้เหรอ ? "

" ถ้านายต้องการที่จะทำ งั้นก็อย่ากลัวผลที่จะตามมา " ชายหัวล้านหัวเราะ

“ ฉันจะทำอะไรได้ ”

" ยังมีหน้ามาทำตัวหยิ่งยโสอีกเหรอ ? " เกาฟางจับค้อนด้วยสองมือ เขาเหวี่ยงค้อนของเขาอย่างรุนแรง ในขณะที่เขาพูดด้วยดวงตาที่โกรธแค้น " นายคิดว่าฉันไม่กล้าเหรอ "

ใบหน้าของชายวัยกลางคนที่มีตาข้างเดียว จางเอ่อหลู่ และชายหัวล้าน เปลี่ยนไปทันที พวกเขาไม่คิดว่าเกาฟางจะกล้า

พวกเขาไม่ได้พูดอะไรผิดเพี้ยนไป

" ปี๊ดดดด ปี๊ดดดด ปี๊ดดดด ! " เสียงนกหวีดที่ดังเจาะเข้าไปในหูก็ดังขึ้น และชายสวมใส่ชุดทหารสิบสองคนก็แยกกันออกมา พวกเขาต่างถือปืนเล็งมาจากระยะไกล หัวหน้าของพวกเขาตะโกน

" วางอาวุธลง จะไม่มีการสู้รบในฐานสนับสนุน ยามของเรามีสิทธิที่จะฆ่าคุณได้ในทันที ! "