spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
ตอนที่ 53 ชำแหละ
หมาป่าจันทราสีเงินร่วงหล่นจากกลางอากาศ และแววตาของมันก็ค่อยๆจางหายไป ในขณะที่มันตาย
มันคิดถึงความทรงจำในชีวิตของมัน ในฐานะที่เป็นหมาป่าจันทราสีเงิน ราชาแห่งหมาป่า มันหวังว่าจะได้เป็นผู้นำฝูงนับตั้งแต่มันยังเล็ก มันได้ฝึกฝนเสมอมา และมันเหลืออีกเพียงก้าวเดียวที่จะขึ้นเป็นผู้นำฝูงได้ ! แต่...
มันกลับถูกซุ่มโจมตีโดยนักสู้ระดับเทพสงคราม และมันก็ได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก โชคดีที่มันสามารถพึ่งพาความเร็วที่มันภาคภูมิใจหลบหนีมาได้ อย่างไรก็ตามในขณะที่มันกำลังหลบหนี มันกลับได้พบกับนักสู้ระดับขุนศึก ถ้ามันไม่ได้รับบาดเจ็บ มันก็จะสามารถกำจัดพวกเขาได้อย่างง่ายดาย !
แต่เป็นเพราะมันได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง
และทีมนักสู้ระดับขุนศึกเหล่านี้ ยังคงไล่ตามและไล่ล่ามันตลอดเวลา ไม่ว่ามันจะวิ่งอยู่ที่ไหน ทีมนั้นก็หามันเจอและไล่ล่ามันอยู่เสมอ
" มนุษย์ที่น่ารังเกียจ ! "
" อย่างน้อยก็สามารถตายด้วยน้ำมือของผู้อ่านจิตวิญญาณ ย่อมมีศักดิ์ศรีกว่ามนุษย์ที่น่ารังเกียจ "
หมาป่าจันทราสีเงินเป็นสัตว์อสูรที่ฉลาดมาก มันเป็นราชาระดับสูง และมันยังเป็นผู้บัญชาการของหมาป่า ที่สามารถต่อสู้กับสัตว์อสูรระดับหัวหน้าเผ่าได้อีกด้วย และในเรื่องสติปัญญาของสัตว์อสูรระดับหัวหน้าเผ่าส่วนใหญ่จะฉลาดเหมือนมนุษย์
ถ้ามันกำลังจะตายก็ต้องตายด้วยคนที่มีความแข็งแกร่ง
“ ตึง ! ”
ร่างกายที่ใหญ่โตของหมาป่าจันทราสีเงินที่ร่วงหล่นลงทำให้ผนังรอบๆสั่นสะเทือนแล้วพังทลายลง
หลังจากนั้นลู่ฟงก็ลงมาอย่างรวดเร็ว
" ฟู่ แทบไม่น่าเชื่อเลยว่าฉันจะสามารถฆ่าหมาป่าจันทราสีเงินได้ " ลู่ฟงยืนอยู่ข้างศพของหมาป่าจันทราสีเงิน และค่อยๆผ่อนลมหายใจยาวๆ หลังจากนั้นมีดบินทั้งสี่เล่ม ที่กำลังลอยอยู่รอบๆตัวลู่ฟง ก็กลับมายังต้นขาของเขา " อื่ม ? ฉันควรมีมีดบินอีกสัก 2 เล่ม " ลู่ฟงทำการค้นหารอบๆพื้นที่
เขาเห็นหลุมสองแห่งบนพื้นคอนกรีตอยู่ข้างหน้า พื้นคอนกรีตที่แตกนี้เกิดจากการสั่นสะเทือน และมีดบินชุดที่ 6 จำนวน 2 เล่ม อยู่ในหลุมสองแห่งนี้ !
หลังจากนั้น ลู่ฟงก็ยืนสูดหายใจเข้าลึกๆอีกครั้งเพื่อผ่อนคลายร่างกายจากสถานการณ์ที่ตึงเครียด
ความเร็วและพลังของหมาป่าจันทราสีเงินยอดเยี่ยมอย่างไม่น่าเชื่อ
" ในกรณีที่ทีมอื่นรู้ว่าฉันผ่าร่างนี้ก่อน หมาป่าจันทราสีเงินตัวหนึ่งนี้อาจจะมีค่ามากที่สุดในเมืองนี้ "
ลู่ฟง คิดว่าเขาไม่ควรทำอะไรอีก และเริ่มลงมือชำแหละด้วยมีดบินในมือของเขา มีดของเขาเป็นชุดที่ 5 ซึ่งสามารถต่อสู้กับผู้บัญชาการระดับกลางได้
ส่วนมีดบิน เป็นชุดที่ 6 และสามารถต่อสู้กับผู้บัญชาการระดับสูงได้ !
ลู่ฟงเฉือนหมาป่าจันทราสีเงินที่ได้รับบาดเจ็บที่ช่องท้องแยกออกด้วยมีดบินของเขา
“ หืม ? ”
ลู่ฟงจ้องเขม็ง ขนยาวได้รับการตัดออกอย่างเต็มกำลังของเขา แต่ก็ยังไม่สามารถแม้แต่จะตัดมันได้ถึงครึ่งหนึ่งของทั้งตัว มันเป็นเรื่องยากที่จะตัดสัตว์อสูรที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่เมื่อมีแผลขนาดใหญ่มันจะกลายเป็นเรื่องง่ายขึ้น แต่ก็ยังน่าเศร้าที่พลังของลู่ฟง ไม่เพียงพอที่จะชำแหละซากศพของผู้บัญชาการระดับสูง !
" บ้าเอ๊ย ดูเหมือนว่าแม้จะชำแหละสัตว์อสูรตัวนี้ มันก็ยังเป็นเรื่องยาก " ลู่ฟงหัวเราะจากนั้นเขาก็ใช้พลังแห่งจิตวิญญาณของเขาเพิ่มเข้าไปในมีดที่อยู่ในมือของเขา
พลังทางจิตวิญญาณของเขาแข็งแกร่งกว่าพลังแขนของเขา
" ฉัวะ ! " มีดลอยขึ้นและตัดขนสัตว์ตามรอยแยก " ฉึก " " ฉึก " เสียงดังขึ้นและรอยแผลก็ค่อยๆขยายออก
" มันก็ยังเหนื่อยอยู่ดี พอๆกับตอนที่ฉันใช้พลังกายเพื่อควบคุมมีดของฉันเลยทีเดียว " ลู่ฟงรู้สึกประหลาดใจ ด้วยการเอาชนะใจของเขา มีดบินของเขาค่อยๆ เฉือนด้านหลังของหมาป่าจันทราสีเงินอย่างระมัดระวัง ร่างกายของมันกระตุกเล็กน้อย
ลู่ฟงตกใจมากเลยทีเดียว " มันช่างบ้าเกินไปแล้ว "
" คราวนี้ฉันโชคร้ายมากจริงๆ " ลู่ฟงไม่ทำอะไรได้ เขากระวนกระวายใจ " ความเร็วขณะที่มันพุ่งเข้ามารวดเร็วพอๆกับความเร็วเสียง และมันก็มีพลังมาก แม้แต่การป้องกันของขนของมันก็ยังสูงอย่างน่าอัศจรรย์ ถ้ามันอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ ฉันอาจจะมีโอกาสได้รับชัยชนะเพียง 20 - 30 เปอร์เซ็นต์ ! " ถ้าลู่ฟงต่อสู้กับมันในสภาพที่มันแข็งแรง มีดบิดของเขาจะสามารถโจมตีได้เพียงแค่ ตา,หู,จมูกและส่วนที่อ่อนแอของมันบางส่วนเท่านั้น
อย่างไรก็ตามด้วยความคล่องตัวของหมาป่าดวงจันทร์สีเงินโอกาสที่ลู่ฟงจะได้ชัยชนะนั้นต่ำมาก
มีโอกาสร้อยละ 20 - 30 ของชัยชนะก็ถือว่าเขานั้นแข็งแกร่งมากพอแล้ว
“ ฮ่า ! ”
“ ฮึบ ! ”
ลู่ฟงรีบชำแหละอย่างรวดเร็ว ก่อนอื่นเขาเอาขนที่ดูลึกลับและมีราคาแพงแยกออกมาก่อน แล้วตัดหัวที่แข็งแกร่งของหมาป่าจันทราสีเงิน จากนั้นก็กรงเล็บ กรงเล็บเหล่านี้ถูกนำมาใช้เป็นวัสดุในการทำโลหะผสม เคเว่ยเกรดสูงดังนั้นจึงมีราคาแพงเช่นกัน นอกจากนี้ยังมีกะโหลกศีรษะและเขี้ยวที่แข็งที่สุดของหมาป่าสีเงินและดวงตาทั้งสองข้างที่พิเศษของหมาป่าจันทราสีเงิน
ถ้ามันมีค่า ลู่ฟงจะชำแหละมันและใส่ลงไปในกระเป๋าของเขา
สิ่งประดิษฐ์พิเศษจำนวนมากที่มนุษย์สร้างขึ้นมีพื้นฐานผลิตมาจากวัตถุดิบของสัตว์อสูรต่างๆ
" เรียบร้อย "
ลู่ฟงหายใจเข้าลึกๆ เหลือเพียงซากศพของหมาป่าจันทราสีเงิน ลู่ฟงเก็บมีดบินไว้ที่ต้นขาและถอนหายใจ เขาใช้พลังจิตวิญญาณมากมายในการต่อสู้กับหมาป่าจันทราสีเงินดวงนี้ และเขาได้ใช้พลังจิตวิญญาณอีกนับสิบเท่าในการชำแหละศพ !
" ไม่ว่ามันจะใหญ่แต่ไหน "
" คราวนี้ฉันจะหาเงินได้ไม่น้อยเลยทีเดียว " ลู่ฟงยิ้มออกมา ทีมค้อนเพลิงจะแบ่งเงินตามผลงานของสมาชิกแต่ละคนในสนามรบ แม้ว่าคุณจะแข็งแรงถ้าคุณไม่ได้ช่วยในการล่าสัตว์อสูรนักสู้ตัวจริงจะไม่ให้เงินกับคุณ
และลู่ฟง ได้ฆ่าหมาป่าจันทราสีเงินด้วยตัวคนเดียว
ดังนั้น ลู่ฟงจะได้รับเงินเป็นจำนวนมาก
" ถ้ามีคนเห็นว่าฉันอยู่ข้างๆศพของหมาป่าจันทราสีเงินนี้ บางทีฉันอาจมีปัญหาตามมาก็ได้ " ลู่ฟงหัวเราะ
" แม้ขุนพลขั้นสูงอาจจะไม่สามารถทำร้ายหมาป่าจันทราสีเงินได้ หรือพวกเขาอาจจะเป็นนักสู้ระดับสูง
และอาจมีตัวส่งสัญญาณที่ติดเอาไว้บริเวณขนสัตว์ แต่ฉันได้กำจัดมันไปแล้ว " ลู่ฟงไม่ต้องการที่จะเป็นศัตรูกับนักสู้ที่มีความสามารถที่สร้างบาดแผลให้กับหมาป่าจันทราสีเงินได้
ดังนั้นวิ่ง !
ลู่ฟงรีบวิ่งออกไป และเหลือเพียงซากศพเอาไว้ ภายใต้ค่ำคืนที่มืดมิด ทีมเขี้ยวเสือ ก้าวเข้ามาในบริเวณของสัตว์อสูรในเมืองอย่างระมัดระวัง
" บ้าเอ้ย ไอ้เจ้าฮันเตอร์ มันพยายามวิ่งหนีไปรอบๆเมืองนี้ และเมืองนี้ก็มีสัตว์อสูรระดับผู้บังคับบัญชาอยู่เป็นจำนวนมากอีกด้วย สัตว์อสูรเหล่านั้นกำลังโกรธมาก ยังไงก็ตามเราสามารถก้าวไปข้างหน้าได้อย่างช้า ๆเท่านั้น " ชายหัวล้านสาปแช่งเหยื่อของพวกเขา ที่กำลังเดินเคียงข้างจางเอ่อหลู่ " หลังจากที่เราฆ่าฮันเตอร์ ตัวนี้แล้ว ฉันจะย่างเนื้อของมันกิน ถ้าฉันไม่ได้กินมัน ฉันจะไม่สามารถลดความโมโหลงได้ "
จางเอ่อหลู่ยิ้มและหัวเราะอยู่ด้านข้าง " ไม่ต้องกังวลสัญญาณติดตามของเรายังอยู่บนตัวฮันเตอร์
ไม่ว่ามันจะวิ่งไปที่ไหนก็ตามยังไงเราก็หามันเจอ "
" ฮันเตอร์ ไปถึงตรงไหนแล้ว ? " กัปตันทีมเขี้ยวเสือ ถามด้วยเสียงเบาๆ
“ กัปตัน ฮันเตอร์ อยู่ห่างจากเราประมาณ 13 ไมล์ แต่มันไม่ได้เคลื่อนไหวอีกต่อไป มันอาจจะหยุดพักอยู่ที่นั่น " ตงฉี่หัวเราะ ตงฉี่เป็นผู้ใช้อาวุธปืน เขากำลังอ่านพิกัดบนเครื่องติดตามของเขา
ในเวลานี้สมาชิกของทีมเขี้ยวเสือต่างโห่ร้อง
" มันไม่ได้เคลื่อนไหวเหรอ ? "
“ มันหยุดพัก ? ฮ่าฮ่า ”
พวกเขากลัวว่าฮันเตอร์ ' หมาป่าจันทราสีเงิน ' จะหนีไป จางเอ่อหลู่ก็หัวเราะออกมา " ดูเหมือนว่าหมาป่าจันทราสีเงินจะคิดว่ามันหลบซ่อนตัวอยู่ในที่ปลอดภัยและพร้อมที่จะฟื้นตัว มันโง่เกินไปที่มันไม่รู้จักพลังของเรา "
" ไป ! เราไม่ควรพลาดโอกาสนี้ มันอยู่ห่างจากที่นี่เพียงแค่ 13 ไมล์เท่านั้น ดังนั้นเราต้องรีบเดินทางไปอย่างรวดเร็ว " ดวงตาของกัปตันทีมเขี้ยวเสือกระพริบขณะที่เขาพูดเบาๆว่า " ทุกคนเร็วเข้า บางทีเราอาจจะสามารถฆ่าฮันเตอร์ได้ในครั้งนี้ก็ได้ "
ทีมเขี้ยวเสือเริ่มก้าวไปข้างหน้าด้วยความเร็วที่มากขึ้น
แม้ว่าจะมีสัตว์อสูรอยู่รอบๆเมือง นักสู้จะสามารถเคลื่อนที่ไปได้ราว 13 ไมล์ภายในเวลาประมาณครึ่งชั่วโมงหากพวกเขารีบเร่ง
ประมาณสี่สิบนาทีต่อมา
" ข้างหน้าเป็นจุดพักของหมาป่าจันทราสีเงิน ทุกคนต้องระวังตัวเอาไว้ด้วย " กัปตันทีมเขี้ยวเสือโบกมือเล็กน้อย และสมาชิกหกคนของทีมเขี้ยวเสือ แบ่งออกเป็นสองกลุ่มต่างย้ายไปตามเป้าหมายจากทิศทางที่ต่างกัน พวกเขาค่อยๆล้อมรอบจุดที่เครื่องติดตามปรากฏขึ้น ไม่มีใครกล้าส่งเสียงสักคำ
หมาป่าจันทราสีเงินมีความสำคัญมาก
หนึ่งก้าว สองก้าว สามก้าว ......
ทุกคนได้เคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง
" ไปได้ ! " กัปตันทีม โบกมือให้สัญญาณ และทีมอื่นๆที่ได้รับสัญญาณต่างก็กระโดดเข้าไปพร้อมๆกัน
หวือ ! หวือ ! หวือ !
ทั้งสองทีมกระโดดเข้าไปในซอยจากสองทิศทาง หนึ่งในด้านหน้าและด้านหลัง ห่างจากจุดนี้ประมาณ 100 เมตร สมาชิกทั้งหกคนมองไปยังจุดที่ควรจะเป็นหมาป่าจันทราสีเงิน แต่พวกเขาไม่ได้เห็นเป้าหมายของพวกเขาเท่านั้น แต่กลับมีกลิ่นเลือดเล็กน้อยอยู่ในอากาศแทน
" หือ ? " กัปตันทีมเขี้ยวเสือหน้าเปลี่ยนไปในทันที
" แย่แล้ว ! "
สมาชิกในทีมเขี้ยวเสือ เกือบทั้งหมดรีบวิ่งไปที่กองเศษเนื้อ ถัดจากกองเศษเนื้อมีขนเงินไม่กี่เส้นเท่านั้น !
" บ้าเอ้ย " จางเอ่อหลู่ตะโกนด่าทอ ขณะที่เขากำผมของตัวเองเอาไว้ " ใครบางคนขโมยมันไปจากเรา ! "
ลู่ฟงรู้ว่าทีมนักสู้ได้ทิ้งสัญญาณการติดตามเอาไว้บนสัตว์อสูรที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสนี้ เนื่องจากหมาป่าจันทราสีเงินได้รับบาดเจ็บหนักมีโอกาสสูงมากที่จะมีสัญญาณการติดตามอยู่กับมัน เขาจึงรีบสแกนมันด้วยพลังแห่งจิตวิญญาณของเขาและพบบางสิ่งบางอย่างบนขนของมันและตัดมันออกทันที
" ไอ้เวรเอ้ย ! " กัปตันทีมเขี้ยวเสือกัดฟันเอาไว้ด้วยใบหน้าที่น่ากลัว
" เราเสียเวลามาตลอด สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไรเลย ! " ใบหน้าของชายวัยกลางคนคนหนึ่งจมดิ่งลงไปด้วยความเสียใจ
" ไปค้นหาตัวมัน " แววตาที่เยือกเย็นในสายตาของกัปตันทีมเขี้ยวเสือ เขาสั่งการทันที " ฆ่ามัน ใครมันบังอาจมาขโมยอาหารจากเสือ พวกมันกำลังต้องการความตายเมื่อมันขโมยของของเรา ! ทีมนักสู้คนนั้น ชำแหละร่างของหมาป่าจันทราสีเงิน และเขาอาจวิ่งกลับไปที่ฐานสนับสนุนแล้ว เพื่อความปลอดภัย !
พี่น้องทีมเขี้ยวเสือ พวกเรารีบกลับไปที่ฐานสนับสนุนให้เร็วที่สุด ! เราจะขโมยมันกลับมาจากพวกเขาเมื่อเราจับพวกเขาได้ "
" รับทราบ กัปตัน " สมาชิกทั้งห้าคนเชื่อฟังในทันที
" ไป ไป ไป " กัปตันทีมเขี้ยวเสือ โบกมือของเขาและสมาชิกคนอื่นๆของทีมเขี้ยวเสือต่างก็วิ่งไปราวกับคนบ้าคลั่งตามกัปตันไปยังฐานสนับสนุนทันที