spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

"เอาล่ะเรื่องนั้นเจ้าถาม เสี่ยวลี่เอาแล้วกัน พอดีข้ามีธุระที่ต้องรีบไปจัดการข้างนอกนิดหน่อย" ต้วนหลิงเทียนยิ้มบางๆ ถึงแม้ว่ายามนี้เขาจะแต่งหน้าจนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน แต่รอยยิ้มของเขาก็เป็นเอกลักษณ์นัก

ต้วนหลิงเทียนซ่อนเสี่ยวเฮยเอาไว้ในแขนเสื้อของเขา ก่อนที่จะเดินทางออกจากบ้านไป

หลังจากที่ออกจากบ้านแล้วต้วนหลิงเทียน ก็เดินไปถามทางไปสมาคมผู้หลอมโอสถประจำเมืองหลวง จากผู้คนที่อยู่แถวๆนั้น

เมืองหลวงชั้นในนั้น ถึงแม้จะไม่ได้ใหญ่ไปกว่าเมืองชั้นนอกสักเท่าไร แต่มันก็ยังใหญ่โตมากอยู่ดี ต้วนหลิงเทียนเองก็ต้องเดินเลี่ยวไปเลี้ยวมาตามถนนหนทางอยู่ไม่น้อย ...และในที่สุดหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม เขาก็เดินทางมาถึงสมาคมผู้หลอมโอสถเสียที

หากให้เทียบกับสมาคมผู้หลอมโอสถแห่งเมืองออโรร่าแล้ว อาคารสมาคมผู้หลอมโอสถของเมืองหลวงแห่งนี้ ดูมีรูปแบบเก่าแก่ทว่าแลดูสวยงามและแข็งแกร่งสะอาดสะอ้านใหญ่โตกว่ากันมาก

‘นี่น่าจะเป็นอาคารหลักของสมาคมผู้หลอมโอสถแห่งอาณาจักรนภาล่อง’ ต้วนหลิงเทียนคิดในใจ

ภายในพื้นที่รับรองของสมาคมผู้หลอมโอสถมีผู้คนเดินเข้าเดินออกมากมาย คนเหล่านี้ส่วนใหญ่มาเพื่อติดประกาศจ้างงาน นอกจากนี้ก็มีกลุ่มคนจำนวนเล็กน้อยที่ติดสัญลักษณ์ของสมาคมผู้หลอมโอสถอยู่บนทรวงอก นี่เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเองก็เป็นผู้หลอมโอสถเช่นกัน และส่วนใหญ่ก็จะเป็นเพียงผู้หลอมโอสถระดับ 9 เท่านั้น

‘ผู้หลอมโอสถระดับ 9 ที่ไม่ค่อยได้เห็นในเมืองวายุโปรย หรือแม้แต่กระทั่งเมืองออโรร่าเอง พอมาเมืองหลวงกลับเดินกันให้ว่อน’ ต้วนหลิงเทียนถอนหายใจเล็กน้อย และเขาก็เริ่มตราสัญลักษณ์ผู้หลอมโอสถระดับ 9 ของเขาออกมาติดที่อกเช่นกัน

ทันใดนั้นเองเหล่าผู้หลอมโอสถที่กำลังเดินไปเดินมาอยู่ ก็ล้วนหยุดชะงักแล้วจ้องมายังบริเวณหน้าอกของต้วนหลิงเทียนตาเขม็ง ... ผู้หลอมโอสถระดับ 9!

ผู้หลอมโอสถระดับ 9 นี่มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก แต่ที่เป็นเรื่องใหญ่นั่นคือ ชายหนุ่มคนนี้อายุประมาณ 18 ปีเท่านั้น!!

ผู้หลอมโอสถระดับ 9 ที่มีอายุเพียง 18 ปี? พวกเขาล้วนบังเกิดความตื่นตระหนก

ถึงแม้ว่าต้วนหลิงเทียนจะปลอมแปลงใบหน้าด้วยการแต่งหน้า แต่จะอย่างไรใบหน้านี้ก็ยังเป็นชายหนุ่มอยู่ และอายุของใบหน้านี้ก็มีอายุราวๆ 18 ปีเท่านั้น

ต้วนหลิงเทียนไม่แยแสสายตาของผู้ที่จ้องมองเขา เขาเลือกที่จะเดินเข้าไปในพื้นที่ด้านในของห้องรับรอง และมุ่งหน้าไปยังโต๊ะรับบริการ

ตอนนี้เองชายคนหนึ่งที่ยืนมองต้วนหลิงเทียอยู่ตรงประตูก็เริ่มเคลื่อนไหว

"ชายหนุ่มอายุ 18 ปี แต่เป็นผู้หลอมโอสถระดับ 9 เช่นนั้นหรือ? มันเป็นของจริงหรือของปลอมกันเล่า?"

"เจ้าหนู เจ้าเชื่อหรือไม่เล่า? หากสมาคมผู้หลอมโอสถประจำเมืองหลวงเราปรากฏผู้หลอมโอสถที่มีอายุ 18 ปีขึ้นมาจริงๆ ป่านนี้มันต้องเป็นข่าวอึกทึกครึกโครมไปนานแล้ว แต่อยู่ๆ ก็โผล่มาโดยที่พวกเราไม่ทราบข่าว พวกเจ้าคิดว่าเราโง่งมหรือไร"

"ชายคนนั้นกล่าวก็ถูก บางทีเขาอาจจะได้ตราสัญลักษณ์นั่นมาจากครอบครัวของเขา"

"ข้าเองก็คิดเช่นนั้น"

...

คนส่วนใหญ่ล้วนไม่เชื่อว่าต้วนหลิงเทียนนั้นเป็นผู้หลอมโอสถระดับ 9 จริงๆ

หากต้วนหลิงเทียนรู้ว่าตอนนี้ในหัวพวกมันคิดเรื่องอะไรกันอยู่เขาต้องหัวเราะออกมาดังลั่นเป็นแน่ พวกมันจะตื่นเต้นอะไรกับเรื่องแค่นี้กัน! จากความทรงจำของจักรพรรดิกลับชาติมาเกิด ผู้หลอมโอสถระดับ 9 ที่มีอายุ 18 ปีนั้นมีเกลื่อนและพบได้ทั่วไปในดินแดน ลับแล ...

ต้วนหลิงเทียนกำลังจะเดินเข้าไปยังโต๊ะรับบริการที่ว่างอยู่ แต่ทว่าในขณะที่เขากำลังจะเดินเข้าไป อยู่ๆ ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งแซงหน้าเขาและเดินเข้าไปใช้บริการที่โต๊ะนั้นตัดหน้าเขา

ใบหน้าของต้วนหลิงเทียนเริ่มดิ่งลง

อีกทั้งชายหนุ่มคนนั้นยังไม่ได้ไปติดประกาศจ้างงานหรือรับงานแต่อย่างไร มันเพียงไปยืนแล้วหันมามองหลิงเทียนด้วยสายตาดูแคลนพร้อมทั้งเผยรอยยิ้มเย้ยหยันออกมา

ชายหนุ่มตรงหน้าอายุประมาณ 20 ปีใบหน้าของมันเต็มไปด้วยความหยิ่งยโส

"เด็กน้อย สมาคมผู้หลอมโอสถเองก็มีกฎเกณฑ์ของสมาคมผู้หลอมโอสถ เจ้าควรรับรู้เอาไว้ซะ! ว่ามีเพียงผู้หลอมโอสถเท่านั้นที่สามารถติดตราแสดงตัวของผู้หลอมโอสถได้ หากมีผู้ใดกล้าติดเล่นเพื่อความพึงพอใจหรือคิดโอ้อวดแล้วล่ะก็ พวกเราจะถือว่าไม่เคารพสมาคมผู้หลอมโอสถเรา ซ้ำยังเจตนาดูหมิ่นพวกเราอีกด้วย !"

ชายหนุ่มยังคงมองไปที่ต้วนหลิงเทียนพร้อมทั้งแสยะยิ้มออกมา "ผู้อาวุโสในตระกูลเจ้าดูเหมือนจะกล้ายิ่งนัก ถึงขนาดปล่อยให้เด็กน้อยเช่นเจ้านำตราสัญลักษณ์ของผู้หลอมโอสถมาละเล่นได้เช่นนี้ ดูเหมือนว่ามันจะไม่เคารพสมาคมผู้หลอมโอสถเอาเสียเลยอ ... "

ตอนแรกต้วนหลิงเทียนก็สงสัยว่าผู้ชายคนนี้มาแซงแถวแล้วหยุดเขาไว้ทำไมทั้งๆที่มันก็ไม่ได้มีอะไรกับโต๊ะบริการ แต่เมื่อเขาได้ยินคำเรียกตัวเขาก็พลันเข้าใจได้ทันทีว่าทำไมชายหนุ่มตรงหน้าถึงเดินเข้ามาหาเรื่องเขา

เด็กน้อย?

ตาของหลิงเทียนเรืองวูบขึ้นมา ทั้งยังฉายชัดออกมาถึงความดูแคลน รอยยิ้มเย้ยหยันเองก็เริ่มปรากฏที่มุมปากของหลิงเทียน เขากล่าวสวนกลับไปว่า "แล้วเจ้าล่วงรู้ได้อย่างไรว่าตราสัญลักษณ์ผู้หลอมโอสถนี่ไม่ใช่ของข้า เหตุใดเจ้าจึงตื่นเต้นนักเล่าที่พบข้า หรือว่าเจ้าคิดว่า คนอายุเท่าข้าไม่อาจเป็นผู้หลอมโอสถระดับ 9 ได้? "

ตอนนี้หลายๆ คนในพื้นที่รับรองแน่นอนว่าย่อมสนใจเรื่องราวครั้งนี้ พวกเขาเริ่มทยอยกันมาชมดูเรื่องสนุกสนาน

"เฮ่ ชายหนุ่มคนนั้นไม่ใช่ เซี่ยวเหอ อัจฉริยะจากตระกูลเซี่ยวหรือไงกัน?"

"มิผิด เป็นเซี่ยวเหอจริงๆ เขาเป็นอัจริยะอย่างแท้จริงเพียงแค่อายุ 20 เท่านั้นก็กลายเป็นผู้หลอมโอสถระดับ 9 ได้แล้ว ทั้งเขายังถือได้ว่าเป็นผู้หลอมโอสถอัจฉริยะทีมีอายุน้อยที่สุดของอาณาจักรนภาล่องอีกด้วย!"

"ตระกูลเซี่ยวช่างโชคดีนัก ที่บังเกิดอัจฉริยะในศาสตร์การหลอมโอสถออกมาเช่นนี้ ด้วยความสามารถของเซี่ยวเหอที่เหนือล้ำเช่นนี้ เกรงว่า การเป็นผู้หลอมโอสถระดับ 7 จะไม่ใช่เรื่องยากอะไรสำหรับเขา!"

"เอ๋! เจ้าดูนั่นสิ ชายหนุ่มหน้าเขาก็เป็นผู้หลอมโอสถด้วยเช่นนั้นหรือ? สวรรค์ช่วย เขาดูเหมือนจะมีอายุแค่ 18 ปีเท่านั้น"

"เจ้าจะตกใจทำอะไร ไม่ได้ยินคำกล่าวของเซี่ยวเหอก่อนหน้านี้หรือไร ดูเหมือนชายหนุ่มคนนี้จะนำตราสัญลักษณ์ของผู้หลอมโอสถมาจากคนในตระกูล และจงใจติดมันมาเพื่อโอ้อวดผู้คน"

"เช่นนั้นหรอกรึ! เพ้ย! ไอ้หนูนี่มันช่างเล่นพิเรนทร์และใจกล้าเสียจริงๆ"

...

ฝูงชนโดยรอบเริ่มสนทนากันอย่างสนุกสนาน

ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่เชื่อว่าต้วนหลิงเทียนเป็นผู้หลอมโอสถระดับ 9 จริงๆ นี่เพราะอายุเขายังน้อยเกินไป นอกจากนี้ในประวัติศาสตร์ของอาณาจักรนภาล่องเอง ก็ไม่เคยบังเกิดผู้หลอมโอสถระดับ 9 ที่มีอายุ 18 ปีมาก่อน ...

ต้วนหลิงเทียนขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย

เซี่ยวเหอ?

อายุ 20 ปี เป็นผู้หลอมโอสถระดับ 9?

สำหรับอาณาจักรนภาล่อง ความสามารถระดับนี้กล่าวได้ว่าตัวมันก็เป็นอัจฉริยะคนหนึ่ง แต่จะอย่างไร ตัวมันก็ไม่ควรจะยโสโอหังถึงเพียงนี้

"ข้าน่ะหรือตื่นเต้นที่ได้พบเจ้า? เหอะ!! ไอหนู เมื่อปีที่แล้วตอนที่ข้าอายุ 20 ปี ข้าได้มาทดสอบและผ่านการทดสอบจนเป็นผู้หลอมโอสถระดับ 9 ที่สมาคมผู้หลอมโอสถแห่งนี้ ทั้งข้ายังได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้หลอมโอสถที่มีอายุน้อยและมีพรสวรรค์สูงที่สุดของอาณาจักรนภาล่อง และนี่เป็นเรื่องราวที่ทางสมาคมผู้หลอมโอสถแห่งเมืองหลวง และถือได้ว่าเป็นสมาคมผู้หลอมโอสถสาขาหลักแห่งอาณาจักรนภาล่องเป็นผู้กล่าวบอกข้าด้วยตัวเอง หากเจ้าเป็นผู้หลอมโอสถระดับ 9 จริงๆ เหตุใดข้าจึงไมได้ยินชื่อเสียงเจ้ามาก่อน ? แน่นอนว่ามันย่อมเป็นเรื่องโกหก!"

....

ต้วนหลิงเทียนเหลือบมองมันด้วยสายตาดูแคลน "บางครั้งการที่เจ้ามั่นใจในตัวเองก็เป็นสิ่งที่ดี แต่เจ้าก็ไม่ควรที่จะผยองและมั่นใจในตัวเองให้มันมากเกินไปนัก รวมทั้งอย่าได้หยิ่งยโสจนเกินไป ในโลกนี้อาจจะมีบางคนที่ไม่ได้ต้องการชื่อเสียงดั่งเช่นเจ้า แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาเหล่านั้น มีพรสวรรค์ต่ำหรือด้อยกว่าเจ้า ดังนั้นข้าที่เจ้าเรียกว่าเป็นเด็กน้อย จะขอกล่าววาจาสั่งสอนอะไรเจ้าสักอย่าง! เจ้าควรลดความโอหังและรู้จักประมานตนอ่อนน้อมถ่อมตนให้มากเข้าไว้" ต้วนหลิงเทียนกลjาวจบก็ส่ายหัวออกมาช้าๆ แล้วเขาก็กล่าวต่อไปอีกว่า "และหากเจ้าไม่มีอะไรอีก ก็กรุณาหลบออกไปให้พ้นทางข้า เพราะเวลาของข้านั้นมีค่านัก"

สิ่งที่ต้วนหลิงเทียนกล่าวออกมานั้นแน่นอนว่าผู้คนทั่วทั้งห้องรับรองได้ยินกันหมด ยามนี้พวกมันจึงแสดงสีหน้าตกตะลึงออกมา ... เด็กน้อยคนนี้กำลังสอนสั่งบทเรียนให้แก่อัจฉริยะอย่างเซี่ยวเหอ?

"เด็กน้อย ดูเหมือนเจ้าจะอหังการมากไปแล้ว!" ใบหน้าของเซี่ยวเหอเริ่มคล้ำลง น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้น

"เซี่ยวเหอ เกิดอันใดขึ้นกัน?" ตอนนี้เอง พลันมีชายวัยกลางคนผู้หนึ่งหน้าตาค่อนข้างสุภาพเดินออกมาจากห้องด้านในของสมาคมผู้หลอมโอสถ และเดินมาทางที่ฝูงชนรวมตัวกัน

"ขอทำความเคารพท่านรองหัวหน้าสมาคม" ทันใดนั้นฝูงชนโดยรอบพลันประสานมือทำความเคารพชายวัยกลางคนนั้นทันที ทั้งยังเปิดทางให้เขาอีกด้วย

แม้กระทั่งเซี่ยวเหอเองก็ประสานมือทำความเคารพเช่นกัน

ชายวัยกลางคนนี้ มีตำแหน่งเป็นถึง รองหัวหน้าสมาคมผู้หลอมโอสถแห่งเมืองหลวง อี้เหวิน

"ท่านรองหัวหน้าสมาคมขอรับ! ท่านดูสิขอรับเด็กหนุ่มผู้นี้นำตราสัญลักษณ์ของสมาคมผู้หลอมโอสถมาติดหน้าอกแสดงให้เห็นอย่างเด่นหรา เพื่ออวดอ้างเรียกร้องความสนใจจากผู้คนอย่างโจ่งแจ้ง นี่นับว่าทำให้สมาคมผู้หลอมโอสถของเราเสื่อมเสียไม่น้อยเลยนะขอรับ ข้าจึงพยายามกล่าวตักเตือนเขา อีกทั้งข้าจะหาตัวผู้หลอมโอสถเจ้าของตราสัญลักษณ์นี้ด้วยขอรับ เพื่อนำเขามาลงโทษให้เป็นเยี่ยงอย่าง! " เซี่ยวเหอกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกไม่พอใจ และชี้ไปยังตราสัญลักษณ์แสดงตัวผู้หลอมโอสถบนอกเสื้อของต้วนหลิงเทียน

ต้วนหลิงเทียนประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นชายวัยกลางคนที่มาใหม่คนนี้ จากความทรงจำของจักรพรรดิกลับชาติมาเกิดเมื่อเขาสำรวจดูก็พบว่าชายวัยกลางคนที่มีอายุราวๆ 50 ปีนี้ เป็นผู้หลอมโอสถขั้นที่ 7 ... ก็สมกับที่เป็นถึงรองหัวหน้าสมาคมผู้หลอมโอสถประจำอาณาจักรนภาล่องแห่งนี้แล้วล่ะนะ!

"โอ้ เช่นนั้นหรือ?" หลังจากที่ได้ยินคำกล่าวของเซี่ยวเหอ อี้เหวินก็เบนสายตามายังหลิงเทียน พร้อมทั้งกล่าวถามออกมาทันที ด้วยน้ำเสียงไม่แยแส "เด็กน้อย เป็นผู้ใดที่มอบตราสัญลักษณ์ผู้หลอมโอสถระดับ 9 นี้ให้แก่เจ้า?"

ต้วนหลิงเทียนเริ่มหัวเราะออกมา "อะไรกัน เป็นถึงรองหัวหน้าสมาคมผู้หลอมโอสถแท้ๆ แต่กลับกล่าววาจาออกมาอย่างคนไม่รู้ความ ไม่คิดที่จะสืบหาความจริงอะไรสักนิดก็ตัดสินผู้คนแล้ว เช่นนี้ก็ได้หรือ?"

อี้เหวินพลันขมวดคิ้วทันที

"สามหาว" ใบหน้าของเซี่ยวเหอเริ่มหมองคล้ำ ลง มันตะโกนออกมาว่า "เด็กน้อย ต่อหน้าท่านรองหัวหน้าสมาคมผู้หลอมโอสถ เจ้ายังกล้ากล่าววาจาโกหกพกลม?"

อี้เหวินยกมือขึ้นเพื่อหยุดเซี่ยวเหอที่กำลังกล่าววาจาอยู่ ก่อนที่เขาจะจ้องไปยังต้วนหลิงเทียนด้วยความสนใจ "เด็กน้อย เช่นนั้นเจ้าจะกล่าวว่าตราสัญลักษณ์แสดงตำแหน่งผู้หลอมโอสถระดับ 9 ที่ติดอยู่ที่อกเสื้อนั้น เป็นของเจ้าจริงๆเช่นนั้นหรือ?"

"แล้วมันจะแปลกอะไรนักหนา?" ต้วนหลิงเทียนยักไหล่ออกมาอย่างไม่แยแส

"มันก็ไม่ได้แปลกอะไร แต่เจ้านั้นยังดูเยาว์วัยนักท่าทางอายุอานามคงไม่เกิน 18 ปี เจ้าแน่ใจเช่นนั้นหรือว่าตราสัญลักษณ์แสดงตำแหน่งผู้หลอมโอสถระดับ 9 นี้เป็นเจ้าที่ได้รับมาด้วยตัวเองหลังจากผ่านการทดสอบจากสมาคมผู้หลอมโอสถของเรา?" ดวงตาของอี้เหวินนั้นเรืองวูบขึ้นมายามจับจ้องมายังต้วนหลิงเทียน ดูเหมือนเขาจะจับจ้องเพื่อรอดูสีหน้าของหลิงเทียน

อย่างไรก็ตามเขาก็ต้องผิดหวัง เพราะสีหน้าของหลิงเทียนยังคงเฉยชาไม่แยแสอะไรแม้แต่น้อย

"เด็กน้อยถ้าเจ้าไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่า เจ้าเป็นเจ้าของตราสัญลักษณ์ผู้หลอมโอสถระดับ 9 นี้ ขออภัยที่ทางสมาคมผู้หลอมโอสถคงต้องเก็บตรานี้กลับมา" อี้เหวินกล่าวเสริมออกมา

แน่นอนว่าอี้เหวินเองก็ย่อมไม่เชื่อว่า ชายหนุ่มตรงหน้าจะเป็นเจ้าของตราสัญลักษณ์ผู้หลอมโอสถระดับ 9 นี้จริงๆ แต่ตราสัญลักษณ์ที่ชายหนุ่มคนนั้นติดที่อกนั่น แน่นอนว่าย่อมเป็นของอาณาจักรนภาล่องแห่งนี้ เพราะมีสัญลักษณ์พิเศษของสมาคมผู้หลอมโอสถประจำอาณาจักรนภาล่องติดอยู่

แต่ถ้าเกิดอาณาจักรนภาล่องแห่งนี้บังเกิดผู้หลอมโอสถที่มีอายุเพียง 18 ปีขึ้นมาจริงๆแล้วล่ะก็ ไม่ว่าจะเป็นเมืองเล็กแคไหนก็ตามสมาคมผู้หลอมโอสถประจำเมืองเล็กนั้น ก็ต้องทดสอบ และทำการรายงานเรื่องที่น่าตื่นตระหนกเช่นนี้ให้กับทางสมาคมผู้หลอมโอสถสาขาหลักแห่งนี้โดยทันที เรื่องที่เขาสงสัยอยู่ก็คือมันไม่ได้มีสมาคมผู้หลอมโอสถไหนรายงานมาเลย แล้วเด็กนี่ไปเอาตรามาจากไหนกัน?

แต่อี้เหวินนั้นจะไปคาดคิดได้อย่างไรเล่า ว่าอันที่จริงต้วนหลิงเทียนนั้นทดสอบเป็นผู้หลอมโอสถระดับ 9 ตั้งแต่ตอนที่เขาอายุ 16 ปีเท่านั้น และหลังจากที่เขาได้ทดสอบและยืนยันสถานะผู้หลอมโอสถระดับ 9 ที่สมาคมผู้หลอมโอสถประจำเมืองออโรร่า ซื่อโหม่วที่ดำรงตำแหน่งหัวหน้าสมาคมนั้น ใจร้อนอยากจะรายงานเรื่องสั่นสะท้านโลกนี้ใจจะขาด

แต่หลังจากที่เขาได้ยินเรื่องราวที่หลิงเทียนแต่งออกมาหลอกเขา ซื่อโหม่วพลันหวาดกลัวอย่างมากและคิดว่ามันเป็นเรื่องจริง เขาคิดว่าอาจารย์ลึกลับที่น่าพรั่นพรึงของต้วนหลิงเทียนนั้นไม่ต้องการให้มีผู้ใดมารบกวนเส้นทางฝึกฝนของต้วนหลิงเทียน เขาจึงช่วยปกปิดและไม่รายงานเรื่องนี้ออกมา

แน่นอนว่าด้วยเหตุนี้ทำให้ไม่มีผู้ใดแม้แต่คนเดียวของสมาคมผู้หลอมโอสถรับรู้ข่าวสะท้านแดนดินนี้ และไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่รับรู้การดำรงอยู่ของต้วนหลิงเทียน หาไม่แล้วผู้ที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้หลอมโอสถอัจฉริยะที่มีอายุน้อยที่สุดในอาณาจักรนภาล่องแห่งนี้ คงไม่มีวันเป็นเซี่ยวเหอ แต่ต้องเป็น ต้วนหลิงเทียน!

ถึงแม้วาผู้หลอมโอสถระดับ 9 ที่มีอายุเพียง 20 ปีจะเป็นเรื่องที่หาได้ยากอย่างยิ่งในอาณาจักรนภาล่อง แต่ก็ไม่ใช่ว่ามันจะหาได้ยากเย็นอะไรนักสำหรับที่อื่น

แต่ผู้หลอมโอสถระดับ 9 ที่มีอายุเพียง 16 ปีนั้นอย่าได้กล่าวถึงอาณาจักรนภาล่องแห่งนี้เลย แม้แต่อาณาจักรพนาครามเองก็ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์