spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ทั้งสามคนนี้เป็นนักรบที่ได้รับการฝึกฝนมาพวกเขาเต็มใจที่จะตายเพื่อภารกิจของพวกเขาคฤหาสน์มังกรทะยาน. พวกเขาไม่กลัวที่จะตาย -ไม่ใช่เพราะอากาศเย็นแต่มีรอยยิ้มของเจี้ยงเฉินที่ทำให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัวและสั่นระรัว

"เจิ้ยงเฉิน เจ้าจะถามทำไมถ้าเจ้ารู้ทุกอย่างแล้ว? จัดการกับเราอย่างตรงไปตรงมา ! "

"ฆ่าเราซะ!"

"เจ้าต้องการที่จะตาย? มันไม่ง่ายขนาดนั้น. บอกข้ามา มีอีกกี่คนที่ร่วมภารกิจนี้กับพวกเจ้าครั้งนี้และใครเป็นผู้นำ? " เจี้ยงเฉินไม่สงสัยเลยว่าทั้งหมดนี้มีอะไรเกี่ยวข้องกับขุนนางแห่งมังกรทะยาน.

ยกเว้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือขุนนางแห่งมังกรทะยานส่งคนมากี่คน.

"เจ้าจะไม่สามารถหนีไปไหนได้,คงไม่เสียหายอะไรหรอกที่จะบอกเจ้า? คนที่เป็นผู้นำภารกิจในการฆ่าเจ้าครั้งนี้คือผู้เชี่ยวชาญพลังลมปราณฉี. เจี้ยงเฉิน ถึงแม้ว่าเจ้าจะกำจัดเราได้ ความตายของเจ้าได้ถูกกำหนดไว้แล้ว! "

"ผู้เชี่ยวชาญพลังลมปราณฉี ?" เจี้ยงเฉินไม่ได้คิดว่าเขาจะมีความสำคัญต่อขุนนางแห่งมังกรทะยานมากขนาดนี้ ถึงกับต้องส่งผู้เชี่ยวชาญมาเอง!

แต่ยิ่งขุนนางแห่งมังกรทะยานแค้นมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีเพิ่มความภาคภูมิใจให้เจี้ยงเฉินมากขึ้น

"ถึงแม้เขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญฉี แล้วยังไง ?"

ถึงแม้ผู้เชี่ยวชาญพลังฉีจะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเจี้ยงเฉินเป็นคนที่ปราศจากความได้เปรียบ. ทักษะ"นัยน์ตาของพระเจ้า" และอีกสองความสามารถที่เขามี ทำให้เขามีข้อได้เปรียบหลายประการที่ผู้เชี่ยวชาญพลังฉีไม่มี.

ไม่พูดถึงการเตรียมการอันมากมายที่เขาเคยทำไว้ก่อนหน้าที่ ตอนที่เขายังไม่ได้รับภารกิจ.

เมื่อการเตรียมการและข้อได้เปรียบส่วนตัวเหล่านี้ถูกรวมไว้ด้วยกัน เจี้ยงเฉินมั่นใจว่าเขาสามารถต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญพลังลมปราณฉีได้. ถ้าเขาปรับใช้ทักษะต่าง ๆ ให้ดี มันก็เป็นไปได้ที่เขาจะสามารถฆ่าผู้เชี่ยวชาญพลังลมปราณฉีได้.!

หลังจากที่คาดคั้นข้อมูล เจี้ยงเฉินไม่ได้ปล่อยให้ทั้งสามคนมีชีวิตรอด. หลังจากที่ได้สังหารทีละคน เขาเลือกนักรบที่ตายไปแล้วคนที่มีลักษณะท่าทางคล้ายคลึงเขามากที่สุด.

เจี้ยงเฉินเริ่มปลอมตัวจากจุดนี้. วิชาการอำพรางตัวของเขายอดเยี่ยมมาก.

ด้วยเวลาสั้น ๆ เจี้ยงเฉินทำให้ตัวเองเป็นเหมือนคนนี้มากที่สุดด้วยการขยับตัวเพียงนิดเดียว. จากนั้นเขาก็ได้ใส่ชุดเสื้อคลุมดำและหน้ากากของชายคนดังกล่าว.

หลังจากเสร็จสิ้นการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ ความคิดก็ผุดขึ้นในใจของเจี้ยงเฉิน. เขากำจัดสี่ศพและทำความสะอาดพื้นที่และเดินทางต่อ.

"นี่ไม่ใช่แค่การซุ่มโจมตีเท่านั้น, แต่ข้าไม่รู้ว่าผู้เชี่ยวชาญพลังฉีจะคอยข้าอยู่ข้างหน้าหรือไม่..... ถ้าข้าจะต้องต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญฉีจริง ๆ ข้าต้องจับตัวเขาโดยที่เขาไม่รู้ตัว"

อย่างไรก็ตาม ถ้าเป็นเจตนารมณ์ที่มุ่งมั่นของเขากับการวางแผนที่ล้มเหลวของคนอื่น และเขาก็สามารถที่จะจับคนอื่นอย่างน่าประหลาดใจแล้ว เขาจะมีหลักประกันความสำเร็จถึงหกถึงเจ็ดในสิบส่วนของการทำงานนี้.

หลังจากทั้งหมด เทคนิควิชา "มีดบินทะลวงจันทรา" พร้อมด้วยกับมีดบินขนนกคริสตัลเก้าชั้นที่ไม่สามารถคาดการณ์ได้ การปามีดบินเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในการจัดการกับคู่ต่อสู้ให้เกิดความประหลาดใจและได้รับชัยชนะโดยไม่คาดคิด.

หลังจากเดินประมาณ 40 – 70 ลี้ เขาก็เข้าใกล้เมืองหลวงมากขึ้น.

ถนนหลักอย่างเป็นทางการจะเริ่มต้นหลังจากที่ผ่านภูเขาลูกนี้ และถ้าคนอื่นจะลงมือจัดการเขา พวกเขาจะต้องคิดให้รอบคอบก่อนที่จะเขาจะเดินทางไปถึงถนนหลัก.

ดังนั้นอุปสรรคสุดท้ายนี้จะต้องปรากฏให้เห็นก่อนที่เขาจะผ่านสันเขาแห่งนี้.

อันที่จริงแล้วขณะที่เขาเข้าใกล้สันเขา 3 ลี้ เขาได้ใช้ทักษะ "หัวใจดั่งศิลา" ตรวจสอบเบาะแสความรู้สึกของฝ่ายตรงข้าม.

ความกดดันแบบนี้ถูกปกปิดได้ค่อนข้างดี เกือบจะถึงจุดที่ไม่สามารถตรวจสอบได้.

ถ้าเจี้ยงเฉินไม่เคยได้รับการฝึกฝนทักษะ "หัวใจดั่งศิลา" เขาก็คงจะไม่เคยค้นพบสิ่งนี้ได้ด้วยสัญชาตญาณเพียงอย่างเดียวของผู้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ด้วยพลังเต๋า. แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญพลังฉีก็ยากที่จะสังเกตเห็นได้ โดยไม่ต้องเอ่ยถึงว่าเขาอยู่ในระดับเจ็ดเส้นชีพจรของพลังลมปราณฉีเท่านั้น.

อย่างไรก็ตามความสามารถของทักษะ "หัวใจดั่งศิลา" ได้รับการฝึกฝนความเข้มแข็งของจิตใจทำให้เจี้ยงเฉินมีสัญชาตญาณที่พิเศษและมีพลังมากกว่าผู้เชี่ยวชาญพลังฉีจำนวนมาก.

"ลืมไปได้เลย ถ้าเป็นการเผชิญกัน ข้าจะเปิดเผยตัวตนออกมาในขณะที่คนอื่นกำลังซ่อนอยู่. ไม่มีโอกาสชนะ. ข้าสามารถเสี่ยงและมาพนันกันได้เลย. ข้าหวังเพียงอย่างเดียวว่าอีกฝ่ายหนึ่งจะส่งผู้เชี่ยวชาญพลังฉีมาเพียงคนเดียวเท่านั้น. ถ้าเขาส่งผู้เชี่ยวชาญพลังฉีมาสองคน ข้าก็ทำได้เพียงหาทางหนีไปยังหุบเขาลึก "

เจี้ยงเฉินได้วางแผน และเดินไปข้างหน้าอย่างไม่รีบเร่ง.

เมื่อถึง 1 ลี้จากสถานที่ซุ่มโจมตี มีคนร่างใหญ่กลุ่มหนึ่งพรวดออกมาพร้อมกับเสียงโหยหวนจากเงาทำให้เขาต้องหยุดชะงักกลางทาง.

"นักฆ่าชุดดำ, ลำดับที่ห้า ทำไมเจ้าอยู่คนเดียว?"

คนคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงคมดุจดั่งใบมีด. ดวงตาอันเฉียบขาดของเขาดูเหมือนจะเป็นคมมีดซึ่งสามารถเจาะโลหะและหินขณะที่กวาดตามองไปทั่วร่างกายของเจี้ยงเฉิน.

"นายท่าน ข้ามีข่าวคราวของเจี้ยงเฉิน"

"ข่าวอะไร?" ผู้นำคือคนสนิทของขุนนางแห่งมังกรทะยานและผู้ดูแลในการดำเนินการเพื่อฆ่าเจี้ยงเฉิน.

"เราค้นพบอะไรบางอย่างระหว่างทาง" เจี้ยงเฉินส่งย่ามที่เตรียมการไว้ก่อนหน้านี้ให้กับเขาอย่างนอบน้อม.

เห็นได้ชัดว่าผู้นำมีความรอบคอบมากขณะที่เขาเปิดย่ามออกด้วยการตวัดดาบยาว.

ขณะนี้ เจี้ยงเฉินก็ขยับตัวและมือของเขาสั่นสะเทือนซึ่งเป็นกระแสของพลังฉีที่ถูกห่อหุ้มห่อไว้มันได้กระโจนเข้าหาผู้นำโดยตรง.

ในเวลาเดียวกันมือซ้ายของเขาขยับด้วยพลังและเคลื่อนไหวต่อเนื่อง.

วุฟ วุฟ วุฟ !

มีดบินขนนกคริสตัลทองคำเปลี่ยนเป็นแสงสว่างอันเยือกเย็นห้าแสงเย็นและพุ่งไปยังคู่กรณีทั้งห้าคน.

ด้วยคุณสมบัติของมีดบินขนนกคริสตัลและความลึกลับของเทคนิค "มีดบินทะลวงจันทรา" การโจมตีที่ระยะใกล้เหมือนเป็นการเพิ่มปีกให้เสือซึ่งมันก็คือมีดบิน.

นอกเหนือจากคนที่อยู่ห่างออกไปเล็กน้อยและสัญชาตญาณเมื่อเขาเห็นแสงไฟเย็นอีกสี่คนก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เลย.

เมื่อพวกเขารู้สึกว่ามีความเย็นกระทบที่คอ มีดบินได้ทะลุคอหอยของพวกแล้ว.

คนที่หนีหายนะนี้ได้ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ทั้งหมด. มีดบินคริสตัลทองคำได้ทะลุเข้าที่ไหล่ซ้ายของเขา.

แน่นอนโอกาสนี้เจี้ยงเฉินจู่โจมได้เพียงห้าคนเท่านั้น.

เป้าหมายหลักของเขายังคงถูกปิดอยู่ในร่างของผู้นำ. ย่ามใบที่สองเริ่มสั่นสะเทือนและเปิดออกขึ้นมาเอง เขาใช้พลังลมปราณฉีที่ในการขยับควันภายเพื่อให้มันแพร่กระจายออกมาอย่างรวดเร็ว.

หัวหน้าหลงซานเคยเห็นเหตุการณ์ใหญ่มากมายมาก่อน. เมื่อเขาเห็นควันที่ทะลุผ่านอากาศเข้ามาเขารู้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติกับควันนี้และเขาก็รีบปิดจมูก ความโกรธได้แวบผ่านสายตาของเขา. เขาถอยหลังออกไปรวดเร็วจนเขาห่างไปไกลถึงหนึ่งร้อยก้าว.

จากนั้นเขาก็มองไปที่ลูกสมุนทั้งห้าของเขา. สี่คนตายแล้วและหนึ่งคนได้รับบาดเจ็บ.

"เจ้า ... เจ้าคือเจี้ยงเฉิน !" หลงซานส่งเสียงคำราม ดวงตาของเขาเหมือนกับพวกสัตว์ร้ายที่หิวโหย.

"เจ้าคาดเดาได้ถูกต้อง" เจี้ยงเฉินจ้องมองที่หลงซาน. "ข้าเคยเห็นเจ้าในคฤหาสน์มังกรทะยาน"

"หึ?" แล้วยังไง. ตระกูลเจี้ยงของเจ้าทำตัวเป็นศัตรูกับขุนนางแห่งมังกรทะยาน. นั่นก็เหมือนกับการเผาผลาญตัวเอง. " หลงซานไม่ได้ปิดบังข้อมูลแม้แต่น้อย.

"เผาผลาญตัวเอง?" เจี้ยงเฉินหัวเราะอย่างเหยียดหยัน. "เจ้าคิดว่าเจ้าคนที่กำลังจะตายมีสิทธิ์ที่จะพูดเรื่องนี้กับข้าได้อีกหรือ?"

เจ้าหมายความว่ายังไง?" หลงซานจ้องมองอย่างตื่นตระหนก.

"เจ้าต้องคิดอย่างแน่นอนว่าเจ้าได้พ้นจากควันพิษเพียงเพราะเจ้าปิดจมูก"

เจี้ยงเฉินขยับริมฝีปากเล็กน้อยขณะที่เขากำลังจะเยาะเย้ยด้วยคำแนะนำบางอย่าง. "อย่างไรก็ตาม ยาพิษของข้าได้แพร่กระจายไปแล้ว. เจ้าปิดจมูก แต่เจ้าลืมที่จะปิดหูใช่หรือไม่ ?

แม้ว่าเจ้าจะสามารถปิดจมูกได้แต่เจ้าจะปิดได้ทุกรูขุมขนหรือ?

เว้นแต่ว่าเจ้าเตรียมพร้อมล่วงหน้า และเตรียมการป้องกันของพลังลมปราณฉีภายในร่างกายของเจ้า ปกป้องตัวเจ้าเองในขณะที่ยาพิษบุกเข้ามาและใช้พลังลมปราณฉีเพื่อทำให้มันออกมา "

เสียงของเจี้ยงเฉินมีความห่างไกล. ไม่ว่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญพลังลมปราณฉีหรือผู้ฝึกฝนธรรมดา ทุกคนที่ยอมให้เจี้ยงเฉินอยู่ภายในระยะสิบเมตรก็เท่ากับการวางชีวิตลงครึ่งชีวิตในมือของเจี้ยงเฉิน.

ตาของหลงซานหดตัวอย่างรวดเร็วขณะที่มันส่องแสงไฟที่โหดร้ายรุนแรงของสัตว์ป่า.

เจี้ยงเฉินไม่รีบเดินขึ้นไปหาเขา. แต่เขาอยู่ห่างจากหลงซานประมาณร้อยเมตรและเขากำลังเดินวนเป็นวงกลม.

จากลูกสมุนทั้งห้าของหลงซาน ตอนนี้ได้ตายไปแล้วสี่คนและอีกคนหนึ่งได้รับบาดเจ็บ. พิษที่ร้ายแรงได้แทรกซึมเข้าไปในร่างกายของหลงซาน. เจี้ยงเฉินจะไม่ผลีผลามโจมตีเขา.

เขาสามารถฆ่าเวลาให้ผ่านไปได้เรื่อย.

อย่างไรก็ตามหลงซานไม่ได้มีความอดทนในการเสียเวลา. ยิ่งเขาเสียเวลามากเท่าใดยาพิษก็จะซึมเข้าไปในร่างกายของเขา.

เขาพึ่งพายาแก้พิษต่าง ๆ จากตัวตนของเขาอย่างต่อเนื่อง แต่พวกมันก็ไร้ประโยชน์มันมีข้อบกพร่อง.

"ซางฉี เจ้าเป็นนักรบรัตติกาลที่ยอมสู้จนตายภายใต้การบังคับบัญชาของข้า หลงซาน หรือเปล่า? เจ้าสูญเสียความตั้งใจที่จะต่อสู้หลังจากที่ไหล่ของเจ้าได้รับบาดเจ็บ? " หลงซานรู้ว่าการเสียเวลาอย่างนี้ไม่ใช่เรื่องที่ต้องทำ.

ตอนนี้ความเชื่อมั่นเดียวของเขาคือสมุนที่ได้รับบาดเจ็บ. ไหล่ที่ได้รับบาดเจ็บไม่ใช่อาการบาดเจ็บร้ายแรง.

ซางฉีกำลังขยับเข้ามาไม่ไกลเกินไปและไม่ใกล้เกินไป.

เมื่อเขาได้ยินคำเตือนของหลงซานเขาก็โห่ร้อง "ท่านหัวหน้าซาน ข้าจะกลับไปส่งข่าวนี้และนำกำลังเสริมมาล้างแค้นให้ท่าน !"

เมื่อเขาพูดเสร็จแล้ว ซางฉีก็วิ่งหนีไปและกระโจนเข้าไปในพุ่มไม้ลึกเขาทำให้การจากไปเป็นไปอย่างใสสะอาด.

เจี้ยงเฉินหัวเราะเบา ๆ "ทำไมเจ้าไม่อยู่ต่อ"

มีดบินขนนกคริสตัล หนึ่งเล่มไปทางซ้ายและอีกเล่มไปทางขวาปิดทางหนีของซางฉี.

พัพฟฟ!

เทคนิคมีดบินทะลวงจันทราสามารถกระจายดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดวงดาวได้.

ถึงแม้ซางฉีจะอยู่ในระดับแปดเส้นชีพจรของพลังลมปราณฉี แต่ความประสงค์ของเขาถูกยึดไว้และเขาก็ติดปีกหนีจากความตกใจสุดขีดอย่างน่าเวทนา. เขาเป็นเป้าเดินได้ในสายตาของเจี้ยงเฉิน.

ทักษะ"นัยน์ตาของพระเจ้า" ของเจี้ยงเฉินมองไปรอบ ๆ เขาสามารถตัดสินได้อย่างถูกต้องเกี่ยวกับเส้นทางหลบหนีของซางฉีและการเคลื่อนไหวครั้งต่อไปของเขา.

ดังนั้นในตอนนี้จึงไม่มีโอกาสที่จะพลาดเครื่องหมายนี้อีก!

ใบหน้าของหลงซานซีดเผือดขณะที่เขาพึมพำคำสาปแช่ง "ไอ้คนขี้ขลาดตาขาว" คิดไม่ถึงเลยว่าหลงซานคนนี้จะยกคนขี้ขลาดให้เป็นนักรบรัตติกาล "

หลังจากผ่านไปครึ่งวัน ผู้ฝึกฝนพเนจรกลุ่มหนึ่งนั่งรถม้าผ่านมา เขาหยุดอยู่หน้าประตูคฤหาสน์มังกรทะยาน.

"เจ้าเป็นใครกล้ามาเถลไถลอยู่หน้าคฤหาสน์ของดยุคแห่งมังกรทะยาน?" ยามอารักษ์ขาคฤหาสน์ได้ปรากฏตัวขึ้นทันทีและพยายามที่จะขับไล่ผู้ฝึกฝนพเนจรเหล่านี้ให้ออกไป.

หนึ่งในผู้ฝึกฝนวัยกลางคนยิ้มอย่างขอโทษ "ท่านอย่าได้ถือโทษเราเลย. เราไม่ได้เข้ามาทำสิ่งที่ป่าเถื่อนในการเดินทางมาครั้งนี้. เรากำลังช่วยเพื่อนของเราส่งตัวใครบางคนที่นี้ ช่วยเติมเต็มจิตวิญญาณในการช่วยเหลือซึ่งกันและกันในโลกภายนอก "

"ส่งตัวใครบางคน? ส่งตัวใคร? " เสียงของยามอารักษ์ขาคฤหาสน์ค่อนข้างไม่เป็นมิตร.

"ชายผู้ที่มอบความไว้วางใจให้เราส่งตัวชายคนนี้บอกเราว่าชายชื่อคนนี้ชื่อหลงซาน. เขาบอกว่านี่เป็นผู้ฝึกฝนที่เก่งกาจในคฤหาสน์มังกรทะยาน และเขาถูกวางยาพิษในระหว่างการปฏิบัติภารกิจข้างนอก นี่เป็นเรื่องเร่งด่วนที่สุดที่เราพาเขากลับมา. เขากล่าวว่าให้ผู้เชี่ยวชาญด้านยาพิษในคฤหาสน์มาตรวจดูให้เร็วที่สุด. เราพยายามที่จะทำในสิ่งที่คนอื่นขอให้เราทำอย่างดีที่สุด "

"ท่านหัวหน้าซาน?" ยามอารักษ์ขาได้หยุดชะงักเมื่อเขาได้ยินชื่อที่น่าหวั่นเกรง. เขาอยู่ที่ไหน?”

"ในรถม้า โปรดดูเขาก่อนเถอะ และดูว่าเขาเป็นคนของคฤหาสน์นี้รึเปล่า. ถ้าไม่ใช่ เราก็เป็นคนโง่ที่โดนหลอก "

ยามอารักษ์ขาคฤหาสน์จ้องที่ม่านบนรถม้าและมองเข้าไปด้านใน. การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเห็นคนที่อยู่ข้างในขณะที่เขาตะโกนว่า "ทุกคนรออยู่ที่นี่. ข้าจะเข้าไปแจ้งข่าวข้างใน ! "

กลุ่มคนที่มีหน้ามีตามีอำนาจในคฤหาสน์มังกรทะยานพรวดกันออกมาอย่างรวดเร็ว. แม้ว่าหลงซานเป็นเพียงอันธพาลที่ได้รับการว่าจ้างให้กับขุนนางแห่งมังกรทะยาน แต่เขาก็เป็นหนึ่งในห้าคนที่แข็งแกร่งที่สุดในคฤหาสน์มังกรทะยาน.

แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงแค่ผู้นำของผู้พิทักษ์ แต่เขาก็มีงานที่ลึกลับซับซ้อนมากมายให้กับขุนนางแห่งมังกรทะยาน และขุนนางแห่งมังกรทะยานก็ไว้วางใจเขาอย่างมาก.

และตอนนี้หลงซานถูกวางยาพิษและถูกส่งกลับโดยผู้ฝึกฝนพเนจรบางคนที่ไม่รู้จักสถานะของเขา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะไม่ทำให้คนในคฤหาสน์มังกรทะยานตกใจและตาค้างได้อย่างไรกัน?

หลงซานเป็นผู้เชี่ยวชาญพลังลมปราณฉี ! จำนวนคนที่อาจเป็นอันตรายต่อเขาในอาณาจักรตะวันออกสามารถนับได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว !