spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

เราจะต้องทำตามแผนการทันที สิ่งเดียวที่เจี้ยงเฉินยืนกรานอย่างแข็งขันคือ เซี่ยวไป๋ซี่ต้องเป็นคนกลั่นยาด้วยตัวเองเท่านั้น

เพราะจนถึงตอนนี้เจี้ยงเฉินไม่เข้าใจเรื่องภายในของหอโอสถมากนัก เขาไว้ใจเซี่ยวไป๋ซี่คนเดียวเท่านั้น เนื่องจากเซี่ยวไป๋ซี่เป็นคนฉลาดคนหนึ่งมีศีลธรรมและความจงรักภักดี

ดังนั้นเมื่อมันมาถึงหัวใจสำคัญของการดำเนินการกลั่นยา เจี้ยงเฉินยินดีที่จะให้เขามีส่วนร่วมและไม่อยากให้คนอื่นมาเกี่ยวข้อง

เซี่ยวไป๋ซี่ปรารถนาอย่างจริงจังสำหรับการพัฒนาดังกล่าว

แม้ว่าเจี้ยงเฉินไม่ได้พูดอะไร เซี่ยวไป๋ซี่จะไม่มอบโอกาสที่ดีนี้ให้กับคนอื่น แม้ว่าเจี้ยงเฉินจะไม่ยอมให้เขาจัดการเรื่องสำคัญนี้ทั้งหมด

อย่างไรก็ตาม ถ้าเขา เซี่ยวไป๋ซี่มีส่วนเกี่ยวข้องก็หมายความว่าเขามีสิทธิที่จะออกความเห็นภายในหอโอสถ

นี่เป็นความช่วยเหลืออย่างมากสำหรับเซี่ยวไป๋ซี่ในการควบคุมอำนาจที่มากขึ้นในอนาคต

ตราบเท่าที่เขาและเจี้ยงเฉินร่วมมือกัน คนอื่น ๆ ภายในหอโอสถก็จะไม่มีใครกล้าโต้แย้งกับเขาในฐานะผู้สืบทอด

ในกรณีนี้ มันก็สมเหตุสมผลสำหรับผู้นำสูงสุดของหอโอสถที่ฝึกฝนเขาสำหรับการสืบทอดตำแหน่งผู้นำในอนาคต

อย่างไรก็ตามคนที่คัดค้านเซี่ยวไป๋ซี่จะเทียบเท่ากับการปิดกั้นขีดความสามารถของหอโอสถ

เซี่ยวไป๋ซี่รู้สึกขอบคุณอย่างยิ่ง เขารู้สึกว่าเขาได้ตัดสินใจอย่างชาญฉลาดเป็นพิเศษในวันนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริงที่ว่าเขาขายสมุนไพรไขกระดูกมังกรจรัสแสงให้กับเจี้ยงเฉินเทียบกับอัตราเดิมพันทั้งหมด สถานการณ์ปัจจุบันของเงินทุนอาจจะดูแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

และเขาจะต้องทำงานหนักภายในหอโอสถโดยยินยอมเชื่อฟังเจี้ยงเฉินโดยดี

และตอนนี้ ถ้าเขาประสบความสำเร็จในภารกิจนี้และจัดการคู่แข่งของพวกเขาสวนโอสถหลวงเพียงครั้งเดียว ความแข็งแรง พรสวรรค์ และความสามารถในการเป็นผู้นำของเขาก็จะเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

วิธีนี้ตำแหน่งของเขาภายในหอโอสถจะมีเสถียรภาพโดยไม่ต้องสงสัย และเขาจะได้รับการรับรองอย่างนับไม่ถ้วน

ท้ายที่สุด ทุกคนต้องการที่จะเห็นผู้นำสูงสุดคนที่สามารถทำรายได้และสร้างเกียรติยศให้กับหอโอสถ

การถอนรากถอนโคนสวนโอสถหลวงให้สิ้นซากนั้น น่าจะเป็นผลสัมฤทธิ์ที่น่าอัศจรรย์ที่ผู้นำสูงสุดซ่งเทียนซิงได้พยายาม แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ !

สามวันต่อมา กระบวนการผลิตโอสถชะตากรรมแห่งสวนสวรรค์ก็ประสบความสำเร็จ ในการ กลั่นไฟที่ลุกลามได้เผยให้เห็นถึงโอสถที่สมบูรณ์แบบแปดเม็ด สามเม็ดแรกมีประสิทธิภาพสูงสุด สี่เม็ดระดับกลาง และหนึ่งเม็ดระดับต่ำ

เมื่อเซี่ยวไป๋ซี่รู้สึกถึงพลังยาเข้มข้นของ "โอสถชะตากรรมแห่งสวนสวรรค์" ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นเมื่อมองเห็นภายนอกที่ไร้ที่ติซึ่งดูเหมือนว่ามันถูกสร้างขึ้นโดยธรรมชาติและมีกลิ่นที่เพียงพอที่จะทำให้โลหิตร้อนระอุและพลุ่งพล่านด้วยตัวมันเอง.

ในที่สุดเขาก็เชื่อว่าโอสถแห่งชะตากรรมสวรรค์อันนี้เป็นของจริง

เขาได้รับแรงกดดันมากเกินไปในช่วงไม่กี่วันนี้ ในขณะที่เวลาผ่านไปและโอสถชะตากรรมสวรรค์ยังคงล้มเหลวในการปรากฏตัว ความไม่เชื่อและเสียงสงสัยบางอย่างก็ดังขึ้นภายในหอโอสถ พวกเขาสงสัยว่าพวกเขากำลังถูกเจี้ยงเฉินหลอก

และตอนนี้โอสถแห่งชะตากรรมสวรรค์ที่น่าหลงใหลได้ตั้งอยู่ตรงหน้าของเซี่ยวไป๋ซี่ น้ำตาของเขาจะไม่ไหลออกมาด้วยความตื้นตันใจได้อย่างไร ?

คนกลั่นยารู้สึกว่าได้รับความสำเร็จมากที่สุดและมันเป็นผลงานชิ้นเอก ณ ขณะนี้ เมื่อไฟมอดลงก็ได้เผยให้เห็นรูปแบบที่สมบูรณ์ของเม็ดโอสถ

เซี่ยวไป๋ซี่ไม่มีข้อยกเว้น ความสำคัญที่มาพร้อมกับโอสถชะตากรรมแห่งสวรรค์นี้มีมากเกินและหนักเกินไป!

ในขณะนั้นราวกับว่าเซี่ยวไป๋ซี่ได้ปลดปล่อยภาระการกลั่นยาทั้งหมดบนบ่าของเขาให้ออกไป

หลังจากนั้นอีกสองวันก็มีการผลิตโอสถที่เติมเต็มและรวบรวมพลังลมปราณฉี เมื่อเซี่ยวไป๋ซี่ถามชื่อของโอสถตัวนี้ เจี้ยงเฉินได้ปกปิดชื่อเดิมและเรียกมันว่า "โอสถแห่งท้องทะเลลึก"

ในช่วงสองวันที่ผ่านมา เจี้ยงเฉินได้ทำการเปลี่ยนแปลงสูตรการรักษาด้วยโอสถระงับใจและตั้งชื่อว่า "ผงพิชิตมาร"

ผงพิชิตมารไม่จำเป็นต้องกลั่น เพียงต้องการส่วนผสมวิญญาณบางอย่างที่ถูกบดขยี้ และต้องผ่านขั้นตอนอีกสองสามครั้งก่อนที่จะกลายเป็นโอสถ

ลดขั้นตอนการกลั่นหมายถึงไม่มีการสูญเสียวัสดุและความสามารถในการหลีกเลี่ยงขั้นตอนการกลั่นที่มีราคาแพง

โดยความเป็นจริงแล้วนี้จะลดค่าใช้จ่ายไปหนึ่งในสิบของโอสถปกติ

แปดหรือเก้าในสิบของเม็ดโอสถหายไปในกระบวนการกลั่น จากส่วนผสมที่เพียงพอสำหรับโอสถร้อยเม็ด เพียงโอสถสิบหรือยี่สิบเม็ดจะสามารถประสบความสำเร็จในการกลั่นได้

คนกลั่นที่มีทักษะสูงสามารถปรุงแต่งโอสถยี่สิบหรือสามสิบเม็ด แต่ก็ไม่ได้รับประกันว่าจะเป็นเช่นนั้นเสมอไป

เซี่ยวไป๋ซี่แทบจะไม่ได้หลับได้นอนในช่วงหกวันที่ผ่านมา แต่เขายังเต็มไปด้วยพลังที่แข็งแกร่ง เขามีพละกำลังของมังกรและความดุร้ายของพยัคฆ์ มันทำให้บางคนสงสัยว่าเขาจะไม่บอกว่าเขาเหนื่อยแม้ว่าเขาจะต่อสู้ในสมรภูมิที่ดุเดือดอีกสองเดือนก็ตาม

อันที่จริงความชอบส่วนบุคคลของเซี่ยวไป๋ซี่ทำให้เขาหมกมุ่นอยู่กับธุรกิจนี้

ความตกใจที่เจี้ยงเฉินนำมาในช่วงหกวันที่ผ่านมาได้กลายเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมมาก แม้ว่าเขาได้รับหน้าที่ในการกลั่นโอสถแต่เจี้ยงเฉินเป็นผู้ควบคุมสูตรและกระบวนการผลิต

เซี่ยวไป๋ซี่ไม่มีข้อร้องเรียนเกี่ยวกับการตั้งค่านี้ นี่เป็นสิ่งที่ถูกเขียนไว้ในสัญญา มันจะเป็นเรื่องไม่สมจริงหากจะขอให้เจี้ยงเฉินบอกเขาถึงรายละเอียดทั้งหมดเกี่ยวกับสูตรลับและกระบวนการผลิตโอสถ

ความฝันและผลสำเร็จในเวลาหกวัน

จ้องมองขวดโอสถที่ซ้อนอยู่ข้างหน้าเขา เซี่ยวไป๋ซี่ยังคงรู้สึกเหมือนอยู่ในความฝัน ความรู้สึกของความสำเร็จและความพึงพอใจที่เขาได้รับในช่วงหกวันที่ผ่านมาจากการที่เขาอยู่ในวงการกลั่นยาเม็ดเป็นสิ่งที่เขายังไม่ได้สัมผัสในชีวิตของเขาจนถึงบัดนี้

และทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณหนุ่มน้อยที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขา

ณ เวลานี้ความรู้สึกของการมองภูเขาสูงเกิดขึ้นในความคิดของเซี่ยวไป๋ซี่ขณะที่เขามองไปที่เจี้ยงเฉิน

"ผู้ดูแลหอโอสถที่สาม ข้าได้ทำทุกอย่างที่ข้าควรทำ ส่วนที่เหลือจะขึ้นอยู่กับการดำเนินงานของหอโอสถ ข้าจะผิดหวังมากถ้าเราไม่สามารถที่จะเอาชนะสวนโอสถหลวงได้ "

เซี่ยวไป๋ซี่ตบหน้าอกตัวเอง “ขุนนางเจี้ยง ข้าไม่เคยพูดโอ้อวด อย่างไรก็ตามท่านเพียงแค่ดูการดำเนินงานของเราในครั้งนี้ ด้วยความช่วยเหลือของโอสถสวรรค์ดังกล่าวและพื้นฐานของเครือข่ายหอโอสถของข้าและช่องทางการจัดจำหน่ายถ้าเราไม่สามารถกำจัดสวนโอสถหลวงได้ แล้วเราจะไม่คู่ควรกับชื่อเสียงของเรา "

เจี้ยงเฉินรู้สึกพอใจกับคำประกาศของเซี่ยวไป๋ซี่และยิ้มอ่อน ๆ "กล่าวคือหอโอสถจะไม่พลาดการนำเสนอยาเม็ดที่จะเกิดขึ้นในตลาดสามวันนับจากนี้?"

"ฮ่า ฮ่า ๆ มันเป็นเรื่องที่เราจะไม่มีทางพลาด สวนโอสถหลวงทำให้ตัวเองเป็นจุดเด่นในสังคม มันจะไม่เป็นการทำให้ชื่อเสียงของเราหม่นหมองหรอกหรือ หากหอโอสถของเราไม่ได้มีการตอบสนองใด ๆ ในฐานะที่เป็นอันดับหนึ่งในอาณาจักรที่ได้รับการยอมรับในประสิทธิภาพของโอสถจิตวิญญาณ " เซี่ยวไป๋ซี่อยู่ในอารมณ์ที่ดีมาก

"อย่าลืมแจ้งให้ข้าไปชมการแสดงล่ะ ข้าไม่อยากพลาดการแสดงที่น่าสนใจเช่นนี้ "

"ขุนนางเจี้ยงเป็นแขกผู้มีเกียรติคนแรกที่เราจะเชื้อเชิญ" เซี่ยวไป๋ซี่ยิ้ม

"โอ้อย่าลืมส่งคำเชิญไปให้องค์หญิงโจวหยู่ด้วยเมื่อถึงเวลา มีส่วนหนึ่งของผงพิชิตมารที่สงวนไว้สำหรับองค์หญิงโจวหยู่. " เจี้ยงเฉินกำลังจะพูด

"โอ้ ? องค์หญิงโจวหยู่ก็มีส่วนด้วยหรือ? " เซี่ยวไป๋ซี่ทักทันทีด้วยรอยยิ้มกว้าง "เช่นนั้นเราต้องเตรียมของขวัญเพื่อขอบคุณองค์หญิงโจวหยู่"

เจี้ยงเฉินหัวเราะอย่างจริงใจและคิดว่าผู้หญิงคนนั้นอาจไม่ต้องการเงิน ... แต่ถ้าหอโอสถให้ของขวัญ พวกเขาอาจจะอับอายที่จะให้เงินต่ำกว่าหนึ่งหรือสองล้านเหรียญ

หลังจากใช้เวลาหกวันเต็มในหอโอสถ เมื่อเขากลับไปที่คฤหาสน์พ่อของเขาเจี้ยงเฟิงก็ยังคงเก็บตัวอยู่ในห้องที่ปิดสนิท เจี้ยงเฉินรู้ว่าการที่พ่อของเขาเก็บตัวเพื่อฝึกฝนครั้งนี้จะใช้เวลาอันยาวนานระหว่างหนึ่งเดือนถึงสามหรือสี่เดือน

ด้วยกับนิสัยส่วนตัวของพ่อของเขาที่มีความหลงใหลในการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ด้วยพลังเต๋า เขาอาจจะไม่ออกมาจนกว่าเขาจะบรรลุขั้นสิบเส้นชีพจรของพลังลมปราณฉี

บางที วันที่พ่อของเขาเปิดประตูออกมาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญพลังลมปราณฉีคนแรกที่ปรากฏตัวในคฤหาสน์เจี้ยงหาน !

ตั้งแต่เจี้ยงเฉินได้ออกคำสั่งก่อนที่เขาจะไปที่หอโอสถ ทุกสิ่งทุกอย่างก็ยังค่อนข้างสงบ ความหวาดกลัวไม่ได้เกิดขึ้นเพียงเพราะเจี้ยงเฉินไม่ได้ปรากฏตัวเป็นระยะเวลาหนึ่ง

"เจี้ยงฟู่ เกิดอะไรขึ้นบ้างในตอนที่ข้าไม่อยู่ ?"

เจี้ยงฟู่ยืนยืนด้วยความเคารพและนอบน้อมต่อหน้าเจียงเฉิน ในขณะที่เขาเผชิญหน้ากับขุนนางน้อย เจี้ยงฟู่ได้เปลี่ยนความตั้งใจที่ไม่ใส่ใจและการดูถูกที่เขาเคยมีในอดีต

ท่านต้องให้รางวัลกับเขา การแสดงออกของเจี้ยงเฉินในช่วงเวลาสำคัญนี้ได้สร้างความประทับใจคนรับใช้ในคฤหาสน์ตระกูลเจี้ยง

"นายน้อย ทุกอย่างสงบมากในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา มีข่าวลือแพร่ออกไปในโลกภายนอกเกี่ยวกับการถูกวางยาพิษของท่านอ๋อง แต่ไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรมากมาย มีคำกล่าวที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลกภายนอกอยู่ในขณะนี้คือ ... ท่านอ๋องตกเป็นเหยื่อแล้ว แต่เรายังไม่ได้ประกาศเรื่องนี้เนื่องจากความกดดันบางอย่าง ... "

เจี้ยงฟู่มีท่าทีลังเลเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ความจริงแล้ว เหล่าคนใช้ก็ไม่แน่ใจว่าท่านอ๋องแห่งเจี้ยงหานยังมีชีวิตอยู่หรือไม่

"ไม่จำเป็นต้องให้ความสำคัญกับข่าวลือเหล่านี้เลย " เจี้ยงเฉินเป็นคนที่รู้ดีถึงสถานะปัจจุบันของพ่อมากที่สุด

"มีใครมาหาข้าบ้างในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา?" เจิ้ยงเฉินถามอีกคำถามหนึ่ง

"ใช่แล้ว ขุนนางแห่งจินชานและขุนนางแห่งหูปิงมาหาท่านและบุตรชายทั้งสองของพวกเขา"

อาณาจักรจินซานเป็นบ้านของเจ้าอ้วนซวนและอาณาจักรหูปิงก็เป็นบ้านของหูปิงเย่ว มิตรภาพกับเหล่าบรรพชนได้ย้อนกลับไปหลายชั่วอายุคน และเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะมาเยี่ยมเมื่อได้ยินว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจี้ยงเฟิง

"มีคนอื่นมาหาข้าอีกไหม ?"

"ขอรับ องค์หญิงโจวหยู่มาที่นี่ " เจี้ยงฟู่ทำเสียงแปลก ๆ เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ "และองค์หญิงโจวหยู่มาทุกวันและได้ทิ้งข้อความไว้"

"ข้อความอะไร ? ทำไมเจ้าพูดอะไรอย่างลังเล ? พูดมาตรงๆ "

เจี้ยงฟู่กล่าวด้วยรอยยิ้มเคอะเขิน "องค์หญิงโจวหยู่บอกว่า เมื่อใดก็ตามที่ท่านกลับมาก็คือท่านต้องรีบเข้าไปในพระราชวังเพื่อไปพบนาง นางดูเหมือนจะบอกว่าองค์หญิงจื่อยั่วคิดถึงท่าน "

เจี้ยงเฉินหัวเราะโดยไม่ตั้งใจ "สาวสวยคนนี้ ถ้านางคิดถึงข้าก็บอกมาตามตรง ทำไมต้องใช้เด็กน้อยจื่อยั่วเป็นข้ออ้าง? ดูเหมือนกับนางจะไม่ใช่สาวสวยที่อ่อนหวาน.”

เจียงฟู่น้ำท่วมปากและตะลึง เจี้ยงเฉินทำให้เขาประหลาดใจมาก เจ้าหญิงทั้งสองได้กลายเป็น "สาวสวย" และ "เด็กน้อย" จากคำเรียกของนายหนุ่ม

อ๋องน้อยในตระกูลของเขาไม่เคยปล่อยให้อะไรเกิดขึ้นจนกว่าเขาจะพูดคำที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจ

"เอาล่ะ ข้าต้องไปเดินเล่นที่พระราชวังซะแล้ว ท่านลุงหยิง ข้าเกรงว่าท่านจะต้องมากับข้า " เรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองหลวงทำให้เจี้ยงเฉินไม่อาจประมาทได้

"ได้สิ ในฐานะหัวหน้ารักษาความปลอดภัยของตระกูลเจี้ยง การอารักขาเจ้านายของเขาคือหน้าที่ของเจี้ยงหยิง เขาตำหนิตัวเองอย่างต่อเนื่องที่ไม่สามารถอารักขาท่านอ๋องได้อย่างเต็มที่ก่อนหน้านี้ และยังไม่มีโอกาสที่จะชดใช้ความผิด ตอนนี้เขาได้รับคำสั่งจากอ๋องน้อยแล้ว เขาก็ต้องก้มหัวน้อมรับคำสั่งและพร้อมที่จะปฏิบัติตาม แม้ว่าเขาจะต้องสละชีวิตของเขา เขาจะต้องมั่นใจว่าอ๋องน้อยได้รับความปลอดภัย

องค์หญิงโจวหยู่เดินทางไปคฤหาสน์เจี้ยงหานทุกวันในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ความรู้สึกของนางค่อนข้างซับซ้อน นางไม่รู้ว่าเจี้ยงเฉินมีเจตนาหลีกเลี่ยงนางหรือไม่อยากเห็นหน้านางอีก หรือว่าเจี้ยงเฉินมีความแค้นใจต่อพระราชวงศ์เนื่องจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเจียงหาน?

องค์หญิงโจวหยู่เคยอยู่อย่างสันโดษและฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ด้วยพลังเต๋า , ไม่ค่อยให้ความสนใจกับความรู้สึกของคนอื่น

ด้วยเหตุใดก็ตาม เจ้าหนุ่มขี้เกียจ –เจ้าเด็กปากดี – ได้ทิ้งรอยประทับลึกลงไปในจิตใจของนางเหมือนเป็นตราประทับ

แม้ว่านางตั้งใจที่จะหลีกเลี่ยงไม่ให้คิดถึงเขา แต่ความมุ่งมั่นและการแสดงออกของเขาทำให้นางต้องยิ้มแย้มแจ่มใส แต่ความรู้สึกของนางมักจะไม่เกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน มันก็จะวนเวียนในใจของนางในเวลากลางคนช่วงเวลาที่นางอยู่คนเดียว

เมื่อมีคนมารายงานว่าขุนนางหนุ่มเจี้ยงมาเข้าเฝ้า องค์หญิงโจวหยู่ก็ลุกขึ้นมาทันที แต่แล้วนางก็รู้สึกตัวว่านางดีใจเกินไป

นางใช้เวลาสักครู่เพื่อแต่งตัวและเดินออกไป

เจี้ยงเฉินกำลังยืนอยู่ข้างภูเขาจำลองซึ่งอยู่นอกห้องขององค์หญิงโจวหยู่ มองดูน้ำไหลลงบนเทือกเขาจำลอง ในช่วงเวลานั้นเขาถึงกับเสียสมาธิ